Пару раз в год мы с друзьями ездим в какой-нибудь интересный город недалеко от Москвы. В принципе ездим пообщаться, побезобразничать, повыпивать и сходить в баню. Если в городе есть достопримечательности, то мы их, как правило, посещаем.
В этот раз выбрали Коломну.
Т. к. кризис затронул часть нашей компании, то, из экономии заказали номера в гостинице «Советская». Она одна из самых недорогих в городе. Когда зашли на сайт гостиницы, то виртуально вернулись в мрачноватый мир совкового отдыха и командировок. Сайт предлагал помимо стандартных номеров такую экзотику как однокомнатные шестиместные номера. Этот факт , да и само название отеля, заставило нас с некоторой тревогой ожидать встречу с прошлым.
Всё оказалось к сожалению ( или к счастью) не так экзотично и вполне буднично. «Советская» - типичная советская гостиница родом из семидесятых, но после адекватной реконструкции она стала стандартным отелем без серьезных достоинств и недостатков. В номерах есть типичный набор оборудования, а в санузлах лежат фсякие мыльца и фуфнырики с шампунем. А шестиместные номера предназначаются для детишек, которые приезжают на соревнование в местный ледовый дворец.
Когда я приезжаю в любую российскую гостиницу, то обязательно стараюсь найти какую-нибудь изюминку. В «Советской» они тоже есть. Например в маленьких холлах на этажах где стоят несколько кресел и журнальный столик, украшением этих столиков не служит как в большинстве случаев обсморканная вазочка с пластиковым , жутким цветуёчком. Фигу! В «Советской» на столиках лежат здоровенные плюшевые коты. Уютно, мило и дико креативно. И ещё гостиничная кафешка. Во первых завтрак мне обошелся в 28 руб. ( чай, сахар, хлеб, яйцо под майонезом) а во вторых когда жена попросила шлепнуть на какое-то своё блюдо пару ложек сгущёнки, расстроенная подавальщица сказала, что для этого блюда сгущёнки не полагается ( а её мало осталось) но она может угостить нас вареньем собственного приготовления. (Ну в каких 5* можно встретить такое живое человеческое общение с персоналом? )
Ещё до поездки мы договорились, что в Коломне не будем посещать монастыри, церкви и другие стандартные древнерусские достопримечательности. После поездок в Углич, Владимир, Переславль и т. д. информация о князьях и зодчих смешалась в невообразимую кашу. ( Хотя стоит отметить, что Коломенский кремль, монастыри и храмы могут соперничать с Владимиром и Суздалем. За то, что Коломна мало раскручена как туристический центр, министру туризма МО, надо кое что оторвать. )
В городе полно других интересных мест. На первом месте в нашем рейтинге стоял музей Коломенского тепловозостроительного завода. Монастыри можно забыть. Этот музей - никогда. ( К сожалению не попали).
Музей кузнечного дела. При музее работает кузница и можно заказать мастер класс. После того, как коломенский кузнец красуясь на публику показал как и что, наш солидный друг ( 150 кг. КХН) выковал подкову, как минимум не хуже.
Арт музей Коммунальная квартира. Как-то связана с Веничкой Ерофеевым. ( Не попали)
Музей пастилы. Я не очень туда рвался ожидая каких-нибудь занудных рассказав про рецепты. Не… Там все по другому. Это восстановленный купеческий дом. Все сотрудники в одежде 19 века. Ослепительно красивая женщина в кринолинах, сажает Вас за круглый стол под лампой и, угощая пастилой, начинает действительно интересно рассказывать.
Краеведческий музей. Если Вы не фанат фильма «Город Зеро» - то просто музей. А если фанат, то оцените первую фразу экскурсовода ( тыкая указкой в кости мамонта) - первое поселение на месте нашего города появилось несколько тысяч лет назад. И дальше в том же духе.
