1. Причал. Все кто решил посетить этот отель, воспользовавшись водным трансфером (яхта, корабль или другое плавсредство) должны понимать, что при высадке или посадке вас будет ожидать неприятный сюрприз. Какой именно опишу исходя из нашего опыта: Длинный путь из Москвы до Сейшел приближался к концу, стремительная яхта несла путешественников к конечной точке маршрута острову Северный (North). Впереди четыре дня лета. Капитан сбрасывает ход и останавливает яхту. От берега к нам стартует резиновая лодка, пересаживаемся в нее, последние 70 метров пути. Метров за двадцать до берега до меня доходит мысль, что сухим из воды выбраться будет непросто, да что там непросто, просто невозможно. Быстро закатав джинсы до максимально возможной высоты выскакиваю из лодки в надежде успеть добежать на безопасное расстояние от быстро приближающейся волны. Увы, безуспешно. На берег вышел по пояс мокрым. Неприятно. На берегу нас встречала большая группа работников отеля с теплыми влажными полотенцами для рук, подобные дают в самолетах, хотя, на мой взгляд уместнее были бы полотенца для ног. Так как пляж песчаный, а ноги мокрые, то песок моментально «приклеивается» к ногам, который вы впоследствии разнесете по своей вилле. Мое резюме по первому пункту: при посадке и высадке будьте готовы быть окачены водой с силой, зависящей от капризов океана. Так же на обратном пути к аэропорту неплохо иметь запасную одежду. Я не думаю, что кому то будет лететь в самолете в мокрых брюках или юбке. Но самый разумный выход - это построить причал, комфортно и главное безопасно. Есть второй способ добраться до острова, вертолет, но тут тоже есть нюансы, которые не написаны на сайте отеля. Погода и перевес. Если вас больше двух человек или вы не худы, а так же с вами больше двух чемоданов багажа будьте готовы к отказу пилота от взлета. 2. Батлер. (от лица Андрея Вадимовича. )Мы отдыхали в отеле в феврале, у нас было три виллы. По правилам отеля к каждой вилле приставлен персональный батлер. Наш батлер отлично справлялся с работой горничной, на большее его просто не обучили. Все, абсолютно все, его приходилось просить по нескольку раз, не говоря про умение предугадывать пожелания клиента и предложения оказать какую-либо услугу. Его постоянно приходилось искать, вызванивать. После очередных получасовых поисков вынужден был обратиться к администрации отеля, на что получил ответ: - «да что Вы, он у нас хороший просто очень скромный». Я не оплачивал скромность-я оплачивал нормального батлера. В один из дней во время завтрака друзья рассказали о том, что вечером в их виллах батлеры сделали сюрприз для гостей. В одной вилле батлер налил ванну, украсил все помещение лепестками роз, расставил свечи, поставил в ведерко со льдом шампанское, красиво разложил на подносе фрукты и сладости. В другой вилле батлер затащил телевизор и DVD под полог кровати, там же разложил фрукты и шампанское, но самое интересное, откуда-то взял три диска с русскими фильмами, пустячок, но приятно. Наш же просто поставил вазу с фруктами на стол, даже без шампанского. Куда он его дел? Выпил, наверное. 3. Рыбалка. (от лица Андрея Вадимовича. )В мой день рождения мы с друзьями с утра поехали на рыбалку. Наловили достаточно рыбы, но самое главное нам попалась акула. Капитан яхты рассказал нам очень аппетитный рецепт приготовления акулы по-креольски. Так как на острове есть услуга от шеф-повара «любой каприз» гостя, то я решил его попросить сделать рыбу по этому рецепту. Но этим мечтам не суждено было сбыться, неприятности начались сразу после швартовки яхты. Нас встречал англичанин, как впоследствии оказалось, директор отеля. Он в категоричной