Сказать честно? После поездки в ОАЭ как-то я побаивалась: а не поблекнут ли родные и привычные Карпаты после роскошных Эмиратов? Как вы помните, 5-дневный отдых в отеле «Карпатські Полонини» с полным пансионом и приличной суммой на местные развлечения я получила как приз за первое место в «творческом» конкурсе на «Турправде» еще зимой. А самое удобное время для поездки в отель оказалось в апреле, через каких-то три недели после дубайской поездки. Ну что сказать, товарищи! Все мои побаивания были зря, зря и еще раз зря. Стоять, эмоции, пора к фактажу.
КАК ВСЕ НАЧИНАЛОСЬ
А началось все с... приключений. Я же, вся такая организованная... профукала поезд. Перепутала время отправления из Киева с отправкой уже на обратном пути из Стрыя. Спокойно вызвала себе такси, приезжаю на вокзал-- мой поезд уже два часа, как тю-тю))) Вобщем, бегом в кассу... И сразу за телефон и в отель. Управляющий отелем пан Васыль-- мой добрый ангел, который попросил звонить хоть ночью и давать сводки с фронтов, как с билетом. Ночью не понадобилось-- билет взяла и через час уже отчалила в направлении Стрыя. Аж была немного разочарована-- на том мои приключения ценою в 55 гривен и закончились)))
РАСПОЛОЖЕНИЕ ОТЕЛЯ
Находится он в 5 киллометрах от села Орив Сколевского района Львовской области. Я приехала поездом с Киева до Стрыя, потом отельный трансфер к самим «Карпатським Полонинам», он занял около полутора часа. ( Хотя можно и маршруткой до Орива, а дальше заказать трансфер ). На перроне меня уже ждал представитель отеля, тут же забрал у столичной барышни чемодан ( и шагу не дал ступить с тяжелой поклажей! ), усадил в «Мерседес» ( да-да!! ) и повез в Орив. Пан Мыхайло оказался предобрейшим человеком и не только профессиональным водителем, но отличнейшим собеседником и гидом. По дороге мы говорили о красотах Карпат, «недолугих українських можновладцях» и Степане Бандере.
А в Орове нас уже ждал... танк. Так условно я назвала пятнистый УАЗик, который подхватил «эстафетную палочку» ( меня ) и повез в сам отель по распрекраснейшему ( я не ошиблась в эпитете! ) бездорожью-- тут разве что самая «зубатая» техника проедет, посему танки очень кстати в хозяйстве :)))
Меня усадили на переднее сидение-- ЖЕСТЬ! Кругом всякие неведомые ручки, рычажки, строгие линии военной техники. Я в душе визжала от удовольствия-- это, товарищи, получше всяких навороченных новомодных аттракционов: «танк», урча, преодолевает колдобины, лужи и грязь, угрожающе переваливаясь с бока на бок. Полный желудок адреналина! :))) Едем в местах, «де дідько «добраніч» каже». Не менее добрейшей души водитель Игорь только улыбается, когда я хватаюсь при очередной «непроходимой» яме за ручку-«держалку». ...База!! Горы—вот они, можно трогать, нюхать, целовать, подмигивать и болтать с ними о чем угодно-- всегда выслушают и всегда согласятся!
ТЕРРИТОРИЯ ОТЕЛЯ И ИНФРАСТРУКТУРА
Это-- свобода!!! Глазомер у меня неопытный, в сотках измерять не умею—но то, что да хоть целому табуну туристов на территории есть где бегать, качаться по траве, гулять, носиться ( действия придумайте себе сами )-- это факт.
Территория занимает склон горы Цюхив, вверху-- основной дом ( так называемый гостевой ) и 8 домиков-коттеджей с верандами, кафе, хозяйственные постройки, паркинг для коней, стоянка для велосипедов, кузня, гончарня, постройка для тенниса-бильярда, тир, внизу-- свое озерцо ( тут и форельку можно удить, и купаться ), вокруг него-- премилые лавочки и беседка. Бугель-- зимой отлично прокатиться с горба на лыжах и санях ( имеются в хозяйстве, разберусь с ними в сезон))) ). Я приехала в апреле-- по ВСЕЙ территории цвели подснежники! Идешь и просто переступаешь-- все твои))) Если подняться выше базы-- попадаете на дорогу, которая ведет дальше в горы и лес. С самого верхотура замечательно видно пол-мира-- по крайней мере, Трускавец, Борислав, Стебнык-- как на ладони, а в особо ясную погоду, говорят, даже Львов.
На территории отдельное заманчивое местечко-- стайня ( так в Западной Украине называют хлев ). Да, отель имеет свое хозяйство-- я при случае сразу побежала знакомиться с курами, козами, лошадьми ( Буян и Мурка катали меня ). Были когда-то кролики-- сейчас их нет на базе, надеюсь, к следующему приезду заведут опять пушистиков. На территории живут три собаки ( среди них-- волкообразный, но добрый Мухтар ) и кот Мурчик.
