В гостиницу мы приехали на день позже запланированного срока (из-за простуды ребенка). За день до даты заезда позвонила администратор, уточнить, собираемся ли мы приезжать. Я ответила, что собираемся, но на день позже, т. к у нас болеет ребенок. Что же вы, тётенька нехорошая (по приказу ли вашего непорядочного руководства, то ли вы и сама непорядочная), не предупредили нас, чтобы мы не ехали, тем более с больным ребенком, что гостиница ваша не работает в виду какого-то "рейдерского захвата мордоворотами" (цитата).
Приезжаем (8 часов езды). Ворота закрыты, на входе в гостиницу надпись «ГОСТИНИЦА НЕ РАБОТАЕТ ПО ТЕХНИЧЕСКИМ ПРИЧИНАМ».
Звоним на городской номер гостиницы. Не отвечает. Звоним администратору (слава Богу, что у меня в памяти телефона сохранился ее номер, ведь она мне звонила два дня назад подтвердить наш приезд). Берет трубку, говорит, так и сяк, три дня назад был рейдерский захват, какие-то мордовороты пришли и повыкидывали (так и сказала) нас и гостей всех на улицу. Нехорошая женщина, ты же мне звонила, я ж тебе сказала, что ребенок приболел и мы приедем на день позже. Неужели нельзя было предупредить, чтобы не приезжали? ? ? Ведь мы ехали 8 часов, с ребенком, и такая лажа...Так, спокойно, без эмоций (это я себе). Только факты.
Я ей говорю, хорошо, мол, что у меня ваш телефон остался, а если бы нет, что нам прикажите делать? А она мне — что вы, я бы вам позвонила сама! Говорила, что это ее руководство приказало ей не ставить людей в известность о том, что гостиница не работает. Пусть мол едут, мы их расселим в квартиры, на днях все решим и все будет тип-топ. Как бы не так...
Вобщем, прислала она за нами какую-то девушку, видимо, также сотрудницу Аквилона. Отвела нас эта девушка в кафе «Лето», которое, как позже выяснилось, принадлежит родственнику (или родственнице) хозяина. Администратором оказалась немолодая полная женщина со светлыми волосами. Говорит, сейчас я вас поселю в квартире, а завтра приедет хозяин, вы будете с ним решать. Я ей отвечаю, не надо мне никаких квартир, отдайте мне мои деньги и я найду себе нормальное жильё (напомню, предоплата в Аквилоне составляет 50% от общей суммы за проживание). На что она отвечает, денег у меня нет, завтра приедет хозяин, требуйте деньги с него.
Делать нечего. Надеясь на лучшее, идем за администраторшей и еще одной женщиной (которая расселяла отдыхающих) селиться в квартиру. Квартирой оказалось двухкомнатное неубранное с прошлого года помещение, с несвежим дурно пахнущим бельем и плесневелыми подушками, паутиной повсюду, затхлым запахом (окна открыли впервые после зимы) и грязным санузлом. Стоило такое счастье 400 грн в сутки. Администратор заплатила за сутки и скрылась в неизвестном направлении. Перед уходом дала нам номер хозяина. Хозяин ответил, что он сейчас в Киеве, решает этот вопрос (почему именно в Киеве, я так и не поняла), что сегодня вечером (а мы приехали в Алупку в 14-00) он будет в Алупке и все уладит. Обещал перезвонить. Естественно, он не перезвонил и не снял трубку. Ни вечером, ни на следующий день он так и не появился. Не появился он и в последующие дни нашего пребывания в славном городе Алупка.
На следующий день пришла хозяйка квартиры (которой администраторша заплатила только за сутки) и сказала, что нам пора выезжать. Звоню администраторше, она не снимает трубку, звоню хозяину, он не снимает трубку, иду в кафе «Лето», будь оно неладно, и не нахожу там ни одну, ни другого. И так несколько раз. Собираю вещи и иду искать себе жилье.
Теперь представьте, ведь есть люди, которые рассчитывают свои траты, берут денег ровно столько, сколько они должны потратить. Заплатили 50% за жилье, взяли еще 50% для оплаты, на еду, на дорогу, на развлечение. А тут такой облом. Деньги не возвращают, морозятся... Какое счастье, что у меня были деньги!! !
К слову, хозяйка вонючей квартиры оказалась нормальной теткой (хоть и не убрала квартиру перед тем как сдать ее, но объяснила это тем, что не рассчитывала кого-то заселять туда именно в этот день и собиралась убирать «на днях»). Отвела нас в мини-гостиницу на улице Ленина (при этом, конечно же, поимела свои % за привод туристов от хозяйки). Условия — шикарные: бассейн, мини-кухня (микроволновка, чайник, плита с 2-мя конфорками, весь необходимый для приготовления еды набор посуды) в каждом номере, номера обшиты деревом, огромный телевизор с цифровым ТВ, отличная чистая пахнущая порошком Ариель постель, нормальные подушки, кафельные полы, холодильник (а не ковролин в пятнах, паутиной и сигаретным пеплом по углам, как в Аквилоне), кондиционер, качественная мебель и т. д. А по цене — дешевле Аквилона (наш номер стоил около 340 грн в сутки), а здесь с нас взяли 300.