форме отказал нам в приготовлении блюда из акулы, мотивировав тем, что на данном острове нельзя потреблять в пищу мясо акул, так как они борятся за сохранность окружающей среды. Странно, а как же другие виды рыб, животных и дичи, разве не являются частью этой самой среды? Мы пытались убедить его тем, что по законам Сейшельских островов любая рыба, пойманная на леску может быть употреблена в пищу. На что получали ответ, что остров частный и законы на нем тоже частные. Нормальные отели публикуют во всех доступных туристам средствах коммуникаций о тех или иных ограничениях на своей территории. Тут небыло ничего, никто не предупредил, хотя весь менеджмент отеля был в курсе о предстоящей рыбалке. В итоге по незнанию мы убили рыбу и не смогли из этого извлечь пользу, просто выкинули ее, хорошая забота об окружающей среде. День рождения был окончательно испорчен. 4. Ресторан. До поездки мы просматривали отзывы об отеле. Наибольшее количество негативных отзывов было на работу ресторана. Конечно же в это верить ужасно не хотелось, капризные клиенты-думал я. На деле все оказалось правдой или близко к правде. Все сайты, продвигающие данный отель пестрят данными о персональной заботе отеля за желудок каждого гостя. Якобы шеф повар проводит личную беседу выясняя ваши предпочтения в еде, после чего вас ждут персональные блюда с учетом ваших пожеланий. Все может конечно и так, но не в нашем случае. Нам же каждое утро батлер приносил ежедневное меню на обед и ужин. Вот и все личные предпочтения. Немного о работе официантов: я понимаю, что Африка это круглый год жарко, от этого люди утомленные зноем никуда не спешат, но всех нас поразил следующий случай. Во время ужина мы выбрали себе блюда, заказали вина и не спеша, попивая вино вели беседу. Незаметно для себя выпили все вино, заказали еще, снова выпили. Тут к нам подошла официантка и сообщила, что основное блюдо попадут минут через 40, так как мясо слишком медленно размораживается. Что делать, кушать хочется. Но соседние два столика поднялись и ушли. Отдельно хочется сказать для гостей с детьми. С нами были два ребенка, и мы почувствовали сервис практически на себе. Перец в том, что детскую еду практически каждый раз приносили в последнюю очередь. Представляете проголодавшихся детей, которые наблюдают, как едят взрослые? Немного об официантах: будьте готовы к тому, что вам принесут не то блюдо, которое вы заказали, забудут о заказанном вами чае или кофе, просыпят на стол молотый перец с блюдца и не позаботятся убрать его до конца трапезы. Еще позабавил вот такой случай. Вернувшись с очередной рыбалки из всего улова мы взяли на ужин двух красных снепперов. Отдали на кухню и попросили приготовить их просто на гриле с перцем и солью. Сказанно, сделано. Вечером нам подали первым большую рыбину, не могу точно сказать по весу, но шестеро взрослых были практически сытыми. Официанты попытались начать убирать тарелки и приборы, но были остановлены вопросом: - А где вторая рыба? Несите. Последовала почти десятиминутная пауза, после чего на столе появилась вторая наша рыба. Каково же было наше удивление, что по вкусу она была приготовлена совершенно по-другому. Для кого они ее готовили? В надежде, что мы насытимся одной, для других гостей, а может быть для себя осталось для нас загадкой. Напоследок о ресторане еще один кулинарный штришок. Два дня подряд мы ловили и забирали по тунцу абсолютно одной разновидности. Два раза мы получали на выходе абсолютно разные сашими. В первом случае мясо было заветренным и жестким. Во втором свежайшим и нежным. После долгих споров мы пришли к выводу, что в первый раз его приготовили часа за 4 до ужина, а во второй раз мы забыли сказать на кухне что мы хотим видеть из рыбы и сделали заказ на сашими непосредственно перед самым приемом пищи. 5. Терраса в дождь. Большая часть дома представляет собой террасу. Не знаю для чего, но половина полов покрыта лаком, а половина нет. В дождь ходите осторожно по лакированной части. Ветер захлестывает капли дождя по всей террасе и становится очень скользко. Я два раза едва не упал. Особенно опасно данное явление для детей, они любят побегать и попрыгать. 