НОМЕР, ПРОЖИВАНИЕ
Жила на втором этаже «главного» дома одна в уютном дабле по самой середке этажа ( по сторонам—еще по номеру с балконом ). В номере-- чудеснейший запах дерева, так как дом—деревянный. Очень опрятно ( По случаю: Наташечка, спасибо тебе и твоей напарнице за чистоту и порядок в моем номере ). И тишинааа!... Постелька чистая и мягкая. На прикроватных тумбочках-- лампы, очень уютно зарыться в постельку и, выключив основной свет, полистать «под них» на сон грядущий какой-то туристический журнал ( всегда вожу с собою ). Вместо шкафчика-- стоячки для одежды ( на фотках есть ). Стол, два стулья, вешалка. Под цветным телевизором ( спутниковое телевидение, куча каналов )-- вместительная тумба с 4 ящиками. ПЕЧЬ! Отопление центральное ( даже в апреле включали-- ночи в Карпатах прохладнее, чем в Киеве ), но зимой печь топят тоже ( дровами))) ). Стол в номере застелен скатертью в национальном стиле, стоят электический чайник, чайничек, чашки с блюдцами и ложечками. В кафе очень сытные завтраки, обеды, ужины-- но вдруг вам чаю захочется после приятной беготни по горам?
В коридоре—датчики движений, свет автоматически включается при наименьшем движении. Так что не бойтесь, карпатский Бабай вас не унесет в темноте))) На этаже имеется холодильник. Также на этаже две санитарных комнаты ( на три номера ). Там чисто и светло! И вентиляция включается при включении света. Душевая кабинка и все остальное-- как полагается. Бумажки «до востребования»))) пополняют своевременно. Даже миска есть, если хотите что-то простирнуть ( хотя в отеле имеется услуга стирки за умеренную плату ). Каждому гостю-- кусок душистого мыла и два пакетика шампуня. Фен!! Сушилка. Горячая вода и вообще вода БЕЗ ПЕРЕБОЕВ, напор превосходный-- египты и турции-мурции, молча завидуйте.
Да, в каждом номере-- отличнейший резной балкончик, где даже металлическая раскладная сушка для постиранного стоит. Но самое главное—это вид отсюда на территорию «базы», озеро, коттеджи, Карпаты, Трускавец, Стебнык и Борислав. Самое то для таких романтиков ( пусть и непоседливых))) ), как я))). Утром просыпаешься-- и сразу в глаза, и в сознание, и в сердце-- ГОРЫ!
"НАСЕЛЕНИЕ" ОТЕЛЯ
Интернациональное, так как о прелестях «Карпатських Полонин» пронюхали уже и за бугром. Хотя украинцы преобладают. При мне отдыхала семья белорусов. Приезжает много русских, некоторые тут живут по месяцу. Рассказывали о дедушке-голландце, который сам нарыл в интернете этот отель и возжелал приехать, подышать этим замчательнейшим воздухом. Других «далеко-забугорных» иноземцев в сезон тоже хватает. Мне очень повезло-- я попала в отель в небольшое межсезонье, сразу после Пасхи, впервый день была вообще одна в отеле. Самые прикольные чувства-- ведь только я и персонал))), гоняла по территории-- весь отель и Карпаты мои)), после шумного Киева самое оно. Чувствовала себя, как мавка лісова))) Потом приезжали отдельные гости ( аншлаг начинается в мае ), их практически не было ни видно, ни слышно, разве что в кафе-- поэтому тишина и чувство уединения, прям как на язык теплым шоколадом.
РАЗВЛЕЧЕНИЯ
Сто из ста. Даже если вы приехали просто отъесться и отоспаться, не удержитесь, чтобы не выбрать одну из местных «активностей». Водитель Игорь ( а паралельно-- инструктор по стрельбе из ружья ) меня спрашивал: «Скучно, наверное?»-- думаю, сравнивал со столицей. Какое скучно, если сразу после завтрака на 6-часовую прогулку на конях, потом в кузню поковать, после обеда-- стрельба из пневмата, а вот и слепленный мною горшок уже высохший и выпаленный-- пора разрисовывать. Кроме лепки, ковки и пневмата-- стрельба из лука, теннис, бильярд, катание на маунтинбайках, в сезон-- походы по грибы и ягоды ( вам даже обувь и куртку на базе выдадут! ), рыбалка. Зимой-- лыжи и санки. Есть набор фильмов-- можно вечерком посмотреть на широком экране.
Лепила я впервые в жизни, Господи, ну, руки-крюки! Хотя кажется, что справляться за гончарным кругом-- раз плюнуть. Гончар Мыкола немного сдержан ( не всем же, как мне, хулиганить, в конце-концов!))) ), только под одним его взглядом заец начинает лепиться быстрее и ловче))) Второй гончар Иван учил меня, как разрисовывать готовые поделки, а еще выжигать по дереву и правильно стрелять из лука. Общаешься с Иваном-- как будто сидишь у иконы Пресвятой Богородицы, настолько мягок этот человек и такое добро излучает! Иван—молодой учитель труда в оривской школе, я думаю, его ученикам просто ПОВЕЗЛО с таким преподавателем. Ваня сделал мне преприятнейший сюрприз-- упаковывая в дорогу мои поделки, тихонько упаковал и глиняную вазочку, обнаружила подарок уже в Киеве. ДЯКУЮ!! Юра учил меня ковать. Просто и искренне общался со мною, как со старым другом-- и подкова как-то сама выковалась моими руками))), даже мозолей почти не повыскакивало! Был еще один необычный мастер-класс с «тракторным профессором»-- но о нем на закуску)))
КУХНЯ!