Я не буду описывать все возможные немонастырские точки посещения. Список солиден. Можно посмотреть на сайте города. Кстати город дико позитивен. Вот несколько фактов и зарисовок - Раз восемь брал такси. Ни разу в машине не играло радио «Шансон»; . . Когда соблазнившись вывеской «Закусочная», попали в абсолютно Ерофеевскую вонючую рюмочную и вывалились в ужасе на улицу, за нами вышел крепко нетрезвый джентльмен бандитского вида в трениках, кожане и кепарике. Дальше диалог – Туристы штоли? ------Ага-------Жрать хотите? -------Ага-------Тада слушайте. Вон ресторан на углу красивый. Туда не ходите. Дорого и х. . во. Идите за угол , там три заведения. Туда ходите. А сюда не ходите. Тут мы собираемся. ------Спасибо---------Это вам спасибо, Вы ж к нам приехали. Вы ж гости. Вот так. Этот чел , несмотря на своеобразную внешность понимал, что мы привезли в его город деньги. И я не сразу врубился, что не советуя ходить нам в его рюмочную он заботился не о собственном комфорте. Он опасался, что тамошняя атмосфера может нам не понравится , и мы останемся недовольны. Ещё зарисовочка. – У торгового центра стоял абсолютно типичный нимфет подонковского вида и набирал номер на телефоне. Я курил рядом и слышал почти весь диалог. “ Ты где?...чириканье в ответ……. . Вот ты сидишь в тепле и уюте, а я стою тут и мёрзну такой одинокий и скучаю по тебе. . ” А! ? Круто? Почти стихи. Ещё позитив – В музее услышал местную дореволюционную поговорку, которая до сих пор используется – “ После свадьбы сударушка похорошела на пол пуда”. Я сам не люблю женщин-зубочисток, и мне эта пословица на душу легла. Ещё в городе есть свой трамвай и они его любят. И такого позитива в городе в достатке. Сами увидите.
В общем, советую посетить. Коломна стоит того.
Ресторан «Дежа Вю», кафе «Намеки»
Сауна « Императрица» Хороша тем, что вы арендуете её полностью. Единственный минус – нам вдевятером было немного тесновато. 5-6 человек в самый раз.
На обратном пути в Бронницах сделайте крюк ( 500 м. ) и положите цветы на могилу Пущина. Достойный был чел.
Удачи.
Kilka razy w roku jeź dzimy z przyjació ł mi do jakiegoś ciekawego miasta niedaleko Moskwy. W zasadzie idziemy porozmawiać , pokombinować , napić się i iś ć do ł aź ni. Jeś li w mieś cie są atrakcje, to zazwyczaj je odwiedzamy.
Tym razem wybraliś my Kolomnę .
Ponieważ Ponieważ kryzys dotkną ł czę ś ć naszej firmy, to poza ekonomią zarezerwowaliś my pokoje w Hotelu Sowietskaja. Jest jednym z najtań szych w mieś cie. Kiedy weszliś my na stronę hotelu, wirtualnie wró ciliś my do ponurego ś wiata sowieckich wakacji i podró ż y sł uż bowych. Strona oferował a, opró cz standardowych pokoi, tak egzotyczne jak jednopokojowe pokoje sześ cioosobowe. Ten fakt, jak i sama nazwa hotelu, sprawił y, ż e z pewnym niepokojem oczekiwaliś my spotkania z przeszł oś cią .
Wszystko okazał o się niestety (lub na szczę ś cie) nie tak egzotyczne i doś ć codzienne. „Sowietskaja” to typowy sowiecki hotel z lat siedemdziesią tych, ale po odpowiedniej przebudowie stał się standardowym hotelem bez poważ nych zalet i wad. Pokoje posiadają typowe wyposaż enie, aw ł azienkach są mydł a i ć puny z szamponem. A pokoje sześ cioosobowe przeznaczone są dla dzieci, któ re przychodzą na zawody w tutejszym lodowym pał acu.
Kiedy przyjeż dż am do dowolnego rosyjskiego hotelu, zawsze staram się znaleź ć trochę radoś ci. W „sowieckim” są ró wnież dostę pne. Na przykł ad w mał ych korytarzach na pię trach, gdzie jest kilka foteli i stolik kawowy, te stoliki nie zdobią , jak w wię kszoś ci przypadkó w dmuchany wazon z plastikowym, przeraż ają cym kwiatem. Figo! W „sowieckim” na stoł ach stoją potę ż ne pluszowe koty. Przytulny, uroczy i szalenie kreatywny. I kawiarnia hotelowa. Po pierwsze ś niadanie kosztował o mnie 28 rubli. (herbata, cukier, chleb, jajko z majonezem) i po drugie, gdy ż ona poprosił a o wrzucenie kilku ł yż ek mleka skondensowanego na niektó re dania, sfrustrowana kelnerka powiedział a, ż e mleko skondensowane nie powinno być do tego dania ( i nie był o go wystarczają co duż o), ale mogł a poczę stować nas domowym dż emem. (Có ż , w jakich 5* moż na znaleź ć tak oż ywioną ludzką komunikację z personelem? )
Jeszcze przed wyjazdem ustaliliś my, ż e nie bę dziemy odwiedzać klasztoró w, cerkwi i innych standardowych staroruskich zabytkó w w Koł omnie. Po wycieczkach do Uglicza, Wł odzimierza, Peresł awia itp. informacje o ksią ż ę tach i architektach pomieszał y się w niewyobraż alny bał agan. (Chociaż warto zauważ yć , ż e Kolomna Kreml, klasztory i ś wią tynie mogą konkurować z Wł adimirem i Suzdalem. Ze wzglę du na to, ż e Koł omna jest mał o promowana jako centrum turystyczne, minister turystyki obwodu moskiewskiego musi coś oderwać . )
Miasto jest peł ne innych ciekawych miejsc. Na pierwszym miejscu w naszym rankingu znalazł o się Muzeum Fabryki Lokomotyw spalinowych Koł omna. Klasztory moż na zapomnieć . To muzeum - nigdy. (Niestety nie. )
Muzeum Kowalstwa. W muzeum znajduje się kuź nia i moż na zamó wić lekcje mistrzowskie. Po tym, jak kowal koł omń ski, popisują c się przed publicznoś cią , pokazał , jak i co nasz szanowny przyjaciel (150 kg. KHN) wykuł podkowę , a przynajmniej nie gorzej.
