«Что можно там делать столько раз? », спросит меня искушенный путешественник. И мне сложно будет ответить ему что-нибудь вразумительное. Да, море. Да, приветливые люди. Да, вкусная еда. Ну, так этого добра хватает и в других местах Черногории! Так какого же лешего не сменить эту шумную Будву на другое, более спокойное место? !
Возможно, когда-нибудь мы с женой так и сделаем. Но этим летом мы решили не рисковать и не экспериментировать, ибо времена сейчас сами знаете какие, и деньги зарабатываются намного сложнее, чем прежде. Поэтому выбрали гарантированно позитивный отдых в надежном месте, на вилле у старых знакомых.
Я часто просматриваю отзывы отдыхавших в Черногории и вижу, что выбор незнакомой виллы – это лотерея. В турагентствах персонал зачастую «живет одним днём»: пытаются всучить залежалый товар новичкам, которые ни разу не были в этих краях. И не важно, что в следующий раз этот клиент к тебе уже не придет. «Будут другие, подумаешь, проблема! »- веселятся в турагентствах.
И даже, если хорошо знаешь эту местность, то особенности конкретной виллы могут хорошенько испортить тебе долгожданный, кровью заработанный отпуск. Как почитаешь заметки путешественников – волосы дыбом. Вроде бы отель (вилла) и не на окраине, и море рядом, а от их подробностей проживания становится не по себе.
Некоторые говорят: «Вы же не жить в отеле едете на отдых, переспали и, вперед, на море! ». Возможно, для кого-то это так, но не для нас. Узкая зона звукового и климатического комфорта – вот это о нас J Если я еду в Европу, а не крымнаш, то вправе ожидать качественного жилья, сервиса и достойного отношения к клиенту.
Помимо этого тот, кто бывал в Будве, знает, что рядом со Старым городом (где и проходит, в основном, вся вечерняя жизнь города) не так много вилл и отелей. Они, большей частью расположены на приличном расстоянии от Старого города, и описываются в турагентствах, как расположенные в 10 – 15 минутах от моря. Мы тоже повелись на эту удочку в первый раз. Да, от нашей виллы до моря было минут 12 – 15 ходьбы. Но это был Slovenska plaza (Cловацкий пляж, который многие переводят почему – то как Славянский). Чистым этот пляж явно не назовешь и поскольку нам надоело постоянно натыкаться на чьи-то окурки, мы стали активно искать более достойные пляжи. Аборигены сказали, что можно ездить каждый день на более чистые пляжи в Бечичи или на Яз. Либо – ходить на знаменитый будванский пляж Могрен, но это будет занимать от виллы минут 40 – 45 ходьбы. Посетив Могрен один раз, мы влюбились в него, и в ту первую поездку ходили только туда. В 2007 году у меня еще не было цифрового аппарата, но даже на мыльницу получилось много чудесных фото. Пляж ежедневно убирался, а над водой нависали причудливые скалы со стелящимися вдоль воды соснами. Море – изумрудного цвета и прозрачно как горное озеро! Мы наслаждались этой красотой, и ни о каких Бечичах и Язах тогда даже и не помышляли. НО, дорога обратно на виллу проходила уже по самой жаре. Изможденные, мы еле доплетались домой и долго не могли вылезти из душа. А вечером, одолеваемые скукой, вновь по тому же пути ползли в Старый город, расположенный невдалеке от Могрена. Поскольку дома мы большую часть времени проводили в офисах, то такие ежедневные забеги по жаре (плюс заплывы : -)) прилично нас вымотали. А с рассветом в расположившемся по соседству частном секторе нас принимался будить подлючий петух. С тех пор мы решили: в следующие разы будем искать виллу поближе к Могрену и Старому городу.
Спустя несколько лет мы вновь приехали в Черногорию, и сомнений насчет места пребывания не было – Будва нас покорила своей безмятежностью и хорошей инфраструктурой. Тебе не нужно каждый вечер думать, как добраться до любимого Старого города, а поздно вечером заказывать такси, чтобы вернуться к себе на виллу. Пришвартованные рядом со Старым городом респектабельные яхты, прелестная, струящаяся из набережных ресторанчиков живая музыка, волшебная атмосфера внутри вечернего Старого города, и, что очень важно, ощущение абсолютной безопасности в ночном городе, когда ты спокойно возвращаешься домой, не беспокоясь встретить в подворотне подозрительных личностей. Пребывая в Париже или других известных туристических местах, у меня не было такого безмятежного ощущения в поздне – вечернее время. Поэтому, как говорится, от добра добра не ищут.