В отеле приготовьтесь облизывать пальцы. Не стыдитесь-- тут все так делают! Карпатская кухня сама по себе уникальна, но местные повара Лес и Галина-- вообще асы. Ну вот, пишу-- и уже слюнки! Бульйончик из местной домашней курочки, банош с грибами, нежнейший кролик, форель на решетке под аккомпанемент овощей, вкусности, приготовленные и поданные просто в горшочках и всякие витиеватости по типу «кишеня гуцула»... Так, достаточно этого самоистязания))) Помимо заказанных блюд, вам подадут домашнее салко с чесночком, нарезки «голландского» сыра ( сваренного тут же, «дома» ) и мяска, сметанку, салат, большое яблоко или апельсин. Утром, кроме заказанного блюда, плюс еще каша. Чай я просила только карпатский, из местных трав, заваренный в большущем глиняном чайнике ( допишу отчет-- и пойду заварю себе, так захотелось))) ). Мед каждый день на столе!! Тортики!! Дело было после Восресения Христового-- какая паска там меня ждала, ребята!! Я даже домой одну целую увезла. А, ну, то, что увезла еще несколько лишних килограммов на себе-- это даже без сомнений))) Можете заказать тут и молоко-- ведь в хозяйстве свои и козы, и коровы. Местные удивлялись моему восторгу по поводу козьего молока и моим непомерным аппетитам-- по поллитре каждый день утром и вечером. Да! Мало того, что баловали ТАМ, так еще гостинцы ждут-- из отеля скоро должна приехать посылка с некоторыми вкусностями ;) Кстати, на дорожку вы можете приобрести тут варенье, брынзу, грибы, мед и чай. И к слову-- кафе выполняет и роль картинной галереи-- все картины можно купить, а также множество карпатских сувениров ( собственно, из дерева и глины ).
ПЕРСОНАЛ
Ну что сказать, это-- самое главное богатство и самый мощный стратегический резерв «Карпатських Полонин». Все делают четко, все вовремя. Куда-то ехать или что-то сделать, например, пойти на мастер-класс-- человек, ответственный за это, сидит уже заблаговременно и ждет тебя, чтобы ты вовремя справилась и успела еще куда-то. Оксана, хочешь корову подоить-- Леся в стайне ждет тебя, пока вернешься с конной прогулки, и специально ради тебя переносит время доения. Хочешь на коне покататься-- инструктор по коням Игорь, милейший человек, специально остается ночевать на «базе», чтобы ты с уже с утра выехала и с толком провела день, а на прогулке остановится в любом месте и в любое время, чтобы сфоткать тебя. Вася хоть и не твой инструктор, но готов помочь с конем в любую секунду. В кафе Наташа или Леся так заботятся о тебе, когда кушаешь, словно ты не просто клиент, а самая близкая родственница. Таня и Оксана, администраторы на рецепции, пан Васыль, управляющий, никогда не пропустят момента, чтобы не поинтересоваться, где ты сегодня хулиганила... пардон, развлекалась, и как оно тебе пошло))) Ксю, ты уезжаешь-- и весь дежурный персонал специально приходит на рецепцию и ждет, чтобы попрощаться. Самые добрые люди, самые отзывчивые и душевные, готовые помочь по мелочам, готовые научить тебя всем необычным для тебя премудростям, от ковки в кузне до вождения гусеничного трактора, если тебе, любопытной Варваре, вздумалось его самой вести. Воспринимающие тебя не как клиента, а ДРУГА, а под конец отдыха-- уже как родственника. Тебя там любят, пекутся, как проходит отдых, все ли удачно и вкусно, носятся с тобой и твоими желаниями и искренне скучают, когда уезжаешь. А под занавес твоего отпуска спрашивают не «Вы приедете еще?», а «Когда приедете?», ведь и быть иначе не может!!! Люблю вас, мои хорошие. Как таких можно не любить?! Понаходила их в социальных сетях и держу контакт уже в Интернете-- просто не могу отказаться от удовольствия общаться с ними. Наверное, в селах такими и остались люди, и дают большущую фору городским, не в обиду тем будет сказано. Их ничто не испортит, не поломает их человечность, мудрую выдержанность.
А НЕДОЧЕТЫ БЫЛИ?
Как-как? О чем вы говорите))))) Если кто заикнется о мнимых недостатках отеля-- готова драться за «Карпатські Полонини» всеми руками и ногами)))
САМЫЕ ЯРКИЕ ВПЕЧАТЛЕНИЯ
Именно в «Карпатських Полонинах» Я ВПЕРВЫЕ В ЖИЗНИ ДОИЛА КОРОВУ И КОЗУ!!! САМА!!! «От» и практически «до»! При чем, как потом мне рассказала Леся, работающая на стайне, не каждому чужаку корова «отдаст» молоко. А еще!... Я ПЕРВЫЕ В ЖИЗНИ ВОДИЛА ГУСЕНИЧНЫЙ ТРАКТОР!!! Вы можете этим похвастаться? Самые необычные и яркие мои впечатления!! При чем, такая радость не включена в список отельной анимации-- но я захотела, и мне дали такую возможность. Там же руля нет-- только рычажки и педали, которые нужно поочередно тянуть и нажимать, чтобы повернуть в ту или другую сторону, а газ-- тоже ручка вверх-вниз. Самый лучший в мире «тракторный учитель» Вася сначала сидел возле меня, пока выехали с базы на лесную дорогу, а потом, завидя, что ученица поднаторела, забрал камеру и, бегая вокруг движущегося трактора и ловко залезая не него на ходу, как заправский видеооператор снимал это историческое явление))) Славно же я помесила карпатское болото, пофорсировала баюры! На базу по узкой дороге заехала тоже САМА, не свалившись в кювет и не переехав ни единого живого существа)))
А еще впервые в жизни я так длительно каталась на конях-- по 4-6 часов. Если не считать болгарских покатушек по 15 минут, когда коня вообще ведут под узду и не отпускают-- это первые мои конные покатушки. Пятая точка после 6 часов в седле возмущалась на другой день страшно, не разрешала ни лечь, ни сесть-- но потом смирилась))) Мы проезжали по 25-30-35 километров в день, ездили в Орив и старую крепость Тустань, в своем роде единственную в мире ( смотрите фотки ). ( Кстати, по дороге в Тустань видели настоящую добычу нефти ). Я научилась ездить рысью, форсировать небольшие речушки и почти самостоятельно спрыгивать с коня! :))) Игорь планировал научить меня и галопу-- но уже в следующий раз.
