Hiszpania to wielki europejski kraj z mauretańskim akcentem (część 5)

02 Sierpień 2013 Czas podróży: z 07 Moze 2013 na 08 Moze 2013
Reputacja: +4970
Dodaj jako przyjaciela
Napisać list

Klasztor de Piedra - kawał ek raju w Aragonii

Kontynuujemy naszą podró ż ze stolicy Hiszpanii do stolicy Aragonii, odwiedzają c klasztor de la Piedra, arcydzieł o XII wieku. Tu na ł onie „rezerwatu tysią ca wodospadó w” robią czekoladę , zbierają mió d dzikich pszczó ł i produkują wino wedł ug receptury z XII wieku. To wyją tkowe miejsce, o któ rym nic nie wiedział am przed wyjazdem. Klasztor znajduje się w starym zamku nad rzeką Piedra i był poś wię cony Najś wię tszej Marii Pannie. Nazwa klasztoru jest tł umaczona jako „klasztor Matki Boż ej z Kamienia”. Przemierzają c nudne, pó ł pustynne krainy Aragonii, byliś my mile zaskoczeni, ż e znaleź liś my ten raj, któ ry otworzył się dla nas jak oaza na bezkresnej pustyni.


Ciekawa jest historia tego klasztoru, któ ry ma swoje korzenie w tych odległ ych czasach, kiedy to w 1194 roku kró l Aragonii Alfons podarował cystersom zdobytą muzuł mań ską fortecę i przylegają ce do niej ziemie, 120 km na zachó d od Saragossy. . Przeniosł o się tu 20 mnichó w z Opactwa Poblet. W latach 1195-1218 cystersi zbudowali klasztor, wykorzystują c w tym celu kamienie, z któ rych zbudowano mauretską twierdzę i mury.

Nowa zabudowa stał a się przykł adem architektury romań sko-gotyckiej. Klasztor Piedra dział a od prawie 700 lat. Bracia opuś cili jednak klasztor w 1808 roku, kiedy wybuchł a wojna z Francuzami, a w latach 1820-1823, w 1835 roku klasztor został skonfiskowany zgodnie z dekretem Juana Alvareza Mendisabala na sprzedaż na aukcji. W 1840 r. przeszł a w posiadanie prywatne, a pó ź niej przekształ cił a się w hotel.

Zwiedzanie rozpoczynamy od wizyty w budynku klasztornym, któ rego pomieszczenia są typowymi przykł adami architektury gotyku cysterskiego: surowym, prostym, ale jednocześ nie wyrafinowanym. Ten zespó ł architektoniczny znajduje się pod ochroną UNESCO. W auli kapitulnej bracia zbierali się codziennie na modlitwie, aw niedziele i ś wię ta przybywali tu nowicjusze i nowicjusze. Tutaj, gdy był o to konieczne, odbywał o się publiczne rozgrzeszenie i dyskutowano o decyzjach wpł ywają cych na codzienne ż ycie klasztoru i jego ekonomię . W tej samej sali wybrano nowego opata. Ś cież ka z Sali Kapituł y przechodzi obok barokowego oł tarza z XVIII wieku przedstawiają cego ś w. Benedykta z Nursji.

Prostoką tny dwupię trowy budynek mieś cił stodoł ę i piwnicę , w któ rej przechowywano ż ywnoś ć , a dziś mieś ci się w nim Muzeum Wina.

Opowiada o uprawie winogron, tradycyjnym procesie winiarstwa, roli wina w ż yciu gospodarczym opactwa i kulturze. Ekspozycja prezentuje ró ż norodne dokumenty i fotografie, a takż e przedmioty uż ywane przez cystersó w w codziennej pracy: narzę dzia rolnicze, zaciski, torby, naczynia, przyrzą dy do pomiaru temperatury wina, drewniane beczki z XIX w. , prasy z XVIII-XX w. i wię cej.


W 1534 roku po raz pierwszy w historii Europy w kuchni opactwa powstał boski napó j czekoladowy. Obecnie mieś ci się w nim Muzeum Czekolady. Europa dowiedział a się o czekoladzie, pokarmie azteckich bogó w, z listu Hernana Cortesa z 30 paź dziernika 1520 roku. Nastę pnie sprowadzane z Ameryki ziarna kakaowe był y wysoko cenione i uważ ane za przysmak. Cysterski mnich Jeronimo de Aguilar wzią ł udział w wyprawie do Zatoki Meksykań skiej w 1511 roku. Statek rozbił się u wybrzeż y Pó ł wyspu Jukatan.

Aguilar i okoł o 20 innych osó b uciekł o, ale zostali schwytani przez Indian, któ rzy chcieli ich zł oż yć w ofierze. Kapł an i jeden z marynarzy zdoł ali uciec, ale zostali schwytani przez wojownikó w innego plemienia i uczynieni niewolnikami. W 1519, po wylą dowaniu w Meksyku, Hernan Cortes uwolnił wzię tych do niewoli Hiszpanó w, a Jeronimo de Aguilar został jego gł ó wnym tł umaczem. Brak informacji o ostatnich latach jego ż ycia, wiadomo jednak, ż e cysters przesł ał opatowi klasztoru de Piedra kakao i przepis na czekoladę . Bracia z Convent de Piedra mieli zaszczyt być pierwszymi, któ rzy zrobili i skosztowali tego przysmaku.

Jedzenie z kuchni podawano w duż ym refektarzu o biał ych ś cianach stiukowych, któ ry ten wyglą d nabrał w XVIII wieku, gdy kontynentowi zagraż ał a zaraza. Po prawej ambona, na któ rej znajdował się mnich, któ ry podczas posił ku gł oś no czytał Biblię.

