Поездка за фактами в Naturland Country 18-29.06. 2012
Сначала немного предъистории, чтобы понять с каким настроем мы отправлялись на этот отдых.
Местное турагенство не выполнило своих обязательств по приобретению авиабилетов в Черногорию в связи с чем мы туда не полетели, а так же не успевали оформить визы для самостоятельной поездки на авто из-за нехватки оставшегося времени до начала отпуска. Для оперативного возврата своих денег, внесенных турагенству за авиабилеты, пришлось привлекать милицию-полицию. Бодрая вначале и унылая, после беседы с органами, директор турагенства пообещала компенсировать материальные и моральные потери, включая поиск хорошего отеля в Турции без комиссионных турагенства (9%). Было предложено 3 варианта, я выбрал Naturland исходя из информации в проспекте, на сайте туроператора и слов директора турагенства, что ранее побывавшая там москвичка осталась довольна.
Внес еще дополнительно сумму (общая стоимость на 10 ночей с учетом компенсаций на двоих получилась около 4.000руб), забронировал данный тур и поехал дорабатывать оставшиеся два рабочих дня. На работе не удержался и решил почитать отзывы об этом отеле. После прочитанных, мягко сказать, отрицательных отзывов пытался этот отель поменять, но все было тщетно (писал на почту, звонил туроператору Coral Travel). Туроператор ответил, что все претензии принимаются, только по факту, т. е. если я приеду в отель и меня там что-то не устроит. По телефону мне сказали, что связывались с отельным гидом и он подтверждает, что там все хорошо.
В поездку за фактами готовились основательно. Набрали свечей, всяких санитарных и антимоскитных средств, полотенца и даже рассматривали предложения по постельному белью и тряпки для самостоятельной уборки номера 5* отеля.
В Ростовском аэропорту представитель туроператора на мой вопрос как связаться с ними из Турции сказал, что по прибытию нам выдадут местные симки по которым мы можем бесплатно звонить в Москву и местному предствительству. Вылетели вовремя и полет прошел нормально.
В Турции отдыхали впервые. Дорога из Анталии до отеля заняла порядка двух часов. Представитель туроператора была очень удивлена моему вопросу по симкарте и сказала, что все звонки через ресепшен. Согласилась, что по нашему отелю есть претензии, но конкретно не в курсе. По пути заезжали в более близко расположенные отели в районе Кемера. Большинство из них занимали незначительные площади и как-то уж очень плотно расположенные в населенных пунктах рядом с дорогой. Я помнил, что наш отель занимает площадь 6.000 кв. м и уже это поднимало настроение, т. к жизнь в городских мини островках-оазисах меня не устраивала. Прибыли в отель где-то в 06.30 по местному времени. Гид проводила к ресепшену. Так как расселение по номерам в 14.00, то попросили пристроить наши вещи. Нам оформили документы, одели браслеты, сказали, что можем пройти на завтрак в Акву, а вещи можем оставить прямо в холе перед ресепшеном. Но мы то уже знаем из отзывов как грязно и неуютно в столовой Аквы и направляемся завтракать в Кантри, заодно рассматриваем территорию. Рано утром народу почти никого не видно. Любуемся обалденно оформленным интерьером и территорией. Действительно видно, что там не подкрашено, там что-то малость сломано, но грязи и абсолютной неухоженности, которую ожидали увидеть, не наблюдаем. Поплутав малость по указателям попали в столовую Кантри. Людей единицы. К скудности еды готовы, а вот отсутствие очередей и нормально одетый и услужливый персонал порадовал. После завтрака пошли получили полотенца и на пляж. Море очень теплое и достаточно чистое. Берег галька. Ходить без тапочек с непривычки не совсем комфортно, а в районе обеда просто невозможно (солнце так гальку нагревает, что даже опрометчиво ступившая на нее собачка визжала так, будто на раскаленной сковородке находится, хозяева ее быстро подхватили на руки и бегом к воде ноги охлаждать).
Вдоволь накупавшись пошли с опаской на обед в Акву. Реальность оказалась менее страшной, к чему мы были готовы. Очередей больших не увидели, но народ стремительно и озабоченно метался с тарелками. Прямо сразу увидел, как у нескольких на пол падали куски арбузов и другой еды из-за запредельно наполненных тарелок. Мы спокойно набрали, что внушало доверие, и беспроблемно пообедали.
К 14.00 подошли к ресепшену. Нам сказали, что номер еще не готов. Я настойчиво попросил назвать максимально возможное время ожидание. Сказали максимум час. Окей. Пошли опять на пляж и купаться. В 15.00 я опять у ресепшена, нахожу обещальника и указываю, что время истекло. Служащий извиняется, что нам пришлось так долго ждать и предлагает за дополнительную плату поселить нас в Форест или Акву. Я же с восхищением делюсь впечатлениями о территории отеля и говорю, что нам не составит особого труда пройтись по ней 10-15 минут к морю. Он явно удивленный что-то там зачеркивает на карточках, потом еще минут 5 лазит по базе в компьютере и выдает нам наши карточки в номер 3506 в Кантри. Так как месторасположение нашего жилья мы не знаем, то решаем идти туда без вещей.
