И не только Одесса. Таинственная Бессарабия, регион, раскинувшийся между двумя великими реками, - Днестром и Дунаем, готов приоткрыть свои тайны.
Любое путешествие начинается с дороги. Самый быстрый способ добраться с Киева до Одессы это самолет. Рейсы авиакомпании Международные Авиалинии Украины (https://www. flyuia. com) отправляются с аэропорта Борисполь (https://kbp. aero). Самолеты авиакомпании Мотор Сич (https://flymotorsich. com) улетают со столичного аэропорта Киев (https://iev. aero). Добраться до него гораздо быстрее. Однако, время полета почти в два раза больше, чем у его конкурента.
Главное же в авиаперелетах это цена. Не каждый может это позволить. Поэтому поезд является самым популярным видом транспорта. С Киева до Одессы ходит несколько ночных поездов. Также есть дневной экспресс. но, в виду популярности направления купить билеты весьма проблематично. Даже на официальном сайте Укрзализныци (https://www. uz. gov. ua). Особенно в курортный сезон.
Спасают положение автобусы. Но как найти нужный рейс? Идти в билетные кассы автовокзала? Долго, неудобно и большая потеря времени. Тем более, что рейсы отправляются с нескольких точек. Спасает его величество интернет. Можно зайти на сайт конкретной автостанции или автовокзала и посмотреть расписание. А потом купить билет. Но, в Киеве около десятка автовокзалов и автостанций. И перебирать их довольно нудное занятие. В данной ситуации помогут билетные агрегаторы.
Не смотря на такое мудреное название все довольно просто. На одном сайте собраны предложения сразу с нескольких вокзалов и автостанций. Количество зависит от уровня этого самого собирателя. Причем большинство не имеют прямого выхода на продажу билетов. То есть являются посредниками посредников. Соответственно ниже надежность и выше цена. Тех, кто продает напрямую очень немного. Во-первых старый сайт http://bus. com. ua/ и новый https://inbus. ua/.
Сайт https://inbus. ua/ имеет явные преимущества. Отличается развитым фильтром. То есть ненадежные автобусные рейсы остаются за кадром. Но, главное надежность. Ведь компания владелец сайта КоДрайв является разработчиком программного обеспечения для украинских автостанций. И только КоДрайв предоставлены эксклюзивные условия от партнеров-автовокзалов. В результате продают билеты на автобус с гарантией наличия места и посадки в автобус. А еще билеты можно купить в терминалах. Все для удобства пассажиров.
Одесское направление отличается массой предложений. Рейсы выполняют множество компаний. Соответственное имеется свобода выбора. Каждый решает что для него важнее. Кому-то важнее цена. Для других в приоритете комфорт и надежность.
Компания Автолюкс (https://autolux. ua) старожил на рынке страны. А после объединения с международным перевозчиком Эколайн (https://ecolines. net) вообще является крупнейшей автобусной компанией Украины. Прекрасные автобусы обновляются на еще более новые, комфортабельные и надежные. Neoplan, MAN, Setra, - название этих производителей говорят сами за себя. Для наших жителей немаловажным преимуществом являются расширенные кресла и увеличенное расстояние между рядами.
Позднее время отправления не разрывает день выезда. Тем более, что до автостанции “ Выдубичи” добраться очень легко. Метро, троллейбус, автобусы и маршрутки. И находится автостанция на перекрестке основных магистралей.
Здесь же находится офис компании Автолюкс (https://autolux. ua). А также небольшой зал ожидания и свой буфет. Очень удобно. Вечером после десяти часов начинается оживление. Прибывают дневные и международные рейсы и отправляются ночные. Ведь не стоит забывать, что компания Эколайн (https://ecolines. net) крупнейший автобусный перевозчик по Европе.
Наконец объявляется посадка. Автобус категории АВТОЛЮКС VIP. Самый дорогой и самый комфортный. В салоне бесплатный WI-FI, розетки под каждым сидением (220v), климатконтроль, химические туалеты.
Особенно радует увеличенное расстояние между рядами кресел, наличие подставки для ног с возможность индивидуального регулирования, расположение ряда кресел 2+1, эргономические сиденья, регулируемая спинка, кресла отодвигаются в проход, увеличенное расстояние по отношению к впереди расположенному сидению. И в качестве изюминки бесплатные кофе или чай сделанный в кофемашинах.
А еще информационно-развлекательный центр. То есть перед пассажиром установлен интерактивный экран. Можно поиграть в игры, посмотреть фильм или же выйти в интернет. А также на нем имеется возможность следить за движением автобуса по маршруту.
Пару минут на выезд на Столичное шоссе и можно расслабиться. Хотя отрезок Одесской трассы до города Бела Церковь ощущается даже при самой комфортной подвеске. Да и дальше дорога далеко не в идеальном состоянии.
