« Мой белый город – ты цветок из камня, омытый добрым солнечным дождем...» – пела когда-то София Ротару о Кишиневе. Эти слова в полной мере можно произнести в адрес многих португальских городов. Мне же хочется рассказать об Эворе – сердце португальской провинции Алентежу.
Разбросанные по холмам замки-крепости, небольшие средневековые городки с белыми домиками, окруженные виноградниками, плантациями оливковых деревьев и рощами пробковых дубов – все это Алентежу, самый крупный регион, расположенный в центре Португалии.
Эвора, самый большой и красивый город провинции, имеющий богатое культурное и историческое прошлое, был важным центром у римлян, мавров, становился резиденцией эпископов, а позднее – резиденцией португальских королей, был свидетелем многих королевских свадеб.
Здесь лабиринты узких средневековых улочек переплетаются с залитыми солнцем площадями, готическими порталами, мавританскими двориками, монастырями, соборами, дворцами… Исторический центр города включен в список Всемирного наследия ЮНЕСКО.
Многие столетия Эвора является духовным центром страны – на 41 тысячу горожан проходится почти 30 церквей и монастырей.
В один из дней нашего знакомства с Португалией мы отправились в Эвору на электричке с лиссабонского вокзала Entrecampos. Город встретил нас сухим жарким воздухом и традиционно украшенным изразцами – азулежу – привокзальным зданием.
Эвора. Вокзал
Эвора. Вокзал
Первое строение на пути от вокзала к центру Эворы, привлекшее наше внимание, похожее то ли на замок, то ли на крепость – часовня Сан-Брас (Ermida de Sã o Bras). Этот храм был возведен по инициативе короля Иоанна II и епископа Эворы Д. Гарсия де Менезес в 1483 году в стиле « готического варианта мануэлино-мудехар» . Как оказалось, стены, увенчанные зубцами и коническими башенками, типичны для Алентежу.
Эвора. Часовня Сан-Брас
Эвора. Часовня Сан-Брас
Когда мы подошли ко входу в часовню, проходила утренняя служба, и несколько человек стояли на улице – зал внутри небольшой. Но как только я взяла в руки фотоаппарат, – люди вежливо расступились, позволив сделать снимок.
Эвора. Часовня Сан-Брас
Эвора. Часовня Сан-Брас
А далее, пройдя через пустынную (не считая памятника посредине) и открытую палящему солнцу площадь, мы попали в Городской парк (Jardim Pú blico).
Когда на этапе подготовки к поездке в Португалию я изучала карту Эворы, я отметила этот парк на карте – « неплохо бы посетить его напоследок» . А получилось, что именно с него мы начали знакомство с городом.
Парк разбит на месте старинного дворца в XIV века Паласио-де-Дом-Мануэль (Palacio de Dom Manuel). Сначала дворец служил резиденцией королю Афонсу V, затем – королям Жоао II и Мануэлю I. Здесь сочетались браком принц Афонсу и принцесса Изабелла.
Эвора. Паласио-де-Дом-Мануэль
Эвора. Паласио-де-Дом-Мануэль
Эвора. Паласио-де-Дом-Мануэль
К сожалению, до наших времен сохранились лишь некоторые аутентичные элементы дворца, а именно Галерея Дамы (Galeria das Damas). Существует предположение, что именно в этой галерее король Мануэль I назначил Васко да Гама командующим Индийским флотом.
Сейчас здесь проводятся различные художественные выставки и культурные мероприятия.
Обойдя вокруг дворца, натыкаешься на руины замка. К сожалению, оказалось, они бутафорские. Но как выглядят! : )
Эвора. Городской парк
Эвора. Городской парк
Эвора. Городской парк
В парке много кафе, где можно присесть за столиком на террасе и наблюдать за плавающими в пруду утками. На центральной площади парка стоит фонтан. Считается, что если бросить в воду несколько монет, то загаданное желание непременно исполнится.
Пруд с мостиком и плавающими утками – помню, а на фонтан не обратила внимание. А вот алые скамейки вдоль дорожек просто очаровали своим цветом! : )) И еще – павлины. Много павлинов.