W sali stał duż y stó ł w kształ cie litery U, na czele któ rego siedział opat, a nastę pnie, w kolejnoś ci starszeń stwa, zasiedli mnisi.

Sercem każ dego klasztoru jest koś ció ł . Ale w opactwie de Piedra ś wią tyni brakuje kopuł y, któ ra zawalił a się jakiś czas po konfiskacie. Koś ció ł zbudowany jest na planie krzyż a ł aciń skiego, ma trzy nawy, dwa transepty i kilka kaplic. Podzielony jest na dwie czę ś ci: dla mnichó w i dla wierzą cych. Oł tarz gł ó wny ł ą czy w sobie cechy stylu romań skiego i gotyckiego, ale są też elementy stylu mudejar. Kaplice znajdują ce się obok oł tarza lub w centralnej absydzie sł uż ył y mnichom do osobistych modlitw. Jedna z kaplic został a zbudowana w XVIII wieku w stylu barokowym z prywatnych darowizn. Dzwonnica został a zbudowana z cegł y w stylu mauretań skim. W osobnym pomieszczeniu bracia mogli się ogrzać w zimnych porach roku.


W klasztorze Piedra znajduje się wyją tkowy tryptyk, powstał y w 1390 roku i ł ą czą cy cechy gotyku i mudejar. Został podarowany opactwu przez kró la Aragonii Marcina I Humanitarnego. Tryptyk ma wymiary 395x245 cm i jest ozdobiony zł oconymi rzeź bami w drewnie i malowidł ami po obu stronach skrzydeł . Malowidł a po lewej stronie poś wię cone są historii Matki Boskiej, po prawej Mę ce Pań skiej. W 1836 roku, po konfiskacie klasztoru, tryptyk znajdował się w mieś cie Cimballa, a w 1851 został przeniesiony do Kró lewskiej Akademii Historycznej, a nastę pnie do klasztoru de Piedra.

Ale prawdziwa radoś ć sprawił a nam wizyta w naturalnym parku, godnym poró wnania z Ogrodem Edenu. Park Monasterio de Piedra obejmuje ogromny obszar w gó rach iberyjskich, z licznymi rzekami i jeziorami oraz wspaniał ymi wodospadami.

W parku moż na podziwiać pię kno krajobrazó w i ś piew ptakó w, wsł uchać się w szept wody i zanurzyć się w romantycznej atmosferze znanej ludziom XIX wieku.

Na stosunkowo niewielkim obszarze wystę puje duż a liczba gatunkó w zwierzą t i roś lin. Znajdują się tu wą wozy, jaskinie, jeziora, wodospady, z któ rych najwię kszy osią ga wysokoś ć.50 metró w. Ekosystem parku należ y do najbogatszych w Hiszpanii. W stawach hodowane są pstrą gi i kraby.

Kompleks Monasterio de Piedra oferuje wszelkie udogodnienia dla komfortowego pobytu: elegancki hotel, restaurację , w któ rej zjedliś my wspaniał y lunch z pstrą ga zł owionego w miejscowym jeziorze, centrum spa oraz sklep z pamią tkami z szeroką gamą produktó w z symbolami klasztoru i lokalnie wytwarzaną czekoladę . Ale najważ niejszą rzeczą , któ rą tutaj zabierasz, jest niezró wnane uczucie przyjemnoś ci z oglą dania niesamowitego pię kna przyrody i czystego, czystego ś wież ego powietrza.

Saragossa - serce Aragonii

Saragossa to miasto w pó ł nocno-wschodniej Hiszpanii, stolica autonomicznego regionu Aragonia, prowincji Saragossa i dystryktu o tej samej nazwie.

Znajduje się w ś rodkowym biegu rzeki Ebro, okoł o 200 metró w nad poziomem morza. Saragossa jest domem dla 680 tysię cy mieszkań có w (2012) i jest pią tym co do wielkoś ci miastem w Hiszpanii.


Saragossa został a zał oż ona przez Rzymian na miejscu osady iberyjskiej w 27 rpne. mi. Miasto otrzymał o swoją nazwę na cześ ć Gajusza Juliusza Cezara (po arabsku Sarakusta). W latach 712-713 miasto został o podbite przez Arabó w, weszł o w skł ad kalifatu Kordoby i sł uż ył o jako przyczó ł ek Mauró w w walce z chrześ cijań skimi kró lestwami pó ł nocnej Hiszpanii. Po upadku kalifatu Saragossa stał a się centrum niezależ nego pań stwa muzuł mań skiego, zanim został a podbita w 1118 r. przez kró la Alfonsa I z Aragonii i Nawarry podczas rekonkwisty, a nastę pnie stał a się kwitną cą stolicą jego kró lestwa. Dekretem Alfonsa I wszyscy Arabowie zamieszkują cy Saragossę musieli opuś cić miasto. Od koń ca XII wieku Saragossa był a centrum Aragonii i jednym z oś rodkó w politycznych Hiszpanii.

Trwał o to do 1384 roku, kiedy to Pedro IV wdarł się do miasta i przył ą czył je do posiadł oś ci dynastii Habsburgó w. Pogromy z 1391 r. nie dotknę ł y Ż ydó w Saragossy, a miasto stał o się pod przywó dztwem filozofa i rabina Hasdaia Crescasa centrum ż ycia ż ydowskiego w Hiszpanii. W 1492 nastą pił o ostateczne wypę dzenie Ż ydó w i Arabó w z Saragossy, co znacznie zmniejszył o populację Saragossy, niemniej jednak Saragossa pozostał a jednym z najwię kszych miast w Hiszpanii (w 1548 mieszkał o tu okoł o 2000 mieszkań có w). W drugiej poł owie XX wieku, dzię ki uprzemysł owieniu i urbanizacji, gospodarka Saragossy zaczę ł a się dynamicznie rozwijać . W mieś cie i wokó ł niego otwarto nowe fabryki, któ re przycią gnę ł y nową populację.

