Это был третий день нашего знакомства с Лиссабоном. В первый – мы прошли город пешком с севера на юг, до площади Коммерции (Praca do Commercio), во второй – изучали город при помощи 28-го трамвая, фуникулеров, смотровых площадок и, само собой, своих ног. Третий день решили посвятить району Белен, туда всех туристов привозит трамвай №15.
Стартовали мы с самой дальней точки нашего маршрута – Башни Белем (Torre de Belem), возведенной более пяти веков назад как важное стратегическое и оборонительное сооружение.
Лиссабон. Башня Белем
Построенная в 1515 году на середине реки, она должна была защищать вход в гавань Лиссабона. Именно ее видели мореплаватели, возвращаясь после долгих странствий домой, она же была « последним взглядом на свою Родину» для португальцев, отбывавших в дальние морские экспедиции. А небольшая статуя Богоматери с младенцем на террасе башни стала символом защиты моряков во время их плаваний.
Башня Белем, статуя Богоматери
Мы приехали к Башне Белем незадолго до открытия, уже собралась небольшая очередь. Сразу взяли комплексный билет на посещение башни и монастыря Жеронимуш. Я точно не помню цену, помню лишь, что такой билет получался дешевле, нежели бы мы покупали билеты отдельно в каждый объект. Да и после в монастырь мы зашли, минуя огромную очередь.
Лиссабон. Башня Белем
Башня представляет собой этакий мини-замок в окружении зубчатых стен с бойницами на оборонительных ярусах, со множеством дозорных башенок, увенчанных мавританскими куполами, с балконами и лоджиями в венецианском стиле. На первом этаже расположена небольшая крытая галерея с выходом во внутренний дворик. На втором уровне – открытая терраса с ажурной балюстрадой. Оттуда узкие крутые ступени ведут на вершину замка. На верхних этажах – Королевский и Губернаторский залы и Зал для аудиенций.
Башня Белем
Башня Белем, терраса
Башня Белем
Башня Белем
Башня Белем
Землетрясение 1755 года изменило русло реки, и сейчас башня стоит уже практически на берегу.
Любопытно – чтобы развести встречные потоки туристов на узкой крутой лестнице, для регулирования движения сделаны специальные светофоры с таймером времени.
Следующая точка нашего маршрута – Монастырь Жеронимуш, самое грандиозное сооружение Лиссабона, относящееся к одному из семи чудес Португалии. Добраться к нему можно, вернувшись к трамваю и проехав одну остановку, но мы решили пройти вдоль набережной мимо возведенного в 1960 году памятника Первооткрывателям.
Памятник напоминает гигантскую каравеллу. Во главе – знаменитый принц Энрике Мореплаватель, под влиянием которого Португалия когда-то стала великой морской державой. За ним – Король Афонсу V и Васко да Гама. Всего по обеим сторонам монумента расположены 32 фигуры выдающихся людей страны, внесших вклад в становление Португалии как морской империи. Наверху есть смотровая площадка, к которой можно подняться на лифте.
Лиссабон. Памятник Первооткрывателям
Лиссабон. Площадь перед памятником Первооткрывателям. Снимок взят из интернета
Памятник был затянут сеткой – что-то нам везло в этой поездке на реставрирующиеся достопримечательности : )). Но огромная карта мира, выложенная цветным мрамором на площади перед стеллой, надолго привлекла и наше внимание и внимание множества туристов.
Лиссабон. Площадь перед памятником Первооткрывателям
Лиссабон. Площадь перед памятником Первооткрывателям
Прочитав все надписи на карте : ), пересекаем огромную, красивую площадь с фонтаном. Прямо перед нами – Монастырь Жеронимуш (Mosteiro dos Jeronimos), впечатляющее здание, символ мощи и богатства Португалии в эпоху Великих географических открытий.
Лиссабон. Площадь перед памятником Первооткрывателям
Лиссабон. Монастырь Жеронимуш
Лиссабон. Монастырь Жеронимуш
Лиссабон. Монастырь Жеронимуш
Король Мануэль I начал строительство монастыря в 1501 году на месте часовни, возведенной принцем Генрихом Мореплавателем. В этой часовне Васко да Гама и его команда провели последнюю ночь в молитвах перед своим отплытием в Индию.
Генрих был известен своей страстью к открыванию новых земель. Он снаряжал экспедиции для систематического исследования ближнего берега Атлантики и побережья Африки, и далее – в Индию. Именно средства, вырученные от продажи специй и сокровищ, привезенных из Азии, Африки и Южной Америки, стали постоянным источником финансирования строительства и расширения монастыря, которое продолжалось более полувека. И обходилось казне ежегодно в 750 тонн золота.
