Это наша первая поездка в Лиссабон. При выборе отеля я очень боялась ошибиться, дабы не испортить впечатления от первого свидания с этим городом, хотя, мне, наверное, уже ничего не повредило бы, на тот момент я уже по самые уши заочно была влюблена в этот город. Но со мной на свидание собрался еще одна моя сердечная привязанность – мой муж, который изначально очень так скептически относился ко всей этой моей затее с Португалией вообще и Лиссабоном в частности. Так вот еще и перед ним надо было выпендриться – подобрать такой отель, что бы не старье, современный дизайн, хорошие завтраки и не за дорого, да, и чтобы не у черта на куличках…
И вот, после некоторого корпения над картой Лиссабона, постепенного вычеркивания из списка избранного разных вариантов, был выбран Empire Lisbon Hotel 3*. Вполне возможно, что этот вариант не самый лучший, но на тот момент меня полностью устроило соотношение цены удаленности от центра транспортной и пешей доступности внутреннего содержимого отеля.
Очень симпатичный городской отель, расположенный на довольно оживленной Avenida Almirante Reis. Вокруг много всяких едальных заведений, но мы так и не посетили ни одного, не успели. Рядом супермаркет Pingo Doce (время работы 8.00-21.00). Напротив отеля находится автобусная остановка. Автобус 708 до площади и метро Мартим Мониз (Martim Moniz), а там и 28-й трамвай, и площадь Фигейра (Figueira) рядышком, и вообще весь, так называемый, туристический центр. На 706 автобусе можно добраться до площади Маркиза Помбала (Marques de Pompbal), судя по схеме, далее, огибая центральную часть города с запада по улице Святого Бенедикта (Rua de Sao Bento), и до вокзала Кайш ду Содре (Cais do Sodre). Но туда от нашего отеля быстрее, все-таки, на метро.
И вот, собственно, про метро. Одним из критериев выбора отеля было как раз близость метро. Бронировала я отель в ноябре на февраль. В описании была обозначена ближайшая станция Арроюш (Arroios). Садясь в метро в аэропорту, мы видим, что на всех схемах наша станция зачеркнута. Во блин, попали… Первая реакция – легкая паника, мы впервые в этом городе, с минимум английского языка (что уж говорить о португальском), слабо представляя расстояния и т. д. Конечно же ничего страшного и смертельного не случилось, мы доехали до следующей станции Анжус (Anjos) и чуть дольше шли пешком до отеля в обратном направлении. Просто когда шли, я спокойно выслушала монолог на тему: «Ну почему же у нас (читай «у жены») вечно все через одно место». Уже при наличии WI-FI в отеле я вычитала, что станцию метро Арроюш (Arroios) в июле 2017 г. закрыли на реконструкцию, т. к. это единственная станция, у которой оставалась короткая платформа, и она принимала составы столько с тремя вагонами. А потребности растут, везде уже по шесть. Признаться, за те три с половиной дня, проведенные в Лиссабоне, а метро мы пользовались часто, мы так и не видели 6-ти вагонные составы. Нет, вру, из аэропорта и к нему на таком ехали по красной ветке. Знающие люди сразу к голове поезда идут, а не знающие потом забегают в последний (третий) вагон : ))
Теперь, собственно, про отель. По одним данным отель построен к ЭКСПО 1998 и реконструирован в 2016, по другим данным – год постройки 2016. Во всяком случае, все содержимое отеля новое, современный дизайн.
Естественно номер забронен был самый дешевый. Тесноватый, конечно, но мы в нем танцевать и не собирались. Все чистенько, аккуратненько. Кровати удобные, все необходимое в наличии: сейф, холодильник, телевизор с одним российским каналом (ну это что бы хоть немного оставаться в курсе, что на Родине делается), кондиционер отлично работает и на обогрев, и на охлаждение.
Хорошая неубитая сантехника, и даже душевая кабина не протекала : ). Вот люблю новьё… Ну приятно же, когда плиточка блестит, нет сколов и плесени, зеркало не мутное от старости. Тут еще и полотенца пушистые, не застиранные. Прямо-таки, не просто принимаешь душ, а получаешь удовольствие...
Номер наш был на первом (по-нашему на втором) этаже. Спросили: нет ли повыше, конечно же не было, ну и ладно.. Видовые характеристики на любителя, но тоже есть свое очарование. А самое главное – тихо! Боялись, что все эти трубы будут мешать нам жить, но нет. Часам к десяти утра начинало что-то гудеть, возможно, весь день, но ночью совершеннейшая тишина.