Эвора. Городской парк
Эвора. Городской парк
Эвора. Городской парк
Эвора. Городской парк
Эвора. Городской парк
Иногда мне казалось, что павлины в Португалии все равно что вороны у нас в Украине. : ) Мы встречали их и в парке Замка Святого Георгия в Лиссабоне, и в Ботаническом саду у Дворца Ажуда, и вот теперь в Эворе.
Рядом с парком чуть выше по улице находится церковь Сан-Франсишку (Igreja de Sã o Francisco), готический собор, возведенный во времена правления Мануэля I приблизительно в 1510 году.
Внутри вся церковь была в лесах, и увидеть ее потрясающее убранство, о котором я читала: « интерьер поражает красотой и разнообразием отделки – здесь используется и камень, и резное дерево, и изразцы. Алтари украшают скульптуры и картины, в том числе и фламандских мастеров» , к сожалению, не получилось. В открытом доступе была лишь одна стена.
Эвора. Церковь Сан-Франсишку
Эвора. Церковь Сан-Франсишку
Поэтому нашла в интернете чужие снимки:
Эвора. Церковь Сан-Франсишку
Из собора можно пройти в знаменитую Капеллу-душ-Осуш (Capela dos Ossos) – Часовню костей.
Все стены и колонны внутри капеллы выложены человеческими костями и черепами – останками 5 000 тысяч погребенных граждан города. Надпись над входом в капеллу гласит NOS OSSOS QVE AQVI ESTAMOS PELOS VOSSOS ESPERAMOS – « Мы кости, лежащие здесь, ждем вас» . Гостеприимненько так…
История создания часовни достаточно незатейлива – войны, чума, холера и другие напасти. Небольшое местное кладбище не могло вместить всех, и, при повторных захоронениях, монахи-францисканцы выкапывали предыдущие скелеты и складировали их в церковном подвале. Ну а когда подвал переполнился, решили использовать их для строительства часовни – как символа неизбежности смерти.
Эвора. Капелла-душ-Осуш
Эвора. Капелла-душ-Осуш
Эвора. Капелла-душ-Осуш
Эвора. Капелла-душ-Осуш
Эвора. Капелла-душ-Осуш
Эвора. Капелла-душ-Осуш
Поднимаемся по той же улице немного вверх. Поворачиваем в улочки...
Эвора.
Попадаем на небольшую площадь с еще одним собором. Это монастырь Носса-Сеньора-да-Граса (Convento de Nossa Senhora da Graca). Фасад храма притягивает внимание своим необычным оформлением – по углам фронтона расположены скульптурные глобусы, а под ними – четыре фигуры с факелами. Среди местных жителей эти фигуры прозвали « Сыны Граса» .
Эвора. Монастырь Носса-Сеньора-да-Граса
В Эвору мы приехали в воскресенье. Не считая немногочисленных туристов, встречающихся у исторических памятников, на улицах было пустынно. Казалось, что горд вымер.
Спасаясь от палящего солнца, ныряем под аркаду вдоль домов и выходим на центральную площадь города Праса-ду-Жиральдо (Praç a do Giraldo).
Эвора.
Эвора. Праса-ду-Жиральдо
Когда-то, во времена Средневековья, эта площадь была местом исполнения приговоров инквизиции и свидетелем множества жестоких казней. Праса-ду-Жиральдо сохранилась до наших дней в своем первозданном виде, только теперь она окружена многочисленными кафе и магазинами. А посредине площади – мраморный фонтан XVI века с восемью струями воды, символизирующими восемь улиц, ведущих на площадь, и бронзовой короной на верхушке.
У одной стороны площади находится церковь Санту-Антан (Igreja de Santo Antao), построенная в XVI веке, а с другой стороны – здание банка Португалии.
Эвора. Церковь Санту-Антан
Церковь Санту-Антан в Эворе возвели по высочайшему указу архиепископа города Энрике Португальского в 1557 году, который впоследствии стал королем Генрихом Португальским.
Церковь находится на месте, где до этого стояла средневековая часовня, от которой остался мраморный алтарь. Второй достопримечательностью интерьера церкви называют знаменитую картину « Души» , выполненную из изразцов.