Монастырь построен в память об экспедиции Васко да Гама и как благодарность Деве Марии за успешное путешествие мореплавателя.
Король назвал новый монастырь де-Санта-Мария-де-Белен и отдал его ордену Святого Иеронима – чтобы монахи ежедневно молились за души короля и его преемников, а также всех моряков, отплывающих из Португалии.
Так получилось, что мы проскочили вход в монастырскую церковь и сразу попали в клуатр, окруженный галереями с монастырскими помещениями. Ажурные арки и балюстрады, украшенные морскими мотивами – сплетения канатов, изображения кораллов и морских раковин, фигуры животных, морских чудовищ, уникальные резные орнаменты, каждый элемент которых не повторялся дважды – от всего увиденного перехватывало дыхание, глаза разбегались от невозможности все охватить. Хотелось рассматривать каждую деталь украшений, названных « стилем мануэлино» – стилем, объединившим позднюю готику, мавританский стиль и влияние раннего Ренессанса.
Монастырь Жеронимуш. Клуатр
Монастырь Жеронимуш. Клуатр
Монастырь Жеронимуш
Монастырь Жеронимуш
Монастырь Жеронимуш
Монастырь Жеронимуш. Трапезная
Монастырь Жеронимуш. Трапезная
Внутри монастыря находятся гробницы Васко да Гама и поэта Луиса де Камоэнса, автора поэмы « Лузиады» , в которой тот прославляет триумф да Гамы и его товарищей. Так же здесь погребены короли Мануэль I и Жуан III, поэты Фернандо Пессоа и Алессандро Геркулано и другие великие личности, создававшие историю Португалии.
Гробница Васко да Гама, данный снимок из интернета
Монастырь Жеронимуш. Гробница Луиса Камоэнса
И вот тут случился казус – пытаясь найти вход в монастырскую церковь, мы заблудились. Несколько раз обошли все помещения вокруг монастырского дворика, поднялись на второй ярус, попали на балкон, выходящий в зал церкви и осмотрели ее « сверху» , но никак не могли найти основной вход. : ) Решили вернуться в центральному входу в монастырь, туда, где с улицы большая очередь желающих попасть : ), и сразу же справа обнаружили нужную дверь. : )
Монастырь Жеронимуш. Собор
Монастырь Жеронимуш. Собор
Монастырь Жеронимуш. Церковь
Церковь монастыря Жеронимуш знаменита своими порталами. Самым красивым считается южный портал на фасаде, протянувшемся вдоль реки. В центре портала – скульптура Богоматери с младенцем, держащая в руках вазу с дарами волхвов, по бокам от нее – фигуры пророков, апостолов, церковных деятелей и святых. Здесь представлены сцены из жизни святого Иеронима, чуть выше – герб Португалии. Внизу, между дверями церкви, – скульптура Генриха Мореплавателя с мечом, у ног которого застыли в схватке каменные львы.
Монастырь Жеронимуш. Южный портал
Монастырь Жеронимуш. Южный портал
В западном крыле монастыря находится Национальный археологический музей и часть Морского музея. Официальный сайт: www. mosteirojeronimos. pt
Белемская башня и монастыре Жеронимуш – единственные большие памятники эпохи Великих географических открытий, уцелевшие в Лиссабоне во время землетрясения 1755г.
Выйдя из монастыря в полном восторге от увиденного, решили выпить кофе в кафе Pasteis de Belem, где, говорят, самые вкусные пирожные pasteis de nata (паштейш де ната). Да и как можно пройти мимо самого известного лиссабонского кафе, репутация которого неизменна с 1837 года, если оно и расположено рядом с Монастырем Жеронимуш? ? : )) Кроме кофе и паштейш взяли по кусочку пирога с разными начинками – время незаметно приблизилось к обеду. Присев в кафе за столик, познакомились с москвичами – обменялись впечатлениями о Португалии, расспросили их о Синтре, в которую мы собирались на следующий день.
Лиссабон, кафе Pasteis de Belem. Очередь в кафе во второй половине дня
Лиссабон, кафе Pasteis de Belem
Как девочки, которые в детстве любили сказку о Золушке и мечтали хотя бы раз прокатиться в роскошном экипаже, пропустить музей карет, считающийся самым лучшим в мире, мы не могли. Тем более, что находится он чуть далее по той же улице, что и монастырь иеронимитов. : )
Национальный музей карет (Museu Nacional dos Coches) расположен в здании бывшей школы верховой езды при королевском дворце, который ныне стал резиденцией президента Португалии.