6. Комары. Не знаю, что на острове бывает с комарами в другие месяца, но в феврале их просто немерено. Вечерами комары повсюду, в жилых помещениях находиться просто невозможно. Создается ощущение, что ты попал на тверские или Костромские болота. Без укусов обойтись никак нельзя, просто не успеваешь их убивать. Мы с женой спросили у администратора, как бороться с этим явлением? На что получили ответ: - «Сделайте кондиционер похолоднее, они замерзнут и улетят». - «Зачем нам холоднее, температура воздуха в спальне вполне для нас комфорта, поставьте лучше два фумигатора»- ответили мы. -«А что это такое-фумигаторы? » -последовал вопрос милой девушки. -«Это такой приборчик, который вставляется в розетку. Он бывает либо с пластинами пропитанными инсектицидом, либо жидкостными. »-« О таком приборе впервые слышим, можем предложить спирали от комаров. » -«Так они же воняют, как спать? »- « К сожалению больше ничего предложить не можем» заявила девушка. Пришлось согласиться. Спать-то надо. 7. Купание в океане. Разглядывая фотографии острова, невольно представляешь себя купающимся в голубых водах теплого океана. Даже мысли в голову не приходит, что осуществить задуманное может и не получиться. А дело в том, что красивый песчаный пляж мигрирует вокруг острова. Со слов местных жителей с ноября по май океан вполне себе миролюбив, а вот с июня по сентябрь он неспокоен. Не знаю, может быть это так. В нашем случае все 4 дня бил приличный прибой. Заселившись ближе к вечеру мы не стали пытаться купаться в океане, выйдя на пляж и увидев набегающие немаленькие волны, решили просто погулять по чистейшему белому песку вдоль уреза воды, отложив купание на следующее утро. Как же мы были шокированы, увидев на месте прекрасного песчаного пляжа серые каменные плиты. За ночь усилившаяся волна просто смыла песок с пляжа. Мы решили попытать счастья на других пляжах острова. Нас ждала похожая картина на трех пляжах из четырех имеющихся. Зайти в воду было крайне опасно из-за сильного прибоя, но я все же решился. Устояв на ногах при атаках трех волн я все же не устоял от четвертой. Волна все же сбила меня с ног и понесла спиной к берегу. Благо я успел встать на ноги до того, как волна ударилась о каменную плиту, иначе мне пришлось бы не сладко. Выйдя на берег, я оставил затею искупаться в теплых водах Индийского океана на другие дни. Но как показало время, не на ближайшие. Прибой каждый день только усиливался вплоть до нашего отъезда. На четвертом пляже в той самой маленькой бухточке, где мы высаживались на берег было гораздо спокойнее, но супруга отказалась там купаться из-за кучи «лишних глаз» рабочих с острова и команд двух пришвартованных яхт.
