Sycylia. Część 2. Katania
Sycylia. Czę ś ć.1. Giardini Naxos >>>
Nastę pnego dnia rano pojechaliś my do Katanii. Firma autobusowa "ETNA Trasportie Interbus". Bilet kupiony w pawilonie na przystanku autobusowym, w tę iz powrotem jest to bardziej opł acalne, za jeden bilet kosztuje okoł o 7 euro. Czas przejazdu nie jest ustalony, autobus już przyjeż dż a z pasaż erami z Taorminy, interwał uzależ niony od pory roku, wtedy był a to okoł o godziny, kierowca wpuszcza pasaż eró w, jeś li są wolne miejsca. Rano autobus był w poł owie pusty i jechaliś my czterdzieś ci minut na dworzec autobusowy w Katanii. W samym mieś cie autobus zatrzymuje się jeszcze kilka przystankó w, dzię ki czemu moż na dojechać w okreś lone miejsce.
Teraz kilka sł ó w o miastach „sycylijskiego baroku”. Po straszliwym trzę sieniu ziemi z 1693 r. , któ re zniszczył o wię kszoś ć miast poł udniowo-wschodniej Sycylii, miasta zdecydował y się na odbudowę w stylu barokowym, któ ry nastę pnie został przekształ cony,
nabycie specyficznych cech: zastosowanie schodó w zewnę trznych, kompleksowy wystró j, wypukł e elewacje w stylu Borromini, maski, putta na elewacjach.
Zgodnie z planem rewitalizacji miasta wzię to pod uwagę poł oż enie ulic i zarezerwowane wolne obszary, aby w przypadku przyszł ych erupcji wulkanicznych istniał y wystarczają ce sposoby ewakuacji ludnoś ci.
Miasto Katania najbardziej ucierpiał o w wyniku tego trzę sienia ziemi, prawie cał e miasto legł o w gruzach. Renowacją miasta kierował wybitny sycylijski architekt Giovanni Battista Vaccarini, któ ry wykorzystał miejscowy czarny kamień wulkaniczny jako element dekoracyjny, a nie tylko ogó lny materiał budowlany. Choć wielu podró ż nikó w przesadza, nazywają c Katanię „czarnym miastem”. Pod wpł ywem czasu i wilgoci teraz kolor domó w bardziej przypomina jasnoszary.
Miasto jest doś ć duż e, jest nawet linia metra,
chociaż sprawdzenie czę ś ci historycznej zajmuje kilka godzin. Zał oż ona, podobnie jak Naxos, w VIII wieku p. n. e. mi. Przed trzę sieniem ziemi w 1693 r. miasto przetrwał o erupcję Etny w 1669 r.
Jedynym zachowanym budynkiem z tych kataklizmó w jest potę ż ny XIII-wieczny Castello Ursino. Jego mury i wież e nie zawalił y się , na murze nadal widoczne są ś lady magmy. Kiedy budowano zamek, stał na klifie z widokiem na Morze Joń skie, ale dziś , w wyniku erupcji Etny i licznych trzę sień ziemi, od wybrzeż a dzieli go cał y kilometr. W murach zamku mieś ci się obecnie muzeum historyczne.
Z dworca autobusowego idziemy gł ó wną ulicą Katanii - Via Etna, któ ra rozcią ga się na 3 km z poł udnia na pó ł noc, peł na zabytkó w, licznych sklepó w i kawiarni. Znajduje się tu ró wnież jedno z najwię kszych centró w handlowych, La Rinascente.
Przy bezchmurnej pogodzie Etna jest wyraź nie widoczna na koń cu ulicy.
Mijamy plac z pomnikiem Vincenzo Belliniego, tu wró cimy.
Koś ció ł San Michele Arcangelo ai Minoriti. Ś wią tynię i przylegają cy do niej klasztor zbudował w drugiej poł owie XVIII wieku architekt Francesco Battaglia.
Dalej na skrzyż owaniu znajduje się bardzo pię kna Bazylika della Collegiata, znana ró wnież jako Santa Maria del Elemosina.
