ЯЛЫКАВАК – ГОРОД ВЕТРОВ И СОБАК
Мы отдыхали в отеле Ялипарк с 16.06. 12 по 30.06. 12. Когда я искал отзывы по этому отелю, то их на-бралось «раз, два и обчелся! ». С одной стороны это радовало: значит «Руссо туристо – облико морале» не добрались в массовых количествах до местечка Ялыкавак. Однако с другой стороны настораживало: а вдруг что-то кошмарно нехорошее встретишь – весь отдых насмарку.
После поиска вариантов (ориентир на цену) выбрали Ялипарк, благо у «Пегаса» были приемлемые це-ны на данный отель. В самом начале путешествия получили бесплатный бонус в виде бессонной ночи в аэ-ропорту «Шереметьево» от авиа-партнера «Пегаса» Nord Wind (рейс задержали на 4 часа – вылетели только в 8 утра). При трансфере в отель порадовал «Пегас». Мало того, что всех развозили по отелям часа три, так нас, ехавших в Ялипарк, высадили на трассе и сказали: «Автобус большой, а улице в Ялыкаваке узкие, дой-дете пешком». Ума дать микроавтобус у них не хватило. Идти с вещами 500 метров по жаре – удовольствие на любителя. Мы любителями не были. (Забегая вперед, скажу: «На обратную дорогу они все-таки додума-лись дать микроавтобус»).
На завтрак, по вине авиакомпании, мы опоздали. Когда мы прибыли в отель, до окончания обеда оста-валось 15 минут. Моя жена и одна очаровательная туристка Наташа решили качать права у гида «Пегаса». Я сразу понял, что это бесполезно и, оставив вещи на ресепшене, отправился есть.
Чтобы не писать про питание далее, скажу сразу: «Кормежка была добротная». Мясо было (хоть и не очень много), курица почти каждый день, соя присутствовала (куда же в трешке без нее), один раз жарили рыбу, все время делали разные супы. Из фруктов – арбуз, дыня, апельсины и сливы. Про кучу салатов, по-мидоры, огурцы и т. д. можно не упоминать – было всё в должном количестве и без очередей. Поварская ко-манда была хорошая (готовили вкусно, добавку клали и при этом косо не смотрели). Чуть не забыл про вы-пивку. Очень хорошее красное и белое вино, бутылку открывают при тебе. Пиво, когда как. Неплохая ракия, джин на любителя, водку не пил. Для любителей кофе есть кофе-машина (всё от шоколада до капучино).
Про заселение и отель. Попросили номер на втором этаже. Дали без проблем, без всяких доплат. Нам повезло – окна номера выходили на соседний отель, а не на дорогу. Да, номера действительно маленькие, так что любителям роскоши не сюда. Телевизор крошечный под потолком, сигнал периодически пропадал. (Если бы не чемпионат Европы по футболу он мне и не нужен). Ванная нормальная: все работало и была горячая вода. С уборкой, конечно, беда. Нет, ребята приходили, мыли пол, клали и бумагу, и мыло, но за две недели (не смотря на чаевые) ни разу не поменяли полотенца и белье. Кстати, шампуня здесь нет, берите с собой, зато есть фен. (Можно было бы сходить поругаться на ресепшен, но не хотелось портить себе отдых, тем более русский там не знает никто, да и английский у них не лучше моего). В правом крыле отеля (если смотреть от бассейна) есть выход на крышу. Вечером очень красивые виды заката можно заснять на фото.
Теперь про пляж. Пляж прямо перед отелем, перешел через променад и ты на нем. Зонтиков и лежа-ков хватало всегда, когда не придешь. Так что места не столбили. Пляж муниципальный, т. е. ничем не ого-роженный. Это приносило некоторые неудобства. Надо отметить, что в Ялыкаваке огромное количество собак, гуляющих сами по себе. Это не какие-нибудь крохотные шавки, а настоящее кабелины. Придет такой «товарищ» (см. фото) на пляж и заляжет рядом с твоим лежаком, а какие у него на душе кошки скребутся – поди, угадай. А если еще к нему друзья подтянуться – туши свет.
