Рождество в Европе, часть 1.
Всем чудесным людям с "Турправды" которые помогли в организации моей поездки, посвящается
Нет худа без добра
Что за жизнь без приключений! Это обо мне))) Даже если дело касается подготовки обычной поездки. В Рождественскую Европу хотела еще в прошлом году – не получилось. Ждем год. Он пролетел – хотелка та же, вперед, Оксана, мучай турагента и иже с ним))) Скажу сразу, путешественник я пока не ахти какой искушенный, поэтому многие туристические моменты проживаю впервые и даже в панике. Например, недобор группы и срыв тура. Столько мучилась, подбирая тур и замучив вопросами знатоков – и вот, незадача. Туроператор прелагает перебронировать поездку на более поздние даты – но они совершенно неудобные для меня, да и что можно увидеть в само Рождество, когда добропорядочные католики все до единого празднуют, посему в Европе закрыто ВСЕ или почти ВСЕ? Понятно, что выбранные для поездки Венгрия и Австрия никуда не денутся, но "навіщо таке треба" (с)?
Машем рукой туроператору и начинаем лихорадочно искать выход из положения. Признаюсь честно, был момент, когда еле не смалодушничала (трухнула, что не будет ни синицы, ни журавля "в жмені") и едва не согласилась на неудобную перебронь – но слава интернету! Таня Tet.A_sv делится ссылкой на сеть агенств горящих путевок. Возле одного такого агенства я каждый день на работу хожу))) Мук выбора тура особо не было – ведь со странами и желаниями уже определилась.
В агенстве еще раз пересматриваю программу выбранного тура, он обмусолен с разных сторон. Турагент протягивает распечатки других горящих пропозиций. Ану-ка, ну-ка! Вчитываюсь... решение принимается за две минуты, планы перекраиваются ТУТ ЖЕ. Еду! Венгрия-Австрия, тур "Мелодия двух сердец". Решение принято окончательно и обжалованию не подлежит. Победный гонг.
Каникулы? Не в Простоквашино!
...Время поджимает – успеет ли прежняя турагент забрать документы у несостоявшегося моего туроператора? Успевает. Перефоткаться на визу – фото для того ТО годилось, для этого – нет. Дополнительная срочная, ранее не запланировання миссия – билеты на поезд! (в этот тур выезжаем не из Киева, как планировала, а со Львова). Бегаю, как ошпаренная, еще и работу работать на работе умудряюсь))) Но "Аккорд" хочет еще дополнительных документов на венгерскую визу, у меня в запасе ровно день. Как назло, начальник отдела кадров в отпуске – я готова прокрасться и взорвать сейф, чтобы извлечь мою трудовую. Обходится без подрыва – и вот уже у меня на руках копия, которая на вес золота. Документы все до единого в турагенстве. Кто не рискует, тот за принца замуж не идет!
Всю ночь с воскресенья на понедельник снится, что мне дали визу. Звонок утром из ТА: дали! Ухтышка, за пять дней до выезда))) А я настраивалась дрожать и бояться до самого начала путешествия.
На работе ставлю перед фактом: купила тур, нужен кусок отпуска (правда, издалека готовила деликатно к этому известию около месяца), а работу я вот, сделала вам наперед. Капитулируют))) Появившийся на работе начальник отдела кадров кряхтит (ну не принято отпуск так дробить на мелкие запчасти!), но ему уже не выкрутиться. Самое главное начальство тоже отпускает. Знал бы ты, какие преграды приходится перепрыгивать, чтобы увидеть ТЕБЯ.
Про цнотливу розвідницю, викрутаси під автоматом и пальбу по вождям
..Бонус – Львов. Ведь поезд из Киева прибывает в негласную столицу Западной Украины утром, а автобус выезжает отсюда в направлении венгерской границы в восемь вечера. Итак, день на то, чтобы занять себя чем-то интересным.
