Мы в Шри-Ланке были во второй раз.
После перелета Киев-Дубай-Коломбо прибыли рано утром.
Гид от Join Up встретил нас и попросил постоять в сторонке минут 5-10.
Летели с Киева где уже было прохладно, одеты в спортивные костюмы. По прилету в жаркий влажный климат конечно очень хотелось добраться до отеля, чтобы скинуть с себя одежду. Помогло, что взяли с собой в ручную кладь шлепки. Сняли кроссовки - чуть полегчало))) Десятью минутами, конечно, не обошлось и в итоге в микроавтобус нас усадили спустя час. Пока стояли на улице дожидаясь когда же рассадят по всем автобусам других туристов в другие отели в голове была мысль, что надо таки было брать индивидуальный трансфер. Так что рекомендую уточнить этот момент у Вашего турагента.
В отеле нас встретили прохладными напитками и холодным влажным лицевым полотенечком, что было очень приятно)
Расселили довольно быстро. Сначала предложили номер, выходя из которого видно кладбище и балкон с видом на довольно большую стену. Мы вежливо отказались от номера. На что получили ответ, хороший номер нужно ждать выселения других жильцов. Сказали, что будем ждать. В результате минут через двадцать нам предложили еще один вариант- намного удачней и мы остановились в нем.
Номер просторный, с частичным видом на океан и бассейн, с уютным балконом.
Лежаки в отеле. Тут у них налажен целый бизнес. Пустые деревянные лежаки стоят во многих местах, не все под зонтиками. Если солнечный день, то место нужно бы занять. Это с удовольствием делают работники бассейна, которые отвечают за пляжные полотенца и матрасы. Они спрашивают где Вам завтра занять место и за символичную премию в 200 рупий за 2 места с удовольствием расстелят где нужно полотенечки, положив свой крем, футболку или что-то еще, напоминающее, что место уже кем-то занято. Так в первый день мы ходили в поисках лежаков в хороших места, а они все заняты и при этом народу никого)))
Коконаты. Предлагают те же работники бассейна, хотите те, что просто пить, хотите те кокосы, что можно пить, а потом еще его Вам почистят, чтобы съесть мякоть. За два кокоса попросили 2 доллара. У местных за забором это в 2 раза дешевле. 100 рупий/кокос.
Питание. Все очень вкусно, сытно. Десерты, фрукты, мясо, рыба, супы. Каждый день мы наедались досыта. Услужливые официанты помогают открыть двери, сесть за стол, быстро принимают заказы на напитки и обслуживают.
Развлечения. На территории есть баскетбольная площадка, проводятся занятия йогой, аквааэробика и т. д. Для семейного досуга - норм.
По вечерам в фойе часто играет живая музыка, что очень приятно. Несколько раз живая музыка была на ужине в ресторане.
Темнеет довольно рано в этот период (октябрь), так что в 18.00 уже темно, по территории особо не разгуляешься, т. к. фонари вроде есть, а света вроде нет. Пытались побродить по территории, но быстро свернули эти начинания.
Океан. Мы не стали счастливчиками, которым повезло с погодой и получили по полной все минусы "не сезона"... Волна, волна, волна. В океане мы не покупались. Выходили только иногда помочить ножки. Океан грязный. Местные говорят, что недалеко впадает река. Сейчас сезон дождей, воды очень много и всю грязь несет в океан. В итоге все время прибивало какие-то палки, старые кокосы, бутылки, ведра и другую грязь, которой так много здесь... Печалька, а вода конечно теплая... Вернуть бы время назад - мы бы брали путевку в Хиккадуву или Галле, где есть возможность покупаться в это время года в океане.
