Большую ложку дегтя в бочку с медом под названием Аланья нам подкинул отель North Point 3* и туроператор Анекс Тур. Начнем с того, что Норт Поинт – не отель вовсе, а отдельно стоящий корпус отеля Розелла 3*. Да, в «отеле» Норт Поинт есть «как бы бар» и «как бы ресепшен», но на деле столовая (это страшное место рестораном называть нельзя! ), бар и ресепшен находятся в отеле Розелла через дорогу. Кстати, туристов по умолчанию привозят и забирают именно оттуда. Двухместное размещение в Норт Поинте не трёхзвездочное, в соответствии с международной классификацией соответствует 2* и ниже. Площадь комнаты 8 кв. м. вместо требуемых 6 кв. м. на 1 человека при двухместном размещении. Комнату почти полностью занимает кровать 160х190, задвинутая вплотную в угол. На кровати две подушки, но пикейное одеялко одно, размером 150х200, то есть «односпальное». В шкафу дополнительная подушка в грязной наволочке и теплый плед, явно не стираный, с дырами от сигарет. Напротив кровати между окнами телевизор формата А4, проход между кроватью и телевизором в сторону туалета и балкона менее 40 см. , это видно на фото. На боковой стене прямо над кроватью висит кондиционер, из которого льётся конденсат прямо на кровать, причем постоянно, так как на стене – застарелые потёки и разводы. Прикроватная тумба одна вместо двух. Вместо положенных одного стула и одного кресла или пуфика – один на двоих табурет с мягким сидением. Из полагающейся мебели на балконе – колченогий стул, как были в советских столовых: остов из железных труб, пластиковое сиденье. Я занесла его в номер, чтобы вешать на него одежду, так как шкаф слишком мал, без полок для белья, и его почти полностью занял мой чемодан и рюкзак. Иного места для хранения багажа в комнате нет. Мои платья в шкаф не вошли, так и висели на плечиках прямо на входе. На полу керамическая плитка, положенных прикроватных ковриков нет. Освещение только верхним светом, выключается только около входной двери.
Санузел тоже для гномов. Детский рукомойник высотой 55 см. и размером 30х50, между ним и душевой менее 40 см. , то есть встать напротив рукомойника, наклониться и умыться физически невозможно! Есть рейлинг для двух маленьких полотенец и держатель для туалетной бумаги, и это всё. Нет крючков и вешалок для банных полотенец и халата, приходилось использовать вместо "полочки" бачок унитаза. Нет подставки под зубные щётки, нет стаканчика для полоскания рта, нет полки для туалетных принадлежностей. Вентиляции в санузле нет, вместо неё есть окно прямо в душевой кабине. Фен - вообще огонь! (см. фото) Ни на балконе, ни в номере нет ни вешалок, ни подставок, чтобы просушить купальники, пляжные и банные полотенца. Поэтому всё сушилось на перилах и регулярно с них улетало. На полу в санузле постоянно стояла вода, поэтому полотенце для ног больше походило на мокрую и грязную половую тряпку. Откуда натекает – загадка. Фото сделано после того, как нас с утра до вечера не было дома.
Бассейн во дворе есть, довольно новый, но не пользуется популярностью. Чистится редко, дно и борта осклизлые, уборки вокруг бассейна не бывает, дня три или четыре на борту бассейна пролежал презерватив.
Стойка ресепшен есть, но администратора нет по определению. Наивные жильцы оставляют в открытых ячейках ключи и уходят. При этом сейфов в номерах нет, сейф на ресепшен, платно 2$ в сутки. Если что, сейф – это вот этот страшный ржавый зеленый ящик слева от ресепшен.
