Весеннее путешествие по Италии. Часть 1. Тренто > > >
Весеннее путешествие по Италии. Часть 2. Мантуя > > >
Третий день был посвящен городу Брешиа, второму по величине городу Ломбардии. От Вероны на поезде добираться около часа, по дороге проезжаем мимо очень красивого озера Гарда, там немало пассажиров сошло, но т. к. мы в свое время были на Гарде в городе Сермиоле, то проследовали дальше.
Брешиа лежит в стороне от туристских маршрутов, а зря. Брешиа известна на весь мир своей промышленностью, торговлей и сельским хозяйством. В то же время это пленительный город, богатый историческим прошлым, произведениями искусства и памятниками архитектуры, часть которых внесена в список Всемирного достояния человечества ЮНЕСКО. Это древний город, основанный еще 3200 лет назад.
Город довольно большой, есть линяя метрополитена. От вокзала зашли в инфоцентр, взяли карту и двинулись в центр города.
Выходим на площадь перед Кафедральным собором.
Пьяцца Дуомо – великолепная историческая площадь, которая является сердцем Брешии. Это городское пространство окружено старинными зданиями с уютными уличными кафе.
С 1963 г. площадь называется пьяцца Паоло VI. Папа римский Паоло VI, в миру – Джованни Баттиста Энрико Антонио Мария Монтини – уроженец Брешии.
Здесь расположено сразу три знаковых достопримечательности:
Новый собор – красивая церковь 17 века в стиле барокко и рококо с массивным центральным куполом, добавленным в 1825 году. Старый собор – древняя романская ротонда, которая датируется 11-12 веками. Под собором находится склеп, построенный в 9-11 столетиях как часть ещё более древней базилики. Бролетто – старая средневековая ратуша 12-го века с квадратной башней Понкарали, добавленной 100 лет спустя. Высота башни 91 метр.
В центре площади есть два фонтана 18-го века.
На северной стороне, у Палаццо Бролетто, находится фонтан с копией неоклассической статуей Минервы. Это работа Джамбаттиста Giambattista Cignaroli 1818. Здесь она была установлена в 1921 году.
Старый Собор, представляющий собой прекрасный образец романской архитектуры. За округлую форму Собор называют также Ротондой. Есть у него и ещё одно название, официальное – Санта Мария Асунта (Concattedrale invernale di Santa Maria Assunta). Он был построен в конце 11 века на месте ещё более старой церкви 7 века Санта Мария Маджоре, которая, в свою очередь, была возведена на месте древней базилики 4-5 века. Вот такие исторические слои.
В соборе находится мраморный саркофаг Бернардо Маджи, епископа Брешии, положившему конец войны между гибеллинами и гвельфами. « Упакованный» в великолепный саркофаг из красного веронского мрамора.
В интерьере частично сохранились интересные фрески. Также здесь находится крипта одного из самых ранних христианских пастырей 4 века.
Стены и купол расписывал художник Моретто да Брешиа. Его фрески " Евангелисты Лука и Марк" , " Илия и Ангел" стали признанными произведениями средневекового искусства.
Новый кафедральный собор (летний собор Санта-Мария-Ассунта) начали строить ещё в XVII веке, а закончили в начале XIX-го. В процессе строительства был использован проект Андреа Палладио, родоначальника классического стиля. В итоге здание получилось смешанных стилей – неоклассицизма и барокко.
Венчает собор впечатляющий бирюзовый купол, который виден со многих точек города. Собор в Брешии по высоте (91 м) является третьим в Италии – после соборов Святого Петра в Риме и Санта Мария-дель-Фьоре во Флоренции.
Внутри могила папы Паоло VI. Работа современного скульптора Раффаэле Скорцелли 1984 года.
Внутри собор расписывали художники Брешии – Моретто и Якопо Пальма младший.
Алтарь работы Родольфо Вантини с живописью Моретто да Брешиа " Жертвоприношение Исаака" .