Итак, Будва. Но где именно в Будве? Во время первого пребывания мы не могли не заметить и не услышать знаменитую будванскую дискотеку Trocadero рядом со Старым городом, которая по вечерам ритмично гудела и сверлила небо лазерными лучами. Из-за неё размещение в отелях первой линии совсем близко к Старому городу и Могрену гарантировало ещё те веселые ночки. Конечно, я не беру в расчет тех граждан, которые, приняв на грудь изрядное количество декалитров, уже ничего не могли слышать, доползая под утро к своему лежбищу J
В турагентстве, услышав наши сомнения и пожелания насчет выбора виллы, немного подумав, предложили, как потом оказалось, более чем подходящий вариант: вилла «Пима». Прибыв на место, мы увидели, что расположение виллы в районе Babin Do было, на наш взгляд, близким к идеальному. Находясь недалеко от центра города, «Пима» была достаточно хорошо ограждена от сирен Trocadero, что давало нам возможность безмятежно засыпать сном младенца. До ключевых продуктовых точек города – «Мега Маркета» и Зеленого рынка – 6 минут неторопливой ходьбы, а до Старого города и Могрена – минут 15 и 20 соответственно в тени густых платанов и благоухающих олеандров.
Интерьер виллы в целом и нашего номера в частности порадовал свежим ремонтом, качественными мебелью и сантехникой. Комфортная двуспальная кровать (а не придвинутые друг к дружке односпалки), надежно работающая сантехника, кондиционер и ТВ с несколькими русскоязычными каналами. Да и черногорскую речь мы довольно быстро стали сносно понимать. Братья – славяне, что и говорить!
Персонал виллы приветлив, особенно хозяева - Радо и его жена, которую он ласково называет Буба. Нам было невероятно комфортно общаться с этими постоянно улыбающимися людьми, которые внимательно прислушиваются к твоим просьбам и стараются по возможности их удовлетворить. Мне трудно представить, чтобы эти хозяева (как часто встречается в других отзывах) демонстративно игнорировали твои просьбы и пожелания. Если это в их силах, они обязательно пойдут тебе навстречу.
Кстати, в этом году Радо лично встречал и провожал нас на своем авто в аэропорт Тивата, избавив от необходимости торгов с местными таксистами. За что ему – большое спасибо! По пути мы общались, как старые друзья, которые давно не виделись и которым есть, чем поделиться.
Что касается питания (завтраки), то оно не является чем-то особенным среди других будванских вилл. Обычный набор: яичница, сосиски, сыры, ветчина среднего качества (которая мне меньше всего пришлась по вкусу), овощи, разнообразные мюсли, сливочное масло, мед, джемы, молоко, хороший выбор чаев, растворимый кофе Nescafe. В наш последний приезд этим летом мы обрадовались расширению ассортимента за счет свежей собственной выпечки и волшебного черногорского пршута (местная версия хамона). Пожалуй, для успешного завершения приятного завтрака нам с женой не хватало свежезаваренного ароматного кофе, которым мы, впрочем, чудесно наслаждались в набережных кафешках, созерцая веселую солнечную рябь изумрудной Адриатики. Среднестатистический ассортимент блюд завтрака компенсировался уютным внутренним двориком с удобной плетенной мебелью, где можно откушать в окружении созревающих мандаринов, апельсинов и других благоухающих насаждений. Да и внутреннее помещение ресторана с окнами от пола до потолка таким же уютным и способствовало успешному усвоению утренней пищи. Хотя мы, всё же чаще предпочитали завтракать на природе, во дворике, постоянно вдыхая невероятно чистый и ароматный воздух приморского утра. И лишь изредка, облюбовавший ножки жены комарик (я с ним солидарен J), выводил нас из состояния эйфории. Мы были благодарны хозяевам виллы за эти прекрасные утренние моменты!
Успешно подкрепившись и сменив утренне-ресторанный наряд на пляжные шорты с футболками, мы быстро спускались к Могрену в нетерпении окунуться в прохладное, невероятно чистое, изумрудное море Адриатики. Мы влюбились в эту изумрудную роскошь и отдавались ей с невероятным наслаждением. Каждый миг пребывания там был наполнен радостью жизни.