В отзывах люди жалуются на завтраки. Да, завтраки однообразные (а какие они могут быть? ), но вкусные и сытные, вполне достаточные для бодрого начала дня. Обзавтракаться можно. Вот мне, например, даже было стыдно за себя (в глубине души), я просто объедалась этими пироженками на завтраках – паштейш де ната. Как говорится, сила есть, воля есть, а силы воли нет : )) Мне казалось, что все на меня осуждающе смотрят, но я ничего не могла с собой поделать. Кстати, муж не разделяет моих вкусовых пристрастий, и все приговаривал: «Не лопнешь, деточка? »
Были бы самые замечательные впечатления от этого отеля, не случись небольшой неприятный инцидент. Возникла необходимость продления номера до вечера (изначально это не планировалось), нам предложили оплатить наш номер еще на сутки (до 12.00 следующего дня), что мы и сделали (со стоимостью завтраки и городским налогом). Ну что делать, если нам надо... По возвращении в отель после заключительной прогулки по городу перед вылетом мы зашли в неубранный номер. Да ладно, фигня. На самом деле убил ответ на рецепшене на наше замечание, мол, нехорошо как-то, мы, вроде как, еще числимся вашими постояльцами, мы денег заплатили... "Но Вы же уезжаете" - ответили нам. "Но мы же оплатили номер до завтра и могли сегодня не ухать" - "Но Вы же уезжаете сегодня". Как-то так... Улыбнемся и спишем это на трудности общения русских и португальцев на английском языке : ))
Заключение. Мы остались довольны своим выбором для проживания в Лиссабоне. Даже мой самый главный критик – муж - похвалил! Отель целиком и полностью оправдал наши ожидания. И даже хорошо, что были недочеты и мелкие неприятности, они стали некой приправой, что бы впечатления от нашей поездки не были слишком приторно сладкими…
To nasza pierwsza wycieczka do Lizbony. Wybierają c hotel bardzo bał am się popeł nić bł ą d, ż eby nie zepsuć wraż eń z pierwszej randki z tym miastem, choć chyba nic by mnie nie skrzywdził o, wtedy był am już zakochana po uszy z tym miastem zaocznie. Ale na randce spotkał a się ze mną kolejna moja serdeczna sympatia - mó j mą ż , któ ry począ tkowo był bardzo sceptyczny co do cał ej mojej przygody z Portugalią w ogó le, a Lizboną w szczegó lnoś ci. A wię c trzeba był o też popisać się przed nim – wybrać hotel, któ ry nie bę dzie ś mieciem, nowoczesny design, dobre ś niadania i niedrogie, tak, a nie w szczerym polu…
I tak, po pewnym mę czeniu się nad mapą Lizbony, stopniowym usuwaniu ró ż nych opcji z listy ulubionych, wybrano Empire Lisbon Hotel 3*.
Moż liwe, ż e ta opcja nie jest najlepsza, ale w tamtym czasie był em cał kowicie zadowolony ze stosunku ceny odległ oś ci od centrum transportu i odległ oś ci pieszej do wewnę trznej zawartoś ci hotelu.
Bardzo ł adny hotel miejski poł oż ony przy doś ć ruchliwej Avenida Almirante Reis. Wokó ł jest wiele ró ż nych lokali gastronomicznych, ale nigdy nie odwiedziliś my ani jednej, nie mieliś my czasu. W pobliż u supermarket Pingo Doce (godziny otwarcia 8.00-21.00). Przed hotelem znajduje się przystanek autobusowy. Autobus 708 na plac i metro Martim Moniz, a tam 28. tramwaj, a obok Plac Figueira i ogó lnie cał e tak zwane centrum turystyczne. Autobusem 706 moż na dostać się na plac Marques de Pombal (Marques de Pompbal), są dzą c po schemacie, a nastę pnie okrą ż ają c centralną czę ś ć miasta od zachodu ulicą ś w. Benedykta (Rua de Sao Bento) i do stacji Cais do Sodre. Ale tam z naszego hotelu jest przecież szybciej metrem.
A tutaj wł aś ciwie o metrze. Jednym z kryterió w wyboru hotelu był a wł aś nie bliskoś ć metra.
Zarezerwował em hotel w listopadzie na luty. Opis wskazywał najbliż szą stację , Arroios. Siedzą c w metrze na lotnisku widzimy, ż e nasza stacja jest przekreś lona na wszystkich schematach. Cholera, trafiliś my… Pierwsza reakcja to lekka panika, jesteś my pierwszy raz w tym mieś cie, z minimum angielskiego (nie mó wią c już o portugalskim), z niewielkim poję ciem odległ oś ci itp. Oczywiś cie nic Stał o się straszne i ś miertelne, pojechaliś my do nastę pnej stacji Anjos (Anjos) i trochę dł uż ej szliś my do hotelu w przeciwnym kierunku. Tyle, ż e kiedy szli, spokojnie sł uchał em monologu na temat: „No, dlaczego my (czytaj „ż ony”) zawsze mamy wszystko w jednym miejscu”. Już z WI-FI w hotelu wyczytał em, ż e stacja metra Arroios został a zamknię ta z powodu przebudowy w lipcu 2017, bo to jedyna stacja, któ ra miał a kró tki peron i przyjechał a tak duż o pocią gó w z trzema wagonami. A potrzeby rosną , wszę dzie jest ich już sześ ć.
