Apulia i trochę Rzymu. Część 5. Alberobello i Matera
Cią g dalszy. Zacznij tutaj >>>
Sł usznie był oby opowiedzieć o dwó ch sł ynnych miastach, któ re odwiedziliś my rok wcześ niej – Alberobello i Materze. Miasta są wyją tkowe, w przeciwień stwie do innych miast we Wł oszech.
Alberobello
Najwygodniej dostać się do Alberobello z Bari. Pocią gi w tym kierunku kursują co godzinę , a podró ż potrwa pó ł torej godziny, bilet kosztuje 5 euro. Istnieją ró wnież linie autobusowe.
To miasto sł ynie z wyją tkowych domó w zwanych „trullo”, któ rych nie zobaczysz nigdzie indziej na ś wiecie.
Trullo to dom zbudowany z wapienia bez uż ycia cementu, któ ry ma dach w kształ cie stoż ka. Taki dom to tradycyjne mieszkanie, któ re moż na zobaczyć w ró ż nych czę ś ciach Apulii. Mieszkań cy wymyś lili kształ t takich domó w, aby nie pł acić podatkó w. Aby to zrobić , za pomocą trzech koni skierowanych w ró ż nych kierunkach,
usunę li kamień u podstawy dachu, na któ rym spoczywał cał y dom (ten sam kamień wę gielny! ). A w miejscu domu jest kupa kamieni. W sumie w Apulii jest okoł o 20 tysię cy trulli, istnieją specjalne mapy, na któ rych wskazano wszystkie istnieją ce budynki.
W 1979 r. cierpienia okolicznych mieszkań có w zakoń czył y się zniesieniem podatkó w. Obecnie modne jest kupowanie trullo jako wiejskiego domu. Najtań szy kosztuje ok. 6 tys. euro za mkw. metr. Domy mają bardzo dobre otoczenie.
Pierwsze trullo zbudowano w 1635 r. , a w 1925 r. uchwalono ustawę o zakazie budowy takich domó w. Teraz miasto jest wpisane na Listę Ś wiatowego Dziedzictwa UNESCO.
Alberobello stoi na dwó ch wzgó rzach. Vostochny zajmuje nowoczesne miasto z nową architekturą . Jej gł ó wną atrakcją jest ś wią tynia patronó w miasta Kosmy i Damiana, w któ rej przechowywane są fragmenty ich relikwii.
Gł ó wną ulicą tej czę ś ci miasta jest aleja Corso Vittorio Emanuele.
Przechodzą c przez centrum miasta, koń czy się na Piazza del Popolo. Wzdł uż alei znajduje się wiele sklepó w i restauracji.
Wzgó rze zachodnie jest prawie w cał oś ci zaję te przez kwatery trulli. Jednym z najpopularniejszych wś ró d nich jest Rione Monti. Zawiera okoł o tysią ca ró ż nych trulli.
Spacerem Via Monte Michele obok handlowego centrum miasta. . .
. . . moż na zobaczyć koś ció ł Chiesa di Sant'Antonio pochodzą cy z XII wieku i zbudowany w stylu trulli.
Przeważ nie istnieje wiele ró ż nych punktó w sprzedaż y pamią tkowej i detalicznej.
Istnieją ró wnież dwupię trowe Trulli.
Oczywiś cie bardzo ciekawe miejsca na zdję cia.
Alberobello to mał e miasteczko, zobaczenie go zajmuje 2-3 godziny.
Materiał
Matera nie znajduje się w Apulii, ale w są siednim regionie Basilicata. Pocią g do Altamury odjeż dż a z Bari w tym kierunku co godzinę , jest rozwidlenie i trzeba się przesią ś ć na inny pocią g do Matery.
W niedziele i ś wię ta wł oskie na tej linii nie kursują pocią gi. Ta linia nazywa się FAL, wię c jest dla niej osobna mał a stacja kolejowa na dziedziń cu. Podró ż do Matery trwa okoł o dwó ch godzin. Przy silnym pragnieniu moż na zdą ż yć zobaczyć inne ciekawe miasta w tym kierunku – Almaturę i Gravinę . Ale wtedy musisz wyjechać z Bari wcześ nie i w dł ugi dzień .
Miasto powstał o na przeciwległ ych zboczach doliny rzeki zwanej szczeliną Gravina di Matera.
W wą wozie mię dzy dwoma wzgó rzami jest taki most:
Podczas Magna Graecia Matera był o greckim miastem skupionym na Civita. Dziś wznosi się tu Katedra, zbudowana w XIII wieku, wciś nię ta w maleń ki placyk.
Katedra wznosi się nad Sassi.
Kiedyś należ ał do klasztoru benedyktynó w. Katedra wyró ż nia się pię knym, ostrym oknem w kształ cie rozety i 52-metrową dzwonnicą .
W katedrze znajduje się sł ynny bizantyjski fresk Madonna della Bruna, uważ ana za patronkę miasta.
Pał ac Lanfranca znajduje się w pobliż u historycznego centrum miasta. Pał ac został zbudowany w 1672 roku i obecnie mieś ci się w nim Muzeum Sztuki Ś redniowiecznej i Wspó ł czesnej w Materze.
Palazzo Annunziata (Dobra Nowina) – Palazzo dell'Annunziata – zbudowany w 1735 r.
Pał ac Zgromadzenia (Palazzo del Sedile) znajduje się na placu, plac był pierwotnie placem targowym, a od XVIII wieku stał się skupiskiem budynkó w administracyjnych - rezydencja gubernatora, wię zienie i Pał ac.
