Далмация условно поделена на Северную, Среднюю и Южную. О Северной (Шибеник) и Средней (Трогир и Сплит) Далмации мы уже немного представление получили, пора было хоть одним глазком взглянуть и на Южную…
Дубровник расположен именно в Южной Далмации, практически это самый южный город Хорватии, дальше уже Черногория. Благодаря своей красоте и богатому культурному наследию этот средневековый город входит в тройку красивейших городов–памятников Европы эпохи Возрождения, кроме того, включен в десятку самых романтических городов мира. Не увидеть этот замечательный город, настоящую сокровищницу, было бы не простительно…
Расстояние от Сплит до Дубровника около 220 км. Казалось бы, не так много, но не забывайте, что в Хорватии все км. длиннее : )))… Время в пути автобусов из Сплита в Дубровник, согласно расписаниям, обычно около 4.5–5 часов. После тщательных поисков ещё дома был обнаружен «быстрый» автобус, который обещал довести нас до Дубровника за 3ч. 45 мин. , да и время отправления было удачным в 12.30, прибытие в 16.15 (цена – 115 кун + 7 кун за багаж). С утра ещё успеваем накупаться в море, а вечером – погулять уже по Дубровнику, а в самую жару – провести время в комфортабельном автобусе с кондиционером…
Существует несколько дорог в сторону Дубровника, наш автобус вначале ехал по новому автобану (ещё до конца недостроенному), потом спустился к дороге вдоль моря. Автобан проходит за горным массивом Биоково, моря оттуда уже не видно…
Вторая дорога, Ядранская магистраль, проходит вдоль моря через Омиш, над Брелой, Башкой Водой, через Макарску, она более живописная, но и более узкая и извилистая (мы ехали по Ядранской магистрали на обратной дороге из Макарска в Сплит, так, что все эти красоты тоже увидели : ).
Уже после возвращения домой я прочитала на форуме, что кто-то ехал в один с нами день, примерно в это же самое время, по Ядранской магистрали и в районе Брелы был пожар, горело прямо над этой самой дорогой. Так что хорошо, что наш автобус «пошёл другим путём» : )…
Пожары – это отдельная тема, к сожалению, многие южные страны от этого не застрахованы. Не буду скрывать, и меня немного эта тема перед поездкой напрягала. Но бог миловал, пожары обошли нас стороной (или мы обошли их : ). Видели небольшой дым от пожара при подъезде к Скрадину, на подступах к парку КРКА (где-то даже на фотографии его немного видно); читала, что накануне нашего приезда в районе Дубровника тоже был пожар; да и видели последствия пожара в районе Брелы на обратной дороге (пятна выгоревшего леса). Но в Хорватии всё хорошо организовано: оперативно летают вертолёты и тушат очаги возгорания (видели такой вертолёт в районе КРКА).
Было даже интересно проехать немного по горной Хорватии, увидеть её и такой…Спустившись к морю, нам открылись замечательные морские виды, пытались заснять всё это на фото и видео (жаль через окно автобуса не всё идеально получается, а остановки на фотопаузы не предусмотрены: ().
По дороге на Дубровник нам предстояло ещё 2 раза «перейти границу» : )), т. к. на расстоянии около 20 км. на берег Адриатического моря выходит территория другого государства – Боснии и Герцеговины (г. Неум). С Хорватией договорённость, что они пропускают её граждан и гостей по упрощённой схеме. О приближении границы мы уже поняли заранее по начавшейся «тянучке» на дороге. Граница чисто формальная, оба раза только посмотрели паспорта, я даже не уверена, смотрели ли штампы о въезде в Хорватию… Само побережье Адриатического моря на территории Боснии и Герцеговины достаточно плотно застроено, оно и понятно почему, всем хочется на море : ))). По этой плотности застройки в г. Неуме и окрестностях почему-то возникли ассоциации с г. Эйлат в Израиле, там тоже только небольшой кусочек на берегу моря Красного…
Наш «быстрый» автобус, который должен был идти 3.45 ч. , конечно же, опоздал, мин. на 50 (а в Сплит пришёл вовремя : ()... Автовокзал находится на берегу моря, рядом с портом (где были пришвартованы огромные, как многоэтажные дома, круизные лайнеры), недалеко есть и Конзум. Приехав на автовокзал, сразу же купили билеты до Макарска (за 2 дня), и места были уже во второй половине автобуса (когда отправлялся, свободных мест не было).
В Дубровнике, чтобы не напрягать себя доставкой багажа, я опять предпочла бронировать апартаменты недалеко от автовокзала, которые по подробным инструкциям от хозяев нашли очень быстро и без проблем. Сын хозяев нас уже высматривал, помог поднести багаж (с багажом всегда помогали и в других отелях-апартаментах). На этот раз у нас была отдельная однокомнатная квартира со всем необходимым и с полностью оборудованной кухней.