Szczerze mó wią c, przez te trzy i pó ł dnia spę dzone w Lizbonie, a czę sto korzystaliś my z metra, nigdy nie widzieliś my pocią gó w 6-czł onowych. Nie, kł amię , z lotniska i do niego na takiej przejaż dż ce po czerwonej linii. Mą drzy ludzie natychmiast idą na czele pocią gu, a ci, któ rzy nie wiedzą , wpadają do ostatniego (trzeciego) wagonu : ))
Teraz wł aś ciwie o hotelu. Wedł ug niektó rych danych hotel został wybudowany na EXPO 1998 i przebudowany w 2016 roku, wedł ug innych rok budowy to 2016. W każ dym razie cał a zawartoś ć hotelu jest nowa, nowoczesny design.
Oczywiś cie zarezerwowany pokó j był najtań szy. Oczywiś cie ciasno, ale nie mieliś my w nim tań czyć . Wszystko jest czyste, zadbane. Ł ó ż ka są wygodne, wszystko, czego potrzebujesz jest dostę pne: sejf, lodó wka, telewizor z jednym rosyjskim kanał em (no có ż , ż eby być trochę ś wiadomym tego, co się dzieje w Twojej ojczyź nie), klimatyzator ś wietnie sprawdza się zaró wno w przypadku ogrzewania i chł odzenie.
Dobra niezabita hydraulika, a nawet prysznic nie przeciekał : ).
Uwielbiam nowe rzeczy...No to fajnie jak kafelek się bł yszczy, nie ma odpryskó w i pleś ni, lustro nie jest zmę tniał e ze staroś ci. Są też rę czniki puszyste, nieprane. Nie tylko bierzesz prysznic, naprawdę lubisz to...
Nasz pokó j znajdował się na pierwszym (naszym zdaniem drugim) pię trze. Pytali czy był o wyż sze, oczywiś cie nie był o, no dobrze. . Cechy gatunkowe nie są dla wszystkich, ale mają też swó j urok. A co najważ niejsze - bą dź cicho! Baliś my się , ż e te wszystkie rury bę dą przeszkadzać nam w ż yciu, ale nie. O dziesią tej rano coś zaczę ł o brzę czeć , moż e przez cał y dzień , ale w nocy panował a zupeł na cisza.
W recenzjach ludzie narzekają na ś niadanie. Tak, ś niadania są monotonne (a jakie mogą być ? ), ale smaczne i sycą ce, w zupeł noś ci wystarczają ce na energiczny począ tek dnia. Moż esz zjeś ć ś niadanie. Na przykł ad wstydził em się nawet siebie (w gł ę bi duszy), po prostu zjadł em te ciasta na ś niadanie - pasta de nata.
Jak mó wią , jest sił a, jest wola, ale nie ma sił y woli : )) Wydawał o mi się , ż e wszyscy patrzą na mnie oskarż ycielsko, ale nie mogł em się powstrzymać . Nawiasem mó wią c, mó j mą ż nie podziela moich preferencji smakowych i powtarzał : „Pę kniesz, kochanie? »
Był oby to najwspanialsze doś wiadczenie w tym hotelu, gdyby nie mał y nieprzyjemny incydent. Zaistniał a potrzeba przedł uż enia pokoju do wieczora (począ tkowo nie był o to planowane), zaproponowano nam, ż e zapł acimy za pokó j na kolejny dzień (do godz. 12.00 dnia nastę pnego), co zrobiliś my (z kosztem ś niadania i podatku miejskiego ). A co jeś li trzeba...Po powrocie do hotelu po ostatnim spacerze po mieś cie przed wyjazdem weszliś my do zabrudzonego pokoju. Dobra, bzdury. W rzeczywistoś ci odpowiedź w recepcji na naszą uwagę , jak mó wią , nie jest jakoś dobra, wydaje się , ż e wcią ż jesteś my na liś cie twoich goś ci, zapł aciliś my pienią dze ...„Ale wyjeż dż asz”, odpowiedzieli nam.
„Ale pł aciliś my za pokó j do jutra i nie mogliś my dziś pohukać ” – „Ale dzisiaj wyjeż dż asz”. Coś takiego...Uś miechnijmy się i zapiszmy to jako trudnoś ci w porozumiewaniu się Rosjan i Portugalczykó w po angielsku : ))
Wniosek. Byliś my zadowoleni z naszego wyboru pobytu w Lizbonie. Nawet mó j najważ niejszy krytyk - mó j mą ż - pochwalił ! Hotel w peł ni speł nił nasze oczekiwania. I nawet dobrze, ż e był y niedocią gnię cia i drobne kł opoty, stał y się rodzajem przyprawy, aby wraż enia z naszej podró ż y nie był y zbyt sł odkie…