Еще одно ярчайшее впечатление-- сельская дискотека в Орове, не пропустите, когда будете отдыхать. Не знаю, ездят ли отдыхающие с базы, но мы страшно захотели-- и поехали. Нас, двух туристок, с шиком завезла туда «санитарка» ( так на «базе» прозвали еще один УАЗ ), мы там встретили «наших» Колю и Лесю с «базы», хорошенько разомнули кости в верхнем клубе. «Такси» все это время ждало нас ( во сервис! а?))) Спасибо еще одному водителю Ивану! ), а потом повезло в верхний клуб, в центр, где народа побольше. Местные очень дружелюбны, немного стеснялись, но подходили знакомиться))) К слову, светомузыка ( особенно «лазерные» «заморочки» )-- на высоте, я даже в городе такого не видела. Да!!! Вспомнила старушка Оксана, как польку зажигать! ААААА!! Сто лет уже не танцевала ее! Да еще по сельскому обычаю-- девушка с девушкой! Леся чуть душу из меня не вытрясла в бешеном полечном ритме по всему клубу. «Чоботи, чоботи з бугая... наробили клопоту... для чого?...» :р Кстати, именно субботний день решил проверить киевскую оффисную белоручку, как я смеюсь сама с себя-- 6 часов на коне, потом бамканье молотом в жаркой кузне, вечером-- дискотека. Выжила! Орив еще и не таким хлюпикам дает силы))))) Поэтому я просто обязана приехать сюда еще раз :)
...И РАЗДАЧА МЕДАЛЕЙ И ПОЦЕЛУЕВ
«Турправда», спасибище пребольшущее за ТАКОЙ подарок-- за «Карпатські Полонини»! Слов мало-- при случае готова расцеловать команду портала и лично админа во все щеки :)))))) Владельцы отеля живут в Днепропетровске и Киеве-- ну что же, за такой грамотный менеджмент на расстоянии, как говорят байкеры, респект и уважуха. И самые теплые слова-- самому человечному менеджеру в мире Насте. Настічка, ви затикаєте за пояс всіх столичних турменеджерів, навіть моїх улюблених. Тепло, дуже тепло спілкуватися з вами. Так тримати, Настя. Я не розуміюся на туристичному бізенсі, але якщо робота буде йти так і надалі-- «Карпатські Полонини» вирвуться далеко вперед, покладуть на лопатки усіх своїх конкурентів. И все мои ДРУЗЬЯ из отеля-- обнимаю вас всем сердцем, люблю и скучаю... ДЯКУЮ!! За то, что все вы такие есть уже у меня.
P.S. Чуть не забыла! Когда приедете в отель, выключите, забудьте, потеряйте мобильный телефон на весь период отдыха-- все, последний штрих, чтобы вы почувствовали, что в раю, городская суета до вас уже не достучится. Только вы-- и горы, и отличные люди рядом.
P.S.S. Не забудьте посмотреть видео моего козодоения и особенно вождения гусеничного трактора!)))
P.S.S.S.Под занавес таки решилась поделиться! :) В «Карпатських Полонинах» осталась часть моего сердца. А кому удалось его завоевать-- я вам уже НЕ СКАЖУ! :))))))
Szczerze mó wią c? Po podró ż y do Zjednoczonych Emirató w Arabskich bał em się kiedyś : czy rodzime i znajome Karpaty znikną po wspaniał ych Emiratach? Jak pamię tacie 5-dniowy urlop w Hotelu Karpacki Polonini z peł nym wyż ywieniem i przyzwoitą kwotą na lokalną rozrywkę , otrzymał em jako nagrodę za pierwsze miejsce w konkursie „kreatywnym” przy „Radzie Turystycznej” zimą . A najlepszy czas na podró ż do hotelu to kwiecień , okoł o trzech tygodni po podró ż y do Dubaju. Co mogę powiedzieć , towarzysze! Wszystkie moje obawy był y daremne, daremne i znowu daremne. Stó j, emocje, czas na fakty.
JAK TO WSZYSTKO SIĘ ZACZĄ Ł O?
A wszystko zaczę ł o się od… przygó d. Ja, wszystko tak zorganizowane...wysadził em pocią g. Pomylił em czas wyjazdu z Kijowa z wyjazdem w drodze ze Stryja. Spokojnie wezwał am taksó wkę , przyjeż dż am na dworzec już od dwó ch godzin, jak tu-tu))) Pobiegł em jednak do kasy… I od razu na telefon i do hotelu.
