Wiosenny wyjazd do Włoch. Część 7. Werona (ciąg dalszy)
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.1. Trydent >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.2. Mantova >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.3. Brescia >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.4. Treviso >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.5. Vicenza >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.6. Padwa >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.7. Werona (począ tek) >>>
Nastę pnego dnia pogoda się poprawił a, chociaż był o pochmurno i pojechaliś my dalej zwiedzać miasto. Ponownie weszliś my na Stare Miasto przez bramy Porta Palio i skierowaliś my się do „starego zamku” - Castelvecchio (Castelvecchio), pochodzą cego z epoki Scaligeri, należ ą cego do rodziny Della Scala. Jest to kompleks o gigantycznych rozmiarach, w skł ad któ rego wchodzi most obronny z blankami przerzuconymi przez Adygę .
Tylko leniwi nie ż artowali z podobień stwa do moskiewskiego Kremla, wyjaś nię , dlaczego ró ż ne pał ace mają ró ż ne formy blankó w. W XII-XIV wieku we Wł oszech wybuchł a walka mię dzy Gwelfami (wspierają cymi wł adzę Papież a) a Gibelinami (wspierają cymi wł adzę Ś wię tego Cesarza Rzymskiego). Gwelfowie mieli kwadratowe krenelaż , a gibelinowie jaskó ł cze ogony. Podczas budowy Moskiewskiego Kremla architekci z Wł och postanowili wykonać krenelaż , na wzó r gibelinó w. Wł adcy Moskwy z pewnoś cią nie poparli papież a.
W zamku znajduje się bardzo ciekawe muzeum miejskie Castelvecchio (Museo di Castelvecchio) ze wspaniał ą galerią sztuki, któ re odwiedziliś my kilka lat temu. Obecnie wzdł uż obwodu zamku wznosi się sześ ć potę ż nych wież , otoczonych gł ę boką fosą , przez któ rą pł yną wody kanał u Adigetto.
Nad cał ym zespoł em dominuje najwyż sza i najpotę ż niejsza baszta baszta Mastio.
Most Scaliger, staroż ytny most na rzece Adige, prowadzi do zamku. Znany z niezwykł ej wytrzymał oś ci, dzię ki któ rej stał bez napraw i przebudó w przez ponad pię ć wiekó w. Inna nazwa budynku to Most Castelvecchio, co w ję zyku wł oskim oznacza przynależ noś ć do starego zamku. Został zaprojektowany przez Guglielmo Bevilacqua, znanego architekta tamtych czasó w, któ ry zapewnił księ ciu Cangrande II della Scala i jego rodzinie bezpieczną drogę ucieczki w przypadku buntu.
Niedaleko Castelvecchio, zabytek epoki rzymskiej - Ł uk Triumfalny rodziny Gavi, zbudowany w I wieku naszej ery. mi. Jeden z nielicznych zabytkó w epoki rzymskiej, poś wię cony rodzinie szlacheckiej, a nie cesarzom,
i przynió sł nam nazwisko autora - Lucio Vitruvio Cedrone. W 1805 roku ł uk został zniszczony przez wojska francuskie, gdyż przeszkadzał w ruchu wojsk i pojazdó w. Dopiero w 1932 r. odrestaurowano i zrekonstruowano Arch dei Gavi.
Pojechaliś my na gł ó wną autostradę Werony, któ ra biegnie przez cał e Stare Miasto. Ulice (Corso) nastę pują po sobie pod ró ż nymi nazwami: Castelvecchio, Cavour, Bossano, Sant'Anastasia. Bardzo blisko znajduje się koś ció ł San Lorenzo, obok któ rego biegną po drodze wszyscy turyś ci. Aby go znaleź ć , musisz przejś ć przez ostry ł uk z Cavour Avenue.
San Lorenzo (Chiesa di San Lorenzo) - katolicki, poś wię cony ś w. Wawrzyń cowi Rzymskiemu. Zał oż ona w VIII wieku. Koś ció ł był kilkakrotnie przebudowywany: w XV wieku dobudowano do niego dzwonnicę , a pó ź niej renesansowy portyk boczny.
Mimo to koś ció ł jest cennym przykł adem stylu romań skiego z szeregiem elementó w architektury normań skiej i bizantyjskiej.
Wś ró d nich są empory, galerie przeznaczone dla kobiet. Umieszczone na wyż szych kondygnacjach naw bocznych, prowadzą do nich spiralne schody wbudowane w okrą gł e wież e, któ re wyró ż niają się na fasadzie koś cioł a.
Wnę trze ś wią tyni zachował o się od XII wieku.
