При поиске тура я специально искал отель в самой Алании, а не в ее окрестностях. По нескольким причинам, во первых: в самом городе просто интересно - кафешки, развлечения, просто новые люди и. т. д, во вторых: великолепный городской пляж. В отличие от пригорода где пляжи очень напоминают побережье под Одессой, глина, камни и водоросли, то здесь мягенький привозной (египетский) песочек и очень дружелюбный персонал который с каждого лежака и зонтика имеет деньги и соответственно кровно заинтересован чтобы ты ходил именно на его участок. Вход на пляж бесплатный, деньги берут за пользование лежаком и зонтом (9 YTL на двоих). И в третьих очень мало наших. Их предпочитают селить за городом в 5***** резервациях, пару лет назад я сам попал в такой, наши начинают бухать, свинячить, портить отдых себе и окружающим, требовать за свои скромные деньги нескромного сервиса, забывая одну вещь, что предоплаченный отдых это уже не отдых. Твои деньги уже получены и потрачены, и задача отеля максимально сэкономить на тебе. Впрочем тему развивать не буду, сегодня речь не об этом.
В Алании как и в Париже в принципе нет 5-звездочных отелей, не тянут по територии. Отель Микадор своим трем звездам полностью соответствует. Очень маленькие номера, но в тоже время чистенькие и аккуратные, виден недавний ремонт. Во дворике крохотный бассейн, видно что делали его не для отдыха , а для звездочки и отличный ресторанчик, половина которого в здании отеля а половина на терасе сбоку засажено растениями а сверху навес. Кушать там очень приятно. Еда скромная, но готовят ее хорошо, радует изобилие овощей и фруктов. Арбузами и дынями мы просто объелись.
Контингент отеля достаточно широк, это немцы, поляки, англичане, чехи, прибалты. Наших совсем мало, в основном прибалтийские русские. Что очень поразило что они вели себя намного культурнее чем коренные прибалты, особенно эстонцы любимым развлечением которых было в ресторане схватить общий поднос и утащить себе на стол. Но к счастью они погоды не делали и в целом отель оставил приятное впечатление. Внимательный и отзывчивый персонал, только с русским языком у них плохо, точнее просто никак, так что если выбираешь этот отель желательно хоть немного знать инглиш или дойч. Раз в неделю устраивают вечернее шоу "Турецкая ночь" шоу нам очень понравилось, сделано намного качественнее и лучше чем те турецкие ночи куда возят на экскурсии.
Немного пройдусь по экскурсиям. Во первых эти "Турецкие ночи". Гадость редкая. Во первых здание караван-сарая где проходит шоу для этого не предназанчено. Длинное узкое помещение, посередине сцена и справа и слева стоят столы вдоль стен. Получается что видно сцену только с первых столов. Дальше ты выдишь только грудь четвертого человека: ) Шведский стол у них ужасен. Еды мало и она полностью остывшая, на столах нет места чтобы поставить тарелки. Персонал очень хамовитый, у них одна задача продать тебе коктейль по 10 евро за стаканчик, они настолько заняты этим увлекательным делом что остальные свои обязанности просто херят. Само шоу тоже не представляет ничего особенного. Народные танцы, танец живота с обязательным вытягиванием зрителей на сцену, кавказские танцы. Танец живота танцуют проффесионально, но на подтанцовке наши маруськи которые двигаться совсем не умеют.
Что еще нам не понравилось, это аквапарк. Для взрослых всего 7 горок из них 4 платные, т. е. они как бы бесплатные, но чтобы на них кататься надо брать в аренду круг который стоит по 5 баксов на человека. До такого по моему еще нигде не додумались.
Очень понравился Alanya Boat tour. Тебя почти целый день катают на кораблике, завозят в разные интересные места с купанием, обмазыванием целебными глинами, кормят обедом который там же жарится на гриле, команда выполняет роль аниматоров и весьма успешно, во всяком случае скучно нам не было и все это за 25 USD на человека. Скажу, к примеру, что просто пообедать в городе стоит примерно 20 долларов на нос.