Львов – мой родной город. Была тут тыЩу раз после переезда со Львовщины – куда пойти в тысячу первый?))) Город встречает дождем, а потом мокрым снегом – значит, срочно греться, и еще в Киеве запланировала, куда в этот раз))) На пероне дожидается представитель "Аккорда" - спасибо за жест, ТО))) Перекус, вещи в камеру хранения, сажусь в старый трамвайчик – и к Ратуше. По дороге виданные много раз узкие улочки, старые дома, готический шпиль собора. Львов – это предисловие к Рождественской Европе :))) Но я ищу "Криївку" - ресторанчик, о котором уже наслышалась-начиталась.
...И очень правильно сделала, что сначала пошла в "Криївку", а потом гулять! В этом ресторанчике, ставшем уже культовым, можно сидеть и сидеть – и, как в казино, ощущение времени теряется. Ух ты, сюда даже очередь! Туристы раскусили прелесть заведения и прут сюда толпами. Несмотря на все "пугалки", что "москалей" сюда не пускают. Пускают всех! Мне вообще нечего бояться – я своя, "нашенская". И у меня в руках сине-желтый флажок, который объездил со мной уже полмира. Но дайте поиграть в этот маленький театр! На дверях стоит коренастый кАмАндир – вернее, вояка в форме УПА и, окидывая строгим взглядом, холодных и голодных запускает на "погреться" и "покушать" порциями. Перед тем ведет короткую беседу – знаю наперед, что спрашивает. А вот и моя очередь. К диалогу готова, пароль ("гасло") знаю, флажок наперевес!
-Гасло (это мне, при чем нарочито строго).
-Слава Україні! (Не дожидаюсь, пока задаст следующий стандартный вопрос, первой беру "главного" на абордаж). Москалі є?
Очередь хихикает – вояка в недоумении, ведь этот вопрос должен задать ОН. Ща вам будет контрольный выстрел от киевской барышни со львовскими корнями, которая едет в дальний путь и на "перекусить" прорвется даже под пулями! Выпаливаю:
- А в мене чому цього не питаєте?
-Нууу.... Москалі є?
-Нема! Бачите, сумку пошила з "червоних" (показываю свою красную сумку, очередь реально ржет).
Вояка смотрит изподлобья (ах, как я люблю загонять в угол мужчин, пусть даже красавцев!))) ), отодвигается на беспечное расстояние, впускает. Дальше – положенных 50 грамм медовухи за счет заведения (где они ее, такую, берут? После чарки становишься добреньким-добреньким, хочется обнять всех "ворогів", заплакать у них на груди, сесть и расслабиться и уже никуда не ехать).
Само заведение сделано в виде бункера под землей (маленький зал есть наверху, но он не основной). Простые деревянный столы, на стенах большие фото на темы УНА-УНСО, стоят всякие раритеты в виде старой-престарой пишущей машинки (на таких прокламации строчили), оружия (бутафорского?) и так далее, "походжає" уже легендарный пузатый дядька-вояк в форме и с пистолетом в руках. Но никто никого тут не прикокает за идеологию и не съест! Наоборот, покормит. Читать меню в "Криївці" без смеха невозможно. Как вам выпивка "За упокой марксизму"? Или выпивон "Москальські тельбухи"? А свинина в пиве "Жорік, хенде хох"? (Надеюсь, никто не обиделся, читая это?))))) ) Милая официантка (они тут все в форме вояков УПА) уже третий раз, смеясь, спрашивает, что буду заказывать – я все не могу нарэготатыся, изучая меню.
Наконец-то заказываю борщ "Перше причастя героя" (по преданию, для героев в него подмешивали немного крови), телячий крученык "Викрутаси з автоматом" и "льОди "Цнотлива розвідниця" (мороженое, политое красным ;) вареньем). Плюс узвар и 100 грам мятного спотыкача. "Криївка" в силу популярности не из дешевых – заказ потянул на 117 гривен плюс оставила 13 гривен чаевых. Но зато все очень вкусное, и порции нормальные (борщ был не слишком горячим – видимо, горячей крови не нашлось ;))) ), заказ подают в натуральных железных солдатских мисках и крУжках, звучат повстанские песни, и атмосфера тут натурально УПАвская!