Но, тот самый комфортабельный набор дает возможность неплохо выспаться. Ранним утром автобус прибывает в Одессу на автостанцию “ Старосенная” . Новое здание стоит рядом с приведенным в порядок сквером через дорогу от железнодорожного вокзала. По соседству еще две автостанции, - “ Привоз” и “ Привокзальная” . И обилие городского транспорта. Отсюда можно уехать куда угодно.
Но, гостей уже ожидает персональный транспорт. Микроавтобус Mercedes самой последней модели. Водитель и владелец Юрий Павлюк (тел. : +380970607979) утверждает, что круче этой машины могут быть только яйца. Восемнадцать мест, климат контроль, DVD, удобные кресла. Что еще можно пожелать.
Несколько минут на рассадку и загрузку вещей и можно отправляться в путь. Поездка начинается с торжественного проезда по Привокзальной площади мимо главного Одесского вокзала. Вообще-то первоначальное ее название Тюремная, происходящее от находящегося здесь соответствующего учреждения. Но, ведь это не кошерно встречать дорогих гостей таким грубым намеком. Поэтому площадь с новеньким железнодорожным вокзалом переименовали.
В 1883 году он был построен одесским архитектором Александром Осиповичем Бернардацци по проекту Виктора Александровича Шрётера. Пассажиры I и II классов входили через парадный вход со стороны улицы Пушкинской. Здесь три арки в обрамлении колонн дорического ордера украшали главный фасад. А чтобы не смущать благородных господ для III-го класса был сделан боковой вход со стороны Сенной площади.
По центру над аркой вмонтированы часы. Одесситы очень гордятся своими часами. И во время жестоких боев Гражданской войны, когда механизм разрушался, быстренько меняли его на новый. Потом часы снова разрушали и снова меняли. Сколько раз это происходило никто уже и не помнит.
В 1944 году во время отступления фашистов вокзал был полностью разрушен. Но его быстро отстроили в 1952 году по проекту А. М. Чуприна. Здание внешне напоминало старую архитектуру только было сдвинуто на юг для расширения Привокзальной площади.
Буквально напротив вокзала на улице Пантелеймоновской стоит шикарный собор. И как ни странно с одноименным названием. Когда-то бывшая церковь, потом бывший планетарий, потом опять собор. В общем, какое-то отношение к небесам здесь точно есть.
Кстати, именно на Пантелеймоновской на одном из домов висит табличка с тремя названиями улиц. Царский орел – Новорыбная, советский серп и молот – Чижикова, украинский тризуб – Пантелеймоновская. Как говорится каждому на любой вкус.
Тем временем микроавтобус вырывается на оперативный простор. Еще немного и показываются пригороды славного города Ильичевска. Ах, простите, теперь он именуется Черноморском. Если не изменяет память именно в него ехали герои романа Ильфа и Петрова “ Двенадцать стульев” . Сегодня же это в основном морской порт.
Какие то местные дороги выводят к знаменитому поселку Каролино-Бугаз. Это со стороны Одессы. Потому что населенный пункт стоит как раз на косе, отделяющей Черное море от Днестровского лимана. Последний имеет протяженность 41 километр при ширине до 12 километров. Средняя глубина при этом не превышает 3 метров. Поэтому воды хорошо прогреваются летом. И являются прекрасным местом для купания.
Переехав подъемный мост попадаешь уже в поселок Затока. Названия, которые постоянно на слуху. По праву одни из самых известных мест отдыха на море в Одесской области. Но, количества людей в курортный сезон зашкаливает.
Вскоре следует поворот с основной трассы. Впереди легендарный поселок виноделов Шабо. И не только, стоит сказать. Потому, что автобус останавливается возле “ Европейской сыроварни” (https://eurosir. com. ua). Именно так, с большой буквы. И символично, что предприятие расположено на улице Швейцарской, 20.
Компания молодая. Открылась совсем недавно. Но уже сыры продает в четырех одесских магазинах, в четырех измаильских и в Белгород-Днестровском. И, разумеется в главном офисе в Шабо. Это первое, что видит гость едва открыв дверь. Хотя все же вначале его встречает такая жизнерадостная буренка с огромным куском сыра.
С магазина начинается и экскурсия по этому мини заводу. Проводят ее совместно владелец компании Ростислав Зиновский и директор Наталья Корнюшенко. Открывается задняя дверь и перед глазами возникает огромная стена из крученных рогаликов душистого сена. Это одновременно фон для фотосъемки и корм для скота. В тюки сена воткнуты гигантские зонтики. Такой себе уголок отдыха для изможденных дорогою экскурсантов.
За углом опять таки встречает корова. На этот раз производственный макет. Специально для тех, кто не знает за что у нее тянуть и откуда бежит молоко. Все работает и можно потренироваться не доводя до исступления живое животное.