Вдоволь накупавшись, мы возвращались с моря под начинавшим неистово жарить солнцем. Навстречу проплывали поджаренные с вчера тела недавно проснувшихся отдыхающих. Их здоровью можно только позавидовать. Судя по запаху, вчера они знатно выпили в количестве изрядном, а сейчас на бреющем движутся загорать в самую, что ни на есть жару. Уж отдыхать, так отдыхать!
Обедали мы обычно дома, на уютном балконе, так как, только вернувшись с пляжа, не было желания снова по жаре выдвигаться в город. Да и особой надобности не было. Накупив на рынке безумно вкусных черногорских сыров, аналогов которым у нас просто нет (рассматривать в качестве альтернативы нашу брынзу просто некорректно; разница более, чем существенна), волшебного пршута (тоже – аналогов нет), домашних помидор, перца, оливок и маслин, а также прикупив в соседнем Мега Маркете знаменитый Vranec (сухое красное вино) и душистого хлебушка, мы пировали, не выходя из виллы, наслаждаясь отменным качеством и неповторимым вкусом простых черногорских продуктов. Даже купленные в супермаркете молочные продукты более качественные и натуральные на вкус, чем наши. Особенно нам понравился вишневый йогурт Jogood (есть в фотоотчете). Ну а если хотелось на обед поесть чего-нибудь горяченького, по пути из Могрена заходили в стоящую рядом со Старым городом кафешку во дворе отеля «Могрен». Называется, кажется «Могрен Экспресс» (или что – то в этом роде). На цены у меня память не очень, если не ошибаюсь, первое блюдо стоило 2.5 – 3 евро и второе – 3-5 евро. Это, конечно, не ресторан, формат напоминает нашу «Пузату хату», но качество блюд – хорошее. Особенно нам нравились всякие овощные блюда. Хорошо известный в Будве так называемый ресторан “L&M” на термин «ресторан» явно не тянет. Как по мне, так забегаловка забегаловкой, с мухами и клеёнкой на столах. По крайней мере, так было во все наши прошлые пребывания в Будве. В этом году мы туда даже не заглядывали. Может, там что-то и изменилось…Знаю, что у жильцов некоторых вилл в центре города завтраки – в этом чудном заведении. Я им, откровенно говоря, не завидую. Приехать в страну с такими великолепными гастрономическими традициями и питаться в такой харчевне – это, мягко говоря, странно! Не вызвало у нас вдохновения и посещение широко известного ресторана «Кенгуру». Я знаю, что многим там нравится, и это их право. Возможно, кухня там и неплохая, но мы до дегустации блюд не дотянули и просто сбежали, не дождавшись неторопливых официантов. Но не медлительность официантов стала крайней точкой, а опять же, большое количество мух, снующих по столам. Не уверен на 100%, но там тоже, кажется вместо скатертей клеёночка L. В общем, мы были рады, что официанты так нерасторопны, и у нас было время оценить окружающую обстановку и вовремя ретироваться.
А вот на набережной довольно много отличных мест для того, чтобы насладиться черногорской кухней и прекрасными видами на море. Собственно, для нас никогда не возникал вопрос, где поужинать. Конечно, на набережной! Может, это и банально, но обязательно с видом на море. Ведь через несколько дней ты снова окажешься в пыльном мегаполисе с видом на Бортничи и моря тебе не видать минимум год.
Поэтому море в вечернем меню было must have. Ну и всё остальное, связанное с море: рыба в разных вариациях, мидии, креветки, устрицы и т. д. и т. п. В общем, морской беспредел. Из ресторанов особенно понравились Astoria и примыкающий к нему, кажется Konoba Stary Grad, расположенные за Старым городом у самого моря. Крепостные стены отделяют эти рестораны от шумной суеты вечернего города и перед тобой только лунная дорожка на морской глади, средневековые силуэты Старого города и изысканная музыка. Правда, в этом году музыка была не то, чтобы изысканная, а просто хорошая. Кое-кто из местных говорит, что наилучшие исполнители собираются здесь к началу сентября. Тогда всё совпадает, ведь все предыдущие разы мы как раз и были в Будве в первой половине сентября. Особенно нас покорила в позапрошлом сентябре пара музыкантов из Сербии, выступавших по вечерам в баре El Mundo у стен Старого города. Виртуозное владение испанской гитарой парнем и необычный голос девушки просто завораживали и вызывали бурю эмоций! К сожалению, в этом июле их ещё не было. В баре сказали, что, возможно, они опять приедут в сентябре. Я бы много отдал, чтобы снова их услышать!
