Когда бороздила просторы инета в поисках инфы по Порту, наткнулась на отзыв ILovePanda. " Порту – ЧУВАК! Он в потертых джинсах, курит, пьет, не брит, теткам смотрит не в глаза, а в декольте, но он не маргинал, и пьет он не что попало, с ним есть, о чем поговорить, он снисходителен, он выглядит слегка безответственным. С таким приятно поужинать, выпить, поболтать, переспать и оставить в памяти событием, о котором вспоминаешь всегда с улыбкой… и не возражаешь против того, чтобы повторить встречу, ужин, беседу и все остальное" . Ничего себе, подумала я! Вот это сравнение! Это же надо так прочувствовать город! Да и что за город такой, который такие ассоциации вызывает? Сказать, что у меня всё заёрзало от желания составить личное мнение о Порту – не сказать ничего! Я и так давно туда собиралась, а уж почитав такое эссе, сразу решила – срочно еду! Остальное – дело техники! Билеты купила, отель забронировала и вот я уже в Порту!
Атлантика!
Прилетела поздно, в 11 вечера. Из аэропорта доехала на такси за 15 мин. С учётом ночного тарифа 23 € . Можно было и на метро, я ещё успевала. Но поосторожничала. Я одна, а какая там криминогенная обстановка не в курсе! Оказалось, напрасно волновалась! Тихо, спокойно, многолюдно. молодёжь, вполне мирно настроенная, гуляет до глубокой ночи. Спокойно можно ехать на метро, даже если прибываете в ночь. Станция метро рядом, минут 5 пешком, с чемоданом максимум 7! Заселилась в отель и спать! С утра меня ждёт Он! Порту – ЧУВАК!! !
Первое знакомство оказалось суровым! Утро следующего дня не предвещало ничего хорошего! С раннего утра зарядил мелкий противный дождь, да ещё и с холодным, пронизывающим до костей, ветром! По ощущениям +14С, не больше (середина мая, блин)! Самое то для знакомства с южным морским городом! Ну ничего, я всё равно для первичного знакомства беру экскурсию в даблкаре, обычно в красном. Красные двухэтажные автобусы City Sightseeing не раз меня выручали во многих городах Европы и не только. Всё мне у них нравится: и система Hop on - Hop Off, и интересные познавательные тексты на русском языке, и маршруты. Так было везде, но только почему-то именно в Порту не было русского языка в наушниках. Я, конечно, могу и на англ. или нем. яз. послушать, но вот на русском всё же приятнее в разы! Набрав на рецепции отеля флайера, я обнаружила ещё две конкурирующие компании: Yellow Bus и Blue Bus. И только у жёлтых был русский язык. С жёлтыми я где-то, когда-то однажды каталась, не помню где, да и впечатления не помню, поэтому по наивности решила: буду ждать на остановке, какой первый автобус приедет, на том и буду колесить. И надо же: первый пришёл жёлтый! Ну, думаю, судьба! Да к тому же у них единственных есть текс на русском, что, согласитесь, тоже приятно! Как же я ошибалась! Дорогие туристы, если вы когда-либо окажетесь в Порту, не тратьте время и деньги (13 € ) на эту скучнейшую экскурсию! До безобразия пустые и скучные тексты, два-три предложения скажут и врубают фадо. Я ничего не имею против фаду, я даже в Лиссабоне специально ходила ужинать в ресторан с фаду. Я и в Порту собиралась в один из вечеров приобщиться к этому самобытному трагично-лирическому творчеству. Если бы не Yellow Bus! Поколесив 1.5 часа под заунывные звуки, я решила, что фаду с меня хватит! Организм пресытился! Выходить из автобуса на остановках тоже не хотелось. Погода не располагала к пешим прогулкам! А то, что я видела в окно, не радовало взор. Узкие улочки, обшарпанные дома, всё как-то серо и убого. И я затосковала по Лиссабону! Как же мне не хватало широких проспектов, помпезных зданий, триумфальных арок и пр. атрибутики имперских городов! Всё, думаю я, завтра еду в Брагу! Не сложилась у меня любовь с Порту, ой не сложилась! Не понравился мне этот Чувак! Ну или я ему!
Старинный форт на берегу океана
Всем, кто приобретает тур на Yellow Bus, полагается бесплатное посещение винных погребов и дегустация портвейна. Тем, у кого двухдневный билет – в погреба Cockburn, у кого однодневный билет – в Porto Cruz. Организация у Yellow Bus настолько плохая, что даже толком объяснить не могут. В наушниках только и сказали: « Если желаете посетить винный погреб, вам выйти на этой остановке! » . Я и вышла. Случайно попала в погреба Cockburn, для тех, у кого билет на 2 дня. Слава Богу, я купила билет всего на один день! Я даже этот день не докаталась! По второй ветке ехать желания не возникло! Эх, только время зря потратила! Так вот, что-то я отвлеклась, вернёмся к нашим погребам. Замёрзла я в этом желтом автобусе, как лысый кот породы сфинкс! Самое время, думаю, подкрепиться портвешком! На входе сказала, что я из жёлтого автобуса. Билет показала. Но поскольку кроме меня из нашего автобуса пришли ещё человек 10, все португальцы, поднялся галдёж, билет мой толком никто не рассматривал. Сказали только, если хочу экскурсию на англ. яз. – нужно ждать, пока сформируется группа, а если ждать не хочу – можно присоединиться к португальцам. Просто так в погреба не пускают, только в сопровождении гида. Ждать не хотелось, про изготовления портвейна я ещё в Лиссабоне послушала, думаю ладно, пойду посмотрю, и присоединилась к португальской группе. Погреба Cockburn мне очень понравились! Портвейн зреет в огромных бочках, в подвалах при естественных условиях. Температура стабильная круглый год: около +14С, постоянную влажность поддерживают с помощью фонтанов, испарения которых и обеспечивает необходимый микроклимат. В винных погребах Вила-Нова-ди-Гая напиток лишь выдерживают в бочках и разливают по бутылкам. Первую зиму после уборки урожая молодое вино спокойно спит в бочках. Его оставляют в том самом районе, где был выращен виноград. И лишь весной вино отправляется в Вила-Hова-ди-Гая. Раньше вино везли в Порту по реке на лодках-рабелу. Теперь все происходит современно, с использованием автоцистерн. А груженные бочками рабелу, что покачиваются на воде у набережной Вила-Hова-ди-Гая, - лишь приманка для туристов. После экскурсии – дегустация. Принесли каждому по 2 бокала: Ruby и 10-летний Tawny. Вкусненько! С каждым глотком выпитого портвейна в душе теплело и настроение улучшалось. А на выходе меня попросили показать билет. И выяснилось, что я случайно не туда забрела. Для однодневных туристов – в соседнее заведение Porto Cruz. Пожурили, да и отпустили с миром!
погреба Cockburn`s
погреба Cockburn`s
Я вышла и в душе созрел коварный план! У меня же есть билет на бесплатную дегустацию! Как говорится: « Она любит выпить… Этим надо воспользоваться! » В Porto Cruz мне совсем не понравилось. Современное здание, на первом этаже – невнятная экспозиция, на втором – мини-музей, на третьем – кинотеатр, в котором транслируют фильм про изготовление портвейна, а на четвёртом – бар Terrace Lounge 360º . И это самое интересное! Т. к. он расположен на открытой террасе, открывающей обзор на все 360° . Стоишь, любуешься видами на реку Дору, а над тобой проплывают кабинки фуникулёра. Попиваешь свой бесплатный портвейн и понимаешь: а жизнь то налаживается! Вот и солнышко выглянуло, сначала робко, а потом всё увереннее! И вдруг, как по мановению волшебной палочки серый и невзрачный город заиграл, засветился, я бы даже сказала: заулыбался мне! Настроение стремительно улучшалось, я пошла шататься по городу и на каждом шагну ахала и охала! Оказывается, все красоты города скрыты в узких улочках, по которым даблкарам не протиснутся. То тут, то там роскошные и поскромнее фасады с азулежу, солидные соборы, скромные с виду церквушки, скрывающие тонны сусального золота внутри! Ребята, Порту нужно исследовать пешком! И только так! Иначе половины красот не увидите! Да что там половины! Вообще ничего толком не сможете рассмотреть! Как же я пожалела, что столько времени убила впустую на эту дурацкую автобусную экскурсию!