Лиссабон. Национальный музей карет. (снимок из интернета)
Чтобы сохранить реквизит португальского королевского двора, королева Амелия в 1905 решила создать в здании королевского манежа музей карет. Большинство карет принадлежало португальской королевской семье. Но в коллекции имеются и кареты посольств, и кареты, когда-то принадлежавшие Папе – главе католической церкви.
Лиссабон. Национальный музей карет
Коллекция музея считается одной из самых уникальных коллекций в мире – в ней собраны экипажи, изготовленные в Португалии, Италии, Австрии, Испании и Франции. Кроме карет здесь представлены кабриолеты, ландо, портшезы, шарабаны, фаэтоны и детские повозки, в которых запрягались пони, и др.
Самый старый и самый ценный экспонат коллекции, датируемый концом XVI – началом XVII века, – карета короля Испании Филиппа II, на которой он приезжал в Португалию в 1619 г. Карета не только самая старинная, но и самая скромная. Менялась мода – изменялось и оформление экипажа. С течением времени кареты становились все роскошнее и изысканнее, появилась отделка из бархата, позолоты и красного дерева, их начали украшать статуями и канделябрами.
В конце зала стоят три огромные барочные кареты, изготовленные в Риме для посла Португалии в Ватикане: в 1716 году король Жоао V отправил большое посольство в Ватикан. К тому моменту лучшие времена португальской империи были уже позади, но тщеславному монарху хотелось пустить пыль в глаза Папе Римскому и продемонстрировать, что и на краю Европы живут не « Бог знает кто» . Для этого в Риме было заказано пять роскошных карет, выполненных по эскизам португальских художников, три из которых сохранилась до наших дней.
Они выделяются особенно роскошной отделкой и украшениями в виде позолоченных статуй, выполненных в рост человека. Есть легенда, что впоследствии многие годы ни один европейский монарх не решался отправить послов в Рим, чтобы не подвергнуться невыгодному сравнению с великолепием португальской депутации.
В верхней части манежа находились трибуны, связанные узкими галереями, а по обоим концам здания располагались балконы для судей и королевской семьи, откуда они наблюдали за состязаниями. Ныне в верхней части зала представлены детски коляски, повозки для пони, шарабаны, ландо, а также различные замысловатые аксессуары для конных прогулок – шпоры, седла, сбруя и форменная одежда. Стены украшены портретами членов королевской семьи.
К сожалению, в зале манежа было приглушенное освещение, и потому фотографировать эту великолепную коллекцию обычным фотоаппаратом – совершенно неблагодарный труд. : ((
Официальный сайт музея: http://museudoscoches. pt/en/
Далее, малость уставшие и даже слегка очумевшие от количества впечатлений, присели на скамейке в парке напротив музея – немного передохнуть, т. к. следующий в нашем плане – Национальный дворец Ажуда (Palacio Nacional da Ajuda). Дворец находится в этом же районе – судя по карте, не очень далеко, и к нему можно подъехать автобусом. Пока отдыхали в парке и обсуждали увиденное, в нашем туристическом квартете начались разброд и шатание – половина устала и хотела домой, а вторая половина, более опытная в подобных путешествиях, была настроена посетить дворец. Победил, естественно, опыт, за что и был горячо благодарЁн после – за настойчивость и умение уговорить. : )
Казалось бы, мы уже столько дворцов повидали за несколько лет путешествий, и все равно Дворец Ажуда смог нас и удивить и восхитить! Роскошные интерьеры, просторные залы, гостеприимные сотрудники дворца, готовые показать, рассказать и ответить на все вопросы, заданные нами на корявом английском, и не менее важное – почти полное отсутствие туристов, что позволяло неспеша рассматривать королевскую обитель.
Дворец Ажуда расположен немного в стороне от основных туристических троп, и как мне показалось, туристов туда не « возят автобусами» . Поэтому посетителей были единицы, никто никому не наступал на пятки.
Правда, добираться нам таки пришлось пешком. Безуспешно просидев на остановке минут 30 и не дождавшись двух, обещанных расписанием маршрутных автобусов, мы потопали по улице, ведущей круто вверх. : ) Как оказалось, чуть выше ремонтировали дорогу, и на это время маршрут автобуса немного изменили.
Лиссабон. Дворец Ажуда (снимок взят из интернета)
Дворец огромный, но его серый цвет с легкой обшарпанностью и кое-где отставшей штукатуркой, особенно после красивенного монастыря иеронимитов, сначала немного разочаровал и насторожил. Но закравшиеся сомнения рассеялись в первых же залах. Покои королевы, кабинет короля, биллиардная, столовая, ванные комнаты с проточной водой и предметами для гигиены… Танцевальный зал, Банкетный и Тронный залы, Зимний сад… Резная позолоченная мебель, старинные гобелены, коллекции мейсенского и севрского фарфора, великолепные хрустальные люстры и канделябры, художественные полотна известных живописцев, а также подлинные рисунки, сделанные членами королевского семейства – все это впечатляет изысканностью и красотой.
