Многие раз останавливались в этом отеле, как приезжая во Львов, так и транзитом в пути либо из Родины, либо на Родину (причем наводку дали львовяне, а они в этом деле толк знают). Всегда впечатление отличное. Но в последний приезд (а дело было в День Независимости) были приятно удивлены еще и тем, что при поселении в отель барышня с рецепшном предложила нам по бокалу холодного шампанского с разными крекерами, конфетками, маслинками, лимончиками – вот заведения по случаю государственного праздника. Интересно, в каком-нибудь Рамаде-Донецке так же в этот день угощали клиентов? ). Конечно, не шампанское сподвигло на написание отзыва. А то, что, на мой взгляд, это место имеет действительно много плюсов. О них – ниже.
ДИСЛОКАЦИЯ
Отель расположен в пригородном рекреационном поселке Брюховичи, в 11 км от Оперного театра. Я не люблю города. Львов, конечно, не Москва, но лично мне удобнее жить удачно от городской суеты.
Тем более что расстояние смехотворное по меркам больших городов. При наличии собственного транспорта добраться очень просто. Если вы путешествуете без машины – транспортное сообщение Львов-Брюховичи вам в помощь. От самой гостиницы ходят маршрутки №№ 8 и 22. Доезжают до остановки «Зернова» возле гостинцы «Львов» в центре Львова (Оперный вид с остановки). Назад нужно сажаться на те же маршрутки, но уже на площади Святого Теодора. Сппросите у местных – это в трех шагах от ост. «Зерновая», по другую сторону улицы. В принципе, так предвигаться удобнее. Так как во Львове постоянно ремонтируются дороги, движение в центре практически всегда ограничено, а хитроумные объезды – точно не для приезжих. Плюс как всегда актуальна проблема парковок. Так что думайте-выбирайте-решайте, что лично вам поближе. На маршрутку нужно занимать очередь. Т. е. пришел раньше – раньше и уехал.
Но это совсем не критично, можно уточнить расписание обратных рейсов в самой маршрутке, и прийти за 10-15 мин. до отправления (все-таки в часы пик очереди бывают, но и интервал между маршрутками – не более 15 мин. ).
Отель находится почти в центре Брюховичей. Рядом – сосновый бор, тишина, красота. Сон как в санатории (проверено на себя).
Для путешествующих на своем авто в Польшу удобным будет также то, что «Валентина» расположена как раз по пути к таможенному переходу Краковец-Корчева. И по показаниям местных, в этом переходе как раз наименьшие очереди (по сравнению с Шегинями). Впрочем, все это нетрудно отследить в онлайне. И по километражу Краковец ближе Шегиней.
Рецепция в «Валентине» круглосуточная, проблем при поселении никогда не было ни у нас, ни у многочисленных знакомых, которым «явка» была «сдана». В последний визит приехали около 12 часов дня, размещение гостей – с 14:00.
Пришли, объявили, что мы бронировали по телефону, спросили, можно ли въехать раньше. Ответ был молниеносным и положительным).
К недостаткам можно отнести то, что в базе booking гостиницы нет. Бронирование только по телефону или по электронной почте, что не совсем удобно.
ОТЕЛЬ
Экстерьер отеля – традиционные карпатские «ломаные» крыши, все в зелени. Не очень большая пригостиничная территория, но не тесно. Рядом – сосновый лес, магазины (продуктовый находится на первом этаже и работает круглосуточно, еще есть через дорогу несколько), аптека, сувенирно-подарочный магазинчик с обычным китайским ширпотребом, но встречаются разные интересные штучки, умилили, например, чашки с принтом. вышиванкой.
Номерной фонд: одно- и двухместные номера стандарт, полулюкс и люкс. Мы (поскольку только спим в отелях, то, как правило, на жилище экономим) всегда жили в стандартах.
В них: хорошая кровать с ортопедическим матрасом (одна большая или две поменьше), кипенно белое постельное белье, телефон, плазма, мини-бар (в последний раз не повезло – работал, но как-то неуверенно, впрочем, нам это было не важно ), кондей, письменный стол. Сейф есть. Тапки есть.
Ну, в санузле – не душевая кабинка, а клеенчатая шторка. Но зато очень чисто, все сверкает и блестит. Полотенец – 5 штук на лицо. Халатов нет. Из «мыльно-рыльного» – гель для душа и мыло.
Думаю, что в люксах – покруче «мебели», но мы, как говорится, «простые деревенские люди», так что нам это не принципиально. WiFi присутствует, сигнал уверен, пароль – у администратора на рецепшене, координаты администратора – на телефонном аппарате в номере, рядом на тумбочке – ручка и листы бумаги, чтобы все это записать.