Naprzeciwko, za pomnikiem poety i osoby publicznej Aleardi na mał ym placu znajduje się inny koś ció ł o tej samej nazwie - Piazzetta Santi Apostoli.
Koś ció ł Ś wię tych Apostoł ó w został zbudowany w XII wieku na miejscu wcześ niejszego koś cioł a z VIII wieku. W czasie swojego dł ugiego ż ycia koś ció ł był wielokrotnie przebudowywany.
W czasie II wojny ś wiatowej koś ció ł został uszkodzony w wyniku bombardowań i ponownie przeszedł odbudowę i restaurację .
Mijamy Porta Borsari (Porta Borsari) - zabytek staroż ytnej architektury rzymskiej w mieś cie. Porta Borsari został a zbudowana w I wieku naszej ery. mi. jako placó wka wojskowa na poł udniu miasta.
Nastę pna jest strefa dla pieszych.
Po drodze kolejny koś ció ł - Chiesa di San Giovanni in Fonte, zbudowany w 1123 roku.
Ś ciany koś cioł a ozdobione są freskami i malowidł ami z XIII-XV wieku.
Omiń my wszystkie centralne place miasta,
mieć czas przed zamknię ciem na lunch, aby zobaczyć koś ció ł San Giorgio in Braida (San Giorgio in Braida), po drugiej stronie rzeki Adige. Podczas naszych jednodniowych wizyt w Weronie w ró ż nych latach nie mogliś my się w to dostać z powodu braku czasu.
Prowadzi do niego most Ponte Pietra – jedyny ł ukowy most w Weronie, któ ry powstał w czasach Cesarstwa Rzymskiego i przetrwał do dziś niemal w swojej pierwotnej formie. Po imponują cym okresie stania, w 1239 r. zawalił się i na jego miejscu zbudowano nowy, ale już z kamienia. Mostu strzegł a wież a straż nicza Torre di Guardia, zbudowana w XIII wieku.
Pierwszy koś ció ł w tym miejscu został zbudowany na począ tku VIII wieku. Koś ció ł , któ ry dziś widzimy, został zbudowany w 1477 przez Antonio Ricci.
W poł owie XVI wieku wł oski architekt Michele Sanmichele dodał kopuł ę , rzadką w ó wczesnych koś cioł ach Werony, i rozpoczą ł prace nad niedokoń czoną kampanilą . Pod koniec XVI wieku wzniesiono marmurową fasadę .
Nastę pują ce dzieł a sztuki zdobią koś ció ł : Mę czeń stwo ś w. Jerzego autorstwa Veronese w gł ó wnym oł tarzu. . .
. . . „Zwiastowanie” Karoto. . .
. . . „Chrzest Chrystusa” Tintoretto. . .
. . . "Madonna intronizowana z Dziecią tkiem mię dzy ś wię tymi Zenonem i Wawrzynem Giustinianim" Girolamo dei Libri. . .
. . . Madonna w chwale i Trzech Archanioł ó w autorstwa Felice Brusazorchi. . .
. . . i inne dzieł a sztuki.
W koś ciele podszedł do nas ksią dz i zaczą ł tł umaczyć , ż e jest to koś ció ł pielgrzymkowy i ż e w pobliż u są jeszcze dwa staroż ytne koś cioł y. Nastę pnie dał nam broszurę z opisem tych koś cioł ó w i dró g do nich. Dzię ki jego radom odwiedziliś my jeszcze dwa pię kne koś cioł y.
W pobliż u mostu Ponte Pietro znajduje się koś ció ł ś w. Jednocześ nie architektura muró w jako cał oś ci został a zachowana od czasu budowy koś cioł a, a ś wią tynia ta był a jedną z nielicznych budowli, któ re przetrwał y trzę sienie ziemi z 1117 roku. Ró wnież jego dzwonnica powstał a w XII wieku.
Wnę trze zdobią freski i obrazy z ró ż nych epok.
Niestety freski w dolnej czę ś ci koś cioł a został y zniszczone w wyniku powodzi.
Wielu pielgrzymó w z ró ż nych czę ś ci ś wiata przybywa tutaj, aby zobaczyć Kaplicę Niewinią tek z 1620 roku, zbudowaną w celu zachowania relikwii czterdziestu mę czennikó w, pię ciu ś wię tych biskupó w Werony i czterech niemowlą t zabitych na rozkaz Heroda. Wnę trze koś cioł a zdobią freski z VIII wieku.
Ciekawe, ż e zaró wno w tym, jak i w nastę pnym koś ciele duchowni natychmiast podeszli do nas i zaproponowali, ż e oprowadzą nas za darmo (niestety nie po rosyjsku).