Мы зашли в Санту-Антан, посетителей там не было, и только я собралась фотографировать, как мой взгляд упал на наклеенную на колонне бумажку с предупреждением о том, что фото- и видеосъемка в соборе платная. И в ту же минуту к нам подошла служительница храма и начала что-то говорить, требовать и показывать на дверь. Пришлось быстро ретироваться – как оказалось, собор открыт для посещения в определенное время, которое уже закончилось. Церковь очень красивая, но увы, мы не успели ее рассмотреть. : (
Поэтому фото из тырнета.
Самой известной достопримечательностью Эворы называют храм Дианы, а точнее, останки храма – единственного сохранившегося на территории Португалии памятника римского господства. Хотя его и называют храмом Дианы, никакого отношения к римской богине охоты он не имел. Это имя храм получил намного позднее из легенд семнадцатого века. Наиболее вероятно, храм возвели в честь императора Августа, которого почитали как божество и во время его правления и после смерти.
Эвора. Храм Дианы.
Эвора. Храм Дианы. Слева фасад монастыря Конвенту-душ-Лойош, справа - купол Кафедрального собора Се
На той же площади, где расположен храм Дианы, находится здание позднеготического монастыря Конвенту-душ-Лойош (Convento dos Ló ios). Монастырь Ló ios, также известный как монастырь Святого Иоанна Богослова, был построен в XV веке на остатках средневекового замка. Во время землетрясения 1755 года монастырь сильно пострадал, и теперь, после реставрационно-восстановительных работ, здесь располагается роскошный отель.
Гуляя вокруг останков римского храма и рассматривая окружающую архитектуру, я обратила внимание на фасад этого здания и попыталась заглянуть внутрь. Сразу за дверью находилось что-то наподобие кассы, а далее все было скрыто от любопытных глаз красными бархатными шторами. Платить за осмотр чего-то неизвестного, а на карте здание обозначено как Pousada dos Ló ios, т. е. , отель, мне не очень-то хотелось. Сейчас, собираясь написать этот рассказ, я случайно нашла в интернете фотографии декора внутри монастырской церкви и очень пожалела, что не знала о ней год назад.
И опять чужие фото из интернета:
Рядом с храмом Дианы находится самый большой собор Португалии времен средневековья – Собор Успения пресвятой Богородицы или Кафедральный собор Се. Возведенный в ХII– ХIII веках на самой высокой точке города, похожий на крепость, он считается одним из самых красивых соборов: портал украшен статуями апостолов, внутри роскошный главный алтарь из розового, черного и белого мрамора.
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
Здесь находится старейший в Португалии действующий орган XVI века. А в одной из башен разместился Музей религиозного искусства с коллекцией церковных предметов и утвари, предметов сакрального искусства, коллекцией церковных облачений.
Согласно местной легенде, именно в этом соборе были освящены флаги каравелл Васко да Гама перед отплытием в 1497 году в Индию.
Эвора. Кафедральный собор Се
Эвора. Кафедральный собор Се
А самое интересное и неожиданное украшение собора – статуя беременной Девы Марии, известной как Царицы Небесной Матерей. Эта статуя долго вызывала споры своим « интересным положением» , но в итоге все же была признана церковью.
Эвора. Кафедральный собор Се
Планируя посетить Эвору, я распечатала гугловскую карту с историческим центром города, отметив на ней все интересные объекты. Я не замечала за собой проблем с ориентированием, но с этой картой, разыскивая храм Дианы, мы умудрились заблудиться, и забрели совсем в другую часть города. То ли что-то с проекцией, то ли с масштабом у этих google maps, но я уже пару раз так « забредала» . : )
Как оказалось, от центральной площади Праса-ду-Жиральдо к собору Се поднимается практически прямая небольшая улица с многочисленными сувенирными лавками и кафе. Изделия из пробкового дерева – от подставок под чашку до изящных сумочек, разноцветная керамика – традиционная посуда с яркими орнаментами, копии португальской и мавританской плитки, оригинальные дизайнерские изделия, изделия из текстиля. Ну и, конечно, местные вина – из провинции Алентежу, считающиеся одними из лучших в Португалии.