1. Koja. Każ dy, kto zdecyduje się odwiedzić ten hotel transferem wodnym (jachtem, statkiem lub inną jednostką pł ywają cą ), powinien zrozumieć , ż e podczas zejś cia lub lą dowania czeka na Was niemił a niespodzianka. Któ ry opiszę na podstawie naszego doś wiadczenia: Dł uga podró ż z Moskwy na Seszele zbliż ał a się do koń ca, szybki jacht przewoził podró ż nikó w do koń cowego punktu trasy, Wyspy Pó ł nocnej. Przed nami cztery dni lata. Kapitan zwalnia i zatrzymuje jacht. Z brzegu do nas odpł ywa gumowa ł ó dka, w któ rą przesiadamy się na ostatnich 70 metrach drogi. Dwadzieś cia metró w od brzegu przychodzi mi myś l, ż e nie bę dzie ł atwo wyjś ć z wody na sucho, ale tam nie jest ł atwo, to po prostu niemoż liwe. Po szybkim podwinię ciu dż insó w na maksymalną moż liwą wysokoś ć , wyskakuję z ł odzi w nadziei, ż e zdą ż ę uciec na bezpieczną odległ oś ć od szybko zbliż ają cej się fali. Niestety bezskutecznie. Zszedł na brzeg mokry do pasa. Nieprzyjemny. Na brzegu spotkał a nas duż a grupa pracownikó w hotelu z ciepł ymi, wilgotnymi rę cznikami do rą k, podobnymi do tych, któ re są dostarczane w samolotach, chociaż moim zdaniem bardziej odpowiednie był yby rę czniki do stó p. . Ponieważ plaż a jest piaszczysta, a stopy mokre, piasek natychmiast „przykleja się ” do stó p, któ re pó ź niej rozrzucisz po swojej willi. Moje podsumowanie pierwszego punktu: wsiadają c i wysiadają c, bą dź przygotowany na to, ż e zostaniesz napompowany wodą z sił ą zależ ną od kaprysó w oceanu. Dobrym pomysł em jest ró wnież zabranie ze sobą ubrań na zmianę w drodze powrotnej na lotnisko. Nie są dzę , ż e ktoś bę dzie latał samolotem w mokrych spodniach lub spó dnicy. Ale najrozsą dniejszym wyjś ciem jest zbudowanie wygodnej i, co najważ niejsze, bezpiecznej koi. Na wyspę moż na dostać się drugim sposobem, helikopterem, ale są też niuanse, któ rych nie ma na stronie hotelu. Pogoda i nadwaga. Jeś li masz wię cej niż dwie osoby lub nie jesteś chudy, a takż e wię cej niż dwie walizki bagaż u, bą dź przygotowany na to, ż e pilot odmó wi startu. 2. Kamerdyner. (w imieniu Andrieja Wadimowicza. ) W lutym odpoczywaliś my w hotelu, mieliś my trzy wille. Zgodnie z regulaminem do każ dej willi doł ą czony jest osobisty lokaj. Nasz kamerdyner ś wietnie się spisał jako pokojó wka, po prostu nie szkolili go na wię cej. . O wszystko, absolutnie o wszystko trzeba był o kilkakrotnie pytać , nie mó wią c już o umieję tnoś ci przewidywania ż yczeń klienta i ofert wykonania dowolnej usł ugi. Cią gle musiał szukać , dzwonić . Po kolejnych pó ł godzinnych poszukiwaniach został em zmuszony do zwró cenia się do administracji hotelu, na któ rą otrzymał em odpowiedź : - „co ty, on jest dobry, tylko bardzo skromny”. Nie zapł acił em za skromnoś ć - zapł acił em za normalnego lokaja. Pewnego dnia podczas ś niadania przyjaciele powiedzieli, ż e wieczorem w ich willach kamerdynerzy zrobili goś ciom niespodziankę . W jednej z willi kamerdyner nalał ką piel, ozdobił cał y pokó j pł atkami ró ż , uł oż ył ś wiece, wł oż ył szampana do wiaderka z lodem, pię knie uł oż ył owoce i sł odycze na tacy. W innej willi kamerdyner wcią gną ł telewizor i DVD pod baldachim ł ó ż ka, rozł oż ył tam owoce i szampana, ale najciekawsze był o to, ż e zabrał ską dś trzy pł yty z rosyjskimi filmami, drobiazg, ale ł adny. Nasz po prostu postawiliś my miskę owocó w na stole, nawet bez szampana. Gdzie on to robi? Prawdopodobnie pił . 3. Ł owienie ryb. (w imieniu Andrey Vadimovich. ) W moje urodziny poszliś my z przyjació ł mi rano na ryby. Zł apaliś my wystarczają co duż o ryb, ale przede wszystkim zł apaliś my rekina. Kapitan jachtu opowiedział nam bardzo apetyczny przepis na rekina kreolskiego. Ponieważ na wyspie jest obsł uga szefa kuchni „każ da zachcianka” goś cia, postanowił am poprosić go o zrobienie ryb wedł ug tego przepisu. Ale te marzenia nie miał y się speł nić , kł opoty zaczę ł y się natychmiast po zacumowaniu jachtu. Spotkał nas Anglik, jak się pó ź niej okazał o dyrektor hotelu. Kategorycznie odmó wił nam ugotowania dania z rekina, argumentują c, ż e na tej wyspie nie należ y