Стойка бара тоже есть, но используется как личная кухня хозяев гостиницы и их родственников. Весь день напролет тут толкутся бабушка, дети, какие-то родственники, и даже собака. Беседуют, ругаются, обедают, пьют кофе, принимают гостей. Надо сказать, проходить через эту "зону отдыха" не очень приятно. Тут девочка играет с собачкой, тут бабушка кому-то из горничных внушение делает, за столом мужики, которые хозяйничают в отеле, кофе пьют за разговорами, дедушка в лобби на диване телевизор смотрит. А ты прёшься мокрый с пляжа, как через чужую кухню. Кстати сказать, собачка уходит домой только на ночь. Весь день она привязана на территории «бара», здесь спит, ест, лает, играет с хозяйскими детьми и их подружками.
Питание по системе All Inclusive 2018 по версии Анекс-тура организовано в отеле Розелла через дорогу. Помещения ресторана в отеле нет, столики расставлены в промежутках между бассейном, баром и соседними с Розеллой зданиями, фактически под открытым небом. На этой территории пасется просто немыслимое количество уличных кошек. Они пьют из бассейна, играют на лежаках, отдыхают на матрасах. Им позволено бродить по столовой, драть стулья, залазить на них, клянчить еду у туристов, писать в кустах. Наверное потому, что по столовке Розеллы бегают крысы.
Я лично видела во время обеда, как на территорию столовой зашла большая крыса и пошла под ближайший столик. Я чуть не подавилась, закричала официанту. Жаль, сфотографировать было нечем, телефон остался в номере. Официант отреагировал странно. Он взял веник и подтолкнул им к крысе ближайшую кошку. Кошка нехотя, опасливо подалась к крысе. Та, видя препятствие, развернулась и убежала вдоль стены дома. Кошка... проводила её взглядом и пошла снова клянчить еду у добрых тётенек. И всё тихо, как будто ничего не произошло. И только я удостоилась возмущённых взглядов: нашла из-за чего шум поднимать!
Добрые русские тётеньки кормят бе-едненьких турецких кошечек прямо тут же, со своих столов. Поскольку пол официанты моют раз в пятилетку, он грязный, жирный, липкий, в пятнах. Как следствие антисанитарии – тараканы. Их полно и в столовой Розеллы, и на кухне, и в туалетах.
Еда в Розелле очень скудная и невкусная. На фото - всё, что мы получали на завтрак. Тулумба в коробочке куплена мною в кондитерской. Можно еще постоять в очереди за омлетом . На завтрак ежедневно огурцы, помидоры, два вида сыра, колбаса, оливки зеленые, оливки черные с косточкой. Оливки самые дешевые, очень мелкие, каждая третья либо сухая, либо горькая. Сыр рассольный некачественный, рыхлый, мокрый, очень кислый. Джем, мед, ореховая паста в индивидуальных 5-граммовых упаковочках. В начале был маргарин в таких же упаковочках, неправильно хранившийся и поэтому расслоившийся на фракции, через несколько дней и его не стало. Каждый день давали вареные яйца и повар жарил омлет индивидуально каждому на тарелочку. Через несколько дней появился "выбор": Либо дадут вареные яйца, но омлет не жарят. Либо жарят омлет, но яиц не будет. Мы всего один раз ели омлет, не желая стоять в "сиротской" очереди с протянутой рукой. Было жаль времени. Омлет жарится около трёх минут. Если перед тобой 8-9 человек, как в очереди на фото, то твоя очередь подойдет только через полчаса.
