Wiosenny wyjazd do Włoch. Część 6. Padwa
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.1. Trydent >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.2. Mantova >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.3. Brescia >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.4. Treviso >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.5. Vicenza >>>
Wcześ niej byliś my już na wycieczce krajoznawczej w Padwie, wię c historie o zabytkach i zdję cia bę dą pochodzić z ró ż nych podró ż y.
Z Vicenzy pojechaliś my do Padim. Aby przejś ć okoł o dwudziestu minut, przybył po obiedzie.
Padwa, któ ra jest dziś centrum administracyjnym prowincji Wenecji (inna nazwa to Veneto), został a zał oż ona w XI-X wieku p. n. e. mi. Pod wzglę dem atrakcji to miasto to ró g obfitoś ci.
Padwa to wyspa utworzona przez zakole rzeki i kanał ó w Bacchiglione.
W ś redniowieczu do miasta docierał a woda z Wenecji. Teraz czę ś ć kanał ó w jest zasypana, reszta to malowniczy widok.
W oddali widać bazylikę Santa Maria del Carmine (Basilica del Carmine, XVI wiek):
Istnieją ró wnież staroż ytne mosty, takie jak Ponte Molino – staroż ytny most rzymski, odrestaurowany w XIII wieku:
W centrum miasta znajduje się ró wnież oryginalny rzymski most Ponte-Romano-di-San-Lorenz z II wieku p. n. e. mi.
Teraz jest muzeum.
Na jednym z mostó w przekraczamy kanał w drodze ze stacji.
Zbliż amy się do Parku Arena,
nazwany na cześ ć pozostał oś ci staroż ytnego rzymskiego amfiteatru z I wieku naszej ery. mi.
Istnieje XIII-wieczny Koś ció ł Erytań ski, znany jako Koś ció ł Braci Pustelnikó w (Eremitani) ze wzglę du na ich klasztor i hospicjum (obecnie są to muzea), któ ry jest szeroko przyjmowany przez pielgrzymó w. Wejś cie do koś cioł a jest bezpł atne.
Sł ynny architekt Fra Giovanni Eremitani stworzył te pię kne drewniane sklepienia bez podpó r:
Niestety w 1944 r. koś ció ł został poważ nie uszkodzony podczas bombardowania anglo-amerykań skiego. Zachował y się fragmenty kilku freskó w, w tym Andrei Mantegny.
Koś ció ł zawiera grobowce dwó ch XIV-wiecznych wł adcó w Padwy.
Odnalezione w ruinach po bombardowaniu mał e kolorowe fragmenty obrazu Mantegny dopeł niają szare kontury zaginionych obrazó w.
W pobliż u znajduje się Muzeum Hermitani (Muzeum Archeologiczne oraz Muzeum Sztuki Ś redniowiecznej i Wspó ł czesnej). W tym samym miejscu gł ó wną atrakcją artystyczną Padwy jest kaplica Scrovegnich, zbudowana na koszt kupca Scrovegni w 1303 roku. Architektem i autorem freskó w był wł oski malarz Giotto, któ ry w 1305 roku zakoń czył malowanie koś cioł a.
Bilety są bardzo trudne do kupienia, gł ó wnie za poś rednictwem strony internetowej Capelli w Internecie. Przy wejś ciu obowią zuje bardzo ś cisł a kontrola, nawet przedmioty z kieszeni musiał y być wycią gane i pakowane w przezroczystą torbę . Zwiedzają c kaplicę o okreś lonej godzinie, najpierw pokazują film wprowadzają cy do historii kaplicy, potem czas na oglę dziny to 15 minut.
To z tych dzieł krytycy sztuki liczą począ tek renesansu. 15 minut to oczywiś cie za mał o, bo freskó w jest bardzo duż o. Kiedy kilka lat temu odwiedziliś my kaplicę , fotografia był a surowo zabroniona. Ostatnio dozwolone, wię c podaję zdję cie z internetu:
W kaplicy znajduje się gró b Enrico Scrovegni, za oł tarzem dzieł o Giovanniego Pisano:
Nastę pnie poruszamy się gł ó wną ulicą miasta, któ ra ma ró ż ne nazwy w ró ż nych sekcjach: Garibaldi, Cavour, Umberto 1.