Wię c rozmawiali ze mną po angielsku, a ja już przetł umaczył em mojej ż onie.
W pobliż u, ró wnież za mostem, znajduje się kolejny koś ció ł pielgrzymkowy o nazwie Santa Maria in Organo (Santa Maria in Organo).
Zbudowany przez mnichó w benedyktynó w. W 1533 r. w pobliż u wybudowano dzwonnicę z 6 dzwonami, a pod koniec XVI wieku architekt Michele Sanmicheli przebudował gotycką fasadę w stylu klasycystycznym – dodał trzy portale z biał ego marmuru.
Na ś cianach koś cioł a moż na zobaczyć freski autorstwa Nicolò Giolfino i Francesco Caroto. . .
. . . a takż e oł tarze Domenico, Francesco Morone i Giovanniego Pittoniego.
W pomieszczeniu przylegają cym do zakrystii (sacristia) przechowywana jest najcenniejsza drewniana rzeź ba XIV wieku tzw. Muletta, przedstawiają ca wjazd Jezusa do Jerozolimy na mule.
Koś ció ł sł ynie z tego, ż e w XV wieku wybitny artysta, mistrz intarsji Fra Giovanni da Verona, wyrzeź bił drewniane stalle i krzesł a stasidiowe do zakrystii. Udekorował je takż e pejzaż ami i martwymi naturami.
Po obejrzeniu tych pię knych koś cioł ó w postanowiliś my coś przeką sić . Kupił em trochę sera. . .
. . . wino i wspią ł się na wzgó rze San Pietro. Jest dobrze widoczny z drugiej strony rzeki.
Podobno wzgó rze San Pietro dał o począ tek historii Werony. Pierwsza osada pojawił a się tutaj w VI-V wieku p. n. e. Dziś sł uż y jako miejsce kilku zabytkowych budowli i tarasu widokowego.
Moż na wejś ć schodami pod gó rę , ale pojechaliś my kolejką , któ ra był a nieczynna przez wiele lat, ale teraz dział a. Cena biletu w obie strony to tylko 2 euro.
Gó rna stacja:
Zamek ś w. Piotra, gó rują cy na wzgó rzu San Pietro, jest jednym z najbardziej kolorowych ś redniowiecznych budynkó w w mieś cie. W XVII wieku w wyniku szeroko zakrojonych prac konserwatorskich twierdza uległ a znacznym przeobraż eniom. Obecnie na wzgó rzu trwają prace renowacyjne.
W pobliż u znajduje się kolejne wzgó rze - San Leonardo,
gdzie znajduje się Sanktuarium Madonny z Lourdes (Santuario di Nostra Signora di Lourdes), nowoczesny budynek skł adają cy się z centralnego okrą gł ego korpusu i dwó ch bocznych skrzydeł.1958
Pogoda się poprawił a i udał o nam się zrobić kilka zdję ć Werony z gó ry:
W XIX wieku podczas wykopalisk na wzgó rzu odkryto Teatr Rzymski, któ ry funkcjonuje do dziś - regularnie wystawiane są tu spektakle dramatyczne, wystę pują zespoł y baletowe i odbywają się ró ż nego rodzaju koncerty. Szczegó lnie popularny jest Mię dzynarodowy Festiwal Szekspirowski.
Po przeką sce zeszliś my na dó ł . Kontynuowaliś my marsz przez koś cioł y w Weronie. Nastę pna był a katedra w Weronie, obję ta naszą subskrypcją . Ś wią tynia został a konsekrowana w 1187 roku,
a nastę pnie rozbudowany i rozbudowany w 1440 roku. Sama katedra jest jedną z czę ś ci skł adowych wię kszego kompleksu architektonicznego, któ ry opró cz niej obejmuje takż e koś ció ł ś w. Heleny, baptysterium ś w. Giovanniego w Fonte, bibliotekę kapituł y i katedrę biskupią .
Przy bocznej, prawej fasadzie katedry znajduje się stary portal wejś ciowy z baldachimem.
Portal wejś ciowy z portykiem na skrę conych kolumnach wspartych na skrzydlatych kolumnach pozostał z pierwotnego wyglą du romań skiego. gryfony. Stworzył go mistrz Nikolo, autor portalu wejś ciowego bazyliki San Zeno Maggiore.
Pię kno Duomo polega w duż ej mierze na dekoracji wnę trz.
Tutaj każ dy element jest prawdziwym arcydzieł em: kolumny z czerwonego marmuru, wspaniał e sklepienia ze zł otymi gwiazdami na niebieskim tle, pozł acany wizerunek Matki Boskiej w kaplicy Madonna del Popolo, czyli „Madonna ludowa”, wyró ż nia się .
