Собираясь на Пхукет в отпуск, твёрдо знали, что проведём пару дней в каком-нибудь очень уединённом месте. Выбрали эту "базу отдыха" в самом лучшем смысле, и не на два дня, а на три ночи. Дело было в конце мая 2012 года, погода была прекрасная, море просто волшебно красивое, спокойное, ощущением счастья хотелось поделиться с друзьями. И мы их затащили сюда! Бронировали через Агоду, отдельно приписали просьбу, если возможно, дать нам то бунгало, где мы были в мае, и нам вручили ключ именно от него! Любимых друзей поселили в соседнем. Эти домики хороши тем, что стоят в самом конце территории, в уголочке за деревьями, до моря десять метров.
Бунгало. Не слишком большая комната с двумя огромными кроватями, мы там жили втроём. Сынуле было вообще шикарно, мы с мужем в своей кровати могли вообще не встретиться : ). Удобства: нормальная душевая комната с раковиной и "белым другом", вода только "холодная", горячей там и не нужно, стирки никто устраивать не собирался. Судя по фотографиям с сайта, бывают номера со шкафами, но туда едешь с парой тряпочек, которые помещаются на полочке. Отдельная радость - веранда на входе с подиумом, где можно посидеть или полежать, глядя на море. Во время сильной жары в мае там было прохладно, можно было подремать. Забавный нюанс: электричество есть только с шести вечера до семи утра, поэтому холодильников нет, вместо кондиционеров два вентилятора. В феврале была настолько комфортная температура, с моря дул ветерок, вентиляторы мы не включали. В связи с отсутствием холодильника воду и фрукты хранили на веранде, прикрыв мокрым полотенцем - отлично сохраняется, главное, паковать всё сладкое почти герметично, чтобы муравьи не набежали.
Питание в кафе, цены повыше, чем на материке, разумеется, напитки стоят примерно также. Утренний омлет за сто двадцать рублей даёт возможность о еде не думать часов до четырёх-пяти, порция огромная и включает салатик плюс пара тостов с маслом, джемом. Том-ямчик средненький, но рыба мокрель прекрасна, пиво, чипсы, вода в продаже есть. При этом, люди отлично понимают, что есть можно захотеть внезапно, валяясь на пляже. Поэтому, просто называешь номер своего бунгало, иногда просто записываешь в журнале, что взял и свой номер, расплата при отъезде. Ребята там работают доброжелательные, очень коммуникабельные.
Если посмотрите на карту, то увидите, что пляж, где расположен этот славный отель, находится на противоположной стороне от бухты, куда приплывают большие катера с материка. Пляж примыкает к довольно крутому склону, покрытому джунглями, проложены тропы, чтобы можно было взобраться наверх, посмотреть на закат, на тот городок, что находится на перешейке между двумя частями острова и при желании прогуляться в него. Там три смотровых площадки, указатели имеются. Изумились, что проход оказался платным, двадцать бат, в мае этого не было, видимо "чтобы провал не проваливался", но садовники поработали на славу, очень прихорошили участочек. На перевале разбиты огороды с перцем, бананами и кокосами, есть, где купить чего-нибудь попить, перекусить. Главное, люди там есть! В первый вечер полезли смотреть закат, а по дороге назад умудрились заблудиться, хотя мы были уверены, что дороги знаем, были ведь уже! Темнеет стремительно, фонарь с собой лучше иметь, кстати, фонарики есть в бунгало. Милая дама с обезьяной на руках объяснила нам направление, выбрались.
Прогулялись в городок. Всё, как везде, ряды с продающимися товарами, сувенирами, парочка "7-11", гостиницы. Улочки узкие, и ездят там не на байках, а на велосипедах. Куча всяческих закусочных. Если пешком добираться желания нет, то можно просто сесть возле своего отеля в лонг-тейл (длинная узкая лодка, гле мотор расположен на руле) и доплыть. В сторону городка не плавали, а обратно приплывали только за грабительскую цену шестьсот бат, но на пятерых это не так уж смертельно.