Многим интересным хочется поделиться, но, для одного раза, пожалуй, достаточно. В следующий раз расскажу об увлекательных поездках по побережью, которые запечатлелись в нашей памяти, наверное, навсегда!
„Co moż esz tam robić tyle razy? spyta mnie wyrafinowany podró ż nik. I trudno mi bę dzie odpowiedzieć mu coś zrozumiał ego. Tak, morze. Tak, przyjaź ni ludzie. Tak, pyszne jedzenie. Có ż , ta dobroć wystarczy w innych miejscach Czarnogó ry! Dlaczego wię c nie zmienić tej hał aś liwej Budvy w inne, spokojniejsze miejsce? !
Być moż e kiedyś moja ż ona i ja to zrobimy. Ale tego lata postanowiliś my nie ryzykować i nie eksperymentować , bo teraz wiesz, jakie są czasy, a pienią dze zarabia się znacznie trudniej niż wcześ niej. Dlatego wybraliś my gwarantowane pozytywne wakacje w bezpiecznym miejscu, w willi ze starymi znajomymi.
Czę sto patrzę na opinie urlopowiczó w w Czarnogó rze i widzę , ż e wybó r nieznanej willi to loteria. W biurach podró ż y pracownicy czę sto „ż yją pewnego dnia”: starają się przekazać stare towary przybyszom, któ rzy nigdy nie byli w tych czę ś ciach.
I nie ma znaczenia, ż e nastę pnym razem ten klient nie przyjdzie do Ciebie. „Bę dą inni, pomyś l, problem! - baw się w biurach podró ż y.
I nawet jeś li dobrze znasz ten obszar, cechy konkretnej willi mogą zepsuć twoje dł ugo oczekiwane, cię ż ko zarobione wakacje. Jak czytasz notatki podró ż nikó w - wł osy na gł owie. Wydaje się , ż e hotel (willa) nie jest na peryferiach, a morze jest w pobliż u, ale z ich szczegó ł ó w ż ycia staje się niewygodne.
Niektó rzy mó wią : „Nie mieszkasz w hotelu, jedziesz na wakacje, spał eś i jedziesz nad morze! ”. Dla niektó rych moż e to być prawdą , ale nie dla nas. Wą ska strefa komfortu akustycznego i klimatycznego - to o nas J Jeś li jadę do Europy, a nie na nasz Krym, to mam prawo oczekiwać wysokiej jakoś ci mieszkania, obsł ugi i przyzwoitego stosunku do klienta.
Ponadto ci, któ rzy byli w Budvie wiedzą , ż e w pobliż u Starego Miasta (gdzie w zasadzie toczy się cał e wieczorne ż ycie miasta) nie ma zbyt wielu willi i hoteli.
Są one w wię kszoś ci poł oż one w przyzwoitej odległ oś ci od Starego Miasta, aw biurach podró ż y opisywane są jako 10-15 minut od morza. My też po raz pierwszy zakochaliś my się w tej przynę cie. Tak, to był o 12-15 minut spacerem od naszej willi do morza. Ale to był Slovenska plaza (sł owacka plaż a, któ rą wielu tł umaczy z jakiegoś powodu jako sł owiań ska). Tej plaż y oczywiś cie nie moż na nazwać czystą , a ponieważ byliś my zmę czeni cią gł ym wpadaniem na czyjeś niedopał ki, zaczę liś my aktywnie szukać bardziej godnych plaż . Tubylcy mó wili, ż e na czystsze plaż e w Becici czy Yaz moż na codziennie jeź dzić . Lub - idź na sł ynną plaż ę Mogren w Budvie, ale spacer z willi zajmie 40-45 minut. Po raz pierwszy odwiedziliś my Mogren, zakochaliś my się w nim i na tej pierwszej wycieczce pojechaliś my tylko tam. W 2007 roku nie miał em jeszcze aparatu cyfrowego, ale nawet na mydelniczce dostał em mnó stwo wspaniał ych zdję ć .