Дом портвейна Porto Cruz
Вид из бара Terrace Lounge 360º
Вид из бара Terrace Lounge 360º
Вечерело, пора бы и подкрепиться! Ужинать я отправилась в Рейберу. Квартал Рибейра является сердцем Старого города Порту. Он тянется вдоль реки Дору и входит в список культурного наследия ЮНЕСКО. Вот что я вычитала на просторах инета: « Рибейра выделяется обилием небольших рыболовецких домов, нагромождённых друг на друга и образующих собой своеобразную стену, поднимающуюся вверх по холму. В фундаменте многих из них ещё остаются камни, датированные римской эпохой, при этом самые старые и обветшалые дома размещаются в самом низу, у набережной Доры. Треть зданий находится в полуразрушенном состоянии и уже не используется в качестве жилых помещений. Иностранным туристам не рекомендуется гулять по кварталу в тёмное время суток, поскольку активность криминальных элементов здесь имеет наибольшее распространение. » Не знаю, не знаю! Дома без окон обветшалые, кончено, встречаются. Но чтобы половина – нет. Во многих домах красуются новенькие стеклопакеты с раскладкой « под старину» . Да и ночью я там шаталась в полнейшем одиночестве! Никого из криминальных элементов не встретила, кроме облезлых котов и жирных чаек. Так что, слухи намного преувеличены! Вдоль реки Дору множество ресторанов. Цены во всех примерно одинаковые. Средний счёт за закуски, основное блюдо, вино, десерт и кофе около 30-35 € . В городе можно поесть в два раза дешевле. Но, согласитесь, чертовски приятно ужинать с видом на реку и великолепный мост Луиша I. Я за атмосферу готова доплатить! На то он и отпуск! К тому же напротив ресторанов играют музыканты, а в самых лучших ресторанах – музыканты свои. Ужин под живую музыку, что может быть приятнее?
Рибейра
Рибейра
Набережная Рибейры
Набережная Рибейры
Набережная Рибейры, Мост Луиша I
Рибейра ночью
Рибейра ночью
Никого в Рибейре не встретила, кроме чаек!
Мост Луиша I
Вид на реку Дору с моста Луиша I
Вид на реку Дору с моста Луиша I
Вид на реку Дору с моста Луиша I
Мост Луиша I
Утром следующего дня с утра пораньше пошла обследовать город. На этот раз пешком. Увидела не всё, что запланировала, но всё же не мало.
Capela das Almas, в переводе означает " часовня душ" . Здание часовни было построено в XVIII веке, но её стены были полностью украшены азулежуш только в 1929 году. Фасад храма покрыт 1001 плиткой. Огромные изразцовые панно показывают сцены из жизни святого Франциска Ассизского и святой Екатерины. Сама часовня и посвящена этим святым.
Capela das Almas
Capela das Almas
Самый главный символ города Порту – церковь Клеригуш (порт. Igreja dos Clé rigos). Вернее, её колокольня - Торре-душ-Клеригуш (порт. Torre dos Clé rigos), которая является самой высокой церковной башней Португалии и видна из любой точки города. Она долгие годы была ориентиром для входящих в гавань кораблей. Главный фасад украшен в стиле барокко характерными рельефами-гирляндами и имеет фронтон. Высокая колокольня, находящаяся на западной стороне позади церкви, построена между 1754 и 1763 годами. Она также оформлена в стиле барокко и украшена статуями святых, хотя своим обликом напоминает тосканские колокольни. Высота колокольни 76 метров. На первом этаже есть дверь, увенчанная изображением Святого Павла. Толщина гранитных стен первого этажа достигает двух метров. На шестой этаж, где оборудована смотровая площадка, ведут 225 ступеней по узкой винтовой лестнице. Конечно, я не могла её не посетить! И это было одним из сильнейших разочарований в Порту! После, Yellow Bus, разумеется! Подъём на башню стоит 3 € . Я была там в 10 утра и уже было не протолкнуться! К тому же, в кассе не захотели давать сдачу со 100 € . Ну а если нет других купюр? Пришлось идти в сувенирную лавку возле башни. Там чего только не было! И всё абсолютно бесполезное! Пришлось купить фарфоровую сардинку с орнаментом азулежу за 5.50 € . Она была мне совершенно не нужна, но желание подняться на башню превысило все « против» ! А зря! Как говорил Пауло Коэльо: « Прислушивайтесь к знакам судьбы! » Если всё против того, чтобы вы поднялись на башню, может вам туда и не надо? Как по мне – точно не надо! Когда я попала в башню, людей там было уже прилично. Винтовая лестница узкая-узкая. Чтобы подняться следующим желающим, надо долго и томительно ждать, пока спустятся предыдущие. Ну да ладно бы виды были зачётные, можно и потерпеть! Ничего подобного! Виды так-себе. Сказать, что я была разочарована – вообще ничего не сказать! Вид на башню мне понравился гораздо больше, чем вид с неё!
Torre dos Clé rigos
Torre dos Clé rigos
Вид с башни Клирегуш
Вид с башни Клирегуш
Torre dos Clé rigos
церковь Клеригуш (порт. Igreja dos Clé rigos)
Если идти от башни Клеригуш к двум церквям Igreja a nossa Senhora do Carmo и Igreja Dos Carmelitas, соединённых в единое целое, то пересекаешь небольшой сквер Cordoaria Garden. Сначала я там оказалась ночью. Мне очень понравились странные деревья. Не знаю, что за деревья, но внешне они очень похожи на платаны. Во всяком случае, стволы и листья. Единственное отличие - стволы у них очень толстые, но в верхней части они резко сужаются — примерно, как горлышко у бутылки. Во всем саду установлено много однотипных скульптурных композиций « Тринадцать смеющихся друг над другом» . Собой они представляют трибуну зрительного зала, где сидят несколько веселых мужчин. Они все смеются в голос, при этом, один всегда сваливается с трибун вниз. Автор - Хуан Муньос (Juan Munoz). Что он хотел этим сказать, лично мне не понятно. Но скульптуры очень позитивные и правдоподобные! Мне очень захотелось посетить этот парк днём, и я не преминула это осуществить! Парк понравился и днём, и ночью!
Cordoaria Garden
Cordoaria Garden
Cordoaria Garden, " Тринадцать смеющихся друг над другом"
Церкви-двойняшки Igreja a nossa Senhora do Carmo и Igreja Dos Carmelitas, соединённых в единое целое узким домом, шириной в 1 м и с одним окном. Связанно это с тем, что в XVIII веке не разрешали иметь общую стену у двух разных церквей. И в этом узком доме жили люди вплоть до 1980 года!
Церкви-двойняшки Igreja a nossa Senhora do Carmo и Igreja Dos Carmelitas
Церкви-двойняшки Igreja a nossa Senhora do Carmo и Igreja Dos Carmelitas
Кармелитская церковь Igreja Dos Carmelitas была раньше частью монастыря кармелиток и находится неподалеку от церкви ду Карму, построенной несколько позже. Фасад украшает одна башня-колокольня, а в нишах по центру находятся статуи Носса Сеньора ду Карму (Пресвятой Богородицы, покровительницы ордена кармелиток), Сан-Хосе (Святого Иосифа) и Санта Тереза де Жезуш (Святая Тереза Иисуса). Внутри церковь богато украшена, привлекает внимание отделка золотом. На втором этаже находится орган.
Igreja Dos Carmelitas
Площадь Carlos Alberto
Igreja Dos Carmelitas
Igreja Dos Carmelitas
Igreja Dos Carmelitas
Igreja Dos Carmelitas
Церковь Carmo или Церковь Почтенный Орден Третьей Nossa Senhora do Carmo выполнена в стиле барокко/рококо, была построена во второй половине века XVIII, между 1756 и 1768, по проекту архитектора Хосе Фгейредо Сейкаса (José Figueiredo Seixas). Богато декорированный фасад из песчаника имеет прямоугольный портал, в окружении двух религиозных скульптур пророков Илии и Елисея, выполненные в Италии, рядом большой фронтон и в верхней части скульптуры четырех Евангелистов, в стиле итальянского барокко, созданных скульптором Николау Насони (Nicolau Nasoni). Но главное - боковой фасад, покрытый большим азулежу, изображающий сцены основания Ордена Кармелитов на Горе Кармель в Израиле. Внутри Церковь Carmo выделяется превосходной резной золотой часовней.