Несколько слов о море. Море тут прозрачное, для любителей снорклинга раздолье. Рыбы ходят кося-ками, в непосредственной близости от берега, а если камни начать на дне переворачивать, то будет аттрак-цион «все рыбы в гости к нам». Кстати, там под камнями крабы прячутся, на дне маскируются камбалы, а еще тут куча галатурий. Морского ежа в непосредственной близости к берегу видел только одного, осталь-ные живут за буйками. Однако временами к берегу прибивает мусор, но работники отеля с ним борются по мере сил.
По поводу контингента отдыхающих и анимации. Этот отель ориентирован на турок – процентов 90 отдыхающих – м6естные разных возрастов (от грудничков до бабушек). За две недели отдыха здесь по-бывало не больше 15 русских. Людям, которые не умеют себя развлечь сами и предпочитают, чтобы их анимировали – явно не сюда. Анимация здесь отсутствует ПОЛНОСТЬЮ. (Если не считать анимацией шашки и нарды, которые выдают в баре, но они всегда абонированы турками). Людям же, ориентированным на активный отдых Ялыкавак представляет массу возможностей для расширения кругозора.
Не слушайте гидов, которые будут рассказывать страшилки и впаривать туры в Бодрум за бешеные бабки. В Ялыкаваке есть конечная микроавтобусов до Бодрума. Они ходят каждые 20 минут и стоят 5 ту-рецких лир. Прибывают на автовокзал Бодрума, от него до крепости 10 минут пешком. Входной билет стоит 20 турецких лир (доллары и евро не берут – обменяйте в банке в Ялыкаваке). Перед поездкой не поленитесь и наберите бесплатных карт Бодрума в местных турфирмах (одна расположена на набережной, где много рыбных ресторанов – это надо идти налево от отеля). Крепость действительно интересная, есть что посмот-реть и пофотографировать.
О дальних экскурсиях. В местных турфирмах туры в Эфес стоят от 38 до 45 $, два дня Эфес - Памук-кале - 90, а туроператоры предлагают их за 100 и 200 соответственно. Наташа ездила в Эфес от местной турфирмы и осталась очень довольна.
Теперь о местных достопримечательностях. Прежде всего, пройдитесь по набережной в сторону крепости, которая видна с пляжа отеля Ялипарк (крепость новодел – исторической ценности не имеет). По-любуйтесь на картины местных художников (имеется вернисаж), на яхты, мельницу, да и вообще на виды, ну и естественно сувенирные лавки. Особенно там красиво вечером. Ознакомившись с поселком, можно совершать дальние вылазки.
Сандима – поселок в горах, брошенный жителями (сведений, почему они оттуда ушли, я нигде не об-наружил). До него идти недалеко, где-то 3 км. , но с непривычки можно не найти нужную дорогу (что с нами и случилось), поэтому дам ориентиры. Идти налево от отеля Ялипарк до мечети, дальше по улице, где стоят такси, затем прямо по улице мимо памятника Ататюрку и Вы увидите указатель «Сандима». Теперь идете по указанной дороге, никуда не сворачивая и будет вам счастье.
Бухточки и пляжи направо от отеля. На полуострове расположенном по правую сторону от отеля находится заповедник, где обитают морские львы (мы правда их так и не увидели – они на охоту уплывали, наверное). Из-за того, что здесь охранная территория сохранились еще почти девственно нетронутые места. До дальних пляжей с прозрачной водой (до них еще возят на яхтах за 50 турецких лир) можно дойти по ас-фальтированной дороге где-то за час-полтора. Ориентир – пройдя верфь, повернуть налево и идти по дороге, никуда не сворачивая. Еще одно красивое место – это Додо-бич. Чтобы попасть туда,
надо: пройдя верфь, повернуть направо, выйти на трасу, подняться на гору к мечети и свернуть по указателю направо, а там дорога сама выведет (идти 40 минут от отеля). Правда, один пляж там платный, зато второй, который расположен в пяти минутах ходьбы от платного, муниципальный, отдыхай – не хочу. Мы были в будни, народу не было никого, вода чистейшая, а еще там кальмары живут. Да, для любителей исторических древностей. Рядом с дорогой на Додо-бич, с левой стороны в скале есть каменные ликомедий-ские гробницы. Конечно же, внутри «все уже украдено до нас», но непрофессиональным археологам будет приятно сунуть нос в глубь веков.