Лиссабон. Дворец Ажуда
Лиссабон. Дворец Ажуда. Покои королевы
Лиссабон. Дворец Ажуда. Столовая
У входа во дворец стоит табличка, сообщающая о запрете фотографировать. И мы свято чтили правило, пока не заметили, что идущая следом пара местных туристов открыто фотографирует понравившиеся интерьеры… Правда, мы не осмелились снимать столь откровенно, поэтому фотографировали немного, быстро и, как оказалось, к сожалению, не всегда качественно. : (
Дворец Ажуда стал последней резиденцией королевского семейства в Португалии – королевская династия жила здесь с 1861 года до 1910 года, когда военным переворотом в стране была свергнута монархия.
Большую часть старинного королевского дворца сегодня занимает музей, в остальных помещениях размещается Национальная библиотека Ажуда, Министерство культуры. Изредка во дворце проводятся официальные встречи высокопоставленных лиц Португалии и торжественные церемонии государственного уровня.
Официальный сайт: http://www. palacioajuda. pt
Недалеко от дворца расположился Ботанический сад Ажуда. Это самый старый ботанический сад Португалии. Он был создан в 1768 году по распоряжению маркиза Помбала. Во время вторжения французской армии в 1808 году значительная часть коллекции Королевского сада была уничтожена. После свержения монархии и объявления Республики сад открыли для посетителей.
Лиссабон. Ботанический сад Ажуда.
Сад небольшой, и мы довольно таки быстро его обошли. В центре – фонтан XVIII века с морским сюжетом. Гордостью сада является 400-летняя драцена, привезенная с острова Мадейра.
Лиссабон. Ботанический сад Ажуда.
Лиссабон. Ботанический сад Ажуда. Фонтан
Лиссабон. Ботанический сад Ажуда. 400-летняя драцена
Лиссабон. Ботанический сад Ажуда.
Лиссабон. Ботанический сад Ажуда.
К тому моменту, когда мы попали в сад, у нас, у всех четверых, по очереди начали « садиться» фотоаппараты, телефоны и планшеты, сигнализируя нам, что ничьи ресурсы не безграничны, и пора закругляться. : ) Да и ноги уже гудели от усталости. К нашей радости, в конце сада оказался второй выход и прямо напротив – автобусная остановка. В этот раз автобус пришел и – точно по расписанию. : ))
To był trzeci dzień naszej znajomoś ci z Lizboną . W pierwszym przeszliś my pieszo miasto z pó ł nocy na poł udnie, do Placu Handlowego (Praca do Commercio), w drugim zwiedzaliś my miasto za pomocą.28. tramwaju, kolejek linowych, platform widokowych i oczywiś cie Nasze stopy. Postanowiliś my poś wię cić trzeci dzień na okolice Belen, gdzie tramwaj numer 15 dowozi wszystkich turystó w.
Zaczę liś my od najdalszego punktu naszej trasy - Wież y Belem (Torre de Belem), zbudowanej ponad pię ć wiekó w temu jako waż na struktura strategiczna i obronna.
Lizbona. Wież a Belem
Zbudowany w 1515 roku na ś rodku rzeki, miał chronić wejś cie do portu w Lizbonie. To wł aś nie ją widzieli ż eglarze wracają cy do domu po dł ugich wę dró wkach, był a też „ostatnim spojrzeniem na ojczyznę ” dla Portugalczykó w, któ rzy sł uż yli na dalekich wyprawach morskich. A mał a figurka Matki Boż ej z Dziecią tkiem na tarasie wież y stał a się symbolem ochrony ż eglarzy podczas ich rejsó w.
Wież a Belem, figura Matki Boż ej
Do Wież y Belem dotarliś my na kró tko przed otwarciem, mał a kolejka już się zebrał a. Natychmiast wzię liś my zł oż ony bilet na zwiedzanie wież y i klasztoru Hieronimitó w. Nie pamię tam dokł adnie ceny, pamię tam tylko, ż e taki bilet okazał się tań szy niż gdybyś my kupowali bilety osobno na każ dy obiekt. A potem weszliś my do klasztoru, omijają c ogromną kolejkę .