Kierownik hotelu, pan Wasyl, to mił y anioł , któ ry prosił o telefon przynajmniej w nocy i udzielanie informacji z frontó w, jak w przypadku biletu. Nie był o to konieczne w nocy - wzią ł em bilet i godzinę pó ź niej poszedł em w kierunku Stryja. Był em trochę zawiedziony - dlatego moje przygody kosztował y 55 hrywien i skoń czył y się )))
ZAKWATEROWANIE W HOTELU
Znajduje się.5 km od wsi Oriv, powiat skoliwski, obwó d lwowski. Przyjechał em pocią giem z Kijowa do Stryja, potem transfer hotelowy do Karpackich Polonii, co zaję ł o okoł o pó ł torej godziny. (Chociaż moż na wzią ć minibusa do Orivy, a nastę pnie zarezerwować transfer). Przedstawiciel hotelu już czekał na mnie na peronie, od razu zabrał od mł odej damy walizkę (i nie pozwolił mi wejś ć z cię ż kim bagaż em! ), wsadził mnie do mercedesa (tak, tak! ) i zawió zł mnie do Oriwa. Pan Mychajł o okazał się najwspanialszą osobą i nie tylko zawodowym kierowcą , ale takż e doskonał ym rozmó wcą i przewodnikiem.
Po drodze rozmawialiś my o pię knie Karpat, „sł abych ukraiń skich wł adcach” i Stepanie Banderze.
A w Orowie czekaliś my już na… czoł g. Zadzwonił em wię c wstę pnie do cę tkowanego UAZ, któ ry podnió sł „pał kę ” (mnie) i pojechał do hotelu najpię kniejszym (nie pomylił em się w epitecie! ) Off-road - jest tylko „zę baty” sprzę t pass, wię c czoł gi są bardzo przydatne w gospodarce : )))
Usadowiono mnie na przednim siedzeniu - RYSUJ! Wokó ł wszelkiego rodzaju nieznane uchwyty, dź wignie, surowe linie wyposaż enia wojskowego. Krzyczał em w sercu z radoś ci - to, towarzysze, lepsze niż wszelkie wymyś lne nowomodne atrakcje: "czoł g", narzekanie, pokonuje wyboje, kał uż e i brud, groź nie przetaczają c się z boku na bok. Ż oł ą dek peł en adrenaliny! : ))) Jedziemy w miejsca, gdzie staruszek mó wi "dobranoc". Nie mniej dobroduszny kierowca Igor tylko się uś miecha, kiedy chwytam kolejny „nieprzejezdny” otwó r na uchwyt. ...Baza! !!
Gó ry - oto one, moż na dotykać , pową chać , cał ować , mrugać i rozmawiać z nimi o wszystkim - zawsze sł uchaj i zawsze się zgadzaj!
POWIERZCHNIA HOTELOWA I INFRASTRUKTURA
To jest wolnoś ć ! ! ! ! ! Mó j wzrok jest niedoś wiadczony, nie mierzę w akrach - ale fakt, ż e mimo ż e na terenie jest cał e stado turystó w na terenie, gdzie jest miejsce do biegania, huś tania się po trawie, chodzenia, biegania (pomyś l o sobie dział ania) jest faktem.
Terytorium zajmuje zbocze gó ry Ciuchó w, powyż ej - dom gł ó wny (tzw. pensjonat) i 8 domkó w z werandami, kawiarnie, budynki gospodarcze, parking dla koni, parking dla roweró w, kuź nia, garncarstwo, budynek bilardowy, strzelnica , poniż ej - wł asne jezioro (tu moż na ł owić i pł ywać pstrą gi), wokó ł niego - pię kne ł aweczki i altana. Bugel-zima ś wietnie nadaje się do zjeż dż ania z gó rki na nartach i sankach (jest farma, zajmę się nimi w sezonie))))). Przyjechał em w kwietniu--przebiś niegi kwitł y na cał ym terytorium!
Idziesz i po prostu przechodzisz - cał y twó j))) Jeś li wspinasz się nad bazą - trafiasz na drogę , któ ra prowadzi dalej w gó ry i las. Z samej gó ry pó ł kula jest doskonale widoczna - przynajmniej Truskawiec, Borysł aw, Stebnyk - jak na dł oni, a przy szczegó lnie bezchmurnej pogodzie, jak mó wią , nawet Lwó w.
Na terenie znajduje się osobna, atrakcyjna stajnia miejska (tzw. stodoł a na zachodniej Ukrainie). Tak, hotel ma wł asną farmę - od razu pobiegł em spotkać kurczaki, kozy, konie (Buyan i Murka mnie jechali). Kiedyś był y kró liki - teraz nie ma ich w bazie, mam nadzieję , ż e przed kolejną wizytą znó w bę dą miał y puszyste. Na terenie mieszkają trzy psy (wś ró d nich przypominają cy wilka, ale mił y Mukhtar) i kot Murchik.
POKÓ J, ZAKWATEROWANIE
Mieszkał a na drugim pię trze "gł ó wnego" domu sama w przytulnym pokoju dwuosobowym na ś rodku pię tra (po bokach, jeszcze w pokoju z balkonem). Pokó j ma cudowny zapach drewna, ponieważ dom jest drewniany.