Дорога на Гюмюшлюк. Я читал о живописной дороге в Гюмюшлюк и мы решили по ней пойти. Не повторяйте нашей ошибки! Дорога была когда-то живописной, но сейчас там идет активное строительство различных вилл и других радостей жизни. К берегу особо не подойдешь – охранники стоят. К морю спус-титься проблематично, везде обрывистые скалы. В одном месте мы спустились по длиннющей лестнице, но море здесь явно не располагает к купанию. Огромные скользкие булыжники, которые трудно рассмотреть в разбивающейся пене огромных волн. Прошли еще несколько километров и поняли, что Гюмюшлюк нам не покориться. Так что если хотите испытать «приключение по переходу по затонувшей древней королевской дороге на остров Тавшан Адасы (Заячий остров) мимо подводных руин города Миндоса» садитесь на мик-роавтобус – благо их там много ходит (отправление там же, где и в Бодрум).
Теперь о погоде. Мы отдыхали в июне месяце. Я боялся (начитавшись статистических данных о пого-де), что будет прохладно. Ха-ха, солнце палило под 40, море было комфортным – не менее 23, но… Если кто-то отдыхал в Египте, то помнит знаменитые ветры Хургады и Шарм-эль-Шейха. В Ялыкаваке дует не хуже, и если первую неделю был легкий бриз, то на вторую «сдувало» с лежака, поэтому все время напевал песенку: «Слышишь, тревожные дуют ветра, нам расставаться настала пора».
Подводя итог, хочу сказать: «Ялыкавак – это место не для родителей с детьми (хотя тут есть парк ат-тракционов), не для любителей роскоши и анимации, а для людей настроенных на позитивное открытие ми-ра».
YALIKAVAK - MIASTO WIATRÓ W I PSÓ W
Odpoczywaliś my w hotelu Yalipark od 16.06. 12 do 30.06. 12. Kiedy szukał em recenzji na temat tego hotelu, odebrano je „jeden, dwa i policzone! ”. Z jednej strony był o to przyjemne: oznacza to, ż e „ruscy turyś ci – obraz morale” nie dotarli masowo na miejsce Yalikavak. Jednak z drugiej strony był o to niepokoją ce: co jeś li spotkasz coś strasznie zł ego - cał a reszta na pró ż no.
Po wyszukaniu opcji (przewodnik po cenach), wybraliś my Yalipark, ponieważ Pegasus miał rozsą dne ceny za ten hotel. Już na samym począ tku podró ż y otrzymaliś my od Nord Wind, partnera lotniczego Pegasusa, darmowego bonusu w postaci nieprzespanej nocy na lotnisku Szeremietiewo (lot był opó ź niony o 4 godziny – wylecieliś my dopiero o 8 rano). Przenoszą c się do hotelu, był em zadowolony z Pegaza. Nie doś ć , ż e zawieź li wszystkich do hoteli na okoł o trzy godziny, to my, któ rzy jechaliś my do Yalipark, zostaliś my wysadzeni na autostradzie i powiedzieliś my: „Autobus jest duż y, ale ulice w Yalikavak są wą skie, dojedź tam pieszo ”.
Nie byli na tyle sprytni, by dać minibusa. Spacer z rzeczami 500 metró w w upale to przyjemnoś ć dla każ dego. Nie byliś my amatorami. (Patrzą c w przyszł oś ć , powiem: „Nadal myś leli o podarowaniu minibusa w drodze powrotnej”).