Поднявшись на фуникулере почему то решаем, что нас поселили в отдельно стоящие домики. Поплутав по территории где-то полчаса стали искать уже здание, похожее не общежитие. Преодолев заборы и закрытые калитки залезли в центральное и самое высокое здание отеля. Но там все закрыто, через окна и двери видно, что внутри явно давно никто не проживал. Позже мы все же проникли внутрь этого здания через бассейн и увидела там шикарную обстановку, включая сауну, но увы все законсервировано и думаю не эксплуатируется.
Поняв, что это не то я вспомнил, что по пути на завтрак нам попадались строения, похожие на общежития. Пошли в сторону столовой Кантри и нашли наш номер на 1м этаже. При входе сразу же почувствовали сильный запах сырости. Попытался выяснить сколько времени номер был закрыт, но бесполезно. Обслуживающий персонал не понимал ни русского, ни английского. Первоначальный осмотр выявил, что сейф отсутствует, нет антимоскитных сеток, не работает одна розетка. Остальное все в достаточно приемлемом состоянии. Плесени в номере не обнаружили. Но сырость, при закрытых окнах и двери очень сильно чувствуется, поэтому, принеся в ущерб безопасность, уходили из номера оставив окна открытыми (нам так ничего и не устранили, хотя обещали как на ресепшене, так и гид: сейфов не хватает, москитной сетки нет, с розеткой просто надо самому искать электрика и заплатить ему бакшиш). Центральный кондиционер усиленно гудел, но охлаждал номер плохо. В дальнейшем мы его вообще перестали включать. Пол из плитки.
В общем по жилью нам думаю относительно повезло, поздно вечером и по утрам сидели за каменным столиком рядом с номером, с красивым кустом и попивали. Номер убирали регулярно и белье меняли, даже когда иногда забывали оставлять чаевые. Номера на другой стороне здания думая менее комфортны, на первом этаже там окна выходят на стену.
На изучение территории ушло 5 дней. Присоединяюсь к ранее написанным отзывам о гениальности ее создателя. Очень много скульптур, интересных дизайнерских решений. Все гармонично и здорово вписано в структуру горы. Дерево-кафе уже было открыто для посещения, но чувствуется запущенность. До последнего дня находили что-то не замеченное ранее. По совету соседей выработали основной маршрут так, что на пляж идем пешком, а обратно на фуникулере, но если много людей, то и обратно ходили пешком, т. к. из двух фуникулеров работал только один.
Два раза посещали рыбный ресторан на территории отеля (для посещения надо записываться у девочек, которые рядом с ресепшеном). Особо не впечатлил, а во второй раз так вообще расстроил прокисшим салатом. Подают одну запеченную форель и зелень. Советую попробовать гранатовый соус. Вино местное, в принципе аналогичное, что и в баре на ресепшене.
Бар на пляже работает с 10.00, после 12.00 можно перекусить лепешками, картошкой фри и пр. салатами. Пиво мне понравилось. Особых очередей, кроме как за лепешками из сыра с зеленью нет. Многие в отзывах отмечают наличие очередей и хамство турок. Пишут, что местных обслуживают вне очереди. Тоже мне рассказали в один из дней соседи по лежакам. По моим же наблюдениям это сильно преувеличено. Вот с чем реально мне пришлось столкнуться.
Стоял в очереди (человек 5, включая детей), чтобы взять лед для вина. В этой очереди все, кроме меня, были турки или очень на них похожие. Когда подошла моя очередь вдруг со стороны подошел посетитель, быстро что-то сказав на турецком бармену набрал руками лед из вазочки и удалился. Я еще только пытался высказать бармену свои претензии, но ему было уже достаточно моего взгляда, чтобы моментально высыпать оставшийся лед в раковину, извиниться за соотечественника и положить в вазу запакованный в фирменный пакет лед. Второй случай с полюбившимися мне лепешками с сыром. Дело было в баре на пляже. Отстояв минут 10 в очереди, передал ее жене, а сам пошел попить пивка. Когда возвратился, то увидел, что один из посетителей отеля (турок) взялся помогать женщине их печь. Я даже его сфоткал. Но потом он стал раздавать выпеченные лепешки не по очереди, а своим знакомым. Пришлось вмешаться. В процессе разборки нервы моей спутницы не выдержали и мы плюнув на это кулинарное искусство пошли за столик попить пиво с другой закусью. Очень был удивлен, когда минут через пять другой турок принес нам за столик две порции этих лепешек и извинился. Женщина, их выпекающая, в дальнейшем очень внимательно следила за очередниками, а один раз даже хотела забрать у турчанки и дать мне их, подумав, что я был первый. В общем как везде есть разные люди, но в основной массе все ведут себя приемлемо и проблем друг другу не создают.
