Нам удалось «загреметь» в «Эспаньолу» в августе 2009 года. Конечно, если бы мы покупали путевку не в последний день перед отъездом, мы бы обязательно посмотрели отзывы в Интернете и поехали куда-нибудь еще, но увы.
Приключения начались еще до нашего появления в пансионате: мы заблудились. С нами была распечатка с
http://talassa. crimea. ua/espaniola.html, где добрые «авторы» маршрута не потрудились указать, что и идти надо тоже в сторону Генеральского, и мы долго искали под палящим солнцем 18-й дом по Курортной улице. Ни в путевке, ни в распечатке с сайта не оказалось телефона заведения, поэтому нашлась «Эспаньола» не сразу. Что характерно: мы пообщались с владельцем сайта, и попросили написать нормально, чтобы было понятно, куда идти с чемоданом (а кому-то еще и с детьми), но просьба осталась не услышанной.
Два крупных недостатка и множество более мелких мы заметили почти сразу: отсутствие шумоизоляции между номерами (было слышно не только разговоры, мобильные телефоны и шумы от отправления естественных потребностей, но даже как в соседней комнате считали мелочь) и живописно расположенная рядом с пансионатом открытая канавка со стоком канализации. Мы жили в предпоследней комнате на втором этаже «нового» корпуса (это который на всех фотографиях), и запах долетал даже до нас. Особенно в жару.
Персонал пансионата «Эспаньола» открыл нам глаза на такое понятие как «уборка номера». Оказывается, это вынос мусора и все. За 10 дней ни разу не был вымыт пол, раковина, душевая кабина. Белье на постели, естественно, не заправляют. «Уборка» проводится не каждый день, а тогда, когда на ручке двери отдыхающие вешают специальную картонку. Однако однажды картонка не помогла: мусор так и не выбросили. Также мы были искренне удивлены, когда во время «уборки» номера тетенька не заметила отсутствие у нас туалетной бумаги. Пришлось искать администратора и просить.
Кстати, администратор – это отдельный персонаж. Тем более что к концу отдыха мы таки научились ее отыскивать на территории! На месте администратора никогда нет, ищите в районе кухни! Администраторы – они ж как солдаты!
Эта милая дама нашла нас в начале нашего путешествия по Солнечногорскому, когда мы бродили по крутым улочкам с тяжелым чемоданом, она же подарила нам рекламку пансионата (а мы ей в ответ подарили одну гривну) с дивным лозунгом «Лето в Крыму один раз и провести его надо в Солнечногорском! » Не намек ли это, что отдых в Солнечногорском может оказаться последним? В следующий раз мы ее нашли, когда вспомнили, что надо иногда менять постельное белье! Всего три раза пришлось подходить (и один раз оставлять записку). А однажды во время отпуска похолодало, и нам пришлось идти за вторым одеялом (при заезде в двухместном номере нашлось одно одеяло, одна запасная подушка и одно полотенце). Нам грустно сказали, что одеял нет, но, увидев, что без одеяла мы уходить не собираемся, администраторша сбегала и раздобыла одеяло! Старое, с выгоревшим ромбиком от пододеяльника, и даже с самим пододеяльником! А пододеяльник – не простой, а с настоящими дырками и печатью «З-Д ФИОЛЕНТ»! Ну где еще под таким поспишь!
Отдельного замечания заслуживают удобства, точнее, вода. Ночью воды нет, так что в туалет ночью можно сходить только один раз. Днем вода есть, воды много, но ее напора явно не хватает на все два этажа. Очень часто случается так, что в процессе мытья, когда ты уже намылен, горячая вода вдруг неожиданно исчезает. Через пару минут появляется, но исчезает холодная. Еще через несколько минут можно мыться дальше. Особенно здорово, если надо принять душ утром перед экскурсией или перед поездом. У нас в день отъезда вся вода исчезла в 7 утра и появилась в полвосьмого.
Расчетный час 8 утра – это круто! Я могу себе представить людей, которым надо выезжать из номера в 8 утра, но вот таких, кто в 8 утра заселяется мне представить трудно. Поэтому за все время мы ни разу не видели, чтобы кто-то въехал так рано, зато каждый день в холле грудились чемоданы под угрюмым взором того «отдохнувшего», которого оставили за ними присмотреть (видимо, выделить для таких случаев отдельную комнатку, запирающуюся на ключ, для владельцев пансионата неслыханная роскошь).
Про еду ничего сказать не можем, питались в другом месте. (А, если честно, в другом пансионате. ) Обещали домашнюю кухню, но в первый же день увидели в тарелках обедающих сардельки и решили, что такая «домашняя» кухня нас не привлекает.
