Apulia i trochę Rzymu. Część 6. Lecce
Cią g dalszy. Zacznij tutaj >>>
Tego dnia przeprowadziliś my się z Bari do „pię ty wł oskiego buta” w Lecce, gdzie zarezerwowaliś my pokó j na trzy noce.
Od razu powiem, ż e Lecce to jedno z moich ulubionych miast. Wszystko zaczę ł o się po obejrzeniu wspaniał ego filmu Ferzana Ozpetka „Idle Shots” lub „Wandering Mines” (wł oski Mine vaganti), gdzie akcja rozgrywa się w Lecce. A wszystko tak pię knie sfilmowane na tle pię knego miasta, ż e reż yser otrzymał tytuł „Honorowego Obywatela Lecce”. Po filmie od razu wpadliś my na pomysł , ż eby bezbł ę dnie zwiedzić miasto. Dwa lata temu, podczas wycieczki z grupą w poł udniowych Wł oszech, zatrzymaliś my się pod miastem na pó ł dnia, ale to oczywiś cie Lecce nie wystarcza.
Dotarcie pocią giem do Lecce zaję ł o godzinę i czterdzieś ci minut, koszt okoł o 10 euro.
Mieszkaliś my tam w samym centrum miasta,
ale mieszkanie został o wybrane bliż ej dworca, bo wtedy wcześ nie rano mieliś my przeprowadzkę do Rzymu, a dodatkowe odległ oś ci z walizkami był y bezuż yteczne. Zamieszkaliś my w starym trzypię trowym domu, na parterze był salon, kuchnia i pokó j dla wł aś cicieli, któ rzy przyszli pó ź no w nocy. Mieliś my pokó j na drugim pię trze i wł asną ogromną ł azienkę z jacuzzi, na trzecim był też pokó j, ale ze zwykł ą wanną . Przy rezerwacji brano pod uwagę , ż e goś cie nie gotują w kuchni i nie jedzą w salonie, wszyscy goś cie otrzymali karty w kawiarni na placu, gdzie moż na dostać kawę i jaką ś sł odką buł kę do wyboru. Owszem, ustaliliś my z wł aś cicielami, ż e moż emy sobie zrobić sobie kawę w kuchni, ale musimy jeś ć w naszym pokoju.
Wedł ug mitologii miasto na miejscu dzisiejszego Lecce stał o przed wojną trojań ską i nazywał o się Sibar. W III wieku p. n. e. podbity przez Rzym. Już w czasach Nerona pojawili się tu pierwsi chrześ cijanie.
Patrycjusz Publiusz Oroncjusz, wedł ug legendy, nawró cony na wiarę chrześ cijań ską przez jednego z ucznió w ś w. Pawł a, został pierwszym biskupem Lecce, a po jego mę czeń stwie został kanonizowany. Obecnie jest patronem Lecce.
Lecce jest ró wnież nazywane „stolicą poł udniowego baroku”, „poł udniową Florencją ” i „zł otym miastem”. Jeś li chodzi o poró wnanie z Florencją , wcale się nie zgadzam, ulice tam są dla mnie raczej nudne, ale „Zł ote Miasto” jest bliż sze prawdy. Zł oto-miodowy kolor domó w zawdzię cza sł ynnej „pietra di Lecce” (specjalny rodzaj wapienia, lekkiego i cią gliwego w obró bce, posiadają cego zł ocisty odcień ), z któ rego zbudowane jest antyczne miasto. Jednak „barokowy barok lececki” (barocco leccese) zdobił budynki niezliczonymi i niezró wnanymi pł askorzeź bami i rzeź bami o wielkiej wyrazistoś ci.