jeś ć mię sa rekinó w, ponieważ walczą one o ochronę ś rodowiska. Dziwne, ale co z innymi gatunkami ryb, zwierzą t i zwierzyny ł ownej, czy nie są one czę ś cią tego wł aś nie ś rodowiska? Przekonywaliś my go, ż e zgodnie z prawami Seszeli każ dą rybę zł owioną na ż ył kę moż na zjeś ć . Na co otrzymali odpowiedź , ż e wyspa jest prywatna i prawa na niej ró wnież są prywatne. Normalne hotele publikują we wszystkich dostę pnych dla turystó w ś rodkach komunikacji o pewnych ograniczeniach na ich terytorium. Niczego tu nie był o, nikt nie ostrzegał , chociaż cał e kierownictwo hotelu był o ś wiadome zbliż ają cych się poł owó w. W koń cu nieś wiadomie zabiliś my rybę i nie mogliś my z niej skorzystać , po prostu ją wyrzuciliś my, dbają c o ś rodowisko. Urodziny był y kompletnie zrujnowane. 4. Restauracja. Przed wyjazdem przejrzeliś my opinie o hotelu. Najwię cej negatywnych recenzji dotyczył o pracy restauracji. Oczywiś cie naprawdę nie chciał em wierzyć w tych kapryś nych klientó w, pomyś lał em. W rzeczywistoś ci wszystko okazał o się prawdą lub bliską prawdzie. Wszystkie strony promują ce ten hotel są peł ne danych o osobistej dbał oś ci hotelu o ż oł ą dek każ dego goś cia. Podobno szef kuchni prowadzi osobistą rozmowę , aby poznać Twoje preferencje w jedzeniu, po czym czekają na Ciebie osobiste dania, uwzglę dniają ce Twoje ż yczenia. Oczywiś cie moż e tak być , ale nie w naszym przypadku. Butler przynosił nam codzienne menu na lunch i kolację każ dego ranka. To wszystko osobiste preferencje. Trochę o pracy kelneró w: rozumiem, ż e w Afryce jest gorą co przez cał y rok, dlatego zmę czeni upał em ludzie nie spieszą się , ale wszystkich uderzył nastę pują cy przypadek. Podczas kolacji wybraliś my nasze potrawy, zamó wiliś my wina i powoli, piją c wino, odbyliś my rozmowę . Niezauważ enie wypili cał e wino, zamó wili wię cej, wypili ponownie. Potem podeszł a do nas kelnerka i powiedział a, ż e danie gł ó wne bę dzie za 40 minut, bo mię so rozmraż ał o się zbyt wolno. Co robić , chcę jeś ć . Ale nastę pne dwa stoliki wstał y i wyszł y. Osobno chcę powiedzieć dla goś ci z dzieć mi. Mieliś my z nami dwoje dzieci, a obsł ugę czuliś my prawie na sobie. Pieprz jest taki, ż e jedzenie dla dzieci był o prawie za każ dym razem przynoszone jako ostatnie. Wyobraź sobie gł odne dzieci obserwują ce jedzenie dorosł ych? Trochę o kelnerach: bą dź przygotowany na to, ż e przyniosą Ci niewł aś ciwe danie, któ re zamó wił eś , zapomną o zamó wionej przez Ciebie herbacie lub kawie, wyleją zmielony pieprz ze spodka na stole i nie bę dą dbać usuną ć go do koń ca posił ku. Innym zabawnym tutaj jest taki przypadek. Po powrocie z kolejnej wyprawy z cał ego poł owu zabraliś my na obiad dwa lucjany. Dali go do kuchni i poprosili o ugotowanie ich po prostu na grillu z pieprzem i solą . Powiedział gotowe. Wieczorem podano nam najpierw duż ą rybę , na wagę nie mogę powiedzieć , ale sześ ć dorosł ych osó b był o praktycznie peł nych. Kelnerzy pró bowali zabrać się za zdejmowanie talerzy i sztuć có w, ale zatrzymał o ich pytanie: - Gdzie jest druga ryba? Nosić . Nastą pił a prawie dziesię ciominutowa przerwa, po któ rej na stole pojawił a się nasza druga ryba. Jakie był o nasze zdziwienie, ż e został o przygotowane w zupeł nie inny sposó b do smaku. Dla kogo to przygotowują ? W nadziei, ż e dostaniemy jeden, dla innych goś ci, a moż e i dla siebie, pozostaje dla nas zagadką . Na koniec, o restauracji, jeszcze jeden kulinarny akcent. Przez dwa dni z rzę du ł owiliś my i zabieraliś my absolutnie tę samą odmianę tuń czyka. Dwa razy przy wyjś ciu dostaliś my zupeł nie inne sashimi. W pierwszym przypadku mię so był o zwietrzał e i twarde. W drugim ś wież y i delikatny. Po dł ugiej debacie doszliś my do wniosku, ż e za pierwszym razem był o gotowane 4 godziny przed obiadem, a za drugim razem zapomnieliś my powiedzieć w kuchni, co chcemy zobaczyć z ryby i zrobiliś my zamó wienie na sashimi tuż przed jedzeniem. 