Лежаков на пляже в основном хватает, но желательно забронировать место под навесом за ранее. Мы приходили на пляж часов в 8, но были дни, когда и в 10 и в 12. Всегда находили места. Один раз правда возвратившись из бара не нашли своих полотенец, жена увидела рядок кучу сваленных. Взяли оттуда два штуки и пошли поменяли их на новые в отделе выдачи. Но это было один раз. Прогуливаясь по берегу у других отелей наблюдал, как посетители ругались за лежаки и искали пропавшие полотенца. У себя же, кроме вышеописанного случая, ничего подобного не замечал. Очень впечатляюще смотрится территория пляжа отеля Робинзон.
При встрече с гидом Михаилом выяснили, что он неоднократно писал туроператору, что сюда вообще нельзя направлять туристов. Показал с десяток претензий, написанных туристами. Особенно плохо говорит было в мае, даже компьютер невозможно было из-за грязи на стол в холе поставить. Пожаловался, что хозяин отеля очень недоволен, что он пишет жалобы туроператору. Но положение исправить не удается, т. к. где-то в верхах кому то очень не хочется терять связь с отелем. Гид впечатление произвел неплохого парня, но больше мы его не видели.
Из экскурсий выбрали Памуккале и концерт Огни Анатолия. Первая экскурсия очень понравилась, но отношение к гиду неоднозначное. Заезжали на грязи перед Памуккале в городок с символикой петуха. На грязи я не решился, а вот процедуры с рыбками-докторами прошел с удовольствием. 10 минут –10 долларов за ноги и руки. Потом увидел емкость поболее и уговорил за 5 долларов позволить мне туда залезть полностью. Не знаю, что там они реально косметически с моим телом сделали, но сам процесс приятный. На Памуккале были всего 2.5 часа – этого конечно же мало для спокойного там пребывания. Особо напрягло, что гид не сказала за солнечные очки и мне было очень не комфортно там находиться без них. Так же непонятно почему гид всю дорогу говорила нам, что в террасах искупаться нельзя и все это только на фотках. Люди очень даже там купались и мы малость поплескались, но было бы намного комфортнее идти в купальных принадлежностях и окунаться периодически (для еще не загоревших возможны ожоги, солнце крепко припекает, обязательно прикрывайте голову). На обратном пути заехали на дегустацию вин. В процессе дегустации большинство отдало голос за вино из вишни с черешней. Сам на любительском уровне занимаюсь виноделием и никогда не приходило в голову смешать вишню с черешней. Под впечатлением приобрели комплект из двух бутылок гранатового вина, одной вишня-черешня и одна из винограда. За все заплатили 65 долларов. По приезду в отель распили ночью одну из бутылок с гранатовым вином. Испытали разочарование, т. к. вкус дегустационного и приобретенного отличался. Потом продавцы в других магазинах говорили, что в дегустационных домах наклейки могут просто лепить на дешевые вина. В общем смотрите внимательно, если надумаете покупать. Гранатовое вино, правда другой фирмы, в магазинах поселка стоит 10-12 долл. Черешню с вишней более нигде не видели.
Поездка на концерт как то омрачилась суетой посещения самого театра и не очень удобным автобусом (купили билет за 55 долл, у других 60, а у гида 90). Привезли часа за два до начала представления. Все выстроились в очередь перед входом. Минут за двадцать до начала кто-то засуетился вначале и вся очередь перемешалась началась суета. Когда открыли входы все ринулись бегом занимать места. Попав внутрь обнаружили, что впереди центральные ряды кресел огорожены и охранники туда не пускают. Кинулись искать другие свободные места. На креслах увидели проспекты и подумали, что это уже занятые места. Стали искать свободные. Но их уже не было в первых рядах. А так как очки я забыл в отеле и дальние ряды для меня не вариант, то пришлось убирать эти проспекты и делать вид, что их здесь не было. До конца так и не понял, то ли на всех креслах лежали эти программки, то ли это действительно гиды других компаний бронировали места для своих. Сам концерт меня не очень впечатлил, а моя половина осталась очень довольна, особенно лезгинкой. Этот коллектив еще ставит представление «ТРОЯ», думаю она более зрелищно смотрится.
