Идея посетить Актовский каньон возникла у нас 2 года назад. Мы искали попутчиков, чтобы отправиться туда на машине, но нашим мечтам в то время не суждено было осуществиться. В этом году моя подруга быстро организовала поездку после окончания нашего туристического сезона, она заказала тур из Херсона, забронировала жильё и приобрела билеты на автобус. В Херсоне мы успели покататься на катере по Днепровским плавням, посетить Парк Юрского периода, открытый минувшим летом на территории гостиничного комплекса « Фрегат» и посмотреть спектакль в Херсонском областном театре.
Парк Юрского периода в Херсоне
В парке Юрского периода в Херсоне
После такой насыщенной программы на следующее утро мы отправились на экскурсию. Тур стартовал в 7 часов утра от автостанции. До этого дня у нас стояла жаркая погода, а в это утро похолодало, температура опустилась до 9 градусов, но нас предупредили, чтобы мы не одевались слишком тепло, нам предстояло пройти несколько километров пешком. Наша группа состояла из 8 человек, с нами также ехала экскурсовод. Мы ездили на многие экскурсии нашего туристического агентства, нужно отдать должное нашим экскурсоводам, которые во время поездки рассказывали о достопримечательностях, мимо которых мы проезжали, а также мы получали информацию о месте, куда мы направлялись. Таким образом, время в пути проходило быстро. Здесь же мы услышали только, что остановка ожидается через 1.5 час. Дорога из Херсона до Вознесенска и Трикрат была хорошая, особенно по сравнению с дорогами в нашей Херсонской области. После трёхчасовой поездки мы прибыли к месту назначения.
Усадьба В. П. Скаржинского в селе Трикраты
Экскурсия начиналась в селе Трикраты. Существует 3 легенды о происхождении его названия, и все 3 они связаны с изгнанием людей. По первой отсюда трижды выгоняли монголо-татар, по второй запорожцы трижды выгоняли помещиков, которые хотели присвоить их земли, по третьей трудолюбивое население трижды выгоняло лентяев. До 1800 года село называлось Скаржинка. Это место рождения замечательного человека, предводителя херсонского дворянства Виктора Петровича Скаржинского. Ему принадлежит идея посадки лесополос в засушливой степной зоне, под его руководством в месте, где выпадает небольшое количество осадков и камни каньонов летом раскаляются и дышат жаром, был посажен лес и создан питомник, он разработал агротехнику выращивания посадочного материала в степных условиях, систему накопления природных осадков для орошения. Он создал также систему орошения для своей усадьбы. Вода собиралась в наивысшей точке и самотёком, без использования насосов, подавалась для полива. Здесь когда-то был огромный розарий и бил фонтан высотой до 10 метров. С трудом верится, что когда-то вокруг усадьбы благоухали розы, сейчас здесь растёт только бурьян. На здании висит памятная табличка и вверху изображён фамильный герб семьи Скаржинских. В здании сейчас находится музыкальная школа, само оно неплохо сохранилось, но всё равно требует реставрации, две комнаты отданы в нём для создания музея.
Усадьба Фальцфейнов в Аскании Нова
Я хочу сравнить эту усадьбу с домом Фальцфейнов в Аскании Нова, на экскурсию туда я ездила 2 дня назад. Дом и заповедник там имеет такой же ухоженный вид, как и во времена Фальцфейнов.
Очень хочется, чтобы здесь нашлись энтузиасты, которые посадили бы цветы и отреставрировали здание в память об этом выдающемся человеке.
После рассказа о семье Скаржинских к нам присоединилась большая группа железнодорожников из Херсона, и мы отправились осматривать каньоны. Вначале мы подъехали к Арбузинскому каньону (его ещё называют Малым Актовским каньоном), внизу его перерезает речка Арбузинка.
Арбузинский каньон
Арбузинский каньон
Есть много версий, почему река получила такое название. Наша экскурсовод рассказала, что её изгиб напоминает какое-то старинное оружие или орудие с одинаковым корнем в названии. Я пыталась слушать экскурсовода, смотреть под ноги и по сторонам и одновременно фотографировать, чтобы на фото было меньше людей, поэтому не всё хорошо слышала. В инете я читала, что название происходит от двух слов « гарь бузины» , что раньше по её берегам росло много бузины, к осени от сильной жары она выгорала и приобрела буроватый оттенок. Бузины здесь я не увидела. А вот боярышник здесь растёт в изобилии, и его яркие красные плоды вместе с выгоревшей травой и разноцветной листвой создают восхитительные осенние пейзажи.