Muzeum Sztuki Mieszkanie komunalne. W jakiś sposó b zwią zany z Weniczką Erofiejew. (Nie trafił )
Muzeum Pastili. Nie bardzo chciał em tam jechać , czekają c na nudne opowiadanie o przepisach. Nie. . . Tam jest inaczej. To odrestaurowany dom kupiecki. Wszyscy pracownicy ubrani są w stroje z XIX wieku. Olś niewają co pię kna kobieta w krynolinach sadza cię przy okrą gł ym stole pod lampą i czę stują c pianką , zaczyna opowiadać naprawdę ciekawą historię .
Muzeum Regionalne. Jeś li nie jesteś fanem filmu „Miasto Zero” – to po prostu muzeum. A jeś li jesteś fanem, to doceń pierwsze zdanie przewodnika (szturchanie wyż ł em koś ci mamuta) – pierwsza osada na terenie naszego miasta pojawił a się kilka tysię cy lat temu. I dalej w tym samym duchu.
Nie bę dę opisywał wszystkich moż liwych pozaklasztornych punktó w odwiedzin. Lista jest solidna. Moż esz to zobaczyć na stronie miasta. Swoją drogą miasto jest szalenie pozytywne. Oto kilka faktó w i szkicó w - osiem razy wzią ł em taksó wkę . Ani razu radio Chanson nie grał o w samochodzie; . . Kiedy skusił nas napis „Snack bar”, weszliś my do absolutnie ś mierdzą cego kieliszka wina Erofiejewa i z przeraż eniem wypadliś my na ulicę , za nami wyszedł mocno pijany gangsterski pan w dresach, skó rzanych kurtkach i kepariku . Dalszy dialog - Sztolnia turyś ci? ------Tak----------Chcesz jeś ć ? ----------Tak----------Tada posł uchaj. Na rogu jest fajna restauracja. Nie idź tam. Drogie i x. . vo. Idź za rogiem, są trzy zakł ady. Idź tam. I nie idź tutaj. Zaczynamy ------ Dzię kuję --------- Dzię kuję , ż e przyjechał eś do nas. Jesteś cie goś ć mi. Lubię to. Ten czł owiek, pomimo swojego osobliwego wyglą du, zrozumiał , ż e przywoziliś my pienią dze do jego miasta. I nie od razu zrozumiał em, ż e nie dbał o swó j komfort, nie doradzają c nam pó jś cia do jego kieliszka. Bał się , ż e moż e nam się tam nie spodobać i bę dziemy niezadowoleni. Kolejny szkic. - Absolutnie typowa nimfetka typu podonkovo stał a w centrum handlowym i wybierał a numer przez telefon. W pobliż u palił em i sł yszał em prawie cał y dialog. – Gdzie jesteś ? … ć wierkanie w odpowiedzi……. . Tutaj siedzisz w cieple i komforcie, a ja stoję tutaj i zamarzam tak samotna i tę sknię za tobą … Huh! ? Fajny? Prawie poezja. Kolejny pozytyw – w muzeum usł yszał em lokalne, przedrewolucyjne powiedzenie, któ re wcią ż jest uż ywane – „Po ś lubie pani ł adniejsza o pó ł puda”. Sama nie lubię kobiet z wykał aczkami i to przysł owie spadł o na moją duszę . Miasto ma też swó j wł asny tramwaj i oni to uwielbiają . A takich pozytywó w w mieś cie nie brakuje. Sam się przekonasz.
Ogó lnie radzę odwiedzić . Kolumna jest tego warta.
Restauracja "Deja Vu", kawiarnia "Nameki"
Sauna "Cesarzowa" Dobrą rzeczą jest to, ż e wynajmujesz ją cał kowicie. Jedynym minusem był o to, ż e był o trochę ciasno dla nas dziewię ciu. 5-6 osó b w sam raz.
W drodze powrotnej do Bronnits zró b objazd (500 m. ) i zł ó ż kwiaty na grobie Puszkina. Był godny.
Powodzenia.