Оставив вещи и немного приведя себя в порядок, уже налегке отправились в Старый город. До ворот Pile (конечная остановка) можно без проблем добраться на городском автобусе (№ 1а, 1b, 3), остановка находится недалеко от здания порта. Проезд в городском транспорте Дубровника стоит 15 кун у водителя и 12 кун в киосках (есть на остановках, но не всегда работают) – вход через передние двери, надо компостировать билет возле водителя. Киоск возле порта не работал, купили билеты у водителя, ехать минут 10 в удобном автобусе с кондиционером. Возле ворот Pile киоск работал – купили сразу все билеты на необходимые нам поездки.
До ночи бродили по Старому городу, город поражает, жизнь в нём бурлит допоздна...
Прогулялись по «отполированной» главной улице Страдун, у церкви Св. Влаха (покровителя Дубровника) послушали замечательный концерт, через главную площадь Luza прошли в старый порт (там практически единственное место в Старом городе, где можно посидеть на лавочках и отдохнуть) и дальше к воротам Ploce, просто ходили по улочкам, впитывали атмосферу города…
Людей на улицах Старого города много, и русскоязычных в том числе (до сих пор мы их не встречали), даже уличный певец, по заявке слушателей, пел «Плот» Юрия Лозы : ))…
Одна из основных достопримечательностей Дубровника – это городские крепостные стены, окружающие Старый город, проход по ним – один из главных пунктов обязательной программы по осмотру города. Прогулка по стенам дает представление о былом величии Дубровника, позволяет полюбоваться живописными панорамами города, моря и островов вокруг… Поэтому, на следующее утро мы продолжили знакомство с городом именно с подъёма на эти стены. Осматривать Старый город с высоты крепостных стен надо или пораньше утром или уже ближе к вечеру, в другое время очень жарко. Проход по крепостным стенам открыт с 8:00 и часов до 18:30 (вечером не ходили – точное время закрытия не скажу), цена 70 кун (можно платить карточкой, кассы – справа, если заходить через ворота Pile). Недалеко от касс находится инфоцентр, где можно взять карты, получить другую полезную информацию…
Подниматься на стены можно тут же слева, есть ещё несколько входов на стены, например, за колокольней на площади Luza, возле ворот Ploce…
Планировали начать осмотр прямо с 8 часов, но пораньше встать не смогли : )) и выбрались на стены только в 8.50 (согласно информации на билете).
Перед поездкой начиталась отзывов и рекомендаций, где «опытные» советуют двигаться по стенам не по стрелке, а против неё, «…так меньше устанете, будете практически всё время спускаться и только пару раз подниматься…». Мы так и сделали, сразу поднялись на башню Minceta (самую высокую точку! ), виды открываются прямо таки сногсшибательно красивые и на сам Старый город и на окрестности; дальше обошли по стенам вокруг всего города, рассматривая его с разных ракурсов… Что сказать по поводу движения «против стрелки», оно-то, конечно, может быть и легче идти, но на каждом входе на стену «распорядители» норовят развернуть вас в противоположную сторону, и как сказал мой муж, из-за этого в следующий раз так бы не пошёл…
Проход по стенам, кроме наслаждения замечательными видами, имеет ещё и чисто практическую сторону – позволяет сориентироваться и определить, что и где находится, «ведь сверху видно всё…» : )))
По времени неспешный проход по стенам, с обязательными фото и видео паузами, занял около 2 часов. К 11 часам утра уже было достаточно жарко, так что обязательно берите с собой воду и что-то, чтобы спрятаться от солнца, солнцезащитные средства также приветствуются!
Спустившись со стен, продолжили осматривать город изнутри…
Летом около ворот стоит стража в средневековых костюмах – своеобразная дань памяти свободолюбивым предкам. На площади возле ворот Pile находится большой фонтан Онофрио, возле него можно немного отдохнуть, да и воды набрать… Тут же начинается главная улица Старого города – Страдун. Когда-то это был канал, отделявший островную часть города от материка. Затем канал засыпали, выложили камнями и застроили домами. По обеим сторонам улицы тянутся бесчисленные сувенирные магазинчики и уличные кафе. Людей побольше и цены повыше, чем в Сплите и Трогире, например, мороженое тут стоит уже 10 кун. Слева от Страдуна вверх уходят узкие улицы-лесницы, будьте к этому готовы, особенно, если захотите тут снять отель – подниматься непросто, а если ещё и с багажом (да и весь Старый город закрыт для транспорта)…
Пройдя по Страдуну от Монастыря францисканцев, доходим до площади Ложа с монументальным дворцом Спонза, Княжеским дворцом (или дворцом Ректора) – некогда резиденции градоначальника, избираемого на месяц, в течение которого он не должен был покидать её пределы по другим надобностям, кроме государственных нужд (вот бы наших руководителей так обязать : ). В центре площади стоит колонна Орландо (15 в. ) со статуей рыцаря, правая рука которого, от кончиков пальцев до локтя, задавала официальную меру длины Республики Дубровник – эль. На площади также находится и церковь Св. Влаха, в которой находится позолоченная серебряная статуя Св. Влаха с моделью города 15в. , и городская колокольня с часами, и малый фонтан Онофрио, оформленный интересными декоративными фигурками. Дальше проходим к Кафедральному собору и к крепости св. Иоанна (внутри Аквариум и Морской музей – мы не ходили, впечатлениями не поделюсь: ).