Na ś niadanie z winy linii lotniczej spó ź niliś my się . Kiedy dotarliś my do hotelu, został o 15 minut do koń ca obiadu. Moja ż ona i jedna urocza turystka Natasza postanowili pobrać licencję z przewodnika Pegasus. Od razu zdał em sobie sprawę , ż e jest bezuż yteczny i zostawiają c swoje rzeczy na recepcji, poszedł em jeś ć.
Aby nie pisać dalej o jedzeniu, od razu powiem: „Karmienie był o dobre”. Był o mię so (choć nie za duż o), prawie codziennie kurczak, był a soja (gdzie w trzyrublowej nucie bez niej), raz smaż yli rybę , cał y czas robili ró ż ne zupy. Z owocó w - arbuza, melona, pomarań czy i ś liwek. O pę czku sał atek, pomidoró w, ogó rkó w itp. nie moż na nie wspomnieć - wszystko był o w odpowiedniej iloś ci i bez kolejek.
Ekipa kulinarna był a dobra (gotowali przepysznie, dokł adali dodatek i jednocześ nie nie patrzyli krzywo). Prawie zapomniał em o tobie-piwie. Bardzo dobre czerwone i biał e wino, butelka otwierana przed tobą . Piwo, kiedy. Niezł a brandy, dż in dla amatora, wó dki nie pił em. Na mił oś nikó w kawy czeka ekspres do kawy (wszystko od czekolady po cappuccino).
O zakwaterowaniu i hotelu. Poprosiliś my o pokó j na drugim pię trze. Dał bez problemó w, bez ż adnych dopł at. Mieliś my szczę ś cie - okna pokoju wychodził y na są siedni hotel, a nie na drogę . Tak, pokoje są naprawdę mał e, wię c nie dla mił oś nikó w luksusu. Telewizor jest malutki pod sufitem, sygnał był sporadycznie tracony. (Gdyby nie Mistrzostwa Europy w Pił ce Noż nej, nie potrzebował bym tego). Ł azienka jest normalna: wszystko dział ał o i był a ciepł a woda. Oczywiś cie problemem jest czyszczenie. Nie, chł opaki przyszli, umyli podł ogę , poł oż yli papier i mydł o, ale przez dwa tygodnie (pomimo napiwku) nigdy nie zmieniali rę cznikó w i poś cieli. Nawiasem mó wią c, nie ma tu szamponu, weź go ze sobą , ale jest suszarka do wł osó w.
(Moż na był o iś ć i pokł ó cić się w recepcji, ale nie chciał em zepsuć sobie wakacji, zwł aszcza ż e nikt tam nie zna rosyjskiego, a ich angielski nie jest lepszy od mojego). W prawym skrzydle hotelu (patrzą c od strony basenu) jest wyjś cie na dach. Wieczorem moż na sfotografować bardzo pię kne widoki zachodu sł oń ca.
Teraz o plaż y. Plaż a znajduje się tuż przed hotelem, przeszliś cie przez promenadę i jesteś cie na niej. Zawsze był o wystarczają co duż o parasoli i leż akó w, kiedy nie przychodził o. Wię c nie był o postó w. Plaż a jest miejska, to znaczy nie jest niczym ogrodzona. Przyniosł o to pewne niedogodnoś ci. Należ y zauważ yć , ż e w Yalikavak jest ogromna liczba psó w spacerują cych samodzielnie. To nie są malutkie kundle, a prawdziwe kable. Taki „towarzysz” (patrz zdję cie) przyjdzie na plaż ę i poł oż y się obok twojego leż aka, a jakie koty drapią w jego duszy - idź , zgadnij. A jeś li nawet jego przyjaciele podcią gną się do niego, zgaś ś wiatł o.
Kilka sł ó w o morzu. Tutejsze morze jest przejrzyste, bezkresne dla mił oś nikó w snorkelingu.