На обед и на ужин – только одно горячее блюдо, без выбора. Пару раз за 16 дней было мясо на вертикальном вертеле, мелко порезанное, один раз по две крохотных рыбки типа мойвы, жареных на противне. Раза три жареные нагетсы из замороженного полуфабриката, по счету, по пять штук на рыло. Чаще всего – магазинные полуфабрикаты из куриного фарша, сваренные с овощами, мерзкие и на вид, и на вкус. Причем стоило бы упомянуть, что все эти блюда в протянутые постояльцами тарелки выдает по счёту, порционно, жирный неопрятный повар с сальными кудрями и волосатыми руками. Конечно, без перчаток, без головного убора, в несвежем фартуке в пятнах и в резиновых шлепанцах на босу ногу. Гарниров обычно два, рис или булгур и тушеные овощи. Для турецких отелей уже норма, что горячее, не съеденное сегодня, завтра будет подано, как холодная закуска. Повар Розеллы пошел дальше – салаты, не съеденные постояльцами, варятся и подаются, как овощное рагу. Остывшее «рагу» - холодная «овощная икра». Когда я в чорбе из чечевицы обнаружила вермишель и волокна курицы из вчерашнего куриного супа, я перестала брать и чорбу тоже. Вообще еда в Розелле больше похожа на то, что моя бабушка варила свиньям.
Бар тоже скудный и жадный. Вино, пиво, водку подают в одних и тех же 200-граммовых граненых стаканах. Водку наливают столовую ложку на донышко, вино на треть, пиво на 3/4. Бокалы специальные под вино, пиво, пепси-колу есть, но для личных гостей хозяев.
Пиво только "Эфес лайт", свежее, но самое дешевое вода-водой, джин и вотка 35%, вино красное и белое сухое. Ни минеральной воды, ни ракы, ни виски местного производства. То и дело кончалась водка, а то и водка и джин. Несколько раз заканчивалось пиво. Вино оставалось то только красное, то только белое. Постоянного бармена нет. То стоял за баром сын "мамы" - русскоязычной кухонной работницы-армянки, очень неприятный и неприветливый парень. Потом кто-нибудь из работников, прямо случайные люди. После ужина в районе бара - полный тухляк. Везде гасят свет, остается "дежурное" освещение. Никакой музыки. Пробираешься к бару в темноте и тишине, ищешь, кто бы тебе в чайный граненый стакан 150 граммов пива налил, потому что за баром нет никого, потом пьешь это пиво в стрёмных условиях. И вроде ещё бы пива выпил, но за вторым стаканом не пойдешь, потому как смотрят на тебя, как на алкаша, как на назойливого попрошайку.
И вообще я впервые за десять лет увидела такое свинское, такое равнодушно-неприязненное отношение к постояльцам. Главные в отеле – работники отеля и их гости и родственники. Здесь всё для них. А постояльцы – назойливые побирушки, которых пустили погреться Христа ради, а они ещё и есть просят!
Duż ą muchę w maś ci w beczce z miodem o nazwie Alanya rzucił nam hotel North Point 3* i touroperator Anex Tour. Zacznijmy od tego, ż e North Point wcale nie jest hotelem, a osobnym budynkiem hotelu Rosella 3*. Tak, „hotel” North Point ma „jak bar” i „jak przyję cie”, ale w rzeczywistoś ci jadalnia (nie moż na nazwać tego okropnego miejsca restauracją ! ), Bar i recepcja znajdują się w hotelu Rosella po drugiej stronie ulicy. Nawiasem mó wią c, domyś lnie turyś ci są stamtą d przywoż eni i zabierani. Dwuosobowe zakwaterowanie w North Point nie jest trzygwiazdkowe, zgodnie z klasyfikacją mię dzynarodową odpowiada 2* i niż ej. Powierzchnia pokoju to 8 mkw. zamiast wymaganych 6 mkw. dla 1 osoby w podwó jnym obł oż eniu. Pokó j jest prawie cał kowicie zaję ty przez ł ó ż ko 160x190, wsunię te w ró g. Na ł ó ż ku są dwie poduszki, ale jest tylko jeden koc pique o wymiarach 150x200, czyli „pojedynczy”. W szafie dodatkowa poduszka w brudnej poszewce i ciepł y kocyk, oczywiś cie nieprany, z dziurami po papierosach. Naprzeciw ł ó ż ka mię dzy oknami znajduje się telewizor A4, przejś cie mię dzy ł ó ż kiem a telewizorem w kierunku toalety i balkonu ma niecał e 40 cm, co widać na zdję ciu. Na bocznej ś cianie bezpoś rednio nad ł ó ż kiem wisi klimatyzator, z któ rego skropliny spł ywają bezpoś rednio na ł ó ż ko i to w sposó b cią gł y, ponieważ na ś cianie znajdują się stare plamy i zacieki. Stolik nocny jeden zamiast dwó ch. Zamiast jednego krzesł a i jednego fotela lub pufy jest jeden stoł ek dla dwojga z mię kkim siedziskiem. Z leż ą cych na balkonie mebli - rozklekotanego krzesł a, jak w sowieckich stoł ó wkach: stelaż z ż elaznych rur, plastikowe siedzisko. Przyniosł em go do swojego pokoju, ż eby powiesić ubrania, bo szafa jest za mał a, nie ma pó ł ek na poś ciel, a walizka i plecak prawie cał kowicie ją zaję ł y. W pokoju nie ma innego miejsca na przechowywanie bagaż u. Moje sukienki nie znajdował y się w szafie i wisiał y na wieszaku tuż przy wejś ciu. Na podł odze są pł ytki ceramiczne, nie ma dywanikó w przy ł ó ż ku. Oś wietlenie tylko ś wiatł em gó rnym, wył ą cza się tylko przy drzwiach wejś ciowych.
Ł azienka jest ró wnież dla krasnali. Umywalka dziecię ca ma wysokoś ć.55 cm i wymiary 30x50, mię dzy nią a prysznicem jest niecał e 40 cm, czyli fizycznie nie moż na staną ć przed umywalką , pochylić się i umyć ! Jest barierka na dwa mał e rę czniki i uchwyt na papier toaletowy i to wszystko. Nie ma haczykó w i wieszakó w na rę czniki ką pielowe i szlafrok, zamiast „pó ł ki” musieliś my uż yć muszli klozetowej. Bez uchwytu na szczoteczki do zę bó w, bez kubka do pł ukania ust, bez pó ł ki na przybory toaletowe. W ł azience nie ma wentylacji, a pod prysznicem znajduje się okno. Suszarka do wł osó w - generalnie ogień (patrz zdję cie) Ani na balkonie, ani w pokoju nie ma wieszakó w ani podstawek do suszenia strojó w ką pielowych, plaż owych i rę cznikó w ką pielowych. Dlatego wszystko wyschł o na balustradzie i regularnie z nich odlatywał o. W ł azience zawsze był a woda, wię c rę cznik do stó p wyglą dał bardziej jak mokra i brudna szmata do podł ogi. Ską d pochodzi, jest tajemnicą . Zdję cie został o zrobione po tym, jak od rana do wieczora byliś my poza domem.
Na podwó rku jest basen, cał kiem nowy, ale mał o popularny. Rzadko się go czyś ci, dno i boki są ś liskie, wokó ł basenu nie ma czyszczenia, prezerwatywa leż y na boku basenu przez trzy lub cztery dni.
Jest recepcja, ale z definicji nie ma administratora. Naiwni lokatorzy zostawiają klucze w otwartych celach i wychodzą . Jednocześ nie w pokojach nie ma sejfó w, sejf w recepcji za opł atą.2$ za dzień . Jeś li już , sejf to okropne zardzewiał e zielone pudeł ko na lewo od recepcji.
Istnieje ró wnież lada barowa, ale sł uż y jako osobista kuchnia dla wł aś cicieli hotelu i ich bliskich. Babcia, dzieci, jacyś krewni, a nawet psia krzą tanina przez cał y dzień . Rozmawiają , przeklinają , jedzą , piją kawę , przyjmują goś ci. Muszę powiedzieć , ż e przejś cie przez tę „strefę odpoczynku” nie jest zbyt przyjemne. Tu dziewczynka bawi się z psem, tu babcia podpowiada jednej z pokojó wek, przy stole panowie prowadzą cy hotel piją kawę podczas rozmowy, dziadek oglą da telewizję w holu na kanapie. I pę dzisz mokry z plaż y, jak przez czyją ś kuchnię . Nawiasem mó wią c, pies wraca do domu tylko na noc. Cał y dzień jest zwią zana na terenie „baru”, tutaj ś pi, je, szczeka, bawi się z dzieć mi mistrza i ich koleż ankami.
