Дорогие друзья! Это история про отдых в Мексике в отеле Оазис Канкун Лайт. В отдельный отзыв все тонкости отдыха в этом отеле просто не поместились. Самый короткий отзыв мог бы выглядеть так: Никогда, ни за какие скидки, не выбирайте для отдыха этот отель, а именно его самую дешёвую часть под названием Оазис Канкун Лайт. С вероятностью процентов 80 Вам не повезёт, и ночная часть Вашего отдыха может превратиться в ежедневную борьбу с вурдалаками кровопийцами, которые будут высасывать Ваши силы и витамин Д, накопленные за прекрасный солнечный день. И качество Вашего отдыха будет напрямую зависеть от восприимчивости Вашей нервной системы и от количества и воспитания окружающей Вас постоянно американской, мексиканской, канадской, колумбийской и другой молодёжи.
Но есть и другая сторона медали: чистая, ухоженная и красивая территория, природа, зелень, кокосовые пальмы, ласковое тёплое солнце, живность, уютные рестораны и неплохое питание, живой океан, хороший пляж, удобный и большой бассейн, отличное обслуживание, приветливый и отзывчивый персонал и много чего ещё позитивного - всё это благополучие делает Ваш отдых в отеле практически райским.
И если вы всё же решитесь провести свой заслуженный отпуск в этом “лёгком” отеле, я хотел бы поделиться с Вами личными впечатлениями и некоторыми тонкостями этого, поверьте, многогранного и по-своему незабываемого отдыха. Я не буду Вам навязывать своё мнение, а просто хочу помочь сделать правильный выбор.
Этот отель одновременно и прекрасен и ужасен! И если у Вас нет ностальгии по шумной, весёлой и, несомненно, интересной студенческой жизни в общаге, особенно ночью, и Вы мечтаете о дорогом, красивом, спокойном, семейном отдыхе на берегу лазурной глади ласкового океана, то это место не для Вас! Мы с супругой и дочей прекрасно отдохнули в феврале 2018 года, но иногда приходилось многое дорабатывать и самим делать свой отдых незабываемым. Вам надо только немного подготовиться, обойти несколько засад и кое с чем смириться, как с неизбежным...
Но есть одно очень подозрительно выгодное предложение у туроператора Анекс тур, в отель Оазис лайт. Нас сразу предупредили, что будет шумно и весело. Тогда мы ещё не знали, что настолько. Думали, что как всегда, попросим тихий номер и будем наслаждаться незабываемым отдыхом. Тем более, что от туристического агенства в адрес Анекс тура было направлено письмо с просьбой именно об отдалённом тихом номере для семьи с ребёнком. Забегу вперёд - письма в отеле никто не видел. Оформив все необходимые документы, мы отправились в райский уголок земли.
Перелёт был авиакомпанией Азур эйр. Вся дорога от дома до отеля заняла ровно 24 часа, с учётом Московских пробок и шестнадцати часовым перелётом с посадкой на дозаправку в аэропорту Пунта-Каны в Доминикане. О перелётах туда и обратно можно написать отдельную историю. Но в принципе ничего страшного. Тесновато немного только. Очень длинноногим и полным на данный перелёт дорога закрыта. Вам точно придётся раскошелиться на более дорогого тур оператора и авиа перевозчика. Остальным в тесноте да не в обиде. Кресла узкие, расстояния между рядами минимизированы. Самолёт идеально подходит для перевозки в оздоровительный лагерь трёхсотшестидесяти пионеров. Лично я периодически затекал, и часть пути туда и обратно, вместе с другими страдальцами, летел стоя у аварийных выходов. Очень не хватало поручней, как в метро или автобусе
Для полёта в Мексику Азур эйр предоставляет борт Боинг 767-300, с компановкой 2-4-2. В аэропорту Домодедово, откуда вылетают борта авиакомпании, есть онлайн регистрация. Начинается за 24 часа. Лучше заранее зайти на сайт Азура, освоиться и размять пальцы. Потому что с первой минуты регистрации места разлетаются, как горячие пирожки. Через два часа после начала регистрации Вы уже не можете семьёй из трёх человек сесть рядом ни в первом, ни во втором, ни даже в третьем салонах. И при получение на руки документов проверьте наличие номеров билетов. В самолёте было несколько разделённых семей, которым не присвоили эти номера. Зарегистрировались они только в аэропорту на оставшиеся места. Потом ходили по самолёту и тщетно искали, с кем бы поменяться. А никто не меняется, ведь почти все летят семьями. На обратном пути онлайн регистрации в аэропорту Канкуна нет. А в аэропорту Домодедово, тоже на обратном пути, нет «трубы» для Азур эйр. Проверено на трёх рейсах. Мы вылетали в плюс 30, а прилетели в минус 20. На какое то время самолёт превратился в огромную гардеробную, что бы успеть переодеться перед встречей с суровой действительностью и скатиться по ледяному трапу в холодный автобус.
Сама поездка в Мексику изначально подразумевает не только наслаждение всеми благами побережья и ресторанов выбранного Вами отеля, но и посещение исторических мест, парков и других красот этой удивительной страны, в том числе знакомство с ассортиментом близлежащих торговых центров. При трансфере в отель на автобусе сопровождающий нас гид Анекса проинструктировал нас, зелёных, ещё не обстрелянных туристов примерно так:
Взрослые и дети, ни за что на свете
Не ходите в Мексику гулять!
В Мексике бароны, в Мексике бандиты,
В Мексике большие троглодиты.
Будут вас кусать, бить и обижать
Не ходите дяди тёти в Мексику гулять!
В Мексике разбойники, в Мексике злодеи,
В Мексике ужасные Бармалеи!
И что из отеля вечером не выходить, а в сам город Канкун ни ногой, и что каждый день грабят и даже убивают минимум по одному туристу. Никаких баров и дискотек за территорией отеля. Сразу живо вспомнилось кино «От заката до рассвета». Понятно, что приоритет работы компании это наша безопасность. Но у меня дочка чуть не заплакала от услышанного. И так уставшая с дороги, искренне сказала:
-Куда вы меня привезли? Я уже не хочу сюда.
Как и в любом городе мира, если Вы будете ходить по незнакомым тёмным подворотням с кошельком в одной руке и айфоном в другой, Вы самостоятельно можете нажить приключения на свою попу. Туристические зоны, включая маршруты автобусов R1, R2 и R27, магазины и современные торговые центры, в том числе в самом городе Канкун, мы всегда спокойно посещали без ощущения косых подозрительных взглядов со стороны. Не надо задерживаться допоздна и будьте всегда бдительны. Например, в автобусах пересчитывайте сдачу, а то многие местные водители явно «плохо» считают. Проезд стоит 12 песо, это меньше дорала, начиная с детей от трёх лет.
Реклама экскурсий Анекс тура была тоже стандартной: Ни у кого, кроме нас не покупать, страховка не будет действовать, везде обманут, автобусы старые, гиды только испаноязычные и в основном немые, обратно в отель не привезут. Единственное, что сказали честно, это что все экскурсии они сами перекупают у местных, так как не имеют своих экскурсионных агентств. По дороге в отель у нас уже сложился сбитый коллектив единомышленников из четырёх семей и, получив от Анекса прайс с тендерным предложением по экскурсиям с ценами, совместными усилиями мы быстро нашли более выгодные предложения местных экскурсионных бюро с русскими гидами. О самых интересных экскурсиях и у кого их покупать расскажу ниже.
А теперь непосредственно об отеле. На шикарной, очень просторной, ухоженной и утопающей в зелени территории находятся три отдельных отеля. Первый это пятизвёздочная «Пирамида», центральное семиэтажное здание в виде полой пирамиды. Очень красивое и необычное, номеров на 200. В нём происходят красочные шоу программы, а также чек ин и чек аут. Статус отдыхающих в нём: «ну всё включено», чёрные браслеты, кормят и наливают везде. Второй это Грант Оазис, тоже пять звёзд. Два четырёхэтажных корабля на берегу океана в виде вытянутых, полых внутри пирамид, номеров на 200 каждый, справа и слева от центра. Это зона Гранд Оазис плюс, и один такой же корабль, но длиннее и в шесть этажей, расположенный по фронту справа, номеров на 500, это просто Гранд Оазис. Корпус номер 4, пятый и шестой этажи его относятся к категории Гранд плюс. У отдыхающих синие браслеты. Статус: «просто всё включено», кормят и наливают почти везде. И, наконец, сам Оазис лайт, то есть лёгкий. Четыре звезды, фиолетовые браслеты из бумаги! . Такой же огромный дом - корабль - пирамида, номеров на 500, слева по фронту, опять таки пустой! внутри, то есть все номера по бортам и двери выходят в один огромный холл. Это корпус номер 2. Вас поселят именно сюда. Статус отдыхающих: «без статуса» или «я только посмотреть» или «а кто последний попить или поесть». Это конечно шутка. Для четырёх звёзд здесь прекрасно и разнообразно кормят. Отдыхающим с детьми не будет проблем накормить ребёнка. По утрам всегда свежевыжатый апельсиновый сок, какао, кофе, каша, оладьи, блинчики, йогурты, омлеты. Всегда много фруктов, зелени, разнообразие любимых детских макарон, картошка, рис, сыр, мясо, рыба, курица, чай и многое другое. Из 25 пунктов питания Вы можете посещать девять, в двух из которых шведский стол, из 27 баров для Вас распахнуты двери в десяти. При инструктаже Вам всё подробно раскажут и выдадут карту, куда Вам можно, а где Вам скажут «сорри». Про очереди в рестораны не врут. Примерно 1600 номеров, в среднем по два человека, это около 3000 вечно голодных туристов. Очередь точно надо занимать с вечера. Конечно нет! Кто первый встал, того и тапки. Завтрак начинался с 6.30, очереди на завтрак бывали с 8.30. На обед, который начинался с 12.30, очередь я видел только один раз. Когда полил сильный дождь и загнал всех в рестораны. А так отдыхающие из Северной и Южной Америк обедали бургерами и сендвичами, обильно заливая их пивом или какай колой, многие не выходя из бассейна. Остальные не уходили с пляжей или уезжали на экскурсии. Ужин начинался с 18.30 и длился до 22.30. И всегда до 21.00 было достаточно пустых столиков. Позже набегали студенты - алкоголики, чтобы заправиться перед ночными увеселениями.
Ещё одной привилегией обладателей чёрных и синих, но только не фиолетовых, браслетов было то, что с 9.00 до 18.00 они могли пользоваться благами ещё двух, находящихся на этом же побережье, отелей системы «Оазис». В одном из них точно можно насладиться плаванием в спокойной гладе океана без волн.
Теперь к чему Вам надо быть готовым, о чём не рассказывают в турагенстве.
Засада первая. Заселение в отель проходит ровно в 15.00, никак не раньше, и Вам не удастся сразу после суточного перелёта припасть к своему на две недели чистому родному унитазу и растянуться на мягкой кроватке. Вам уже присвоены номера комнат, они могут быть даже убраны, но ключи всё равно выдадут в 15.00. Такие правила. Если прилетаете утром, то сдаёте багаж к камере хранения у входа в основное здание, получаете номерки и вперёд, на инструктаж, всей толпой. Там Вам всё раскажут и грамотно объяснят русские администраторы, в нашем случае Наталья и Ярослав. Выдадут карту отеля со всеми заведениями и отправят в свободное плавание до 15.00. Отдых начался. Но начался он в джинсах и кроссовках. Мы открыли чемоданы, переоделись в летнее, и до обеда отправились на разведку. Совет. Положите комплект шорт, маек, плавок, купальников, шлёпок на всю семью сверху в один чемодан. Туда же полотенце или халат для создания ширмы. Если быстро получите багаж по прилёту, переодеть всё семейство Вы спокойно успеете даже в аэропорту. И вот Вы слились с толпой отдыхающих, только пока не обраслечены, но Вас везде пускают, как чек ин истов.