Далее в загончиках истинные производители. Правда совсем молоденькие. Овечки, коровки, козочки. Со всеми можно пообщаться. И сделать совместное фото на память. Главное не забыть указать, - местное рогатое на снимке слева. И глядите не перепутайте.
Кстати, мамы всей этой детворы живут неподалеку, в шести километрах от села. Шабская ферма (http://shabska-ferma. com. ua) использует технологию содержания коров « open lot» , что означает « открытая площадка» . Проще говоря животные постоянно находятся на открытом воздухе. И только от солнца у них есть навесы. А если очень жарко, то можно принять душ. Оказывается так им больше нравится.
Кормят их сбалансированными кормами. Теми самыми кручеликами сена с добавками. И поют чистейшей артезианской водой. Не удивительно, что в результате от каждой коровы надаивают до 30 литров молока в сутки содержащего около 4% жира и 3.2% белка. При этом используют доильное оборудование шведской фирмы Де Лаваль с щадящим режимом доения Duovac. Весь скот, - черно-рябые и красно-рябые украинские молочные коровы, получающиеся путем скрещивания местного скота с голштино-фризскими быками американской или канадской селекции.
Теперь, когда известно откуда молоко берется, можно и посмотреть как делается сыр. Производство очень небольшое. Занимает по сути одну комнату. А вот объяснить весь процесс весьма непросто. Здесь очень важны разные мелочи. Например в какую сторону и какой стороной аппарата мешать. И при какой температуре потом выдерживать. Пару градусов в сторону и все можно испортить.
Сыры выпускаются по голландским технологиям и с использованием голландских же ингридиентов. В результате получаются сыры шести сортов. Как чистых так и с разнообразными добавками. Например, оригинальный нежный сыр с прованскими травами. Или же сыр с фенугреком, имеющий приятный ореховый запах и вкус.
Все эти тонкости расскажут на дегустации. А также подробно разъяснят как составлять сырную тарелку. Проще говоря нарезка из нескольких видов сыра. Основное условие - на сырной тарелке должно быть не менее трех-четырех видов сыра, а оптимальный вариант для небольшой компании - 5 - 6 видов. Хотите узнать больше? Приезжайте на “ Европейскую сыроварню” в Шабо.
После такого перекуса появляется трудно преодолимая тяга к живительной влаге. Благо, что к святому источнику далеко идти не надо. Всего в паре сотнях метров находится знаменитый шабский винзавод. А точнее украинский винодельческий комплекс с полным циклом производства “ Шабо” (http://shabo. ua). Который торжественно называется центром культуры вина. О чем и свидетельствует табличка на фасаде.
Официально же ООО « Промышленно-торговая компания Шабо» – вертикально интегрированный винодельческий холдинг с полным циклом производства. Компания производит высококачественные тихие вина, коньяки и игристые вина под ТМ « ШАБО» . Собственная сырьевая база составляет около 1000 га виноградников. В структуре компании имеются собственные цеха первичного и вторичного виноделия, старинные подвалы и хранилища общей площадью около 10 тыс. кв. М. . Все это богатство находится в собственности украинской семьи грузинского происхождения Иукуридзе. И руководит ею генеральный директор Важа Георгиевич Иукуридзе.
Но это не только производство, но и полноценный туристический объект. Со своими музеем, специально подготовленным маршрутом и штатом экскурсоводов.
Вначале гостей встречает длинная, длинная аллея. С одной стороны ее кирпичная стена производственного корпуса, с другой, - зеленая стена из подстриженных в виде гигантских шаров кустарников. Между ними узорчатая брусчатка. Места более чем достаточно для того чтобы группы могли собраться и послушать с чего именно и начиналось производство вина. Давным давно и сейчас.
А потом посмотреть в действии рождения вина. Высокий ажурный металлический цилиндр, сотканный из древних символов, скрывает внутри себя фонтан. Люди заходят во внутрь и начинает звучать чарующая музыка. И в такт ее оживают водяные струи. Переливаются разными цветами исполняя свой таинственный танец. Очень символично. Ведь процесс изготовления вина действительно искусство.
А теперь в музей. Хотя он больше похож на гигантскую машину времени, позволяющую стремительно перемещаться между эпохами. Вначале в VI-II века до рождества Христова, когда древние греки на берегу Черного моря основали поселение Тира и первыми высадили на берегах лимана виноградники. А было это – ни много ни мало – более 2.5 тысяч лет назад…
В 16 веке в эти края пришли турки. Турецкое поселение получило название « Аша-абаг» , что переводится как « нижние виноградные сады» . То есть виноградники располагались ниже города Аккерман. Именно в это время возник свой уникальный сорт винограда именуемый “ Тельти Курук” , что в переводе с турецкого означает « лисий хвост» . Он дошел до наших дней.