Оторвавшись от своей компании, я бродила узкими улочками Эворы, наслаждаясь их тишиной, любовалась белыми с желтой окантовкой домами, кое-где встроенными в арки акведука – еще одного памятника, оставшегося от древних римлян, рассматривала витрины многочисленных магазинов, слушала звуки города и фотографировала, фотографировала, фотографировала…
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора.
Эвора сумела достучаться до моего сердца и очаровать своей простотой и гармонией.
„Moje biał e miasto – jesteś kwiatem z kamienia, obmywanym dobrym sł onecznym deszczem…” – Sofia Rotaru ś piewał a kiedyś o Kiszyniowie. Te sł owa moż na w peł ni wymó wić pod adresem wielu portugalskich miast. Chciał bym opowiedzieć o Evorze - sercu portugalskiej prowincji Alentejo.
Ufortyfikowane zamki rozrzucone na wzgó rzach, mał e ś redniowieczne miasteczka z biał ymi domami, otoczone winnicami, plantacjami drzew oliwnych i gajami dę bu korkowego – to wszystko Alentejo, najwię kszy region poł oż ony w centrum Portugalii.
Evora, najwię ksze i najpię kniejsze miasto w prowincji, o bogatej przeszł oś ci kulturowej i historycznej, był o waż nym oś rodkiem Rzymian, Mauró w, stał o się rezydencją biskupó w, a pó ź niej siedzibą kró ló w portugalskich. ś wiadek wielu kró lewskich ś lubó w.
Tutaj labirynty wą skich ś redniowiecznych uliczek przeplatają się z zalanymi sł oń cem placami, gotyckimi portalami, mauretań skimi dziedziń cami, klasztorami, katedrami, pał acami. . . Zabytkowe centrum miasta został o wpisane na Listę Ś wiatowego Dziedzictwa UNESCO.
Od wiekó w Evora jest duchowym centrum kraju - na 41 tys. mieszkań có w znajduje się prawie 30 koś cioł ó w i klasztoró w.
Pewnego dnia naszej znajomoś ci z Portugalią pojechaliś my do É vory pocią giem ze stacji Entrecampos w Lizbonie. Miasto przywitał o nas suchym gorą cym powietrzem i tradycyjnie ozdobionym kaflami - azulejos - budynkiem dworca.
Evora. Stacja
Evora. Stacja
Pierwszy budynek na drodze od dworca do centrum É vory, któ ry przycią gną ł naszą uwagę , wyglą da jak zamek lub forteca - kaplica San Bras (Ermida de Sã o Bras). Ś wią tynia ta został a wzniesiona z inicjatywy kró la Jana II i biskupa É vora D. Garcia de Menezes w 1483 roku w stylu „gotyckiej wersji manueliń skiej-mudejar”. Jak się okazał o, mury zwień czone blankami i stoż kowymi wież yczkami są typowe dla Alentejo.
Evora. Kaplica San Bras
Evora. Kaplica San Bras
Kiedy zbliż yliś my się do wejś cia do kaplicy, odbywał o się poranne naboż eń stwo, a na ulicy stał o kilka osó b - hala jest mał a w ś rodku. Ale jak tylko podniosł em aparat, ludzie grzecznie się rozstali, pozwalają c mi zrobić zdję cie.
Evora. Kaplica San Bras
Evora. Kaplica San Bras
A potem, przechodzą c przez opuszczony (nie liczą c pomnika poś rodku) i otwarty na palą cy sł oń ce plac, trafiliś my do Parku Miejskiego (Jardim Pú blico).
Kiedy podczas przygotowań do wyjazdu do Portugalii studiował em mapę É vory, zaznaczył em ten park na mapie – „fajnie by był o go w koń cu odwiedzić ”. Ale okazał o się , ż e to od niego zaczę liś my naszą znajomoś ć z miastem.
Park został zał oż ony na miejscu staroż ytnego pał acu w XIV-wiecznym Palacio de Dom Manuel (Palacio de Dom Manuel). Począ tkowo pał ac sł uż ył jako rezydencja kró la Afonsa V, nastę pnie kró ló w Joao II i Manuela I. Ksią ż ę Afonso i księ ż niczka Izabela pobrali się tutaj.