Пляж. Он здесь муниципальный, отель не имеет отношения к пляжу и отгорожен от него невысоким заборчиком. За ним куча местных мужчин и женщин наперебой пытаются захватить твое внимание, предлагая массажи, обеды, экскурсии и т. п. Заходить на территорию отеля они не имеют права. Общайтесь с ними, они приятные люди и будут рады если Вы к ним обратитесь. У них есть свой негласный порядок общения с отдыхающими. У каждого свой номер и подходят к выходящим за заборчик по своей очереди. Повезло - и Вы его клиент, не повезло - ждет когда придет его очередь в следующий раз. Поначалу конечно это пугает, кажется, что их толпа и всем что-то нужно от тебя, но потом, привыкаешь и они уже не кажутся такими страшными)))
Экскурсии. В Шри-Ланке нужно побывать везде, т. к. только путешествуя по этой удивительной стране можно полюбить ее всей душой и хотеть сюда вернуться. Да, иногда тяжело, т. к. поездки здесь переносятся сложно (это Вы почувствуете когда будете ехать в отель с аэропорта.. ))) Но оно того стоит. Черепашья ферма в Бентоте, слоновьи питомники, Канди с чайными плантациями и т. д и т. д. С отельным гидом (Тарангом) мы не ездили, он не внушил нам доверия. Ездили с бичбоем Ишуя. Ребята, что отдыхали здесь чуть раньше нас рекомендовали Дени (его кафе расположено при выходе с отеля на рецепции, идете направо, доходите до ближайшего перекрестка и еще раз направо), Бони (его кафе при выходе с отеля на пляж, первое справа - Русалочка). Ишуя, с которым мы ездили, также работает с Бони. Не ездите с Валерой, с ним плохо...
Цены. Здесь нужно торговаться!!! Если не торгуетесь - они смотрят и без зазрения совести называют высокие цены. Если торгуетесь- всегда сможете снизить цену.
На тук-туке (примерно за 300 рупий) можно доехать до местного городка Калутару, попасть в местный знаменитый буддистский храм, купить фрукты, которые на подают в отеле (мы все время брали мангустины).
Животные. Мы ощущали себя словно в минизоопарке. Повсюду снуют игуаны, бурундуки, какие-то птички. На выходные по центральной аллее проводят слониху. С ней можно сфотографироваться, покататься ( конечно платно). Бурундуки любят есть с рук. Так что запасайтесь с дома семечками, они будут благодарны. Мы не знали и не привезли их с собой, потому приходилось брать на завтраке мюсли (его они тоже едят). Потом попали в минимаркет, купили там арахис и до конца отпуска кормили их орешками.
Из больших минусов отеля. Здесь вороны, их много, невыносимо много. Они все время каркают, иногда даже шума океана не слышно из-за их карканья. Говорят, что иногда здесь устраивают салют, чтобы спугнуть их, но на наше время не пришлось и мы были вынуждены ежедневно лежа у бассейна слушать этот невыносимое карканье. Они не стеснялись купаться с нами в бассейне, воровать все, что лежит у Вас на лежаке без присмотра, срать на лежащие полотнеца(((( Так что шум прибоя можно спокойно послушать только вечером, когда они спят)))
И напоследок. Местные спрашивали у нас привезли ли мы водку и шоколад. На наши вопросительные взгляды говорили, что водки у них просто нет, а шоколад у них не сладкий и просили передать, чтобы Вы брали с собой на презенты вот такие вот вещи)
Na Sri Lance byliś my już drugi raz.
Po locie Kijó w-Dubaj-Kolombo przyjechaliś my wcześ nie rano.
Przewodnik z Join Up spotkał się z nami i poprosił o odstawienie na 5-10 minut.
Przylecieli z Kijowa, gdzie był o już fajnie, ubrani w dresy. Po przyjeź dzie w gorą cym, wilgotnym klimacie oczywiś cie bardzo chciał em dostać się do hotelu w celu rozebrania się . Pomogł o to, ż e zabraliś my ze sobą klapki w bagaż u podrę cznym. Zdję li trampki - był o trochę lepiej))) Dziesię ć minut oczywiś cie nie wystarczył o, w wyniku czego godzinę pó ź niej zostaliś my wsadzeni do minibusa. Gdy staliś my na ulicy, czekają c, aż inni turyś ci usią dą we wszystkich autobusach do innych hoteli, w mojej gł owie pojawił się pomysł , ż e konieczne jest skorzystanie z indywidualnego transferu. Dlatego polecam sprawdzić ten punkt w biurze podró ż y.
W hotelu zostaliś my przywitani chł odnymi napojami i zimnym mokrym rę cznikiem do twarzy, co był o bardzo mił e)
Rozproszył się doś ć szybko.