Мы первым делом пошли на берег океана, куда собственно и приехали. Это широкий, километровый пляж, почти белый песок совсем не обжигает ноги, как, например, в Турции или Египте летом в полдень, где передвигаться можно только перебежками от тени к тени. Здесь песок мягкий и комфортный, на него сразу хочется лечь. Не песок, а песочек.
На нас сразу обрушилась засада номер два и мы залюбовались засадой номер три - это ветер и бурлящий океан. Мы не читали отзывы и не были к этому готовы. Ветер здесь всегда, как в Сафаге в Египте, рае кайт и виндсерфингистов. Ветер от сильного до очень сильного. Но днём он тёплый, и не жарко. Это плюс! Вечером от ветра бывало прохладно, даже не только у океана. Совет. Хотя бы детям возьмите тёплую кофту или лёгкую ветровку, даже если по прогнозам каждый день днём плюс 28, а ночью плюс 26.
А вот океан, он не просто волнуется и бурлит, он дышит. Волна накатывает одна за одной, с пеной и грохотом, и просто поплавать, как на Кубе в Варадеро в лазурной спокойной глади океана, не получится ни как, тем более с ребёнком. Мы сразу перестроились и колбасились с дочкой 11 лет, а иногда и с супругой в прибрежных! , только в прибрежных волнах. Набили синяков и шишек, всегда полная голова и полные труселя песка. За 14 дней отдыха у нас поглотил океан и засосал песок двое очков от солнца, трое очков для плавания, три косынки, две резинки для волос, одну бейсболку, и почти поглотил плавательные шорты, шнурок у которых я забыл завязать. Спасти чудом на ощупь удалось одни солнечные очки. Всё происходит очень быстро: бъёт волна, сносит вещь, ты бросаешь на неё прощальный взгляд, и откат волны поглощает всё как пучина. Совет. Никаких очков на глазах и на волосах, никаких плавательных очков на лбу, косынки снять, шнурки на шортах закрепить. С больной спиной не лезть. На побережье есть более спокойные места, где волны меньше, вплоть до штиля. На автобусе R1 или R2 доезжаете до Playa Caracol или до Playa Tortugas. Там небольшие общественные пляжи, с платными лежаками и зонтиками. Но мы шли на отельные. Берег и песочек везде государственные, а вот воспользоваться лежаками можно только с браслетом ближлежащего отеля - в пол глаза смотрит спасатель. Проявив небольшую хитрость и сноровку, Вы потихоньку осваиваетесь на лежаках и наслаждаетесь полноценным отдыхом. Найдите карту местности, будет легче ориентироваться. Можно заранее скачать в интернете. Можно взять внизу в Пирамиде, там столики турагенств, в том числе Анекс. Можно напротив отеля через дорогу, чуть левее, у лодочной станции, где будка с прокатом катеров по заливу с крокодилами.
И, наверное, самый главный совет. Не пытайтесь плавать в глубь океана, только вдоль берега, и рядом. Я попробовал и только пополнил копилку личных неудач. Иногда волны очень сильные, ещё на подходе бьются друг о друга и как будто взрываются с мощным грохотом и встают горами. А у берега просто сносят с ног. Иногда потише. Даже выходят катера с парашутами. Вот в такой день я и поплыл. За несколько дней до этого мы с ребёнком колбасились в волнах у берега, теряя вещи. И какой-то совсем не спортивный иностранец уплыл чуть дальше вглубь, совсем ничего, и там спокойно плавал. Через какое то время он закричал хелп, еле слышно из за грохота волн. Ещё раз хелп он уже орал, как только мог. Я услышал и хотел ломануться, но тут появились два спасателя, пулей натянули ласты и подготовленно ринулись в пучину, с привязанными к ноге спасательными буями. Довольно быстро вытянули его на берег, реально перепуганного и обессиленного. Но я же не такой слабак, дружу с физкультурой, хотя первый песочек уже начал сыпаться. Ежедневно было ещё много случаев, где отдыхающие выплывали только с помощью спасателей, а один раз пловца спасали с катера. Очень далеко унесло. Зритилей был полный пляж. Но это меня не останавливало. Мой заплыв был уже чётко спланирован. Я полностью верил в свои силы. Каждый день я плавал в океане влоль берега, но всегда можно отдохнуть, когда волна перевернула, или хлебанул, или просто устал. Я провёл простой тест. Если Вы просто расслабленно качаетесь в прибрежных волнах, Вас всегда сносит в одну сторону вдоль берега. Через какое то время Вы можете просто заблудиться, оказавшись у пляжа другого отеля. Я плавал как бы против течения. И проплывая по гребкам метров сто, реально продвигался метров на десять но, всё равно, как дизилёк в горку, медленно грёб вперёд. Если Вас всё равно сносит, то Вам точно не надо пробовать уходить в заплыв. В тот раз я стал плавать подальше от берега, но тоже вдоль. И как то незаметно оказался на том расстояние, откуда всех спасают. Засвистел спасатель. Я махнул рукой, что всё нормально и погрёб к берегу, спокойным размеренным кролем. Болтало сильно, но всё под контролем. Только вот берег не приближался. Прибавил обороты и почуствовал, что устал. Немного ёкнуло в груди. Решил вырваться на спринте, и довольно быстро кончилась дыхалка и свело сначала правую, а потом и левую ногу. Вот здесь я уже по-настоящему струхнул. Отдохнул брасом на руках, и сразу потерял всё, чего достиг - я снова далеко в океане. Мне стало страшновато, но очень стыдно было кричать хэлп. Семья была на берегу, и со стороны берега казалось, что я просто тренируюсь. И Вы не тонете. Вы просто беспомощен. Спасатель подплыл сам, не дожидаясь криков о помощи.
- Всё окей?
-Ес.
-Хелп.
-Но.
О, как же мне хотелось, чтобы он меня спас! Спаситель жёстко показал в сторону берега и поплыл вперёд, точно зная фарватер. Я поплёлся следом, кролем, на руках, из последних сил помогая себе окаменевшими ногами. Руки тоже начинали отказывать, воздуха реально не хватало. Очень мешал испуг и отсутствие корвалола. И вот оно, желанное дно. Сразу получив от благодетеля подзатыльник, я только пробормотал «сорри». Я устал так, что не в силах был подняться на дрожащие ноги и просто болтался в волнах у берега, вымывая из шорт остатки страха. В 50 лет я уже не морской конь. И даже, если бы вернулась былая удаль молодецкая, так рисковать я больше бы не стал. Океан сильнее. Сегодня выпустил, а завтра нет. Конечно всё рассказал супруге. Вердикт простой - идиот конченный. Это было ближе к отъезду. Дочку в океан больше не пускали, от греха подальше. Да она особо и не рвалась. В бассейне ей было интереснее. Хотя вода в океане явно была теплее, чем в правом бассейне. Левый к посещению не рекомендую, но об этом ниже.
Общая территория отелей условно разделена на две части, в каждой из которой свой большой, вытянутый зигзагом бассейн с плавными заходами для детей. Мы отдыхали и купались в правой. Это зона Пирамиды и Гранда Оазиса. Только здесь Вам не наливают, ни алкогольного, ни без. Но Вы можете загорать на любом лежаке любой звёздности, хоть на жёстком, хоть на мягком на всей территории. Кроме широких «гавайских кроватей». И то мы иногда, ближе к вечеру, любовались красотами океана, лёжа на них, и нас никто не гонял. Совет. Лучшие мягкие места, где в течение дня и солнце, и тень по желанию, это прямо напротив выхода к бассейну из Пирамиды, после будки с аквалангистами и полотенцами, с левой стороны от широкой круглой клумбы с пальмой посередине. Прямо у бассейна, на своём личном островке.
На океане лучшие места в глубине пляжа, под грибочками и пальмами. Я всегда рано вставал, и до 8.00 занимал лучшие места или на берегу, или у бассейна. Всегда кроме отельных полотенец оставляйте на занятых Вами лежаках личные вещи: свои полотенца, детские плав средства, книги, пустые сумки и другое. Почти гарантированно никто не посягнёт. И полотенца иногда просто улетают. У бассейна у пальм есть камни, чтобы прижать, а на берегу можно закрепить заранее купленными большими пластмассовыми прищепками. И не устраивайтесь непосредственно под кокосовыми пальмами. При мне упало два кокоса. Чудом никого не пришибло. Шишкой точно не отделаться.
Территория всего комплекса отелей очень красивая и зелёная. Между «Пирамидой» и бассейном расположен шикарный пруд с косяками красивейших золотых разноцветных рыбок, величиной от ладошки до ступни пятидесятого размера. Мы постоянно, после каждого приёма пищи, шли их подкармливать. Зрелище непередаваемо завораживающее, и для детей, и для взрослых. Рыбки Вас встречают ещё на подходе, только головы с открытыми ртами торчат из прозрачной воды. Опоздавшие, запыхавшись, подплывают со всех сторон. Сам процесс кормления представляет собой многослойную драку нескольких сотен цветных рыб с таким плеском и шумом, как будто вода кипит.
Ещё территория заселена диковинными птицами павлинами. Дети тоже бегали их кормить. Едят прямо с рук. А вечером они залетают на деревянные балки над дорожками, и сидят там как куры на насесте, периодически бомбардируя проходящих под ними отдыхающих.
Также часто выползают погреться на солнышке ягуаны, от маленьких ящерок, до приличных размеров бронтозавров. Их мы тоже кормили. Едят всё: и бананы, и мясо, и сыр, и колбасу.
Всё, что не съели павлины и ягуны, доедают местные маленькие грачи, с постоянно кривыми от ветра хвостами.
Детям всё это очень интересно. Сотоварищи по отдыху говорили, что живность в отеле кормить нельзя. Лично я никаких специальных “ахтунгов” не видел, да нас никто ни разу не гонял, хотя кормили многие.
В отеле есть неплохой англоязычный детский клуб, и чтобы хоть немного побыть наедине, вы можете отдать своего ребёнка в удобное для Вас время с 9.00 до 17.00, предварительно изучив ежедневное расписание разных мероприятий и выбрав самые интересные. Всё огорожено и в тени.
Иногда мы видели, как отдыхающих в течение дня развлекали весёлые аниматоры. Как небольшие шоу программы.
Категория отдыха в этом отеле «Активити». Это и есть засада номер четыре. Активити здесь в максимально возможном виде. То есть американская, мексиканская, канадская, колумбийская и другая молодёжь едут сюда просто бухать 24 часа в день. Днём всё это происходит в зоне левого бассейна. Я туда ходил поглазеть. Пьют везде: в открытых барах, в закрытых барах, на лежаках, у бассейна, в самом бассейне, кажется даже под водой. Шум, гул, музыка, ор, крики. А у бара в самом бассейне, в воде, одновременно торчат сотни пьющих, жрущих и орущих особей различных полов и национальностей. Из бассейна не выходят весь день. Пьют и, несомненно, писают тут же. И эта пьяно писательная зона соединяется со всем левым бассейном, включая детскую зону. Ночью, судя по запаху, туда вёдрами насыпают хлорку. Но Вам туда не надо. Только на экскурсию.
А вот вечером вся эта пьяная и орущая масса перемещается в Ваш корпус два, и как потом выяснилось, и в корпус четыре, для подготовки к ночным пьянкам в барах. И здесь Вам уже не спрятаться, не скрыться. Ор, крики, хлопанье дверей - всё это эхом разносится по всем этажам, так как между ними нет перекрытий, одна огромная гудящая пещера. И если после жаркого дня перед ужином Вы мечтаете немного тихо полежать в прохладе Вашего номера, у Вас это вряд ли получится. То есть полежать Вы конечно сможете, но вот в тишине нет. Часам к одиннадцати вечера основная масса этой толпы перетекает в бары. Вы, возможно, сладко засыпаете, но часам к двум ночи из баров приползают первые вурдалаки, и банкет продолжается. По-разному, с переменным шумом и успехом, часов до пяти утра. Гонять практически бесполезно, так как источники шума разбросаны с первого по пятый этаж и по всей длине корпуса. И бируши мало помогают. Далее у Вас сладкий сон, недолго, так как солнце у нас просыпалось в 7.15. Надо пораньше позавтракать и идти загорать. А то все нормальные места на пляжах при Вашем позднем просыпание будут заняты.