Алтарь справа. Он включает монументальный ковчег Святого Аполлония, украшенный изысканными барельефами и замечательными скульптурами эпохи Возрождения Гаспаро Кайрано (1508-1510).
Осмотрев соборы, мы перешли на другую очень интересную площадь – Пьяцца Витториа (Площадь Победы).
Площадь выстроена в неоклассическом стиле главным архитектором эпохи Муссолини – Марчелло Пьячентини. Архитектор создал очень гармоничный ансамбль к 1932 году, площадь была посвящена десятилетию установления фашистского диктата Муссолини. Площадь окружена публичными дворцами. Центральное здание – Дворец почты. Беломраморгая Башня Реводюции с часами – всякие советы и учреждения.
Первый бетонный небоскреб Италии в 13 этажей.
Дворцы были обильно украшены рельефами с изображением различных культурных событий и героев брешианской истории. Античная Витториа Алата, святые Фаустино и Джовита, покровители города, а также известные художники и герои Первой мировой, и, конечно же, герои фашизма вместе с самим Бенито Муссолини.
Но Муссолини и фашисты исчезли с рельефов после 1945 года. У подножия башни Революции установлена внушительная мраморная трибуна – место публичных выступлений Муссолини.
Через короткий переход перешли на ещё одну примечательную площадь, уже средневековую – площадь Лоджии (Piazza della Loggia). Площадь начали застраивать в середине XV века во времена вхождения Брешии в венецианское царство. По периметру выстроились ренессансные здания.
Главное здание на площади – Палаццо Лоджия, в нем сейчас находится мэрия Брешии.
На противоположной стороне – здание с аркадой и с часовой башней Оролоджо.
В 1864 г. была установлена скульптура Красавица Италия (Monumento alla Bella Italia), посвященная десятидневному восстанию против австрийцев в 1849 году.
Обойдя Палаццо Лоджиа, идем в сторону Циднейского замка (правильно по-итальянски – Чиднео), возвышающегося над городом.
Непосредственно путь к крепости начинается от площади Тито Спери, названной по имени героя войн за независимость Италии от Австрии 1848-1849 гг. На площади установлен памятник Тито Спери.
Рядом церковь Санта-Мария-делла-Карита (Святой Марии Милосердной).
Церковь построена в 1640 году по проекту Агостино Аванцо на месте монастыря начала XVI века, в котором находили приют раскаявшиеся падшие женщины. Богатая отделка интерьеров была закончена в 1755 году. Невероятно красивы алтарь и пол из цветного мрамора.
Дальше мы сбились с пути, почему-то подумали, что вход в замок находится на другой стороне тоннеля.
Но пришлось повернуть назад.
Дальше уже только поднимались только вверх.
Наконец, дорога приводит к мосту через ров, который ведёт к воротам (16-го века) в крепость. Ворота украшены крылатым львом – символом Венецианской республики.
Самая древняя часть замка – цилиндрическая башня Mirabella, построенная на фундаменте позднего римского периода в 12-13 веках. В 14 веке имеющиеся сооружения были расширены, построены донжон и две башни, усилены зубчатые стены.
Интересно, что в апреле 1799 года, когда Брешия была занята Наполеоновскими войсками, замок осаждала русско-австрийская армия под командованием Суворова. После нескольких часов обстрела французский гарнизон сдался.
Проходим через ров и попадаем на территорию крепости-замка, которая оказывается огромной, с многочисленными бастионами, башнями, переходами, туннелями. Вход в замок свободный.
Внутри крепости разбит живописный сквер, где гуляют жители.
С холма открывается хороший вид на город.
В замке находятся несколько музеев, в которые мы не пошли, а спустившись вниз пошли осматривать еще одну достопримечательность – Римские форумы. Здесь в римские времена был центр общественной и религиозной жизни города, который тогда назывался Brixia. На северной стороне площади сохранилась часть портика с колоннами грандиозного капиталийского храма, возведенного при императоре Веспасиане в 1-ом веке.
