Kwarantanna Kapadocja oczami ukraińskich turystów. Część 4
Zacznij tutaj: Czę ś ć.1 , Части 2 , Czę ś ć.3 .
Czę ś ć techniczna z mapami, linkami i podsumowaniem wszystkich serii znajduje się tutaj .
Dzień.3. Podczas porannego snu sł ucham trzyczę ś ciowych piosenek. Miejscowe ptaki budzą się jako pierwsze. Nastę pnie muezin o 4 rano przypomina wiernym tradycyjny Fajr. Te ostatnie obejmują dź wię czne koguty. Taka kapadocka symfonia. Lokalna turecka Prowansja.
Sł oń ce wschodzi gdzieś za dachami są siednich domó w, któ re nie są tak fotogenicznie udekorowane skrzynkami klimatyzatoró w:
Nad resztą miasta ś wieci bł ę kitne niebo. Czy moż emy dziś przewidzieć minuty deszczu?
Oczekiwanie na ś niadanie w hotelu:
Wpisz moją osobistą „jaskinię ”:
Podczas ś niadania turecka turystka był a zaskoczona, gdy zobaczył a Nyavkał kę i dopuś cił a się takiej przemocy, ż e mą ż Turczynki był zmuszony gonić ją za brzuchem, pró bują c wypę dzić ją z jadalni. Czy „kotofobia” naprawdę istnieje?
Wychodzę do miasta i podą ż am znaną już drogą w kierunku skansenu:
Zgodnie z instrukcjami stą d (pamię taj, ż e ja ostrzegł na począ tku opowieś ci, ż e nie wszystkie informacje z tego ź ró dł a są dokł adne) punktem orientacyjnym przy wjeź dzie do Kiliç lar Vadisi lub Doliny Mieczy jest przystanek autobusu turystycznego nr 3 sto metró w od muzeum.
Ś cież ek jest wiele, ż adnych znakó w, wię c idę na chybił trafił .
Zaglą dam do lokalnych miasteczek (zauważ , ż e nawadnianie kropelkowe jest przeprowadzane wszę dzie tam, gdzie to moż liwe):
Z jakiegoś powodu znowu, jak w Dove Valley, wspinam się na gó rę . Hmm, pię ciu nie ma?
Nastę pne dwie godziny mojego ż ycia był y peł ne wzlotó w i upadkó w. Wspią ł em się , dotarł em do otchł ani, skrę cił em, zszedł em dalej w dó ł , wspią ł em się ponownie, odpoczą ł em w ś lepym zauł ku, zszedł em, zajrzał em do wszystkich jaskiń po drodze, znowu poszedł em w gó rę iw dó ł . Kró tko mó wią c, bawił a się tak dobrze, jak tylko mogł a))
Upał nam dzisiaj nie dokucza (mamy +19°), wię c staram się wykorzystać mó zg do relaksu. Dolina poniż ej. Widzę tam ś lad. Wejś cie jest wyraź nie gdzieś . Musisz wię c cofną ć się i zaczą ć od począ tku.
Znowu idę do muzeum. Lubię scenerię . W pobliż u zatrzymuje się radiowó z. Otrzymuję uwagi za brak maski na twarz. Zakł adam maskę . Idę dalej. Cicho ś cią gam maskę . Badam skał y i szukam wskazó wki przy wejś ciu do Doliny Mieczy.
*** Dotyczy trybu maski. W Turcji wszyscy i wszę dzie są zobowią zani do noszenia masek. Na ulicy też . Ale najlepszą rzeczą , jaką mogą zrobić turyś ci, jest robienie uwag. Turcy są karani grzywną za brak masek.
Wspinam się po muzeum drogą w kształ cie litery S.
com/pw/ACtC-3cEKZbbT17F7oqcOCqsVJkij5MwT7YaBgg2W-0Ju0CO5165O6gkCpFSgSjNKAKAG2QUtN9VrpVcY2z4tMoe1NQr3PIuhk_09eHU7J2ZkimpmYbJ13CxuQ0KGRrX4V8BXc2Mpr8UdMQVTUXF8iQNdrAy=w1400-h933-no? authuser=0" />
A tam na lewo od gł ó wnej drogi widzę takie ż yczenie dla dzisiejszego drogowskazu. Znaleziono wejś cie! Minę ł y mniej niż trzy godziny))
Zejś cie do Doliny Mieczy jest doś ć ł agodne. Cał kowita dł ugoś ć doliny wynosi 2.7 km.