Нам сначала не повезло. Достался номер на третьем этаже рядом с центральной лестницей и лифтом, к которым и днём и ночью громко стекались все жители корабля - дома. Дверь номера плотно не закрывалась и сверху имела щель около двух сантиметров. Как позже выяснилось, по дверям так почти везде: щель сверху, щель снизу, щель сбоку, дверь дугой, дверь пропеллером. Как будто дверь всегда приоткрыта, для достижения более эффективного шумового эффекта. Перед сном мы конопатили эти щели пляжными полотенцами, и не мы одни, как будто готовились к нашествию зомби. Балкон номера выходил на улицу, на залив. Кстати, вид с балкона даже очень красивый, как будто смотришь на море. В этом корпусе практически нет удачных тихих номеров, если только с видом на улицу, ближе к концу корабля, номера от 60 до 50. Открытый балкон не спасает от шума изнутри. На улице с разной интенсивностью, в зависимости от расположения номера, гудят и трещат системы вентиляции и кондиционирования. Все номера окнами на бассейн дополнительно подвержены шуму от ночных дискотек и баров, а также криков и ора перемещающейся между точками разлива пьяной массы.
Потом нам повезло. При заполнение отеля на 98 процентов, на третий день отдыха, нам удалось перебраться в четвёртый корпус, зону Гранд Оазис, подальше от дискотеки и дешёвых баров. Здесь было реально тише, и по ночам мы подскакивали значительно реже. Третий этаж. Окна выходили на улицу. И шум четырёх здоровенных турбин систем кондиционирования, похожий на шум турбины самолёта, на второй день проживания в этом номере совсем перестал раздражать. Он даже напоминал нам грохот океана. Мы специально приоткрывали дверь балкона, чтобы на его фоне не слышать вопли пьяных уродов. Но наша радость оказалась недолгой. На десятый день двухнедельного отдыха в отель заселили муравьиную кучу колумбийских подростков. Раньше-то, ёшкин кот, вроде не селили, а тут чё-то поселили, и в наш корпус тоже. Ну, а те чего, давай буянить, пить да драться. Вот тут то и началось самое “интересное”. Те серьёзные молодые американские парни, которые шумели до этого, на их фоне были тихими ангельскими овечками. Это залетела саранча в виде детей шестнадцати - восемнадцати лет, только что оторванных от мамкиной сиси, вырвавшихся на вольницу, выделывающихся друг перед другом и совершенно не умеющих пить. Им сносило бошки. В первую ночь, вместе с другими, менее пьяными и более взрослыми американскими студентами, мы их разгоняли, вмазанных на глушняк и не вменяемых совсем. Они орали в коридорах, орали с балконов, орали в номерах. Но быстро теряли силы от количества выпитого и совсем не сопротивлялись. К утру они утихали очагово и засыпали последовательно.
На следующее утро входа со всех сторон в «Пирамиду» перекрыли ограждениями и выставили по два охранника, чтобы веселящиеся детишки не просочились в вип отель.
Нам снова не повезло. Хотя многие из прилетевших с нами и оставшихся во втором корпусе отдыхающих местами не могли уснуть совсем. Второй корпус был в полной оккупации. Во вторую ночь беспредел начался в номере над нами: что то падало, гремело, двигалось. Я поднялся наверх. Падало два тела, другие два, ещё вменяемые, пытались их восстановить в вертикальном положение. Первый мой заход на ломаном английском, типа:
- плиз, чилдрен, слип, но дринк и т. д. Они:
- сори, френд.
Обнимашки, рукопожатия. Расстаёмся френдами. Минуты через три всё повторяется, с новой силой. По количеству шума у них подоспело подкрепление. У меня от грохота подскакивает дочка. Второй заход, ни одного английского слова, стандартный отборный русский слэнг без пауз, в руках огнетушитель и в конце спокойно:
-файв, фо, фри, ту.
На слове ту все разбежались по своим кроваткам, без продолжения. Оформлю патент. Больше они над нами не безобразничали. Но приползавшие под утро тела опять падали и что то роняли. Каждый вечер перед походом в бары ещё полупьяные существа собирались на этажах в начале коридоров у лестниц, и через какое то время поэтапно отправлялись накидываться. Часов с двух ночи уже бухие в стельку и в основном все невменяемые эти сущности приползали обратно, и у них на этих же точках у лестниц начинался шумный развод по кроваткам. Видимо, кто то вспоминал номер своей комнаты, и это отмечалось громкими криками и улюлюканьем. Иногда подтягивались горнисты, и трубили что то типа:
- Спать, спать, по палатам!
- Октябрятам и ребятам!
Но ребята не отбивались. Вот тогда уже приходилось помогать. Распаковав тщательно законопаченную дверь, я подходил к этим хихикающим подросткам со словами:
-Уважаемые джентельмены, если вас не затруднит, не будети ли вы столь любезны оказать мне услугу и - свалить отсюда по быстрому. Ну, или почти так. Джентельмены на удивление не быковали, и даже иногда начинали шумно расползаться. Но часам к трём четырём ночи подтягивались на точки развода новые хмельные полки. И начиналось всё с начала. Я уже жалел о том, что мы переехали в другой корпус. Из русских мы здесь были одни. Я вёл неравный бой с нечистью в одиночку, без поддержки оккупированных во втором корпусе соотечественников. Ну хоть бы кто из импортных семей пришёл мне на помощь! И я был услышан. К этому времени мои дипломатические силы полностью иссякли. Выйдя снова на поле брани и с трудом удерживая бушующую супругу в номере, я ещё от порога своей двери начал вежливо орать, что мол заткнитесь пожалуйста. Но у паразитов ко мне уже выработался иммунитет, и они перестали воспринимать меня всерьёз. На все эти крики из номера напротив вышел сонный крепкий темнокожий фрэнд. Он явно тоже хотел спокойного слипа. Я развёл руки и показал в сторону дикарей. Он кивнул мне и ударил кулаком в ладонь. Заметьте, не я это предложил. Мы подходили с двух сторон, по параллельным коридорам, навстречу буйной толпе почему то сегодня особенно обезумевших подростков. Даже бурная речь американского боевого френда не возымела никакого действия, явно посыпались оскорбления с частым употреблением буквы ф. Тогда в ход пошли шлепки, толчки, затрещины, тычки, подзатыльники. Было свёрнуто минимум два средних пальца, выброшенных в нашу сторону. Это уже было похоже на конфликт, участников которого с двух сторон становилось всё больше. Кричали пьяные девки, кого то, особо не подбирая слова, отчитывала моя супруга, всё-таки бросившись мне на помощь. Засучая рукава и нецензурно выражаясь, в атаку пошли откуда то возникшие русские. Ситуация явно выходила из-под контроля. Помог мой новый железный боевой товарищ огнетушитель. Жирная струя порошковой массы моментально погасила пламя войны. Как раз подоспели охранники, временно прекратив охрану вип зон и ночные вылавливания пьяных тел из бассейна, и люди в чёрном с бейджиками на пиджаках, явно представители администрации. В самом начале переговоров я услышал слова «ла полисия». Неадекватную молодёжь как ветром сдуло. Видимо их черезмерная активность была вызвана не только употреблением алкоголя. Сильно разбухшая толпа лишённых сна и покоя отдыхающих, во главе с моей женой, вступили в переговоры с администрацией и наконец-то высказали ей на всех интернациональных языках всё, что мы думаем об этом «прекрасном» отдыхе в их «замечательном» отеле. А так как пострадавших не оказалось, ничего не было сломано, огнетушитель повешен на место, а остатки пены были быстро убраны дежурными, представителям властей ничего не оставалось, как извиниться и уверить всех, что больше такого безобразия со стороны молодёжи они не допустят не только в вип зонах, но и в наших, ни кем не охраняемых, «спальных» корпусах. Мы конечно «поверили» и, быстро отпраздновав победу, разошлись баиньки. Но пьяные школьники над нами продолжали тихонько падать и чего то ронять. Но это уже только убаюкивало. На следующий день студентики стали невероятно вежливыми. Приветствия Ола, Мони, Буенас диас, Буенас тардес и Буенас ночес уважительно звучали до вечера, пока они снова не накидались. Однако их шумные пит стопы стали значительно тише и короче. Может это заслуга администрации? ..
Чтобы вырваться из этого тупика, есть только два варианта: или уйти во всё тяжкое и влиться в ряды пьющей толпы. Тогда Вам всё по барабану. Это если Вы один. А с семьёй? Только менять номер. Но здесь возникает засада номер пять - где поселили, там и будете жить. На встречу они конечно идут, но все наши попытки снова поменять чудом добытый номер были практически неосуществимы. Загруженность отеля всё время нашего прибывания в нём составляла от 97 до 103 процентов. И говорили, что это почти всегда так. Битком. Это ещё не начались каникулы у американских студентов. И всё, что нам предлагали, было только с повышением децибел. Можно переехать с поднятием статуса, в Гранд плюс, или Пирамиду, заплатив более семидесяти доралов на человека в день! И даже в этом нам было отказано в связи с отсутствием мест.
Засада шестая – опять-таки бумажные браслеты. Это номерная! фиолетовая полосочка из бумаги с добавлением целлофана и клеющимся краешком. Она запроста может порваться или отклеиться. И Вам сразу на чек ине бесплатно поменяют браслет на новый. Но вот если Вы его потеряете, то вот она, засада. Гоните 150! зелёных бумажек. Именно доралов, а не песо, как некоторые почему то поняли. В нешем окружение было два случая потери браслета. В первом было заплачено 150 доралов, а во втором был собран импровизированный браслет из чудом найденных фиолетовых кусочков без номера. На чек ауте стоит автомат экспресс выезда, где Вы вводите номер комнаты и номер браслета и получаете чек на выезд. Сам браслет срезают на выходе. Совет. Сразу запишите номер своего браслета. А чтобы гарантированно не потерять, можете весь браслет проклеить скотчем или просто снимите его и носите с собой. Можно в кошелёчке с местными деньгами и карточкой от номера или в чехле телефона.
Засада седьмая. Первый наш номер во втором корпусе явно относился к системе «Всё выключено». Кроме двух кроватей и одной тумбочки с лампой в нём не было ничего. Зайдя в номер, мы застыли с чемоданами в руках посреди сырой, с запахом плесени, прямоугольной комнаты, с грязными потёками по потолку и стенам, с ревущим, но не холодящим кондиционером. Совсем не удивило почти полное отсутствие мест в номере для хранения вещей. Встроенный шкаф конечно был, но в нём только несколько вешалок, и верхняя шляпная полка. И всё - ни тумбочек, ни ящичков, ни полочек. Часть вещей у нас так и осталась в чемоданах, и вернулась домой в чистом виде. Когда мы переехали в другой номер в четвёртый корпус, мы попали практически в люкс и зажили как люди: сидели на стульях перед круглым столом, из чайного сервиза пили чай с сахаром и кофе со сливками, приготовленные в кофемашине. Утюгом на гладильной доске гладили мятые вещи, залежавшиеся в чемоданах. Удивительно, но фен был во всех номерах.
Засада восьмая. Сейф в каждом номере есть, а вот замок с ключом от него платный, всего 7 доралов в день. Так что или всё своё ношу с собой, или 100 доралов дополнительных трат за 14 дней.
И наконец, на мой взгляд, последняя, девятая засада - это отсутствие того, к чему мы все так привыкли во всех местах нашего отдыха - бесплатный вай фай интернет. Здесь заплатил, и ты в сети на всей территории отеля. Опций по оплате много. Одна из них это 30 доралов на 5 дней на одно устройство. То есть на две недели ещё 100 баксов.