И пару слов о самом Солнечногорском. Вполне типичный крымский поселок. Пляж – неплохой, длинный и широкий, но, как все типичные крымские, грязноват. Кушать в кафешках на пляже опасно (отравились сразу). Зато можно закупиться фруктами и овощами, выросшими в огородах местных жителей. Есть один небольшой, но весьма материальный минус от выбора маленького поселка: трудно и дороговато иногда выбраться в Алушту, экскурсии из Солнечногорского дороже на 15-25 грн, чем из той же Алушты, курс в обменниках сильно хуже, аптека дороже ровно в два раза. За весь отпуск заметно «набегает».
Общее впечатления: и поселку, и пансионату «Эспаньола» для хорошего отзыва надо еще «подрасти». Мы вот специально потратили кучу времени на составление этого текста, чтобы объяснить всем, что ЗДЕСЬ ОТДЫХАТЬ НЕ НАДО! Есть и в Солнечногорском приличные пансионаты (один, во всяком случае, точно знаем), где готовы предложить действительно достойный сервис. Нам показалось, что администрация «Эспаньолы» просто не знает, что такое сервис и для чего он нужен: что вода нужна не «в принципе», а чтобы помыться; что уборка в номере должна проводиться ради чистоты; что администраторы должны не мечтать о шапке-невидимке, а заниматься предупреждением возникающих проблем, тем более, что они у всех одни и те же.
Udał o nam się „grzmotną ć ” w Espanyolu w sierpniu 2009 roku. Oczywiś cie, gdybyś my kupili bilet nie ostatniego dnia przed wyjazdem, na pewno spojrzelibyś my na recenzje w Internecie i pojechalibyś my gdzie indziej, ale niestety.
Przygoda zaczę ł a się jeszcze zanim dotarliś my do pensjonatu: zgubiliś my się . Mieliś my wydruk z
http://talassa. crimea. ua/espaniola.html, gdzie uprzejmi „autorzy” trasy nie zadawali sobie trudu, ż eby zaznaczyć , ż e powinniś my też jechać w kierunku Generalskiego i dł ugo szukaliś my pod palą ce sł oń ce dla osiemnastego domu wzdł uż ulicy Resort. Ani bilet, ani wydruk ze strony internetowej nie zawierał y numeru telefonu do zakł adu, wię c Espanyol nie został od razu znaleziony. Co jest typowe: rozmawialiś my z wł aś cicielem strony i poprosiliś my o normalne pisanie, aby był o jasne, gdzie iś ć z walizką (i dla kogoś innego z dzieć mi), ale proś ba pozostał a zlekceważ ona.
Niemal od razu zauważ yliś my dwa duż e mankamenty i wiele mniejszych: brak izolacji akustycznej mię dzy pokojami (sł yszane był y nie tylko rozmowy, telefony komó rkowe i odgł osy z administracji potrzeb naturalnych, ale nawet to, jak drobne rzeczy był y liczone w są siednim pokoju) oraz otwarty ró w malowniczo poł oż ony obok pensjonatu kanalizacja ś ciekowa. Mieszkaliś my w przedostatnim pokoju na drugim pię trze „nowego” budynku (to ten na wszystkich zdję ciach), a zapach nawet do nas dotarł . Zwł aszcza w upale.
Pracownicy pensjonatu „Espanyola” otworzyli nam oczy na coś takiego jak „gospodarstwo”. Okazuje się , ż e to ś mieci i wszystko. Przez 10 dni podł oga, umywalka, kabina prysznicowa nigdy nie był y myte. Poś ciel na ł ó ż ku oczywiś cie nie jest wypeł niona. „Sprzą tanie” nie odbywa się codziennie, ale kiedy wczasowicze wieszają specjalny karton na klamce drzwi. Jednak kiedyś tektura nie pomogł a: ś mieci nigdy nie został y wyrzucone. Byliś my też autentycznie zaskoczeni, gdy podczas „sprzą tania” pokoju ciocia nie zauważ ył a braku papieru toaletowego w naszym pokoju. Musiał em poszukać administratora i zapytać .
Nawiasem mó wią c, administrator to osobna postać . Co wię cej, pod koniec wakacji wcią ż nauczyliś my się go szukać na terenie! Nigdy nie ma administratora, zajrzyj do kuchni! Administratorzy są jak ż oł nierze!