Naprzeciw kompleksu Hermitani znajduje się budynek Muzeum Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej, Palazzo Zuckermann, wybudowany na począ tku XX wieku.
W mieś cie jest też tramwaj z kolejką jednoszynową :
Via Garibaldi prowadzi na Piazza Garibaldi z Kolumną Niepokalanego Poczę cia, w któ rej niegdyś mieś cił o się staroż ytne forum.
Sieć ulic handlowych zaczyna się już stą d, gł ó wną jest Santa Lucia.
Na tej ulicy znajduje się koś ció ł o tej samej nazwie, Santa Lucia, ostatnio odrestaurowany w XVII wieku, obok któ rego znajduje się Oratorium San Rocco (1542).
Po minię ciu ulicy Santa Lucia moż esz udać się na bardzo pię kny mał y plac San Nicolo z dzwonnicą i koś cioł em Parrocchia di San Nicolo.
Ulice Padwy z galeriami przypominają cymi Bolonię czy Turyn.
Chodź my na mał y plac Antequer:
Sarkofag na wysokich nogach przypisywany jest trojanowi Antenorowi, któ ry po upadku Troi zdoł ał wydostać się z miasta ż ywy i po dotarciu do tych brzegó w zał oż ył osadę , któ ra pó ź niej przekształ cił a się w rzymskie miasto zwane Patavium. W 1274 roku odkryto arkę z ciał em wojownika z mieczem, odzianego w staroż ytną zbroję , i uznali, ż e jest to nikt inny jak sam Antenor. Nieopodal znajduje się niewielki sarkofag poety dei Lovati, któ ry był autorem pomysł u wraz z Antekerem. Za sarkofagami znajduje się prefektura Palazzo.
Po przeciwnej stronie Palazzo Romanin Yakur, gdzie kiedyś Dante ukrywał się przed prześ ladowaniami.
Przejdź my do Palazzo Bo. Pał ac powstał pod koniec XV wieku i pierwotnie był dobudó wką hotelu. Miał stary szyld przedstawiają cy byka, któ rego Wenecjanie woleli nazywać Bo. Tak nazwano pał ac.
Uniwersytet w Padwie (Universita degli Studi di Padova) został zał oż ony w 1222 roku i posiada honorowy tytuł najstarszej instytucji edukacyjnej nie tylko we Wł oszech, ale w cał ej Europie. W okresie renesansu zyskał niesamowitą popularnoś ć i stał się gł ó wnym oś rodkiem rozwoju takich nauk jak medycyna, astronomia, filozofia i prawoznawstwo. Od 1493 bazy edukacyjne i administracyjne uniwersytetu znajdują się w murach Palazzo Bo (Palazzo del Bo). Galileo, Kopernik, Harvey i wielu innych nauczał o i badał o tutaj. Moż esz wykupić wycieczkę po uniwersytecie w ję zyku angielskim.
Dziedziniec uniwersytecki:
Obok uniwersytetu znajduje się Café Pedrocchi, któ ra jest kolejną atrakcją Padwy. Został zbudowany w poł owie XIX wieku przez weneckiego architekta Giuseppe Yappelli w 1831 roku w stylu neoklasycystycznym z elementami pseudogotyku na zlecenie wł aś ciciela Antonio Pedrocchiego, któ rego imię nosi. Padwa nazwał a tę kawiarnię „kawiarnią bez drzwi”, gdyż jej drzwi, na proś bę wł aś cicieli, był y otwarte przez cał ą dobę od 1831 do 1916 roku. Tutaj Stendhal napisał Klasztor Parma. Na pierwszym pię trze jest jeszcze kawiarnia. Na drugim pię trze Pedrocchi znajduje się Muzeum Risorgemento.
Pó ź niej do kawiarni dodano neogotycką cukiernię .
Ponadto - kompleks budynkó w zwany Palazzo Communale.
Palazzo del Podesta są siaduje z kawiarnią , nazywana jest ró wnież gminą (Municipio),
ponieważ był i pozostaje siedzibą administracji miasta (Podesta jest tł umaczona jako „Wł adza”) lub Pał ac Moroni nazwany na cześ ć architekta, któ ry przebudował go w poł owie XIV wieku.
Pał ac jest czę ś cią zespoł u, któ ry obejmuje takż e pał ac i Wież ę Starszych (Torre degli Anziani) (1285).