W ś redniowieczu miasto był o otoczone murem twierdzy,
teraz pozostał y z niego tylko fragmenty i trzy bramy. W ostatnią podró ż wkroczyliś my przez Bramę Neapolitań ską (Porta Napoli), zbudowaną w formie ł uku triumfalnego w 1548 roku na cześ ć przybycia kró la Hiszpanii – Karola V, dla upamię tnienia zakoń czenia prac, któ re podją ł się umocnienia miasto od Turkó w Osmań skich.
Nieco od bramy znajduje się obelisk wzniesiony w 1822 r. na cześ ć kró la Obojga Sycylii Ferdynanda Burboń skiego (oba, ponieważ Kró lestwo Sycylii posiadał o niegdyś takż e ziemie poł udniowych Wł och, wó wczas doszł o do rozbioru ).
Za bramą znajduje się koś ció ł o nietypowym okrą gł ym kształ cie - Chiesa di Santa Maria Porta:
Koś ció ł Chiesa di S. Maria Della Provvidenza, zbudowany w 1724 roku, o surowej fasadzie, ró wnież nie przypomina innych koś cioł ó w w mieś cie. Architekt Giuseppe Chincio.
pl/nowość/3/1200x800/00/02/63/89/2638991.jpg" target="_blank" rel="nofollow">
Centrum Lecce to Piazza Sant'Oronzo. Wię kszą jego czę ś ć zajmuje rzymski amfiteatr z I-II wieku, wydobyty o jedną trzecią . Został odkryty przypadkowo na począ tku XX wieku podczas budowy gmachu Banku Wł och. Piszą , ż e amfiteatr został zaprojektowany dla 2.000 osó b, a jego wielkoś ć wskazuje, ż e Lecce był o w tamtych czasach bardzo duż ym miastem.
Na placu stoi kolumna z figurą ś w. Oroncjusza w szatach biskupich, wycią gają cego rę ce w geś cie bł ogosł awień stwa nad miastem, antyczna kolumna jest darem mieszkań có w Brindis, a rzeź ba został a wykonana w Wenecji w 1739 roku.
Za amfiteatrem znajduje się budynek o wyraź nych geometrycznych kształ tach. To Pał ac Sedile (Palazzo del Seggio), zbudowany pod koniec XVI wieku na polecenie burmistrza Wenecji w stylu neogotyckim.
Teraz odbywają się tu wystawy i znajduje się centrum informacji turystycznej. Do pał acu przylega stary wenecki koś ció ł ś w. Marka.
Fasada koś cioł a Santa Maria delle Grazie - Matki Boż ej Mił osierdzia (XVI wiek) wychodzi na Piazza Sant'Oronzo.
Jest też kawiarnia, w któ rej jedliś my ś niadanie:
W Lecce znajduje się inny staroż ytny pomnik - jest to staroż ytny rzymski teatr, któ ry został zbudowany w I wieku naszej ery i mó gł pomieś cić okoł o 5000 widzó w.
W pobliż u Piazza Sant'Oronzo znajduje się Castello di Lecce. Twierdza został a zbudowana pod panowaniem Normanó w w XII wieku i cał kowicie przebudowana przez Hiszpanó w w 1549 roku na rozkaz Karola V, któ rzy obawiali się atakó w Turkó w osmań skich.
Twierdza ma kształ t czworoboku z bastionami w naroż ach.
Duomo Square to pię kny zespó ł architektoniczny, zamknię ty z trzech stron budynkami. Został zał oż ony w XVIII wieku. Dziedziniec zamknię ty jest z trzech stron budynkami.
Katedra Santa Maria Assunta został a zbudowana w 1144 roku. W 1659 został ponownie przebudowany w stylu barokowym. Architekt Giuseppe Zimbalo (czasami pisany jako Zimbalo) postanowił nie zmieniać planu architektonicznego katedry i dlatego po przebudowie katedra pojawił a się w nowej formie – w stylu lechizjań skiego baroku, któ ry przylega do dzwonnicy, ró wnież wykonany przez Zimbalo.