Bardzo zadbane (przy okazji: Natasza dzię kuję Tobie i Twojemu partnerowi za czystoś ć i porzą dek w moim pokoju). I cisza!... Ł ó ż ko jest czyste i mię kkie. Na stolikach nocnych - lampy, bardzo wygodne do zakopania w ł ó ż ku i wył ą czanie gł ó wnego ś wiatł a, przewracanie się "pod nimi", aby uś pić przyszł oś ć magazynu podró ż niczego (zawsze noszę przy sobie). Zamiast szafki - wieszaki na ubrania (na zdję ciu). Stó ł , dwa krzesł a, wieszak. Pod kolorowym telewizorem (telewizja satelitarna, kilka kanał ó w) - pojemna szafka z 4 szufladami. PIEKARNIK! Ogrzewanie centralne (nawet w kwietniu w cenie - noce w Karpatach są chł odniejsze niż w Kijowie), ale zimą piec też jest ogrzewany (drewnem)))). Stó ł w pokoju nakryty obrusem w stylu narodowym, znajduje się czajnik elektryczny, czajnik, filiż anki ze spodeczkami i ł yż eczki. Kawiarnia ma bardzo obfite ś niadania, obiady, kolacje, ale nagle po fajnym biegu po gó rach masz ochotę na herbatę?
Na korytarzu czujniki ruchu, ś wiatł o wł ą cza się automatycznie przy najmniejszym ruchu.
Wię c nie bó j się , Karpacki Babay nie zabierze Cię w ciemnoś ć ))) Na podł odze jest lodó wka. Ró wnież na pię trze są dwie ł azienki (na trzy pokoje). Jest czysty i lekki! A wentylacja jest wł ą czona, gdy ś wiatł o jest wł ą czone. Prysznic i wszystko inne - tak jak powinno być . Dokumenty „na ż yczenie”)) uzupeł niają się w odpowiednim czasie. Jest nawet miska, jeś li chcesz coś rozcią gną ć (choć hotel ma pralnię za niewielką opł atą ). Każ dy goś ć - kawał ek pachną cego mydł a i dwie torebki szamponu. Suszarka do wł osó w! ! ! Suszarka. Ciepł a woda i ogó lnie woda BEZ PRZERW, ciś nienie jest super - Egipt i Turcja-Murcia, po cichu zazdroszczę.
Tak, w każ dym pokoju - pię kny rzeź biony balkon, na któ rym znajduje się nawet metalowa skł adana suszarka do prania. Ale najważ niejszy jest stą d widok na teren "bazy", jezioro, chaty, Karpaty, Truskawiec, Stebnyk i Borisł aw.
To wł aś nie dla takich romantykó w (choć niespokojnych))))), takich jak ja))). Rano budzisz się - i natychmiast w oczach, w ś wiadomoś ci iw sercu - GÓ RY!
„LUDNOŚ Ć ” HOTELU
Mię dzynarodowy, bo uroki „Karpat” został y już pową chane pod gó rę . Chociaż przeważ ają Ukraiń cy. Odpoczywał a dla mnie biał oruska rodzina. Przyjeż dż a wielu Rosjan, niektó rzy mieszkają tu przez miesią c. Rozmawiali o holenderskim dziadku, któ ry znalazł ten hotel w Internecie i chciał przyjechać i pooddychać tym niezwykle zapierają cym dech w piersiach powietrzem. W sezonie nie brakuje też innych „daleko zagranicznych” obcokrajowcó w. Miał am ogromne szczę ś cie - trafił am do hotelu poza sezonem, zaraz po Wielkanocy, po raz pierwszy był am w hotelu sama. Najzabawniejsze uczucia - bo tylko ja i personel))), jeź dziliś my po terytorium - cał y hotel i moje Karpaty)), po hał aś liwym Kijowie jest.
Czuł em się jak leś na ć ma))) Potem przyszli goś cie (wyprzedane zaczynają się w maju), prawie ich nie widziano ani nie sł yszano, z wyją tkiem kawiarni, wię c cisza i poczucie samotnoś ci, wprost jak ję zyk ciepł ej czekolady .
ZABAWA
Sto na sto.
Nawet jeś li przyjeż dż asz tylko po to, ż eby się przespać i przespać , nie wahaj się wybrać jednej z lokalnych "zaję ć ". Kierowca Igor (a jednocześ nie instruktor strzelectwa) zapytał mnie: „Prawdopodobnie smutne? - Myś lę , ż e w poró wnaniu ze stolicą . Jak nudno, jeś li zaraz po ś niadaniu na 6-godzinną jazdę konno, to kuź nia w kuź ni, po poł udniu strzelanie z pistoletu pneumatycznego, a oto garnek, któ ry zrobił em już wysuszony i spalony - czas malować . Opró cz modelarstwa, kucia i pneumatyki - ł ucznictwo, tenis, bilard, kolarstwo gó rskie, w sezonie - wę dró wki po grzyby i jagody (dostaniecie nawet buty i kurtkę u podstawy! ), Rybak. Zimą na nartach i sankach.
Jest zestaw filmó w - moż na oglą dać wieczorem na duż ym ekranie.
Rzeź bił em pierwszy raz w ż yciu, Panie, no có ż , haczyki na rę ce! Choć wydaje się , ż e poradzi sobie z koł em garncarskim – wystarczy spluną ć . Potter Mykola jest trochę powś cią gliwy (w koń cu nie każ dy, tak jak ja, jest chuliganem!
))))), tuż pod jego spojrzeniem zają c zaczyna rzeź bić szybciej i zwinniej))) Drugi garncarz Iwan nauczył mnie malować gotowy produkt, a nawet palić drewno i strzelać z ł uku. Komunikujesz się z Iwanem - jakbyś siedział obok ikony Najś wię tszej Maryi Panny, ten czł owiek jest taki mię kki i tak dobrze promieniuje! Iwan, mł ody nauczyciel pracy w szkole Orov, myś lę , ż e jego uczniowie mieli po prostu SZCZĘ Ś CIE z takim nauczycielem. Wania sprawił a mi najmilszą niespodziankę - pakują c po drodze moje produkty, po cichu pakują c gliniany wazon, znalazł a prezent w Kijowie. DZIĘ KUJĘ CI! ! ! Yura nauczył a mnie kucia.