После спотыкача ноги, естественно, на некоторое время хотят спокойствия под столом. Но пересидите "лиху годину" – а потом двигайтесь в дальний зал пострелять по мишеням. По дороге не забудьте пофоткаться в образе вояка УПА – для этого наготове висят шинели, каски и стоит тяжеленное оружие! Стрельба в тире – 10 гривен за десять выстрелов, стреляй не хочу! Выбор – пистолет, автомат, винтовка (пневматика, естественно). Выбираю винтовку. Предлагают мишень на выбор: Ленин, Сталин или Берия. Предпочла подырявить Сталина. Сначала для разминки всего парочка посредственных попаданий, но потом все "восьмерки" и "девятки", ААААА! Вояка-смотритель тира говорит: "А тепер попадіть ооон в ту гільзу" - сбиваю! "А в підвішену монетку?" - и уже монетка колышется после моего выстрела! По последней падающей мишени бессовестно мажу – но все равно радости выше крыши! Продырявленная мишень торжественно выдается на память и потом будет ездить со мной по всей Европе.
А ледачому ще й везе!
Пора на выход! А то в "Криївці" и заночевать можно. Времени остается еще на небольшую пробежку по центру Львова. Ноги сами несут к моему любимому Кафедральному католическому собору – была тут тысячу раз, но все равно еще тысячу раз захочется зайти, я же знаю. Контрасты, контрасты... Из атмосферы хулиганской "Криївки" попадаешь в тишь и блажь. Через 15 минут начинается литургия... Время застывает. Есть ли спокойствие? ЕСТЬ. Оно ТУТ. За тяжелой массивной дверью собора – современный мир, но тут так тихо, и громыхание трамвая слышно разве что как пошкрябывание где-то в уголке Вселенной. Люблю, люблю Кафедральный собор за этот огражденный мир! Кстати, во время службы Божьей храм не разрешается посещать с туристической целью. Уже после литургии заводят группу. Туристы робко жмутся друг к другу – величие собора поражает. Рождество...
...Немного еще посмотреть на праздничный центр Львова – и пора на место сбора, опять к железодорожному вокзалу. Группа оказалась ооочччень дисциплинированной – за полчаса до отъезда все как штык уже сидели в автобусе (даже выехали немного раньше). И тут начинаются приятные (истинно Рождество!!) сюрпризы. Оказывается, нас всего 22 человека – поэтому рассаживаемся по всему автобусу, кто где хочет, занимаем по два сидения – везуха, во время ночных перездов будем спать лежа, а не сидя. Я перебираюсь в свою любимую заднюю половину автобуса – подальше от "начальства", поближе к большому окну, из которого откроется мир. На этом бонусы не заканчиваются. "Ледачому везе!" (то есть, мне). Оказывается, моя соседка по отельному номеру едет к парню в гости, ночевать в гостиннице не будет – пабаммм! – мне совершенно даром на четыре ночи достается СИНГЛ!!
Старт в Праздник. Пока, Львов. Привет, Рождество в Европе!
Это была присказка, а сказка впереди...
Boż e Narodzenie w Europie, czę ś ć.1.
Dedykowane wszystkim wspaniał ym ludziom z "Turpravdy", któ rzy pomogli zorganizować moją podró ż
Nie ma katastrofy bez dobra
Co za ż ycie bez przygody! Tu chodzi o mnie))) Nawet jeś li chodzi o przygotowanie do regularnego wyjazdu. Chciał em pojechać na Boż e Narodzenie do Europy w zeszł ym roku, ale nie wyszł o. Czekamy rok. Leciał - to samo ż yczenie, ś miał o Oksana, drę cz biuro podró ż y i co z nim))) Od razu Ci powiem, nie jestem zbyt doś wiadczonym podró ż nikiem, tyle turystycznych chwil ż yję po raz pierwszy i nawet w panice. Na przykł ad brak grupy i niepowodzenie trasy. Tyle wycierpiał am, wybierają c trasę koncertową i torturują c ekspertó w pytaniami - i oto poraż ka. Organizator wycieczek oferuje przeł oż enie podró ż y na pó ź niejsze terminy - ale są one dla mnie absolutnie niewygodne, a co moż na zobaczyć w samo Boż e Narodzenie, kiedy cnotliwi katolicy ś wię tują jeden po drugim, wię c w Europie zamknię to WSZYSTKIE lub prawie WSZYSTKIE?