По соотношению цена-качество – 9 баллов из 10. В последний раз жили в двухместном стандарте за 250 грн.
Номер, в котором жили в последний приезд, повеселил архитектурным изыском в виде излома крыши, расположенного над письменным столом. Я-то со своим мини-расточком без труда избежала травм, но несколько глухих ударов горячо любимого мной лба об эту штуковину при резком подъеме из-за стола разнообразили наш тихий вечер в «Валентине» : ).
ПЕРСОНАЛ
Даже общаясь по телефону, чувствуешь себя желанным и дорогим гостем. А уж по приезде – тебе рады, как дальневосточному родственнику с чемоданом красной икры). Нет, если серьезно – все очень приветливы, вежливы, внимательны к твоим просьбам.
РЕСТОРАН
На первом этаже есть вход с улицы. А для проживающих в отеле, чтобы попасть в ресторан, нужно пройти через внутренний дворик – на мой взгляд, это существенный недостаток в холодное время года. Есть еще летняя терраса с открытым очагом. Но: кухня – просто выше всяких похвал. Никаких молекулярных изысков "от кутюр"!
Нет, просто нормальная здоровая вкусная еда: например, суп-крем с белыми карпатскими грибами, банош со шпондером и сыром (слово «шпондер» немало нас позабавило, пришлось узнавать у девочки-официантки его значение, но не скажу – сохраню интригу для тех, кто захочет сам попробовать этот банош. Для них же без лишних эмоций замечу, что он был самым вкусным из всех съеденных мной до сих пор). Порции огромные, будьте осторожны, для наесца хватит одного салата и одного блюда – либо первого, либо второго. Со мной здесь всегда происходит одна и та же история: в начале завтрака, обеда, ужина хочется всего и побольше. Увы, потом приходится под аккомпанемент всяческих ехидных замечаний правильно рассчитавшего свои силы сотрапезника просит нетронутое, но и невмещающееся уже у меня блюдо позволить взять с собой. Приносят коробочки без всяких проблем и лишних вопросов.
Барышни-официантки в вышиванках милые, улыбчивые, расторопные. Впрочем, ресторан обязателен к посещению.
Кстати, можно оплатить завтрак при поселении – тогда к счету за проживание добавят 30 гривен за 1 завтракающее лицо. Да конечно экономичнее, но мне кажется разумнее все-таки заказывать на месте. Во-первых, есть из чего выбрать. Во-вторых, названия весьма колоритные, и чтение меню – отдельное и совершенно бесплатное удовольствие (или по-львовски «аттракция»). В-третьих, если вы поживете в «Валентине» 2-3 дня, то и варианты завтраков съедите такое же количество. И даже в том случае, если вы уже были здесь вчера за вечером, вам все равно доставят удовольствие и очередное прочтение невразумительных и забавных местных названий блюд, и их ожидание, и сам их вид и вкус. Так что вкусного!
РАЗВЛЕЧЕНИЯ
Знаю точно, что есть бильярд – в одно из посещений нас поселили в номере напротив бильярдной, было несколько шумновато, но нас это несильно напрягло. Если вы более привередливы – можно сходу оговорить при поселении, чтоб окна номера выходили на лес. И тогда – тишина! Но летом – комары, нужен фумигатор.
Есть сауна с бассейном. О ценах не скажу – я вообще никакой «саунист», так что «звоните». Есть еще настольный теннис и прокат велосипедов (! ).
Для киндеров оборудована детская площадка, и расположена она в поле зрения открытой террасы, т. е. попиваешь себя пивко, вино или кофеек и наблюдаешь за своим ребенком (особенно полезной эта опция будет для папаш: р).
СТОЯНКА ДЛЯ АВТО
Небольшая во внутреннем дворике (запирается, охраняется; если даже не ошибаюсь, есть даже видеонаблюдение) и парковка перед отелем – для «заскочивших» в ресторан.
РЕЗЮМЕ
Отличный отель: для ночлега в пути, для просто пожить во Львове-Брюховичах, для проведения корпоративов, семинаров, да мало ли еще для чего. Просто отличный отель.
ЗЫ: Брюховичи и сами по себе интересны. Главное достояние – сосново-буково-дубовый лесной массив. Здесь есть прекрасное озеро с песчаным пляжиком – летом можно загорать и купаться, зимой – каток. На въезде в поселок – памятник папе Римскому Иоанну Павлу II. А еще около Брюховичей находится уникальная деревянная Троицкая церковь ХVIII в. , состоящая из двух срубов – это очень редкий тип двухкамерных церков. В самих Брюховичах еще можно посмотреть церковь Введения Пресвятой Девы Марии во Храм. В местном лесу погиб Владимир Ивасюк (автор "Красной руты", "Водограя", "Я пойду в дальние горы…"). Когда едешь по трассе в Брюховичи, дело указатель "Тропа к месту гибели В. Ивасюка". Достойный был чел.