Wyglą d Saragossy kształ tował się przez wiele stuleci.

Każ da z kultur – rzymska, chrześ cijań ska, arabska i ż ydowska – któ ra niegdyś panował a w mieś cie, przyczynił a się do powstania, rozwoju i kształ towania miasta. Wię kszoś ć zabytkó w kultury i historii koncentruje się na Starym Mieś cie, mimo ż e miasto został o poważ nie zniszczone podczas wojen o niepodległ oś ć w XIX wieku.

Naszą znajomoś ć z zabytkami miasta zaczynamy od prawdziwej perł y Saragossy - Pał acu Aljaferia, wybudowanego poza miastem w XI wieku przez kalifa Al-Muktadira jako twierdza. To jeden z dobrze zachowanych przykł adó w stylu mauretań skiego. Począ tkowo twierdza sł uż ył a jako rezydencja muzuł manó w, po rekonkwiś cie stał a się pał acem kró ló w katolickich. W 1491 roku pał ac został ozdobiony salą tronową , a podczas inkwizycji w pał acu zasiadał dwó r sakralny. W XIX wieku Aljaferia ucierpiał a od wojsk napoleoń skich. Najstarsza czę ś ć twierdzy, wież a trubaduró w, pojawia się w operze Trubadur Verdiego.


O okresie rzymskim przypominają pozostał oś ci fortyfikacji obronnych, teatr rzymski, forum rzymskie, staroż ytny fort rzeczny i ł aź nie publiczne. Kamienny most na rzece Ebro ma dł ugą historię . Już w okresie rzymskim na jego miejscu znajdował się most, podobno drewniany. Most, któ ry przetrwał do dziś , powstał w pierwszej poł owie XV wieku. Nazywany jest ró wnież Lwami, ponieważ na kolumnach po obu stronach mostu wznoszą się cztery lwy - symbole miasta. Rzeka Ebro i mosty wraz z budynkami o niesamowitej architekturze nadają miastu niepowtarzalny i wyrafinowany urok.

Jedną z gł ó wnych atrakcji i symboli miasta jest ś redniowieczna katedra Nuestra Señ ora del Pilar, poś wię cona Marii Pannie i zbudowana na miejscu pierwszej chrześ cijań skiej bazyliki w mieś cie. Nastę pnie wzniesiono na tym miejscu Ś wię tą Kolumnę na cześ ć.2 stycznia 40 roku p. n. e. mi.

kiedy wedł ug legendy Najś wię tsza Panna odwiedził a Saragossę . W VIII i XII wieku zbudowano jeszcze dwa koś cioł y, ł ą czą c styl gotycki i mauretań ski. I wreszcie w XVII wieku, kiedy kult Dziewicy Pilar osią gną ł swó j szczyt, w Saragossie powstał a nowoczesna bazylika. Jego budowa trwał a kilka wiekó w i został a ukoń czona dopiero dzisiaj. Bazylika ma 130 metró w dł ugoś ci, 67 metró w szerokoś ci, 4 wież e i 11 kopuł . Zewnę trzna dekoracja kopuł y wykonana jest z pł ytek azulejo. Sklepienia i kopuł y namalował Francisco Goya (1746-1828), pochodzą cy z Fuendetodos niedaleko Saragossy. Jest to jedna z najbardziej czczonych ś wią tyń w Hiszpanii, gdzie co roku odbywa się uroczystoś ć ku czci patronki Hiszpanii – Dziewicy Pilar.

We wschodniej czę ś ci Bazyliki Matki Boż ej Pilar znajduje się gł ó wne sanktuarium. W 1754 r. Venture Rodriguez stworzył tutaj Ś wię tą Kaplicę , ś wią tynię w ś wią tyni. Posą g Dziewicy Pilar o wysokoś ci zaledwie 39 centymetró w jest wykonany z drewna.

Stoi na jaspisowej kolumnie. W 1905 roku został a koronowana – koszt korony to 450 tysię cy peset (1 750 funtó w szterlingó w w cenach z 1910 roku).


Gł ó wną atrakcją Saragossy jest Plac Pilar, na któ rym kontynuowaliś my naszą znajomoś ć zabytkó w miasta. W tym miejscu moż na zobaczyć budynki wszystkich epok i styló w, jakie kiedykolwiek powstał y w Saragossie. Przede wszystkim są to pozostał oś ci muró w rzymskiej fortecy, któ re otaczał y Saragossę ; Torreon de la Suda, zbudowany w XV wieku na miejscu dawnego pał acu wł adcó w arabskich; Katedra Nuestra del Pilar; Katedra San Salvador, któ ra ró wnież został a zbudowana na miejscu arabskiego meczetu. Wszystkie te budynki został y niedawno odrestaurowane i są w doskonał ym stanie.

Jeś li staniesz twarzą do katedry Nuestra del Pilar, to po Twojej lewej stronie bę dzie ciekawa fontanna z mapą Ameryki Ł aciń skiej, zbudowana w 1991 roku.

Kolumb odkrył Amerykę.12 paź dziernika, tego samego dnia, w któ rym uwielbiona jest Matka Boż a Pilar. Dlatego Dziewica Maryja Pilar zaczę ł a być uważ ana za patronkę ś wiata latynoskiego. Za fontanną wznosi się koś ció ł San Juan. W ś redniowieczu stał na tym miejscu koś ció ł ś w. Jana Jerozolimskiego. Wież a lekko pochylona w kierunku bazyliki Matki Boż ej z Pilar został a zbudowana w XVI wieku w stylu mudejar. Sam koś ció ł barokowy został ukoń czony do 1725 roku.