Дубровник (в то время ещё Рагуза) долгое время был самостоятельным государством, республикой. Даже сейчас чувствуется какая-то его самодостаточность, что ли…
Вышли к старому порту – посидели, отдохнули, полюбовались на виды города в очередном ракурсе и на местных, весьма колоритных, котов : ))). Дальше можно пройти к Доминиканскому монастырю и к воротам Ploce…
Чем мне ещё нравятся узкие улочки старых городов – тем, что там всегда тень, даже в разгар жаркого лета…
Дальше у нас по программе фуникулёр, вернее даже не фуникулёр, а канатная дорога (Cable car), которую почему-то в отзывах называют фуникулёром, но никаких атрибутов, присущих этому виду транспорта, там нет…
Подняться по канатной дороге на гору Срдж рекомендую обязательно, виды открываются ещё краше, чем со стен, именно те виды Старого Дубровника, которые являются визитной карточкой города и которые вы возможно уже видели в путеводителях!
Подниматься к канатной дороге надо по одной из улочек-лесниц (ближе к дворцу Спонза), которые находятся слева от Страдуна; после того, как вы пройдёте по крепостным стенам, вы чётко будете знать, куда надо идти, со стен очень хорошо видны эти оранжевые кабинки канатки… Билеты на канатную дорогу (время работы летом 9.00–20.00) можно купить и в сувенирных лавочках на этой улочке, и дальше в подземном переходе, цены были такие же, как и на самой станции (87 кун, туда–обратно, были и варианты только в одну сторону). Мы покупали билеты уже на самой станции (платили карточкой), т. к. были научены нашим домашним «ненавязчивым сервисом» с перепродажей билетов, но тут цены были одинаковые…
За минут 5 кабинка канатки, которая вмещает человек 30, проезжает расстояние около 780м и поднимается на высоту больше 400м над уровнем моря. Две кабинки канатки ездят вверх–вниз достаточно часто, встречаясь посередине. Вверху, на горе Срдж организована смотровая площадка, есть ресторанчики с панорамными видами на Старый город, сувенирный магазин, прямо над обрывом установлен большой крест, если пройди дальше можно, при желании, посетить Музей времён югославской войны…
Даже не могу представить, как можно было додуматься разрушать такой замечательный город во время войны, когда Югославия разделилась на отдельные государства… Но Дубровник сейчас восстановлен практически полностью, ничто даже не напоминает про те жуткие времена…
Насмотревшись на Дубровник с разных высот : ), спустились на «землю», дальше надо было выполнять приятное обещание, данное мужу – ежедневное купание в море : ))… Да и организм уже требовал прохлады… С пляжами в районе Старого города несколько проблемно, широких пляжей вы тут не найдёте, те немногие, которые есть, небольшие и в основном каменные. Уезжать подальше от Старого города на другие пляжи, например, на Бабин Кук, не хотелось…
Народ загорает и купается прямо на волнорезе (тут же играют и в нечто вроде водного поло), недалеко от старого порта; на камнях под крепостными стенами… Идеальным вариантом был бы песчаный пляж Banje (если выйти из Старого города, недалеко от ворот Ploce), считается, что это один из лучших пляжей Дубровника, но он же и единственный платный пляж (согласно информации от местных жителей – 100 кун, но на него есть и бесплатный вход)… Решено было попробовать попасть именно на этот пляж, естественно бесплатно : ))). Мы пошли не по дороге, а ближе к берегу, попутно рассматривая, где бы это ещё можно искупаться в случае неудачи… По дороге был найден небольшой каменный пляж с лесенкой для спуска в море (взяли на всякий случай на заметку). И дальше очень быстро мы дошли до пляжа Banje, и свободно на него прошли, никто и не пытался брать с нас деньги (или это нам так повезло : ). Это не просто пляж, а некий пляжный клуб не только с шезлонгами, а и с диванами и тканевыми перегородками, так что при желании можно отгородится от окружающих (вот за это, наверняка, надо платить), тут же уютные кафе и всё необходимое…
Нам же было достаточно изумрудного ласкового моря и «золотого» песочка… Да ещё и, в качестве дополнительного бонуса, красивого вида на Старый город (как пишут в рекламе отелей – с видом на достопримечательность : ).