Включила в отзыв видео с Ивасюком, очень уж его песни соответствуют «львовскому» духу и органически его передают.
ЗЫ. ЗЫ. : В Брюховичах множество отелей, гостиных дворов и двориков, ресторанов и ресторанчиков. Но вот приглянулась нам «Валентина» какой-то своей атмосферой, что ли. Хотя в Брюховичах у нас есть еще одно любимое место.
С ув.
Zatrzymaliś my się w tym hotelu wielokrotnie, zaró wno przyjeż dż ają c do Lwowa, jak i w tranzycie w drodze albo z Macierzy, albo do Macierzy (zresztą lwowianie dali napiwek i duż o o tym wiedzą ). Zawsze doskonał e wraż enie. Ale podczas ostatniej wizyty (a to był o w Ś wię to Niepodległ oś ci) byliś my też mile zaskoczeni faktem, ż e kiedy zameldowaliś my się w hotelu, mł oda dama z recepcjonistką poczę stował a nas kieliszkiem zimnego szampana z ró ż nymi krakersami, sł odyczami, oliwkami , cytryny - to zakł ady z okazji ś wię ta pań stwowego. Co ciekawe, w niektó rych Ramada-Donieck leczono ró wnież klientó w tego dnia? ). Oczywiś cie to nie szampan zainspirował mnie do napisania recenzji. I to, ż e moim zdaniem to miejsce ma naprawdę wiele zalet. O nich - poniż ej.
PRZEMIESZCZENIE
Hotel poł oż ony jest w podmiejskiej wiosce rekreacyjnej Bryukhovychi, 11 km od Opery. Nie lubię miast. Oczywiś cie Lwó w nie jest Moskwą , ale osobiś cie wygodniej jest mi ż yć z powodzeniem od zgieł ku miasta.
Co wię cej, odległ oś ć jak na standardy duż ych miast jest absurdalna. Dotarcie tam jest bardzo ł atwe, jeś li masz wł asny transport. Jeś li podró ż ujesz bez samochodu, pomogą Ci poł ą czenia komunikacyjne Lwó w-Briuchowycze. Z samego hotelu odjeż dż ają minibusy nr 8 i 22. Dojeż dż ają do przystanku Zernova przy hotelu Lwó w w centrum Lwowa (z przystanku widok na operę ). Powró t trzeba wzią ć te same minibusy, ale już na Placu Ś wię tego Teodora. Zapytaj miejscowych - to trzy kroki od przystanku. „Ziarno”, po drugiej stronie ulicy. Zasadniczo wygodniej jest się poruszać . Ponieważ drogi we Lwowie są stale naprawiane, ruch w centrum jest prawie zawsze ograniczony, a sprytne objazdy zdecydowanie nie są dla odwiedzają cych. Plus, jak zawsze, problem z parkowaniem jest istotny. Wię c pomyś l - wybierz - zdecyduj, co jest Ci bliż sze osobiś cie. Musisz stać w kolejce do autobusu. Oznacza to, ż e przyszedł wcześ niej - wcześ niej i odszedł.
Ale to wcale nie jest krytyczne, moż esz sprawdzić harmonogram lotó w powrotnych w samym minibusie i przybyć za 10-15 minut. przed odjazdem (przecież w godzinach szczytu są kolejki, ale przerwa mię dzy busami nie przekracza 15 minut).
Hotel poł oż ony jest prawie w centrum Brzuchowic. W pobliż u - las sosnowy, cisza, pię kno. Spać jak w sanatorium (przetestowane dla siebie).
Dla osó b podró ż ują cych samochodem do Polski wygodne bę dzie ró wnież to, ż e „Valentina” znajduje się tuż przy drodze do przejś cia celnego Krakovets-Korcheva. A wedł ug zeznań miejscowych w tym przejś ciu są tylko najmniejsze kolejki (w poró wnaniu do Sheginy). Jednak wszystko to jest ł atwe do ś ledzenia w Internecie. A pod wzglę dem przebiegu Krakowets jest bliż ej Sheginei.
Przyję cie w "Valentinie" jest cał odobowe, ani my, ani liczni znajomi, któ rym "pokaz" został "oddany" nigdy nie mieliś my problemó w z rozliczeniem. Na ostatnią wizytę dotarliś my okoł o 12 w poł udnie, goś cie są zakwaterowani od 14:00.