Igreja a nossa Senhora do Carmo
Igreja a nossa Senhora do Carmo
Igreja a nossa Senhora do Carmo
Буквально в 100-ти метрах от церквей-двойняшек, на Rua das Carmelitas 144, располагается одна из главных достопримечательностей города Порту – книжный магазин « Livraria Lello» . И это было ещё одним моим разочарованием в Порту! Т. е. сам по себе магазин, наверное, прекрасен. Но я попала во время реконструкции, когда прекрасный фасад был завешен плакатом и внутри всё было заставлено строительными лесами! И что самое неприятное, тут действовал один из проверенных способов честного отъёма денег у населения, вернее у туристов. Чтобы попасть внутрь, нужно купить билет за 3 € , отстояв немалую очередь. Лично я простояла 20 мин. И что я увидела в итоге? Ничего! Всё самое ценное было скрыто от глаз! Мне кажется, это не честно! Нужно предупреждать, что в здании ведётся ремонт! В общем, если кто в ближайшее время соберётся в Порту и решит посетить этот лучший в мире книжный магазин, уточняйте, прежде, чем купить билет, завершён ли ремонт? И стоит ли тратить своё драгоценное время, чтобы в итоге лицезреть строительные леса?
Очередь в книжный магазин Livraria Lello. Прекрасный фасад, к сожалению, закрыт плакатом (((
Livraria Lello. Фрагмент потолка
Livraria Lello. Фрагмент потолка
Livraria Lello
Livraria Lello
После постигшего меня разочарования, я решила подсластить пилюлю в не менее известном Café Majestic. « Мажестик» — знаменитое кафе в Порту, расположенное в историческом здании постройки 1921 года. В интерьере выделяются резные потолки, деревянная мебель, скульптуры. Несмотря на исторический статус кафе, имеется полноценное ресторанное меню, и, конечно же, потрясающий ассортименте кофе и десертов. Говорят, что именно в этом кафе Джоан Роулинг начала писать свою знаменитую сагу о Гарри Поттере. Мне кафе очень понравилось! Чтобы туда попасть, нужно тоже постоять в очереди. Но я каким-то образом прошла, приглашённая волшебным взмахом руки метрдотеля. Товарищ вышел на улицу, ткнул в меня пальцем и сказал: « Заходи! » . Заказала кофе Bombom (многослойное, в стакане), паштейш и жинжу (Ginja - португальский ликёр, вырабатываемый из ягод вишни, настоянных на агуарденте (невыдержанном винном спирте) или бренди с добавлением сахара. Нередко в готовой жинже присутствуют целые вишнёвые ягоды). Цена в 2.5 раза выше цен в обычных кафе. Но атмосфера! Непередаваемая! Жинжа мне не понравилась. Слишком крепкая для ликёра и совсем не сладкая. А вот кофе и паштейш были восхитительны!
Café Majestic
Café Majestic
Café Majestic
Café Majestic
Café Majestic
Café Majestic
Café Majestic
Café Majestic, внутренний дворик
На цветочной улице Руа-даш-Флореш (R. das Flores) находится небольшая барочная церковь XVI века Церковь Милосердия (Igreja da Misericordia). Интерьер храма интересен резьбой по дереву в неоклассическом стиле, стены декорированы бело-голубыми изразцами-азулезуш XVII века, и главный алтарь XVI века, который достался в наследство от предыдущего здания.
Улица Цветочная (R. das Flores)
Церковь Милосердия (Igreja da Misericordia)
Церковь Милосердия (Igreja da Misericordia)
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Недалеко расположен самый красивый вокзал Европы Сан Бенту (Sao Bento). Само здание вокзала заслуживает отдельного внимания. В прошлом это был бенедиктинский монастырь Сан-Бенту-де-Аве-Мария. Позже он был переобустроен в вокзал. Проект строительства вокзала был доверен архитектору Жозе Маркусу де Сильва, который построил здание в стиле французской неоклассической архитектуры. Отделка вокзала Сан-Бенту славится знаменитой плиткой азулежу. Декорированием здания занимался художник Жорж Колас. Внутри вокзала стены украшены картинами этого художника, более чем 20000 плиток азулежу в сине-белых тонах, иллюстрирующих в верхней части стен эпизоды из истории железных дорог и транспортных средств, в средней – батальные сцены, а в нижней - картины крестьянской жизни, а также исторические сцены из жизни Португалии, такие как прибытие монарха Жуана I и Филиппы Ланкастерской в город Порту. Вокзал был открыт в 1896 году, полностью завершен в 1916 г. Он до сих пор является действующим. С этого вокзала я уезжала в Брагу.
самый красивый вокзал Европы Сан Бенту (Sao Bento)
вокзал Сан Бенту (Sao Bento) ночью
вокзал Сан Бенту (Sao Bento)
вокзал Сан Бенту (Sao Bento)
вокзал Сан Бенту (Sao Bento)
вокзал Сан Бенту (Sao Bento)
вокзал Сан Бенту (Sao Bento)
Если идти от вокзала по проспекту D. Afonso Henriques, справа, на холме, монументально возвышается кафедральный собор Се (Se Catedral). Он несколько раз перестраивался, так что не имеет единого стиля. На мой взгляд, смешение стилей барокко, рококо и суровой средневековой крепости только придают очарование этому прекрасному собору! Самым дорогим объектом собора является барочный алтарь небольшой капеллы, на сооружение которого пошло 800 килограммов серебра. Его удалось спасти от французов в 1809 году благодаря тому, что его скрыли быстро сооруженной перед ним стеной из штукатурки. Еще больше впечатляет небольшой готический внутренний дворик (клауштру) XIV века с прекрасными азулежу в стиле рококо. Когда я поднималась к кафедралу, уже издалека услышала « Крылатые качели» , которые кто-то, нещадно фальшивя, исполнял на трубе. Причудилось, подумала я! Ан нет! Когда послышались звуки « Взвейтесь кострами» , я поняла, что играет наш! Так и есть! Россиянин, в Португалии 15 лет. На жизнь не жалуется, но вернуться мечтает. В Браге я сидела в кафе, за соседним столиком которого сидели украинцы, всем около 50. В Португалии по 15-20 лет. Очень довольные жизнью. Каюсь, подслушивала их разговоры, не признавшись, что я их понимаю! ))) Они делились между собой всевозможными лазейками: где что дешевле купить, когда начнутся скидки и распродажи, и пр. житейские тонкости, помогающие легче жить в чужой стране! Доходы не большие. Средняя з/п у неквалифицированных рабочих – 500 € . Но дама рассказывала, что на распродаже ребёнку на 10 € купила джинсы, футболку и кроссовки. Ну дык, жить можно!
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
кафедральный собор Се (Se Catedral)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa) - великолепный дворец, шедевр неоклассического стиля! Каждый зал здесь является настоящим произведением искусства, но Арабский зал просто поражает своей роскошью! Его интерьер напоминает дворец Альгамбру. На его отделку ушло более 200 кг сусального золота! Но и само здание заслуживает отдельного внимания. Увенчанное восьмиугольным стеклянным куполом, здание украшают многочисленные гербы. Зал трибунала, Зал собраний, Золотой зал – за этими и многими другими неповторяющимися названиями скрываются поистине неповторимые интерьеры. Вход в здание биржи бесплатный, но на осмотр всего дворца нужно купить билет за 8 € . Экскурсию проводит гид на англ, португальском и французском языках. Группы формируют, в зависимости от языка. В инете я читала, что записываться нужно сильно заранее, иногда за 6-7 часов до экскурсии, иногда за 12-24 часа. Мне тут повезло. Экскурсия на англ. яз. ожидалась через 30 мин. Я радостно согласилась! Тем временем, пошла осматривать те помещения, вход в которые не требует покупки билета.
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Дворец Биржи (Palá cio da Bolsa)
Арабский зал Биржи
Арабский зал Биржи
Арабский зал Биржи
Арабский зал Биржи
Церковь Сан-Франсишку (Igreja da Sao Fransisco) считается одним из самых красивых храмов в городе. Точнее - самой красивой! В её отделке использовали более 400 кг сусального золота! Она настолько красива, что духовенство приняло решение не проводить там молебны. Именно поэтому в наши дни церковь Сан-Франсишку работает исключительно как музей. Фотосъемка в храме запрещена, снимала украдкой на телефон. При церкви Сан-Франсишку есть катакомбы, в которых расположены могилы горожан 18-19 веков. Захоронения распределены по ярусам. На самых верхних находятся гробницы и урны с прахом, а в самом низу за стеклянными стенками лежат груды костей и черепов. Так же при храме есть музей и сокровищница.
Церковь Сан-Франсишку (Igreja da Sao Fransisco)
Igreja da Sao Fransisco
Igreja da Sao Fransisco
Igreja da Sao Fransisco
В воскресенья я ездила в Брагу. Хоть времени и было очень мало даже на Порту, не смогла я отказаться от мечты увидеть эту волшебную лестницу Via Sacra (« Святая дорога» ), которая поднимается к Святилищу Santuario do Bom Jesus do Monte (Бон-Жезуш-ду-Монти – Церковь Христа на Голгофе). Но об этом я напишу отдельно.