Oczywiste jest, ż e wybrane na wyjazd Wę gry i Austria nigdzie nie pojadą , ale „dlaczego jest to konieczne” (c)?
Macha do organizatora wycieczki i gorą czkowo szukamy wyjś cia. Szczerze mó wią c, był taki moment, ż e prawie się zniechę cił em (wstrzą ś nię ty, ż e nie bę dzie sikorka ani ż urawia „w garstce”) i prawie zgodził em się na niewygodną zmianę rezerwacji – ale chwał a internetu! Tania Tet. A_sv udostę pnia link do sieci palą cych się agencji biletowych. Codziennie chodzę do pracy w jednej takiej agencji))) Mą ki nie był o wyboru - bo już ustalił am kraje i pragnienia.
Agencja po raz kolejny przeglą da program wybranej trasy, jest oburzony z ró ż nych stron. Biuro podró ż y wystawia wydruki innych pł oną cych ofert. Dobrze, dobrze! Zwracam uwagę...decyzja zapada w dwie minuty, plany są przerysowane TUTAJ J. Idę ! Wę gry-Austria, trasa „Melodia dwó ch serc”. Decyzja jest ostateczna i nie podlega odwoł aniu. Zwycię ski gong.
Nie w Prostokwaszynie!
...Czas ucieka - czy był a agencja turystyczna zdą ż y zabrać dokumenty od mojego nieudanego touroperatora? Ma czas. Do powtó rnego sfotografowania na wizie - zdję cie nadał o się do tego, do tego - nie. Dodatkowa pilna, wcześ niej nieplanowana misja - bilety kolejowe! (Wyjeż dż amy z tej trasy nie z Kijowa, jak planowaliś my, ale ze Lwowa). Biegam jak opar, w pracy jeszcze udaje mi się pracować ))) Ale "Accord" chce wię cej dokumentó w do wę gierskiej wizy, został mi dokł adnie jeden dzień . Niestety szef dział u personalnego na wakacjach - jestem gotó w zakraś ć się i wysadzić sejf, ż eby dostać pracę . Obchodzi się bez ś rutowania - a teraz mam egzemplarz na wagę zł ota. Dokumenty wszystkie do jednego w biurze podró ż y. Kto nie podejmuje ryzyka, nie poś lubia księ cia!
Cał ą noc z niedzieli na poniedział ek ś ni mi się wiza. Zadzwoń rano z TA: dane!
Ukhtyshka, pię ć dni przed wyjazdem))) A przed wyjazdem miał em drż eć i bać się.
W pracy postawił em przed faktem: kupił em wycieczkę , potrzebuję kawał ka urlopu (choć z daleka delikatnie przygotowywał em się na tę wiadomoś ć przez okoł o miesią c), a pracę wykonał em za Ciebie z gó ry. Kapitulacja))) szef dział u personalnego, któ ry pojawił się w pracy, chrzą ka (no có ż , nie ma zwyczaju dzielić wakacji tak na mał e czę ś ci! ), Ale nie moż e się wydostać . Najważ niejszy boss ró wnież puszcza. Wiesz, jakie przeszkody musisz przeskoczyć , aby cię zobaczyć.
O niewinnym szpiegu, sztuczkach pod karabinem maszynowym i strzelaniu do przywó dcó w
. . Premia - Lwó w. Przecież pocią g z Kijowa przyjeż dż a rano do niewypowiedzianej stolicy zachodniej Ukrainy, a autobus odjeż dż a stą d w kierunku granicy wę gierskiej o ó smej wieczorem. A wię c dzień na zaję cie się czymś interesują cym.