Po prawej stronie katedry Nuestra del Pilar znajduje się budynek Ayuntamiento de Zaragoza (Ratusz Saragossy), zbudowany w 1965 roku wedł ug projektu z 1941 roku. Fasada budynku naś laduje style renesansu mudejar i aragoń skiego, dzię ki czemu idealnie pasuje do zespoł u placu. Ś ciany budynku to nowoczesne rzeź by. Gieł da, zbudowana w latach 1541-1551 w stylu renesansowym z elementami mudejar, przylega do budynku ratusza.

Ś ciany wykonane są z cegł y, któ ra jest aktywnie wykorzystywana w Saragossie od czasó w rzą dó w muzuł mań skich i nie był a uważ ana za „ubogi” materiał budowlany, jak w wielu innych miejscach. Kolejnym godnym uwagi szczegó ł em, któ ry ma miejsce w Saragossie, są dwie konkatedry: Nuestra del Pilar i Katedra San Salvador (znana ró wnież jako La Seo), któ re znajdują się trzy minuty spacerem od siebie. Ich rektor na przemian spę dza pó ł roku w tej czy innej katedrze. Patrzą c na katedrę San Salvador moż na sobie wyobrazić historię rozwoju architektury w Saragossie. Został zbudowany na miejscu meczetu miejskiego i zawierał dosł ownie wszystkie style z wyraź ną przewagą gotyku. Wewną trz katedry jest pię ć naw, a nawa gł ó wna ma duż ą wysokoś ć . Poza katedrą zachował y się romań skie apsydy – są to ś lady dawnego koś cioł a, któ ry powstał pod koniec XII wieku. Barokowa wież a katedry został a zbudowana w 1686 roku.


Na Placu Pilar znajduje się nowoczesny pomnik sł ynnego malarza i rytownika Francisco Goi, któ ry pochodził z tych miejsc i wiele lat swojego ż ycia poś wię cił pracy w Saragossie.

W zwią zku z tym, ż e muzuł mań ska ludnoś ć Saragossy nie był a tak skrę powana w swoich dział aniach, jak w innych hiszpań skich miastach, ich sztuka w znacznym stopniu wpł ynę ł a na wyglą d miasta. W architekturze Saragossy zauważ alny jest syntetyczny styl mudejar, w któ rym ś ciś le przeplatają się elementy sztuki mauretań skiej, gotyckiej i pó ź niejszej renesansowej. W stylu mudejar zbudowano zaró wno budynki mieszkalne, jak i publiczne, w tym wiele koś cioł ó w (koś ció ł San Pablo, San Gil, San Miguel, koś ció ł Magdaleny), wież ę twierdzy la Suda. Niektó re z budynkó w w stylu mudejar znajdują się na liś cie ś wiatowego dziedzictwa UNESCO.

W ś redniowieczu Saragossa był a nazywana „biał ym miastem” ze wzglę du na duż ą liczbę budynkó w wył oż onych biał ym marmurem.

Dziś w mieś cie dominują barwy mauretań skie – czerwień i ró ż , któ re był y aktywnie wykorzystywane przez Arabó w przy budowie budynkó w. Saragossa szczyci się duż ą liczbą pał acó w (ponad 200) wybudowanych w ró ż nych latach renesansu. Wś ró d nich na szczegó lną uwagę zasł ugują pał ac hrabió w Arguillo Palacio de los Condes de Argillo oraz pał ac hrabió w Sastago - Palacio de los Condes de Sastago.

Po EXPO-2008 w Saragossie pozostał duż y kompleks, w któ rym znajduje się najwię ksze w Europie akwarium sł odkowodne, a takż e park wodny Luis Bonuel.

W drodze z Saragossy do Barcelony mijamy znaczą ce miejsce – z pó ł kuli zachodniej wjeż dż amy na „rodzimą ” wschodnią . To miejsce na drodze jest ozdobione ł ukiem poł udnika zerowego.

Poznawanie Katalonii i jej stolicy Barcelony


Katalonia to region historyczny i wspó lnota autonomiczna w Hiszpanii w pó ł nocno-wschodniej czę ś ci Pó ł wyspu Iberyjskiego pomię dzy wybrzeż em Morza Ś ró dziemnego a Pirenejami, podzielona na 4 prowincje: Barcelona, ​ ​ Tarragona, Lleida, Girona. Powierzchnia - 31.950 km² . Ję zykami urzę dowymi są kataloń ski, hiszpań ski, aran (w Val d'Aran). Kataloń ski jest odrę bnym ję zykiem grupy romań skiej, jest bliż ej spokrewniony z francuskim niż z hiszpań skim. Ję zyk jest powszechnie uż ywany w nauczaniu w szkoł ach i na uniwersytetach. W Katalonii mieszka ponad 7.5 miliona ludzi. Ponadto Kataloń czycy uważ ają są siednie regiony Francji, tzw. czę ś ć historycznego terytorium Katalonii. Pó ł nocna Katalonia z centrum w mieś cie Perpignan. Katalonia, któ ra ma historycznie silną ideę narodową , ma najbardziej masowy, pokojowy ruch separatystyczny na rzecz utworzenia nowego pań stwa w Europie.

Kataloń czycy wcześ niej uzyskali autonomię , oficjalny status ję zyka kataloń skiego i uznanie ich narodu odrę bnego od Hiszpanó w.