В 1822 году преодолев долгий путь в 2.5 тысячи километров, на берег Днестровского лимана в селение в Аша-абаг прибывают швейцарские переселенцы из далекого кантона Во. Именно с ними связывают возникновение культурного виноделия. А так как непривычное турецкое название сложно было произносить, его изменили. И стало поселение именоваться вначале как Шабаг, а потом Шабо.
Основатель колонии Луи Тардан писал: « Если хотите увидеть рай на земле, лучшего места не найдете» . Неудивительно, что вина из Шабо становятся известными на всю Европу. В 1847 году получили свою первую золотую медаль.
В советское время предприятие было одним из крупнейших центров первичного виноделия. И специалисты продолжали экспериментировать с новыми сортами.
И в 2003 году возникла компания « Шабо» - украинский винодельческий комплекс с полным циклом производства. Который выпускает на сегодня 24 группы алкогольной продукции, включающей в себя вина, коньяки и водку. От легкого, гармоничного Шабо Молодое, воплощение жаркого лета — его вкусов и пьянящих ароматов. До элитного коньяка Украины « Шабо» с уникальным купажом — ярким и изысканным, с гармоничным сложным букетом, насыщенным золотисто-янтарным цветом и деликатным, полным вкусом с цветочными нотками и легкими тонами выдержки
И главное весь этот сложный процесс можно увидеть своими глазами. Пройтись вдоль всей технологической цепочки. Особенно впечатляют высоченные медные цилиндры, предназначенные для производства коньячных спиртов. По сути огромный самогонный аппарат, только предназначенный для производства продукта высшего качества. А посмотрев можно увиденное и попробовать на вкус. А особо понравившееся прикупить в магазине.
И в приободренном состоянии продолжить знакомство с этим удивительным краем. Скорее к автобусу! Ведь совсем недалеко уже ожидает своих гостей славный город Аккерман.
Окончание следует
I nie tylko w Odessie. Tajemnicza Besarabia, region rozcią gają cy się mię dzy dwiema wielkimi rzekami - Dniestrem i Dunajem, jest gotowa ujawnić swoje sekrety.
Każ da podró ż zaczyna się od drogi. Najszybszym sposobem dotarcia z Kijowa do Odessy jest samolot. Mię dzynarodowe Linie Lotnicze Ukrainy (https://www. flyuia. com) odlot z lotniska Boryspol (https://kbp. aero). Samoloty Motor Sich Airlines (https://flymotorsich. com) odlatują z kijowskiego lotniska (https://iev. aero). Dostań się do tego znacznie szybciej. Jednak czas lotu jest prawie dwa razy dł uż szy niż u jego konkurenta.
W podró ż ach lotniczych najważ niejsza jest cena. Nie każ dy moż e sobie na to pozwolić . Dlatego pocią g jest najpopularniejszym ś rodkiem transportu. Z Kijowa do Odessy kursuje kilka pocią gó w nocnych. Istnieje ró wnież ekspres dzienny. ale ze wzglę du na popularnoś ć destynacji zakup biletó w jest bardzo problematyczny. Nawet na oficjalnej stronie Ukrzaliznytsia (https:// / www. uz. gov. ua). Zwł aszcza w okresie ś wią tecznym.
Autobusy ratują sytuację . Ale jak znaleź ć odpowiedni lot? Idź do kasy dworca autobusowego? Dł ugie, niewygodne i wielka strata czasu. Ponadto loty odbywają się z kilku punktó w. Ratuje Jego Wysokoś ć Internet. Moż esz wejś ć na stronę konkretnego dworca autobusowego lub dworca autobusowego i zobaczyć rozkł ad jazdy. A potem kup bilet. Ale w Kijowie jest kilkanaś cie przystankó w autobusowych i dworcó w autobusowych. A ich sortowanie jest doś ć ż mudnym zadaniem. W takiej sytuacji pomogą agregatory biletó w.
Pomimo tak trudnej nazwy wszystko jest doś ć proste. Jedna strona zawiera oferty z kilku stacji i dworcó w autobusowych jednocześ nie. Kwota zależ y od poziomu tego samego kolekcjonera. Ponadto wię kszoś ć nie ma bezpoś redniego dostę pu do sprzedaż y biletó w. Oznacza to, ż e są poś rednikami poś rednikó w. W zwią zku z tym niż sza niezawodnoś ć i wyż sza cena. Bardzo niewielu sprzedaje bezpoś rednio. Po pierwsze, stara strona http://bus. com. ua/ i nowa https://inbus.ua/.