Posił ki w systemie All Inclusive 2018 wedł ug wersji wycieczki Anex organizowane są w Hotelu Rosella po drugiej stronie ulicy. W hotelu nie ma restauracji, stoł y są ustawione mię dzy basenem, barem i budynkami przylegają cymi do Roselli, w rzeczywistoś ci na ś wież ym powietrzu. Na tym terenie pasie się niewyobraż alna liczba kotó w ulicznych. Piją z basenu, bawią się na leż akach, odpoczywają na materacach. Wolno im chodzić po jadalni, rwać krzesł a, wspinać się na nie, ż ebrać od turystó w o jedzenie, pisać w krzakach. Pewnie dlatego, ż e po stoł ó wce Roselli biegają szczury.
Osobiś cie widział em podczas obiadu, jak duż y szczur wszedł na teren jadalni i przeszedł pod najbliż szy stó ł . Prawie się zakrztusił em i krzykną ł em na kelnera. Szkoda, ż e nie był o co fotografować , telefon został w pokoju. Kelner zareagował dziwnie. Wzią ł miotł ę i popchną ł najbliż szego kota w stronę szczura. Kot niechę tnie, ostroż nie pochylił się w stronę szczura. Widzą c przeszkodę , odwró cił a się i pobiegł a wzdł uż ś ciany domu. Kot. . . zaopiekował się nią i znó w poszedł bł agać o jedzenie od mił ych ciotek. I wszystko jest cicho, jakby nic się nie stał o. I tylko ja otrzymał em oburzone spojrzenia: znalazł em coś , o co moż na zrobić zamieszanie!
Mił e rosyjskie ciotki karmią biedne tureckie koty wł aś nie tam, ze swoich stoł ó w. Ponieważ kelnerzy myją podł ogę co pię ć lat, jest brudna, tł usta, lepka i poplamiona. W wyniku niehigienicznych warunkó w - karaluchy. Jest ich mnó stwo w jadalni Roselli, w kuchni iw toaletach.
Jedzenie w Roselle jest bardzo kiepskie i bez smaku. Na zdję ciu wszystko, co dostaliś my na ś niadanie. Tulumba w pudeł ku został a kupiona przeze mnie w cukierni. Nadal moż esz stać w kolejce po omlet. Na ś niadanie codziennie ogó rki, pomidory, dwa rodzaje sera, kieł basa, oliwki zielone, oliwki czarne z pestką . Oliwki są najtań sze, bardzo mał e, co trzecia jest albo wytrawna, albo gorzka. Ser marynowany sł abej jakoś ci, sypki, mokry, bardzo kwaś ny. Dż em, mió d, pasta orzechowa w indywidualnych 5-gramowych opakowaniach. Na począ tku w tym samym opakowaniu był a margaryna, któ ra był a ź le przechowywana i przez to rozwarstwiona na frakcje, po kilku dniach zniknę ł a. Codziennie podawali jajka na twardo, a kucharz smaż ył na talerzu omlet indywidualnie dla każ dego. Kilka dni pó ź niej pojawił się „wybó r”: albo daliby gotowane jajka, ale nie usmaż yliby omletu. Albo usmaż ą omlet, ale jajek nie bę dzie. Omlet zjedliś my tylko raz, nie chcą c stać w kolejce „sierot” z wycią gnię tą rę ką . Szkoda czasu. Omlet smaż y się przez okoł o trzy minuty. Jeś li przed tobą jest 8-9 osó b, jak w kolejce po zdję cie, twoja kolej nadejdzie dopiero po pó ł godzinie.