Пользуясь тем, что знаменитый Пхи-Пхи Лей находится в прямой видимости, решили сплавать на экскурсию. Выигрыш за счёт того, что поплыли часикам к девяти, когда основная толпа ещё не набегает. Программка была такова: часик на Мая бей (где "Пляж" снимали), потом вкруг острова в возможностью "посноркелить" в бухточке в красивейшей воде, затем доплыть уже до Пхи-Пхи Ной с обещанием увидеть Обезьяний берег, и прибытие обратно в отель в двенадцать. А накануне вечером заштормило, море было неспокойно. К утру поутихло, но не слишком. Ну, в бухтах всё было спокойно, а вот сноркелить пришлось уже ближе к нашему отелю - болтало сильно в открытом море. Рыбы хороши, обезьяны водятся не только в специально отведённом месте, встречаются и возле городка - одна симпатичная дама шугала их с помошью рогатки. Стоимость прогулки была по семь сотен с носа.
Кто там отдыхает. В этот раз было много детей и китайцев. Отдельно поразили французы, которые отправились с нами на экскурсию со своими тремя детьми. Возраст детей: года три, года два и младенец около одиннадцати месяцев. Детей сразу же начало тошнить, но, надо сказать, что вели они себя вполне стойко. Остальная детвора вела себя спокойно, веселились как-то сами, окружающих не напрягали. Было много граждан в летах, которые просто приехали с удовольствием погреться на солнышке и поплавать в симпатичном море. В мае картинка была другая, в основном публика была лет около тридцати, сорока, количество раза в четыре меньше, все тихие, по вечерам с ноутами прибредали поближе к кафе, там вай-фай хоть как-то работает, и тихонько тусили в интернете. В городке на перешейке дискотеки и прочие радости есть, при желании попасть туда проблемы особой нет.
В бунгало наших друзей объявился чудесный геккон, сантиметров тридцать длинной, дал на себя полюбоваться, пофотографировать, потом с топотом удрал.
Море. Ну, мы люди бывалые, поэтому тапки для кораллов и хлеб для рыбок у нас с собой были. И маски с трубками. Актуально во время отлива, чтобы на ежей не нарваться. Песочек коралловый, не идеально белый, но классный, вода роскошная.
Как добирались. Распечатали наш заказ с датами и названием отеля, обратились на ресепшн отеля, в котором жили, заплатили в этот раз по тысяче (в мае это стоило по тысяче двести), нам выписали квитанцию, по которой утром забрали из отеля, довезли на минибасе в порт, посадили на трехпалубный катер и привезли на остров. Там, прямо на пирсе, стояли ребята с транспорантом с названием искомого отеля, загрузили шмотки в лонг-тейл и привезли на нужный пляж. Это стоило рублейдвести пятьдесят. Точно также можно было обратиться в любую турконтору на улице.
Не знаю, сколько времени нужно, чтобы в этом месте надоело, но у нас отпуск всё-таки ограничен, потому отдыхали мы три дня. Можно было бы и больше.
Jadą c na wakacje do Phuket wiedzieliś my na pewno, ż e spę dzimy kilka dni w jakimś bardzo ustronnym miejscu. Wybraliś my to „centrum rekreacji” w najlepszym tego sł owa znaczeniu i nie na dwa dni, ale na trzy noce. To był o pod koniec maja 2012, pogoda był a pię kna, morze był o po prostu magicznie pię kne, spokojne, chciał em podzielić się uczuciem szczę ś cia z przyjació ł mi. I przywieź liś my je tutaj! Zarezerwowaliś my przez Agoda, osobno przypisaliś my proś bę , jeś li to moż liwe, o przekazanie nam bungalowu, w któ rym byliś my w maju, i dostaliś my do niego klucz! Ukochani przyjaciele osiedlili się w nastę pnym. Te domy są dobre, ponieważ stoją na samym koń cu terytorium, w ką cie za drzewami, dziesię ć metró w od morza.