Stronahttps://inbus. ua/ ma wyraź ne zalety. Zawiera zaawansowany filtr. Oznacza to, ż e za kulisami pozostają zawodne usł ugi autobusowe. Ale najważ niejsza jest niezawodnoś ć . W koń cu wł aś ciciel firmy CoDrive jest programistą dla ukraiń skich dworcó w autobusowych. I tylko CoDrive ma wył ą czne warunki z partnerskich dworcó w autobusowych. Dzię ki temu bilety autobusowe sprzedawane są z gwarancją dostę pnoś ci miejsc i wejś cia do autobusu. Bilety moż na ró wnież kupić w terminalach. Wszystko dla wygody pasaż eró w.
Kierunek odeski wyró ż nia się masą ofert. Loty obsł uguje wiele firm. W zwią zku z tym istnieje wolnoś ć wyboru. Każ dy decyduje, co jest dla niego waż niejsze. Niektó rym zależ y na cenie. Dla innych wygoda i niezawodnoś ć są priorytetem.
Firma Autolux (https://autolux. ua) weteran na rynku kraju. A po poł ą czeniu z mię dzynarodowym przewoź nikiem Ecoline (https://ecolines. net) jest generalnie najwię kszą firmą autobusową na Ukrainie. Doskonał e autobusy są aktualizowane o jeszcze nowsze, wygodniejsze i bardziej niezawodne. Neoplan, MAN, Setra – nazwy tych producentó w mó wią same za siebie. Dla naszych mieszkań có w waż ną zaletą są powię kszone siedzenia i zwię kszona odległ oś ć mię dzy rzę dami.
Pó ź na godzina wyjazdu nie przerywa dnia wyjazdu. Ponadto bardzo ł atwo jest dostać się na dworzec autobusowy Vydubychi. Metro, trolejbus, autobusy i minibusy. Na skrzyż owaniu gł ó wnych autostrad znajduje się dworzec autobusowy.
Oto biuro firmy Autolux (https://autolux. ua). A takż e mał a poczekalnia i bufet. Bardzo wygodnie. Wieczorem, po godzinie dziesią tej, zaczyna się przebudzenie. Przylatują loty dzienne i mię dzynarodowe, a odlatują nocne. W koń cu nie zapominaj, ż e Ecoline (https://ecolines. net) jest najwię kszym przewoź nikiem autobusowym w Europie.
Nareszcie ogł oszono lą dowanie. Kategoria autobusó w AVTOLUX VIP. Najdroż szy i najwygodniejszy. W kabinie jest darmowe WI-FI, gniazdka pod każ dym siedzeniem (220v), klimatyzacja, toalety chemiczne.
Szczegó lnie cieszy mnie zwię kszona odległ oś ć mię dzy rzę dami siedzeń , obecnoś ć podnó ż ka z moż liwoś cią indywidualnej regulacji, ukł ad rzę du siedzeń.2+1, ergonomiczne siedziska, regulowane oparcie, krzesł a chowane do przejś cia, zwię kszona odległ oś ć w stosunku do siedzenia z przodu. A jako atrakcję , bezpł atną kawę lub herbatę z ekspresu do kawy.
A takż e centrum informacyjno-rozrywkowe. Oznacza to, ż e przed pasaż erem zainstalowany jest interaktywny ekran. Moż esz grać w gry, oglą dać film lub korzystać z Internetu. Posiada ró wnież moż liwoś ć monitorowania ruchu autobusu na trasie.
Kilka minut do zjazdu na autostradę Capital i moż esz się zrelaksować . Chociaż odcinek odeskiej szosy do miasta Beł a Cerkow jest odczuwalny nawet przy najwygodniejszym zawieszeniu. A potem droga jest daleka od idealnego stanu.
Ale ten sam wygodny zestaw umoż liwia spokojny sen. Wczesnym rankiem autobus przyjeż dż a do Odessy na dworzec autobusowy Starosennaya. Nowy budynek stoi przy zadbanym placu po drugiej stronie ulicy od dworca kolejowego. W są siedztwie znajdują się jeszcze dwa dworce autobusowe - "Privoz" i "Privokzalnaya". I obfitoś ć transportu miejskiego. Stą d moż esz iś ć w dowolne miejsce.
Ale goś cie już czekają na transport osobisty. Minibus Mercedes najnowszego modelu. Kierowca i wł aś ciciel Jurij Pawlyuk (tel. : +3809706077979) twierdzi, ż e tylko jajka mogą być chł odniejsze od tego samochodu. Osiemnaś cie miejsc, klimatyzacja, DVD, wygodne fotele. Czego chcieć wię cej.
Kilka minut na posadzenie i zał adowanie rzeczy i moż esz ruszyć w drogę . Wycieczka rozpoczyna się uroczystym przejś ciem wzdł uż Placu Dworcowego obok gł ó wnego dworca kolejowego w Odessie. W rzeczywistoś ci jego pierwotna nazwa to Wię zienie, któ ra pochodzi od odpowiedniej instytucji znajdują cej się tutaj. Ale przecież nie jest koszerne spotykać drogich goś ci z tak niegrzeczną wskazó wką . W zwią zku z tym przemianowano plac z nowym dworcem kolejowym.