В Арбузинском каньоне
Каньоны образовались более 4 млрд лет назад в результате вулканической деятельности, со временем огромные валуны обрастали мхом, создавая неповторимые сказочные очертания. Арбузинский каньон произвёл на меня большее впечатление, хотя он намного меньше Большого Актовского, его глубина около 30 м, мы шли внизу по ущелью и фотографировались у многих валунов.
В Арбузинском каньоне
Неимоверная энергетика этого места позволяла прыгать с камня на камень, не чувствуя усталости. Я сделала фотографии на так называемом женском камне, у камня желания. Я не успела загадать желание, было только одно огромное желание – смотреть на эту красоту и впитывать в себя мощную энергию камней.
На женском камне
У камня желаний
Великолепие осеннего пейзажа
От реки Арбузинки в это время года осталось одно лишь название, воды было очень мало, в одном мести я сфотографировала маленький родничок.
Мы прошли по небольшому лабиринту из огромных валунов, здесь не каждый может протиснуться между камнями, некоторые не рискнули пройти его, боясь застрять между камнями.
В конце экскурсии по Арбузинскому каньону мы подошли к месту, которое называется Пуп Земли, это наивысшая точка, откуда открывается великолепная панорама на Актовский каньон и Трикратский лес.
На Актовский каньон мы смотрели сверху. Говорят, что он напоминает Большой каньон в Америке. Причудливые силуэты скал и разноцветные краски осени создавали великолепные пейзажи.
Вид на Актовский каньон
Актовский каньон
Актовский каньон
Актовский каньон называют ещё Малым Крымом или Долиной Дьявола, а река, протекающая внизу, носит устрашающее название Мертвовод. Мы услышали от нашего проводника легенду о дьяволе, который здесь обитал в давние времена, мешал жить людям и топил их корабли. Тогда народ обратился к Богу, и тот утопил дьявола в болоте и засыпал это место камнями. Здесь есть место, которое называется Пальцы Дьявола, на фото вдалеке видны четыре камня вместе, по форме напоминающие пальцы. О таких местах, как этот каньон, создано много легенд, некоторые валуны тоже имеют свои названия, а что мы видим в камнях, зависит от нашего воображения.
О названии реки Мертвовод тоже сложено много легенд. Говорят, что скифы по её течению отправляли в последний путь своих вождей. Однако наш гид рассказала, что скифы хоронили своих царей в курганах, считая, что есть жизнь после смерти, а в реку сбрасывали тела своих врагов, чтобы те не приобрели вторую жизнь, от этого вода становилась не пригодной для питья. Мы всё-таки спустились вниз к воде. Здесь оборудованы беседки со столами и скамейками, компании туристов сидели здесь и жарили шашлыки. Мы сфотографировали здешние красоты, а привал устроили наверху.
В завершение экскурсии мы прибыли ещё в одно интересное место. Его называют также Украинская Нормандия, это белые меловые скалы – сказочно красивое место. Это бывший карьер, где раньше добывали мел. Площадь его небольшая, но красота неимоверная.
По пути к меловым скалам мы обнаружили озеро, которое со всех сторон окружают скалы.
К нашему сожалению, мы не посетили Трикратский лес, хотя он был в программе тура. Всё-таки от поездки мы получили массу положительных эмоций и впечатлений.
Pomysł odwiedzenia kanionu Aktovsky przyszedł do nas 2 lata temu. Szukaliś my towarzyszy podró ż y samochodem, ale nasze ó wczesne marzenia nie miał y się speł nić . W tym roku moja koleż anka szybko zorganizował a wycieczkę po zakoń czeniu naszego sezonu turystycznego, zarezerwował a wycieczkę z Chersoniu, zarezerwował a noclegi i kupił a bilety autobusowe. W Chersoniu udał o nam się popł yną ć ł odzią po terenach zalewowych Dniepru, odwiedzić Park Jurajski, otwarty zeszł ego lata na terenie kompleksu hotelowego Fregat i obejrzeć przedstawienie w Teatrze Regionalnym w Chersoniu.