Ma 72 metry wysokoś ci i na szczycie znajduje się ż elazny posą g ś w. Oronzo:
Katedra ma dwa wejś cia. Gł ó wny stoi przed pał acem biskupim, a drugi po lewej stronie, przy wejś ciu na plac. Wewną trz znajdują się.3 sale,
oddzielone pó ł kolumnami.
Centralna sala zwień czona jest drewnianym stropem, któ ry przedstawia prace Giuseppe di Brindisi. W barokowym wnę trzu zachował y się cenne warstwy wykoń czeniowe, marmurowe posadzki.
Katedra ma 12 oł tarzy – sześ ć w każ dej nawie, poś wię conych ró ż nym ś wię tym katolickim, oraz wiele obrazó w o duż ej wartoś ci artystycznej.
Ciekawe są drzwi wejś ciowe, jeś li spojrzysz od ś rodka, to szkł o w postaci sł oń ca i księ ż yca, obok Chrystusa, wstawki są oś wietlone sł oń cem.
Pał ac biskupi z XV wieku, na fasadzie któ rego znajduje się najstarszy (1764) dział ają cy zegar w Lecce.
Obok XVIII-wiecznego pał acu seminaryjnego:
W Lecce jest wiele pię knych koś cioł ó w, ale wstę p do niektó rych jest pł atny. Co wię cej, jeś li dwa lata temu zwiedzaliś my katedrę zupeł nie swobodnie, to teraz musimy kupić bilet, któ ry jest doś ć drogi (5 euro) lub wykupić bilet zł oż ony za 10 euro do kilku koś cioł ó w.
Jeś li opuś cisz plac Duomo i przejdziesz gł ó wną ulicą Starego Miasta wzdł uż Via Vittorio Emmanuele II, zobaczysz koś ció ł ś w. Ireny. . .
. . . pierwsza patronka miasta.
Budynek z przeł omu XVI i XVII wieku. Francesco Grimaldi, architekt Sant'Andrea della Vale w Rzymie, powtó rzył wiele motywó w w tym koś ciele.
Jedna z najlepszych fasad koś cielnych, jakie kiedykolwiek widział em, znajduje się w pobliż u Basilica Santa Croce. . .
. . . to szczyt baroku Lecce, budynek o niesamowitym pię knie i przepychu wystroju. W XVI-XVII wieku jego budowę i dekorację rozpoczą ł Francesco Antonio Zimbalo, a ukoń czył jego wnuk Giuseppe Zimbalo. Bazylika ma wspaniał ą fasadę z wieloma rzeź bami i elementami dekoracyjnymi stworzonymi przez najwię kszych architektó w Riccardi, Penna i Zimbalo na przemian z najlepszymi murarzami i rzeź biarzami.
Fasada był a dł ugo odnawiana, podczas naszej pierwszej wizyty został a pokryta pł ó tnem z obrazem.
Rozeta został a zaprojektowana przez Cesare Penna i zaprojektowana przez Giuseppe Zimbalo.
Oł tarz poś wię cony ś w. Franciszka z Paoli. Oł tarz autorstwa Francesco Zimbalo ozdobiony jest dwunastoma pł askorzeź bami przedstawiają cymi sceny z ż ycia ś wię tego.
Sufit katedry:
Pał ac Celestine (Palazzo dei Celestini), XVI wiek, luksusowy barokowy budynek klasztorny przylega do katedry i tworzy z nią jeden zespó ł architektoniczny.
Wspaniał y dziedziniec:
Klasztor został zamknię ty w 1807 r. , a obecnie znajduje się tutaj prefektura Lecce:
Via dei Perroni, idą c nieco w lewo, prowadzi do drugiej bramy Starego Miasta Porta San Biagio.
Zbudowano je w stylu barokowym w 1774 roku na wcześ niejszej Bramie Karola V.
To już koniec opowieś ci o Lecce, w kolejnych recenzjach wró cę do Lecce.
Kontynuacja tutaj >>>