Na począ tku zaoferowali pokó j, z któ rego wychodzi się na cmentarz i balkon wychodzą cy na doś ć duż y mur. Grzecznie odmó wiliś my pokoju. Na co otrzymaliś my odpowiedź , dobry numer trzeba poczekać na eksmisję innych lokatoró w. Powiedzieli, ż e bę dziemy czekać . W rezultacie po okoł o dwudziestu minutach zaproponowano nam inną opcję , znacznie bardziej udaną , i zatrzymaliś my się na niej.
Pokó j jest przestronny, z czę ś ciowym widokiem na ocean i basen, z przytulnym balkonem.
Leż aki w hotelu. Mają tu cał y interes. Puste drewniane leż aki stoją w wielu miejscach, nie wszystkie pod parasolami. Jeś li jest sł oneczny dzień , to miejsce należ y zają ć . Robią to z przyjemnoś cią pracownicy basenu, któ rzy odpowiadają za rę czniki plaż owe i materace. Pytają , gdzie moż na jutro zają ć miejsce i za symboliczną premię.200 rupii za 2 miejsca chę tnie rozł oż ą rę czniki tam, gdzie trzeba, wkł adają c krem, koszulkę lub coś innego, przypominają c, ż e to miejsce jest już przez kogoś zaję te.
Tak wię c pierwszego dnia udaliś my się na poszukiwanie leż akó w do dobrych miejsc i wszyscy są zaję ci, a jednocześ nie nie ma ludzi)))
Orzechy kokosowe. Oferują tych samych pracownikó w basenu, chcesz te, któ re po prostu pijesz, chcesz te kokosy, któ re moż esz wypić , a potem wyczyszczą je, abyś mó gł zjeś ć miazgę . Poprosili o 2 dolary za dwa kokosy. Mieszkań cy za ogrodzeniem są.2 razy tań si. 100 rupii/kokos.
Odż ywianie. Wszystko bardzo smaczne, satysfakcjonują ce. Desery, owoce, mię so, ryby, zupy. Codziennie jedliś my do syta. Pomocni kelnerzy pomagają otwierać drzwi, siadać przy stole, szybko przyjmować zamó wienia na napoje i podawać.
Zabawa. Na terenie znajduje się boisko do koszykó wki, odbywają się zaję cia jogi, aqua aerobik itp. Dla wypoczynku rodzinnego - normy.
Wieczorami w holu czę sto gra muzyka na ż ywo, co jest bardzo mił e. Kilka razy podczas kolacji w restauracji był a muzyka na ż ywo.
W tym okresie robi się doś ć wcześ nie (paź dziernik), wię c jest już ciemno o 18.00, tak naprawdę nie moż na chodzić po terenie, ponieważ
Są ś wiatł a, ale nie ma ś wiateł . Pró bowali wę drować po terytorium, ale szybko ograniczyli te przedsię wzię cia.
Ocean. My nie mieliś my szczę ś cia, komu poszczę ś cił o się z pogodą i dostaliś my w peł ni wszystkie minusy „poza sezonem”… Fala, fala, fala. Nie pł ywaliś my w oceanie. Wychodziliś my tylko od czasu do czasu, ż eby zmoczyć stopy. Ocean jest brudny. Miejscowi mó wią , ż e rzeka pł ynie niedaleko. Teraz jest pora deszczowa, jest duż o wody i cał y brud trafia do oceanu. W efekcie jakieś patyki, stare kokosy, butelki, wiaderka i inne brudy, któ rych tu jest tak duż o...To smutne, ale woda na pewno jest ciepł a...Gdybyś my mogli cofną ć czas, wzię libyś my bilet do Hikkaduwy lub Galle, gdzie o tej porze roku moż na pł ywać w oceanie.
Plaż a. Jest tu miejski, hotel nie ma nic wspó lnego z plaż ą i jest od niej odgrodzony niskim pł otem. Za nim grupka lokalnych mę ż czyzn i kobiet rywalizują ca ze sobą , pró bują ca zwró cić na siebie uwagę , oferują c masaż e, obiady, wycieczki itp.