I pał ac rady miejskiej (Palazzo del Consiglio) (1285). Trudno zrozumieć , gdzie jest pał ac.
Za Palazzo Communale przylega Palazzo della Ragione(Palazzo della Ragione) („Pał ac Rozumu”, czyli sprawiedliwoś ci): ogromny prostoką tny budynek pokryty wysokim, garbatym drewnianym dachem. Począ tkowo budynek wzniesiono w XII-XIII wieku, a wiek pó ź niej otrzymał dach w postaci odwró conego statku. Zewnę trznie Palazzo Ragione przypomina Bazylikę Palladiana w Vicenzy.
Obecny wyglą d uzyskał w latach 1306-1309. dzię ki Fra Giovanniemu z Zakonu Pustelnikó w (Eremitani): zbudował arkadową galerię loggii i duż e okrą gł e sklepienie z dwiema kopuł ami, pokrył dach drewnianymi wią zarami z oł owianymi pł ytami.
Rekonstrukcja palazzo po poż arze poł ą czył a wszystkie pomieszczenia w jedną przestronną salę . Ś ciany pał acu zdobią kopie astrologicznych freskó w Giotta. W 1420 roku w pał acu wybuchł straszliwy poż ar, któ ry zniszczył mię dzy innymi freski Giotta. To, co dziś widzimy, to prace Stefano de Ferrary i Nicolo Miretto.
Pał ac sł ynie z ogromnej sali o dł ugoś ci 80 m i szerokoś ci 27 m z drewnianym stropem w formie ostroł ukowego sklepienia na wysokoś ci 40 m. Taka sala bez jednej podpory jest najwię ksza w Europie. Z braku czasu nie widzieliś my tej hali (koszt 6 euro),
wię c daję zdję cie z internetu:
Pał ac Umysł u oddziela dwa rynki, Piazza del Erbe (Plac Trawy) i Piazza della Frutta (Plac Owocó w), gdzie czę sto odbywa się handel.
Jeś li wyjdziesz z Palazzo Ragione (Pał ac Umysł u) na Piazza Grass i przejdziesz obok Palazzo delle Debite, to wyjdziemy na Piazza dei Signori, któ re swoją nazwę wzię ł o od Pał acu Signoria, czyli od staroż ytna Reggia Carraresi – ró d, któ ry wł adał miastem od 1318 do 1405
Palazzo Ragione teraz za St. Clement (Chiesa di San Clemente), wybudowany w 1190 roku. W XVI wieku przebudowano fasadę .
Piazza della Signori zdobi fontanna i kolumna zwień czona skrzydlatym lwem, symbolem San Marco i Wenecji,
pod któ rego rzą dami Padwa był a cztery wieki. Za kolumną znajduje się Loggia del Consiglio lub Loggia del Gran Guardia. Loggia powstał a na począ tku XVI wieku, po tym, jak Palazzo Ragione uległ zniszczeniu podczas poż aru i trzeba był o gdzieś postawić czę ś ć sł uż b miejskich.
Otacza plac Palazzo Capitanio z wież ą zegarową poś rodku. W pallazo mieszkał kapitan - gubernator Republiki Weneckiej.
W 1477 r. zainstalowano zegar wież owy — jeden z pierwszych na ś wiecie zegaró w astronomicznych. Został y zaprojektowane w 1423 przez mistrza Novello i zbudowane przez Giovanniego i Giampietro delle Caldiere w 1477; dekoracje autorstwa Giorgio da Treviso. Zegar nadal dział a i liczy, opró cz godzin i minut, miesią c, dzień , fazy księ ż yca i astrologiczną „pozycję ”. Obecna fasada, przypominają ca pó ł kolisty ł uk triumfalny, został a zbudowana w 1532 roku z istryjskiego kamienia przez Giovanniego Marię Falconetto.
Na poddaszu lew ś w. Marka.
Jeś li spojrzysz na wież ę zegarową po lewej, wkró tce znajdziesz się na Piazza Duomo, gdzie znajduje się baptysterium i katedra Duomo (Duomo di Padova), nazywana katedrą Wniebowzię cia Najś wię tszej Marii Panny (w ję zyku wł oskim: Cattedrale di Santa Maria Assunta), konsekrowany w 1075. Nowoczesny wyglą d powstał w XVI-XVII wieku. architekci Andrea da Valle i Agostino Rigetti, choć sam Michał Anioł został zwycię zcą konkursu na odbudowę . Prace ukoń czył w 1754 r. Girolamo Frigimelica, ale majestatyczna fasada pozostał a niedokoń czona.