Улетала я вечером, поэтому до трёх часов у меня было время ещё досмотреть то, что не успела. Я просто гуляла и это было прекрасно! Покаталась на кораблике по реке Дору. Экскурсия называется « 6 мостов» , стоит 12.50 € . В инете читала, что это напрасная трата денег и времени, потому как все те же самые виды открываются как с берега Рибейры, так и с берегов города напротив Вила-Нова-ди-Гая. Отчасти они правы. Просто я очень люблю морские (речные, озёрные) прогулки! И считаю это прекрасным времяпровождением, особенно в хорошую солнечную погоду! Ну а 12.50 € - не такая уж большая сумма, чтобы о ней жалеть. Но, разумеется, каждый для себя решает сам!
Осмотрела церкви: Igreja Dоs Congregados, Igreja da S. Nicolau, Igreja Sto. Ildefonso. Перед отъездом в аэропорт зашла на рынок Mercado do Bolhã o, купила вкусняшек домой и для друзей.
Igreja Dоs Congregados
Igreja da S. Nicolau
Igreja da Trindade
Igreja Sto. Ildefonso
Городская управа
В Порту даже Макдональдс имперский!
Азулежу, издалека - обычная, при ближайшем рассмотрении оказывается произведением искусств!
Колоритные личности Порту
Колоритные личности Порту
лодки-рабелу, на которых раньше перевозили протвейн
лодки-рабелу, на которых перевозили протвейн
Прогулка по реке Дору
Прогулка по реке Дору
Прогулка по реке Дору
Прогулка по реке Дору. Рибейра
По поводу мигрантов: я их не видела. Мало того, я вообще видела мало этнических арабов и африканцев. Если быть точнее: видела одного, он торговал часами на набережной Рибейры. Подозреваю, что он уже сто лет живёт в Португалии. Во всяком случае, выглядел он не как свежеиспечённый мигрант. Парень с рецепции моего отеля сказал, что Португалия готова была принять 8 тысяч беженцев, на деле приехала тысяча! ))) Не хотят они в Португалию! Слава богу! Есть куда ещё спокойно путешествовать!
Что не успела: не успела погулять по паркам, в частности очень хотела погулять в Парке Хрустального Дворца. Не успела покататься на фуникулёре! Не во все храмы удалось попасть вовнутрь! Не успела в Гимарайш! А очень хотелось!
Обратно в аэропорт ехала на метро. Проезд 1.85 € + 0.60 € карточка. От Hotel Girassol дойти за 5 минут пешком до станции метро Bolhã o (рядом с рынком Mercado do Bolhã o), там прямая ветка до самого аэропорта. В пути 28 минут. На всё, про всё – минут 45-50 на дорогу. Карточки на метро синего цвета. На поезда – зелёного. Карточки имеет смысл сохранять, если планируете вернуться в Порту. Я планирую! А карточку на метро потеряла! Подозреваю, постирала в кармане джинсов! Да не беда! 0.60 € - не большая потеря! В вагоне метро видела бородатую девушку. Со спины – очень миниатюрная девушка, с тонкой шеей, с плавной линией плеч. Сначала обратила внимание на майку. Одета девушка была многослойно, как любят в Европе. Поверх футболки была надета отвратительная бежевая майка, в точечку, напоминающую детский понос! Я смотрела и думала: « Вот что заставило эту девушку купить такую мерзкую майку? » Пока я так думала, девушка повернулась. И я обомлела! У неё была роскошная борода и усы! И это не какие-нибудь там три волосины, вызванные гормональным сбоем! НЕТ! Это была густая БОРОДА! На транса девушка была совсем не похожа! У неё были чёткие первичные признаки, во всяком случае, груд, и, явная, не меньше второго размера! Так, огорошенная, я даже не заметила, как примчала в аэропорт» !
В заключении что я хочу сказать? Порту – это мега-город! Он порвал меня на части! Разметал мою душу на кусочки! Давно я не испытывала такого восторга и такого удовольствия! Оказывается, чтобы понять этого Чувака, нужно было выпить с ним как следует, а потом, обнявшись, бродить по кривым улочкам Рибейры, заглядывая в подворотни, оглядываясь на реку Дору и прекрасные мосты через неё! Это как с мужчиной, глядя на которого ты думаешь: « Да ну, он меня не достоин! Я вся такая - жду трамвая, а тут этот босяк! » И стоит только дать ему шанс, разговорится по душам, посмотреть глубже в его бездонные глаза и о, чудо! Открывается мега-мир! И я совсем и не возражаю против того, чтобы повторить встречу, ужин, беседу и все остальное! ! ! Даже больше! Я об этом мечтаю!
Kiedy surfował em po Internecie w poszukiwaniu informacji o Porto, natkną ł em się na recenzję ILovePanda. „Porto to KOLEŚ ! Jest w wytartych dż insach, pali, pije, nie goli się , nie zaglą da ciotom w oczy, ale w dekolt, ale nie jest marginalny i nie pije nic strasznego, ma o czym rozmawiać , jest protekcjonalny, wyglą da trochę nieodpowiedzialnie. Z taką przyjemnoś cią zjeś ć obiad, napić się , porozmawiać , spać i zostawić w pamię ci wydarzenie, któ re zawsze pamię tasz z uś miechem. . . Nie myś l o powtó rzeniu spotkania, kolacji, rozmowy i wszystkiego innego. Wow, pomyś lał em! Oto poró wnanie! Tak myś lisz o mieś cie! A jakie to miasto wywoł uje takie skojarzenia? Powiedzieć , ż e wszystko wił o się ze mną z chę ci wyrobienia sobie osobistej opinii o Porto, to nic nie mó wić ! Jechał em tam tak dł ugo i po przeczytaniu takiego eseju od razu zdecydował em - jadę pilnie! Reszta to kwestia techniki! Kupił em bilety, zarezerwował em hotel i teraz jestem w Porto!
Atlantyk!
Przybył pó ź no, o 23:00. Z lotniska wzią ł em taksó wkę w 15 minut. W tym stawka za noc 23 €. Moż na był o też pojechać metrem, miał em jeszcze czas. Ale był a ostroż na. Jestem sam, a jaka kryminalna sytuacja nie jest znana! Okazuje się , ż e nie martwił em się o nic! Cicho, spokojnie, tł oczno. mł odzi ludzie, doś ć spokojnie, chodzą do pó ź nych godzin nocnych. Moż esz bezpiecznie jechać metrem, nawet jeś li przyjeż dż asz w nocy. Stacja metra jest w pobliż u, 5 minut na piechotę , z walizką maksymalnie 7! Zamelduj się w hotelu i ś pij! Czeka na mnie od rana! Porto - GOŚ CIE! ! !
Pierwsza znajomoś ć okazał a się cię ż ka! Nastę pny poranek nie wró ż ył dobrze! Od wczesnych godzin rannych leciał drobny, paskudny deszcz, a nawet przeszywają cy do koś ci zimny wiatr! Czuje się jak +14C, nie wię cej (w poł owie maja, do cholery)! Najbardziej do zwiedzania poł udniowego miasta nad morzem! Có ż , nic, nadal jeż dż ę na wycieczkę podwó jnym autem, zwykle w kolorze czerwonym, na wstę pną znajomoś ć . Czerwone pię trowe autobusy City Sightseeing pomogł y mi nie raz w wielu miastach w Europie i poza nią . Lubię w nich wszystko: system Hop on - Hop Off, ciekawe teksty edukacyjne po rosyjsku, trasy. Tak był o wszę dzie, ale z jakiegoś powodu to w Porto nie był o Rosjanina w sł uchawkach. Oczywiś cie umiem też mó wić po angielsku. lub on. ję zyk. sł uchaj, ale po rosyjsku czasami jest jeszcze przyjemniej! Po napisaniu ulotki w recepcji hotelu odkrył em jeszcze dwie konkurencyjne firmy: Yellow Bus i Blue Bus. I tylko ż ó ł te miał y rosyjski. Jechał em gdzieś ż ó ł tymi, raz, nie pamię tam doką d, wraż enia też nie pamię tam, wię c naiwnie zdecydował em: poczekam na przystanku, któ ry autobus przyjedzie pierwszy, a ja Pojadę na tym. I jest to konieczne: pierwszy przyszedł ż ó ł ty! Có ż , myś lę , ż e to przeznaczenie! A poza tym tylko oni mają tex po rosyjsku, co też jest fajne! Jak bardzo się mylił em! Drodzy turyś ci, jeś li kiedykolwiek znajdziecie się w Porto, nie trać cie czasu i pienię dzy (13 €) na tę najnudniejszą wycieczkę ! Haniebnie puste i nudne teksty, powiedzą dwa lub trzy zdania i wł ą czą fado. Nie mam nic przeciwko fado, nawet w Lizbonie specjalnie poszł am na kolację do restauracji z fado. Pewnego wieczoru wybierał em się do Porto, aby doł ą czyć do tego oryginalnego, tragiczno-lirycznego dzieł a. Gdyby nie Ż ó ł ty Autobus! Po 1.5 godziny podró ż y do ż ał obnych dź wię kó w uznał em, ż e mam doś ć fado! Ciał o ma doś ć ! Nie chciał em też wysiadać z autobusu. Pogoda nie sprzyjał a wę dró wkom! A to, co widział em przez okno, nie cieszył o oka. Wą skie uliczki, odrapane domy, wszystko jest jakoś szare i nę dzne. A ja tę sknił em za Lizboną ! Jakż e tę sknił em za szerokimi alejami, pompatycznymi budowlami, ł ukami triumfalnymi i innymi akcesoriami cesarskich miast! To tyle, myś lę , jutro jadę do Bragi! Moja mił oś ć do Porto nie wyszł a, och, nie wyszł o! Nie lubił em tego faceta! Có ż , albo ja go!