Przyszli, ogł osili, ż e zarezerwowaliś my telefonicznie, zapytali, czy moż na wcześ niej się zameldować . Odpowiedź był a bł yskawiczna i pozytywna).
Wadą jest brak hotelu w bazie danych rezerwacji. Rezerwacja tylko telefonicznie lub mailowo, co nie jest zbyt wygodne.
HOTEL
Z zewną trz hotel to tradycyjne karpackie „poł amane” dachy, wszystko w zieleni. Niezbyt duż y obszar hotelowy, ale nie zatł oczony. W pobliż u las sosnowy, sklepy (sklep spoż ywczy znajduje się na parterze i jest czynny cał ą dobę , po drugiej stronie ulicy jest jeszcze kilka), apteka, sklep z pamią tkami i upominkami ze zwykł ymi chiń skimi towarami konsumpcyjnymi, ale jest są ró ż ne ciekawe rzeczy, dotykane np. drukowane kubki. vyshyvanka.
Pokoje: pokoje jedno i dwuosobowe standard, junior suite i suite. My (ponieważ ś pimy tylko w hotelach, z reguł y oszczę dzamy na mieszkaniu) zawsze ż yliś my w standardach.
W nich: dobre ł ó ż ko z materacem ortopedycznym (jeden duż y lub dwa mniejsze), wrzą ca biał a poś ciel, telefon, ekran plazmowy, mini-bar (ostatnim razem nie był o szczę ś cia - zadział ał o, ale jakoś niepewnie, jednak nie miał o to dla nas znaczenia), mieszkanie, biurko. Jest sejf. Są kapcie.
Có ż , w ł azience - nie prysznic, ale zasł ona z ceraty. Ale jest bardzo czysto, wszystko bł yszczy i bł yszczy. Rę czniki - 5 sztuk na osobę . Nie ma szat. Z "mydł a-ryla" - ż el pod prysznic i mydł o.
Myś lę , ż e w apartamentach - raptem "meble", ale jesteś my, jak to mó wią , "prostymi wiejskimi ludź mi", wię c nie ma to dla nas znaczenia. WiFi jest dostę pne, sygnał pewny, hasł o jest u administratora w recepcji, wspó ł rzę dne administratora są na telefonie w pokoju, obok na stoliku nocnym jest dł ugopis i kartki do spisania wszystkiego.
Pod wzglę dem stosunku ceny do jakoś ci - 9 punktó w na 10. Ostatni raz mieszkaliś my w podwó jnym standardzie za 250 UAH.
Pokó j, w któ rym mieszkaliś my podczas naszej ostatniej wizyty, bawił nas architektonicznym wyrafinowaniem w postaci przerwy w dachu, znajdują cej się nad biurkiem. Z moim mini-ś widrowcem z ł atwoś cią unikną ł em kontuzji, ale kilka gł uchych uderzeń mojego ukochanego czoł a o to urzą dzenie, gdy ostro wstał em od stoł u, urozmaicił o nasz spokojny wieczó r w Valentinie : ).
PERSONEL
Nawet rozmawiają c przez telefon, czujesz się mile widziany i drogi goś ciu. A po przyjeź dzie zapraszamy jako krewnego Dalekiego Wschodu z walizką czerwonego kawioru). Nie, poważ nie - wszyscy są bardzo przyjaź ni, uprzejmi, uważ ni na twoje proś by.
RESTAURACJA
Na pię trze wejś cie od ulicy. A dla goś ci hotelowych, aby dostać się do restauracji, trzeba przejś ć przez patio - moim zdaniem jest to spora wada w zimnych porach roku. Istnieje ró wnież taras letni z otwartym paleniskiem. Ale: kuchnia jest po prostu nie do pochwał y. Bez fanaberii molekularnej „haute couture”!
Nie, po prostu normalne zdrowe, smaczne jedzenie: np. zupa krem z borowikó w, banosh z sponderem i serem (sł owo „sponder” bardzo nas bawił o, musiał am dowiedzieć się o jego znaczeniu od kelnerki, ale nie bę dę powiedzmy - zachowam intrygę dla tych, któ rzy chcą spró bować tego banosha dla siebie, ale dla nich, bez ż adnych dodatkowych emocji, zaznaczam, ż e był to najsmaczniejszy ze wszystkich, jakie do tej pory jadł em). Porcje są ogromne, uważ aj, jedna sał atka i jedno danie wystarczą na naess - albo pierwszą , albo drugą . Tutaj zawsze przytrafia mi się ta sama historia: na począ tku ś niadanie, obiad, kolacja, chcę wszystkiego i wię cej. Niestety, przy akompaniamencie wszelkiego rodzaju sarkastycznych uwag, towarzysz, któ ry prawidł owo obliczył swoją sił ę , prosi o nietknię te, ale już nieodpowiednie danie, aby moż na był o zabrać ze sobą . Przynoszą pudł a bez problemó w i zbę dnych pytań.