Katedra wewną trz jest doś ć surowa, zwł aszcza w poró wnaniu z innymi katedrami Padwy.
O wiele ciekawsze jest baptysterium San Giovanni, któ re został o zbudowane w XII wieku i przylega do budynku katedry.
Opł ata za wstę p - 3 euro.
Kopuł a i ś ciany baptysterium są cał kowicie pokryte freskami namalowanymi przez Menabuoi w cią gu jednego roku. Giusto de Menabuoi był wyznawcą Giotta w latach 1375-1378.
Wracamy na gł ó wną ulicę przez teren, na któ rym znajdował o się getto w XVII-XVIII wieku, z nadejś ciem ciemnoś ci bramy do getta został y zamknię te.
Wś ró d atrakcji jest XIV-wieczny koś ció ł Santa Maria dei Servi.
Zadaszona galeria rozcią ga się wzdł uż dł uż szego boku koś cioł a.
Po raz kolejny przechodzimy przez nastę pny kanał .
Tu pojawił o się już gł ó wne miejsce pielgrzymek - Katedra ś w. Antoniego (Basilica di Sant'Antonio di Padova), znana po prostu jako „Il Santo” („Ś wię ty”) i jest obiekt tak gł ę bokiej czci,
ż e rocznie odwiedza ją.5 milionó w pielgrzymó w i turystó w.
Nowoczesna bazylika jawi się jako majestatyczna budowla z ró ż nymi elementami stylistycznymi - od oś miu bizantyjskich kopuł , przez strzeliste dzwonnice, aż po romań ską fasadę , gotycką architekturę i barokowe dekoracje wnę trza.
Franciszkań ski Antoni, któ ry przez dwa lata gł osił kazania w Padwie, zmarł w 1231 r. w pobliż u miasta. W 1232 został kanonizowany jako ś wię ty. Bazylika ś w. Antoniego Padewskiego wzniesiono w latach 1256-1263 (nawa gł ó wna), ale na przestrzeni wiekó w był kilkakrotnie przebudowywany. Mimo to bazylika wydaje się bardzo harmonijna i peł na. Kopuł y przywodzą na myś l architekturę orientalną – ś wią tynie bizantyjskie i dzwonnice z XV wieku. - minarety.
Na placu wzniesiono arcydzieł o Donatello, konny pomnik kondotiera Erasmo da Narni, zwanego Gattamelata (1453). Był to pierwszy wielkoformatowy posą g konny wyrzeź biony po staroż ytnoś ci i jedna z pierwszych rzeź b samodzielnych (czyli nie wchodzą cych w skł ad zespoł ó w architektonicznych).
Przestrzeń wewnę trzna imponuje wielkoś cią i luksusowym designem. Jest zorganizowana w stylu gotyckim z okrą gł ą apsydą -galerią , któ ra w przeciwień stwie do naw pokryta jest freskami. Nawy rozdzielone są szerokimi przę sł ami poprzecznymi, nad któ rymi rozmieszczone są balkony.
Podczas naszej pierwszej wizyty w bazylice biskup regionu Veneto odczytał kazanie, był o niezliczonych pielgrzymó w i straż nikó w. Robienie zdję ć jest surowo zabronione. Zrobił em jedno zdję cie Sanktuarium ś w. Antoniego. Nazywa się go ró wnież po prostu „sarkofagiem” („Ł uk”). Gró b znajduje się pod oł tarzem z XVI wieku. prace Tiziano Aspettiego,
wię c natychmiast straż nik podskoczył , zmusił mnie do pokazania wszystkich zdję ć w aparacie, ale pozwolił mi zostawić to w spokoju:
Pozwolono strzelać na dziedziń cu.
Tym razem nie był o takiego zgromadzenia pielgrzymó w i kontrola nie był a tak silna, moż na był o schować się za kolumną i zrobić kilka zdję ć .