Staroż ytny fort na oceanie
Każ dy, kto kupi wycieczkę Yellow Bus, ma prawo do bezpł atnej wizyty w piwnicach z winami i degustacji wina porto. Ci, któ rzy mają bilet dwudniowy – do piwnic Cockburn, mają bilet jednodniowy – do Porto Cruz. Organizacja Yellow Bus jest tak zł a, ż e nie potrafią nawet wł aś ciwie wyjaś nić . W sł uchawkach mó wili tylko: „Jeś li chcesz odwiedzić piwnicę z winami, wysiadaj na tym przystanku! ”. Wyszedł em. Natkną ł em się na piwnice Cockburn przez przypadek, dla osó b z dwudniowym biletem. Dzię ki Bogu kupił am bilet tylko na jeden dzień ! Tego dnia nawet mi się nie udał o! Nie był o ochoty iś ć na drugą gał ą ź ! Och, co za strata czasu! A wię c coś , o czym dygresję , wracają c do naszych piwnic. Zamarł em w tym ż ó ł tym autobusie jak ł ysy kot sfinks! Myś lę , ż e czas odś wież yć się tragarzem! Przy wejś ciu powiedział a, ż e jestem z ż ó ł tego autobusu. Pokazał a mi bilet. Ale ponieważ opró cz mnie z naszego autobusu wyszł o jeszcze 10 osó b, wszyscy Portugalczycy, powstał zgieł k, nikt tak naprawdę nie wzią ł pod uwagę mojego biletu. Powiedzieli tylko, czy chcę wycieczkę po angielsku. ję zyk. - trzeba poczekać , aż grupa się uformuje, a jeś li nie chcecie czekać , moż ecie doł ą czyć do Portugalczykó w. Tak po prostu nie wpuszcza się ich do piwnic, tylko w towarzystwie przewodnika. Nie chciał em czekać , sł yszał em o produkcji porto w Lizbonie, myś lę , ż e jest ok, pojadę zobaczyć i doł ą czył em do portugalskiego grona. Naprawdę podobał y mi się piwnice Cockburn! Wino porto dojrzewa w ogromnych beczkach, w piwnicach w naturalnych warunkach. Temperatura jest stabilna przez cał y rok: okoł o +14C, stał a wilgotnoś ć utrzymywana jest za pomocą fontann, któ rych parowanie zapewnia niezbę dny mikroklimat. W piwnicach winnych Vila Nova de Gaia napó j jest przechowywany tylko w beczkach i butelkowany. Pierwszej zimy po zbiorach mł ode wino ś pi spokojnie w beczkach. Pozostaje na tym samym obszarze, na któ rym uprawiano winogrona. I dopiero wiosną wino trafia do Vila Nova de Gaia. Wcześ niej wino był o transportowane do Porto wzdł uż rzeki w ł odziach rabelowych. Teraz wszystko odbywa się nowocześ nie, przy uż yciu autocystern. A rabelos zał adowane beczkami, któ re koł yszą się na wodzie w pobliż u nabrzeż a Vila Nova de Gaia, to tylko przynę ta dla turystó w. Po wycieczce - degustacja. Przynieś li po 2 szklanki dla każ dego: Ruby i 10-letniego Tawny. Pyszny! Z każ dym ł ykiem pijanego porto moja dusza się rozgrzewał a, a nastró j poprawiał . A przy wyjś ciu został em poproszony o pokazanie biletu. I okazał o się , ż e przypadkiem zabł ą dził em w niewł aś ciwe miejsce. Dla turystó w jednodniowych - do są siedniej instytucji Porto Cruz. Zbesztali i pozwolili im odejś ć w pokoju!
Piwnica Cockburna
Piwnica Cockburna
Wyszedł em iw mojej duszy dojrzał przebiegł y plan! Mam darmowy bilet na degustację ! Jak mó wi przysł owie: „Uwielbia pić … Należ y tego uż ywać ! » W ogó le nie lubił em Porto Cruz. Nowoczesny budynek, na parterze znajduje się niewyraź na ekspozycja, na drugim pię trze minimuzeum, na trzecim pię trze kino emitują ce film o produkcji porto, a na czwartym pię trze to bar Terrace Lounge 360º . I to jest najciekawsze! Ponieważ znajduje się na otwartym tarasie, któ ry otwiera widok 360°. Stoisz, podziwiają c widoki na rzekę Douro, a nad tobą unoszą się kolejki linowe. Pijesz darmowe porto i rozumiesz: ż ycie staje się lepsze! Tak wię c wyszł o sł oń ce, najpierw nieś miał o, a potem coraz pewniej! I nagle, jak za dotknię ciem czarodziejskiej ró ż dż ki, szare i niepozorne miasto zaczę ł o grać , rozś wietlał o się , powiedział bym nawet: uś miechał o się do mnie! Nastró j szybko się poprawiał , chodził em wł ó czyć się po mieś cie i sapał em i ję czał em na każ dym kroku! Okazuje się , ż e wszystkie uroki miasta kryją się w wą skich uliczkach, przez któ re nie mogą się przecisną ć podwó jne samochody. Tu i tam luksusowe i skromniejsze fasady z azulejos, solidne katedry, skromnie wyglą dają ce koś cioł y, kryją ce w ś rodku tony zł ota pł atkowego! Chł opaki, Porto trzeba zwiedzać na piechotę ! I tylko tak! W przeciwnym razie nie zobaczysz poł owy pię kna! Tak, jest poł owa! W ogó le nic nie zobaczysz! Jak ż ał ował em, ż e zmarnował em tyle czasu na tę gł upią wycieczkę autobusową !
Dom Porto Cruz
Widok z tarasu 360º
Widok z tarasu 360º
Zapada zmrok, czas się odś wież yć ! Poszedł em do Reibera na kolację . Dzielnica Ribeira jest sercem Starego Miasta w Porto. Rozcią ga się wzdł uż rzeki Duero i znajduje się na liś cie dziedzictwa kulturowego UNESCO. Oto, co przeczytał em w Internecie: „Ribeira wyró ż nia się mnó stwem mał ych domkó w rybackich uł oż onych jeden na drugim i tworzą cych rodzaj muru wznoszą cego się na wzgó rzu. W fundamentach wielu z nich zachował y się jeszcze kamienie z czasó w rzymskich, a najstarsze i zniszczone domy stoją na samym dole, w pobliż u nabrzeż a Dory. Jedna trzecia budynkó w jest w zł ym stanie i nie jest już wykorzystywana jako lokale mieszkalne. Turystom zagranicznym nie zaleca się nocnych spaceró w po dzielnicy, ponieważ dział alnoś ć elementó w przestę pczych jest tu najbardziej rozpowszechniona. " Nie wiem! Domy bez okien są zniszczone, oczywiś cie są . Ale do poł owy - nie. W wielu domach pysznią się zupeł nie nowe okna z podwó jnymi szybami o „antycznym” ukł adzie. Tak, a nocami zataczał em się tam w zupeł nej samotnoś ci! Nie spotkał em ż adnego z elementó w przestę pczych, z wyją tkiem odrapanych kotó w i grubych mew. Wię c plotki są mocno przesadzone! Wzdł uż rzeki Duero znajduje się wiele restauracji. Wszystkie ceny są mniej wię cej takie same. Ś redni rachunek za przystawki, danie gł ó wne, wino, deser i kawę to okoł o 30-35 €. W mieś cie zjesz dwa razy taniej. Ale trzeba przyznać , ż e cholernie fajnie jest zjeś ć obiad z widokiem na rzekę i wspaniał y most Luis I. Jestem gotó w dopł acić za atmosferę ! Dlatego jest na wakacjach! Ponadto przed restauracjami grają muzycy, a w najlepszych restauracjach są sami muzycy. Kolacja z muzyką na ż ywo, co moż e być ł adniejszego?