Lizbona. Wież a Belem
Wież a jest rodzajem minizamku otoczonego blankami z otworami strzelniczymi na poziomach obronnych, z wieloma wież ami straż niczymi zwień czonymi kopuł ami mauretań skimi, z balkonami i loggiami w stylu weneckim. Na parterze znajduje się mał a zadaszona galeria z wyjś ciem na patio. Na drugim poziomie otwarty taras z aż urową balustradą . Stamtą d wą skie strome schody prowadzą na szczyt zamku. Na wyż szych kondygnacjach znajdują się Sala Kró lewska i Gubernatorska oraz Sala Audiencyjna.
Wież a Belem
Wież a Belem, taras
Wież a Belem
Wież a Belem
Wież a Belem
Trzę sienie ziemi w 1755 r. zmienił o bieg rzeki i teraz wież a stoi prawie na brzegu.
Ciekawe - aby oddzielić nadjeż dż ają ce strumienie turystó w po wą skich stromych schodach, wykonano specjalne sygnalizacje ś wietlne z zegarem regulują cym ruch.
Nastę pnym punktem naszej trasy jest Klasztor Hieronimitó w, najbardziej okazał y budynek w Lizbonie, jeden z siedmiu cudó w Portugalii. Moż na się do niego dostać wracają c do tramwaju i jadą c jeden przystanek, my jednak postanowiliś my przejś ć się wał em obok pomnika Odkrywcó w postawionego w 1960 roku.
Pomnik przypomina gigantyczną karawelę . Na czele stoi sł ynny ksią ż ę Enrique Ż eglarz, pod któ rego wpł ywem Portugalia stał a się niegdyś wielką potę gą morską . Za nim - kró l Afonso V i Vasco da Gama. W sumie po obu stronach pomnika znajdują się.32 postacie wybitnych osobistoś ci kraju, któ re przyczynił y się do powstania Portugalii jako imperium morskiego. Na szczycie znajduje się taras widokowy, na któ ry moż na dostać się windą .
Lizbona. Pomnik Odkrywcó w
Lizbona. Plac przed pomnikiem Odkrywcó w. Zdję cie zrobione z Internetu
Zabytek przykryto siatką - coś , co nam się poszczę ś cił o podczas tej wyprawy do odrestaurowanych zabytkó w : )). Ale ogromna mapa ś wiata, wył oż ona kolorowym marmurem na placu przed stelą , od dawna przycią gnę ł a naszą uwagę i uwagę wielu turystó w.
Lizbona. Plac przed Pomnikiem Odkrywcó w
Lizbona. Plac przed pomnikiem Odkrywcó w
Po przeczytaniu wszystkich napisó w na mapie : ) przechodzimy przez ogromny, pię kny plac z fontanną . Bezpoś rednio przed nami znajduje się Klasztor Hieronimitó w (Mosteiro dos Jeronimos), imponują cy budynek, symbol potę gi i bogactwa Portugalii w epoce odkryć .
Lizbona. Plac przed pomnikiem Odkrywcó w
Lizbona. Klasztor Hieronimitó w
Lizbona. Klasztor Hieronimitó w
Lizbona. Klasztor Hieronimitó w
Kró l Manuel I rozpoczą ł budowę klasztoru w 1501 roku na miejscu kaplicy wzniesionej przez księ cia Henryka Ż eglarza. W tej kaplicy Vasco da Gama i jego zespó ł spę dzili ostatnią noc na modlitwie przed wyjazdem do Indii.
Heinrich był znany ze swojej pasji do odkrywania nowych lą dó w. Wyposaż ał wyprawy do systematycznej eksploracji bliskiego wybrzeż a Atlantyku i wybrzeż a Afryki, a dalej do Indii. To wł aś nie dochody ze sprzedaż y przypraw i skarbó w sprowadzanych z Azji, Afryki i Ameryki Poł udniowej stał y się stał ym ź ró dł em finansowania budowy i rozbudowy klasztoru, któ ra trwał a ponad pó ł wieku. A kosztował skarbiec rocznie 750 ton zł ota.
Klasztor został zbudowany na pamią tkę wyprawy Vasco da Gamy i jako wdzię cznoś ć Matce Boskiej za udaną podró ż nawigatora.
Kró l nazwał nowy klasztor de Santa Maria de Belen i przekazał go Zakonowi ś w. Hieronima – aby mnisi codziennie modlili się za dusze kró la i jego nastę pcó w, a takż e wszystkich ż eglarzy pł yną cych z Portugalii.