Po drugiej stronie placu znajdują się dwie jednolite ceglane kaplice poł ą czone dwupię trowym biał ym budynkiem: Oratorio di San Giorgio (1377) i Scoletta del Santo (1427).
Nastę pnie udajemy się do Prato della Valle, jednego z symboli Padwy i jednocześ nie idealnego miejsca na spacery, czytanie, spotkania i zabawę .
Plac ma kształ t elipsy, a jego wielkoś ć (8.620 m2) jest jednym z najwię kszych w Europie, ustę pują c jedynie Placowi Czerwonemu w Moskwie. Oto zdję cie z gó ry, dobrze wyjaś niają ce kształ t i wielkoś ć obszaru:
Wł aś ciwie to nie jest to zwykł y plac, ale coś w rodzaju publicznego ogrodu. Wzdł uż krawę dzi biegnie kanał , ozdobiony dwoma rzę dami posą gó w 78 znanych postaci historycznych. Na placu rozmieszczone są cztery alejki - przecinają się w jego centrum,
przechodzą c przez mał e mostki.
Plac otoczony jest budynkami dawnych dworó w.
W pobliż u znajduje się Loggia of Amulea (XVII w. ), zbudowana, aby umoż liwić szlachcie i waż nym goś ciom komfortowy udział w wystę pach i wyś cigach odbywają cych się w Prato.
W pobliż u placu znajduje się kolejna atrakcja - Bazylika Santa Giustina (Giustina). Bazylika posiada osiem kopuł ró ż nej wielkoś ci. Na najwyż szej kopule znajduje się pię ciometrowy posą g ś w. Giustyny, patronki Padwy (Santa Giustina). Wzniesiono go w miejscu pochó wku mę czennika za panowania Maksymiliana, a pó ź niej innych chrześ cijan. Koś ció ł , któ ry teraz widzimy, został zbudowany w pierwszej poł owie XVI wieku, ale fasada nigdy nie został a ukoń czona.
Wewnę trzna bazylika jest bardzo jasna i po prostu ogromna. To jeden z najwię kszych koś cioł ó w we Wł oszech. Opró cz ś w. Justyny, któ ra zginę ł a mę czeń ską w 304 roku, w koś ciele znajdują się szczą tki innych mę czennikó w wczesnego chrześ cijań stwa.
Nad grobem ś w. Giustyny (Justyny) znajduje się oł tarz, a nad nim obraz Veronese „Mę czeń stwo ś w. Giustyny”.
W osobnej kaplicy (1316) znajduje się kapliczka z relikwiami ewangelisty Ł ukasza. Autor Ewangelii i Dziejó w Ś wię tych Apostoł ó w, wspó ł pracownik ś wię tego Apostoł a Pawł a, a z natury swego zawodu lekarz. Tradycja koś cielna przypisuje mu pisanie ikon Matki Boż ej, dlatego nazywany jest pierwszym malarzem ikon i patronem malarzy. Nad tronem wisi wysoko ikona „Ś wię tej Matki Boskiej Konstantynopola” (XV w. ).
Przechowywany w Bazylice Raka z fragmentami relikwii innego ewangelisty - Mateusza.
W prawej nawie, za sanktuarium ś w. Macieja, wspartego na marmurowych kolumnach, znajduje się kaplica z sześ cioką tnym otworem Studni Mę czennikó w (Pozzo dei Martiri) (1566), ozdobionej wizerunkami kwiató w. Kaplicę z freskami w fał szywej perspektywie, któ re odtwarzają elementy architektoniczne, zdobią cztery posą gi z terakoty. Wewną trz Studni przechowywane są relikwie pierwszych mę czennikó w Padwy.
W kaplicy ś w. Maxima to arcydzieł o epoki baroku, marmurowa „Pieta” Filippo Parodi (1689).
W przeciwień stwie do bazyliki ś w. Antoniego jest doś ć przestronna i odwiedza ją niewielu.
To koń czy opowieś ć o Padwie.
Wniosek: Padwa jest bardzo duż ym i ciekawym miastem pod wzglę dem zabytkó w i nie sposó b obejś ć je wszystkie w jeden dzień . Z braku czasu nie widzieliś my zbyt wiele z tego, co chcieliś my zobaczyć . Lepiej zostać na kilka dni, kupić kartę do muzeum turystycznego i spokojnie wszystko zwiedzać .