Fasada wybitnego architekta Stefano Ittara jest jednym z najlepszych przykł adó w sycylijskiego baroku w Katanii.
Malowanie sufitu:
Chodź my na Piazza Universita, któ ry został zaprojektowany przez Vaccarini, z Palazzo dell Universita i Palazzo San Giuliano. University of Catania to pierwszy uniwersytet na Sycylii, zał oż ony w 1434 roku.
Ł uk prowadzą cy do patio Palazzo San Giuliano.
Chodź my na gł ó wny plac Katanii, tutaj Via Etna przecina się pod ką tem prostym z inną centralną ulicą miasta, Via Vittorio Emmanuel II.
Wspaniał y barokowy zespó ł architektoniczny Piazza del Duomo jest ró wnież dzieł em Giovanniego Battisty Vaccariniego. To jeden z najpię kniejszych placó w we Wł oszech, jaki widział em.
Palazzo degli Elefanti - Pał ac Sł oni (1741),
jest teraz gminą . Pierwotnie nosił nazwę Palazzo Senatorio. Przez lata architekci Logobardo, Battaglia i Vaccarini pracowali nad stworzeniem pał acu. Pał ac zdobią pł askorzeź by ze sł oniami, nad gł ó wnym wejś ciem znajdują się dwie figury – Wiary i Sprawiedliwoś ci.
Przed tym budynkiem Vaccarini zaprojektował fontannę skł adają cą się z obelisku na grzbiecie sł onia o imieniu Lyotrou (symbol Katanii), (1736).
Na grzbiecie zwierzę cia znajduje się obelisk z egipskiego granitu o wysokoś ci 3.66 m. Pochodzenie sł onia z czarnego bazaltu jest niejasne, coś wyraź nie pochodzi z czasó w staroż ytnego Rzymu. Wyglą da jak sł oń zaprojektowany przez Berniniego w Rzymie.
Kolejne arcydzieł o Vaccarini, koś ció ł Badia di Sant'Agata (1767), jest doskonale widoczny z Piazza Duomo, na lewo od katedry.
Koś ció ł został zbudowany na ruinach klasztoru ś w. Agaty (1620), któ ry nie przetrwał nawet 100 lat, zawalają c się , jak wię kszoś ć budowli w Katanii, podczas najsilniejszego trzę sienia ziemi w 1693 r.
Wnę trze został o zaprojektowane przez Nicola Danieli. Ci, któ rzy chcą , mogą wejś ć na taras widokowy.
Poś rodku placu znajduje się Katedra Katanii (1739), Katedra ś w. Agaty (Catedrale di Sant'Agata), patronki miasta, Sycylii i Malty. Ś wią tynia został a wzniesiona pod koniec XII wieku na ruinach zniszczonej przez trzę sienie ziemi rzymskiej budowli. Wł aś nie podczas naboż eń stwa po katastrofalnym trzę sieniu ziemi w 1693 roku pod wł asnymi gruzami pochowano 7000 modlą cych się obywateli. Był kilkakrotnie przebudowywany, dzisiejsze fasady i wnę trza katedry dekoruje Vaccarini w stylu barokowym.
Wnę trze bazyliki jest raczej skromne:
Relikwie ś w. Agaty w kaplicy przy oł tarzu:
Ś wię ta Agata (Agata) jest jedną z najbardziej czczonych mę czennikó w chrześ cijań skich, straconą w 251 roku. Najpierw Agata został a wysł ana do burdelu, a nastę pnie wtrą cona do wię zienia, gdzie odcię to jej piersi. Istnieje wiele prac najsł ynniejszych artystó w na ten temat, a wszystkie przedstawiają na ró ż ne sposoby narzę dzia mę czeń stwa: od noż yczek po szczypce. Po mę ce ś w. Agata został a spalona na stosie.
Pomnik Agaty w katedrze:
W katedrze pochowany jest ś wiatowej sł awy kompozytor, pochodzą cy z miasta Vincenzo Bellini.