Plaż a był a codziennie sprzą tana, a nad wodą wisiał y dziwaczne skał y, a po wodzie peł zał y sosny. Morze jest szmaragdowozielone i przejrzyste jak gó rskie jezioro! Cieszyliś my się tym pię knem, a potem nawet nie myś leliś my o ż adnym Becichi i Yazakh. ALE droga powrotna do willi był a już w samym upale. Wyczerpani ledwo tkaliś my do domu i przez dł ugi czas nie mogliś my wyjś ć spod prysznica. A wieczorem, przytł oczeni nudą , ponownie czoł gali się tą samą ś cież ką do Starego Miasta, poł oż onego niedaleko Mogren. Ponieważ w domu wię kszoś ć czasu spę dzaliś my w biurach, takie codzienne biegi w upale (plus pł ywanie : -)) bardzo nas wyczerpał y. A o ś wicie w sektorze prywatnym znajdują cym się w są siedztwie zaczą ł nas budzić podł y kogut. Od tego czasu postanowiliś my: nastę pnym razem poszukamy willi bliż ej Mogren i Starego Miasta.
Kilka lat pó ź niej ponownie przyjechaliś my do Czarnogó ry i nie był o ż adnych wą tpliwoś ci co do miejsca pobytu – Budva podbił a nas swoim spokojem i dobrą infrastrukturą . Nie musisz co wieczó r zastanawiać się , jak dostać się na ukochaną Staró wkę , a pó ź nym wieczorem zamó wić taksó wkę , aby wró cić do willi. Szanowane jachty zacumowane w pobliż u Starego Miasta, pię kna muzyka na ż ywo pł yną ca z restauracji na nabrzeż u, magiczna atmosfera na Starym Mieś cie wieczorem i, co bardzo waż ne, poczucie absolutnego bezpieczeń stwa w nocnym mieś cie, gdy spokojnie wracasz do domu bez martwią c się , ż e w bramie spotkasz podejrzane osobistoś ci. Kiedy był em w Paryż u lub innych znanych turystycznych miejscach, pó ź nym wieczorem nie miał em tak pogodnego uczucia. Dlatego, jak mó wią , nie szukają dobra od dobra.
A wię c Budva. Ale gdzie dokł adnie w Budvie?
Podczas naszego pierwszego pobytu nie mogliś my nie zauważ yć i usł yszeć sł ynnej Budva disco Trocadero w pobliż u Starego Miasta, któ ra rytmicznie brzę czał a wieczorami i wiercił a niebo promieniami laserowymi. Dzię ki niej noclegi w pierwszorzę dnych hotelach bardzo blisko Starego Miasta i Mogren gwarantował y nawet te wesoł e noce. Oczywiś cie nie biorę pod uwagę tych obywateli, któ rzy po zabraniu sporej iloś ci dekalitró w na piersiach, nic już nie sł yszeli, czoł gają c się rano do ich holu J
W biurze podró ż y, sł yszą c nasze wą tpliwoś ci i ż yczenia dotyczą ce wyboru willi, po kró tkim namyś le zaproponowali, jak się pó ź niej okazał o, bardziej niż odpowiednią opcję : Villa Pima. Po przyjeź dzie przekonaliś my się , ż e poł oż enie willi w okolicy Babin Do był o naszym zdaniem bliskie ideał u. Bę dą c blisko centrum miasta, Pima był a doś ć dobrze chroniona przed syrenami Trocadero, co dał o nam moż liwoś ć spokojnego zaś nię cia do snu dziecka.
Do kluczowych punktó w handlowych miasta - "Mega Market" i Zielonego Rynku - 6 minut spokojnego spaceru, a do Starego Miasta i Mogren - odpowiednio 15 i 20 minut, w cieniu gę stych platanó w i pachną cych oleandró w.
Wnę trze willi jako cał oś ć , aw szczegó lnoś ci nasz pokó j, zadowolił o nas ś wież ym remontem, wysokiej jakoś ci meblami i urzą dzeniami sanitarnymi. Wygodne podwó jne ł ó ż ko (a nie pojedyncze ł ó ż ka zsunię te do siebie), niezawodna instalacja wodno-kanalizacyjna, klimatyzacja i telewizor z kilkoma kanał ami w ję zyku rosyjskim. Tak i szybko zaczę liś my tolerować mowę czarnogó rską . Bracia - Sł owianie, oczywiś cie!