Ribeira
Ribeira
Nabrzeż e Ribeira
Nabrzeż e Ribeira
Nabrzeż e Ribeira, most Ludwika I
Ribeira nocą
Ribeira nocą
Nie spotkał em nikogo w Ribeira opró cz mew!
Most Ludwika I
Widok na rzekę Douro z mostu Ludwika I
Widok na rzekę Douro z mostu Ludwika I
Widok na rzekę Douro z mostu Ludwika I
Most Ludwika I
Nastę pnego ranka, wczesnym rankiem, wybrał em się na zwiedzanie miasta. Tym razem na piechotę . Nie widział em wszystkiego, co zaplanował em, ale wcią ż duż o.
Capela das Almas w tł umaczeniu oznacza „kaplicę dusz”. Budynek kaplicy powstał w XVIII wieku, ale jego ś ciany został y w peł ni ozdobione azulejos dopiero w 1929 roku. Fasada ś wią tyni pokryta jest 1001 dachó wkami. Ogromne kafelkowe panele przedstawiają sceny z ż ycia ś w. Franciszka z Asyż u i ś w. Katarzyny. Sama kaplica jest poś wię cona tym ś wię tym.
Capela das Almas
Capela das Almas
Najważ niejszym symbolem miasta Porto jest koś ció ł Clerigos (port. Igreja dos Clé rigos). Jego dzwonnica to raczej Torre dos Clerigos (port. Torre dos Clé rigos), któ ra jest najwyż szą wież ą koś cielną w Portugalii i jest widoczna z każ dego miejsca w mieś cie. Od wielu lat stanowi punkt orientacyjny dla statkó w wpł ywają cych do portu. Fasada gł ó wna ozdobiona jest w stylu barokowym z charakterystycznymi pł askorzeź bami wiankowymi i posiada naczó ł ek. Wysoka dzwonnica, po zachodniej stronie za koś cioł em, został a zbudowana w latach 1754-1763. Jest ró wnież ozdobiona w stylu barokowym i ozdobiona figurami ś wię tych, choć swoim wyglą dem przypomina toskań skie dzwonnice. Wysokoś ć dzwonnicy wynosi 76 metró w. Na parterze znajdują się drzwi zwień czone wizerunkiem ś w. Pawł a. Gruboś ć granitowych ś cian pierwszego pię tra się ga dwó ch metró w. Na szó stym pię trze, gdzie znajduje się taras widokowy, po wą skich krę conych schodach prowadzi 225 stopni. Oczywiś cie nie mogł em się powstrzymać od odwiedzenia go! I to był o jedno z najwię kszych rozczarowań w Porto! Oczywiś cie po ż ó ł tym autobusie! Wejś cie na wież ę kosztuje 3 €. Był em tam o 10 rano i był o już przepeł nione! Ponadto w kasie nie chcieli wydawać reszty od 100 €. Có ż , jeś li nie ma innych banknotó w? Musiał em iś ć do sklepu z pamią tkami w pobliż u wież y. Nic tam nie był o! I wszystko jest absolutnie bezuż yteczne! Musiał em kupić porcelanową sardynkę z ornamentem azulejo za 5.50 €. W ogó le tego nie potrzebował em, ale chę ć wspię cia się na wież ę przerosł a wszystkie „przeciw”! Ale na pró ż no! Jak powiedział Paulo Coelho: „Sł uchaj znakó w losu! » Jeś li wszystko jest przeciwko tobie wspinaniu się na wież ę , moż e nie musisz tam iś ć ? Jak dla mnie - zdecydowanie nie konieczne! Kiedy dotarł em do wież y, byli tam już porzą dni ludzie. Spiralne schody są wą skie. Aby kolejny się podnió sł , trzeba dł ugo i boleś nie czekać , aż poprzednie opadną . No dobrze, gdyby poglą dy był y sł uszne, moż na uzbroić się w cierpliwoś ć ! Nic takiego! Widoki są takie sobie. Powiedzieć , ż e był em rozczarowany, to mał o powiedziane! Widok wież y podobał mi się znacznie bardziej niż widok z niej!
Torre dos Clé rigos
Torre dos Clé rigos
Widok z wież y Kliregush
Widok z wież y Kliregush
Torre dos Clé rigos
Koś ció ł Clé rigos (port. Igreja dos Clé rigos)
Jeś li przejdziesz z wież y Clerigos do dwó ch koś cioł ó w Igreja a nossa Senhora do Carmo i Igreja Dos Carmelitas, poł ą czonych w jedną cał oś ć , przejdziesz przez mał y kwadratowy ogró d Cordoaria. Na począ tku był em tam w nocy. Bardzo podobał y mi się dziwne drzewa. Nie wiem, jakie drzewa, ale zewnę trznie są bardzo podobne do platanó w. W każ dym razie pnie i liś cie. Jedyna ró ż nica polega na tym, ż e ich pnie są bardzo grube, ale w gó rnej czę ś ci zwę ż ają się ostro - mniej wię cej jak szyjka butelki. Wiele tego samego rodzaju kompozycji rzeź biarskich „Trzynaś cie ś mieją cych się z siebie” jest zainstalowanych w cał ym ogrodzie. Reprezentują trybunę widowni, na któ rej siedzi kilku wesoł ych mę ż czyzn. Wszyscy gł oś no się ś mieją , a jednocześ nie jeden zawsze spada z trybun. Autorem jest Juan Munoz. Co przez to miał na myś li, ja osobiś cie nie rozumiem. Ale rzeź by są bardzo pozytywne i wiarygodne! Bardzo chciał em odwiedzić ten park w cią gu dnia i nie omieszkał em tego zrobić ! Podobał mi się park w dzień iw nocy!
Ogró d Cordoaria
Ogró d Cordoaria
Ogró d Cordoaria, „Trzynaś cie ś mieją cych się ze siebie” p>
Koś cioł y bliź niacze Igreja a nossa Senhora do Carmo i Igreja Dos Carmelitas, poł ą czone w jedną cał oś ć wą skim domem o szerokoś ci 1 m i jednym oknie. Wynika to z faktu, ż e w XVIII wieku nie wolno był o mieć wspó lnej ś ciany dla dwó ch ró ż nych koś cioł ó w. A ludzie mieszkali w tym ciasnym domu do 1980 roku!
Koś cioł y bliź niacze Igreja a nossa Senhora do Carmo i Igreja Dos Carmelitas
Koś cioł y bliź niacze Igreja a nossa Senhora do Carmo i Igreja Dos Carmelitas
Koś ció ł Karmelitó w Igreja Dos Carmelitas był kiedyś czę ś cią klasztoru karmelitó w i znajduje się w pobliż u koś cioł a do Carmo, zbudowanego nieco pó ź niej. Fasada ozdobiona jest pojedynczą dzwonnicą , a w niszach poś rodku znajdują się posą gi Nossa Señ ora do Carmo (Matki Boż ej, patronki Karmelitó w), San José (ś w. Jó zefa) i Santa Teresa de Jesus (ś w. Teresy od Jezusa). Wewną trz koś ció ł jest bogato zdobiony, przykuwają uwagę zł ote wykoń czenia. Organy znajdują się na drugim pię trze.
Igreja Dos Carmelitas
Plac Carlosa Alberto
Igreja Dos Carmelitas
Igreja Dos Carmelitas
Igreja Dos Carmelitas
Igreja Dos Carmelitas
Koś ció ł Carmo lub Koś ció ł Czcigodnego Zakonu Trzeciej Nossa Senhora do Carmo to barokowo-rokokowy koś ció ł zbudowany w drugiej poł owie XVIII wieku, w latach 1756-1768, przez architekta José Figueiredo Seixasa. Bogato zdobiona fasada z piaskowca ma prostoką tny portal, flankowany przez dwie rzeź by sakralne prorokó w Eliasza i Elizeusza, wykonane we Wł oszech, w pobliż u duż ego frontonu i na szczycie rzeź by czterech Ewangelistó w, w stylu wł oskiego baroku, wykonanej przez rzeź biarz Nicolau Nasoni (Nicolau Nasoni). Ale najważ niejsza jest fasada boczna, pokryta duż ym azulejo, przedstawiają cym sceny zał oż enia Zakonu Karmelitó w na Gó rze Karmel w Izraelu. Wewną trz Koś ció ł Carmo wyró ż nia się znakomicie rzeź bioną zł otą kaplicą .