Так же в процессе изучения местных достопримечательностей решили посетить «Райскую бухту». В инете писали, что там ночью вода светится и очень красиво. В отеле никто о ней не слышал. Продавец путевок сказал, что туда на велосипеде минут 30-40 и тут же предложил взять велик на прокат. Посовещавшись решили все же идти пешком после ужина. Выбрав направление стали по пути опрашивать встречающихся жителей. В результате в одном магазине русские ребята объяснили, что надо идти по трассе и слева будет спуск к морю. Двинули по трассе за отелем Робинзон, хорошо, что дорога ремонтируется и машины едут по другой полосе. Дошли до ответвления в лес уже в сумерках. Дорога далее грунтовая, идти по лесу где-то минут 15-20. Стемнело быстро, и шли по лесу уже в темноте. В конце нас подвезли на авто (мы не просили, водитель сам остановился), рассказали, что это место в основном для рыбалки. Там машин 15-20 стояло. Предложили по приезду перекусить и выпить, но мы отказались. Стали искать в темноте место, где переодеться для купания. Я пошел подальше от людей и чуть не наступил на лежавшего на берегу негра. Поняв, что уединиться не получится переоделся прямо на берегу используя логику младенца (если я плохо вижу, то и меня никто не видит). Жена купаться не решилась. Практика заплыва показала, что вода никак не светится, а вот мусора там достаточно и это видно даже ночью. Недалеко стояла на якоре яхта и оттуда доносилась музыка, народ отдыхал и купался. На обратном пути в лесу увидели на дороге животных, жена испугалась, что эти собаки могут на нас напасть. Но делать нечего пошли на сближение. Стая увеличилась до 4 довольно крупных особей, но когда до них оставалось метров двадцать они скрылись в кустах. Каково же было мое удивление, когда поравнявшись с местом где они стояли я услышал ясное ХРЮ, ХРЮ! Лихорадочно стал вспоминать, что надо делать при встрече с кабанами, сохраняя безмятежный внешний вид, чтобы не испугать свою половину. Но все обошлось, нас пропустили. Потом жена говорила, что первой ее реакцией на ХРЮ было желание залезть мне на плечи. Да и про фотоаппарат она первая вспомнила, а я даже забыл за него, хотя он висел у меня на шее. В поселок вернулись где-то около полуночи, зашли в магазин сладостей, поведали эту историю продавцу (зовут УРАЛ), он был весьма удивлен, что мы решились ночью бродить по лесу. Про кабанов ничего не слышал. Он угостил нас чаем, понадкусывали сладости, особенно понравились из козьего молока. Говорит, что все сделано из натуральных продуктов и не фабричное. В последний день затарились у него для детей. Дегустация дома показала, что начинка из роз только в начале рулета, а дальше пустота. Но все равно очень вкусно и халва хороша.
Итог поездки таков
Нам понравилось и мы довольны нашим отдыхом:
1. Данный отель по приемлемой цене тура могу рекомендовать людям, которые любят побродить и не очень требовательны к питанию.
2. Не рекомендую тем, кто основное время проводит на море и номере. Требователен к качеству блюд. Так как ближайший к морю отель Аква особым комфортом не отличается, а грязная посуда и испортившие продукты реально попадаются.
Будут конкретные вопросы по отелю пишите, с удовольствием отвечу.
Faktowa wycieczka do Kraju Naturland 18-29.06. 2012
Najpierw trochę tł a, aby zrozumieć , z jakim nastawieniem pojechaliś my na te wakacje.
Lokalne biuro podró ż y nie wywią zał o się ze swoich obowią zkó w zakupu biletó w lotniczych do Czarnogó ry, w zwią zku z czym nie polecieliś my tam, a takż e nie zdą ż yliś my wydać wiz na samodzielny wyjazd samochodem ze wzglę du na brak czasu do począ tek wakacji. Aby szybko zwró cić pienią dze wpł acone do biura podró ż y za bilety lotnicze, musieli zaangaż ować policję . Na począ tku wesoł y i smutny, po rozmowie z wł adzami dyrektor biura podró ż y obiecał zrekompensować straty materialne i moralne, w tym poszukiwanie dobrego hotelu w Turcji bez prowizji biura podró ż y (9%). Zaproponowano 3 opcje, wybrał em Naturland na podstawie informacji w prospekcie, na stronie internetowej touroperatora i sł owach dyrektora biura podró ż y, ż e Moskwianka, któ ra wcześ niej tam był a, był a usatysfakcjonowana.
Zarobił dodatkową kwotę (cał kowity koszt za 10 nocy, w tym rekompensata za dwie, wynió sł okoł o 4000 rubli), zarezerwował tę wycieczkę i poszedł sfinalizować pozostał e dwa dni robocze. W pracy nie mogł em się oprzeć i postanowił em przeczytać opinie o tym hotelu. Po przeczytaniu, delikatnie mó wią c, negatywnych recenzji, pró bował em zmienić ten hotel, ale wszystko poszł o na marne (pisał em na maila, zadzwonił em do touroperatora Coral Travel). Organizator wycieczki odpowiedział , ż e wszelkie roszczenia są przyjmowane dopiero po fakcie, to znaczy, jeś li przyjadę do hotelu i coś mi tam nie pasuje. Powiedziano mi przez telefon, ż e skontaktowali się z przewodnikiem hotelowym, któ ry potwierdza, ż e wszystko jest w porzą dku.
Do wyjazdu starannie przygotowaliś my się na fakty. Zebraliś my ś wiece, wszelkiego rodzaju produkty sanitarne i przeciw komarom, rę czniki, a nawet rozważ yliś my oferty na poś ciel i szmaty do samodzielnego czyszczenia pokoju hotelowego 5*.