Правее храма находятся руины амфитеатра на 15 тысяч зрителей.
Улица Музеев входит в зону древнеримского города. На перекрестке с этой улицей находится церковь XVIII века Сан-Дзено-аль-Форо (святого Зено на форуме), возведённая на руинах римского форума, но впервые она упоминается уже в XII веке.
Улица музеев ведет в комплекс музеев Санта-Джулия, где расположена очень красивая церковь Сан-Сальваторе. Как и во многих женских монастырях, главная церковь была открыта для мирян. В сами музеи мы не пошли, а церковь посетили.
Прекрасный потолок:
Великолепный мавзолей Мартиненго (исполненный в 1503 г. ):
Дальше наш путь лежал обратно, к центру города.
За Палаццо Лоджиа пошли мимо башни Торре делла Паллата – с фонтаном Бьяндоре у подножия (1596 г). Фонтан аллегорически изображает Брешию с ее реками.
По пути прошли мимо ещё одной примечательной церкви Св. Франциска Ассизского, которая была закрыта.
Дальше двинулись к вокзалу. Обязательный Гарибальди:
Потом посетили восхитительную церковь Санта Мария деи Мираколи, чей резной беломраморный фасад Черчиль назвал непревзойденным по красоте. В ходе бомбардировок Второй мировой войны интерьер был серьезно поврежден, но затем восстановлен. Любопытно, что фасад церкви тогда практически не пострадал, так как был в деревянных лесах. Фасад делал Джованни Антонио Амадео, автор фасада Чертозы, капеллы Коллеони в Бергамо, миланских Сан-Маурицио и Санта-Мария-прессо-Сан-Сатиро, Дуомо в Павии и много чего еще. К сожалению, сделать хорошее фото резного фасада затруднительно из-за скученной застройки.
Вот неплохие фото из интернета:
Внимания заслуживает не только фасад церкви, но и её великолепный интерьер, в создании которого участвовали итальянские скульпторы и художники XV-XVII веков: Гаспаро Коирано, Пьетро Мария Баньядоре, Моретто и другие.
Наше путешествие в Брешию закончилось, город очень понравился, переходишь как в машине времени из эпохи в эпоху. Всем советую побывать.
Весеннее путешествие по Италии. Часть 4. Тревизо > > >
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.1. Trydent >>>
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.2. Mantova >>>
Trzeci dzień poś wię cony był miastu Brescia, drugiemu co do wielkoś ci mieś cie Lombardii. Dojazd pocią giem z Werony zajmuje okoł o godziny, po drodze mijamy przepię kne jezioro Garda, wysiada tam wielu pasaż eró w, ale ponieważ byliś my kiedyś nad Gardą w mieś cie Sermiola, pojechaliś my dalej.
Brescia leż y z dala od szlakó w turystycznych, ale na pró ż no. Brescia sł ynie na cał ym ś wiecie z przemysł u, handlu i rolnictwa. Jednocześ nie jest to miasto urzekają ce, bogate w przeszł oś ć historyczną , dzieł a sztuki i zabytki architektury, z któ rych czę ś ć wpisana jest na Listę Ś wiatowego Dziedzictwa UNESCO. To staroż ytne miasto zał oż one 3200 lat temu.
Miasto jest doś ć duż e, jest linia metra. Z dworca udaliś my się do centrum informacyjnego,
wzią ł mapę i przenió sł się do centrum miasta.
Chodź my na plac przed katedrą .
Piazza Duomo to wspaniał y zabytkowy plac, któ ry jest sercem Brescii. Ta miejska przestrzeń jest otoczona starymi budynkami z przytulnymi kawiarenkami ulicznymi.
Od 1963 roku plac nosi nazwę Piazza Paolo VI. Papież Paweł VI, na ś wiecie – Giovanni Battista Enrico Antonio Maria Montini – rodem z Brescii.