Evora. Palacio de Dom Manuel
Evora. Palacio de Dom Manuel
Evora. Palacio de Dom Manuel
Niestety do dziś zachował y się tylko niektó re z autentycznych elementó w pał acu, a mianowicie Galeria Pani (Galeria das Damas). Przypuszcza się , ż e to wł aś nie w tej galerii kró l Manuel I mianował Vasco da Gamę dowó dcą floty indyjskiej.
Teraz odbywają się tu ró ż ne wystawy sztuki i wydarzenia kulturalne.
Wę drują c po pał acu, natrafisz na ruiny zamku. Niestety okazał y się fał szywe. Ale jak one wyglą dają ! : )
Evora. Park Miejski
Evora. Park Miejski
Evora. Park Miejski
W parku jest wiele kawiarni, w któ rych moż na usią ś ć przy stoliku na tarasie i obserwować kaczki pł ywają ce w stawie. Na centralnym placu parku znajduje się fontanna. Uważ a się , ż e jeś li wrzucisz do wody kilka monet, to twoje ż yczenie z pewnoś cią się speł ni.
Staw z mostem i pł ywają cymi kaczkami - pamię tam, ale nie zwró cił em uwagi na fontannę . Ale szkarł atne ł awki przy ś cież kach po prostu oczarował y swoim kolorem! : )) A takż e - pawie. Wiele pawi.
Evora. Park Miejski
Evora. Park Miejski
Evora. Park Miejski
Evora. Park Miejski
Evora. Park Miejski
Czasami wydawał o mi się , ż e pawie w Portugalii są jak wrony na Ukrainie. : ) Spotkaliś my ich w parku Zamku ś w. Jerzego w Lizbonie, a takż e w Ogrodzie Botanicznym przy Pał acu Ajuda, a teraz w Evorze.
W pobliż u parku, tuż przy ulicy, znajduje się koś ció ł Sã o Francisco (Igreja de Sã o Francisco), gotycka katedra zbudowana za panowania Manuela I okoł o 1510 roku.
Wewną trz cał y koś ció ł znajdował się w lesie, a ż eby zobaczyć jego oszał amiają cą dekorację , o któ rej czytał am: „wnę trze uderza swoim pię knem i ró ż norodnoś cią dekoracji - uż ywa się tu kamienia, rzeź bionego drewna i kafli. Oł tarze zdobią rzeź by i obrazy, m. in. autorstwa flamandzkich mistrzó w”, niestety nie wyszł o. Tylko jedna ś ciana był a otwarta dla publicznoś ci.
Evora. Koś ció ł San Francisco
Evora. Koś ció ł San Francisco
Dlatego znalazł em w Internecie zdję cia innych osó b:
Evora. Koś ció ł San Francisco
Z katedry moż na przejś ć do sł ynnej Capela dos Ossos - Kaplicy Koś ci.
Wszystkie ś ciany i kolumny wewną trz kaplicy wył oż one są ludzkimi koś ć mi i czaszkami – szczą tkami 5000 tysię cy pochowanych obywateli miasta. Napis nad wejś ciem do kaplicy brzmi: NOS OSSOS QVE AQVI ESTAMOS PELOS VOSSOS ESPERAMOS – „Jesteś my koś ć mi, któ re tu na ciebie czekają ”. Tak goś cinni…
Historia powstania kaplicy jest doś ć prosta - wojny, zaraza, cholera i inne nieszczę ś cia. Niewielki miejscowy cmentarz nie mó gł pomieś cić wszystkich, a w przypadku wielokrotnych pochó wkó w franciszkanie wykopywali poprzednie szkielety i przechowywali je w piwnicy koś cioł a. Otó ż , gdy piwnica się przepeł nił a, postanowili wykorzystać je do budowy kaplicy – jako symbolu nieuchronnoś ci ś mierci.
Evora. Kaplica-dos-Osush
Evora. Kaplica-dos-Osush
Evora. Kaplica-dos-Osush
Evora. Kaplica-dos-Osush
Evora. Kaplica-dos-Osush
Evora. Kaplica-dos-Osush
Pó jdź my trochę tą samą ulicą . Skrę cają c na ulice. . .
Evora.