Совет. Напротив отеля чуть левее через дорогу ест магазин Оксо. Рядом с ним также находится обмен валюты по нормальному курсу - у нас было 17.8 песо за дорал, не как в отеле - 16.7 песо за дорал. Рядом есть аптека. В Оксе можно приобрести местную телефонную карту, без предъявления документов. Она называется чип карта. За 327 песо, это менее 20 доралов, вы получаете возможность звонков по Мексике - можете созваниваться с представителями турагенства, и полтора гигабайта интернета. Есть и дешевле, с меньшим количеством байтов. Я вставил карту в свой основной телефон и без всякой перерегистрации пользовался своим вотсапом, а также интернетом везде, не только при отеле. Но самое интересное, что я забыл установить ограничения на использование мобильных данных, и к последним дням отдыха вышел за предел отпущенных мне полутора гегов. Но вот уже 1700 мбайт, а всё работает. Уже в аэропорту Канкуна я пошёл в разнос и использовал вотсап по полной, прочитав все сообщения и загрузив все фото и видео файлы, а также отправил родственникам и друзьям новые фото и видео с отдыха. До самой посадки в самолёт я ещё посидел в интернете. Перевалило за 1950 мегабайт, а интернет всё не отключался. Вылет прервал мой эксперимент.
И ещё одно очень интересное наблюдение. В аэропорту вылета напрочь отсутствовали проверка багажа и привычный нам паспортный контроль с суровым пограничником, долго изучающим Ваш паспорт, а потом шлёп, и ты уже за границей. То есть Вы вошли в здание, и сразу занимаете очередь к стойкам регистрации. У Вас забрали эмиграционную карту, выдали посадочные талоны, Вы проводили печальным взглядом свои чемоданы и прошли сразу на личный досмотр. Там, как положено, проверили ручную кладь, отобрали всё жидкое, просветили и прозвонили Вас и всё, зона магазинов и выходов на посадку. Можно было смело уложить в чемонады все найденные ракушки, а также другие подарки и сувениры, сверх установленных норм вывоза.
Теперь по обещанным, на мой взгляд, самым интересным экскурсиям. Сразу скажу, что мы ездили от Inturmexico, турагент Наталья, телефон +5219981270266, можете заранее списаться с ней по вотсапу и получить прайс с ценами. Скидки обсуждаются, цены дешевле предложения Вашего тур отправителя, качество без нареканий.
Что Вам надо точно посетить, это: Экскурсия по иторическим местам, загадкам пирамид Майя - Чичен-Ица, Коба, Тулум, с восхождением на древнюю пирамиду Нохоч Муль, купанием в сеноте Ик Киль. Вы увидите одно из чудес света - пирамиду Кукулькан. Сразу несколько советов. Есть раздельные экскурсии. Но, учитывая не малую стоимость всех экскурсиоонных программ, мы выбрали комлекс - двенадцатичасовая экскурсия “Загадки пирамид Майя”. Немного бегом, но зато быстро. Наипрекраснейший гид-историк Татьяна. Говорить, и по делу, будет всё время без остановки. Сюда же входит посещение фабрики текилы с дегустацией продукта. Ещё неплохой магазинчик, где Вы можете купить прекрасный гамак для Вашей загородной резиденции. Очень удобный и красочный. Таких в продаже мы больше не видели нигде. Торгуйтесь. Все сувениры покупайте в Чичен-Ице. Торгуйтесь сильно. Тем более Вы будете там ближе к вечеру, когда лавочники уже начинают сворачиваться.
Вторая стопудовая экскурсия для всей семьи, это посещение парка Xplor. Здесь Вы сами себе хозяева, гид не нужен. Вы самостоятельно поплаваете и на плотах, и в жилетах по тёплым подземным рекам со сталактитами и сталагмитами, погоняете на Джип Сафари по джунглям, с ветерком полетаете на десятках канатных дорог над джунглями и просто интересно погуляете. К Вашим услугам бар со всевозможными свеже выжатыми соками в неограниченном количестве, а так же пятизвёздочный огромный ресторан в джунглях под крышей по системе очень всё включено и всё вкусно. Территория парка идеально ухожена, пути передвижения продуманы. Вы приехали, зарегистрировплись через общую очередь, получили номерные шлемы с чипами и ключи от сейфов и вперёд. Дорога пока одна, к центральному Сердцу. Сразу уточню, что чипы в шлемах для идентификации фотографий с Вами. Везде, по всем трассам, Вас будут автоматически фотографировать. Улыбайтесь всегда. Есть масса мест с ручным фото. Подошли, нажали большую красную кнопку, и вылетела птичка. Снова нажали, нажали, нажали.... И уже стая птичек. Количество фото неограничено. Потом все фото скачаете с сайта, по Вашему коду, присвается при оплате. Оплатить можете или до, или после. На троих примерно 80 доралов. Первым делом переоделись до шорт и купальников, убрали в сейфы вещи и к Сердцу. Телефон в антиводном чехле можете брать на полёты и на заезды, но всегда можете за ним сбегать в сейф. Порядок программы произвольный, очереди если есть, то быстрые. Совет. Перед заездами, заплывами и залётами быстро подкрепитесь в ресторане, а то сил может не хватить. В конце будет время спокойно пообедать. Подкрепились, теперь топайте или к Сердцу, или по указателям до старта ближайшей трассы. Все таблички по-английски, но почти сразу всё понятно.
Отдыхающим с детьми рекомендую посетить парк Xcaret, экскурсия plus с обедом. Здесь собрана флора и фауна со всей территории Мексики. Плюс побываете на красивых пляжах, подземных реках, красочных шоу.
На остальные, не менее интересные экскурсии у нас просто не хватило денег. Даже по самым приемлемым ценам на три экскурсии мы потратили более тысячи американских доралов.
Совсем коротко о магазинах, кторые можно посетить.
La Isla, магазин брендов, минут 10 на любом автобусе в сторону города. Автобусы ходят через каждую минуту. Всё дорогое, но по уверению супруги дешевле, чем в Москве, и вещи другие.
Chedraui, продукты с бутиками типа Ашана. Покупали сувениры. Ближайший в минутах 20 на любом автобусе в сторону города, до остановки Playa Caracol. Можно совместить с поездкой на пляж.
Walmart, шмотки, в самом городе, автобус R2, минут 50.
И наконец, самый огромный, это Plaza Las Americas. Собрано всё. В городе. Добираться около часа только автобусом R2-27. Чтобы успеть обойти хотя бы солидную его часть, лучше ехать сразу после завтрака. Жена изучала магазины, а мы с ребёнком тихо стонали:
-Ну кто так строит?
И то мы выехали после обеда. Уезжать не позже 20.00. Автобус R 27 днём ходит через примерно 20 минут, а вечером раз в час.
Вообщем, уважаемые друзья туристы! Вам решать. Смело можете ехать только в Оазил Гранд плюс или в Пирамиду. И то с некоторой долей риска быть разбуженными гуляющей под Вашими окнами весёлой толпой шумных иностранных ребятишек. Но даже это всё равно лучше, чем провести свой отпуск в местах отдыха русской молодёжи, умеющей общаться только на ненормативном сленге независимо от алкогольного состояния.
Одно, пожалуй, главное пожелание администрации отеля: Второй корпус полностью отдайте для разноса молодёжи. А вот четвёртый предоставляйте для отдыха семейным отдыхающим, особенно с детьми. Сразу можно будет и мебель в номера этого корпуса вернуть – никто больше не поломает. Все остальные неудобства или случайны, или решаемы. И поверьте, рейтинг Вашего отеля сразу выйдет в положительную зону. Но, как мне удалось увидеть, на американских континентах Ваш отель и так пользуется скандальной популярностью, и кучка русских туристов Вам погоды не сделает.
Хочу сказать огромное спасибо русским сотрудникам отеля, Наталье и Ярославу, которые всегда приходили на помощь в трудных и спорных ситуациях, и не оставили без внимания ни одной просьбы каждого отдыхающего из нашего окружения. И мы всегда с пониманием относились к тому, что решение некоторых вопросов было реально не в их силах.
С уважением и удачи всем!
Ломов Игорь
05 марта 2018 года
Drodzy przyjaciele! To opowieś ć o wakacjach w Meksyku w hotelu Oasis Cancun Light. W osobnej recenzji wszystkie subtelnoś ci wypoczynku w tym hotelu po prostu nie pasował y. Najkró tsza recenzja mogł aby wyglą dać tak: Nigdy, za ż adną zniż kę , nie wybieraj tego hotelu na wakacje, a mianowicie jego najtań szej czę ś ci o nazwie Oasis Cancun Light. Z prawdopodobień stwem 80-procentowym bę dziesz miał pecha, a nocna czę ś ć odpoczynku moż e zamienić się w codzienną walkę z krwiopijnymi upiorami, któ re wysysają twoje sił y i witaminę D nagromadzoną w pię kny sł oneczny dzień . A jakoś ć twojego wypoczynku bę dzie bezpoś rednio zależ eć od podatnoś ci twojego ukł adu nerwowego oraz od liczby i wychowania stale otaczają cej cię mł odzież y amerykań skiej, meksykań skiej, kanadyjskiej, kolumbijskiej i innej.
Ale jest też druga strona medalu: czyste, zadbane i pię kne terytorium, przyroda, zieleń , palmy kokosowe, ł agodne ciepł e sł oń ce, ż ywe stworzenia, przytulne restauracje i dobre jedzenie, ż ywy ocean, dobra plaż a, wygodny i duż y basen, doskonał a obsł uga, mił a i pomocna obsł uga oraz wiele innych pozytywnych rzeczy - wszystko to sprawia, ż e pobyt w hotelu jest niemal niebiań ski.
A jeś li nadal zdecydujesz się spę dzić zasł uż one wakacje w tym „lekkim” hotelu, chciał bym podzielić się z Tobą moimi osobistymi wraż eniami i pewnymi niuansami tego, uwierz mi, wieloaspektowych i niezapomnianych wakacji na swó j sposó b. Nie bę dę narzucał Ci swojej opinii, ale po prostu chcę pomó c Ci dokonać wł aś ciwego wyboru.
Ten hotel jest zaró wno pię kny, jak i okropny!
A jeś li nie macie nostalgii za hał aś liwym, wesoł ym i niewą tpliwie ciekawym studenckim ż yciem w hostelu, zwł aszcza nocą , a marzycie o drogich, pię knych, spokojnych, rodzinnych wakacjach nad brzegiem lazurowej gł adkiej tafli ł agodny ocean, to to miejsce nie jest dla ciebie! Moja ż ona i có rki i ja mieliś my wspaniał e wakacje w lutym 2018 roku, ale czasami musieliś my duż o dopracować i sami sprawić , by nasze wakacje był y niezapomniane. Wystarczy się trochę przygotować , unikną ć kilku zasadzek i zaakceptować pewne rzeczy jako nieuniknione...
Ale jest jedna bardzo podejrzanie opł acalna oferta od touroperatora Aneks tour do hotelu Oasis Light. Natychmiast ostrzeż ono nas, ż e bę dzie gł oś no i fajnie. Nie wiedzieliś my wtedy ile. Pomyś leliś my, ż e jak zawsze poprosimy o cichy pokó j i spę dzimy niezapomniane wakacje. Ponadto wysł ano list z biura podró ż y do Anex Tour z proś bą o odległ y, cichy pokó j dla rodziny z dzieckiem.
Wyprzedzę się - w hotelu nikt nie widział listu. Po wystawieniu wszystkich niezbę dnych dokumentó w udaliś my się do raju na ziemi.
Lot był obsł ugiwany przez Azur Air. Cał a podró ż z domu do hotelu trwał a dokł adnie 24 godziny, biorą c pod uwagę moskiewskie korki i szesnastogodzinny lot z lą dowaniem w celu zatankowania paliwa na lotnisku Punta Cana na Dominikanie. O lotach tam iz powrotem moż na napisać osobną historię . Ale w zasadzie nic strasznego. Tylko trochę ciasno. Bardzo dł ugonoga i peł na na ten lot, droga jest zamknię ta. Na pewno bę dziesz musiał poszukać droż szego touroperatora i przewoź nika lotniczego. Reszta jest ciasna, ale nie obraż ona. Siedzenia są wą skie, odległ oś ć mię dzy rzę dami jest zminimalizowana. Samolot idealnie nadaje się do transportu 360 pionieró w do obozu zdrowia. Osobiś cie okresowo stawał em się zdrę twiał y i przez czę ś ć drogi tam iz powrotem, wraz z innymi cierpią cymi, latał em stoją c przy wyjś ciach awaryjnych.