Jeś li zdecydujesz się iś ć w lewo (koś ció ł czy stara skalna sala? ), zauważ , ż e ziemia opada z boku szlaku, tworzą c przepaś ć – nie jest od razu widoczna za trawą . Bą dź ostroż ny!
Za trawiastymi zaroś lami zaczyna się skalisty etap Doliny Mieczy
Nastę pnie droga bę dzie prowadzić do kolejnych miejscowoś ci mieszkań có w:
Nastę pnie szeroka i otwarta czę ś ć Kiliç lar Vadisi zastą pi scenę letnią :
Tutaj trzeba skupić się na napisach Rose lub Red ze strzał kami - wskazują one poż ą dany kierunek ruchu, prowadzą cy z Valley of Swords na inne popularne trasy.
*** Do tej czę ś ci doliny moż na dojechać drogą prowadzą cą do skansenu.
Tyle ż e nie trzeba dojeż dż ać do tego cholernego parkingu, trzeba skrę cić wcześ niej w lewo - z miejsca, w któ rym znajduje się wypoż yczalnia quadó w (nastę pnego dnia nawet zobaczył em tam indeks, Uwaga : )).
Przyglą dam się miejscowym goł ę bnikom i opuszczonym osadom gó rskim:
Czarna sadza na suficie jest wynikiem wiekó w palenia ognia w skalnym pomieszczeniu:
Droga w tej czę ś ci Kiliç lar Vadisi jest zaskakują co spokojna:
Widok na są siednie doliny przed zjazdem:
Swoją drogą zejś cie tutaj jest normalne, bo nawet ja zszedł em nogami, a nie jak zwykle – w punkcie pią tym))
Poniż ej wita Cię goś cinny i rozmowny Turek, któ ry bez przerw informuje, ż e jego sok jest „bardzo drogi” (30 liró w za szklankę ), ale Ty jesteś „bardzo, bardzo pię kna”, kawał ek dalej ciekawy koś ció ł ek, co na pewno Trzeba poszukać , do sesji zdję ciowej lepiej staną ć po lewej stronie, bo tam krajobraz jest lepszy, Kapadocja jest pię kna, a wszyscy Ukraiń cy są niesamowicie wspaniali - zwł aszcza gdy podró ż ują do Kapadocji. Wow, to jest temperament))
Oto kilka opcji z serii „doką d się udać? ”. Po lewej stronie jest droga do vu avu? w (Chavushin), po prawej stronie w Kizilç ukur Vadisi (Czerwona Dolina) i Meskendir Vadisi (Dolina Meskendir), bezpoś rednio do Gü llü dere Vadisi II (Ró ż owa Dolina-2).
Gü llü dere Vadisi lub Ró ż owa Dolina ma dwie ostrogi, któ re ró ż nią się jako Gü llü dere Vadisi I (Ró ż owa Dolina-1) i Gü llü dere Vadisi II (Ró ż owa dolina-2). Wskaź niki obejmują ró wnież angielską wersję nazwy doliny - Ros e Valley.
Dwie ostrogi pierwszej i drugiej Ró ż owej Doliny są do siebie ró wnoległ e. Z kolei Pink Valley-1 ma dwie gał ę zie, któ re ostatecznie zbiegają się . To znaczy nie wę druj))
Na począ tku doliny ktoś przygotował miejsce do odpoczynku:
Dzikie maki:
Droga cieszy ró ż norodnoś cią i brakiem przepaś ci pod stopami:
Moż esz potrzą sną ć gł ową i podziwiać dzieł a sztuki naskalnej:
Dla ludzi takich jak ja, osó b z wrodzoną dezorientacją w okolicy, są trzy wskaź niki z kilkoma strzał kami))
Opuszczone osady skalne:
Podjazdy w Dolinie Ró ż -2, nawet sprzę t schodowy (! ):
A jakie krajobrazy!
Jeś li w pewnym momencie swojej podró ż y natrafił eś już na doliny Kapadocji, istnieje alternatywa dla jazdy konnej.
Zatrzymaj się . Obok skalnego koś cioł a znajduje się mał a kawiarnia, w któ rej moż esz dalej pić pienią dze))
Cią g dalszy tutaj .