Na lotnisku w Rostowie przedstawiciel biura podró ż y, gdy zapytał em, jak się z nimi skontaktować z Turcji, powiedział , ż e po przylocie dostaniemy lokalne karty SIM, za pomocą któ rych moż emy bezpł atnie dzwonić do Moskwy i lokalnego przedstawicielstwa. Wystartowaliś my punktualnie i lot przebiegł sprawnie.
Pierwszy raz w Turcji. Droga z Antalyi do hotelu zaję ł a okoł o dwó ch godzin. Przedstawiciel biura podró ż y był bardzo zaskoczony moim pytaniem o kartę SIM i powiedział , ż e wszystkie poł ą czenia był y wykonywane przez recepcję . Zgodził a się , ż e są skargi na nasz hotel, ale nie jest tego specjalnie ś wiadoma. Po drodze zatrzymaliś my się w bliż ej poł oż onych hotelach w rejonie Kemer. Wię kszoś ć z nich zajmował a nieznaczne tereny i jakoś bardzo gę sto znajdował a się w przydroż nych osadach. Przypomniał em sobie, ż e nasz hotel zajmuje powierzchnię.6. 000 metró w kwadratowych. m i to już mnie pocieszył o, bo ż ycie w mał ych wysepkach-oazach mi nie odpowiadał o. Przybył do hotelu okoł o 06:00.
30 czasu lokalnego. Przewodnik zaprowadził nas do recepcji. Od czasu przesiedlenia pokoi o godzinie 14.00 poproszono nas o zał ą czenie naszych rzeczy. Wydano nam dokumenty, zał oż yliś my bransoletki, powiedzieli, ż e moż emy iś ć do Aqua na ś niadanie, a rzeczy moż emy zostawić w holu przed recepcją . Ale już z recenzji wiemy, jak brudno i niewygodnie jest w jadalni Aqua i jedziemy na ś niadanie w Country, jednocześ nie zastanawiamy się nad terytorium. Wcześ nie rano prawie nikogo nie widać . Podziwiamy wspaniale urzą dzone wnę trze i terytorium. Rzeczywiś cie, jasne jest, ż e nie ma odcienia, jest coś trochę popsutego, ale nie obserwujemy brudu i absolutnego zaniedbania, któ rych spodziewaliś my się zobaczyć . Zabł ą dziwszy trochę , idą c za znakami, dotarliś my do jadalni Country. Ludzie jednoś ci. Gotowi na brak jedzenia, ale brak kolejek i normalnie ubrany i pomocny personel zadowolony. Po ś niadaniu poszliś my po rę czniki i poszliś my na plaż ę . Morze jest bardzo ciepł e i doś ć czyste. Wybrzeż e ż wirowe.
Nie do koń ca wygodnie jest chodzić bez kapci z przyzwyczajenia, a w strefie obiadowej to po prostu niemoż liwe (sł oń ce nagrzewają kamyki tak bardzo, ż e nawet pies, któ ry lekkomyś lnie na nie nadepną ł , pisną ł jakby był na gorą cej patelni, wł aś ciciele szybko podnieś li go na rę ce i pobiegli do wody, ż eby schł odzić nogi) .
Po dostatecznym pł ywaniu ostroż nie poszliś my na kolację do Aqua. Rzeczywistoś ć okazał a się mniej przeraż ają ca, niż byliś my przygotowani. Nie widzieliś my dł ugich kolejek, ale ludzie szybko i niespokojnie biegali z talerzami. Od razu zobaczył em, jak kilka kawał kó w arbuzó w i innego jedzenia spadł o na podł ogę z powodu zaporowo wypeł nionych talerzy. Spokojnie wpisaliś my to, co wzbudzał o zaufanie i zjedliś my bezproblemowy lunch.
O 14:00 dotarliś my do recepcji. Powiedziano nam, ż e pokó j nie jest jeszcze gotowy. Uparcie prosił em o maksymalny moż liwy czas oczekiwania. Powiedzieli, ż e maksymalna godzina. OK. Wró cił em na plaż ę i popł ywał em. O 15.
00 Znowu jestem w recepcji, odnajduję przyrzekają cego i zaznaczam, ż e czas upł yną ł . Pracownik przeprasza, ż e tak dł ugo musieliś my czekać i proponuje nocleg w Forest lub Aqua za dodatkową opł atą . Z podziwem dzielę się wraż eniami z terenu hotelu i mó wię , ż e nie bę dzie nam trudno przejś ć nim 10-15 minut do morza. On, oczywiś cie zdziwiony, przekreś la coś na kartach, po czym przez kolejne 5 minut wspina się po bazie danych w komputerze i podaje nam nasze karty do pokoju 3506 w Country. Ponieważ nie znamy lokalizacji naszego mieszkania, postanawiamy tam pojechać bez rzeczy.