И под огромным впечатлением мы остались после поездки на квадроциклах. Это стоит того чтобы описать поподробнее. Когда нас привезли на базу, мы были немного удивлены что прежде чем посадить нас на квадро инструктор сперва проверил как мы водим и самое интересное что эта проверка была не формальностью. Там была молодая парочка немцев, он сказал немке что у нее серъезные проблемы с вождением и посадил ее на мотоцикл ее парня, вернув им половину денег что уже является для Турции чем то немыслимым. Наконец нас посадили на раздолбанные до невозможности квадроциклы, когда мы тронулись я тут же въехал в переднюю машину. Оказалось что у меня совсем не работают тормоза. Турки проверили, поохали и дали мне другой ничуть не лучше. Слегка притормаживать он начинал метров через 7 после нажатия на тормоз. Я подумал что ничего страшного, просто буду держать дистанцию побольше и мы поехали. По городу еще было ничего, правда у нас была одна мамочка с ребенком с Челябинска, она на первом же повороте свалилась в кювет и инструктора (их было двое - отец и его 10 летний сын, малолетний Шумахер) пересадили их к себе. А затем мы заехали в горы. Я думал что все Пипец с большой буквы. Узенькая, петляющая дроржка заваленная камнями, перебираясь через которые мотоцикл становится под углом, резкие горки и уклоны и все это на фоне крутого обрыва высотой 70-80 метров с неработающими тормозами! Сразу вспомнился текст бумажки которую мы подписали перед выездом, внимательно я ее не читал, но общий смысл сводился к тому, что в случае моей смерти прошу винить Клаву К. Моя красавица на особо опасных участках громко орет "только бы живыми остаться" я ей на полном серьезе рассказываю последовательность выпрынгивания из квадроцикла если мы таки свалимся в пропасть...В общем мы выжили. В награду нас завезли в чудесное место которое называется Carabinery picnic - это участочек горной реки в лесу с небольшими водопадиками, перегороженым заливом для купания, очень уютными столиками где можно было отдохнуть и привести нервы в порядок. Обратно мы ехали по нормальной дороге, но все равно еще 2 машины сломалось, в том числе и на моей спала цепь. Но как ни странно всей нашей немногочисленной группе поезка ОЧЕНЬ понравилась, мы долго жали руки инструктору и его малолетнему аццкому гонщегу и расстались с ними лучшими друзьями.
Все, писать еще есть что, но сил топтать клаву больше нет. Если есть какие то вопросы пишите, не обещаю, но постараюсь ответить.
Юра. Киев.
Szukają c wycieczki, szukał em specjalnie hotelu w samej Alanyi, a nie w jej okolicy. Z kilku powodó w, po pierwsze: samo miasto jest po prostu ciekawe – kawiarnie, rozrywka, po prostu nowi ludzie itp. , a po drugie: wspaniał a miejska plaż a. W przeciwień stwie do przedmieś ć , gdzie plaż e bardzo przypominają wybrzeż e w okolicach Odessy, glinę , kamienie i glony, tutaj jest mię kki importowany (egipski) piasek i bardzo przyjazny personel, któ ry ma pienią dze z każ dego leż aka i parasola, a zatem jest ż ywotnie zainteresowany ż e wchodzisz na jego stronę . Wejś cie na plaż ę jest bezpł atne, pobierają pienią dze za korzystanie z leż aka i parasola (9 YTL dla dwojga). I po trzecie, naszych jest bardzo niewielu. Wolą osiedlać się poza miastem w 5 ***** rezerwacjach, kilka lat temu sam wszedł em do jednego, nasi zaczynają walić , ś winie, psuć resztę sobie i innym, ż ą dać nieskromnej obsł ugi za swoje skromne pienią dze, zapominają c o jednej rzeczy, opł acone z gó ry wakacje to już nie są wakacje. Twoje pienią dze został y już odebrane i wydane, a zadaniem hotelu jest jak najwię ksze oszczę dnoś ci. Nie bę dę jednak rozwijał tematu, dziś nie o to chodzi.
W Alanyi, podobnie jak w Paryż u, w zasadzie nie ma hoteli 5-gwiazdkowych, nie są one cią gnię te po terytorium. Hotel Mikador w peł ni odpowiada swoim trzem gwiazdkom. Bardzo mał e pokoje, ale jednocześ nie czyste i schludne, widać niedawny remont. Na dziedziń cu jest malutki basen, widać , ż e zrobili to nie dla relaksu, ale dla gwiazdki i doskonał ej restauracji, z czego poł owa znajduje się w budynku hotelowym, a poł owa na tarasie z boku jest obsadzona roś linami i na szczycie baldachimu. Bardzo przyjemnie tam się je. Jedzenie jest skromne, ale dobrze ugotowane, obfitoś ć warzyw i owocó w cieszy. Po prostu przejadamy się arbuzami i melonami.
Kontyngent hotelu jest doś ć szeroki, są to Niemcy, Polacy, Brytyjczycy, Czesi, Bał towie. Jest nas bardzo niewielu, gł ó wnie Rosjan bał tyckich. Uderzają ce był o to, ż e zachowywali się znacznie bardziej kulturalnie niż rdzenni Bał towie, zwł aszcza Estoń czycy, któ rych ulubioną rozrywką był o ł apanie wspó lnej tacy w restauracji i przecią ganie jej na stó ł . Ale na szczę ś cie pogoda nie zrobił a i ogó lnie hotel pozostawił dobre wraż enie. Uważ ny i pomocny personel, tylko z ję zykiem rosyjskim ź le się bawią , a raczej wcale, wię c jeś li wybierzesz ten hotel, dobrze jest znać przynajmniej trochę po angielsku lub po niemiecku. Raz w tygodniu organizują wieczorny program „Noc turecka”, naprawdę nam się podobał , był zrobiony znacznie lepiej i lepiej niż te tureckie noce, na któ re zabierają ich na wycieczki.