В нашей разработанной дома программе была ещё и поездка на о. Локрум (катера от старого порта, 1–2 раза/час, билет 50 кун туда/обратно, в пути 15 мин. ), где находится ботанический сад, по которому свободно разгуливают павлины, развалины монастыря, оставшиеся в наследство от принца Максимилиана; солёное Мёртвое озеро; форт, построенный Наполеоном. Но, к сожалению, по времени мы уже не «вписывались», т. к. последний катер с острова уходил в 19 часов (а из другого интернет-источника даже в 17 часов) – достоверность информации мы не проверяли, поскольку плыть на 1 час (из него полчаса дороги туда/обратно) смысла не было, кроме того, день и так был насыщен впечатлениям…
Хотелось еще, не спеша прогуляться по городу, попробовать Дубровник «на вкус»…
Место для ужина выбирали между двумя популярными канобами «Локанда Пескарье» (в старом порту) и «Каменица» (её легко найти по бело-синим креслам на площади Гундулича, она же рыночная площадь днём, тут же есть и небольшой Конзум).
Хотелось попробовать местные морепродукты и особенно устрицы из залива Малый Стон, который находится недалеко от Дубровника. Считается, что в Хорватии удалось сохранить настоящую легендарную европейскую устрицу, которая в Европе исчезла 100 лет назад, и даже французы закупают их для разведения именно тут. А после прошлогодней поездки в Нормандию–Бретань мы теперь пробуем устрицы везде : ))). В Хорватии устриц называют «каменицами», отсюда и название канобы, которая на них специализируется, на ней мы всё-таки и остановили свой выбор, да ещё и по потому, что цена дешевле (11кун/шт. ), а в «Локанда Пескарье» – 15кун/шт… Кроме устриц заказали ещё кальмары в хрустящем кляре, салат и домашнее белое вино, всё было исключительно вкусно, по деньгам уложились в 250 кун на двоих (можно платить карточкой).
В принципе, рестораны-кафе с хорошей кухней определить достаточно просто, во время обеда–ужина, как правило, стоит очередь из желающих. В то время как в других, пусто и зазывалы надрываются, проявляя всё своё красноречие, чтобы заманить посетителей…
Мы накануне вечером осмотрелись и пришли на ужин как раз вовремя чтобы сесть за последний свободный столик, дальше уже начала выстраиваться очередь, хотя обслуживали быстро. Потом опять допоздна бродили по улицам Старого города, затем ещё прогулялись в районе порта…
В какой-то момент поездки я обратила внимание, что почему-то непроизвольно первую неделю мы замечали для себя какой по счёту день мы уже находимся в Хорватии, а после «экватора», во вторую неделю уже запустился обратный отсчёт : (…
Первая неделя нашей поездки была условно-экскурсионной, вторая – больше отдыхательной. Условно-экскурсионной потому, что в сравнении с темпом и насыщенностью экскурсионной программы в автобусных турах, это – неспешные прогулки без дополнительных переездов. Но мы именно этого хотели, насладиться пребыванием в этой замечательной стране без суеты и спешки…
Достойным завершением этой условно-экскурсионной части нашего «турне» и стало посещения Дубровника…
Продолжение следует…
Dalmacja jest warunkowo podzielona na pó ł noc, ś rodkową i poł udniową . Mamy już mał y pomysł na Dalmację Pó ł nocną (Szibenik) i Ś rodkową (Trogir i Split), nadszedł czas, aby spojrzeć na poł udniową Dalmację przynajmniej jednym okiem...
Dubrownik znajduje się dokł adnie w poł udniowej Dalmacji, praktycznie jest to najbardziej wysunię te na poł udnie miasto Chorwacji, a nastę pnie Czarnogó ry. Dzię ki swojemu pię knu i bogatemu dziedzictwu kulturowemu to ś redniowieczne miasto jest jednym z trzech najpię kniejszych miast-pomnikó w renesansu w Europie, a ponadto znajduje się w pierwszej dziesią tce najbardziej romantycznych miast na ś wiecie. Był oby niewybaczalne nie zobaczyć tego wspaniał ego miasta, prawdziwej skarbnicy…
Odległ oś ć od Splitu do Dubrownika wynosi okoł o 220 km. Wydawał oby się , ż e nie tak duż o, ale nie zapominaj, ż e w Chorwacji wszystko jest km. dł uż ej : )))… Czas podró ż y autobusami ze Splitu do Dubrownika, zgodnie z rozkł adem jazdy, wynosi zwykle okoł o 4.5–5 godzin.
Po dokł adnych poszukiwaniach jeszcze w domu natrafiono na „szybki” autobus, któ ry obiecał dowieź ć nas do Dubrownika za 3 godziny. 45 min. , a odjazd był udany o 12.30, przyjazd o 16.15 (cena - 115 kun + 7 kun za bagaż ). Rano mamy jeszcze czas na ką piel w morzu, a wieczorem spacerujemy po Dubrowniku, a w upał y moż emy spę dzić czas w wygodnym klimatyzowanym busie…
W kierunku Dubrownika jest kilka dró g, nasz autobus najpierw jechał nową autostradą (wcią ż nieukoń czoną ), a nastę pnie zjechał na drogę wzdł uż morza. Autostrada przechodzi za pasmem gó rskim Biokovo, morze nie jest już stamtą d widoczne ...