Wstają c na kolejkę , z jakiegoś powodu decydujemy, ż e zamieszkaliś my w osobnych domach. Bł ą kają c się po terenie przez okoł o pó ł godziny, zaczę li szukać budynku, któ ry nie wyglą dał jak hostel. Po pokonaniu pł otó w i zamknię tych bram wspię liś my się do centralnego i najwyż szego budynku hotelu. Ale tam wszystko jest zamknię te, przez okna i drzwi widać , ż e w ś rodku od dawna nikt nie mieszkał.
Pó ź niej jednak weszliś my do tego budynku przez basen i zobaczyliś my tam eleganckie otoczenie, w tym saunę , ale niestety wszystko jest na mokro i myś lę , ż e nie jest uż ywane.
Zdają c sobie sprawę , ż e tak nie jest, przypomniał am sobie, ż e w drodze na ś niadanie natknę liś my się na budynki, któ re wyglą dał y jak hostele. Poszliś my w kierunku Country Dining Room i znaleź liś my nasz pokó j na 1. pię trze. Po wejś ciu od razu poczuliś my silny zapach wilgoci. Pró bował em dowiedzieć się , jak dł ugo pokó j był zamknię ty, ale bezskutecznie. Personel nie rozumiał ani rosyjskiego, ani angielskiego. Wstę pna inspekcja wykazał a, ż e nie był o sejfu, moskitier, jedno gniazdo nie dział a. Wszystko inne jest w rozsą dnym stanie. W pokoju nie znaleziono pleś ni.
Ale wilgoć przy zamknię tych oknach i drzwiach jest bardzo silnie odczuwalna, dlatego szkodzą c bezpieczeń stwu, opuś cili pokó j, zostawiają c otwarte okna (nic nam nie naprawili, chociaż obiecali zaró wno w recepcji, jak i przewodniku: za mał o sejfó w, nie ma moskitiery, z gniazdkiem, wystarczy samemu poszukać elektryka i zapł acić mu bakszysz). Centralny klimatyzator intensywnie buczał , ale nie chł odził dobrze pomieszczenia. Od tego czasu cał kowicie przestaliś my go uż ywać . Podł oga z pł ytek.
Generalnie myś lę , ż e mieliś my stosunkowo duż o szczę ś cia jeś li chodzi o mieszkanie, pó ź nym wieczorem i rano siedzieliś my przy kamiennym stole obok pokoju, z pię knym krzakiem i piliś my. Pokó j był regularnie sprzą tany, a poś ciel zmieniana, nawet gdy czasami zapomnieli zostawić napiwek. Pokoje po drugiej stronie budynku są mniej wygodne, na pię trze okna wychodzą na ś cianę.
Zwiedzanie terenu zaję ł o 5 dni. Doł ą czam do pisanych wcześ niej recenzji o geniuszu jego twó rcy.
Duż o rzeź b, ciekawe rozwią zania projektowe. Wszystko harmonijnie i chł odno wpisane w strukturę gó ry. Drzewo-kawiarnia był a już otwarta dla publicznoś ci, ale odczuwalne jest zaniedbanie. Aż do ostatniego dnia znaleź li coś , czego wcześ niej nie widzieli. Za radą są siadó w opracowaliś my gł ó wną trasę tak, ż e na plaż ę idziemy pieszo i z powrotem kolejką linową , ale jeś li jest duż o ludzi, to szliś my z powrotem, bo dział ał a tylko jedna z dwó ch kolejek.
Dwukrotnie odwiedziliś my restaurację rybną na miejscu (aby odwiedzić , musisz zarejestrować się z dziewczynami, któ re są obok recepcji). Nie był em pod wraż eniem, a za drugim razem był em tak zdenerwowany kwaś ną sał atką . Podawany jest jeden pieczony pstrą g i zielenina. Polecam spró bować sosu z granató w. Wino jest lokalne, w zasadzie takie samo jak w barze na recepcji.
Bar na plaż y czynny jest od 10.00, po 12.00 moż na zjeś ć tortille, frytki i inne sał atki. Podobał o mi się piwo.
Po 10 minutach stania w kolejce wrę czył go ż onie i poszedł na piwo. Kiedy wró cił , zobaczył , ż e jeden z goś ci hotelu (Turek) podją ł się pomó c kobiecie je upiec. Zrobił em mu nawet zdję cie. Ale potem zaczą ł rozdawać upieczone ciasta nie po kolei, ale swoim znajomym. Musiał em interweniować . W trakcie demontaż u nerwy mojego towarzysza nie mogł y tego znieś ć , a my plują c na tę kulinarną sztukę , poszliś my do stoł u napić się piwa z kolejną przeką ską . Bardzo się zdziwił em, gdy pię ć minut pó ź niej inny Turek przynió sł nam do stoł u dwie porcje tych ciastek i przeprosił . Kobieta, któ ra je upiekł a, w przyszł oś ci bardzo uważ nie ś ledził a listy oczekują cych, a raz nawet chciał a je odebrać od Turczynki i dać mi, myś lą c, ż e jestem pierwsza. Ogó lnie, jak wszę dzie są ró ż ni ludzie, ale w wię kszoś ci wszyscy zachowują się akceptowalnie i nie stwarzają sobie nawzajem problemó w.