Pod wzglę dem gospodarczym Katalonia jest jednym z najbardziej rozwinię tych regionó w Hiszpanii. Ludnoś ć Katalonii stanowi okoł o 16% cał ej populacji Hiszpanii, ale wytwarza 23% produktu narodowego brutto. Jest to region przemysł owy, w któ rym zlokalizowane są takie branż e jak przemysł tekstylny, chemiczny, farmaceutyczny czy motoryzacyjny. Gł ó wnym sektorem gospodarki regionu, praktycznie pozbawionym surowcó w mineralnych, nie jest już rolnictwo, zatrudnia zaledwie 6% ludnoś ci, a przemysł - 44% ludnoś ci zdolnej do pracy, a sektor usł ug - 50% ludnoś ci. populacja. Miasta w Katalonii mają wiele atrakcji, bardzo starych lub nowo powstał ych.

Stolicą i najpię kniejszym miastem Katalonii jest Barcelona z populacją.1, 8 miliona.

ludzi jest uważ ane za drugie co do wielkoś ci miasto w Hiszpanii, gł ó wny oś rodek gospodarczy kraju i gł ó wny port ś ró dziemnomorski. Zał oż ona przez Rzymian w II wieku p. n. e. mi. miasto w swojej historii był o zaró wno stolicą hrabstwa barceloń skiego, jak i kró lestwa Aragonii. W XII-XV wieku Barcelona był a stolicą Imperium Kataloń skiego, któ re obejmował o czę ś ć wspó ł czesnej Hiszpanii, Francji, Grecji, Balearó w, a takż e kilka wysp wł oskich.

Mijamy Ł uk Triumfalny, któ ry sł uż ył jako gł ó wne wejś cie na Wystawę Ś wiatową w 1888 roku. Ł uk triumfalny w Barcelonie ró ż ni się od swoich „sió str” w Paryż u i Moskwie: skł ada się z czerwonej cegł y. Na samym szczycie Ł uku Triumfalnego moż na zobaczyć herb Hiszpanii, a poniż ej, na ł ukach fasad budynku, umieszczone są herby wszystkich prowincji pań stwa.


Ró wnież ł uk zdobi kilka oryginalnych kompozycji – na fryzie fasady znajduje się rzeź ba „Barcelona wita narody”, na odwrocie rzeź ba Jó zefa Limona „Nagroda”, a po bokach w ł uku znajdują się kompozycje rzeź biarskie „Alegorie rolnictwa i przemysł u”, a takż e „Handel i sztuka”. Wokó ł ł uku znajduje się kaskada fontann, w projektowaniu któ rych brał udział mł ody student Antonio Gaudi.

Stolica Katalonii - Barcelona - jest jednym z najpię kniejszych miast na ś wiecie i jest wł aś ciwie skansenem, sł yną cym z architektury i bogatego dziedzictwa kulturowego. To nie tylko waż ny oś rodek kulturalny i gospodarczy Hiszpanii, ale takż e jedno z czoł owych miast Europy. Wiele atrakcji, unikalna architektura i historia sprawiają , ż e cieszy się popularnoś cią wś ró d turystó w.

Jego historyczne centrum zachował o niesamowity ś redniowieczny styl gotycki. Antonio Gaudi, sł ynny architekt, rodowity i prawdziwy patriota Barcelony, wł oż ył duszę w Katalonii. Wś ró d jego dzieł znajduje się sł ynny Casa Mila, czyli „Dom bez naroż nikó w” (wpisany na Listę Ś wiatowego Dziedzictwa UNESCO).

Jednym z symboli miasta jest katedra Sagrada Familia (Ś wię ta Rodzina) wysoka na 170 metró w, poł oż ona w dzielnicy Eixample. Jego budowę rozpoczą ł Antonio Gaudi w 1883 roku, ale nie został a jeszcze ukoń czona. Gaudi nie spieszył się z budową , z niepokojem powię kszał swoją Ś wią tynię i zawsze, patrzą c w niebo, mó wił : „Mó j klient się nie spieszy”.

W mieś cie jest wiele innych dzieł wielkiego Gaudiego - Pał ac i Park Guell, rezydencje Casa Mila, Casa Batllo, Calvet, Figueres, Vicens, wdzię czne latarnie na Plaza Real i inne.

Wokó ł wybrukowanego placu rozrzucone, pozornie przypadkowo, kilka fontann i duż a iloś ć rzeź b. W 1991 roku do kolekcji zabytkó w na placu dodano pomnik Francesco Masii, był ego prezydenta rzą du kataloń skiego.

Z Plaza Catalunya pochodzi najsł ynniejsza ulica Barcelony - La Rambla, wzdł uż któ rej kontynuujemy naszą podró ż po mieś cie. La Rambla („rzeki”) to doś ć tradycyjna nazwa hiszpań skich ulic, ale w Barcelonie to kolejny z symboli miasta – siedem bulwaró w, któ re ró ż nią się nazwą i charakterystyką , ale z pewnoś cią są peł ne lokali rozrywkowych, kawiarni i restauracji.

Bliż ej centrum znajduje się Rambla de Canaletes ze sł ynnym ź ró dł em Canaletes – ci, któ rzy spró bowali jej wody, na pewno ponownie wró cą do Barcelony.


Rambla del Estudis jest interesują ca ze wzglę du na swó j uniwersytet (Estudi General), koś ció ł Betlejem (Esglesia be Bethlem, 1681), barokowy pał ac Mocha (XVIII wiek), szpital Santa Cruz (XV-XVI wiek) i targ ptakó w. Wysadzana ogromnymi platanami Rambla de les Flores („bulwar Kwiató w”) przycią ga goś ci pał acem Palau de la Virreina (XVIII w. ), w któ rym obecnie mieś ci się Centrum Wystawowe i miejski wydział kultury, pię kny targ Boquerí a ( Mercat San Josep, XIX wiek) i pobliski Gran Teatre del Liceu, jedna z najwspanialszych sal teatralnych na ś wiecie. Na Rambla de les Capuchines interesują ce jest Kolegium ś w. Bonawentury (XVII w. ), w któ rym obecnie mieś ci się Hotel Oriente, niezwykł y pał ac Palau Gü ell (1885) i wczesne latarnie Gaudiego.