Druga droga, szosa Jadran, biegnie wzdł uż morza przez Omiš , przez Brelę , Baska Voda, przez Makarską , jest bardziej malownicza, ale też wę ż sza i krę ta (jechaliś my szosą Jadran w drodze powrotnej z Makarskiej do Splitu , ż eby wszystkie te pię knoś ci też widział y : ).
Po powrocie do domu przeczytał em na forum, ż e ktoś jechał z nami tego samego dnia, mniej wię cej w tym samym czasie na autostradzie Yadran wybuchł poż ar, a w rejonie Breli palił się tuż nad tą drogą . Wię c dobrze, ż e nasz autobus „pojechał w drugą stronę ” : )…
Odrę bną kwestią są poż ary, niestety wiele krajó w poł udniowych nie jest na to uodpornionych. Nie bę dę się ukrywał , a ten temat trochę mnie zmę czył przed wyjazdem. Ale Bó g się zlitował , ognie nas ominę ł y (albo my je ominę liś my : ). Widzieliś my trochę dymu z ogniska przy wejś ciu do Skradinu, na podejś ciu do parku Krka (gdzieś moż na to nawet trochę zobaczyć na zdję ciu); Czytał em, ż e w przeddzień naszego przyjazdu wybuchł ró wnież poż ar w okolicy Dubrownika; Tak, aw drodze powrotnej widział em skutki poż aru w okolicach Breli (miejsca spalonego lasu). Ale w Chorwacji wszystko jest dobrze zorganizowane: helikoptery latają szybko i gaszą poż ary (widzieliś my taki helikopter w rejonie Krka).
Ciekawie był o nawet przejechać trochę przez gó rzystą Chorwację , ż eby to zobaczyć i takie tam...Zjeż dż ają c nad morze mieliś my wspaniał e widoki na morze, staraliś my się to wszystko uwiecznić na zdję ciach i filmach (szkoda, ż e nie wszystko się krę ci idealnie przez okno autobusu i nie ma przystankó w na przerwy na zdję cia : ( ).
W drodze do Dubrownika musieliś my „przekraczać granicę ” jeszcze 2 razy : )), bo w odległ oś ci okoł o 20 km. terytorium innego pań stwa, Boś ni i Hercegowiny (Neum), dociera do wybrzeż a Adriatyku. Z Chorwacją umowa, ż e przepuszczają swoich obywateli i goś ci przez uproszczony schemat. O zbliż aniu się do granicy wiedzieliś my już wcześ niej, gdy zaczynał o się „toffi” na drodze. Granica jest czysto formalna, za każ dym razem patrzyli tylko na paszporty, nie jestem nawet pewien, czy patrzyli na pieczą tki o wjeź dzie do Chorwacji… Samo wybrzeż e Adriatyku na terenie Boś ni i Hercegowiny jest doś ć gę sto zabudowane w gó rę , to zrozumiał e, dlaczego wszyscy chcą jechać nad morze : ))).
Ze wzglę du na tę gę stoś ć zabudowy w mieś cie Neum i jego okolicach z jakiegoś powodu narodził y się skojarzenia z miastem Ejlat w Izraelu, na wybrzeż u Morza Czerwonego jest też tylko mał y kawał ek ...
Nasz "szybki" autobus, któ ry miał jechać.3, 45 godziny oczywiś cie spó ź nił się min. o 50 (a do Splitu dotarł em na czas : ()...Dworzec autobusowy znajduje się nad brzegiem morza, obok portu (gdzie cumował y ogromne, niczym wież owce, statki wycieczkowe), Konzum też jest w pobliż u. Przybywają c na dworzec autobusowy od razu kupiliś my bilety do Makarskiej (2 dni), a miejsca był y już w drugiej poł owie autobusu (gdy odjeż dż ał , nie był o pustych miejsc).
W Dubrowniku, aby nie mę czyć się z dostawą bagaż u, ponownie wolał em zarezerwować apartamenty w pobliż u dworca autobusowego, któ re zgodnie ze szczegó ł owymi instrukcjami wł aś cicieli został y znalezione bardzo szybko i bez problemó w. Syn wł aś cicieli już się nami opiekował , pomó gł wnieś ć bagaż e (w innych hotelach-apartamentach zawsze pomagali z bagaż ami).
Tym razem mieliś my osobną kawalerkę ze wszystkim, czego potrzebujesz oraz w peł ni wyposaż oną kuchnią.