Igreja a nossa Senhora do Carmo
Igreja a nossa Senhora do Carmo
Igreja a nossa Senhora do Carmo
Dosł ownie 100 metró w od bliź niaczych koś cioł ó w, przy Rua das Carmelitas 144, znajduje się jedna z gł ó wnych atrakcji miasta Porto - księ garnia Livraria Lello. I to był o kolejne moje rozczarowanie w Porto! Oznacza to, ż e sam sklep jest chyba pię kny. Ale trafił em tam podczas odbudowy, kiedy pię kną fasadę pokryto plakatem, a wszystko w ś rodku był o wypeł nione rusztowaniami! A co najbardziej nieprzyjemne, był a jedna ze sprawdzonych metod uczciwego odebrania pienię dzy od ludnoś ci, a raczej od turystó w. Aby wejś ć do ś rodka, trzeba kupić bilet za 3 €, stoją c w dł ugiej kolejce. Osobiś cie stał em 20 minut. I co w koń cu zobaczył em? Nic! Wszystko, co najcenniejsze, został o ukryte! Myś lę , ż e to nie fair! Ostrzegam, ż e budynek przechodzi remont! Generalnie, jeś li ktoś w najbliż szym czasie spotka się w Porto i zdecyduje się odwiedzić najlepszą księ garnię na ś wiecie, przed zakupem biletu sprawdź , czy remont został zakoń czony? I czy warto marnować swó j cenny czas na oglą danie rusztowań ?
Kolejka w księ garni Livraria Lello. Pię kna fasada jest niestety zakryta plakatem (((
Livraria Lello. Fragment sufitu
Livraria Lello. Fragment sufitu
Livraria Lello
Livraria Lello
Po moim rozczarowaniu postanowił am osł odzić piguł kę w ró wnie sł ynnej Café Majestic. Majestic to sł ynna kawiarnia w Porto, mieszczą ca się w zabytkowym budynku wybudowanym w 1921 roku. We wnę trzu znajdują się rzeź bione sufity, drewniane meble i rzeź by. Pomimo historycznego statusu kawiarni, jest peł ne menu restauracji i oczywiś cie niesamowity asortyment kaw i deseró w. Mó wi się , ż e to wł aś nie w tej kawiarni JK Rowling zaczę ł a pisać swoją sł ynną sagę o Harrym Potterze. Naprawdę podobał a mi się kawiarnia! Aby się tam dostać , trzeba też stać w kolejce. Ale jakoś udał o mi się przedostać , zaproszony przez magiczne machnię cie rę ki maitre d's. Towarzysz wyszedł na ulicę , wskazał na mnie palcem i powiedział : „Wejdź ! ”. Zamó wił am kawę Bombom (wielowarstwową , w szklance), makaron i ginja (Ginja to portugalski likier z wiś ni z dodatkiem aguardent (spirytusu winnego) lub brandy z dodatkiem cukru. Czę sto wystę pują w niej cał e owoce wiś ni gotowe ginja). Cena jest 2.5 razy wyż sza niż w zwykł ych kawiarniach. Ale atmosfera! Niewyraż alny! Nie lubił em dż ingla. Za mocny na likier i wcale nie sł odki. Ale kawa i makaron był y niesamowite!
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic
Kawiarnia Majestic, patio
Przy ukwieconej ulicy Rua das Flores (R. das Flores) znajduje się mał y barokowy koś ció ł ek z XVI wieku, Koś ció ł Mił osierdzia (Igreja da Misericordia). Wnę trze ś wią tyni jest interesują ce z rzeź bami w drewnie w stylu neoklasycystycznym, ś ciany zdobią niebiesko-biał e pł ytki azulezo z XVII wieku oraz oł tarz gł ó wny z XVI wieku, któ ry odziedziczył po poprzednim budynku.
Ulica Kwiató w (R. das Flores)
Koś ció ł Mił osierdzia (Igreja da Misericordia)
Koś ció ł Mił osierdzia (Igreja da Misericordia)
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
Igreja da Misericordia
W pobliż u znajduje się najpię kniejszy dworzec kolejowy w Europie, Sao Bento. Na szczegó lną uwagę zasł uguje sam budynek dworca. W przeszł oś ci był to klasztor benedyktyń ski Sã o Bento de Ave Maria. Pó ź niej został przekształ cony w stację kolejową . Projekt budowy dworca został powierzony architektowi José Marcus de Silva, któ ry zbudował budynek w stylu francuskiej architektury neoklasycystycznej. Dekoracja stacji Sao Bento sł ynie ze sł ynnych pł ytek azulejo. Budynek został ozdobiony przez artystę Georgesa Colasa. Wewną trz dworca ś ciany ozdobione są malowidł ami tego artysty, ponad 2.000 pł ytek azulejo w kolorze niebieskim i biał ym, ilustrują cymi epizody z historii kolei i pojazdó w w gó rnej czę ś ci ś cian, sceny batalistyczne w ś rodku oraz obrazy przedstawiają ce ż ycie chł opskie, a takż e sceny historyczne z ż ycia Portugalii, takie jak przybycie monarchy Joã o I i Filippy z Lancaster do miasta Porto. Stacja został a otwarta w 1896 roku, w peł ni ukoń czona w 1916 roku. Nadal dział a. Z tej stacji wyjechał em do Bragi.
Sao Bento, najpię kniejszy dworzec kolejowy w Europie p>
Stacja kolejowa Sao Bento nocą
Stacja Sao Bento
Stacja Sao Bento
Stacja Sao Bento
Stacja Sao Bento
Stacja Sao Bento
Jeś li idziesz ze stacji wzdł uż alei D. Afonso Henriques, po prawej stronie, na wzgó rzu, monumentalnie wznosi się katedra Se Catedral. Był kilkakrotnie przebudowywany, wię c nie posiada jednego stylu. Moim zdaniem mieszanka barokowych, rokokowych i surowych ś redniowiecznych fortec tylko dodaje uroku tej pię knej katedrze! Najdroż szym obiektem katedry jest barokowy oł tarz mał ej kaplicy, któ rego budowę pochł onę ł o 800 kilogramó w srebra. Został uratowany przed Francuzami w 1809 r. , ukrywają c się za szybko zbudowaną przed nim ś cianą stiukową . Jeszcze bardziej imponują ce jest mał e gotyckie patio (claustra) z XIV wieku z pię knymi rokokowymi azulejos. Gdy szedł em do katedry, z daleka usł yszał em „Skrzydlatą Huś tawkę ”, któ rą ktoś , bezlitoś nie rozstrojony, wykonał na trą bce. Cudownie, pomyś lał em! Ale nie! Kiedy usł yszał em dź wię ki „Fly up the fires”, zdał em sobie sprawę , ż e nasz gra! I jest! Rosjanin, w Portugalii od 15 lat. Nie narzeka na ż ycie, ale marzy o powrocie. W Bradze siedział em w kawiarni, przy stoliku obok któ rej siedzieli Ukraiń cy, wszyscy okoł o 50. W Portugalii 15-20 lat. Bardzo zadowolony z ż ycia. Przyznaję , podsł uchiwał em ich rozmowy, nie przyznają c się , ż e je rozumiem! ))) Dzielili się mię dzy sobą ró ż nego rodzaju lukami: gdzie kupić to, co taniej, kiedy zaczną się przeceny i wyprzedaż e i inne ś wiatowe subtelnoś ci, któ re uł atwiają ż ycie w obcym kraju! Dochó d nie jest wielki. Ś rednia pensja dla pracownikó w niewykwalifikowanych wynosi 500 €. Ale pani powiedział a, ż e na wyprzedaż y dziecko kupił o dż insy, T-shirt i trampki za 10 €. Có ż , Duc, moż esz ż yć !