Palazzo Seminario dei Chierici (Pał ac Seminaryjny) został zaprojektowany przez architekta Alonso Benedetto, jedynego lokalnego architekta z Katanii, któ ry przeż ył straszne trzę sienie ziemi w 1693 roku.
Obecnie w Palazzo Chierici mieś ci się Muzeum Diecezjalne
Za pomocą specjalnego przejś cia rzuconego przez Etnea katedra ś w. Agaty jest poł ą czona z pał acem seminaryjnym (Palazzo Seminario dei Chierici). Przejś cie to jest czę ś cią muró w miejskich zbudowanych za panowania kró la Karola V w XVI i XVII wieku. Pó ź niej mury twierdzy został y zniszczone, ale zachował o się przejś cie zwane „Bramą Uzeda”.
Przez tę bramę moż na przejś ć pod torami kolejowymi, przez przytulny plac do morza i Castello Ursino:
W Katanii znajduje się duż y port, cumują tu statki towarowe, handlowe i pasaż erskie. Odpł ywają stą d ró wnież promy do Neapolu i Malty. Katania to bardzo dogodne miejsce jako baza wypadowa do zwiedzania Sycylii, ponieważ jest to wę zeł komunikacyjny, któ ry ł ą czy jednocześ nie trzy wybrzeż a,
dobre poł ą czenia kolejowe i autobusowe. Ponadto w pobliż u miasta znajduje się jednocześ nie kilka rodzajó w plaż - z piaskiem, kamykami, pochodzenia wulkanicznego, kamieniste. Woda w morzu jest bardzo czysta plus przepię kny widok na wulkan.
Na skraju Piazza Duomo znajduje się kolejna fontanna Amenano (1867). Centralna rzeź ba fontanny przedstawia boga rzeki Amenano (obecnie rzeka Amenano pł ynie na gł ę bokoś ci dwó ch metró w pod ziemią ). Chł odna woda tej rzeki tryska z fontanny na Placu Katedralnym w pobliż u pomnika ze sł oniem. Mieszkań cy Katanii nazywają ją fontana dell'acqua a linzolu – „wodna w formie prześ cieradł a”.
Jeś li zejdziesz za fontannę , trafisz na sł ynny targ rybny:
Podstawą jest oczywiś cie rynek ryb i innych owocó w morza, ale sprzedaje się ró wnież mię so, dró b, duż o warzyw i owocó w.
Po obejrzeniu targu i kupieniu owocó w, w porze lunchu przenosimy się na Crusader Street.
Via Crociferi (Ulica Krzyż owcó w) to rzadki przykł ad architektonicznej harmonii i jednoś ci, najpię kniejsza ulica w Katanii, cał kowicie zabudowana pię knymi budynkami architektury barokowej z XVIII wieku. Studenci wydział ó w architektonicznych z uniwersytetó w z cał ego ś wiata przyjeż dż ają tu celowo, aby zobaczyć nie pojedyncze budowle tego stylu, ale cał e bloki ze skomplikowanymi budynkami z czasó w rozkwitu wł oskiego baroku.
Klasztor benedyktynó w jest ł atwo rozpoznawalny dzię ki ł ukowi od strony ulicy. Teraz czę ś ć budynkó w został a przekazana uczelni.
Ten ogromny budynek to koś ció ł ś w. Mikoł aja (Chiesa di San Nicolò l'Arena), najwię kszy koś ció ł na Sycylii. Koś ció ł był wielokrotnie przebudowywany, ale nigdy nie został ukoń czony z powodu braku funduszy.
Koś ció ł jest czę ś cią kompleksu klasztornego Benedyktynó w.
Koś ció ł ś w. Franciszek z Asyż u:
Pomnik Giuseppe Benedetto Duzmeta, kardynał a i arcybiskupa Katanii (1867-1894). Na lewo od pomnika znajduje się trzykondygnacyjny budynek z kamienia wulkanicznego, zbudowany na począ tku XVIII wieku.