Ta sł odka pani znalazł a nas na począ tku naszej wyprawy do Solnechnogorska, kiedy wę drowaliś my po stromych uliczkach z cię ż ką walizką , dał a nam też ogł oszenie o pensjonacie (w zamian daliś my jej jedną hrywnę ) z cudowną slogan „Lato na Krymie raz i spę dź go w Solnechnogorsku! ” Czy nie jest to wskazó wka, ż e reszta w Solnechnogorsku moż e być ostatnia? Nastę pnym razem ją znaleź liś my, kiedy przypomnieliś my sobie, ż e czasami musimy zmienić poś ciel! Musiał em podejś ć tylko trzy razy (i zostawić notatkę raz). A raz podczas wakacji zrobił o się zimno i musieliś my iś ć po drugi koc (w pokoju dwuosobowym był jeden koc, jedna zapasowa poduszka i jeden rę cznik). Ze smutkiem powiedziano nam, ż e nie ma kocó w, ale kiedy zobaczyliś my, ż e nie wyjdziemy bez koca, administrator uciekł i dostał koc! Stary, z wypalonym diamentem z poszewki na koł drę , a nawet z samą poszewką na koł drę ! A poszewka na koł drę nie jest prosta, ale z prawdziwymi dziurami i nadrukiem Z-D FIOLENT! Có ż , gdzie jeszcze moż esz spać pod tym!
Osobne uwagi zasł ugują na wygodę , a dokł adniej wodę . W nocy nie ma wody, wię c do toalety moż na pó jś ć tylko raz w nocy. W cią gu dnia jest woda, jest jej duż o, ale jej ciś nienie wyraź nie nie wystarcza na wszystkie dwa pię tra. Czę sto zdarza się , ż e w trakcie prania, gdy już jesteś spieniony, gorą ca woda nagle znika. Po kilku minutach pojawia się , ale zimny znika. Po kilku minutach moż esz dalej prać . Jest to szczegó lnie ś wietne, jeś li musisz rano wzią ć prysznic przed wycieczką lub przed pocią giem. W dniu wyjazdu cał a woda zniknę ł a o 7 rano i pojawił a się o wpó ł do sió dmej.
Godzina kasy to 8 rano - super! Wyobraż am sobie ludzi, któ rzy muszą opuś cić pokó j o 8 rano, ale trudno mi sobie wyobrazić tych, któ rzy meldują się o 8 rano. Dlatego przez cał y czas nie widzieliś my, ż eby ktoś tak wcześ nie się zameldował , ale codziennie walizki pię trzył y się w przedpokoju pod ponurym spojrzeniem tego „wypoczę tego”, któ ry został , aby się nimi opiekować (podobno, aby przeznaczyć na takie osobny pokó j osobny pokó j). walizki zamykane na klucz, niespotykany luksus dla wł aś cicieli pensjonatu).
Nie mogę wypowiedzieć się na temat jedzenia, jedliś my gdzie indziej. (A szczerze mó wią c w innym pensjonacie. ) Obiecywali domową kuchnię , ale już pierwszego dnia zobaczyliś my na talerzach kieł baski i uznaliś my, ż e taka „domowa” kuchnia nam się nie podoba.
I kilka sł ó w o samym Solnechnogorsku. Cał kiem typowa krymska wioska. Plaż a nie jest zł a, dł uga i szeroka, ale jak wszystkie typowe krymskie jest brudna. Jedzenie w kawiarniach na plaż y jest niebezpieczne (od razu zatrute). Ale moż na kupić owoce i warzywa uprawiane w ogrodach okolicznych mieszkań có w. Jest jeden mał y, ale bardzo materialny minus wyboru mał ej wioski: czasami trudno i drogo dostać się do Ał uszty, wycieczki z Solnechnogorsk są o 15-25 UAH droż sze niż z tej samej Ał uszty, kurs wymiany jest znacznie gorszy, apteka jest dokł adnie dwa razy droż sza. Przez cał e wakacje zauważ alnie „biegnie”.
Ogó lne wraż enie: zaró wno wieś , jak i pensjonat Espanyola muszą „dorosną ć ”, ż eby mieć dobrą recenzję . Specjalnie duż o czasu poś wię ciliś my na kompilację tego tekstu, aby wyjaś nić wszystkim, ż e NIE TRZEBA TUTAJ ODPOCZYWAĆ ! W Solnechnogorsku są też przyzwoite pensjonaty (jakiś znamy na pewno), gdzie są gotowe zaoferować naprawdę godne usł ugi. Wydawał o nam się , ż e administracja Espanyoli po prostu nie wie, czym jest usł uga i do czego sł uż y: ż e woda jest potrzebna nie „w zasadzie”, ale do mycia; ż e sprzą tanie pokoju powinno odbywać się w trosce o czystoś ć ; aby administratorzy nie marzyli o pł aszczu niewidzialnoś ci, ale zajmowali się zapobieganiem pojawiają cym się problemom, zwł aszcza ż e wszystkie są takie same dla wszystkich.