Lwó w to moje rodzinne miasto.
Był em tu tysią c razy po przeprowadzce z obwodu lwowskiego - gdzie jechać w pierwszym tysią cu?
))) Miasto spotyka deszcz, a potem mokry ś nieg - tak pilnie się rozgrzewa, a w Kijowie zaplanowano gdzie się tym razem pojechać ))) Na peronie czeka przedstawiciel "Porozumienia" - dzię kuję za gest, TO))) Przeką ska, rzeczy w komó rce, wsiadam do starego tramwaju - i do Ratusza. Po drodze widział eś wiele wą skich uliczek, starych domó w, gotycką wież ę katedry. Lwó w to wstę p do ś wią tecznej Europy : ))) Ale szukam "Kryivka" - restauracji, o któ rej już sł yszał am.
...I zrobił a bardzo dobrze, najpierw poszł a do "Kryjó wki", a potem poszł a na spacer! W tej kultowej już restauracji moż na siedzieć i siedzieć - i jak w kasynie traci się poczucie czasu. Wow, to nawet twoja kolej! Turyś ci zasmakowali pię kna instytucji i przyjeż dż ają tu tł umnie. Mimo wszystkich „obaw”, ż e „Moskwianie” nie mają tu wstę pu. Niech wszyscy odejdą ! Nie mam się czego bać - jestem moja, "nasza".
A w rę kach mam niebiesko-ż ó ł tą flagę , któ ra przejechał a już ze mną pó ł ś wiata.
Ale zagrajmy w tym mał ym teatrze! Pod drzwiami stoi pucoł owaty KamAndir – a raczej ż oł nierz w mundurze UPA i spoglą dają c surowo, zmarznię ty i gł odny rusza, by „rozgrzać się ” i „zjeś ć ” porcjami. Wcześ niej ma kró tką rozmowę - z gó ry wiem o co pyta. A oto moja kolej. Gotowy do dialogu, hasł o ("hasł o") Wiem, zaznacz pole na korzyś ć!
-Laslo (to dla mnie, co jest celowo surowe).
-Chwał a Ukrainie! (Nie czekam, aż zada nastę pne standardowe pytanie, najpierw biorę „szefa” na pokł ad). Czy są Moskali?
Kolejka chichocze - ż oł nierz jest zdziwiony, bo musi zadać to pytanie. Co dostaniesz strzał kontrolny od mł odej damy z Kijowa o lwowskich korzeniach, któ ra wybiera się w daleką podró ż i przebije się na „przeką skę ” nawet pod kulami! Palę się:
- A dlaczego nie mieszkasz ze mną?
-No....Czy są jacyś Moskali?
Widzisz, uszył am torbę z "czerwonych" (pokazuję czerwoną torbę , kolejka jest naprawdę zardzewiał a).
A wieprzowina w piwie „Zhorik, hende hoh”? (mam nadzieję , ż e nikt się tym nie obraził? )))))) Kochana kelnerka (wszyscy są pod postacią ż oł nierzy UPA) po raz trzeci ś mieją c się pyta co zamó wić - nadal nie mogę się ś miać , studiują c menu .
Na koniec zamawiam barszcz „Pierwsza komunia bohatera” (wedł ug legendy bohaterom zmieszał trochę krwi), babeczkę cielę cą „Vikrutasi z karabinem maszynowym” i „Ló d” Czysty harcerz” (lody skropione czerwony ; ) dż em) 100 g mię towej potrzą sacza "Kryivka" ze wzglę du na popularnoś ć nie jest tania - zamó wienie wycią gnię te za 117 hrywien plus pozostawione 13 hrywien napiwkó w.
Ale wszystko jest bardzo smaczne, a porcje normalne (barszcz nie był za gorą cy - podobno nie znaleziono gorą cej krwi ; )))), rozkazy wydawane są w misach i chatach ż oł nierskich z naturalnego ż elaza, sł ychać pieś ni rebeliantó w, a atmosfera tutaj to oczywiś cie UPA!