Katedra
Katedra
Katedra
Katedra
Se Catedral
Katedra
Katedra
Katedra
Se Catedral
Katedra
Katedra
Se Catedral
Se Catedral
Se Catedral
Pał ac Wymiany (Palá cio da Bolsa) - wspaniał y pał ac, arcydzieł o stylu neoklasycystycznego! Każ da sala tutaj to prawdziwe dzieł o sztuki, ale Sala Arabska jest po prostu niesamowita swoim luksusem! Jego wnę trze przypomina pał ac Alhambra. Aby go ukoń czyć , potrzeba był o ponad 200 kg zł ota! Na szczegó lną uwagę zasł uguje jednak sam budynek. Zwień czony oś mioboczną szklaną kopuł ą budynek ozdobiony jest licznymi herbami. Sala Trybunał u, Sala Posiedzeń , Sala Zł ota – pod tymi i wieloma innymi unikalnymi nazwami kryją się naprawdę wyją tkowe wnę trza. Wejś cie do budynku kantoru jest darmowe, ale ż eby zobaczyć cał y pał ac trzeba kupić bilet za 8€. Zwiedzanie prowadzi przewodnik w ję zyku angielskim, portugalskim i francuskim. Tworzą się grupy w zależ noś ci od ję zyka. Wyczytał am w Internecie, ż e trzeba się zapisywać z duż ym wyprzedzeniem, czasem 6-7 godzin przed wycieczką , czasem 12-24 godzin przed. Mam tu szczę ś cie. Wycieczka w ję zyku angielskim ję zyk. oczekiwany za 30 minut. Zgodził em się z radoś cią ! W mię dzyczasie poszedł em obejrzeć te lokale, do któ rych wejś cie nie wymaga zakupu biletu.
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Pał ac Gieł dowy (Palá cio da Bolsa)
Arabska Sala Gieł dy
Arabska Sala Gieł dy
Arabska Sala Gieł dy
Arabska Sala Gieł dy
Koś ció ł San Francisco (Igreja da Sao Fransisco) jest uważ any za jedną z najpię kniejszych ś wią tyń w mieś cie. Dokł adniej - najpię kniejsza! Do jego dekoracji zuż yto ponad 400 kg zł ota pł atkowego! Jest tak pię kny, ż e duchowni zrezygnowali z odmawiania tam modlitw. Dlatego dziś koś ció ł San Francisco dział a wył ą cznie jako muzeum. Fotografowanie w ś wią tyni jest zabronione, filmowane ukradkiem telefonem. Przy koś ciele San Francisco znajdują się katakumby, w któ rych znajdują się groby mieszczan z XVIII i XIX wieku. Pochó wki są podzielone na poziomy. Na samej gó rze znajdują się grobowce i urny z prochami, a na samym dole, za przeszklonymi ś cianami, leż ą stosy koś ci i czaszek. Ró wnież w ś wią tyni znajduje się muzeum i skarbiec.
Koś ció ł ś w. Franciszka (Igreja da Sao Fransisco) p >
Igreja da Sao Fransisco
Igreja da Sao Fransisco
Igreja da Sao Fransisco
W niedziele jeź dził em do Bragi. Chociaż czasu był o bardzo mał o nawet w Porto, nie mogł em zrezygnować z marzenia o zobaczeniu tych magicznych schodó w Via Sacra („Ś wię ta Droga”), któ re wznoszą się do Sanktuarium Santuario do Bom Jesus do Monte (Bon Jesus do Monti - Koś ció ł Chrystusa na Golgocie). Ale o tym napiszę osobno.
Odleciał em wieczorem, wię c do trzeciej miał em czas dokoń czyć to, czego nie zdą ż ył em dokoń czyć . Po prostu spacerował em i był o ś wietnie! Popł yń ł odzią po rzece Duero. Wycieczka nazywa się „6 mostó w”, kosztuje 12.50 €. Czytał em w Internecie, ż e to strata pienię dzy i czasu, ponieważ wszystkie te same widoki otwierają się zaró wno z wybrzeż a Ribeira, jak i wybrzeż a miasta naprzeciwko Vila Nova de Gaia. Po czę ś ci mają rację . Po prostu uwielbiam spacery po morzu (rzece, jeziorze)! I uważ am to za wspaniał ą rozrywkę , zwł aszcza przy dobrej sł onecznej pogodzie! Có ż , 12.50 € to nie jest taka duż a kwota, ż eby tego ż ał ować . Ale oczywiś cie każ dy sam decyduje!
Odwiedził em koś cioł y: Igreja Dos Congregados, Igreja da S. Nicolau, Igreja Sto. Ildefonso. Przed wyjazdem na lotnisko poszedł em na targ Mercado do Bolhã o, kupił em sł odycze dla domu i przyjació ł .
Igreja Dos Congregados
Igreja da S. Nicolau
Igreja da Trindade
Igreja Sto. Ildefonso
Rada Miasta
W Porto nawet McDonald's jest imperialny!
Azulejo, z daleka - zwyczajne, po bliż szym przyjrzeniu się okazuje się dzieł o sztuki!
Kolorowe osobowoś ci Porto
Kolorowe osobowoś ci Porto
Ł odzie Rabeloo uż ywane do przewoż enia protowiny
ł odzie rabelo przewoż ą ce protowine
Spacer wzdł uż rzeki Duero
Spacer wzdł uż rzeki Duero
Spacer wzdł uż rzeki Duero
Spacer wzdł uż rzeki Duero. Ribeira
O migrantach: nie widział em ich. Co wię cej, generalnie widział em niewielu etnicznych Arabó w i Afrykanó w. Mó wią c dokł adniej: widział em jednego, handlował zegarkami na nabrzeż u Ribeira. Podejrzewam, ż e mieszka w Portugalii od stu lat. W każ dym razie nie wyglą dał na ś wież o upieczonego migranta. Facet z recepcji mojego hotelu powiedział , ż e Portugalia jest gotowa na przyję cie 8 tysię cy uchodź có w, w rzeczywistoś ci przybył o tysią c! ))) Nie chcą jechać do Portugalii! Boż e bł ogosł aw! W pokoju jest wię cej do podró ż owania!
Na co nie miał em czasu: nie miał em czasu na spacery po parkach, w szczegó lnoś ci bardzo chciał em przespacerować się po Crystal Palace Park. Nie miał em czasu na przejaż dż kę kolejką linową ! Nie wszystkim ś wią tyniom udał o się dostać do ś rodka! Nie dotarł em do Guimarã es! I naprawdę chciał em!
Pojechał em metrem z powrotem na lotnisko. Podró ż.1, 85 € + karta 0.60 €. Z hotelu Girassol, 5 minut spacerem do stacji metra Bolhã o (obok targu Mercado do Bolhã o), moż na dojechać bezpoś rednio na lotnisko. Po drodze 28 minut. Za wszystko, o wszystko - 45-50 minut w drodze. Karty metra są niebieskie. W pocią gach - zielony. Jeś li planujesz powró t do Porto, warto zachować karty. Planuję ! Zgubił em kartę metra! Podejrzewam, ż e wyprał em go w kieszeni dż insó w! Nie martw się ! 0.60 € - niewielka strata! W metrze zobaczył em brodatą dziewczynę . Z tył u bardzo drobna dziewczyna, z cienką szyją , z gł adką linią ramion. Pierwszą rzeczą , jaką zauważ ył em, był a koszula. Dziewczyna był a ubrana warstwowo, jak lubią w Europie. Na gó rze koszulki był a obrzydliwa beż owa koszulka z kropką , któ ra wyglą dał a jak dziecię ca biegunka! Spojrzał em i pomyś lał em: „Czy to wł aś nie sprawił o, ż e ta dziewczyna kupił a taki paskudny T-shirt? Kiedy o tym myś lał em, dziewczyna odwró cił a się . I był em oszoł omiony! Miał a cudowną brodę i wą sy! I to nie tylko trzy wł osy spowodowane brakiem ró wnowagi hormonalnej! NIE! To był a gę sta BRODA! W ogó le nie wyglą dał a na trans! W każ dym razie miał a wyraź ne ś lady pierwotne, stosy i oczywiś cie nie mniej niż drugi rozmiar! Wię c osł upiał a, nawet nie zauważ ył am, jak rzucił am się na lotnisko!
Na zakoń czenie, co chcę powiedzieć ? Porto to mega miasto! Rozerwał mnie na kawał ki! Rozerwał moją duszę na kawał ki! Dawno nie doznał am takiej rozkoszy i takiej przyjemnoś ci! Okazuje się , ż e ż eby zrozumieć tego Kolesia, trzeba był o się z nim porzą dnie napić , a potem, obejmują c się , wę drować po krę tych uliczkach Ribeiry, zaglą dają c do bram, oglą dają c się wstecz na rzekę Douro i przepię kne mosty to! To jak z mę ż czyzną , patrzą c na któ rego myś lisz: „Daj spokó j, on na mnie nie zasł uguje! Ja taki jestem - czekam na tramwaj, a tu ten wł ó czę ga! A trzeba mu tylko dać szansę , przemó wić do serca, zajrzeć gł ę biej w jego bezdenne oczy i och, cud! Mega-ś wiat otwiera się ! I nie mam nic przeciwko powtarzaniu spotkania, kolacji, rozmowy i tak dalej! ! ! Nawet wię cej! Marzę o tym!