Nie mają wstę pu do hotelu. Komunikuj się z nimi, to mili ludzie i bę dą zadowoleni, jeś li się z nimi skontaktujesz. Mają wł asną niewypowiedzianą kolejnoś ć komunikacji z wczasowiczami. Każ dy ma swó j numer i kolejno podchodzą do tych, któ rzy wychodzą za pł ot. Szczę ś ciarz - a ty jesteś jego klientem, pechowo - czeka na swoją kolej nastę pnym razem. Na począ tku oczywiś cie to przeraż a, wydaje się , ż e ich tł um i wszyscy czegoś od ciebie potrzebują , ale potem przyzwyczajasz się do tego i nie wydają się już tacy straszni)))
Wycieczki. Sri Lankę trzeba odwiedzić wszę dzie, bo tylko podró ż ują c po tym niesamowitym kraju moż na go pokochać cał ym sercem i zechcieć tu wró cić . Tak, czasami jest cię ż ko, bo wyjazdy tutaj są trudne do zniesienia (czujesz to, gdy jedziesz do hotelu z lotniska.. ))) Ale warto. Farma ż ó ł wi w Bentocie, szkó ł ki sł oni, Kandy z plantacjami herbaty itp. Nie pojechaliś my z hotelowym przewodnikiem (Tarang), nie wzbudził w nas zaufania.
Poszliś my z whipboyem Ishuyą . Chł opaki, któ rzy odpoczywali tu trochę wcześ niej, polecili Denisa (jego kawiarnia znajduje się przy wyjś ciu z hotelu przy recepcji, skrę ć w prawo, dojedź do najbliż szego skrzyż owania i jeszcze raz w prawo), Boni (jego kawiarnia, gdy wychodzisz z hotelu na plaż ę , pierwsza po prawej to Mał a Syrenka) . Yishuya, z któ rym podró ż owaliś my, pracuje ró wnież z Boni. Nie idź z Valerą , jest zł y...
Ceny. Tutaj musisz się targować ! Jeś li się nie targujesz, wyglą dają i bez wyrzutó w sumienia woł ają wysokie ceny. Jeś li się targujesz, zawsze moż esz obniż yć cenę.
Tuk-tukiem (za okoł o 300 rupii) moż na dostać się do lokalnego miasteczka Kalutara, dostać się do miejscowej sł ynnej buddyjskiej ś wią tyni, kupić owoce, któ rych nie serwujemy w hotelu (cał y czas zabieraliś my mangostany).
Zwierzą t. Czuliś my się jak w mini zoo. Wszę dzie biegają legwany, wiewió rki, niektó re ptaki. W weekendy wzdł uż centralnej alei trzymany jest sł oń . Moż na nim robić zdję cia, jeź dzić (oczywiś cie za opł atą ).
Wiewió rki uwielbiają jeś ć z rę ki. Wię c zaopatrz się w nasiona z domu, bę dą wdzię czni. Nie wiedzieliś my i nie zabraliś my ich ze sobą , wię c musieliś my wzią ć musli na ś niadanie (oni też jedzą ). Potem poszliś my na mini market, kupiliś my tam orzeszki i karmiliś my je orzechami do koń ca wakacji.
Z wielkich minusó w hotelu. Tu są wrony, jest ich wiele, nieznoś nie wiele. Cał y czas rechoczą , czasami nawet szum oceanu nie jest sł yszalny z powodu ich rechotu. Mó wią , ż e czasami ustawia się tu fajerwerki, ż eby ich odstraszyć , ale w naszych czasach nie był o to konieczne i byliś my zmuszeni codziennie sł uchać tego nieznoś nego rechotania przy basenie. Nie zawahali się pł ywać z nami w basenie, kraś ć wszystko, co leż y na twoim leż aku bez opieki, srać na leż ą ce rę czniki ((((((Moż esz wię c spokojnie sł uchać szumu fal tylko wieczorem, kiedy ś pią )) )
I w koń cu. Miejscowi zapytali nas, czy przywieź liś my wó dkę i czekoladę.
Na nasze pytają ce spojrzenia powiedzieli, ż e po prostu nie mają wó dki, a ich czekolada nie jest sł odka i poprosili, abym powiedział , ż ebyś zabrał te rzeczy ze sobą na prezenty)