Zostawiają c rzeczy i trochę porzą dkują c, ruszyliś my już lekko na Stare Miasto. Do bramy (terminalu) Pile moż na ł atwo dojechać autobusem miejskim (nr 1a, 1b, 3), przystanek znajduje się w pobliż u budynku portu. Przejazd komunikacją miejską w Dubrowniku kosztuje 15 kun od kierowcy i 12 kun w kioskach (dostę pne na przystankach autobusowych, ale nie zawsze otwarte) - wejś cie przez frontowe drzwi, należ y skasować bilet w pobliż u kierowcy. Kiosk przy porcie nie dział ał , bilety kupiliś my u kierowcy, podró ż zaję ł a okoł o 10 minut wygodnym klimatyzowanym autobusem. Niedaleko bramy Pile dział ał kiosk - od razu kupiliś my wszystkie potrzebne nam bilety na wycieczki.
Aż do nocy wę drowaliś my po Starym Mieś cie, miasto jest niesamowite, ż ycie w nim kipi do pó ź na...
Szliś my „wypolerowaną ” gł ó wną ulicą Stradun, w pobliż u koś cioł a ś w.
Stare Miasto trzeba obejrzeć z wysokoś ci muró w twierdzy albo wczesnym rankiem, albo pó ź nym wieczorem, innym razem jest bardzo gorą co. Przejś cie przez mury twierdzy czynne od 8:00 do 18:30 (nie poszliś my wieczorem - nie podam dokł adnej godziny zamknię cia), cena 70 kun (moż na zapł acić kartą , kasa biletowa znajduje się po prawej stronie, jeś li wejdziesz przez bramę Pile). Niedaleko kasy znajduje się centrum informacyjne, w któ rym moż na wzią ć karty, uzyskać inne przydatne informacje ...
Na mury moż na wspią ć się wł aś nie tam po lewej stronie, jest jeszcze kilka wejś ć na mury, na przykł ad za dzwonnicą na Placu Luza, niedaleko bramy Ploce...
Planowaliś my rozpoczą ć inspekcję tuż o godzinie 8, ale nie mogliś my wstać wcześ nie : )) i wyszliś my na mury dopiero o 8.50 (wedł ug informacji na bilecie).
Przed wyjazdem przeczytał em recenzje i rekomendacje, gdzie „doś wiadczeni” radzą poruszać się po ś cianach nie w kierunku strzał ki, ale wbrew temu: „… zmę czysz się mniej, bę dziesz prawie cał y czas schodził i podnieś się tylko kilka razy…”.
Tak wł aś nie zrobiliś my, od razu weszliś my na wież ę Minceta (najwyż szy punkt! ), widoki są po prostu oszał amiają co pię kne zaró wno na samą Staró wkę , jak i na okolicę ; potem okrą ż yli mury po cał ym mieś cie, patrzą c na nie z ró ż nych stron… Co tu duż o mó wić o ruchu „pod strzał ę ”, to oczywiś cie moż e być ł atwiej przejś ć , ale przy każ dym wejś ciu do muru, „stewardzi” starają się odwró cić cię na przeciwną stronę i jak powiedział mó j mą ż , z tego powodu nastę pnym razem nie poszł abym w tę stronę …
Chodzenie wzdł uż muró w, opró cz podziwiania wspaniał ych widokó w, ma też stronę czysto praktyczną – pozwala zorientować się i okreś lić , co i gdzie się znajduje, „bo wszystko widać z gó ry…” : )))
Pod wzglę dem czasu spokojne przejś cie wzdł uż muró w, z obowią zkowymi przerwami na zdję cia i wideo, zaję ł o okoł o 2 godzin.
O 11:00 był o już wystarczają co gorą co, wię c pamię taj o zabraniu wody i czegoś do ukrycia przed sł oń cem, ochrona przed sł oń cem jest ró wnież mile widziana!
Schodzą c z muró w kontynuowaliś my inspekcję miasta od ś rodka...
Latem przy bramach stoją straż nicy w ś redniowiecznych strojach – rodzaj hoł du dla pamię ci kochają cych wolnoś ć przodkó w. Na placu przy bramie Pile znajduje się duż a fontanna Onufrego, przy niej moż na trochę odpoczą ć , napić się wody...Tuż zaczyna się gł ó wna ulica Starego Miasta - Stradun. Kiedyś był to kanał oddzielają cy wyspową czę ś ć miasta od stał ego lą du. Nastę pnie kanał został zasypany, wył oż ony kamieniami i zabudowany domami. Po obu stronach ulicy znajdują się niezliczone sklepy z pamią tkami i uliczne kawiarenki. Ludzi jest wię cej, a ceny wyż sze niż w Splicie i Trogirze, np. lody kosztują tu już.10 kun.