Tak się zł oż ył o, ż e prześ liznę liś my się przez wejś cie do koś cioł a klasztornego i od razu weszliś my na kruż ganek otoczony kruż gankami z pomieszczeniami klasztornymi. Aż urowe ł uki i balustrady, ozdobione motywami marynistycznymi - przeplot lin, wizerunki koralowcó w i muszli, postaci zwierzą t, morskich potworó w, niepowtarzalne rzeź bione ornamenty, z któ rych każ dy nie powtó rzył się dwukrotnie - wszystko, co zobaczyli, zapierał o dech w piersiach, ich oczy uciekał y od niemoż noś ci zakrycia wszystkiego. Chciał am wzią ć pod uwagę każ dy szczegó ł biż uterii, zwany „stylem manueliń skim” – stylem ł ą czą cym styl pó ź nego gotyku, mauretań ski i wpł ywy wczesnego renesansu.
Klasztor Hieronimitó w. Klasztor
Klasztor Hieronimitó w. Klasztor
Klasztor Hieronimitó w
Klasztor Hieronimitó w
Klasztor Hieronimitó w
Klasztor Hieronimitó w. Refektarz
Klasztor Hieronimitó w. Refektarz
Wewną trz klasztoru znajdują się grobowce Vasco da Gamy i poety Luisa de Camõ esa, autora wiersza „Lusiady”, w któ rym gloryfikuje triumf da Gamy i jego towarzyszy. Pochowani są tu takż e kró lowie Manuel I i Juan III, poeci Fernando Pessoa i Alessandro Herculano oraz inne wielkie osobistoś ci, któ re stworzył y historię Portugalii.
Gró b Vasco da Gamy, to zdję cie z Internetu
Klasztor Hieronimitó w. Gró b Luisa Camõ esa
I tu wydarzył się incydent - pró bują c znaleź ć wejś cie do koś cioł a klasztornego, zgubiliś my się . Kilka razy obeszli wszystkie pomieszczenia wokó ł dziedziń ca klasztornego, wspię li się na drugi poziom, dotarli na balkon z widokiem na salę koś cielną i zbadali ją „z gó ry”, ale nie mogli znaleź ć gł ó wnego wejś cia. : ) Postanowiliś my wró cić do gł ó wnego wejś cia do klasztoru, gdzie jest spora kolejka chcą cych wejś ć z ulicy : ) i od razu znaleź liś my wł aś ciwe drzwi po prawej stronie. : )
Klasztor Hieronimitó w. Katedra
Klasztor Hieronimitó w. Katedra
Klasztor Hieronimitó w. Koś ció ł
Koś ció ł klasztoru Hieronimitó w sł ynie z portali. Najpię kniejszy jest portal poł udniowy na fasadzie cią gną cy się wzdł uż rzeki. W centrum portalu znajduje się rzeź ba Matki Boskiej z Dziecią tkiem trzymają ca wazon z darami Mę drcó w, po bokach figury prorokó w, apostoł ó w, zwierzchnikó w koś cielnych i ś wię tych. Oto sceny z ż ycia ś w. Hieronima, nieco wyż ej – herb Portugalii. Poniż ej, mię dzy drzwiami koś cioł a, znajduje się rzeź ba Henryka Ż eglarza z mieczem, u któ rego stó p zamarzł y w bitwie kamienne lwy.
Klasztor Hieronimitó w. Portal poł udniowy
Klasztor Hieronimitó w. Portal poł udniowy
Narodowe Muzeum Archeologiczne i czę ś ć Muzeum Morskiego znajdują się w zachodnim skrzydle klasztoru. Oficjalna strona: www. mosteirojeronimos. pkt
Wież a Belem i Klasztor Hieronimitó w to jedyne duż e zabytki epoki odkrycia, któ re przetrwał y trzę sienie ziemi w Lizbonie w 1755 roku.
Wychodzą c z klasztoru, cał kowicie zachwyceni tym, co zobaczyliś my, zdecydowaliś my się na kawę w kawiarni Pasteis de Belem, gdzie podobno najsmaczniejsze ciasta pasteis de nata (pasteis de nata). A jak przejś ć obok najsł ynniejszej lizboń skiej kawiarni, któ rej reputacja nie zmienił a się od 1837 roku, jeś li znajduje się obok Klasztoru Hieronimitó w? : )) Opró cz kawy i makaronu wzię liś my kawał ek ciasta z ró ż nymi nadzieniami - czas niepostrzeż enie zbliż ał się do obiadu. Siedzą c przy stoliku w kawiarni poznaliś my Moskali – wymieniliś my się wraż eniami na temat Portugalii, wypytywaliś my ich o Sintrę , doką d jedziemy nastę pnego dnia.