Na obiad i kolację - tylko jedno gorą ce danie, bez wyboru. Kilka razy w cią gu 16 dni na pionowym szpikulcu był o mię so, drobno posiekane, raz dwie malutkie rybki jak gromadnik, usmaż one na blasze do pieczenia. Trzy razy smaż one brył ki z zamroż onego pó ł produktu, w rzę dzie po pię ć sztuk na pysk. Najczę ś ciej - kupowany w sklepie mielony kurczak gotowany z warzywami, podł y zaró wno z wyglą du, jak i smaku. Ponadto warto nadmienić , ż e wszystkie te dania w rozstawionych przez goś ci talerzach podaje rachunek, porcjami, tł usty, niechlujny kucharz o tł ustych lokach i owł osionych dł oniach. Oczywiś cie bez rę kawiczek, bez nakrycia gł owy, w przestarzał ym poplamionym fartuchu i gumowych kapciach na bosych stopach. Dodatki to zazwyczaj dwa, ryż lub kasza bulgur i duszone warzywa. W tureckich hotelach normą jest już , ż e gorą ce, niejedzone dzisiaj, jutro bę dą podawane jako zimna przystawka. Szef kuchni Roselli poszedł dalej - niejedzone przez goś ci sał atki gotuje się i podaje jak gulasz warzywny. Schł odzony „gulasz” - zimny „kawior warzywny”. Kiedy w chorbie z soczewicy znalazł am wermiszel i bł onnik z kurczaka z wczorajszego rosoł u, też przestał am brać chorbę . Ogó lnie rzecz biorą c, jedzenie w Roselle jest bardziej podobne do tego, co moja babcia gotował a dla ś wiń .
Bar jest ró wnież rzadki i chciwy. W tych samych 200-gramowych fasetowanych kieliszkach podaje się wino, piwo, wó dkę . Do ł yż ki wlewa się wó dkę na dole, wino o jedną trzecią , piwo o 3/4. Są specjalne kieliszki do wina, piwa, Pepsi-Coli, ale dla osobistych goś ci wł aś cicieli.
Piwo tylko "Efes light", ś wież e, ale najtań sze woda-woda, gin i wó dka 35%, wytrawne czerwone i biał e wino. Bez wody mineralnej, bez raki, bez lokalnej whisky. Co jakiś czas koń czył a się wó dka, a czasem wó dka i gin. Kilka razy zabrakł o nam piwa. Wino był o teraz tylko czerwone, potem tylko biał e. Nie ma stał ego barmana. To był za barem syn "matki" - rosyjskoję zycznej robotnicy kuchennej - Ormian, bardzo nieprzyjemnego i nieprzyjaznego faceta. Potem jeden z pracownikó w, po prostu przypadkowi ludzie. Po kolacji w barze - kompletnie zgnił e. Wszę dzie, gdzie gaś nie ś wiatł o, jest oś wietlenie „obowią zkowe”. Zero muzyki. Idziesz do baru w ciemnoś ci i ciszy, szukają c kogoś , kto wlał by 150 gram piwa do twojej fasetowanej szklanki do herbaty, bo za barem nikogo nie ma, potem pijesz to piwo w ponure warunki. I wyglą da na to, ż e wypił jeszcze trochę piwa, ale nie pó jdziesz na drugą szklankę , bo patrzą na ciebie jak pijak, jak irytują cy ż ebrak.
I w ogó le pierwszy raz od dziesię ciu lat widział em taką ś winię , taki oboję tny, wrogi stosunek do goś ci. Gł ó wnymi osobami w hotelu są pracownicy hotelu oraz ich goś cie i krewni. Wszystko jest tu dla nich. A goś cie to irytują cy ż ebracy, któ rym pozwolono się ogrzać na mił oś ć boską , a takż e proszą o jedzenie!