Na lewo od Stradun w gó rę prowadzą wą skie schody, bą dź cie na to przygotowani, zwł aszcza jeś li chcecie tu wynają ć hotel – nieł atwo się wspinać , a nawet z bagaż em (a cał e Stare Miasto jest zamknię te dla transportu)…
Idą c wzdł uż Straduna od klasztoru franciszkanó w docieramy na Plac Loż y z monumentalnym Pał acem Sponza, Pał acem Ksią ż ę cym (lub Pał acem Rektorskim) – niegdyś rezydencją wybieranego na miesią c burmistrza, podczas któ rego nie musiał zostaw swoje granice na inne potrzeby, poza potrzebami pań stwa (Oby tylko nasi przywó dcy byli do tego zobowią zani : ). Na ś rodku placu stoi Kolumna Orlanda (XV w. ) z posą giem rycerza, któ rego prawa rę ka, od czubkó w palcó w do ł okcia, wyznacza oficjalną miarę dł ugoś ci Republiki Dubrownickiej - ale. Na rynku znajduje się ró wnież koś ció ł ś w. Woł ocha, w któ rym znajduje się pozł acana, srebrna rzeź ba ś w. Woł ocha z modelem miasta z XV wieku.
, oraz miejska dzwonnica z zegarem i mał a fontanna Onufrego, ozdobiona ciekawymi dekoracyjnymi figurami. Nastę pnie przechodzimy do Katedry i do twierdzy ś w. John (wewną trz Akwarium i Muzeum Morskiego - nie poszliś my, nie podzielę się wraż eniami : ).
Dubrownik (wó wczas jeszcze Ragusa) przez dł ugi czas był niezależ nym pań stwem, republiką . Nawet teraz odczuwa się pewien rodzaj samowystarczalnoś ci, czy coś ...
Wyszliś my do starego portu - usiedliś my, odpoczywaliś my, podziwialiś my widoki miasta z innej strony i miejscowe, bardzo kolorowe koty : ))). Nastę pnie moż esz udać się do klasztoru dominikanó w i do bramy Ploce…
Co jeszcze podoba mi się w wą skich uliczkach starych miast, to to, ż e zawsze jest tam cień , nawet w ś rodku gorą cego lata…
Nastę pnie, zgodnie z programem, mamy kolejkę , a raczej nie kolejkę , ale kolejkę linową (Cable car), któ ra z jakiegoś powodu nazywana jest w recenzjach kolejką , ale nie ma atrybutó w zwią zanych z tym typem transportu ...
W cią gu 5 minut kolejka linowa, któ ra moż e pomieś cić.30 osó b, pokonuje odległ oś ć okoł o 780m i wznosi się na wysokoś ć ponad 400m n. p. m. Dwie kabiny kolejki linowej czę sto jeż dż ą w gó rę i w dó ł , spotykają c się poś rodku. Powyż ej na gó rze Srd urzą dzono taras widokowy, znajdują się restauracje z panoramicznym widokiem na Stare Miasto, sklep z pamią tkami, tuż nad klifem zainstalowany jest duż y krzyż , jeś li pó jdziesz dalej, moż esz, jeś li chcesz, odwiedzić Muzeum Wojny Jugosł owiań skiej ...
Nie wyobraż am sobie nawet, jak moż na był o pomyś leć o zniszczeniu tak wspaniał ego miasta podczas wojny, kiedy Jugosł awia został a podzielona na odrę bne pań stwa… Ale Dubrownik jest teraz prawie cał kowicie odrestaurowany, nic nawet nie przypomina tamtych strasznych czasó w…
Widzą c wystarczają co Dubrownika z ró ż nych wysokoś ci : ), zeszliś my na „ziemia”, wtedy trzeba był o speł nić przyjemną obietnicę daną mojemu mę ż owi - codzienne pł ywanie w morzu : )) ...Tak, a ciał o już upragniony chł ó d...Plaż e na Starym Mieś cie są nieco problematyczne, szerokich plaż tu nie znajdziecie, te nieliczne, któ re istnieją , są mał e iw wię kszoś ci kamienne. Nie chciał em wyjeż dż ać ze Starego Miasta na inne plaż e, na przykł ad do Babin Kuk…
Ludzie opalają się i pł ywają tuż przy falochronie (grają też w coś w rodzaju waterpolo), niedaleko starego portu; na skał ach pod murami twierdzy… Idealną opcją był aby piaszczysta plaż a Banje (jeś li opuś cisz Stare Miasto, niedaleko bramy Ploce), uważ a się , ż e jest to jedna z najlepszych plaż w Dubrowniku, ale tak jest ró wnież jedyna pł atna plaż a (wedł ug informacji od lokalnych mieszkań có w - 100 kun, ale jest na nią też bezpł atny wstę p)...Postanowiono spró bować dostać się na tę konkretną plaż ę , oczywiś cie za darmo : ))). Nie szliś my szosą , ale bliż ej brzegu, po drodze biorą c pod uwagę , gdzie jeszcze moż na by popł ywać w razie awarii...Po drodze znaleziono mał ą kamienną plaż ę z drabiną do zejś cia do wody. morze (zwró ciliś my uwagę na wszelki wypadek). A potem bardzo szybko dotarliś my do plaż y Banje i swobodnie po niej chodziliś my, nikt nie pró bował od nas wzią ć pienię dzy (albo mieliś my takie szczę ś cie : ).