Porę czy był o bardzo mał o, jak w metrze czy autobusie
Na lot do Meksyku Azur Air zapewnia Boeing 767-300 w skł adzie 2-4-2. Na lotnisku Domodiedowo, ską d odlatują samoloty, odbywa się odprawa online. Rozpoczyna się za 24 godziny. Lepiej wcześ niej wejś ć na stronę Azura, usią ś ć wygodnie i rozprostować palce. Bo od pierwszej minuty rejestracji miejsca latają jak ciepł e buł eczki. Dwie godziny po rozpoczę ciu rejestracji nie moż esz już siedzieć obok trzyosobowej rodziny w pierwszym, drugim, a nawet trzecim salonie. A kiedy otrzymasz dokumenty, sprawdź dostę pnoś ć numeró w biletó w. W samolocie był o kilka rozdzielonych rodzin, któ rym nie przydzielono tych numeró w. Na pozostał e miejsca zarejestrowali się tylko na lotnisku. Potem obeszli samolot i na pró ż no szukali kogoś , z kim mogliby się przebrać . I nikt się nie zmienia, bo prawie wszyscy latają z rodzinami. W drodze powrotnej nie ma odprawy online na lotnisku w Cancun.
A na lotnisku Domodiedowo, ró wnież w drodze powrotnej, nie ma „fajki” dla Azur Air. Testowany na trzech lotach. Wystartowaliś my na plus 30 i dotarliś my na minus 20. Przez pewien czas samolot zamienił się w ogromną garderobę , aby mieć czas na przebranie się przed spotkaniem z surową rzeczywistoś cią i zjazd po oblodzonej rampie do zimnego autobusu.
Sama podró ż do Meksyku począ tkowo oznacza nie tylko korzystanie ze wszystkich zalet wybrzeż a i restauracji wybranego hotelu, ale takż e zwiedzanie zabytkó w, parkó w i innych urokó w tego niesamowitego kraju, w tym poznanie asortymentu pobliskich centró w handlowych . Przesiadają c się do hotelu autobusem, towarzyszą ca nam przewodniczka Anexa poinstruował a nas zielonych, jeszcze nie wył uskanych turystó w, coś takiego:
Doroś li i dzieci za nic na ś wiecie
Nie jedź do Meksyku na spacer!
Baronowie w Meksyku, bandyci w Meksyku,
W Meksyku duż e troglodyty.
Bę dą cię gryź ć , bić i obrazić
Nie jedź wujka cioci do Meksyku na spacer!
W Meksyku zł odzieje, w Meksyku zł oczyń cy,
W Meksyku są okropni Barmalei!
I ż eby nie wychodził o się wieczorem z hotelu i nawet nie wchodził o się do miasta Cancun, i ż eby co najmniej jeden turysta był codziennie obrabowywany, a nawet zabijany. Brak baró w i dyskotek na zewną trz hotelu. Od razu ż ywo przypomniał em sobie film „Od zmierzchu do ś witu”. Widać , ż e priorytetem pracy firmy jest nasze bezpieczeń stwo. Ale moja có rka prawie pł akał a z tego, co usł yszał a. I tak zmę czony z drogi, szczerze powiedział:
-Gdzie mnie zabrał eś ? Nie chcę już tu być.
Jak w każ dym mieś cie na ś wiecie, jeś li przejdziesz przez nieznane, ciemne bramy z portfelem w jednej rę ce i iPhonem w drugiej, moż esz samodzielnie robić przygody.
Okolice turystyczne, w tym linie autobusowe R1, R2 i R27, sklepy i nowoczesne centra handlowe, w tym w mieś cie Cancun, zawsze odwiedzaliś my spokojnie, nie czują c z ukosa podejrzliwych spojrzeń z zewną trz. Nie spó ź nij się i bą dź czujny przez cał y czas. Na przykł ad w autobusach policz zmianę , w przeciwnym razie wielu lokalnych kierowcó w jest wyraź nie „zł ych” w liczeniu. Opł ata wynosi 12 pesos, czyli mniej niż doral, zaczynają c od dzieci od trzeciego roku ż ycia.
Reklama wycieczki Anex był a ró wnież standardem: nie kupuj od nikogo opró cz nas, ubezpieczenie nie zadział a, oszukają cię wszę dzie, autobusy są stare, przewodnicy są tylko hiszpań skoję zyczni i w wię kszoś ci gł upi, nie zabiorą cię z powrotem do hotel. Jedyne, co szczerze powiedzieli, to to, ż e sami kupują wszystkie wycieczki od miejscowych, ponieważ nie mają wł asnych biur wycieczek.
W drodze do hotelu mieliś my już zespó ł podobnie myś lą cych ludzi z czterech rodzin i otrzymawszy od Aneks cennik z ofertą przetargową na wycieczki z cenami, wspó lnymi sił ami szybko znaleź liś my korzystniejsze oferty z lokalnej wycieczki agencje z rosyjskimi przewodnikami. Opowiem Wam o najciekawszych wycieczkach i od kogo je kupić od doł u.
A teraz bezpoś rednio o hotelu. Na eleganckim, bardzo przestronnym, zadbanym i zielonym terenie znajdują się trzy osobne hotele. Pierwsza to pię ciogwiazdkowa „Piramida”, centralny siedmiopię trowy budynek w formie pustej piramidy. Bardzo pię kny i nietypowy, z 200 pokojami, w któ rym odbywają się kolorowe programy pokazowe, a takż e zameldowanie i wymeldowanie. Status wczasowiczó w w nim: „no có ż , all inclusive”, czarne bransoletki, wszę dzie jedzenie i picie. Drugi to Grant Oasis, ró wnież pię ciogwiazdkowy.
Dwa czteropię trowe statki na oceanie w formie podł uż nych, pustych w ś rodku piramid, każ da o numerach 200, na prawo i lewo od ś rodka. To strefa Grand Oasis plus i jeden z tego samego statku, ale dł uż szy i sześ ciopię trowy, poł oż ony z przodu po prawej, 500 numeró w, to po prostu Grand Oasis. Budynek numer 4, pią te i szó ste pię tro należ ą do kategorii Grand Plus. Urlopowicze noszą niebieskie bransoletki. Status: „tylko all inclusive”, jedzenie i picie prawie wszę dzie. I wreszcie samo ś wiatł o Oasis, czyli ś wiatł o. Cztery gwiazdki, fioletowe papierowe bransoletki! . Ten sam ogromny dom - statek - piramida z 500 numerami, po lewej stronie z przodu, znowu pusty! wewną trz, to znaczy wszystkie pokoje po bokach i drzwi otwierają się na jedną ogromną salę . To jest budynek numer 2. Tutaj bę dziesz zakwaterowany. Status wczasowiczó w: „brak statusu” lub „tylko patrzę ” lub „i kto ostatni pije lub je”. To oczywiś cie ż art. Jak na cztery gwiazdki, jedzenie tutaj jest doskonał e i urozmaicone.
Urlopowicze z dzieć mi nie bę dą mieli problemó w z wyż ywieniem dziecka. Rano zawsze ś wież o wyciś nię ty sok pomarań czowy, kakao, kawa, owsianka, naleś niki, naleś niki, jogurt, omlety. Zawsze jest duż o owocó w, warzyw, ró ż nych ulubionych przez dzieci makaronó w, ziemniakó w, ryż u, sera, mię sa, ryb, kurczaka, herbaty i wielu innych. Spoś ró d 25 punktó w gastronomicznych moż na odwiedzić dziewię ć , z któ rych dwa mają bufet, na 27 baró w drzwi są otwarte w dziesię ciu. Podczas odprawy opowiedzą ci wszystko szczegó ł owo i podadzą kartę , do któ rej moż esz się udać i gdzie powiedzą „przepraszam”. Nie kł amią o kolejkach w restauracjach. Okoł o 1600 pokoi, ś rednio dwie osoby, to okoł o 3000 wiecznie gł odnych turystó w. Koniecznie trzeba stać wieczorem w kolejce. Oczywiś cie nie! Kto wstał pierwszy, to i kapcie. Ś niadanie zaczynał o się o 6.30 rano, na ś niadanie był y kolejki od 8.30. Na lunch, któ ry zaczą ł się o 12.30, kolejkę widział em tylko raz. Kiedy lał ulewny deszcz i zawió zł wszystkich do restauracji.
I tak wczasowicze z Ameryki Pó ł nocnej i Poł udniowej jedli burgery i kanapki, polewają c je duż ą iloś cią piwa lub coli, wielu bez wychodzenia z basenu. Reszta nie opuszczał a plaż ani nie jeź dził a na wycieczki. Kolacja rozpoczę ł a się o 18:30 i trwał a do 22:30. I zawsze do 21.00 był o wystarczają co duż o pustych stolikó w. Pó ź niej przybiegli studenci - alkoholicy, aby zatankować przed wieczornymi rozrywkami.
Kolejnym przywilejem posiadaczy czarnych i niebieskich, ale nie fioletowych bransoletek był o to, ż e od 9.00 do 18.00 mogli korzystać z dobrodziejstw dwó ch kolejnych hoteli systemu Oasis poł oż onych na tym samym wybrzeż u. W jednym z nich na pewno moż na cieszyć się ką pielą w spokojnej przestrzeni oceanu bez fal.
Teraz na co trzeba się przygotować , czego nie mó wi biuro podró ż y.
Najpierw zasadzka. Zameldowanie w hotelu odbywa się dokł adnie o godzinie 15.
00, nie wcześ niej, a od razu po codziennym locie nie bę dziesz mó gł wpaś ć do wł asnej czystej muszli klozetowej przez dwa tygodnie i wylegiwać się na mię kkim ł ó ż ku. Przydzielono Ci już numery pokoi, moż na je nawet usuną ć , ale klucze nadal bę dą wydawane o godzinie 15.00. Takie zasady. Jeś li przyjeż dż asz rano, to odprawiasz bagaż w przechowalni bagaż u przy wejś ciu do gł ó wnego budynku, odbierasz numery i idziesz przodem na odprawę z cał ym tł umem. Tam wszystko powiedzą i kompetentnie wyjaś nią rosyjscy administratorzy, w naszym przypadku Natalia i Jarosł aw. We wszystkich obiektach wydadzą kartę hotelową i wyś lą na bezpł atne pł ywanie do godziny 15.00. Zaczą ł się odpoczynek. Ale zaczę ł o się w dż insach i tenisó wkach. Otworzyliś my walizki, przebraliś my się w letnie ubrania i przed obiadem wyruszyliś my na rekonesans. Rada. Komplet szortó w, koszulek, ką pieló wek, kostiumó w ką pielowych, klapek dla cał ej rodziny na wierzchu w jednej walizce. Istnieje ró wnież rę cznik lub szlafrok do stworzenia parawanu.
Jeś li szybko odbierzesz bagaż po przylocie, bę dziesz miał czas na przebranie się dla cał ej rodziny nawet na lotnisku. A teraz poł ą czył eś się z tł umem wczasowiczó w, tylko jeszcze nie ubranych, ale wszę dzie masz prawo, jak czek w istach.
Najpierw pojechaliś my nad ocean, do któ rego wł aś ciwie dotarliś my. To szeroka, kilometrowa plaż a, prawie biał y piasek w ogó le nie pali stó p, jak na przykł ad w Turcji czy Egipcie latem w poł udnie, gdzie moż na tylko w kreseczkach poruszać się od cienia do cienia. Tutaj piasek jest mię kki i wygodny, od razu chce się na nim leż eć . Nie piasek, ale piasek.
Zasadzka numer dwa od razu na nas spadł a, a my podziwialiś my zasadzkę numer trzy - to wiatr i wrzą cy ocean. Nie czytaliś my recenzji i nie byliś my na to gotowi. Wiatr tutaj jest zawsze jak w Safadze w Egipcie, raju dla latawcó w i windsurferó w. Wiatr od silnego do bardzo silnego. Ale w cią gu dnia jest ciepł o, a nie gorą co. To jest plus! Wieczorem był o chł odno od wiatru, nie tylko nad oceanem. Rada.