W 1883 r. został zbudowany przez odeskiego architekta Aleksandra Osipowicza Bernardazzi wedł ug projektu Wiktora Aleksandrowicza Schroetera. Pasaż erowie klas I i II weszli gł ó wnym wejś ciem od ulicy Puszkinskiej. Tutaj trzy ł uki obramowane kolumnami doryckimi zdobił y gł ó wną fasadę . A ż eby nie zawstydzać szlachcicó w dla III klasy, od strony Sennaya Square zrobiono boczne wejś cie.
Zegar jest zamontowany poś rodku nad ł ukiem. Odessy są bardzo dumni ze swoich zegarkó w. A podczas zaciekł ych bitew wojny secesyjnej, kiedy mechanizm został zniszczony, szybko zmienili go na nowy. Potem zegar został ponownie zniszczony i ponownie zmieniony. Nikt nie pamię ta, ile razy to się zdarzył o.
W 1944 r. , podczas odwrotu nazistó w, stacja został a cał kowicie zniszczona. Szybko jednak odbudowano go w 1952 r. wedł ug projektu A. M. Chuprina. Budynek zewnę trznie przypominał starą architekturę , tylko został przeniesiony na poł udnie, aby powię kszyć Plac Dworzec.
Dosł ownie naprzeciwko stacji na ulicy Pantelejmonowskiej wznosi się elegancka katedra. I, co dziwne, o tej samej nazwie. Kiedyś dawny koś ció ł , potem dawne planetarium, znowu katedra. Ogó lnie rzecz biorą c, zdecydowanie jest tu jakiś zwią zek z niebem.
Nawiasem mó wią c, na jednym z domó w przy ulicy Pantelejmonowskiej znajduje się tabliczka z trzema nazwami ulic. Orzeł kró lewski - Nowoorybnaja, sowiecki sierp i mł ot - Czyż ykow, ukraiń ski tró jzą b - Pantelejmonowskaja. Jak mó wią , na każ dy gust.
Tymczasem minibus wł amuje się do przestrzeni operacyjnej. Nieco wię cej i pokazane są przedmieś cia chwalebnego miasta Iljiczewsk. Och, przepraszam, teraz nazywa się Morze Czarne. Jeś li pamię ć sł uż y, to do niego poszli bohaterowie powieś ci Ilfa i Pietrowa „Dwanaś cie krzeseł ”. Dziś jest to gł ó wnie port morski.
Niektó re lokalne drogi prowadzą do sł ynnej wioski Karolino-Bugaz. To jest z Odessy. Bo osada stoi tuż na mierzei oddzielają cej Morze Czarne od ujś cia Dniestru. Ten ostatni ma dł ugoś ć.41 kilometró w i szerokoś ć do 12 kilometró w. Ś rednia gł ę bokoś ć nie przekracza 3 metró w. Dlatego latem wody dobrze się nagrzewają . I są ś wietnym miejscem do pł ywania.
Po przekroczeniu mostu zwodzonego znajdziesz się już w wiosce Zatoka. Nazwy, któ re są stale sł yszane. Sł usznie jedno z najbardziej znanych nadmorskich miejsc wypoczynkowych w regionie Odessy. Ale liczba osó b w okresie ś wią tecznym jest poza skalą .
Wkró tce bę dzie skrę t z gł ó wnej drogi. Przed nami legendarna wioska winiarzy Szabo. I nie tylko, warto to powiedzieć . Ponieważ autobus zatrzymuje się w pobliż u „Europejskiej fabryki sera” (https: / /eurosir. com. ua). Zgadza się , z wielką literą . I symboliczne jest to, ż e firma znajduje się na ulicy Szwajcarskiej 20.
Firma jest mł oda. Otwarty bardzo niedawno. Ale już sprzedaje sery w czterech sklepach w Odessie, czterech w Izmailu iw Bieł gorodzie-Dniestrowskim. I oczywiś cie w gł ó wnym biurze w Shabo. To pierwsza rzecz, któ rą widzi goś ć , gdy tylko otworzy drzwi. Chociaż na począ tku spotyka go taka wesoł a krowa z ogromnym kawał kiem sera.
Zwiedzanie tej mini-fabryki zaczyna się od sklepu. Prowadzą go wspó lnie wł aś ciciel firmy Rostislav Zinovsky i dyrektor Natalia Kornyushenko. Tylne drzwi otwierają się i przed moimi oczami pojawia się ogromna ś ciana poskrę canych bajgli z pachną cego siana. Jest to zaró wno tł o dla fotografii, jak i paszy dla zwierzą t gospodarskich. Gigantyczne parasole wbite w bele siana. Takie miejsce odpoczynku dla zmę czonych drogą zwiedzają cych.
