Japonia, Dzień 1. Park Jelenia, Świątynia Todaiji, Świątynia Kasuga Taisha
Wylatuję z Kijowa, zaspy ś nież ne (patrz zdję cie). W Osace jest ś nieg, ale ziemia jest sucha. Okazuje się , ż e ś nieg w Japonii jest rzadkoś cią .
Lotnisko jest bardzo ł adne, zbudowane w formie dł ugiego szklanego wzgó rza. Przewodnik radzi, aby wymienić pienią dze na lotnisku, oto najlepsza stawka. Wymienniki wymagają wypeł nienia formularza, czego się bać nie jest jasne.
Woda i papierosy - tylko w automatach (patrz zdję cie). Jest też garś ć innych niezrozumiał ych wó d, któ re stopniowo bę dę opanowywał . Dziś dostał am schł odzoną zieloną herbatę - czego potrzebujesz po nieprzespanej nocy w samolocie! Maszyny są przyjazne, poza brakiem napisó w w ję zyku angielskim.
Trzę sienia ziemi w Japonii przez cał y czas. Na przykł ad, kiedy jedziesz metrem, pocią g moż e zatrzymać się mię dzy dwiema stacjami, stać przez kilka minut, po czym maszynista ogł asza „Przepraszam, był o trzę sienie ziemi o sile 4 w skali Richtera” i jedzie dalej.
Duż o jedliś my na obiad, ale przede wszystkim pamię tam ś wież y daikon - to japoń ska rzodkiew. Podawane pokrojone w dł ugie plastry jak frytki McDonald's, tylko biał e, soczyste i chrupią ce. Smakuje jak rzodkiewka, ale jest bardziej delikatna.
Park jeleni (patrz zdję cie). Okoł o tysią ca uroczych zwierzą tek wę druje po parku, bł agają c turystó w o ciastka. Ta umieję tnoś ć był a tak doskonalona przez pokolenia, ż e po pierwszym kę sie jesteś delikatnie i obsesyjnie dociskany z powrotem do stojaka na ciastka. Nastę pnie w drugim kó ł ku, w trzecim i tak dalej, aż uciekniesz lub skoń czą się ciasteczka. O tej porze roku jelenie nie mają poroż a, wię c lekko chwytają ubranie zę bami i cią gną we wł aś ciwym kierunku.
Ś wią tynia Todaiji (patrz zdję cie) to ogromna ś wią tynia buddyjska z kolosalnym posą giem Buddy poś rodku i czterema straż nikami na rogach. Na począ tku wieku, po jednym z trzę sień ziemi, gł owa posą gu odpadł a. Szybko go odł oż yli, ale ś miech musiał być...
Sanktuarium Kasuga Taisha (patrz zdję cie) to zespó ł niskich drewnianych budynkó w i ś cież ek pomię dzy nimi. Ozdobiony tysią cami lampionó w z miedzi i kamienia. Nie pod wraż eniem, choć to jedna z gł ó wnych atrakcji Japonii.
Bardzo czę sto spotykamy oddział y japoń skich ucznió w (patrz zdję cie). Tacy pozytywni zł ociś ci biegają dookoł a, otaczają na każ dym kroku, zadają gł upie pytania "ską d jesteś " i proszą o fotografowanie. A przede wszystkim dziewczyny. Jeden z „okoł o sió dmej klasy” powiedział nawet, ż e jestem przystojnym mę ż czyzną . Sama też był a niczym : -)
W Japonii selektywna zbió rka odpadó w. 2.3 i 4 oddzielne pojemniki zobaczył em na wł asne oczy. Ale mó wią , ż e w jednej z prefektur ś mieci są sortowane na 12 rodzajó w.
Wieczorem pojechaliś my do mał ego centrum handlowego w Osace. Wszystkie manekiny są wyraź nie europejskie, a nie orientalne (patrz zdję cie). Ceny są fajne, ale to nie jest typowy supermarket, dalej bę dzie droż ej.
Pró bowaliś my prawdziwego japoń skiego sushi! W centrum restauracji znajduje się kuchnia, po obwodzie któ rej porusza się wą ski przenoś nik, cał a wypeł niona mał ymi talerzami z ró ż nymi rodzajami sushi (patrz zdję cie). Siadamy przy stole tuż obok przenoś nika - i jedziemy! Apetyt rozgrzewają nieustannie poruszają ce się „cele”. Japoń skie sushi to lekkie jedzenie. Najedliś my się do syta, pró bują c prawie wszystkiego. Wydaliś my 25 dolaró w na osobę .
Zameldowaliś my się w hotelu. Przez dł ugi czas opanowali japoń ską technologię toalet (patrz zdję cie).