Są tu jednocześ nie trzy kultowe zabytki:
Nowa Katedra to pię kny XVII-wieczny barokowo-rokokowy koś ció ł z masywną centralną kopuł ą dodaną w 1825 roku. Stara Katedra to staroż ytna romań ska rotunda, któ rej począ tki się gają XI i XII wieku. Pod katedrą znajduje się krypta zbudowana w IX-XI wieku jako czę ś ć jeszcze starszej bazyliki. Broletto to stary ś redniowieczny ratusz z XII wieku z kwadratową wież ą Poncarali dobudowaną.100 lat pó ź niej. Wysokoś ć wież y to 91 metró w.
Poś rodku placu znajdują się dwie fontanny z XVIII wieku.
Po pó ł nocnej stronie, przy Palazzo Broletto, znajduje się fontanna z kopią neoklasycznego posą gu Minerwy. To dzieł o Giambattisty Giambattisty Cignaroli 1818. Został on tu zainstalowany w 1921 roku.
Stara katedra, któ ra jest doskonał ym przykł adem architektury romań skiej. Ze wzglę du na zaokrą glony kształ t Katedra nazywana jest ró wnież Rotundą . Ma też inne imię , oficjalne to Santa Maria Asunta (Concattedrale invernale di Santa Maria Assunta). Został zbudowany pod koniec XI wieku na miejscu jeszcze starszego koś cioł a z VII wieku Santa Maria Maggiore, któ ry z kolei został wzniesiony na miejscu staroż ytnej bazyliki z IV-V wieku. To są warstwy historyczne.
Katedra mieś ci marmurowy sarkofag Bernarda Maggi, biskupa Brescii, któ ry poł oż ył kres wojnie mię dzy Gibelinami a Guelfami. „Pakowana” we wspaniał ym sarkofagu z czerwonego marmuru w Weronie.
We wnę trzu czę ś ciowo zachował y się interesują ce freski. Ró wnież tutaj znajduje się krypta jednego z pierwszych chrześ cijań skich pasterzy z IV wieku.
Ś ciany i kopuł ę pomalował artysta Moretto da Brescia. Jego freski „Ewangeliś ci Ł ukasz i Marek”, „Eliasz i Anioł ” stał y się uznanymi dzieł ami sztuki ś redniowiecznej.
Budowa nowej katedry (letniej katedry Santa Maria Assunta) rozpoczę ł a się w XVII wieku i został a ukoń czona na począ tku XIX wieku. Podczas budowy wykorzystano projekt Andrei Palladio, twó rcy stylu klasycznego. W efekcie budowla okazał a się być mieszanką styló w – neoklasycyzmu i baroku.
Katedrę wień czy imponują ca turkusowa kopuł a, któ ra jest widoczna z wielu punktó w miasta. Katedra w Brescii o wysokoś ci (91 m) jest trzecią we Wł oszech - po katedrach ś w. Piotra w Rzymie i Santa Maria del Fiore we Florencji.
Wewną trz grobu papież a Pawł a VI. Dzieł o wspó ł czesnego rzeź biarza Raffaele Scorzelli, 1984.
Wnę trze katedry został o namalowane przez artystó w z Brescii - Moretto i Jacopo Palma Jr.
Oł tarz Rodolfo Vantiniego z obrazem Moretto da Brescia „Ofiara Izaaka”.
Oł tarz jest po prawej stronie. Obejmuje monumentalną arkę ś w. Apoloniusza, ozdobioną przepię knymi pł askorzeź bami i niezwykł ymi rzeź bami renesansowymi autorstwa Gasparo Cairano (1508-1510).
Po obejrzeniu katedr przeszliś my na inny bardzo interesują cy plac - Piazza Vittoria (Plac Zwycię stwa).