5. Taras w deszczu. Wię kszoś ć domu to taras. Nie wiem dlaczego, ale poł owa podł ó g jest polakierowana, a poł owa nie. W deszczu chodź ostroż nie po lakierowanej czę ś ci. Wiatr zamiata krople deszczu po cał ym tarasie i robi się bardzo ś lisko. Prawie upadł em dwa razy. Zjawisko to jest szczegó lnie niebezpieczne dla dzieci, któ re uwielbiają biegać i skakać . 6. Komary. Nie wiem, co dzieje się z komarami na wyspie w innych miesią cach, ale w lutym jest ich po prostu duż o. Wieczorami komary są wszę dzie, po prostu nie da się być w pomieszczeniach mieszkalnych. Moż na odnieś ć wraż enie, ż e jesteś na bagnach Tweru lub Kostromy. Nie moż esz obejś ć się bez ugryzień , po prostu nie masz czasu, aby je zabić . Zapytaliś my z ż oną administratora, jak sobie radzić z tym zjawiskiem? Na co otrzymali odpowiedź : - „Zró b klimatyzator zimniejszy, zamarzną i odlecą ”. - "Dlaczego musimy być zimniej, temperatura powietrza w sypialni jest dla nas cał kiem komfortowa, lepiej postaw dwa fumigatory" - odpowiedzieliś my. - "Co to są fumigatory? " - nastą pił o pytanie o mił ą dziewczynę . „To urzą dzenie, któ re podł ą cza się do gniazdka. Jest dostarczany z pł ytkami impregnowanymi ś rodkami owadobó jczymi lub pł ynem. "-" Pierwszy raz sł yszymy o takim urzą dzeniu, moż emy zaoferować cewki na komary. - "Wię c ś mierdzą , jak spać ? " - "Niestety nie moż emy nic innego zaoferować " - powiedział a dziewczyna. Musiał em się zgodzić . Potrzeba spania. 7. Ką piel w oceanie. Patrzą c na zdję cia wyspy, mimowolnie wyobraż asz sobie, ż e pł ywasz w bł ę kitnych wodach ciepł ego oceanu. Nawet mi przez myś l nie przeszł o, ż e moż e się nie udać . Ale faktem jest, ż e wokó ł wyspy krą ż y pię kna piaszczysta plaż a. Wedł ug lokalnych mieszkań có w od listopada do maja ocean jest doś ć spokojny, ale od czerwca do wrześ nia jest niespokojny. Nie wiem, czy tak jest. W naszym przypadku wszystkie 4 dni pokonał y porzą dną falę . Po osiedleniu się pó ź nym popoł udniem, nie pró bowaliś my pł ywać w oceanie, wychodzą c na plaż ę i widzą c nadcią gają ce doś ć duż e fale, postanowiliś my po prostu spacerować po najczystszym biał ym piasku wzdł uż brzegu, odkł adają c pł ywanie na nastę pny poranek . Jakż e zszokowani byliś my widzą c szare kamienne pł yty zamiast pię knej, piaszczystej plaż y. W nocy nasilają ca się fala po prostu zmył a piasek z plaż y. Postanowiliś my spró bować szczę ś cia na innych plaż ach wyspy. . Podobny obraz czekał nas na trzech z czterech dostę pnych plaż . Wejś cie do wody był o niezwykle niebezpieczne z powodu silnej fali, ale mimo to zdecydował em. Stają c na nogach podczas atakó w trzech fal, nadal nie mogł em się oprzeć czwartej. Fala wcią ż zwalił a mnie z nó g i zaniosł a z powrotem na brzeg. Na szczę ś cie udał o mi się staną ć na nogi, zanim fala uderzył a w kamienną pł ytę , w przeciwnym razie był oby mi cię ż ko. Po zejś ciu na lą d zrezygnował em z ką pieli w ciepł ych wodach Oceanu Indyjskiego na inne dni. Ale jak pokazał czas, nie na nastę pny. Fala nasilał a się każ dego dnia aż do naszego wyjazdu. Duż o spokojniej był o na czwartej plaż y w bardzo mał ej zatoczce, gdzie wylą dowaliś my na brzegu, ale moja ż ona odmó wił a tam pł ywania ze wzglę du na bandę „dodatkowych oczu” pracownikó w z wyspy i zał ó g dwó ch zacumowanych jachtó w.