Только со вторых суток пребывания в Крыму я почувствовала себя человеком и начала отходить от стресса. Спасибо хозяйке этой мини-гостиницы, очень приятная женщина, уважающая своих отдыхающих.
За день до отъезда домой мы зашли в проклятое кафе «Лето». Там за столиком сидела администраторша и улыбалась, мило беседуя с какими-то людьми. Увидев нас, она изменилась в лице. Начала мне рассказывать, как она посылала «мальчика с деньгами» в ту квартиру, за которую заплатила за сутки, чтобы заплатить еще за сутки или переселить нас в другую, а нас там уже не оказалось. Бедняжка, так хотела нас переселить, а мы спрятались. А ведь мы звонили и в тот день, когда она якобы «мальчика с деньгами» прислала, и на следующий день, а она не отвечала. Я ей говорю, так отдайте мне те деньги, что вы мальчику дали, на что она промямлила что-то невнятное.
Хозяин так и не объявился.
А ведь вы, не могу сказать «уважаемое» руководство отеля «Аквилон», потеряли в нашем лице постоянных клиентов. Ехали к вам третий раз. Только из-за вашей Террасы, уж очень она нам нравилась.
Do hotelu przyjechaliś my dzień pó ź niej niż planowaliś my (z powodu przezię bienia dziecka). W przeddzień przyjazdu administrator zadzwonił z wyjaś nieniem, czy przyjedziemy. Odpowiedział em, ż e jedziemy, ale dzień pó ź niej, bo nasze dziecko jest chore. Otó ż ty, zł a ciocia (na rozkaz twojego nieuczciwego kierownictwa, albo ty sam niehonorowy), nie ostrzegał eś nas, ż ebyś my nie jechali, zwł aszcza z chorym dzieckiem, ż e twó j hotel nie dział a z powodu jakiegoś „napadu rabusió w kaganiec "(cytat).
Dojeż dż amy (8 godzin jazdy). Bramy są zamknię te, przy wejś ciu do hotelu widnieje napis „HOTEL NIE DZIAŁ A ZE WZGLĘ DÓ W TECHNICZNYCH”.
Dzwonimy pod numer miasta hotelu. Nie odpowiada. Dzwonimy do administratora (dzię ki Bogu, ż e mam jej numer w pamię ci telefonu, bo zadzwonił a do mnie dwa dni temu, aby potwierdzić nasz przyjazd). Odbiera telefon, mó wi, w tę i w tamtą , trzy dni temu był atak bandytó w, przyszli bandyci i wyrzucili (tak powiedział a) nas i wszystkich goś ci na ulicę . Zł a kobieta, zadzwonił eś do mnie, powiedział em Ci, ż e dziecko jest chore i przyjedziemy dzień pó ź niej. Czy nie mogli ich ostrzec, ż eby nie przyjeż dż ali? Przecież jechaliś my 8 godzin, z dzieckiem i takie bzdury. . . A wię c spokojnie, bez emocji (to ja sam). Tylko fakty.
Mó wię jej, no có ż , mó wią , ż e mam twó j telefon, a jeś li nie, to co nam każ esz? I powiedział a mi - czym jesteś , sam bym cię nazwał ! Powiedział a, ż e to jej kierownictwo kazał o jej nie informować ludzi, ż e hotel jest zamknię ty. Puś ć cie ich, zamieszkamy w mieszkaniach, któ regoś dnia zadecydujemy o wszystkim i wszystko bę dzie na najwyż szym poziomie. Nie waż ne jak. . .
W ogó le wysł ał a po nas jaką ś dziewczynę , podobno ró wnież pracownicę Akvilonu. Ta dziewczyna zabrał a nas do kawiarni „Lato”, któ ra, jak się pó ź niej okazał o, należ y do krewnego (lub krewnego) wł aś ciciela. Administratorem okazał a się pulchna kobieta w ś rednim wieku o blond wł osach. Mó wi, ż e teraz umieszczę cię w mieszkaniu, a jutro przyjedzie wł aś ciciel, zdecydujesz z nim. Odpowiadam jej, nie potrzebuję ż adnych mieszkań , daj mi pienią dze i znajdę sobie normalne mieszkanie (przypominam, ż e zaliczka w Aquilonie to 50% cał kowitej kwoty za zakwaterowanie). Na co odpowiada, nie mam pienię dzy, jutro przyjedzie wł aś ciciel, zaż ą da od niego pienię dzy.