Docieramy do mał ego placu z kolejną katedrą . To klasztor Nossa Senhora da Graca (Convento de Nossa Senhora da Graca). Fasada ś wią tyni zwraca uwagę nietypowym wystrojem – na rogach frontonu znajdują się rzeź biarskie globusy, a pod nimi cztery figury z pochodniami. Wś ró d miejscowych postacie te był y nazywane „Synami Grasse”.
Evora. Klasztor Nossa Senhora da Graç a
Przyjechaliś my do Evory w niedzielę . Poza nielicznymi turystami, któ rzy spotykają się przy zabytkach, ulice był y opustoszał e. Wydawał o się , ż e duma wymarł a.
Uciekają c przed palą cym sł oń cem, zanurzamy się pod arkadami wzdł uż domó w i wychodzimy na centralny plac Praç a do Giraldo.
Evora.
Evora. Praç a do Giraldo
Kiedyś , w ś redniowieczu, plac ten był miejscem egzekucji Inkwizycji i ś wiadkiem wielu okrutnych egzekucji. Praç a do Giraldo przetrwał do dziś w swojej pierwotnej formie, dopiero teraz otoczony jest licznymi kawiarniami i sklepami. A na ś rodku placu znajduje się marmurowa fontanna z XVI wieku z oś mioma strumieniami wody, symbolizują cymi osiem ulic prowadzą cych na plac, a na szczycie znajduje się brą zowa korona.
Po jednej stronie placu znajduje się koś ció ł Santo Antao (Igreja de Santo Antao), zbudowany w XVI wieku, a po drugiej stronie znajduje się budynek Banku Portugalii.
Evora. Koś ció ł Santo Antan
Koś ció ł Santo Antan w Evora został wzniesiony najwyż szym dekretem arcybiskupa miasta Enrique Portugalii w 1557 roku, któ ry pó ź niej został kró lem Portugalii Henrykiem.
Koś ció ł znajduje się w miejscu, w któ rym wcześ niej znajdował a się ś redniowieczna kaplica, z któ rej znajdował się marmurowy oł tarz. Drugą atrakcją wnę trza koś cioł a jest sł ynny obraz „Dusze”, wykonany z kafli.
Wjechaliś my do Santo Antan, nie był o zwiedzają cych, a gdy już miał em robić zdję cia, mó j wzrok padł na kartkę papieru przyklejoną do kolumny z ostrzeż eniem, ż e fotografia i filmowanie w katedrze jest pł atne. I w tej samej chwili podszedł do nas sł uga ś wią tyni i zaczą ł coś mó wić , ż ą dać i wskazywać drzwi. Musiał em się szybko wycofać – jak się okazał o, katedra jest otwarta dla zwiedzają cych o okreś lonej godzinie, któ ra już się skoń czył a. Koś ció ł jest bardzo pię kny, ale niestety nie zdą ż yliś my go zobaczyć . : (
Dlatego zdję cie pochodzi z Tyrnetu.
Najsł ynniejszym zabytkiem É vory jest Ś wią tynia Diany, a raczej pozostał oś ci ś wią tyni - jedynego zabytku rzą dó w rzymskich, któ ry przetrwał w Portugalii. Chociaż nazywa się ją ś wią tynią Diany, nie ma ona nic wspó lnego z rzymską boginią ł owó w. Nazwę tę ś wią tynia otrzymał a znacznie pó ź niej od legend z XVII wieku. Najprawdopodobniej ś wią tynia został a wzniesiona na cześ ć cesarza Augusta, czczonego jako bó stwo zaró wno w czasie swego panowania, jak i po ś mierci.
Evora. Ś wią tynia Diany.
Evora. Ś wią tynia Diany. Po lewej stronie znajduje się fasada klasztoru Convento dos Loios, po prawej kopuł a katedry w Ce
Na tym samym placu, na któ rym znajduje się ś wią tynia Diany, znajduje się budynek pó ź nogotyckiego klasztoru Convento dos Loios (Convento dos Ló ios). Klasztor Ló ios, znany ró wnież jako klasztor ś w. Jana Ewangelisty, został zbudowany w XV wieku na pozostał oś ciach ś redniowiecznego zamku. Podczas trzę sienia ziemi w 1755 roku klasztor został poważ nie uszkodzony, a teraz, po pracach konserwatorskich i konserwatorskich, znajduje się tu luksusowy hotel.