Lizbona, Cafe Pasteis de Belem. Kolejka w kawiarni po poł udniu
Pasteis de Belem, Lizbona
Jako dziewczyny, któ re w dzieciń stwie kochał y bajkę o Kopciuszku i choć raz marzył y o przejaż dż ce luksusowym powozem, nie mogł o nas zabrakną ć w uznawanym za najlepsze na ś wiecie muzeum powozó w. Co wię cej, znajduje się nieco dalej wzdł uż tej samej ulicy, co klasztor Hieronimitó w. : )
Narodowe Muzeum Powozó w (Museu Nacional dos Coches) znajduje się w budynku dawnej ujeż dż alni przy pał acu kró lewskim, któ ry obecnie stał się rezydencją prezydenta Portugalii.
Lizbona. Narodowe Muzeum Powozó w. (zdję cie z internetu)
Aby zachować rekwizyty portugalskiego dworu kró lewskiego, kró lowa Amelia postanowił a w 1905 roku stworzyć muzeum powozó w w budynku kró lewskiej areny. Wię kszoś ć powozó w należ ał a do portugalskiej rodziny kró lewskiej. Ale w kolekcji znajdują się ró wnież powozy ambasad oraz powozy, któ re kiedyś należ ał y do papież a, gł owy Koś cioł a katolickiego.
Lizbona. Narodowe Muzeum Powozó w
Kolekcja muzeum uważ ana jest za jedną z najbardziej unikalnych kolekcji na ś wiecie - zawiera powozy wyprodukowane w Portugalii, Wł oszech, Austrii, Hiszpanii i Francji. Opró cz powozó w są tam kabriolety, landau, lektyki, charabany, faetony i wó zki dziecię ce, w któ re zaprzę gano kucyki itp.
Najstarszym i najcenniejszym przedmiotem w kolekcji, datowanym od koń ca XVI do począ tku XVII wieku, jest powó z kró la Hiszpanii Filipa II, któ rym przybył on do Portugalii w 1619 roku. nie tylko najstarsze, ale i najskromniejsze. Zmienił a się moda – zmienił się ró wnież design zał ogi. Z biegiem czasu powozy stał y się bardziej luksusowe i wyrafinowane, pojawił y się aksamitne, zł ocone i mahoniowe wykoń czenia, zaczę to je ozdabiać posą gami i kandelabrami.
W gó rnej czę ś ci areny znajdował y się trybuny poł ą czone wą skimi galeriami, a na obu koń cach budynku znajdował y się balkony dla sę dzió w i rodziny kró lewskiej, z któ rych obserwowali zawody. Teraz w gó rnej czę ś ci hali znajdują się wó zki dziecię ce, kucyki, szarabany, landau, a takż e ró ż ne misterne akcesoria do jazdy konnej - ostrogi, siodł a, uprzą ż i mundury. Ś ciany zdobią portrety czł onkó w rodziny kró lewskiej.
Niestety w hali areny był o przygaszone oś wietlenie, dlatego fotografowanie tej wspaniał ej kolekcji zwykł ym aparatem jest absolutnie niewdzię cznym zadaniem. : ((
Oficjalna strona internetowa muzeum: http://museudoscoches. pt/pl/
Ponadto, trochę zmę czeni, a nawet trochę szaleni po iloś ci wraż eń , usiedliś my na ł awce w parku naprzeciwko muzeum – ż eby zrobić sobie przerwę , bo kolejnym w naszym planie jest Pał ac Narodowy Ajuda ( Palacio Nacional da Ajuda). Pał ac znajduje się w tej samej okolicy - są dzą c po mapie, niezbyt daleko i moż na do niego podjechać autobusem. Kiedy odpoczywaliś my w parku i dyskutowaliś my o tym, co zobaczyliś my, w naszym kwartecie turystycznym zaczę ł o się zamieszanie i wahanie - poł owa był a zmę czona i chciał a wracać do domu, a druga poł owa, bardziej doś wiadczona w takich podró ż ach, był a zdeterminowana, aby odwiedzić pał ac. Naturalnie zdobyte doś wiadczenie, za któ re pó ź niej był am gorą co wdzię czna - za wytrwał oś ć i umieję tnoś ć przekonywania. : )
Wydawać by się mogł o, ż e w cią gu kilku lat podró ż y widzieliś my już tyle pał acó w, a mimo to Pał ac Ajuda potrafił nas zaskoczyć i zachwycić ! Luksusowe wnę trza, przestronne sale, goś cinna obsł uga pał acu, gotowa pokazać , opowiedzieć i odpowiedzieć na wszystkie zadawane przez nas pytania w niezdarnej angielszczyź nie i nie mniej waż ne - prawie cał kowity brak turystó w, co pozwolił o nam spokojnie zwiedzać kró lewski klasztor.
Pał ac Ajuda znajduje się trochę z dala od gł ó wnych szlakó w turystycznych i wydawał o mi się , ż e turystó w nie zabiera się tam „autobusami”. Zwiedzają cych był o wię c niewielu, nikt nie deptał nikomu po pię tach.