Plac został zbudowany w stylu neoklasycystycznym przez gł ó wnego architekta epoki Mussoliniego, Marcello Piacentiniego. Architekt stworzył bardzo harmonijny zespó ł do 1932 roku, plac był poś wię cony dziesią tej rocznicy ustanowienia faszystowskiej dyktatury Mussoliniego. Teren otoczony jest publicznymi pał acami. Centralnym budynkiem jest Pał ac Pocztowy.
Wież a Rewolucji z biał ego marmuru z zegarem - wszelkiego rodzaju urzę dy i instytucje.
Pierwszy betonowy wież owiec we Wł oszech z 13 pię trami.
Pał ace był y bogato zdobione pł askorzeź bami przedstawiają cymi ró ż ne wydarzenia kulturalne i bohateró w historii Brescii. Antyczna Vittoria Alata, ś wię ci Faustino i Giovita, patroni miasta, a takż e znani artyś ci i bohaterowie I wojny ś wiatowej oraz oczywiś cie bohaterowie faszyzmu wraz z samym Benito Mussolinim.
Ale Mussolini i faszyś ci zniknę li z pł askorzeź b po 1945 roku. U stó p Wież y Rewolucji znajduje się imponują ca marmurowa trybuna – miejsce publicznych przemó wień Mussoliniego.
Po kró tkim przejś ciu przenieś liś my się na kolejny niezwykł y plac, już ś redniowieczny - Plac Loggia (Piazza della Loggia). Obszar ten zaczą ł być zabudowany w poł owie XV wieku, w momencie wkroczenia Brescii do kró lestwa weneckiego. Wzdł uż obwodu znajdował y się renesansowe budynki.
Gł ó wnym budynkiem na placu jest Palazzo Loggia, w któ rym obecnie mieś ci się ratusz w Brescii.
Po przeciwnej stronie znajduje się budynek z arkadami i wież ą zegarową Orolodgio.
W 1864 r. zainstalowano rzeź bę Pię kna Wł och (Monumento alla Bella Italia), poś wię coną dziesię ciodniowemu powstaniu przeciwko Austriakom w 1849 r.
Po obejrzeniu Palazzo Loggia udajemy się w kierunku gó rują cego nad miastem zamku Cidney (poprawnie po wł osku Chidneo).
Ś cież ka do twierdzy zaczyna się bezpoś rednio na placu Tito Speri, nazwanym na cześ ć bohatera wł oskich wojen o niepodległ oś ć z Austrii w latach 1848-1849. Na placu znajduje się pomnik Tito Speri.
W pobliż u znajduje się koś ció ł Santa Maria della Carita (ś w. Marii Mił osierdzia).
Koś ció ł został zbudowany w 1640 r. wedł ug projektu Agostino Avanzo na miejscu klasztoru z począ tku XVI wieku, w któ rym schronił y się skruszone upadł e kobiety. Bogata dekoracja wnę trz został a ukoń czona w 1755 roku. Niesamowicie pię kny oł tarz i posadzka z kolorowego marmuru.
Wtedy zbł ą dziliś my, z jakiegoś powodu pomyś leliś my
ż e wejś cie do zamku znajduje się po drugiej stronie tunelu.
Ale musiał em zawró cić .
Wtedy poszliś my tylko w gó rę .
W koń cu droga prowadzi do mostu przez fosę , któ ry prowadzi do bramy (XVI w. ) prowadzą cej do twierdzy. Bramy zdobi uskrzydlony lew, symbol Republiki Weneckiej.
Najstarszą czę ś cią zamku jest cylindryczna wież a Mirabella, zbudowana na fundamentach z pó ź nego okresu rzymskiego w XII i XIII wieku. W XIV wieku rozbudowano istnieją ce konstrukcje, wybudowano donż on i dwie baszty oraz wzmocniono blanki.
Ciekawe, ż e w kwietniu 1799 roku, kiedy Brescia został a zaję ta przez wojska napoleoń skie,
zamek był oblegany przez wojska rosyjsko-austriackie pod dowó dztwem Suworowa. Po kilku godzinach ostrzał u francuski garnizon poddał się .