Ryby pł yną ł awicami, w bezpoś rednie są siedztwo brzegu, a jeś li zaczniesz obracać kamienie na dnie, to bę dzie atrakcja „odwiedzają nas wszystkie ryby”. Nawiasem mó wią c, pod kamieniami chowają się kraby, na dnie przebierają się flą dry, jest też sporo galaturii. Widział em tylko jednego jeż owca w bezpoś redniej bliskoś ci brzegu, reszta mieszka za bojami. Jednak od czasu do czasu ś mieci są wyrzucane na brzeg, ale pracownicy hotelu walczą z nimi najlepiej, jak potrafią.
Jeś li chodzi o kontyngent turystó w i animację . Ten hotel koncentruje się na Turkach - 90 procent urlopowiczó w to mieszkań cy w ró ż nym wieku (od niemowlą t po babcie). Przez dwa tygodnie odpoczynku był o tu nie wię cej niż.15 Rosjan. Ludzi, któ rzy nie wiedzą , jak się bawić i wolą być animowani – oczywiś cie nie tutaj. Brak animacji CAŁ KOWICIE. (Z wyją tkiem animacji warcabó w i tryktraka, któ re są rozdawane w barze, ale zawsze są subskrybowane przez Turkó w).
Dla osó b zorientowanych na aktywny wypoczynek Yalikavak daje wiele moż liwoś ci poszerzenia horyzontó w.
Nie sł uchaj przewodnikó w, któ rzy bę dą opowiadać horrory i sprzedawać wycieczki do Bodrum za szalone pienią dze. W Yalikavak znajduje się ostatni minibus do Bodrum. Kursują co 20 minut i kosztują.5 lir tureckich. Przyjedź na dworzec autobusowy w Bodrum, z niego do twierdzy 10 minut na piechotę . Bilet wstę pu kosztuje 20 lir tureckich (dolary i euro nie są pobierane - wymiana w banku w Yalikavak). Przed wyjazdem nie bą dź cie leniwi i odbierzcie darmowe mapy Bodrum w lokalnych biurach podró ż y (jedna znajduje się na promenadzie, gdzie znajduje się wiele restauracji rybnych – trzeba iś ć na lewo od hotelu). Twierdza jest naprawdę ciekawa, jest co oglą dać i robić zdję cia.
O dalekich wycieczkach. W lokalnych biurach podró ż y wycieczki do Efezu kosztują od 38 do 45 dolaró w, dwudniowe Efez - Pamuk-Kale - 90 dolaró w, a touroperatorzy oferują je za odpowiednio 100 i 200 dolaró w.
Natasza pojechał a do Efezu z lokalnego biura podró ż y i był a bardzo zadowolona.
Teraz o lokalnych atrakcjach. Przede wszystkim idź wzdł uż nasypu w kierunku twierdzy, któ ra jest widoczna z plaż y hotelu Yalipark (twierdza jest przeró bką - nie ma wartoś ci historycznej). Podziwiaj obrazy lokalnych artystó w (jest wernisaż ), jachty, wiatrak i ogó lnie widoki oraz oczywiś cie sklepy z pamią tkami. Tam jest szczegó lnie pię knie wieczorem. Po zapoznaniu się z wioską moż na odbyć dł ugie wycieczki.
Sandima to wioska w gó rach, opuszczona przez mieszkań có w (nie znalazł am informacji, dlaczego tam wyjechali). Nie daleko, okoł o 3 km. , ale z przyzwyczajenia nie moż na znaleź ć wł aś ciwej drogi (co nam się przytrafił o), wię c dam wskazó wki. Z hotelu Yalipark skrę ć w lewo do meczetu, dalej ulicą , przy któ rej stoją taksó wki, a nastę pnie prosto obok pomnika Ataturka, a zobaczysz znak Sandima.
Teraz idź wyznaczoną drogą , nigdzie nie skrę cają c, a bę dziesz szczę ś liwy.