Przynajmniej dla dzieci weź cie ciepł ą kurtkę lub lekką wiatró wkę , nawet jeś li wedł ug prognoz jest to plus 28 w dzień i plus 26 w nocy.
Ale ocean nie tylko się martwi i kipi, ale oddycha. Fala toczy się jedna po drugiej, z pianą i hukiem, a samo pł ywanie, jak na Kubie w Varadero w lazurowej, spokojnej tafli oceanu, też się nie sprawdzi, zwł aszcza z dzieckiem. Od razu przebudowaliś my i kieł basę z có rką.11 lat, a czasem z ż oną na wybrzeż u! , tylko na falach przybrzeż nych. Był y peł ne siniakó w i guzó w, zawsze z peł ną gł ową i peł nymi spodenkami piasku. W cią gu 14 dni naszych wakacji ocean poł kną ł i wcią gną ł w piasek dwa okulary przeciwsł oneczne, trzy okulary pł ywackie, trzy chusty na gł owę , dwie gumki do wł osó w, jedną czapkę z daszkiem i prawie poł kną ł szorty ką pielowe, któ rych sznurowadł ach zapomniał em zawią zać . Cudem tylko okulary przeciwsł oneczne zdoł ał y uratować dotykiem.
Wszystko dzieje się bardzo szybko: fala bije, coś jest zdmuchiwane, rzucasz na to poż egnalne spojrzenie, a cofanie się fali pochł ania wszystko jak przepaś ć . Rada. Bez okularó w na oczy i wł osy, bez okularó w pł ywackich na czole, zdejmij chusty, zapinaj sznuró wki na spodenkach. Nie wspinaj się z uszkodzonym plecami. Na wybrzeż u są spokojniejsze miejsca, gdzie fale są mniejsze, aż do uspokojenia. Jedź autobusem R1 lub R2 do Playa Caracol lub Playa Tortugas. Są mał e publiczne plaż e z pł atnymi leż akami i parasolami. Ale poszliś my do pokoi hotelowych. Wybrzeż e i piasek są wszę dzie pań stwowe, ale z leż akó w moż na korzystać tylko z bransoletką z pobliskiego hotelu - w podł ogę zaglą da ratownik. Pokazawszy trochę sprytu i umieję tnoś ci, powoli przyzwyczajasz się do leż akó w i cieszysz się dobrym odpoczynkiem. Znajdź mapę okolicy, nawigacja bę dzie ł atwiejsza. Moż na go pobrać online. Moż esz zejś ć na dó ł w Piramidzie, są tam stoliki biur podró ż y, w tym Anex.
Moż esz naprzeciwko hotelu, po drugiej stronie ulicy, trochę w lewo, przy przystani, gdzie w zatoce z krokodylami znajduje się wypoż yczalnia ł odzi.
I chyba najważ niejsza rada. Nie pró buj pł ywać w gł ę binach oceanu, tylko wzdł uż wybrzeż a i w pobliż u. Pró bował em i tylko dokł adał em do skarbca osobistych niepowodzeń . Czasami fale są bardzo silne, nawet przy podejś ciu uderzają o siebie i wydają się eksplodować z potę ż nym rykiem i wznosić się jak gó ry. A na brzegu są po prostu rozbierane. Czasami ciszej. Są nawet ł odzie ze spadochronami. To był taki dzień , w któ rym popł yną ł em. Kilka dni wcześ niej dziecko i ja koł ysaliś my się na falach przy brzegu, gubią c rzeczy. A jakiś zupeł nie niesportowy obcokrajowiec popł yną ł trochę dalej w gł ą b lą du, zupeł nie nic i spokojnie tam pł yną ł . Po pewnym czasie krzykną ł pomoc, ledwo sł yszalny z powodu szumu fal. Po raz kolejny już krzykną ł na pomoc, jak tylko mó gł.
Sł yszał em i chciał em biec, ale wtedy pojawił o się dwó ch ratownikó w, wycią gną ł pł etwy jak pocisk i przygotował się do rzucenia w otchł ań z bojami ratunkowymi przywią zanymi do nó g. Doś ć szybko wycią gnę li go na brzeg, naprawdę przestraszonego i wyczerpanego. Ale nie jestem takim sł abeuszem, przyjaź nię się z wychowaniem fizycznym, chociaż pierwszy piasek już zaczą ł się kruszyć . Każ dego dnia był o znacznie wię cej przypadkó w, w któ rych wczasowicze pł ywali tylko z pomocą ratownikó w, a raz pł ywak został uratowany z ł odzi. Zaję ł o mi to bardzo daleko. Widzó w był a peł na plaż a. Ale to mnie nie powstrzymał o. Moja ką piel był a już dobrze zaplanowana. Cał kowicie wierzył em w swoją sił ę . Codziennie pł ywał em w oceanie wzdł uż brzegu, ale zawsze moż na odpoczą ć , gdy fala się przewró ci, napije się lub po prostu zmę czy. Zrobił em prosty test. Jeś li po prostu odpoczywasz na przybrzeż nych falach, zawsze jesteś zdmuchnię ty w jedną stronę wzdł uż wybrzeż a.
Po pewnym czasie moż na się po prostu zgubić , bę dą c na plaż y innego hotelu. Pł ywał em pod prą d. I pł yną c po stu metrach, w rzeczywistoś ci przesuną ł się okoł o dziesię ciu metró w, ale mimo wszystko, jak silnik wysokoprę ż ny pod gó rę , powoli wiosł ował do przodu. Jeś li nadal jesteś zachwycony, zdecydowanie nie musisz pró bować pł ywać . W tym czasie zaczą ł em odpł ywać od wybrzeż a, ale też wzdł uż . I jakoś niepostrzeż enie wylą dował w oddali, z któ rego wszyscy są ratowani. Ratownik gwizdną ł . Machną ł em rę ką , ż e wszystko w porzą dku i popł yną ł em na brzeg spokojnym, miarowym peł zaniem. Cię ż ko gadaliś my, ale wszystko jest pod kontrolą . Dopiero teraz brzeg się nie zbliż a. Zwię kszona prę dkoś ć i uczucie zmę czenia. Lekkie mrowienie w klatce piersiowej. Postanowił em wyrwać się na sprint, a oddech dosyć szybko się skoń czył i przynió sł najpierw prawą , a potem lewą nogę . Tutaj naprawdę schrzanił em sprawę . Odpoczywał em z aparatem w ramionach i od razu stracił em wszystko, co osią gną ł em - znó w był em daleko w oceanie.
Bał am się , ale bardzo wstydził am się krzyczeć na pomoc. Rodzina był a na brzegu, a od strony brzegu wydawał o mi się , ż e wł aś nie trenuję . I nie toniesz. Jesteś po prostu bezradny. Ratownik przepł yną ł sam, nie czekają c na woł ania o pomoc.
- Wszystko w porzą dku?
-Es.
-Pomoc.
-Ale.
Och, jak bardzo pragnę ł am, ż eby mnie uratował ! Zbawiciel wskazał ostro w stronę brzegu i popł yną ł naprzó d, na pewno znają c tor wodny. Szedł em peł zają c na rę kach, pomagają c sobie skamieniał ymi nogami resztką sił . Rę ce też zaczę ł y zawodzić , naprawdę zabrakł o powietrza. Strach i nieobecnoś ć Corvalola był y bardzo niepokoją ce. I oto upragnione dno. Natychmiast po otrzymaniu mankietu od dobroczyń cy wymamrotał em „przepraszam”. Był em tak zmę czony, ż e nie mogł em wstać na drż ą cych nogach i po prostu dyndał em w falach przy brzegu, zmywają c resztki strachu z moich szortó w. W wieku 50 lat nie jestem już koniem morskim. I nawet gdyby wró cił a dawna odwaga, to już bym nie ryzykował . Ocean jest silniejszy.
Wydany dzisiaj, nie jutro. Oczywiś cie wszystko powiedział swojej ż onie. Werdykt jest prosty – jesteś idiotą . Zbliż ał o się do wyjazdu. Có rce nie pozwolono już wejś ć do oceanu, z dala od grzechu. Tak, ona tak naprawdę nie wpadł a w panikę . Bardziej interesował ją basen. Chociaż woda w oceanie był a wyraź nie cieplejsza niż we wł aś ciwym basenie. Nie polecam odwiedzać lewego, ale o tym poniż ej.
Ogó lny teren hoteli jest warunkowo podzielony na dwie czę ś ci, z któ rych każ da ma wł asny duż y basen w kształ cie zygzaka z pł ynnymi wejś ciami dla dzieci. Odpoczywaliś my i pł ywaliś my w prawo. To strefa Piramidy i Wielkiej Oazy. Tylko tutaj nie jesteś nalany, ani alkoholikiem, ani bez. Ale moż esz opalać się na dowolnym leż aku o dowolnej liczbie gwiazdek, nawet na twardym, a nawet mię kkim na cał ym terytorium. Opró cz szerokich „ł ó ż ek hawajskich”. A potem czasami pó ź nym popoł udniem podziwialiś my pię kno oceanu, leż ą c na nich i nikt nas nie zawió zł . Rada.
Najlepsze mię kkie miejsca, gdzie w cią gu dnia poż ą dane jest zaró wno sł oń ce, jak i cień , znajdują się na wprost wyjś cia na basen z Piramidy, za budką z pł etwonurkami i rę cznikami, po lewej stronie szerokiego okrą gł ego kwietnika z palmą drzewo w ś rodku. Tuż przy basenie, na wł asnej, prywatnej wyspie.
Na oceanie najlepsze miejsca znajdują się w gł ę bi plaż y, pod grzybami i palmami. Zawsze wstawał em wcześ nie i do 8.00 zajmował em najlepsze miejsca albo na plaż y, albo przy basenie. Opró cz rę cznikó w hotelowych zawsze zostawiaj na zaję tych przez siebie leż akach rzeczy osobiste: rę czniki, stroje ką pielowe dla dzieci, ksią ż ki, puste torby i inne. Jest prawie pewne, ż e nikt nie wkroczy. A rę czniki czasami po prostu odlatują . Przy basenie w pobliż u palm są kamienie do wyciskania, a na brzegu moż na to naprawić duż ymi plastikowymi spinaczami do bielizny kupionymi wcześ niej. I nie parkuj bezpoś rednio pod palmami kokosowymi. Upuś cił em dwa kokosy. Cudem nikt nie został ranny. Zdecydowanie nie moż esz pozbyć się guza.
Teren cał ego kompleksu hoteli jest bardzo pię kny i zielony. Pomię dzy „Piramidą ” a basenem znajduje się szykowny staw z ł awicami najpię kniejszych zł otych wielobarwnych ryb, o wielkoś ci od dł oni do pię ć dziesią tki. Nieustannie po każ dym posił ku chodziliś my je karmić . Spektakl nie do opisania urzeka zaró wno dzieci, jak i dorosł ych. Ryby spotykają cię po drodze, tylko ich gł owy z otwartymi pyskami wystają z czystej wody. Spó ź nialscy, zdyszani, podpł ywają ze wszystkich stron. Sam proces karmienia to wielowarstwowa walka kilkuset kolorowych ryb z takim pluskiem i hał asem, jakby woda się gotował a.
Terytorium zamieszkują ró wnież dziwaczne pawie. Dzieci też biegał y, ż eby je nakarmić . Jedzą prosto z rą k. A wieczorem wlatują na drewniane belki nad ś cież kami i siedzą tam jak kurczaki na grzę dach, co jakiś czas bombardują c przechodzą cych pod nimi wczasowiczó w.
Jaguany ró wnież czę sto wypeł zają , by wygrzewać się na sł oń cu, od mał ych jaszczurek po przyzwoitych brontozauró w. My też ich nakarmiliś my. Jedzą wszystko: banany, mię so, ser i kieł basę.