Obsł uga willi jest przyjazna, zwł aszcza wł aś ciciele - Rado i jego ż ona, któ rą pieszczotliwie nazywa Buba. Niezwykle wygodnie był o nam komunikować się z tymi cią gle uś miechnię tymi ludź mi, któ rzy uważ nie sł uchają twoich pró ś b i starają się je jak najlepiej zaspokoić .
Cię ż ko mi sobie wyobrazić , ż e ci gospodarze (jak to czę sto bywa w innych recenzjach) wyzywają co zignorowali Twoje proś by i ż yczenia. Jeś li to w ich mocy, na pewno pó jdą się z tobą spotkać .
Swoją drogą , w tym roku Rado osobiś cie spotkał nas i odwió zł nas swoim samochodem na lotnisko Tivat, eliminują c potrzebę targowania się z lokalnymi taksó wkarzami. Za co jest bardzo wdzię czny! Po drodze rozmawialiś my jak starzy znajomi, któ rzy dawno się nie widzieli i mieli się czym podzielić .
Jeś li chodzi o jedzenie (ś niadanie), nie jest to coś wyją tkowego wś ró d innych willi Budva. Zwykł y zestaw: jajecznica, kieł baski, sery, ś redniej jakoś ci szynka (któ ra był a moją najmniej ulubioną ), warzywa, ró ż norodne musli, masł o, mió d, dż emy, mleko, duż y wybó r herbat, kawa rozpuszczalna Nescafe.
Podczas naszej ostatniej wizyty tego lata z przyjemnoś cią poszerzyliś my asortyment o ś wież e domowe wypieki i magiczne prosciutto czarnogó rskie (lokalna wersja szynki). Być moż e do pomyś lnego zakoń czenia przyjemnego ś niadania zabrakł o mi i mojej ż onie ś wież o parzonej aromatycznej kawy, któ rą jednak cudownie rozkoszowaliś my się w kawiarniach na nabrzeż u, kontemplują c wesoł e sł oneczne fale szmaragdowego Adriatyku. Przecię tny asortyment dań ś niadaniowych został zrekompensowany przytulnym patio z wygodnymi wiklinowymi meblami, gdzie moż na zjeś ć w otoczeniu dojrzewają cych mandarynek, pomarań czy i innych pachną cych nasadzeń . A wnę trze restauracji z oknami od podł ogi do sufitu jest ró wnie przytulne i przyczynił o się do udanej asymilacji porannego jedzenia. Chociaż nadal woleliś my zjeś ć ś niadanie na ś wież ym powietrzu, na dziedziń cu, nieustannie wdychają c niesamowicie czyste i pachną ce powietrze nadmorskiego poranka.
I tylko od czasu do czasu komar, któ remu upodobał sobie nogi ż ony (zgadzam się z nim J), wyprowadzał nas ze stanu euforii. Byliś my wdzię czni wł aś cicielom willi za te cudowne poranne chwile!
Po udanym odś wież eniu się i zmianie z porannego stroju restauracyjnego na plaż owe szorty z T-shirtami, szybko zeszliś my do Mogren, chcą c zanurzyć się w chł odnym, niesamowicie przejrzystym, szmaragdowym morzu Adriatyku. Zakochaliś my się w tym szmaragdowym luksusie i oddaliś my się mu z niesamowitą przyjemnoś cią . Każ da chwila bycia tam przepeł niona był a radoś cią ż ycia.
Po pł ywaniu do syta wró ciliś my z morza pod sł oń cem, któ re zaczę ł o się wś ciekle smaż yć . W ich stronę pł ynę ł y ciał a ś wież o przebudzonych wczasowiczó w, smaż one od wczoraj. Ich zdrowia moż na tylko pozazdroś cić . Są dzą c po zapachu, wczoraj wyraź nie wypili sporo, a teraz poruszają się na niskim poziomie, aby opalać się w samym upale. Odpocznij, odpocznij!