Po prawej stronie tego placu znajduje się pię kny koś ció ł ś w. Franciszka z Asyż u, zbudowany w XIII wieku, ale z pierwotnego koś cioł a pozostał a tylko dzwonnica. W XVIII wieku elewację przebudowano w stylu barokowym.
Po latach miasto został o otoczone murem ochronnym, a liczne groty i masywy skalne zaczę to wykorzystywać do budowy wiejskich mieszkań , wię c ze szczytu zaczę ł y schodzić kwartał y, któ re popularnie nazywano „sassi”. Ta nazwa to formacja od sł owa „sasso” - kamień , skał a.
Wś ró d podziemnych katakumb Sassi znajdują się ogromne kompleksy klasztorne,
z wieloma celami i unikalnymi podziemnymi koś cioł ami wykutymi w kamieniu, takimi jak Bazylika ś w. Piotra Barisano, poł oż ona w pó ł nocno-zachodniej czę ś ci Sassi. Budynek ten jest doskonał ym przykł adem architektury ś redniowiecznej. Fasada wykonana jest ze skał tufowych, a wnę trze to prawie kamienna jaskinia.
Nieco poniż ej tych koś cioł ó w jaskiniowych znajduje się Koś ció ł San Pietro Caveoso, zbudowany w 1218 r. , na niewielkim obszarze nad klifem w kanionie. W XVII wieku Koś ció ł przeszedł wiele zmian i nabrał barokowego wyglą du. Wewną trz znajdują się obrazy artystyczne i freski.
Pod Piazza Vittorio Veneto znajduje się ogromny zbiornik o nazwie „Dł ugi Nurek” (Palombaro lungo), któ rego niektó re przedział y zbudowano trzy tysią ce lat temu,
podczas gdy inne został y stracone w XVIII wieku.
Prawie cał a ludnoś ć miasta mieszkał a w takich jaskiniach i nawet z powodu cią gł ego upał u wszystkie domy był y szeroko otwarte, psy, owce, kozy i ś winie leż ał y na podł odze. Nie był o bież ą cej wody ani kanalizacji.
Na przykł ad zabytkowy dom na Vico Solitario, któ ry odwzorowuje atmosferę czasó w, gdy zamieszkiwana był a Matera.
Na ś rodku pokoju stoi wysokie ł ó ż ko, na któ rym spał a cał a rodzina. Pod ł ó ż kiem znajduje się garnek, koryto i inne przybory, któ re został y wyję te w cią gu dnia.
Jest też stragan dla zwierzą t i stó ł jadalny. Aneks kuchenny w osobnym mał ym pokoju, drugi pokó j był wykorzystywany jako pomieszczenie gospodarcze,
„hole-pipe” - do zbierania ś niegu, któ ry stopił się i dał drogocenną wodę .
Ś wiatł o wpadał o do domu przez mał e okno na gó rze. Temperatura w domach był a prawie stał a - 15 stopni, tuf, w któ rym urzą dzono mieszkania, dział ał jako kontrola klimatu.
Po II wojnie ś wiatowej ukazuje się ksią ż ka Carlo Levi „Christ Stopped at Eboli”, w któ rej opowiada o nieznoś nych warunkach ż ycia w Sassi di Matera. Obszar ten zaczę to nazywać „Wstydem Wł och” iw 1952 roku postanowiono przenieś ć mieszkań có w do nowych dzielnic, uwalniają c niehigieniczne jaskiniowe domy od wszystkich tych zł ych duchó w, a w tych Sassi mieszkał o wó wczas prawie 15 tysię cy ludzi. Ale… Wielu z nich, zwł aszcza starszych, nie chciał o opuszczać swoich domó w i wracał o. Wtedy wł adze podję ł y skrajne ś rodki i zaczę ł y zamurowywać wejś cia do jaskiń cementem.
Nasz przewodnik, lokalny mieszkaniec, mó wi
jako chł opiec uciekł na ten opuszczony teren, mimo zakazu rodzicó w.
Stopniowo Stare Miasto był o puste. Został umyty, oczyszczony i zaczą ł zamieniać się w miasteczko turystyczne. Ludzie zaczę li się tu ponownie zaludniać dopiero kilkadziesią t lat pó ź niej, począ wszy od 1986 roku.
Po tym, jak Sassi di Matera opustoszał y, stał y się tł em dla wielu filmó w. Pier Paolo Pasolini nakrę cił Ewangelię wedł ug Mateusza w 1964 roku, a Mel Gibson nakrę cił tutaj Mę kę Pań ską w 2004 roku.
W 1993 roku osada, w niektó rych miejscach już odrestaurowana i uwolniona od biedy, został a wpisana na listy UNESCO, a teraz jaskiniowe miasto jest popularną mekką wś ró d turystó w.
Ale nadal nie ma nazw ulic ani numeró w domó w, dł ugie uliczki mogą koń czyć się ś lepymi zauł kami, a wejś cia do wielu jaskiń są zamurowane lub zatkane.
Có ż , niektó re jaskinie to teraz luksusowe hotele, sklepy i restauracje.
Tu w Materze mieliś my mał o czasu na zwiedzanie. Bardzo ciekawie jest wę drować tylnymi uliczkami, gdzie chodnik jest dachem budynku poniż ej. Być moż e w wieczornym ś wietle ten widok był by szczegó lnie urzekają cy.
Wię cej zdję ć na koń cu historii:
Cią g dalszy tutaj >>>