Za rogiem znowu spotyka się krowa. Tym razem layout produkcyjny. Szczegó lnie dla tych, któ rzy nie wiedzą , co od niej wycią gną ć i ską d pochodzi mleko. Wszystko dział a i moż esz ć wiczyć bez doprowadzania ż ywego zwierzę cia do szał u.
Dalej w zagrodach są prawdziwi producenci. Naprawdę bardzo mł oda. Owce, krowy, kozy. Moż esz rozmawiać ze wszystkimi. I zró b wspó lne zdję cie na pamią tkę . Najważ niejsze, aby nie zapomnieć o wskazaniu - miejscowy rogaty na zdję ciu po lewej stronie. I spó jrz, nie myl.
Nawiasem mó wią c, matki wszystkich tych dzieci mieszkają w pobliż u, sześ ć kilometró w od wioski. farma Shabska (http://shabska-ferma. com. ua) wykorzystuje technologię utrzymywania kró w „otwarta dział ka”, co oznacza „otwarty teren”. Mó wią c najproś ciej, zwierzę ta są stale na zewną trz. I tylko od sł oń ca mają zadaszenia. A jeś li jest bardzo gorą co, moż esz wzią ć prysznic. Okazuje się , ż e bardziej im się podoba.
Nakarm je zbilansowaną dietą . Samo siano kruchelik z dodatkami. I ś piewają najczystszą wodą artezyjską . Nic dziwnego, ż e w efekcie od każ dej krowy doi się do 30 litró w mleka dziennie, zawierają cego okoł o 4% tł uszczu i 3.2% biał ka. Jednocześ nie uż ywany jest sprzę t udojowy szwedzkiej firmy De Laval z oszczę dnym reż imem udojowym Duovac. Wszystkie zwierzę ta gospodarskie to ukraiń skie krowy mleczne z czarnymi i czerwonymi plamkami, uzyskane przez skrzyż owanie miejscowego bydł a z bykami rasy holsztyń sko-fryzyjskiej z selekcji amerykań skiej lub kanadyjskiej.
Teraz, gdy wiemy, ską d pochodzi mleko, moż emy zobaczyć , jak powstaje ser. Produkcja jest bardzo mał a. Zajmuje zasadniczo jeden pokó j. Ale wyjaś nienie cał ego procesu jest bardzo trudne. Tutaj liczą się mał e rzeczy. Na przykł ad, w któ rą stronę i po któ rej stronie aparatu przeszkadzać . A w jakiej temperaturze nastę pnie wytrzymać . Kilka stopni w bok i wszystko moż e zostać zrujnowane.
Ser jest produkowany wedł ug holenderskich technologii i przy uż yciu holenderskich skł adnikó w. W rezultacie otrzymuje się sery sześ ciu odmian. Zaró wno czyste, jak iz ró ż nymi dodatkami. Na przykł ad oryginalny delikatny ser z zioł ami prowansalskimi. Albo ser z kozieradki, któ ry ma przyjemny orzechowy zapach i smak.
Wszystkie te subtelnoś ci zostaną omó wione podczas degustacji. A takż e wyjaś nij szczegó ł owo, jak zrobić talerz seró w. Mó wią c najproś ciej, plasterek kilku rodzajó w sera. Gł ó wnym warunkiem jest, aby na talerzu seró w znajdował y się co najmniej trzy lub cztery rodzaje sera, a najlepszą opcją dla mał ej firmy jest 5-6 rodzajó w. Chcieć wiedzieć wię cej? Przyjdź do „Europejskiej fabryki sera” w Shabo.
Po takiej przeką sce pojawia się ogromne pragnienie ż yciodajnego nawilż enia. Na szczę ś cie do ś wię tego ź ró dł a nie trzeba daleko jechać . Zaledwie kilkaset metró w dalej znajduje się sł ynna winiarnia Shabo. A raczej ukraiń ski kompleks winiarski z peł nym cyklem produkcyjnym „Shabo” ( http://shabo . ua). Któ re jest uroczyś cie nazywane centrum kultury wina. Ś wiadczy o tym tabliczka na elewacji.
Oficjalnie Shabo Industrial and Trade Company LLC jest pionowo zintegrowanym holdingiem winiarskim z peł nym cyklem produkcyjnym. Firma produkuje wysokiej jakoś ci wina spokojne, koniaki i wina musują ce pod marką TM "SHABO". Wł asna baza surowcowa to okoł o 1000 hektaró w winnic. Struktura firmy posiada wł asne warsztaty do winiarstwa pierwotnego i wtó rnego, zabytkowe piwnice oraz magazyny o ł ą cznej powierzchni okoł o 10 tys. M. . Cał e to bogactwo należ y do ukraiń skiej rodziny gruziń skiego pochodzenia Iukuridze. Zarzą dza nim dyrektor generalny Vazha Georgievich Iukuridze.