Kelnerki w haftowanych koszulach są urocze, uś miechnię te, sprawne. Jednak restauracja jest koniecznoś cią.
Przy okazji za ś niadanie moż na zapł acić przy zameldowaniu - wtedy 30 hrywien za 1 osobę ś niadaniową zostanie doliczone do rachunku za nocleg. Tak, oczywiś cie jest to bardziej ekonomiczne, ale wydaje mi się , ż e rozsą dniej jest zamó wić na miejscu. Po pierwsze, jest z czego wybierać . Po drugie, nazwy są bardzo kolorowe, a czytanie menu to osobna i zupeł nie darmowa przyjemnoś ć (lub „atrakcja” we Lwowie). Po trzecie, jeś li zostaniesz w Valentinie przez 2-3 dni, zjesz taką samą iloś ć opcji ś niadaniowych. I nawet jeś li był eś tu już wczoraj wieczorem, nadal bę dziesz zadowolony z kolejnego czytania niejasnych i zabawnych lokalnych nazw potraw, ich oczekiwań , a takż e ich wyglą du i smaku. Tak pyszne!
ZABAWA
Wiem na pewno, ż e jest bilard - na jednej z wizyt zakwaterowano nas w pokoju naprzeciwko sali bilardowej, był o trochę gł oś no, ale nie przeszkadzał o nam to zbytnio. Jeś li jesteś bardziej wybredny, moż esz od razu przy zameldowaniu zastrzec, ż e okna pokoju wychodzą na las. A potem - cisza! Ale latem - komary, potrzebujesz fumigatora.
Jest sauna z basenem. O cenach nie powiem - w ogó le nie jestem „saunistką ”, wię c „zadzwoń ”. Jest też tenis stoł owy i wypoż yczalnia roweró w (! ).
Plac zabaw wyposaż ony dla milusiń skich, znajduje się w polu widzenia otwartego tarasu, czyli pijesz piwo, wino lub kawę i obserwujesz swoje dziecko (ta opcja szczegó lnie przyda się tatusiom : p).
PARKOWANIE SAMOCHODU
Mał y na dziedziń cu (zamknię ty, strzeż ony; nawet jeś li się nie mylę , jest nawet monitoring) i parking przed hotelem - dla tych, któ rzy "wpadli" do restauracji.
STRESZCZENIE
Wspaniał y hotel: na nocleg w drodze, na samo mieszkanie we Lwowie-Briuchowiczach, na imprezy firmowe, seminaria i kto wie co jeszcze. Po prostu ś wietny hotel.
PS: Bryukhovichi są ciekawe same w sobie. Gł ó wnym atutem jest las sosnowo-bukowo-dę bowy. Jest tu pię kne jezioro z piaszczystą plaż ą - latem moż na się opalać i pł ywać , zimą - lodowisko. Przy wjeź dzie do wsi - pomnik Papież a Jana Pawł a II. A w pobliż u Brzuchowic znajduje się unikalny drewniany koś ció ł Tró jcy Ś wię tej z XVIII wieku. , skł adają cy się z dwó ch drewnianych chat - jest to bardzo rzadki typ koś cioł a dwukomorowego. W samych Brzuchowicach nadal moż na zobaczyć Koś ció ł Wjazdu Najś wię tszej Maryi Panny do ś wią tyni. Wł odzimierz Iwasiuk zginą ł w tutejszym lesie (autor „Red Rue”, „Wodograja”, „Pó jdę w odległ e gó ry…”). Kiedy jedziesz autostradą do Bryukhovychi, wskaź nikiem jest „Droga do miejsca ś mierci W. Iwasiuka”. Był godny.
Do recenzji doł ą czył em wideo z Ivasyukiem, jego piosenki są bardzo zgodne z duchem „Lwowa” i organicznie to przekazują.
PS. PS. : W Brzuchowicach jest wiele hoteli, pensjonató w i podwó rek, restauracji i restauracji. Ale tutaj podobał a nam się "Valentina" z jaką ś wł asną atmosferą , czy coś takiego. Chociaż w Brzuchowicach mamy jeszcze jedno ulubione miejsce.
Z UV.