Zrobię mał ą wycieczkę . Po pierwsze te „Noce Tureckie”. Rzadkie bzdury. Po pierwsze, budynek karawanseraju, w któ rym odbywa się przedstawienie, nie jest do tego przeznaczony. Dł ugie, wą skie pomieszczenie na ś rodku sceny oraz po prawej i lewej stronie stoją pod ś cianami. Okazuje się , ż e scenę moż na zobaczyć tylko z pierwszych stolikó w. Wtedy wyrzucisz tylko piersi czwartej osoby : ) Ich bufet jest okropny. Jest mał o jedzenia i jest zupeł nie zimno, na stoł ach nie ma miejsca na talerze. Personel jest bardzo niegrzeczny, mają za zadanie sprzedać ci koktajl za 10 euro za szklankę , są tak zaję ci tym fascynują cym biznesem, ż e reszta ich obowią zkó w jest po prostu popieprzona. Sam pokaz też nie jest niczym specjalnym. Tań ce ludowe, taniec brzucha z obowią zkowym wcią ganiem publicznoś ci na scenę , tań ce kaukaskie. Tań ce brzucha są tań czone profesjonalnie, ale nasze tancerki Maruski, któ re w ogó le nie są w stanie się ruszać .
Kolejną rzeczą , któ ra nam się nie podobał a, był park wodny. Dla dorosł ych jest tylko 7 zjeż dż alni, 4 z nich są pł atne, tj. wydają się być darmowe, ale ż eby na nich jeź dzić , trzeba wynają ć kó ł ko, któ re kosztuje 5 dolcó w za osobę . Moim zdaniem nigdzie o tym nie pomyś lano.
Bardzo podobał a mi się wycieczka ł odzią po Alanyi. Zabierają na ł ó dkę prawie cał y dzień , zabierają w ró ż ne ciekawe miejsca z ką pielami, smarują c leczniczą gliną , karmią obiadem, któ ry jest tam grillowany, zespó ł peł ni rolę animatoró w i odnosi duż e sukcesy w każ dym przypadku nie nudziliś my się a wszystko to za 25 USD od osoby. Powiem na przykł ad, ż e sam obiad w mieś cie kosztuje okoł o 20 dolaró w za nos.
I byliś my pod wielkim wraż eniem po wycieczce na quadach. Warto to dokł adniej opisać . Gdy przywieziono nas do bazy trochę się zdziwiliś my, ż e przed wsadzeniem nas na quada instruktor najpierw sprawdził , jak jeź dzimy, a najciekawsze jest to, ż e ta kontrola nie był a formalnoś cią . Był a mł oda para Niemcó w, powiedział Niemce, ż e ma poważ ne problemy z jazdą i wsadził ją na motocykl swojego chł opaka, zwracają c im poł owę pienię dzy, co jest już czymś nie do pomyś lenia dla Turcji. W koń cu ustawiono nas na niemoż liwie zepsute quady, kiedy wyruszyliś my, od razu wjechał em do przedniego samochodu. Okazał o się , ż e moje hamulce w ogó le nie dział ają . Turcy sprawdzili, ję knę li i nie dali mi innego lepszego. Po 7 metrach po wciś nię ciu hamulca zaczą ł lekko zwalniać . Pomyś lał em, ż e wszystko w porzą dku, tylko zachowam trochę wię cej dystansu i pojechaliś my. W mieś cie jeszcze nic nie był o, chociaż mieliś my jedną matkę z dzieckiem z Czelabiń ska, na pierwszym zakrę cie wpadł a do rowu i instruktor (był o ich dwó ch - ojciec i jego 10-letni syn, mł ody Schumacher) przeszczepił je jej. A potem pojechaliś my w gó ry. Myś lał em, ż e wszystko Kick-Ass z duż ej litery. Wą ska, krę ta droż ka zaś miecona kamieniami, nad któ rą porusza się motocykl pod ką tem, ostre wzniesienia i zbocza, a wszystko to na tle stromego klifu o wysokoś ci 70-80 metró w z poł amanymi hamulcami! Od razu przypomniał em sobie tekst kartki, któ rą podpisaliś my przed wyjazdem, nie przeczytał em go dokł adnie, ale ogó lne znaczenie był o takie, ż e w przypadku mojej ś mierci proszę o winę Klavy K. z cał ą powagą , ja opowiedz sekwencję wyskakiwania z quada, jeś li jeszcze wpadniemy w otchł ań...Ogó lnie przeż yliś my. W nagrodę zabrano nas do cudownego miejsca zwanego Piknikiem Karabinowym - odcinek gó rskiej rzeki w lesie z mał ymi wodospadami, zablokowana zatoka ką pielowa, bardzo przytulne stoliki, przy któ rych moż na był o odpoczą ć i uporzą dkować nerwy. Wró ciliś my normalną drogą , ale zepsuł y się jeszcze 2 samochody, w tym ł ań cuch na moim. Ale co dziwne, cał a nasza mał a grupa BARDZO spodobał a się tej wyprawie, uś cisnę liś my sobie rę ce z instruktorem i jego mł odym piekielnym zawodnikiem na dł ugo i rozstaliś my się z nimi jako najlepszymi przyjació ł mi.
Wszystko, jest jeszcze coś do napisania, ale nie ma już sił y, by deptać Claudię . Jeś li masz jakieś pytania pisz, nie obiecuję , ale postaram się odpowiedzieć .
Jura. Kijó w.