To nie tylko plaż a, ale rodzaj klubu plaż owego nie tylko z leż akami, ale takż e z sofami i przegrodami z tkaniny, wię c jeś li chcesz, moż esz odizolować się od innych (prawdopodobnie musisz za to zapł acić ), są przytulne kawiarnie i wszystko, czego potrzebujesz ...
Dla nas wystarczył o szmaragdowe ł agodne morze i „zł oty” piasek...A jako dodatkowy bonus pię kny widok na Stare Miasto (jak mó wią w reklamie hotelu - z widokiem na atrakcję : ).
W naszym programie opracowanym w domu był a też wycieczka do ok. godz. Lokrum (ł odzi ze starego portu, 1-2 razy/godz. , bilet 50 kun tam/z powrotem, 15 minut w drodze), gdzie znajduje się ogró d botaniczny, wzdł uż któ rego swobodnie wł ó czą się pawie, ruiny klasztoru, odziedziczone po Ksią ż ę Maksymilian; sł one Martwe Jezioro; fort zbudowany przez Napoleona. Ale niestety nie „zmieś ciliś my się ” na czas, bo
ostatnia ł ó dź opuś cił a wyspę o godzinie 19 (a z innego ź ró dł a internetowego nawet o godzinie 17) - nie sprawdziliś my poprawnoś ci informacji, ponieważ nie był o sensu pł ywać przez 1 godzinę (od tego pó ł godziny). godzina tam/z powrotem) nie był o sensu, w dodatku dzień i ja był em tak peł en wraż eń...
Chciał em też wybrać się na spokojny spacer po mieś cie, zasmakować Dubrownika „do smaku”…
Miejsce na obiad został o wybrane pomię dzy dwoma popularnymi canobe „Locanda Peskarye” (w starym porcie) i „Kamenitsa” (ł atwo ją znaleź ć po biał o-niebieskich krzesł ach na placu Gundulicha, jest to ró wnież plac targowy podczas jest też mał y Konzum).
Chciał am spró bować lokalnych owocó w morza, a zwł aszcza ostryg z zatoki Maly Ston, któ ra znajduje się niedaleko Dubrownika. Uważ a się , ż e w Chorwacji udał o im się ocalić prawdziwą legendarną europejską ostrygę , któ ra zniknę ł a w Europie 100 lat temu i nawet Francuzi kupują je tutaj do hodowli.
A po zeszł orocznej wyprawie do Normandii-Bretanii, ostryg pró bujemy teraz wszę dzie : ))). W Chorwacji ostrygi nazywane są „kamenica”, stą d nazwa canoba, któ ra się w nich specjalizuje, my nadal ją wybieraliś my, ai to dlatego, ż e cena jest tań sza (11 kn/szt. ), a w Lokandzie Pescaria” – 15 kn/szt. ...Opró cz ostryg zamó wiliś my też kalmary w chrupią cym cieś cie, sał atkę i domowe biał e wino, wszystko był o wyją tkowo smaczne, cena 250 kn za dwoje (moż na zapł acić kartą ).
W zasadzie restauracje-kawiarnie z dobrą kuchnią doś ć ł atwo zidentyfikować , podczas obiadu i kolacji z reguł y ustawia się kolejka chę tnych. Podczas gdy w innych jest pusta, a szczekacze wytę ż ają się , pokazują c cał ą swoją elokwencję , aby zwabić odwiedzają cych ...
Rozejrzeliś my się poprzedniego wieczoru i przybyliś my na kolację w samą porę , aby usią ś ć przy ostatnim wolnym stoliku, kolejka już zaczę ł a ustawiać się w kolejce, chociaż obsł uga był a szybka.
Potem znowu, do pó ź na, wę drowaliś my ulicami Starego Miasta, potem spacerowaliś my po terenie portu…
W pewnym momencie podró ż y zauważ ył em, ż e z jakiegoś powodu mimowolnie w pierwszym tygodniu sami zauważ yliś my w jakim dniu byliś my już w Chorwacji, a po „ró wniku” odliczanie rozpoczę ł o się już w drugim tygodniu: (. ...
Pierwszy tydzień naszej wyprawy był wycieczką warunkową , drugi – bardziej relaksują cą . Warunkowo wycieczka, ponieważ w poró wnaniu z tempem i bogactwem programu wycieczek w wycieczkach autobusowych są to spokojne spacery bez dodatkowych przepraw. Ale to jest dokł adnie to, czego chcieliś my, aby cieszyć się naszym pobytem w tym cudownym kraju bez zamieszania i poś piechu ...
Godnym zakoń czeniem tej warunkowej wycieczki czę ś ci naszej „wycieczki” był a wizyta w Dubrowniku…
Cią g dalszy nastą pi…