Rambla de Santa Monica jest bardziej nowoczesną i szerszą ulicą , mieś ci klasztor augustianó w ś w. Moniki (1626 - najstarszy budynek w obrę bie Rambla) oraz salę wystawową Centrum Sztuki o tej samej nazwie, a takż e Muzeum Seurat oraz klasycystyczny Pał ac Marcowy (XVIII w. ), w któ rym obecnie mieś ci się Departament Kultury Rzą du Katalonii.

W niedziele otwarty jest tu targ rę kodzieł a ludowego.

Na koń cu La Rambla na nabrzeż u Placu Kolumba wita nas 60-metrowy pomnik Krzysztofa Kolumba, któ ry przypomina, ż e ​ ​ Kolumb odwiedził kró lową Izabelę I i kró la Ferdynanda II w Barcelonie. Pomnik został zbudowany na Ś wiatowe Targi w 1888 roku i znajduje się w miejscu, z któ rego Kolumb wró cił z pierwszej podró ż y do Ameryki. Kolumb stoi twarzą do morza, z ramieniem wycią gnię tym na zachó d.

Najpopularniejsza jest sekcja „Korzenie”. Opowiada o istnieniu czł owieka w regionie, począ wszy od najstarszego na ś wiecie okresu paleolitu. Homo erectus został znaleziony w mieś cie Tuattawela. Te szczą tki mają okoł o 45.000 lat.

Interesują ce są takż e stał e ekspozycje muzeum: „Narodziny narodu”, „Nasze morze”, „Klę ska i restauracja”, któ ra opowiada o dyktaturze generał a Francisco Franco (1939-1975), o okresie represji prodemokrató w i sił lewicowych. Ta wystawa obejmuje ró wnież otwarcie granic gospodarczych w 1959 roku, co doprowadził o do globalnych zmian gospodarczych i społ ecznych. Ró wnież na terenie obecnego muzeum znajduje się wiele restauracji.


Za budynkiem Muzeum Historii Katalonii zaczyna się miejska przystań - Barceloneta - sł ynna szeroko z promenady Joan de Borbo i nadmorskich restauracji, zauważ alna z daleka przez dwa najwyż sze budynki w Hiszpanii: Hotel Arts i centrum biurowe, oba mają wysokoś ć.154 m. Teren portu -Olympic jest wypeł niony restauracjami, barami i centrami handlowymi, a nieco dalej zaczyna się nowa strefa handlowo-wystawiennicza Diagonal Mar, zbudowana na Wystawę Ś wiatową w 2004 roku. W wielu budynkach przemysł owych starej dzielnicy Poble Nou znajdują się obecnie jedne z najsł ynniejszych klubó w, galerii i wystaw sztuki w mieś cie. Znajduje się tutaj plaż a Barceloneta - jedna z 4 gł ó wnych zł otych piaszczystych plaż Barcelony o ł ą cznej dł ugoś ci 4.2 km.

Odbywamy kró tką wycieczkę ł odzią po wodach portowych na ł odzi rekreacyjnej. Spacer zaczyna się od molo przy pomniku Kolumba.

Kilka firm oferuje spacery trwają ce od 45 minut do 2 godzin. Wybierzemy najkró tszą i najtań szą opcję . Wewnę trzny port Barcelony, znany jako Port Vel, już dawno zastą pił swoje stare mola i magazyny nowoczesną strefą rozrywki, w któ rej znajduje się kompleks handlowy Maremagnum, kino IMAX i najwię ksze akwarium na ś wiecie, któ re odwiedził eś na poprzednia podró ż.

Z morza doskonale widoczna jest gó ra Montjuic – drugie co do wysokoś ci (po Tibidabo) z kilku otaczają cych miasto wzgó rz, na któ rych szczycie znajduje się twierdza o tej samej nazwie. Naprzeciw portu znajduje się wież a Jaume I, poś rednia wież a kolejki linowej z Barceloneta na Montjuic.

Naszą znajomoś ć z „morską ” Barceloną koń czymy wizytą we wspaniał ym Muzeum Morskim, któ re mieś ci się w budynku dawnych stoczni kró lewskich Drassanes. Są to najwię ksze zachowane ś redniowieczne doki na ś wiecie.

Został y zbudowane w poł owie XIII wieku. Wś ró d sł ynnych statkó w zbudowanych w dokach Barcelony był Real, okrę t flagowy hiszpań skiej floty, któ ra pokonał a Turkó w pod Lepanto w 1571 roku. Dziś prawdziwą chlubą muzeum jest kopia okrę tu flagowego naturalnej wielkoś ci. W muzeum znajdują się ró wnież mapy i rysunki ze ś redniowiecza, w tym autentyczna mapa nawigatora Amerigo Vespucci (1439), ś redniowieczna księ ga kodó w sygnał owych uż ywanych na cał ym Morzu Ś ró dziemnym podczas rzą dó w Katalonii na morzach.

Leż ą ce obok portu wzgó rze Montjuic („gó ra Jowisza”, wysokoś ć.173 m) jest najwię kszym terenem zielonym w Barcelonie, ł ą czna powierzchnia lokalnych ogrodó w to okoł o 300 hektaró w.