Po prostu i szczerze komunikował się ze mną , jak ze starym przyjacielem - a podkowa jakoś wykuł a się z moich rą k))), nawet modzele prawie nie wyskoczył y! Był a kolejna niezwykł a klasa mistrzowska z „profesorem cią gnika” - ale o nim na przeką skę )))
KUCHNIA!
Przygotuj się na oblizywanie palcó w w hotelu. Nie wstydź się - tutaj robią wszystko!
Karpacka kuchnia sama w sobie jest wyją tkowa, ale tutejsi kucharze Lis i Halyna są generalnie asami. No piszę i już ś lina! Rosó ł z lokalnego domowego kurczaka, banosh z grzybami, kruchy kró lik, pstrą g na grillu z dodatkiem warzyw, bakalie gotowane i podawane wł aś nie w garnkach i wszelkiego rodzaju ozdobach typu „kieszonka huculska”… Tak, doś ć tego samego -tortury))) Opró cz zamó wionych dań serwowany jest domowy smalec z czosnkiem, plastry „holenderskiego” sera (tu gotowane „w domu”) oraz mię so, kwaś na ś mietana, sał atka, duż e jabł ko lub pomarań cza. Rano opró cz zamó wionego dania plus owsianka.
Poprosił am tylko o herbatę karpacką , z lokalnych zió ł , parzoną w wielkim glinianym czajniczku (skoń czę relację i sam pó jdę uwarzyć , wię c chciał em)))). Mió d na stole każ dego dnia! ! ! Ciastka! ! ! To był o po Zmartwychwstaniu Chrystusa - co za wielkanocny tort tam na mnie czekał , chł opaki! ! ! Zabrał em nawet jeden do domu.
I có ż , fakt, ż e wzię ł am na siebie kilka zbę dnych kilogramó w - to nawet bez wą tpienia))) Mleko moż na zamó wić tutaj - bo gospodarstwo ma wł asne kozy i krowy. Miejscowi byli zachwyceni moim entuzjazmem dla koziego mleka i nadmiernym apetytem na pó ł litra każ dego ranka i wieczoru. Wię c! Nie tylko TAM sobie dogadzają , ale czekają też hotele - niebawem z hotelu ma przyjechać paczka z kilkoma smakoł ykami; ) Przy okazji na torze moż na kupić dż emy, sery, grzyby, mió d i herbatę . A tak przy okazji – kawiarnia peł ni ró wnież funkcję galerii sztuki – moż na kupić wszystkie obrazy, a takż e wiele pamią tek karpackich (wł aś ciwie wykonanych z drewna i gliny).
PERSONEL
Otó ż to najważ niejsze bogactwo i najpotę ż niejszy rezerwat strategiczny Karpat. Każ dy robi to jasno, wszystko jest na czas.
Przepraszam, dobrze się bawił em i jak ci poszł o))) Xu, wyjeż dż asz-- i wszyscy dyż urni przychodzą do recepcji i czekają , aby się poż egnać . Przemili ludzie, najbardziej wraż liwi i szczerzy, gotowi pomó c w drobiazgach, gotowi nauczyć Cię cał ej niezwykł ej dla Ciebie mą droś ci, od kucia w kuź ni po prowadzenie traktora gą sienicowego, jeś li Ty, ciekawska Barbaro, masz ochotę jeź dzić to. Ci, któ rzy postrzegają Cię nie jako klienta, ale INNEGO, a na koniec wakacji - jako krewnego. Kochają Cię tam, dbają o resztę wakacji, czy wszystko jest dobre i smaczne, znikają z Tobą i Twoimi pragnieniami i szczerze za Tobą tę sknią , gdy jedziesz. I pod zasł oną wakacji nie pytają : „Już przyjeż dż asz? ", I" Kiedy przyjedziesz? ", Bo inaczej być nie moż e! ! ! ! ! Kocham was, moi dobrzy. Jak moż esz ich nie kochać ? !!
Znalazł em ich w sieciach społ ecznoś ciowych i utrzymuję kontakt w Internecie - po prostu nie mogę odmó wić przyjemnoś ci komunikowania się z nimi.
Zapewne na wsiach takie osoby pozostał y i dają miastu ogromną przewagę , ż eby się nie obraził o. Nic ich nie zepsuje, nie zł amie ich czł owieczeń stwa, mą drej wytrzymał oś ci.
GDZIE BYŁ Y WADY?
Jak jak? O czym ty mó wisz))))) Jeś li ktoś mó wi o widocznych mankamentach hotelu-- gotowy do walki o "Poloniakó w Karpackich" wszystkimi rę kami i nogami)))
NAJJAŚ NIEJSZE WRAŻ ENIA
To wł aś nie na Ró wninach Karpackich po raz pierwszy w ż yciu dał em krowę i kozę ! ! ! ! ! SAMO! ! ! ! ! „Od” i prawie „do”! Dlaczego, jak powiedział a mi pó ź niej Lesya, któ ra pracuje na sforze, krowa nie „da” mleka każ demu nieznajomemu. A jednak!...JEŹ DZIŁ EM POCIĄ GIEM GĄ SIENICOWYM PO PIERWSZE Ż YCIE W MOIM Ż YCIU! ! ! ! ! Czy moż esz się tym chwalić ? Moje najbardziej niezwykł e i najjaś niejsze wraż enia! ! ! A takiej radoś ci nie ma na liś cie animacji hotelowych - ale chciał em i dostał em taką moż liwoś ć.