Bungalow. Niezbyt duż y pokó j z dwoma ogromnymi ł ó ż kami, mieszkaliś my tam we tró jkę . Synula był a ogó lnie cudowna, mó j mą ż i ja nie mogliś my się spotkać w naszym ł ó ż ku : ). Udogodnienia: normalna ł azienka z prysznicem z umywalką i "biał ym przyjacielem", woda jest tylko "zimna", ciepł a nie jest tam potrzebna, nikt nie zamierzał zał atwić prania. Są dzą c po zdję ciach z serwisu, są pokoje z szafami, ale idziesz tam z kilkoma szmatami, któ re mieszczą się na pó ł ce. Osobną radoś cią jest weranda przy wejś ciu z podium, na któ rym moż na usią ś ć lub poł oż yć się , patrzą c w morze. Podczas majowego upał u był o tam chł odno, moż na był o się zdrzemną ć . Zabawny niuans: prą d jest tylko od szó stej wieczorem do sió dmej rano, wię c nie ma lodó wek, zamiast klimatyzatoró w są dwa wentylatory. W lutym temperatura był a tak komfortowa, bryza wiał od morza, nie wł ą czyliś my wentylatoró w. Ze wzglę du na brak lodó wki woda i owoce był y przechowywane na werandzie, przykryte mokrym rę cznikiem - są doskonale zachowane, najważ niejsze jest prawie ciasne zapakowanie wszystkich sł odyczy, aby mró wki nie przybiegł y.
Jedzenie w kawiarniach, ceny są wyż sze niż na kontynencie, oczywiś cie napoje kosztują mniej wię cej tyle samo. Poranny omlet za sto dwadzieś cia rubli sprawia, ż e o jedzeniu moż na nie myś leć do czterech lub pię ciu godzin, porcja jest ogromna i zawiera sał atkę oraz kilka tostó w z masł em i dż emem. Tom yamchik jest przecię tny, ale ryba moquel jest doskonał a, piwo, frytki, woda są w sprzedaż y. Jednocześ nie ludzie doskonale zdają sobie sprawę , ż e leż ą c na plaż y moż na nagle coś zjeś ć . Dlatego po prostu dzwonisz pod numer swojego domku, czasem po prostu zapisujesz w dzienniku, ż e też wzią ł eś swó j numer, pł atnoś ć przy wyjeź dzie. Faceci, któ rzy tam pracują , są przyjaź ni i bardzo przyjaź ni.
Jeś li spojrzysz na mapę , zobaczysz, ż e plaż a, na któ rej znajduje się ten wspaniał y hotel, znajduje się po przeciwnej stronie zatoki, gdzie pł ywają duż e ł odzie z lą du. Plaż a przylega do doś ć stromego zbocza poroś nię tego dż unglą , szlaki są wytyczone tak, ż e moż na się wspią ć na gó rę , obejrzeć zachó d sł oń ca, w miejscowoś ci poł oż onej na przesmyku mię dzy dwiema czę ś ciami wyspy i, jeś li chcesz, pospacerować w tym. Są trzy platformy obserwacyjne, są znaki. Byli zdumieni, ż e przejazd okazał się pł atny, dwadzieś cia bahtó w, tak nie był o w maju, podobno „ż eby awaria nie wyszł a”, ale ogrodnicy wykonali ś wietną robotę , zrobili dział kę bardzo ł adną . Na przeł ę czy znajdują się ogró dki z papryką , bananami i kokosami, gdzie moż na kupić coś do picia i coś przeką sić . Co najważ niejsze, są ludzie! Pierwszego wieczoru wspię liś my się na zachó d sł oń ca, a w drodze powrotnej udał o nam się zgubić , choć byliś my pewni, ż e drogi znamy, już je mieliś my! Szybko robi się ciemno, lepiej mieć ze sobą latarnię , przy okazji w bungalowie są latarnie. Mił a pani z mał pką w ramionach wyjaś nił a nam kierunek, wysiadł a.
Weszliś my do miasta. Wszystko, jak wszę dzie, szpalery z towarami na sprzedaż , pamią tki, kilka „7-11”, hotele. Ulice są wą skie i jeż dż ą tam nie na rowerach, ale na rowerach. Kilka restauracji. Jeś li nie ma ochoty na dotarcie tam na piechotę , moż na po prostu usią ś ć w pobliż u hotelu w dł ugim ogonie (dł uga wą ska ł ó dź , gdzie silnik znajduje się na kierownicy) i popł ywać . Nie popł ynę li w kierunku miasta, ale odpł ynę li z powrotem tylko za wygó rowaną cenę sześ ciuset bahtó w, ale za pię ć nie jest tak zabó jczy.