Montjuic jest czę sto nazywane barceloń skim Montmartre - znajduje się tu sześ ć muzeó w, kilka galerii, park rozrywki, twierdza Castell de Montjuic (obecnie Muzeum Wojskowe), sł ynny skansen architektoniczny Poble Espanyol ("Wioska Hiszpań ska", kopie budynkó w z ró ż nych regionach Hiszpanii) oraz cał y kompleks obiektó w olimpijskich, w tym Stadion Olimpijski Lewis Companys („Camp Nou” lub „nowe boisko”), któ ry moż e pomieś cić do 112 tysię cy widzó w i jest trzecim stadionem na ś wiecie wedł ug tego wskaź nika . Za znak rozpoznawczy dzielnicy uważ any jest zespó ł Plaza de Españ a, wybudowany na Wystawę Ś wiatową w 1929 roku.

Na samym szczycie ś wią tyni architekt zbudował posą g Jezusa Chrystusa, któ rego sam koniec wznosi się na okoł o 575 metró w nad poziomem morza. Siedmiometrowy Jezus Chrystus rozł oż ył ramiona na cał e miasto. Na gł ó wną wież ę moż na wspią ć się krę tymi schodami do koronują cej rzeź by Chrystusa. Sł owo „Tibidabo” oznacza „to ci daję ”. To cytat z Ewangelii Mateusza – to tymi sł owami diabeł kusił Jezusa Chrystusa. A te wydarzenia miał y miejsce (wedł ug lokalnych mieszkań có w) na gó rze w Barcelonie. Szatan zaprowadził Chrystusa na gó rę , pokazał mu z gó ry wszystkie pię knoś ci Hiszpanii i powiedział : „Dam ci to wszystko („Tibi dabo”), jeś li padają c na kolana, pokł onisz mi się ”.

Niedaleko Ś wią tyni znajduje się wież a telewizyjna Collserola – najwyż szy budynek na Pó ł wyspie Iberyjskim, jego wysokoś ć wynosi 268 metró w. Ś wią tynia i wież a są widoczne z każ dego miejsca w stolicy Katalonii.

Opró cz Ś wią tyni Najś wię tszego Serca warto odwiedzić takż e „Park Rozrywki” na gó rze, któ ry czynny jest do pó ź nych godzin wieczornych. To pierwszy park rozrywki w Hiszpanii. Wię kszoś ć eksponató w dział a od czasó w staroż ytnych. Istnieje wiele staromodnych karuzeli i karuzeli, a takż e duż y diabelski mł yn. Znajduje się tu ró wnież muzeum zabawek, a takż e pię kne malownicze ogrody i lasy. Ciekawe ze wzglę du na swoją niezwykł oś ć jest ró wnież Muzeum Robotó w Mechanicznych, któ re zajmuje naturalny taras widokowy na gó rze Tibidabo. Muzeum jest wyposaż one w najnowsze osią gnię cia postę pu technologicznego ludzkoś ci. Nieco niż ej od ś wią tyni znajduje się Gabinet Fizyki Doś wiadczalnej i miejskie obserwatorium astronomiczne. Markiz Alella podarował miastu obserwatorium w 1904 roku. W pobliż u Ś wią tyni i innych atrakcji Gó ry Tibidabo praktycznie nie ma restauracji.


Montserrat dosł ownie oznacza po kataloń sku „postrzę pioną gó rę ”, swoją nazwę wzię ł a od kształ tu szczytó w gó ry, na któ rej się znajduje (najwyż szy szczyt ma 1236 m). Ludzka fantazja nadał a poszczegó lnym skał om ró wnie zabawne nazwy: Mumia, Brzuch Biskupa, Trą ba Sł onia, Koń Bernarda. Postanowiliś my ró wnież odwiedzić to cudowne miejsce.

Klasztor znajduje się na wysokoś ci 720 m n. p. m. , został zał oż ony w XI wieku pod opatą Oliwą z Ripoll. Pod koniec XI wieku klasztor uzyskał niezależ noś ć od opata Ripoll, otrzymują c wł asnego opata. Przez nastę pne stulecie klasztor aktywnie się rozwijał , otrzymują c darowizny i subwencje. Pod koniec XII wieku klasztor otrzymał pozwolenie na rozbudowę do 12 mnichó w i tym samym otrzymał status wł asnego opactwa. Kolejne stulecie minę ł o w walce o niezależ noś ć klasztoru od opactwa z Ripoll, któ rą Montserrat otrzymał dopiero w 1409 roku decyzją papież a Benedykta XIII.

W 1493 roku katolicki kró l Ferdynand wysł ał do klasztoru 14 mnichó w z Valladolid, co oznaczał o nowy okres kastylijskiej zależ noś ci od Montserratu. W tym samym roku mnich z Zakonu Minimó w Bernat Boyle, był y mnich klasztoru Montserrat, wzią ł udział w jednej z podró ż y Christoforma Kolumba do Ameryki, któ ra przyczynił a się do rozwoju kultu Matki Boskiej Montserrat na tym kontynencie. W XIX wieku klasztor przeszedł bardzo trudny okres wojny z Napoleonem, dwukrotnie został podpalony w 1811 i 1812 roku, przez co utracił ogromną iloś ć swoich skarbó w i zabytkó w. Klasztor został odrestaurowany w 1844 roku.

Teraz w klasztorze mieszkają mnisi benedyktyni i codziennie, z wyją tkiem lipca, sierpnia i Boż ego Narodzenia, ś piewają hymn klasztoru. Klasztor obejmuje zespó ł budynkó w, w tym jednonawową bazylikę , muzeum, sklepy i hotel.