Na plaż y jest w wię kszoś ci wystarczają co duż o leż akó w, ale warto wcześ niej zarezerwować miejsce pod baldachimem.
Na plaż ę przychodziliś my o godzinie ó smej, ale bywał y dni, kiedy zaró wno o 10, jak io 12. Zawsze znajdowaliś my miejsca. Kiedyś jednak, wracają c z baru, nie znaleź li rę cznikó w, ż ona zobaczył a rzą d uł oż onych w stos. Zabrali stamtą d dwie sztuki i poszli wymienić je na nowe w dziale wydawniczym. Ale to był jeden raz. Spacerują c wzdł uż wybrzeż a w pobliż u innych hoteli, obserwował em, jak goś cie przeklinali za leż akami i szukali brakują cych rę cznikó w. W sobie poza powyż szym przypadkiem niczego takiego nie zauważ ył em. Terytorium plaż y hotelu Robinson wyglą da bardzo imponują co.
Podczas spotkania z przewodnikiem Michaił em dowiedzieliś my się , ż e wielokrotnie pisał do touroperatora, ż e w ogó le nie należ y tu wysył ać turystó w. Pokazał kilkanaś cie oś wiadczeń napisanych przez turystó w. Szczegó lnie ź le był o w maju, nawet komputera nie moż na był o postawić na stole w przedpokoju z powodu brudu. Narzekał , ż e wł aś ciciel hotelu jest bardzo niezadowolony, ż e pisze skargi do organizatora wycieczek. Ale sytuacji nie da się naprawić , ponieważ.
gdzieś na gó rze ktoś naprawdę nie chce stracić kontaktu z hotelem. Przewodnik zrobił wraż enie na dobrym goś ciu, ale nigdy wię cej go nie widzieliś my.
Z wycieczek wybraliś my koncert Pamukkale i Fires of Anatolia. Pierwsza wycieczka bardzo mi się podobał a, ale stosunek do przewodnika jest niejednoznaczny. Jechaliś my po bł ocie przed Pamukkale do miasteczka z symboliką koguta. Nie odważ ył am się iś ć do bł ota, ale zabiegi z rybą doktora był y przyjemnoś cią . 10 minut - 10 dolaró w za nogi i rę ce. Potem zobaczył em wię kszy kontener i namó wił em mnie za $5, ż ebym mó gł się tam cał kowicie wspią ć . Nie wiem, co tak naprawdę zrobili kosmetycznie z moim ciał em, ale sam proces jest przyjemny. Na Pamukkale był o tylko 2.5 godziny - to oczywiś cie nie wystarczy na relaksują cy pobyt. Szczegó lnie denerwują ce był o to, ż e przewodnik nie mó wił o okularach przeciwsł onecznych i bardzo nieprzyjemnie był o mi być tam bez nich.
Nie jest też jasne, dlaczego przewodnik cał y czas nam mó wił , ż e na tarasach nie moż na pł ywać , a to wszystko jest tylko na zdję ciach. Ludzie tam bardzo duż o pł ywali, a my trochę się chlapaliś my, ale o wiele wygodniej był oby chodzić w strojach ką pielowych i od czasu do czasu zanurzać się (oparzenia są moż liwe dla tych, któ rzy nie są jeszcze opaleni, sł oń ce jest gorą ce, koniecznie zakryjcie gł owę ) . W drodze powrotnej zatrzymaliś my się na degustację wina. Podczas degustacji wię kszoś ć gł osował a na wino z wiś ni i czereś ni. Sam zajmuję się produkcją wina na poziomie amatorskim i nigdy nie przyszł o mi do gł owy, aby mieszać wiś nie z wiś niami. Pod wraż eniem kupiliś my zestaw skł adają cy się z dwó ch butelek wina granatowego, jednej wiś niowo-wiś niowej i jednej winogronowej. Wszystkie zapł acone 65 dolaró w. Po przybyciu do hotelu wypiliś my wieczorem jedną z butelek wina z granató w. Byliś my rozczarowani, bo smak degustacji i zakupu był inny.
Wtedy sprzedawcy w innych sklepach powiedzieli, ż e w domach degustacyjnych naklejki moż na po prostu wyrzeź bić na tanich winach. Ogó lnie rzecz biorą c, przyjrzyj się uważ nie, jeś li zdecydujesz się na zakup. Wino z granató w, choć innej firmy, kosztuje w sklepach we wsi 10-12 dolaró w, czereś ni i wiś ni nie widziano nigdzie indziej.