Spacerują c po pozostał oś ciach rzymskiej ś wią tyni i patrzą c na otaczają cą architekturę , zauważ ył em fasadę tego budynku i spró bował em zajrzeć do ś rodka. Zaraz za drzwiami znajdował o się coś w rodzaju kasy, a potem wszystko był o ukryte przed wzrokiem ciekawskich przez zasł ony z czerwonego aksamitu. Nie bardzo chciał em pł acić , ż eby zobaczyć coś nieznanego, a na mapie budynek jest oznaczony jako Pousada dos Ló ios, czyli hotel. Teraz, piszą c tę historię , przypadkowo znalazł em w Internecie zdję cia wystroju wnę trza koś cioł a klasztornego i naprawdę ż ał ował em, ż e nie wiedział em o tym rok temu.
I znowu zdję cia innych osó b z internetu:
Obok Ś wią tyni Diany znajduje się najwię ksza ś redniowieczna katedra w Portugalii - Katedra Wniebowzię cia Najś wię tszej Maryi Panny lub Katedra Se. Wzniesiony w XII-XIII wieku w najwyż szym punkcie miasta, wyglą da jak forteca, uważ any jest za jedną z najpię kniejszych katedr: portal zdobią posą gi apostoł ó w, wewną trz luksusowy oł tarz gł ó wny wykonany z ró ż owy, czarno-biał y marmur.
Evora. Katedra Se
Evora. Katedra Se
Evora. Katedra Se
Evora. Se Katedra
Evora. Se Katedra
Evora. Se Katedra
Evora. Se Katedra
Evora. Se Katedra
Oto najstarsze dział ają ce organy w Portugalii z XVI wieku. A w jednej z wież mieś ci się Muzeum Sztuki Religijnej z kolekcją przedmiotó w i naczyń koś cielnych, przedmiotó w sztuki sakralnej, kolekcją szat sakralnych.
Zgodnie z lokalną legendą flagi karawel Vasco da Gamy został y poś wię cone w tej katedrze przed wypł ynię ciem do Indii w 1497 roku.
Evora. Se Katedra
Evora. Se Katedra
A najciekawszą i nieoczekiwaną ozdobą katedry jest posą g Matki Boskiej w cią ż y, znanej jako Kró lowa Matek Niebieskich. Posą g ten przez dł ugi czas budził kontrowersje swoją „ciekawą pozycją ”, ale ostatecznie został jednak uznany przez koś ció ł .
Evora. Se Katedra
Planują c odwiedzić Evorę , wydrukował em mapę Google z historycznym centrum miasta, zaznaczają c na niej wszystkie interesują ce obiekty. Nie zauważ ył em ż adnych problemó w z orientacją , ale z tą mapą , szukają c ś wią tyni Diany, udał o nam się zgubić i zawę drować w zupeł nie inną czę ś ć miasta. Albo coś z projekcją , albo ze skalą tych google maps, ale już kilka razy tak „wę drował em”. : )
Jak się okazał o, prawie prosta uliczka z licznymi sklepami z pamią tkami i kawiarniami wznosi się od centralnego Praç a do Giraldo do katedry Se. Produkty wykonane z drewna korkowego - od podstawek pod filiż anki po eleganckie torebki, wielobarwna ceramika - tradycyjne naczynia z jasnymi zdobieniami, kopie portugalskich i mauretań skich pł ytek, oryginalne designerskie produkty, wyroby tekstylne. I oczywiś cie wina lokalne – z prowincji Alentejo, uważ anej za jedno z najlepszych w Portugalii.
Odrywają c się od mojego towarzystwa, wę drował em wą skimi uliczkami Evory, cieszą c się ich ciszą , podziwiają c biał e domy z ż ó ł tą obwó dką , w niektó rych miejscach wbudowane w ł uki akweduktu – kolejny zabytek pozostał y po staroż ytnych Rzymianach, patrzą cy w oknach licznych sklepó w, wsł uchują c się w odgł osy miasta i fotografują c, fotografują c, fotografują c. . .
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora.
Evora przebił a się do mojego serca i oczarował a swoją prostotą i harmonią .