Ale to nie tylko zakł ad produkcyjny, ale takż e peł noprawna atrakcja turystyczna. Z wł asnym muzeum, specjalnie przygotowaną trasą i sztabem przewodnikó w.
Najpierw goś ci wita dł uga, dł uga aleja. Z jednej strony ceglana ś ciana budynku produkcyjnego, z drugiej zielona ś ciana z krzakó w przycię tych w formie gigantycznych kul. Pomię dzy nimi znajduje się wzorzysta kostka brukowa. Jest wystarczają co duż o miejsca, aby grupy mogł y się zebrać i posł uchać , jak dokł adnie zaczę ł a się produkcja wina. Dawno temu i teraz.
A potem obejrzyj narodziny wina w akcji. Wysoki aż urowy metalowy cylinder, utkany z antycznych symboli, skrywa w sobie fontannę . Ludzie wchodzą do ś rodka i zaczyna rozbrzmiewać urocza muzyka. A wraz z nim strumienie wody oż ywają . Poł yskują ró ż nymi kolorami wykonują c swó j tajemniczy taniec. Bardzo symboliczne. W koń cu proces produkcji wina to naprawdę sztuka.
A teraz do muzeum. Chociaż wyglą da bardziej jak gigantyczny wehikuł czasu, któ ry pozwala szybko przemieszczać się mię dzy epokami. Począ tkowo w VI-II wieku pne, kiedy to staroż ytni Grecy zał oż yli osadę Tyra na wybrzeż u Morza Czarnego i jako pierwsi zasadzili winnice na brzegach ujś cia rzeki. A był o to – ani mniej, ani wię cej – ponad 2.5 tysią ca lat temu…
W XVI wieku Turcy przybyli do tych stron. Osada turecka został a nazwana „Asha-Abag”, co tł umaczy się jako „dolne winnice”. Oznacza to, ż e winnice znajdował y się poniż ej miasta Ackermann. W tym czasie pojawił a się wyją tkowa odmiana winogron o nazwie „Telti Kuruk”, co po turecku oznacza „lisi ogon”. Przetrwał do dziś .
W 1822 r. , po pokonaniu dł ugiej podró ż y o dł ugoś ci 2.5 tysią ca kilometró w, szwajcarscy osadnicy z odległ ego kantonu Vaud przybyli nad brzeg ujś cia Dniestru we wsi Asha-Abag. To z nimi wią ż e się pojawienie się kulturowego winiarstwa. A ponieważ niezwykł a turecka nazwa był a trudna do wymó wienia, został a zmieniona. A osadę zaczę to nazywać najpierw Shabag, a potem Shabo.
Zał oż yciel kolonii, Louis Tardent, napisał : „Jeś li chcesz zobaczyć niebo na ziemi, nie znajdziesz lepszego miejsca”. Nic dziwnego, ż e wina z Szabo stają się znane w cał ej Europie. W 1847 roku otrzymali swó j pierwszy zł oty medal.
W czasach sowieckich przedsię biorstwo był o jednym z najwię kszych oś rodkó w podstawowej produkcji wina. Eksperci nadal eksperymentowali z nowymi odmianami.
A w 2003 roku pojawił a się firma Shabo - ukraiń ski kompleks winiarski z peł nym cyklem produkcyjnym. Któ ra produkuje dziś.24 grupy wyrobó w alkoholowych, w tym wina, koniaki i wó dki. Od lekkiego, harmonijnego Shabo Young, ucieleś nienia gorą cego lata – jego smakó w i odurzają cych aromató w. Do elitarnego koniaku Ukrainy „Shabo” o wyją tkowej mieszance - jasnej i wyrafinowanej, o harmonijnym zł oż onym bukiecie, bogatej zł ocisto-bursztynowej barwie i delikatnym, peł nym smaku z nutami kwiatowymi i lekkimi tonami ekspozycji
A co najważ niejsze, cał y ten zł oż ony proces moż na zobaczyć na wł asne oczy. Przejdź przez cał y ł ań cuch technologiczny. Szczegó lnie efektowne są wysokie miedziane cylindry przeznaczone do produkcji alkoholi koniakowych. W rzeczywistoś ci ogromny bimber, przeznaczony wył ą cznie do produkcji najwyż szej jakoś ci produktu. I moż esz spojrzeć na to, co widzisz i spró bować . A szczegó lnie lubił em kupować w sklepie.
I w radosnym stanie kontynuuj swoją znajomoś ć tego niesamowitego regionu. Wsią ś ć do autobusu! W koń cu wspaniał e miasto Ackermann już czeka na swoich goś ci bardzo blisko.
Zakoń czenie nastę puje