Wyjazd na koncert został jakoś przyć miony zgieł kiem zwiedzania samego teatru i niezbyt wygodnym autobusem (kupiliś my bilet za 55 USD, inni mieli 60, a przewodnik 90). Przybył dwie godziny przed rozpoczę ciem pokazu. Wszyscy ustawili się przed wejś ciem. Dwadzieś cia minut przed startem, ktoś się pomieszał na począ tku i cał a kolejka się pomieszał a, zaczę ł o się zamieszanie. Kiedy wejś cia został y otwarte, wszyscy pospiesznie zaję li swoje miejsca. Po wejś ciu do ś rodka stwierdzili, ż e ś rodkowe rzę dy siedzeń z przodu był y odgrodzone i straż nicy nie wpuszczali ich do ś rodka. Pospieszyli szukać innych wolnych miejsc. Widzieliś my broszury na krzesł ach i myś leliś my, ż e to już zaję te miejsca. Zaczę li szukać wolnych.
W rezultacie w jednym sklepie Rosjanie wyjaś nili, ż e trzeba jechać autostradą , a po lewej bę dzie zejś cie do morza. Ruszyliś my autostradą za hotelem Robinson, dobrze, ż e droga jest naprawiana i samochody jadą innym pasem. Do gał ę zi dotarliś my już o zmierzchu. Droga dalej jest nieutwardzona, spacer przez las okoł o 15-20 minut. Szybko zrobił o się ciemno i już po ciemku szliś my przez las. Na koniec zabrali nas autem (nie pytaliś my, kierowca się zatrzymał ), powiedzieli, ż e to miejsce jest gł ó wnie do wę dkowania. Był o tam 15-20 samochodó w. Zaproponowali coś do jedzenia i picia po przyjeź dzie, ale odmó wiliś my. Zaczę li szukać w ciemnoś ci miejsca do przebrania się do pł ywania. Odszedł em od ludzi i prawie nadepną ł em na Murzyna leż ą cego na brzegu. Zdają c sobie sprawę , ż e nie da się przejś ć na emeryturę , przebrał em się na brzegu, kierują c się logiką dziecka (jeś li nie widzę dobrze, to nikt mnie też nie widzi). Ż ona nie odważ ył a się pł ywać.
Praktyka pł ywania pokazał a, ż e woda w ż aden sposó b nie ś wieci, ale ś mieci jest tam wystarczają co duż o i widać to nawet w nocy. W pobliż u zakotwiczył jacht i sł ychać był o muzykę , ludzie odpoczywali i pł ywali. W drodze powrotnej w lesie widzieliś my na drodze zwierzę ta, moja ż ona bał a się , ż e te psy mogą nas zaatakować . Ale nie ma co robić , podejdź my bliż ej. Stado rozrosł o się do 4 doś ć duż ych osobnikó w, ale gdy pozostał o przed nimi dwadzieś cia metró w, zniknę ł y w krzakach. Jakież był o moje zdziwienie, gdy dogoniwszy miejsce, w któ rym stali, usł yszał em wyraź ny oink, oink! Gorą czkowo zaczą ł sobie przypominać , co robić podczas spotkania z dzikami, zachowują c pogodny wyglą d, by nie przestraszyć swojej poł owy. Ale wszystko się udał o, przepuszczono nas. Wtedy moja ż ona powiedział a, ż e jej pierwszą reakcją na oink był a chę ć wspię cia się na moje ramiona. I jako pierwsza zapamię tał a aparat, a ja nawet o nim zapomniał em, chociaż wisiał mi na szyi.
Wró ciliś my do wioski gdzieś okoł o pó ł nocy, poszliś my do cukierni, opowiedzieliś my tę historię sprzedawcy (nazwa to URAL), był bardzo zaskoczony, ż e postanowiliś my wę drować nocą po lesie. Nic nie sł yszał em o knurach. Poczę stował nas herbatą , podgryzał sł odycze, szczegó lnie lubił te z koziego mleka. Mó wi, ż e wszystko jest zrobione z naturalnych produktó w, a nie z fabryki. Ostatniego dnia zaopatrzyli się w niego dla dzieci. Degustacja w domu pokazał a, ż e nadzienie ró ż jest dopiero na począ tku buł ki, a potem jest pustka. Ale nadal bardzo smaczna, a chał wa jest dobra.
Podsumowanie wycieczki to
Podobał o nam się i jesteś my zadowoleni z naszych wakacji:
1. Mogę polecić ten hotel w przystę pnej cenie wycieczki osobom, któ re lubią wę drować i nie są zbyt wybredne w kwestii jedzenia.
2. Nie polecam tym, któ rzy wię kszoś ć czasu spę dzają nad morzem i w swoim pokoju. Wymagają ca jakoś ci ż ywnoś ci.
Ponieważ hotel Aqua najbliż ej morza nie ró ż ni się szczegó lnym komfortem, naprawdę spotykają się brudne naczynia i zepsute jedzenie.
Bę dą konkretne pytania dotyczą ce hotelu pisz, chę tnie odpowiem.