Park Jurajski w Chersoniu
W Parku Jurajskim w Chersoniu
Po tak bogatym programie, nastę pnego ranka wybraliś my się na wycieczkę . Wycieczka rozpoczę ł a się o 7 rano z dworca autobusowego. Do tego dnia mieliś my upał y, a dziś rano zrobił o się chł odniej, temperatura spadł a do 9 stopni, ale ostrzegano nas, ż eby nie ubierać się zbyt ciepł o, musieliś my przejś ć kilka kilometró w. Nasza grupa liczył a 8 osó b, mieliś my też przewodnika. Odbyliś my wiele wycieczek naszego biura podró ż y, musimy oddać hoł d naszym przewodnikom, któ rzy podczas wycieczki opowiadali o mijanych przez nas zabytkach, a takż e otrzymaliś my informacje o miejscu, do któ rego się wybieramy. W ten sposó b czas podró ż y szybko miną ł . Tutaj usł yszeliś my tylko, ż e postó j jest oczekiwany za 1.5 godziny. Droga z Chersonia do Wozniesień ska i Trikratu był a dobra, zwł aszcza w poró wnaniu z drogami w naszym regionie Chersoniu. Po trzech godzinach jazdy dotarliś my do celu.
Posiadł oś ć W. P. Skarż yń skiego we wsi Trikraty p >
Wycieczka rozpoczę ł a się we wsi Trikraty. Istnieją.3 legendy o pochodzeniu jego nazwy, a wszystkie 3 zwią zane są z wypę dzaniem ludzi. Wedł ug pierwszego, Mongoł owie-Tatarzy zostali stą d wypę dzani trzykrotnie, wedł ug drugiego Kozacy wypę dzili trzykrotnie wł aś cicieli ziemskich, któ rzy chcieli zawł aszczyć swoje ziemie, wedł ug trzeciego, pracowita ludnoś ć trzykrotnie wypę dził a leniwych. Do 1800 r. wieś nosił a nazwę Skarż ynka. To miejsce narodzin niezwykł ej osoby, przywó dcy chersoń skiej szlachty Wiktora Pietrowicza Skarż yń skiego. Jest wł aś cicielem pomysł u sadzenia pasó w leś nych w suchej strefie stepowej, pod jego kierownictwem w miejscu, gdzie opady są niewielkie, a kamienie kanionó w są nagrzewane i oddychają ciepł em latem, zasadzono las i powstał a szkó ł ka leś na, opracował agrotechnikę do uprawy materiał u sadzeniowego w warunkach stepowych, system akumulacji naturalnych opadó w do nawadniania. Stworzył ró wnież system nawadniają cy dla swojej posiadł oś ci. Woda był a zbierana w najwyż szym punkcie i grawitacyjnie, bez uż ycia pomp, dostarczana do nawadniania. Kiedyś znajdował się tu ogromny ogró d ró ż any i fontanna o wysokoś ci do 10 metró w. Aż trudno uwierzyć , ż e kiedyś wokó ł posiadł oś ci pachniał y ró ż e, teraz rosną tu tylko chwasty. Na budynku wisi tablica pamią tkowa, a u gó ry widnieje herb rodowy Skarż yń skich. W budynku mieś ci się obecnie szkoł a muzyczna, sam jest dobrze zachowany, ale nadal wymaga renowacji, przeznaczono w nim dwa pomieszczenia na muzeum.
Osiedle Falzfein w Askania Nova
Chcę poró wnać tę posiadł oś ć z domem Falzfein w Askania Nova, był em tam na wycieczce 2 dni temu. Dom i rezerwat mają taki sam zadbany wyglą d jak w czasach Falzfeinó w.
Szczerze ż ał uję , ż e nie ma tu entuzjastó w, któ rzy sadziliby kwiaty i odnawiali budynek ku pamię ci tej wybitnej osoby.
Po opowieś ci o rodzinie Skarż yń skich doł ą czył a do nas duż a grupa kolejarzy z Chersoniu i wyruszyliś my na zwiedzanie kanionó w. Najpierw podjechaliś my do Kanionu Arbuzinskiego (nazywanego też Mał ym Kanionem Aktowskim), na dole przecina go rzeka Arbuzinka.
Kanion Arbuziń ski
Kanion Arbuziń ski
Istnieje wiele wersji wyjaś niają cych, dlaczego rzeka ma swoją nazwę . Nasz przewodnik powiedział , ż e jego zagię cie przypomina jaką ś staroż ytną broń lub narzę dzie z tym samym korzeniem w nazwie. Starał em się sł uchać przewodnika, patrzeć w dó ł i dookoł a i robić zdję cia w tym samym czasie, ż eby na zdję ciu był o mniej ludzi, wię c nie wszystko dobrze sł yszał em. Czytał em w Internecie, ż e nazwa pochodzi od dwó ch sł ó w „starszy spalony”, któ ry wcześ niej ró sł u jego brzegó w duż o bzu, do jesieni wypalił się z intensywnego upał u i nabrał brą zowawego odcienia. Nie widział em tutaj czarnego bzu. Ale gł ó g roś nie tu obficie, a jego jaskrawoczerwone owoce wraz ze spaloną trawą i kolorowymi liś ć mi tworzą zachwycają ce jesienne krajobrazy.