Podł oga wył oż ona jest biał ym, szaroniebieskim i ró ż owym marmurem o ś cisł ym geometrycznym wzorze.
Wś ró d dzieł sztuki w nawach bocznych warto zwró cić uwagę na freski „Adoracja Trzech Kró li” Liberale da Verona, podziwiane przez Vasarei „Zł oż enie do grobu z czterema ś wię tymi” autorstwa Nicolo Giolfino. . .
. . . "Przemienienie Pań skie" (XVII w. ) Giambettino Cignaroli.
Organy, znajdują ce się w lewej nawie katedry, ozdobione są pię knym obrazem Bruzasorchi, na któ rym widać scenę biblijną - Wniebowzię cie Matki Boż ej, a takż e wizerunki czterech biskupó w miasta. Ten wyją tkowy obraz powstał w XVI wieku.
Wniebowstą pienie Madonny, obraz Tycjana, namalowany przez niego w 1535 roku, czyli pó ź niejszy niż znane pł ó tno o tej samej tematyce w weneckiej ś wią tyni Dei Frari, ale bogatsze w duchowoś ć , stoi w szczegó lnoś ci. Obraz ten otacza cenny gzyms autorstwa Jacopo Sansovino.
Przykł adem elegancji stylu gotyckiego jest takż e sanktuarium ś w.
Agatha (1363), znajdują ca się w kaplicy Mazzanti.
Nawę gł ó wną katedry uzupeł nia prezbiterium zbudowane w XVI wieku przez architekta Michele Sanmicheli. Balustrada chó ru wykonana jest w formie pó ł kolistego parapetu z kolumnami joń skimi.
Apsydę zdobią freski „Zwiastowanie”, „Spektakl w ś wią tyni”, „Narodzenie”, epizody z ziemskiego ż ycia Matki Boskiej, figury prorokó w, namalowane w XVI wieku przez weroń skiego malarza Francesca Torbido na podstawie tektur Giulio Romano.
Koś ció ł San Giovanni in Fonte (San Giovanni in Fonte), któ ry w czasach staroż ytnych sł uż ył jako baptysterium chrztu przy katedrze, zachował się w swoich zachowanych formach , w któ rym wzniesiono w 1123 roku.
Perł ą koś cioł a San Giovanni in Fonte jest chrzcielnica (ok. XIII w. ), przypominają ca kształ tem oś mioką ta i marmur werony, z któ rej wyrzeź biono chrzcielnicę w bazylice San Zeno. Ze wzglę du na swoją niezwykł ą ż ywotnoś ć i wdzię k rzeź biarską dekorację chrzcielnicy moż na zaliczyć do szczytó w ś redniowiecznej sztuki Werony.
Chrześ cijań skie tematy są przedstawione na pł askorzeź bach twarzy czcionki. Historycy sztuki uważ ają , ż e autorami tych pł askorzeź b był Brioloto, któ ry wyrzeź bił takż e „Koł o fortuny” (rozeta) w bazylice San Zeno, oraz inny wybitny rzeź biarz, najwyraź niej należ ą cy do szkoł y wenecko-bizantyjskiej.
Najstarszą czę ś cią kompleksu jest koś ció ł ś w. Heleny. Dante, pró bują c obją ć katedrę na miejscowym uniwersytecie, przeczytał tutaj swó j reportaż „Kwestia wody i ziemi”.
W prezbiterium, a wł aś ciwie pod nim: po pracach archeologicznych odkryto pozostał oś ci mozaikowej podł ogi z IV wieku p. n. e. Podobno sł uż ył tu takż e ś w. Zenon, biskup Werony. Co wię cej, pod tą posadzką odkryto pozostał oś ci innej ś wią tyni - nie wiadomo, komu został a ona poś wię cona.
Bezpoś rednio za katedrą , na Piazza Vescovado, moż na zobaczyć pię kny portal wejś ciowy Pał acu Biskupiego (Palazzo Vescovile).
Pał ac jest zbudowany wokó ł wysokiej wież y tufowej z krenelaż em, zbudowanej w 1172 r. , zwanej wież ą biskupią Onybene. Sam pał ac odznacza się ciekawym portalem wejś ciowym (1502), pał ac sł uż ył jako rezydencja biskupa Werony.
To koń czy program drugiego dnia.
Potem spacerowaliś my trochę po mieś cie, w tym czasie w Weronie odbywał y się targi wina, na placach powstawał y pawilony i miejsca na pokazy.
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.7. Werona (koniec) >>>