Fasada klasztoru wychodzi na Piazza Santa Maria, został a zbudowana w 1900 roku w stylu neorenesansowym przez braci Valmitzhana i ozdobiona figurami Chrystusa i apostoł ó w. Na jego miejscu znajdował a się renesansowa fasada, konsekrowana w 1592 roku. Montserrat został ogł oszony parkiem narodowym w 1987 roku. To skansen: sanktuarium i przestrzeń wokó ł niego wypeł nione są dzieł ami sztuki - rzeź bami, obiektami architektonicznymi i zasobami naturalnymi.


Gł ó wnym sanktuarium klasztoru jest 95-centymetrowa figura Matki Boskiej o ciemnej twarzy, wyrzeź biona z czarnej topoli, w zł otych szatach. Ze wzglę du na swó j ciemny kolor nazywano ją „Czarną Madonną ”, a Kataloń czycy pieszczotliwie nazywają ją La Moreneta (Smuglyanochka). Znajduje się w kaplicy oł tarzowej za szkł em. Wedł ug legendy apostoł Ł ukasz stworzył mał ą drewnianą figurkę Matki Boskiej, a apostoł Piotr przywió zł ją do Hiszpanii w 50 r. n. e. mi.

Mnisi benedyktyń scy ukryli posą g przed Maurami w jaskini na zboczu gó ry (odtą d jaskinia nosi nazwę Santa Cova - jaskinia ś wię ta). W 1881 roku Czarna Dziewica Maryja został a ogł oszona patronką Katalonii. Od tego czasu przyjeż dż ają tu ludzie z cał ego ś wiata, aby pokł onić się cudownej Czarnej Madonnie.

Do klasztoru Montserrat moż na dojechać kolejką linową . Od 2003 roku dział a kolej zę bata "Cremallera de Montserrat" (kramallera) - to taki mał y "gó rski pocią g" 4 wagonó w, któ ry jedzie po jednej szynie w serpentynowym podjeź dzie. Klasztor oferuje wspaniał y widok na gó ry.

Na terenie znajdują się dwie kolejki linowe: St. Juan, któ ra pozwala przejechać przez rezerwat i podziwiać najpię kniejsze widoki na gó rę , oraz Ś wię ta Jaskinia, poł oż ona od klasztoru do jaskini, z któ rej moż na podziwiać Monumental Ró ż aniec (ś cież kę modlitewną ), stworzoną przez takich mistrzó w modernizmu jak Gaudi, Puig i Cadafalch. W drodze z klasztoru moż na skosztować i kupić od okolicznych mieszkań có w lokalne sery i mió d.

Wakacje na Costa Brava

Katalonia to raj dla najbardziej wymagają cych wczasowiczó w, bo tutaj bez przesady jest wszystko. Kataloń skie wybrzeż e Morza Ś ró dziemnego, o ł ą cznej dł ugoś ci 580 km, charakteryzuje się ł agodnym klimatem ś ró dziemnomorskim z umiarkowanymi i przyjemnymi temperaturami przez cał y rok. To wł aś nie w Katalonii znajdują się wspaniał e i super popularne kurorty Costa Brava, Costa de Maresme, Costa Dorada.

Turystyka jest tutaj bardzo rozwinię ta – opró cz pię knych plaż Kataloń czycy oferują wczasowiczom bardzo duż ą liczbę hoteli, klubó w, kawiarni, restauracji, atrakcji dla dzieci, aquaparkó w.

Mieliś my szczę ś cie spę dzić kilka dni na odpoczynek w mieś cie Lloret de Mar - popularnym kurorcie w Katalonii, poł oż onym 75 kilometró w od Barcelony na wybrzeż u Morza Ś ró dziemnego.

Plaż e Lloret de Mar, a wł aś ciwie wię kszoś ć plaż na Costa Brava, został y wyró ż nione tak zwaną Bł ę kitną Flagą . Ten

Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Aby dodać lub usunąć zdjęcia w relacji, przejdź do album z tą historią
Монастырь де Пьедра – райский уголок Арагоны
Монастырь де Пьедра
Здание отеля в монастыре де Пьедра
Монастырский музей вина
В парке монастыря де ла Пьедра
Водопад в парке монастыря де ла Пьедра
Озеро в парке монастыря де ла Пьедра
Каньон в парке монастыря де ла Пьедра
Дворец Альхаферия в Сарагосе
Река Эбро и мосты в Сарагосе
Кафедральный Собор Нуэстра Сеньора дель Пилар в Сарагосе
Святая Капелла и статуя Богородицы Пилар
Фонтан с картой Латинской Америки и церковь Сан-Хуан
Памятник Франсиско Гойе в Сарагосе
Арка нулевого меридиана в Арагоне
Триумфальная арка в Барселоне
Здание в Барселоне
Собор Саграда-Фамилия
На площади Каталонии
Бульвар Ла-Рамбла
На бульваре Ла-Рамбла
Художник на бульваре Ла-Рамбла
Монумент Колумбу
Здание морского порта Барселоны
Набережная Барселоны
Музей истории Каталонии
Торговый комплекс «Маремагнум»
В Морском музее Барселоны
Национальный дворец на горе Монтжуик
Храм Святого Сердца Христова на горе Тибидабо
Монастырь Монсеррат
В монастыре Монсеррат
Панорама с монастыря Монсеррат
Торговля местными сырами и мёдом у монастыря Монсеррат
Пляж города Ллорет-де-Мар
Вид на набережную с окна нашего отеля
«Замок на пляже»
В саду кактусов «Пинья де Роса»
В ботаническом саду «Пинья де Роса»
У входа в бодегу
Собор Сан-Сальвадор в Сарагосе
В парке Гуэля
Вид на гору Монтжуик
Чёрная Мадонна
В тропическом ботаническом саду «Пинья де Роса»
Uwagi (1) zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
awatara