To Palazzo Gravina Cruyllas, w któ rym urodził się i spę dził dzieciń stwo i mł odoś ć Vincenzo Bellini.
Najpię kniejszym koś cioł em na tej ulicy jest San Benedetto. Kolejne arcydzieł o Vaccarini. Ale już koś cioł y zamknę ł y się na sjestę i nie dostał y się do ś rodka.
Nastę pny koś ció ł to ś w. Francisca Borgia (Chiesa di San Francesco Borgia):
Z Via Crociferi schodzimy w dó ł , malowniczymi uliczkami schodzą w dó ł .
Mijamy Terme della Rotonda - to zachowane caldarium (czę ś ć ł aź ni termalnych), zbudowane w I wieku naszej ery. mi. jako ł aź nię rzymską , aw okresie bizantyjskim został przebudowany na koś ció ł Najś wię tszej Marii Panny.
Przybył do Villa Cherami, koniec XVII wieku:
Patio z klombem, palmami i drzewami. Do pał acu prowadzą z niego luksusowe schody frontowe, uję te w kamienną balustradę .
Fasada pał acu, takż e dzieł o Vaccarini:
Dzisiaj w murach willi studiują studenci Wydział u Prawa Uniwersytetu w Katanii. Przez uniwersytet moż esz przejś ć na drugą stronę .
W rzeczywistoś ci zatoczyliś my krą g, docierają c do placu Stesikoro z pomnikiem Belliniego.
Ruiny duż ego amfiteatru wybudowanego w II wieku naszej ery. e. , przez wieki znajdował y się pod warstwą popioł u wulkanicznego. Okoł o jedna trzecia konstrukcji został a odkopana, z czego wię kszoś ć nadal znajduje się pod placem i otaczają cymi go ulicami. Liczy się ,
ż e kolumny z szarego granitu, któ re zdobią pobliski koś ció ł ś w. Agaty w Lochu, został y zabrane z pierwszego poziomu amfiteatru.
Koś ció ł ś w. Agaty w lochach (Chiesa Cattolica di Sant'Agata al Carcere) został zamknię ty na czas sjesty, zbudowany na miejscu wię zienia, w któ rym zmarł a ś wię ta. Wedł ug legendy ukazał się jej apostoł Piotr i uzdrowił jej rany.
W pobliż u znajduje się pię kny pał ac Tezzano (Palazzo Tezzano) 1727
Za placem Stesicoro znajduje się park miejski Villa Bellini (za placem Stetsicoro). Jedna z niewielu terenó w zielonych w Katanii znajduje się na pó ł noc od historycznego centrum. Park pierwotnie należ ał do ksią ż ą t Biscari i znajdował się poza granicami miasta, jego najstarsza czę ś ć pochodzi z XVIII wieku.
Wę drowaliś my po Starym Mieś cie
, to opera miejska „Massimo Bellini” (1890), reprezentują ca jeden z klejnotó w architektonicznych Katanii. Budynek opery wzniesiono na Piazza Vincenzo Bellini, gdzie znajduje się fontanna z rzeź biarską kompozycją delfinó w.
Prawie pieszy przez Teatro Massimo prowadzi do teatru:
Pał ac Biscari na Sycylii (Palazzo Biscari di Catania) to jeden z najciekawszych zabytkó w architektonicznych wyspy. Pał ac znajduje się w pobliż u Katedry. To prywatny zamek, któ ry nadal należ y do potomkó w arystokratycznego rodu Biscari. Dotarcie tam nie zawsze jest moż liwe i nie ma okreś lonych godzin otwarcia, chociaż w budynku znajduje się muzeum z bogatą kolekcją zabytkó w archeologicznych. Zwiedzanie prowadzą sami wł aś ciciele pał acu.
Udał o nam się wejś ć tylko na patio:
Wtedy uznaliś my, ż e zakoń czyliś my program zwiedzania Katanii, inspekcja zaję ł a jeszcze mniej czasu niż pierwotnie planowaliś my, ao 18-00 wyjechaliś my już do Giardini Naxos.
Cią g dalszy tutaj >>>