Nic do roboty. Mają c nadzieję na jak najlepsze, udajemy się do administratora i innej kobiety (któ ra osiedlił a wczasowiczó w) w mieszkaniu. Mieszkanie okazał o się dwupokojowym mieszkaniem, któ re nie był o sprzą tane od zeszł ego roku, z zatę chł ą , ś mierdzą cą poś cielą i spleś niał ymi poduszkami, wszę dzie paję czyny, stę chł y zapach (okna był y otwierane po raz pierwszy po zimie) i brudna ł azienka. Takie szczę ś cie kosztował o 400 UAH dziennie. Administrator zapł acił za dzień i znikną ł w nieznanym kierunku. Przed wyjazdem podał a nam numer wł aś ciciela. Wł aś ciciel odpowiedział , ż e jest teraz w Kijowie, rozwią zują c tę sprawę (dlaczego w Kijowie, nadal nie rozumiem), ż e dziś wieczorem (a przyjechaliś my do Ał upki o 14-00) bę dzie w Ał upce i wszystko zał atwi. Obiecał oddzwonić . Oczywiś cie nie oddzwonił i nie odebrał telefonu. Nie pojawił się tego wieczoru ani nastę pnego dnia. Nie pojawił się w kolejnych dniach naszego pobytu we wspaniał ej Ał upce.
Nastę pnego dnia przyszedł wł aś ciciel mieszkania (któ remu administrator zapł acił tylko za jeden dzień ) i powiedział , ż e czas już nas wyjechać . Dzwonię do administratora, nie odbiera telefonu, dzwonię do wł aś ciciela, nie odbiera telefonu, idę do kawiarni Leto, jak nie jest w porzą dku, a nie znajduję ani jednego ani inne tam. I tak kilka razy. Pakuję swoje rzeczy i idę szukać mieszkania.
A teraz wyobraź sobie, ponieważ są ludzie, któ rzy kalkulują swoje wydatki, biorą pienią dze dokł adnie tyle, ile powinni wydać . Zapł aciliś my 50% za mieszkanie, kolejne 50% zapł aciliś my za jedzenie, podró ż e, rozrywkę . A oto taka wpadka. Nie zwracają pienię dzy, zamraż ają...Có ż za bł ogosł awień stwo, ż e miał em pienią dze !! !
Nawiasem mó wią c, wł aś cicielka ś mierdzą cego mieszkania okazał a się normalną ciocią (choć nie posprzą tał a mieszkania przed wynajmem, wyjaś nił a to mó wią c, ż e nie spodziewał a się , ż e ktoś się tam osiedli tego konkretnego dnia i zamierzał go posprzą tać „któ regoś dnia”). Zawiozł a nas do mini-hotelu na Lenin Street (w tym samym czasie oczywiś cie dostał a swó j % za przywiezienie turystó w od gospodyni). Warunki są szykowne: basen, mini kuchnia (mikrofaló wka, czajnik, kuchenka dwupalnikowa, wszystkie niezbę dne przybory do gotowania) w każ dym pokoju, pokoje wył oż one drewnem, ogromny telewizor z telewizją cyfrową , doskonał e czyste ł ó ż ko Ariel, któ re pachnie pudrem, normalne poduszki, podł ogi wył oż one kafelkami, lodó wka (nie dywan z plamami, paję czynami i popioł em z papierosó w w rogach, jak w Akvilonie), klimatyzacja, wysokiej jakoś ci meble itp. A cena jest tań sza niż Akvilon (nasz pokó j kosztował okoł o 340 UAH za dzień ), ale tutaj naliczono nam 300.
Dopiero od drugiego dnia pobytu na Krymie poczuł em się jak mę ż czyzna i zaczą ł em odchodzić od stresu. Dzię ki gospodyni tego mini-hotelu, bardzo mił ej kobiecie, któ ra szanuje swoich goś ci.
Dzień przed wyjazdem z domu poszliś my do przeklę tej Leto Cafe. Tam administrator siedział przy stole i uś miechał się , rozmawiają c z kilkoma osobami. Kiedy nas zobaczył a, jej twarz się zmienił a. Zaczę ł a mi opowiadać , jak wysł ał a „chł opaka z pienię dzmi” do mieszkania, za któ re zapł acił a za dzień , ż eby zapł acić kolejny dzień lub przenieś ć nas do innego, ale już nas tam nie był o. Biedactwo, tak bardzo chciał a nas poruszyć , ale się schowaliś my. Ale zadzwoniliś my w dniu, w któ rym rzekomo wysł ał a „chł opaka z pienię dzmi” i nastę pnego dnia, ale nie odpowiedział a. Mó wię jej, wię c daj mi pienią dze, któ re dał eś chł opcu, do któ rego wymamrotał a coś niewyraź nie.
Wł aś ciciel nigdy się nie pojawił .
Ale wy, nie mogę powiedzieć , ż e „zacne” kierownictwo Hotelu Akvilon straciliś cie w naszej osobie stał ych klientó w. Przyjechał em tu po raz trzeci. Tylko ze wzglę du na Wasz Taras bardzo nam się spodobał .