Zwykle jedliś my w domu, na przytulnym balkonie, bo dopiero po powrocie z plaż y nie był o ochoty na ponowne wyprowadzanie się do miasta w upale. I nie był o ż adnej szczegó lnej potrzeby. Kupują c na rynku szalenie pyszne sery czarnogó rskie, któ rych po prostu nie mamy analogó w (po prostu niepoprawne jest traktowanie naszego sera jako alternatywy; ró ż nica jest wię cej niż znaczą ca), magiczne prosciutto (ró wnież - nie ma analogó w), domowe pomidory , papryki, oliwki i oliwki, a takż e sł ynny Vranec (wytrawne czerwone wino) i pachną cy chleb na pobliskim Mega Market, biesiadowaliś my bez wychodzenia z willi, cieszą c się doskonał ą jakoś cią i niepowtarzalnym smakiem proste produkty czarnogó rskie. Nawet produkty mleczne kupowane w supermarkecie są wyż szej jakoś ci i mają naturalny smak niż nasze. Szczegó lnie smakował nam jogurt wiś niowy Jogood (dostę pny w fotorelacji).
Przyjechać do kraju o tak wspaniał ych tradycjach gastronomicznych i zjeś ć w takiej tawernie jest, delikatnie mó wią c, dziwne! Nie zainspirował a nas wizyta w znanej restauracji „Kangur”. Wiem, ż e wielu ludziom się tam podoba i mają do tego prawo. Moż e tam kuchnia nie jest zł a, ale my nie dotarliś my do degustacji potraw i po prostu uciekliś my nie czekają c na niespiesznych kelneró w. Ale to nie powolnoś ć kelneró w stał a się punktem skrajnym, ale znowu duż a liczba much biegają cych wokó ł stoł ó w. Nie jestem pewien na 100%, ale zamiast obrusó w wydaje się , ż e jest też cerata L. Generalnie cieszyliś my się , ż e kelnerzy są tak powolni, a my zdą ż yliś my ocenić otoczenie i na czas przejś ć na emeryturę .
Ale na nabrzeż u jest sporo wspaniał ych miejsc, w któ rych moż na delektować się czarnogó rską kuchnią i pię knym widokiem na morze. Wł aś ciwie nigdy nie powstał o dla nas pytanie, gdzie zjeś ć obiad. Oczywiś cie na nabrzeż u!
Moż e to banalne, ale zawsze z widokiem na morze. Rzeczywiś cie, za kilka dni znó w znajdziesz się w zakurzonej metropolii z widokiem na Bortnichi i morze, nie zobaczysz jej przez co najmniej rok.
Dlatego w wieczornym menu nie mogł o zabrakną ć morza. No i wszystko inne zwią zane z morzem: ryby w ró ż nych wariacjach, mał ż e, krewetki, ostrygi itd. itd. Ogó lnie morski chaos. Spoś ró d restauracji najbardziej podobał a mi się Astoria, a są siadują ca z nią , zdaje się , Konoba Stary Grad, poł oż ona za Starym Miastem w pobliż u morza. Warowne mury oddzielają te restauracje od zgieł ku wieczornego miasta, a przed Tobą tylko oś wietlona księ ż ycem ś cież ka na tafli morza, ś redniowieczne sylwetki Starego Miasta i wykwintna muzyka. Co prawda w tym roku muzyka nie był a aż tak wyrafinowana, ale po prostu dobra. Niektó rzy miejscowi mó wią , ż e najlepsi wykonawcy gromadzą się tu na począ tku wrześ nia. Wtedy wszystko się pokrywa, bo poprzednio byliś my akurat w Budvie w pierwszej poł owie wrześ nia.
Szczegó lnie we wrześ niu ubiegł ego roku urzekł a nas para muzykó w z Serbii, któ rzy wieczorami wystę powali w barze El Mundo pod murami Starego Miasta. Wirtuozowskie posiadanie hiszpań skiej gitary przez faceta i niezwykł y gł os dziewczyny po prostu zafascynował y i wywoł ał y burzę emocji! Niestety w lipcu tego roku nie był o. Bar powiedział , ż e mogą wró cić we wrześ niu. Oddał bym wszystko, aby ponownie ich usł yszeć !
Chciał abym podzielić się wieloma ciekawymi rzeczami, ale być moż e choć raz to wystarczy. Nastę pnym razem opowiem Wam o ekscytują cych wycieczkach wzdł uż wybrzeż a, któ re utkwił y nam w pamię ci prawdopodobnie na zawsze!