Nie ma kierownicy - tylko manetki i pedał y, któ re trzeba na przemian cią gną ć i naciskać , aby skrę cić w tym czy innym kierunku, a gaz też obsł uguje się w gó rę iw dó ł.
Najlepsza na ś wiecie „nauczycielka cią gnikó w” Wasia najpierw usiadł a obok mnie opuszczają c bazę leś ną drogą , a potem, widzą c, ż e uczeń jest zmę czony, wzią ł aparat i biegają c wokó ł jadą cego cią gnika, zrę cznie wspinają c się nie w biegu , jako prawdziwy filmowiec sfilmował to historyczne zjawisko))) Có ż , ugniatał em karpackie bagno, zmusił em bayuri! Sama baza ró wnież wjechał a do bazy wą ską drogą , bez wpadania do rowu i bez poruszania się ż ywych stworzeń )))
I pierwszy raz w ż yciu tak dł ugo jeź dził am konno – 4-6 godzin. Jeś li nie liczyć buł garskiego pokatushka przez 15 minut, kiedy koń jest prowadzony pod wodze i nie puszcza mojego pierwszego konia pokotushko.
Pią ty punkt po 6 godzinach w siodle oburzył się strasznie nastę pnego dnia, nie dał się poł oż yć ani usią ś ć , ale potem zrezygnował ))) Jechaliś my 25-30-35 kilometró w dziennie, pojechaliś my do Orywa i starej twierdzy Tustan, jako jedyny na ś wiecie (patrz zdję cia).
(Swoją drogą , w drodze do Tustanu widział em realną produkcję ropy). Nauczył em się kł usować , przemierzać mał e rzeki i prawie samemu skakać z konia! : ))) Igor planował nauczyć mnie galopu, ale nastę pnym razem.
Innym ż ywym wraż eniem jest wiejska dyskoteka w Orowie, któ rej nie moż na przegapić podczas relaksu. Nie wiem, czy urlopowicze opuszczają bazę , ale naprawdę chcieliś my i wyjechaliś my. Nas, dwó ch turystó w, przywiozł a tam w stylu „pielę gniarka” (kolejny UAZ był nazywany „bazą ”), spotkaliś my tam „naszą ” Kolę i Lesię z „bazy”, otworzyliś my koś ci w gó rnym klubie . „Taxi” czekał a na nas cał y czas (w sł uż bie! Ech? ))) Dzię ki kolejnemu kierowcy Ivan!
), a potem szczę ś cie w gó rnym klubie, w centrum, gdzie jest wię cej ludzi. Miejscowi są bardzo przyjaź ni, trochę zawstydzeni, ale przyszli się spotkać ))) Swoją drogą muzyka ś wietlna (zwł aszcza „laser” „kł opoty”) - na wysokoś ci, nawet nie widział em w mieś cie. Wię c! ! ! !!
Stara Oksana pamię tał a, jak zapalić palec! ! ! ! Nie tań czył em tego od stu lat! A zgodnie z wiejskim zwyczajem - dziewczyna z dziewczyną ! Lesya nie potrzą snę ł a trochę moją duszą w szalonym rytmie w cał ym klubie. Nawiasem mó wią c, w sobotę postanowił em sprawdzić kijowskie pió ro biurowe, bo ś mieję się z siebie - 6 godzin na koniu, potem walenie mł otkiem. w gorą cej kuź ni, wieczorem dyskoteka. Przeż ył a! Oryv daje też sił ę takim nie wiewió rkom))))) Wię c po prostu muszę tu przyjechać jeszcze raz : )
...I DYSTRYBUCJA MEDALI I POCAŁ UNKÓ W
"Turpravda", dzię kujemy za TAKI prezent - dla "Poloniakó w Karpackich"!
Kilka sł ó w - od czasu do czasu gotowi pocał ować ekipę portalu i osobiś cie administratora we wszystkie policzki. I najcieplejsze sł owa - do najbardziej humanitarnego menedż era na ś wiecie Nastya. Nastya, zapinasz pasy wszystkim menedż erom wycieczek w stolicy, nawet moim ukochanym. Ciepł o, bardzo ciepł o do komunikowania się z tobą . Tak trzymaj, Nastyo.
Nie rozumiem branż y turystycznej, ale jeś li tak dalej pó jdzie praca – „Karpacki Polonianie” przebiją się daleko do przodu, wezmą na barki wszystkich swoich konkurentó w. I wszyscy moi przyjaciele z hotelu - przytulam Cię cał ym sercem, mił oś cią i tę sknotą...DZIĘ KUJĘ ! ! ! Za to, ż e wszyscy jesteś cie już we mnie.
PS Prawie zapomniał em!
Po przybyciu do hotelu wył ą cz go, zapomnij, zgub telefon na cał y okres odpoczynku - wszystko, ostatni dotyk, abyś poczuł , ż e w raju zgieł k miasta już do Ciebie nie dociera. Tylko Ty - i gó ry, i wspaniali ludzie dookoł a.
P. S. S. Nie zapomnij obejrzeć filmu z mojego dojenia kó z, a zwł aszcza jazdy traktorem gą sienicowym! )))
P. S. S. S. Pod kurtyną jeszcze odważ ył się dzielić ! : ) Czę ś ć mojego serca pozostał a w Karpatach. A komu udał o się go wygrać - nie powiem! : ))))))))