Przechodzimy przez fosę i trafiamy na teren twierdzy-zamku, któ ry okazuje się ogromny, z licznymi bastionami, wież ami, przejś ciami, tunelami. Wejś cie do zamku jest bezpł atne.
Wewną trz twierdzy znajduje się malowniczy plac, po któ rym spacerują mieszkań cy.
Ze wzgó rza jest dobry widok na miasto.
W zamku znajduje się kilka muzeó w, do któ rych nie poszliś my, ale schodzą c na dó ł poszliś my zobaczyć kolejną atrakcję - Forum Romanum.
Tutaj w czasach rzymskich znajdował o się centrum ż ycia społ ecznego i religijnego miasta, któ re wó wczas nazywał o się Brixia. Po pó ł nocnej stronie placu zachował a się czę ś ć portyku z kolumnami okazał ej kapitalistycznej ś wią tyni, wzniesionej za cesarza Wespazjana w I wieku.
Po prawej stronie ś wią tyni znajdują się ruiny amfiteatru dla 1.000 widzó w.
Ulica Muzeó w jest czę ś cią obszaru staroż ytnego rzymskiego miasta. Na skrzyż owaniu tej ulicy znajduje się XVIII-wieczny koś ció ł San Zeno al Foro (ś w. Zenona na Forum), zbudowany na ruinach Forum Romanum, ale po raz pierwszy wspomniano o nim w XII wieku.
Muzealna ulica prowadzi do kompleksu muzealnego Santa Giulia, w któ rym znajduje się bardzo pię kny koś ció ł San Salvatore.
Podobnie jak wiele klasztoró w, gł ó wny koś ció ł był otwarty dla ś wieckich. Nie chodziliś my do samych muzeó w, ale zwiedziliś my koś ció ł .
Pię kny sufit:
Wspaniał e mauzoleum Martinengo (wykonane w 1503):
Nadal nasza droga wiodł a z powrotem do centrum miasta.
Do Palazzo Loggia przeszliś my obok wież y Torre della Pallata - z fontanną Biandore u podnó ż a (1596). Fontanna alegorycznie przedstawia Brescię z jej rzekami.
Po drodze minę liś my kolejny niezwykł y koś ció ł ś w. Franciszka z Asyż u, któ ry był zamknię ty.
Potem przenieś liś my się na stację . Obowią zkowe Garibaldi:
Nastę pnie odwiedziliś my niesamowity koś ció ł Santa Maria dei Miracoli, któ rego rzeź biona fasada z biał ego marmuru, któ rą Churchill nazwał niezró wnaną pod wzglę dem pię kna. Podczas bombardowań II wojny ś wiatowej wnę trze został o poważ nie zniszczone, ale potem odrestaurowane. Ciekawe, ż e fasada koś cioł a wtedy praktycznie nie ucierpiał a, tak jak w przypadku drewnianych rusztowań . Fasada został a wykonana przez Giovanniego Antonio Amadeo, autora fasady Certosa, kaplicy Colleoni w Bergamo, San Maurizio w Mediolanie i Santa Maria presso San Satiro, Duomo w Pawii i wielu innych. Niestety, ze wzglę du na zatł oczoną zabudowę trudno jest zrobić dobre zdję cie rzeź bionej elewacji.
Oto kilka dobrych zdję ć z Internetu:
Na uwagę zasł uguje nie tylko fasada koś cioł a, ale takż e jego wspaniał e wnę trze, któ re stworzyli wł oscy rzeź biarze i artyś ci z XV-XVII wieku: Gasparo Coirano, Pietro Maria Bagnadore, Moretto i inni.
Nasza podró ż do Brescii dobiegł a koń ca, miasto bardzo nam się podobał o, przejeż dż asz jak wehikuł czasu z epoki do epoki. Radzę wszystkim odwiedzić .
Wiosenna wycieczka do Wł och. Czę ś ć.4. Treviso >>>