Wszystko, czego nie zjadł y pawie i yaguny, zjadają miejscowe mał e gawrony, któ rych ogony są stale krzywe od wiatru.
Wszystko to jest bardzo interesują ce dla dzieci. Kolega powiedział , ż e zwierzę ta w hotelu nie mogą być karmione. Osobiś cie nie widział em ż adnych specjalnych Achtungó w i nikt nas nigdy nie zawió zł , chociaż wielu nas karmił o.
W hotelu znajduje się dobry klub dla dzieci angloję zycznych, a ż eby mieć trochę czasu dla siebie, moż esz oddać swoje dziecko w dogodnym dla siebie czasie od 9.00 do 17.00, po uprzednim zapoznaniu się z rozkł adem dnia ró ż nych zaję ć i wybraniu najciekawszych te. Wszystko jest ogrodzone i zacienione.
Czasami widzieliś my, jak radoś ni animatorzy zabawiali wczasowiczó w w cią gu dnia. Jak mał e programy.
Kategoria wypoczynku w tym hotelu to „Aktywnoś ć ”. To zasadzka numer cztery.
Activi tutaj w maksymalnej moż liwej formie. Oznacza to, ż e mł odzież z Ameryki, Meksyku, Kanady, Kolumbii i innych osó b przyjeż dż a tu tylko po to, aby pić.24 godziny na dobę . W cią gu dnia wszystko to dzieje się w strefie lewego basenu. Poszedł em tam zobaczyć . Piją wszę dzie: w barach otwartych, w barach zamknię tych, na leż akach, przy basenie, w samym basenie wydaje się nawet pod wodą . Hał as, buczenie, muzyka, krzyki, krzyki. A przy barze w samym basenie, w wodzie, wyró ż niają się jednocześ nie setki piją cych, jedzą cych i krzyczą cych osobnikó w ró ż nej pł ci i narodowoś ci. Nie opuszczają basenu przez cał y dzień . Piją i bez wą tpienia sikają wł aś nie tam. A ten pijany obszar do pisania ł ą czy się z cał ym lewym basenem, w tym z obszarem dla dzieci. W nocy, są dzą c po zapachu, wlewa się do niego wiadra wybielacza. Ale nie musisz tam iś ć . Tylko na wycieczkę.
Ale wieczorem cał a ta pijana i krzyczą ca masa przenosi się do twojego budynku drugiego, a jak się pó ź niej okazał o, do budynku czwartego, ż eby przygotować się na nocne picie w barach.
I tu już się nie da ukryć , nie chować się . Albo krzyki, trzaskanie drzwiami - wszystko to odbija się echem na wszystkich pię trach, ponieważ nie ma mię dzy nimi sufitó w, jedna wielka, buczą ca jaskinia. A jeś li po upalnym dniu przed obiadem marzysz o odrobinie spokoju w chł odnym pokoju, to raczej ci się nie uda. To znaczy oczywiś cie moż esz się poł oż yć , ale nie ma ciszy. O jedenastej wieczorem wię kszoś ć tego tł umu wpada do baró w. Moż esz sł odko zasną ć , ale o drugiej w nocy pierwsze upiory wypeł zają z krat i bankiet trwa. Na ró ż ne sposoby, z ró ż nym hał asem i powodzeniem, do pią tej rano. Prowadzenie jest praktycznie bezuż yteczne, ponieważ ź ró dł a hał asu są rozproszone od pierwszego do pią tego pię tra i na cał ej dł ugoś ci budynku. A zatyczki do uszu niewiele pomagają . Potem masz sł odki sen, nie na dł ugo, bo sł oń ce wstał o o 7.15. Musimy wcześ nie zjeś ć ś niadanie i poopalać się.
A wtedy wszystkie normalne miejsca na plaż ach z pó ź nym przebudzeniem bę dą zaję te.
Na począ tku nie mieliś my szczę ś cia. Dostał em pokó j na trzecim pię trze obok centralnej klatki schodowej i windy, do któ rej wszyscy mieszkań cy statku tł oczyli się gł oś no dzień i noc - w domu. Drzwi pokoju nie zamykał y się szczelnie i miał y okoł o dwó ch centymetró w przerwy na gó rze. Jak się pó ź niej okazał o, drzwi są takie prawie wszę dzie: szczelina na gó rze, szczelina na dole, szczelina z boku, drzwi z ł ukiem, drzwi ze ś migł em. Jakby drzwi był y zawsze uchylone, aby uzyskać bardziej efektowny efekt dź wię kowy. Przed pó jś ciem spać uszczelniliś my te pę knię cia rę cznikami plaż owymi i nie jesteś my sami, jakby przygotowują c się do inwazji zombie. Balkon pokoju wychodził na ulicę , na zatokę . Swoją drogą widok z balkonu jest nawet bardzo pię kny, jakby patrzył na morze. W tym budynku praktycznie nie ma udanych cichych pokoi, choć by te wychodzą ce na ulicę , bliż ej koń ca statku, liczą od 60 do 50. Otwarty balkon nie chroni przed hał asem z wnę trza.
Na ulicy z ró ż nym natę ż eniem, w zależ noś ci od lokalizacji pomieszczenia, szumi i trzeszczą systemy wentylacji i klimatyzacji. Wszystkie pokoje z widokiem na basen naraż one są dodatkowo na hał as z nocnych dyskotek i baró w, a takż e krzyki i ora przemieszczają ce się mię dzy punktami rozlania pijackiej masy.
Potem mieliś my szczę ś cie. Gdy hotel był zapeł niony w 98 procentach, trzeciego dnia odpoczynku udał o nam się przenieś ć do czwartego budynku, strefy Grand Oasis, z dala od dyskotek i tanich baró w. Był o tu naprawdę ciszej, a nocą skakaliś my znacznie rzadziej. Trzecie pię tro. Okna wychodził y na ulicę . A szum czterech potę ż nych turbin klimatyzacji, podobny do szumu turbiny samolotu, drugiego dnia mieszkania w tym pokoju zupeł nie przestał irytować . Przypomniał nam nawet ryk oceanu. Celowo otworzyliś my drzwi balkonowe, by na ich tle nie sł yszeć krzykó w pijanych wariató w. Ale nasza radoś ć był a kró tkotrwał a.
Dziesią tego dnia dwutygodniowego urlopu w hotelu zamieszkał a mró wka kolumbijskich nastolatkó w. Wcześ niej, kot Yoshkin, wydawał o się , ż e nie osiedlili się , ale tutaj coś osiedlili i w naszym budynku też . A co z tymi, wś ciekajmy się , pijmy i walczmy. To tutaj zaczę ł o się najbardziej „ciekawe”. Ci poważ ni mł odzi Amerykanie, któ rzy wcześ niej byli hał aś liwi, na swoim tle byli cichymi anielskimi owcami. To szarań cza przyleciał a w postaci szesnasto- osiemnastolatkó w, wł aś nie oderwanych od maminsynkó w matki, wyrywają c się , popisują c przed sobą i kompletnie niezdolne do picia. Zostali zdmuchnię ci z gł owy. Pierwszej nocy, wraz z innymi, mniej pijanymi i starszymi amerykań skimi studentami, rozproszyliś my ich, rozmazaliś my w dzicz i wcale nie byli przy zdrowych zmysł ach. Krzyczeli na korytarzach, krzyczeli z balkonó w, krzyczeli w pokojach. Ale szybko stracili sił y z powodu iloś ci wypijanego alkoholu i wcale się nie opierali. Do rana ucichli ogniskowo i kolejno zasypiali.
Nastę pnego ranka wejś cie do Piramidy został o zablokowane ze wszystkich stron pł otami i ustawiono dwó ch straż nikó w, aby zabawne dzieci nie dostał y się do hotelu VIP.
Znowu nie mamy szczę ś cia. Chociaż wielu wczasowiczó w, któ rzy przyjechali z nami i zatrzymali się w drugim budynku w niektó rych miejscach, nie mogł o w ogó le zasną ć . Drugi korpus był w peł nej okupacji. Drugiej nocy w pokoju nad nami zaczą ł się chaos: coś spadł o, zagrzechotał o, poruszył o się . Poszedł em na gó rę . Dwa ciał a upadł y, dwa pozostał e, wcią ż przy zdrowych zmysł ach, pró bował y przywró cić je do pozycji pionowej. Mó j pierwszy wpis w ł amanym angielskim, taki jak:
- pliz, dzieci, poś lizg, ale pij itp. Są to:
- Przepraszam przyjacielu.
Uś ciski, uś ciski dł oni. Zerwijmy przyjació ł . Trzy minuty pó ź niej wszystko się powtarza z nową energią . Przy takim hał asie posił ki przybył y na czas. Moja có rka wyskakuje z ryku.
Drugi wpis, ani jednego angielskiego sł owa, standardowy rosyjski slang bez przerw, gaś nica w rę kach i spokojnie na koń cu:
-pię ć , telefon, wolny, tu.
Na to sł owo wszyscy rozpierzchli się do ł ó ż ek, nie kontynuują c. Zł oż ę wniosek patentowy. Już z nami nie zadzierali. Ale ciał a peł zają ce rano znowu spadł y i coś upuś cił y. Każ dego wieczoru, przed pó jś ciem do baró w, jeszcze na wpó ł pijane stwory zbierał y się na podł ogach na począ tku korytarzy przy schodach i po chwili stopniowo szł y do ataku. Od drugiej w nocy byli już pijani jak wkł adka do butó w i w zasadzie wszystkie obł ą kane istoty czoł gał y się z powrotem iw tych samych punktach przy schodach rozpoczę li hał aś liwy rozwó d o ł ó ż ka. Najwyraź niej ktoś pamię tał numer jego pokoju, co został o odnotowane przez gł oś ne krzyki i pohukiwania. Czasami trę bacze podjeż dż ali i wysadzili coś takiego:
- Ś pij, ś pij, na oddział ach!
- Za paź dziernikowcó w i chł opakó w!
Ale chł opaki nie drgnę li.
Wtedy musiał em pomó c. Po rozpakowaniu starannie zapieczę towanych drzwi podszedł em do tych chichoczą cych nastolatkó w ze sł owami:
- Drodzy panowie, jeś li nie macie nic przeciwko, bylibyś cie tak mili, aby wyś wiadczyć mi przysł ugę i szybko się stą d wydostać . No lub prawie tak. Panowie o dziwo nie zastraszali, a czasem nawet zaczę li gł oś no się skradać . Ale o trzeciej lub czwartej nad ranem do punktó w rozwodowych podcią gano nowe, odurzają ce pó ł ki. A wszystko zaczę ł o się od począ tku. Już ż ał ował em, ż e przeprowadziliś my się do innego budynku. Byliś my tu jedynymi Rosjanami. Stoczył em nieró wną walkę ze zł ymi duchami sam, bez wsparcia rodakó w zaję tych w drugim korpusie. Có ż , przynajmniej jedna z importowanych rodzin przyszł a mi z pomocą ! I został em wysł uchany. W tym czasie moje sił y dyplomatyczne był y cał kowicie wyczerpane.
Po ponownym wyjś ciu na pole bitwy iz trudnoś cią z utrzymaniem mojej rozwś cieczonej ż ony w pokoju, zaczą ł em grzecznie krzyczeć z progu moich drzwi, ż e mó wią proszę , zamknij się . Ale pasoż yty wykształ cił y już na mnie odpornoś ć i przestał y traktować mnie poważ nie. Na te wszystkie krzyki, z pokoju naprzeciwko wyszedł zaspany, silny, ciemnoskó ry przyjaciel. Najwyraź niej chciał też cichej potknię cia. Rozł oż ył em ramiona i wskazał em na dzikusó w. Skiną ł mi gł ową i uderzył mnie w dł oń . Zauważ , ż e tego nie sugerował em. Podchodziliś my z dwó ch stron, ró wnoległ ymi korytarzami, do gwał townego tł umu nastolatkó w, któ rzy z jakiegoś powodu byli dzisiaj szczegó lnie zrozpaczeni. Nawet burzliwe przemó wienie amerykań skiego przyjaciela walczą cego nie odniosł o ż adnego skutku, obelgi wyraź nie spadł y z czę stym uż yciem litery f. Nastę pnie uż ywano klapsó w, pchnię ć , pę knię ć , szturchnię ć , mankietó w. Co najmniej dwa ś rodkowe palce był y zwinię te i wyrzucone w naszą stronę.