Zatoczki i plaż e na prawo od hotelu. Na pó ł wyspie znajdują cym się po prawej stronie hotelu znajduje się rezerwat, w któ rym ż yją lwy morskie (naprawdę ich nie widzieliś my - prawdopodobnie odpł ynę ł y na polowanie). Dzię ki temu, ż e jest to obszar chroniony, zachował y się miejsca niemal dziewicze. Do odległ ych plaż z czystą wodą (nadal przewozi się je jachtami za 50 tureckich lir) asfaltową drogą moż na dojechać w okoł o pó ł torej godziny. Punkt orientacyjny - po minię ciu stoczni skrę camy w lewo i idziemy szosą nie skrę cają c nigdzie. Kolejnym pię knym miejscem jest plaż a Dodo. Aby tam dotrzeć
trzeba: po minię ciu stoczni skrę cić w prawo, wyjś ć na autostradę , wspią ć się na gó rę do meczetu i przy znaku skrę cić w prawo, a tam droga sama wyjedzie (spacerem 40 minut od hotelu) .
Co prawda jedna plaż a jest tam pł atna, ale druga, któ ra znajduje się pię ć minut spacerem od pł atnej, jest miejska, nie chce mi się wypoczywać . Byliś my w dni powszednie, nie był o ludzi, woda jest czysta, ż yją tam też kalmary. Tak, dla mił oś nikó w zabytkó w. Przy drodze na plaż ę Dodo, po lewej stronie, w skale znajdują się kamienne grobowce lykomedó w. Oczywiś cie „wszystko został o już przed nami skradzione” w ś rodku, ale nieprofesjonalni archeolodzy z przyjemnoś cią wsadzą nos w gł ą b wiekó w.
Droga do Gumusluka. Przeczytał am o malowniczej drodze do Gumusluk i postanowiliś my nią pojechać . Nie powtarzaj naszego bł ę du! Droga był a kiedyś malownicza, ale teraz trwa budowa ró ż nych willi i innych radoś ci ż ycia. Do brzegu nie podejdziesz specjalnie - straż nicy stoją . Zejś cie do morza jest problematyczne, wszę dzie są strome skał y. W jednym miejscu zeszliś my dł ugimi schodami, ale tu morze wyraź nie nie sprzyja pł ywaniu.
Ogromne ś liskie gł azy, któ re trudno dostrzec w rozbijają cej się pianie ogromnych fal. Przeszliś my jeszcze kilka kilometró w i zdaliś my sobie sprawę , ż e Gumusluk nam się nie podda. Jeś li wię c chcesz przeż yć „przygodę przejś cia zatopioną staroż ytną drogą kró lewską na wyspę Tavshan Adasy (Wyspa Zają ca) obok podwodnych ruin miasta Mindos”, weź minibusa - ponieważ jest ich duż o (wyjazd w tym samym miejscu co w Bodrum).
Teraz o pogodzie. Spę dziliś my wakacje w czerwcu. Bał em się (po przeczytaniu statystyk pogodowych), ż e bę dzie fajnie. Ha-ha, sł oń ce palił o poniż ej 40 lat, morze był o wygodne - nie mniej niż.23, ale...Jeś li ktoś odpoczywał w Egipcie, pamię ta sł ynne wiatry Hurghady i Sharm el-Sheikh. W Yalykavak wiatr nie wieje gorzej, a jeś li w pierwszym tygodniu wiał lekki wiatr, to w drugim został „zdmuchnię ty” z leż aka, wię c cał y czas ś piewał em piosenkę : „Sł uchaj, wieją wiatry niepokoją co, czas się rozstać. ”
Podsumowują c, chcę powiedzieć : „Yalikavak nie jest miejscem dla rodzicó w z dzieć mi (choć jest tu wesoł e miasteczko), nie dla mił oś nikó w luksusu i animacji, ale dla osó b, któ re nastawione są na pozytywne odkrywanie ś wiata. ”