To prawda, ż e nadal musieliś my się tam dostać pieszo. Po bezskutecznym siedzeniu na przystanku przez 30 minut i nie czekaniu na obiecane przez rozkł ad dwa autobusy wahadł owe, ruszyliś my ulicą prowadzą cą stromo w gó rę . : ) Jak się okazał o droga był a remontowana trochę wyż ej i na ten czas trasa autobusu został a nieco zmieniona.
Lizbona. Pał ac Ajuda (zdję cie zaczerpnię te z Internetu)
Pał ac jest ogromny, ale jego szary kolor z lekko odrapanym i miejscami opó ź nionym tynkiem, zwł aszcza po pię knym klasztorze Hieronimitó w, począ tkowo trochę rozczarował i zaalarmował . Ale wą tpliwoś ci, któ re się wkradł y, rozwiał y się już w pierwszych salach. Komnaty kró lowej, gabinet kró la, sala bilardowa, jadalnia, ł azienki z bież ą cą wodą i artykuł ami higienicznymi. . . Sala taneczna, sala bankietowa i tronowa, ogró d zimowy. . . Rzeź bione pozł acane meble, antyczne gobeliny, kolekcje porcelany miś nień skiej i sewrejskiej, wspaniał ych kryształ owych ż yrandoli i kandelabró w, pł ó cien artystycznych znanych malarzy, a takż e oryginalnych rysunkó w wykonanych przez czł onkó w rodziny kró lewskiej – wszystko to zachwyca wyrafinowaniem i pię knem.
Lizbona. Pał ac Ajuda
Lizbona. Pał ac Ajuda. Kwatera kró lowej
Lizbona. Pał ac Ajuda. Jadalnia
Przy wejś ciu do pał acu znajduje się tabliczka z zakazem fotografowania. I ś wię cie przestrzegaliś my tej zasady, dopó ki nie zauważ yliś my, ż e kilku lokalnych turystó w idą cych za nami otwarcie fotografuje wnę trza, któ re im się podobają … To prawda, ż e nie odważ yliś my się tak szczerze fotografować , wię c zrobiliś my zdję cia trochę , szybko i jak to jest okazał y się niestety nie zawsze wysokiej jakoś ci. : (
Pał ac Ajuda był ostatnią rezydencją rodziny kró lewskiej w Portugalii - dynastia kró lewska ż ył a tu od 1861 do 1910, kiedy monarchia został a obalona przez wojskowy zamach stanu w kraju.
Wię kszoś ć staroż ytnego pał acu kró lewskiego zajmuje dziś muzeum, w pozostał ych pomieszczeniach mieś ci się Biblioteka Narodowa Ajuda, Ministerstwo Kultury. Od czasu do czasu w pał acu odbywają się oficjalne spotkania dygnitarzy Portugalii i uroczystoś ci na szczeblu pań stwowym.
Oficjalna strona: http://www. palacioajuda. pkt
Niedaleko pał acu znajduje się Ogró d Botaniczny Ajuda. To najstarszy ogró d botaniczny w Portugalii. Powstał w 1768 roku na polecenie markiza Pombal. Podczas najazdu wojsk francuskich w 1808 r. zniszczeniu uległ a znaczna czę ś ć kolekcji Ogrodu Kró lewskiego. Po obaleniu monarchii i ogł oszeniu republiki ogró d został udostę pniony zwiedzają cym.
Lizbona. Ogró d Botaniczny Ajuda.
Ogró d jest mał y i doś ć szybko go obeszliś my. W centrum znajduje się XVIII-wieczna fontanna z motywem marynistycznym. Dumą ogrodu jest 400-letnia dracena sprowadzona z wyspy Madera.
Lizbona. Ogró d Botaniczny Ajuda.
Lizbona. Ogró d Botaniczny Ajuda. Fontanna
Lizbona. Ogró d Botaniczny Ajuda. 400-letnia dracena
Lizbona. Ogró d Botaniczny Ajuda.
Lizbona. Ogró d Botaniczny Ajuda.
Kiedy weszliś my do ogrodu, cał a nasza czwó rka zaczę ł a z kolei „siadać ” przed aparatami, telefonami i tabletami, sygnalizują c nam, ż e niczyje zasoby nie są nieograniczone i czas się koń czyć . : ) Tak, a nogi już brzę czał y ze zmę czenia. Ku naszej radoś ci na koń cu ogrodu znajdował o się drugie wyjś cie, a na wprost przystanek autobusowy. Tym razem autobus przyjechał i - zgodnie z rozkł adem. : ))