Korzystają c z faktu, ż e sł ynna Phi Phi Ley znajduje się w zasię gu wzroku, postanowiliś my wybrać się na wycieczkę . Wygrana dzię ki temu, ż e zegar pł yną ł do dziewią tej, gdy gł ó wna publicznoś ć jeszcze nie biegł a. Program wyglą dał nastę pują co: godzina na Maya Bay (gdzie krę cono „Plaż ę ”), potem dookoł a wyspy z moż liwoś cią „nurkowania” w zatoce w najpię kniejszej wodzie, potem dopł ynię cie do Phi Phi Noi z obietnicą zobaczyć Mał pie Wybrzeż e i wró cić do hotelu za dwunastą . A w noc przed szturmem morze był o niespokojne. Do rana ucichł o, ale nie za bardzo. Có ż , w zatokach wszystko był o spokojnie, ale musieliś my nurkować bliż ej naszego hotelu - na otwartym morzu był o duż o gadania. Ryby są dobre, mał py moż na spotkać nie tylko w specjalnie wyznaczonym miejscu, ale takż e w pobliż u miasteczka - jedna ł adna pani przetrzą snę ł a je przy pomocy procy. Koszt spaceru wynió sł siedemset od nosa.
Kto tam odpoczywa. Tym razem był o duż o dzieci i Chiń czykó w. Osobno uderzyli Francuzi, któ rzy wybrali się z nami na wycieczkę z tró jką dzieci. Wiek dzieci: trzy lata, dwa lata i dziecko okoł o jedenastu miesię cy. Dzieci od razu zaczę ł y chorować , ale muszę przyznać , ż e zachowywał y się doś ć wytrwale. Reszta dzieci zachowywał a się spokojnie, jakoś się bawił y, nie przemę czał y otoczenia. Był o wielu starszych obywateli, któ rzy po prostu z przyjemnoś cią wygrzewali się na sł oń cu i pł ywali w pię knym morzu. W maju obraz był inny, przeważ nie publicznoś ć miał a okoł o trzydziestu, czterdziestu lat, cztery razy mniej, cał a cicha, wieczorami z laptopami wę drowali bliż ej kawiarni, Wi-Fi przynajmniej jakoś tam dział a, i spokojnie wisiał o w Internecie. W miasteczku na przesmyku są dyskoteki i inne atrakcje, jeś li chcesz się tam dostać , nie ma szczegó lnego problemu.
Cudowny trzydziestocentymetrowy gekon pojawił się w bungalowie naszych przyjació ł , aby go podziwiać , sfotografować , po czym z brzę kiem uciekł .
Morze. Có ż , jesteś my doś wiadczonymi ludź mi, wię c mieliś my ze sobą koralowe kapcie i rybny chleb. I maski do nurkowania. Rzeczywisty podczas odpł ywu, aby nie wpaś ć na jeż e. Piasek jest koralowy, nie idealnie biał y, ale chł odny, woda luksusowa.
Jak oni się tam dostali. Wydrukowaliś my nasze zamó wienie z datami i nazwą hotelu, skontaktowaliś my się z recepcją hotelu, w któ rym mieszkaliś my, zapł aciliś my tym razem za tysią c (w maju kosztował tysią c dwieś cie), wystawiono nam paragon, zgodnie z któ rą rano zabrano nas z hotelu, zawieziono do portu minibusem, wsadziliś my na trzypokł adową ł ó dź i przywieź liś my na wyspę . Tam, tuż na molo, byli faceci z banerem z nazwą hotelu, któ rego szukali, zał adowali ubrania w dł ugi ogon i zanieś li na upragnioną plaż ę . Kosztował dwieś cie pię ć dziesią t rubli. W ten sam sposó b moż esz skontaktować się z dowolnym biurem podró ż y na ulicy.
Nie wiem, ile czasu zajmuje znuż enie tym miejscem, ale nasze wakacje są wcią ż ograniczone, wię c odpoczywaliś my przez trzy dni. Mogł o być wię cej.