W kanionie Arbuzin
Kaniony powstał y ponad 4 miliardy lat temu w wyniku aktywnoś ci wulkanicznej, z czasem ogromne gł azy porosł y mchem, tworzą c niepowtarzalne bajeczne kontury. Wię ksze wraż enie zrobił na mnie kanion Arbuzinski, choć jest znacznie mniejszy niż Bolszoj Aktowski, jego gł ę bokoś ć to okoł o 30 m, schodziliś my wą wozem i robiliś my zdję cia przy wielu gł azach.
W kanionie Arbuzin
Niesamowita energia tego miejsca pozwolił a skakać z kamienia na kamień bez uczucia zmę czenia. Fotografował am na tzw. kobiecym kamieniu, na kamieniu poż ą dania. Nie miał em czasu zł oż yć ż yczenia, był o tylko jedno wielkie pragnienie - spojrzeć na to pię kno i wchł oną ć potę ż ną energię kamieni.
Na kobiecym kamieniu
Pod Ż yczą cym Kamieniem
Wspaniał oś ć jesiennego krajobrazu
O tej porze roku z rzeki Arbuzinka pozostał a tylko jedna nazwa, wody był o bardzo mał o, w jednym miejscu sfotografował em mał e ź ró dł o.
Przeszliś my przez mał y labirynt ogromnych gł azó w, tutaj nie każ dy moż e przecisną ć się mię dzy kamieniami, niektó rzy nie odważ yli się przez niego przejś ć , boją c się utkną ć mię dzy kamieniami.
Pod koniec zwiedzania Kanionu Arbuziń skiego dotarliś my do miejsca zwanego Pę pkiem Ziemi, jest to najwyż szy punkt, z któ rego otwiera się wspaniał a panorama Kanionu Aktowskiego i Lasu Trikratskiego.
Obejrzeliś my kanion Aktovsky z gó ry. Mó wi się , ż e przypomina Wielki Kanion w Ameryce. Fantazyjne sylwetki skał i wielobarwne kolory jesieni stworzył y wspaniał e krajobrazy.
Widok na kanion Aktovsky
Kanion Aktowski
Kanion Aktowski
Kanion Aktowski nazywany jest takż e Mał ym Krymem lub Doliną Diabł a, a pł yną ca poniż ej rzeka nosi przeraż ają cą nazwę Mertvovod. Od naszego przewodnika usł yszeliś my legendę o diable, któ ry mieszkał tu w czasach staroż ytnych, uniemoż liwiał ludziom ż ycie i zatapiał ich statki. Wtedy ludzie zwró cili się do Boga, a on utopił diabł a w bagnie i pokrył to miejsce kamieniami. Jest tu miejsce zwane Diabelskimi Palcami, na zdję ciu w oddali widać razem cztery kamienie w kształ cie palcó w. O miejscach takich jak ten kanion krą ż y wiele legend, niektó re gł azy mają też swoje nazwy, a to, co widzimy w kamieniach, zależ y od naszej wyobraź ni.
Istnieje ró wnież wiele legend dotyczą cych nazwy rzeki Mertvod. Mó wi się , ż e Scytowie na jego drodze wysł ali swoich przywó dcó w w ostatnią podró ż . Jednak nasz przewodnik powiedział , ż e Scytowie chowali swoich kró ló w w kopcach, wierzą c, ż e istnieje ż ycie po ś mierci, a ciał a wrogó w wrzucali do rzeki, aby nie dostali drugiego ż ycia, przez co woda był a niezdatna do picia. Nadal zeszliś my do wody. Wyposaż one są tu altany ze stoł ami i ł awkami, siadają tu grupy turystó w i grillowane grille. Zrobiliś my zdję cia miejscowym pię knoś ciom i zatrzymaliś my się na szczycie.
Pod koniec wycieczki dotarliś my do kolejnego ciekawego miejsca. Nazywana jest też ukraiń ską Normandią , są to biał e kredowe klify – bajecznie pię kne miejsce. To dawny kamienioł om, w któ rym wcześ niej wydobywano kredę . Jego powierzchnia jest niewielka, ale pię kno jest niesamowite.
W drodze na kredowe klify odkryliś my jezioro otoczone ze wszystkich stron skał ami.
Niestety nie odwiedziliś my lasu Trikrat, chociaż był on w programie wycieczki. Mimo to z wyjazdu zyskaliś my wiele pozytywnych emocji i wraż eń .