Wyglą dał o to już na konflikt, z coraz wię kszą liczbą uczestnikó w z obu stron. Pijane dziewczyny krzyczał y, moja ż ona skarcił a kogoś , nie dobierają c sł owa, a mimo to spieszą c mi z pomocą . Podwijają c rę kawy i uż ywają c wulgarnego ję zyka, Rosjanie, któ rzy ską dś powstali, przystą pili do ataku. Sytuacja wyraź nie wymknę ł a się spod kontroli. Pomó gł mojej nowej ż elaznej towarzyszce gaś nicy. Tł usty strumień masy proszkowej natychmiast zgasił pł omienie wojny. W samą porę przybyli straż nicy, chwilowo wstrzymują c ochronę stref VIP i nocne wył apywanie pijanych ciał z basenu oraz ludzi w czerni z odznakami na kurtkach, oczywiś cie przedstawicieli administracji. Na samym począ tku negocjacji usł yszał em sł owa „la policia”. Niedostateczna mł odoś ć rozwiał a się jak wiatr. Podobno ich nadmierna aktywnoś ć był a spowodowana nie tylko uż ywaniem alkoholu.
Bardzo spuchnię ty tł um bezsennych i niespokojnych wczasowiczó w, prowadzony przez moją ż onę , rozpoczą ł negocjacje z administracją i w koń cu powiedział jej we wszystkich mię dzynarodowych ję zykach, co myś limy o tych „cudownych” wakacjach w ich „cudownym” hotelu. A ponieważ nie był o ofiar, nic nie był o stł uczone, gaś nica zawieszona na miejscu, a resztki piany szybko usunę li straż nicy, przedstawiciele wł adz nie mieli innego wyjś cia, jak tylko przeprosić i zapewnić wszystkich, ż e nie pozwalają na taką hań bę ze strony mł odzież y nie tylko w strefach VIP, ale takż e w naszych, niestrzeż onych, „ś pią cych” budynkach. Oczywiś cie „uwierzyliś my” i szybko ś wię tują c zwycię stwo, imprezy się rozeszł y. Ale pijani uczniowie nad nami nadal cicho padali i coś upuszczali. Ale to tylko usypiał o. Nastę pnego dnia studenci stali się niesamowicie uprzejmi.
Kiedy przenieś liś my się do innego pokoju w czwartym budynku, prawie wylą dowaliś my w apartamencie i ż yliś my jak ludzie: siedzieliś my na krzesł ach przed okrą gł ym stoł em, piliś my herbatę z cukrem i kawę ze ś mietanką przygotowaną w ekspresie z herbaty ustawić . Ż elazko na desce do prasowania sł uż ył o do prasowania zmię tych rzeczy, któ re przestarzał y się w walizkach. Co zaskakują ce, we wszystkich pokojach był a suszarka do wł osó w.
Ó sma zasadzka. W każ dym pokoju jest sejf, ale zamek z kluczem jest pł atny, tylko 7 dolaró w dziennie. Wię c albo wszystko noszę ze sobą , albo 100 dolaró w dodatkowych wydatkó w w 14 dni.
I wreszcie, moim zdaniem, ostatnią , dziewią tą zasadzką , jest brak tego, do czego wszyscy jesteś my przyzwyczajeni we wszystkich miejscach naszych wakacji - darmowego internetu Wi-Fi. Zapł ać tutaj, a bę dziesz online w cał ym hotelu. Istnieje wiele opcji pł atnoś ci. Jedna z nich to 30 dolaró w na 5 dni na urzą dzenie. To znaczy przez dwa tygodnie kolejne 100 dolcó w.
Rada. Naprzeciw hotelu, nieco w lewo po drugiej stronie ulicy, znajduje się sklep Okso.
Obok jest też kantor wymiany walut po normalnym kursie - za dorala mieliś my 17.8 pesos, a nie jak w hotelu - 16.7 pesos za dorala. W pobliż u znajduje się apteka. W Oxusie moż esz kupić lokalną kartę telefoniczną bez okazywania dokumentó w. To się nazywa karta chipowa. Za 327 pesos, czyli mniej niż.20 dolaró w, masz moż liwoś ć dzwonienia na terenie Meksyku - moż esz zadzwonić do przedstawicieli biura podró ż y i pó ł tora gigabajta internetu. Są też tań sze o mniejszej liczbie bajtó w. Wł oż ył em kartę do mojego gł ó wnego telefonu i bez ponownej rejestracji korzystał em z mojego WhatsAppa, a takż e z Internetu wszę dzie, nie tylko w hotelu. Ale najciekawsze jest to, ż e zapomniał em ustalić limity korzystania z danych mobilnych, a do ostatnich dni odpoczynku przekroczył em przydzielony mi limit pó ł tora koncertu. Ale teraz to 1700 MB i wszystko dział a.
Mó wić i do rzeczy bę dzie cał y czas bez zatrzymywania się . Obejmuje to ró wnież wizytę w fabryce tequili z degustacją produktu. Kolejny dobry sklep, w któ rym moż esz kupić pię kny hamak do swojej wiejskiej rezydencji. Bardzo wygodne i kolorowe. Nie widzieliś my ich na sprzedaż nigdzie indziej. Okazja. Kup wszystkie pamią tki w Chichen Itza. Handluj cię ż ko. Co wię cej, bę dziesz tam pó ź nym popoł udniem, kiedy sklepikarze zaczynają już spasować.
Druga 100-funtowa wycieczka dla cał ej rodziny to wizyta w parku Xplor. Tutaj jesteś cie wł asnymi mistrzami, nie potrzebujesz przewodnika. Bę dziesz samodzielnie pł ywać zaró wno na tratwach, jak i w kamizelkach wzdł uż ciepł ych podziemnych rzek ze stalaktytami i stalagmitami, przejedziesz Jeep Safari przez dż unglę , przelecisz dziesią tkami kolejek linowych nad dż unglą z wiatrem i po prostu wybierzesz się na ciekawy spacer.
Do Pań stwa dyspozycji jest bar z wszelkiego rodzaju ś wież o wyciskanymi sokami w nieograniczonych iloś ciach, a takż e pię ciogwiazdkowa ogromna restauracja w dż ungli pod dachem systemu all inclusive i wszystko jest pyszne. Teren parku jest doskonale zadbany, sposoby poruszania się są przemyś lane. Przybył eś , zarejestrował eś się w ogó lnej kolejce, otrzymał eś heł my z tablicami rejestracyjnymi z chipami i kluczami do sejfó w i gotowe. Jak dotą d jest tylko jedna droga, do centralnego Serca. Od razu wyjaś nię , ż e w kaskach są chipy identyfikują ce zdję cia z tobą . Wszę dzie, na wszystkich torach zostaniesz automatycznie sfotografowany. Uś miechać zawsze. Jest wiele miejsc ze zdję ciami manualnymi. Zbliż yli się , nacisnę li duż y czerwony guzik i wyleciał ptak. Znowu naciskali, naciskali, naciskali ....A już stado ptakó w. Iloś ć zdję ć jest nieograniczona. Nastę pnie pobierasz wszystkie zdję cia ze strony, zgodnie z Twoim kodem, któ ry jest przypisany podczas pł atnoś ci. Moż esz zapł acić przed lub po. Dla trzech, okoł o 80 dolaró w.
Przede wszystkim przebraliś my się w szorty i kostiumy ką pielowe, schowaliś my rzeczy do sejfó w i do Serca. Na loty i wyś cigi moż esz zabrać telefon w przeciwwodnym etui, ale zawsze moż esz pobiec do sejfu. Kolejnoś ć programu jest dowolna, kolejki, jeś li są , są szybkie. Rada. Przed wyś cigami, pł ywaniem i lotami szybko odś wież się w restauracji, w przeciwnym razie moż esz nie mieć wystarczają cej sił y. Na koniec bę dzie czas na spokojny lunch. Odś wież ony, teraz depcz albo do Serca, albo podą ż aj za znakami do począ tku najbliż szego toru. Wszystkie znaki są po angielsku, ale prawie od razu wszystko jest jasne.
Rodzinom z dzieć mi polecam wizytę w parku Xcaret, wycieczkę plus z obiadem. Zawiera florę i faunę z cał ego Meksyku. Dodatkowo odwiedzisz pię kne plaż e, podziemne rzeki, kolorowe pokazy.
Po prostu nie starczył o nam pienię dzy na resztę , nie mniej ciekawe wycieczki. Nawet w najbardziej rozsą dnych cenach wydaliś my na trzy wycieczki ponad tysią c amerykań skich doraló w.
Kró tko o sklepach, któ re moż esz odwiedzić.
La Isla, sklep firmowy, 10 minut dowolnym autobusem w kierunku miasta. Autobusy kursują co minutę . Wszystko jest drogie, ale wedł ug ż ony jest taniej niż w Moskwie, a sprawy mają się inaczej.
Chedraui, produkty z butikó w takich jak Auchan. Kupiliś my pamią tki. Najbliż szy to 20 minut dowolnym autobusem w kierunku miasta, do przystanku Playa Caracol. Moż na poł ą czyć z wycieczką na plaż ę.
Walmart, ubrania, w mieś cie, autobus R2.50 minut.
I wreszcie najwię ksza z nich to Plaza Las Americas. Wszystko jest zebrane. W mieś cie. Aby dostać się okoł o godziny tylko autobusem R2-27. Aby mieć czas na obejś cie przynajmniej solidnej czę ś ci, lepiej wyjś ć zaraz po ś niadaniu. Moja ż ona przyglą dał a się sklepom, a dziecko i ja cicho ję knę liś my:
- A kto tak buduje?
A potem wyszliś my po obiedzie. Wyjazd nie pó ź niej niż o 20.00. Autobus R 27 kursuje co 20 minut w cią gu dnia i raz na godzinę wieczorem.
Ogó lnie rzecz biorą c, drodzy przyjaciele turyś ci! Ty decydujesz. Moż esz bezpiecznie wybrać się tylko do Oazil Grand Plus lub do Piramidy.
A potem z pewnym ryzykiem, ż e obudzi cię wesoł y tł um hał aś liwych dzieci z zagranicy, spacerują cych pod twoimi oknami. Ale nawet to i tak jest lepsze niż spę dzanie wakacji na terenach rekreacyjnych rosyjskiej mł odzież y, któ ra moż e porozumiewać się tylko w zboczonym slangu, niezależ nie od swojego stanu alkoholowego.
Jedno, być moż e, gł ó wne ż yczenie administracji hotelu: oddanie drugiego budynku w cał oś ci na ubieranie mł odych ludzi. Ale czwarta jest dla urlopowiczó w rodzinnych, zwł aszcza z dzieć mi. Meble bę dzie moż na od razu oddać do pomieszczeń tego budynku - nikt inny ich nie zł amie. Wszystkie inne niedogodnoś ci są przypadkowe lub moż na je rozwią zać . I uwierz mi, ocena twojego hotelu natychmiast przejdzie do strefy pozytywnej. Ale, jak udał o mi się zobaczyć , na kontynentach amerykań skich wasz hotel jest już skandalicznie popularny, a garstka rosyjskich turystó w nie sprawi, ż e poczujecie się lepiej.
Chciał bym bardzo podzię kować rosyjskiej obsł udze hotelu Natalii i Jarosł awowi, któ rzy zawsze przychodzili z pomocą w trudnych i kontrowersyjnych sytuacjach i nie lekceważ yli ż adnej proś by każ dego urlopowicza z naszego otoczenia. I zawsze sympatyzowaliś my z faktem, ż e rozwią zanie niektó rych problemó w był o naprawdę poza ich mocą.
Pozdrawiam i ż yczę wszystkim powodzenia!
Ł omow Igor
05 marca 2018 r.