Po zgorszeniu oczywiś cie na chwilę chcesz spokoju pod stoł em.
Ale przeczekaj „zł ą godzinę ” - a potem przenieś się do odległ ej sali, aby strzelać do celó w. Po drodze nie zapomnij zrobić sobie zdję cia na podobień stwo ż oł nierza UPA - pł aszcze, heł my i cię ż ka broń są na to gotowe! Strzelanie na strzelnicę - 10 hrywien za dziesię ć strzał ó w, nie chcę strzelać ! Wybó r - pistolet, karabin maszynowy, karabin (oczywiś cie pneumatyka). Wybieram karabin. Zaproponuj wybó r: Lenin, Stalin lub Beria. Wolał a opiekować się Stalinem. Najpierw na rozgrzewkę kilka przecię tnych hitó w, ale potem wszystkie „ó semki” i „dziewią tki”, AAAAA!
Ż oł nierz-straż nik strzelnicy mó wi: „Teraz wejdź w ten rę kaw” – przewracam! „A w zawieszonej monecie? ” – a moneta zmienia się po moim strzale! Bezwstydne smarowanie ostatniego spadają cego celu - ale i tak radoś ć nad dachem! Przebity cel jest uroczyś cie upamię tniony i bę dzie podró ż ował ze mną po cał ej Europie.
A ló d wcią ż ma szczę ś cie!
Czas wyjś ć ! A potem moż esz spę dzić noc w "Kryjwce".
Jest jeszcze czas na kró tki bieg po centrum Lwowa. Stopy niosą mnie do mojej ulubionej Katedry Katolickiej – był em tu tysią c razy, ale wcią ż chcę iś ć jeszcze tysią c razy, wiem. Kontrasty, kontrasty...Z atmosfery chuligana "Kryjó wki" wpadasz w ciszę i bł ogoś ć . Liturgia zaczyna się za 15 minut...Czas się zatrzymuje. Czy jest pokó j? E. Jest TUTAJ.
Za cię ż kimi masywnymi drzwiami katedry znajduje się wspó ł czesny ś wiat, ale jest tu tak cicho, a ryk tramwaju jest sł yszalny, z wyją tkiem drapania gdzieś w zaką tku wszechś wiata. Kocham, kocham katedrę za ten ogrodzony ś wiat! Nawiasem mó wią c, w czasie sł uż by Bogu ś wią tynia nie moż e odwiedzać w celach turystycznych. Po liturgii powstaje grupa. Turyś ci są nieś miał o napierani na siebie – rozmach katedry robi wraż enie. Boż e Narodzenie...
...Jeszcze trochę spó jrz na ś wią teczne centrum Lwowa - i czas iś ć na miejsce spotkania, z powrotem na dworzec kolejowy.
Grupa okazał a się bardzo zdyscyplinowana - pó ł godziny przed wyjazdem wszyscy siedzieli w autobusie jak bagnet (wyjechali nawet trochę wcześ niej). I tu zaczynają się mił e (naprawdę ś wią teczne! ) Niespodzianki. Okazuje się , ż e jest nas tylko 22 - wię c siadamy w cał ym autobusie, jak kto chce, zajmujemy dwa miejsca - w wagonie, podczas nocnych nalotó w ś pimy ś pią c leż ą c, a nie siedzą c.
Przenoszę się na moją ulubioną tylną poł owę autobusu – z dala od „szefó w”, bliż ej duż ego okna, z któ rego otworzy się ś wiat. Na tym bonusy się nie koń czą . „Mam szczę ś cie! ” (to znaczy do mnie). Okazuje się , ż e mó j są siad w pokoju hotelowym odwiedzi faceta, nie spę dzi nocy w hotelu - pabammmm! - Dostaję SINGIEL na cztery noce za darmo! !!
Zacznij od ś wię ta. Do tej pory Lwó w. Witam, Boż e Narodzenie w Europie!
To był o przysł owie, a przed nami bajka...
CIĄ G DALSZY NASTĄ PI
