Перед поездкой в ГОА несколько дней подряд провела в интернете, читая отзывы и пристально рассматривая фото отелей, живописных мест и всего, что касается ГОА... Мы приехали в аэропорт Даболим 27 октября в 5 утра. Чемоданы получили часа через полтора (не стоит торопиться? ). Шел проливной, никем не прогнозируемый для данного времени, дождь. На выходе нас встретил туроператор (внутрь аэропорта их не пускают; вообще в данный аэропорт впускают только при наличии билета, т. к. это военный аэропорт), показал автобус для дальнейшей поездки непосредственно в отель. Еще час всех собирали в автобус. Отель "Вилла Анджуна" находился последним на пути следования автобуса, поэтому в сам отель нас привезли около 8 утра. На рецепшене нас встретил оооочень приветливый менеджер Рамеш (кстати, он немного говорит по-русски) и попросил подождать до 9. Так же нам предложили позавтракать в ресторане при отеле (тосты, джем, масло, кофе). Мы оставили чемоданы на рецепшене и отправились осматривать окрестности.
А теперь о самом главном! Если вы ехали за пассивным отдыхом в отеле с красивым видом из окна, романтичными видами пейзажей вокруг и вымытыми шампунем улицами, то - вы выбрали не ту страну. Индия - страна КОНТРАСТОВ, во всех смыслах этого слова. Это прекрасная, красочная, яркая, полная вкусов и запахов, добродушная страна, какой больше нет на Земле! С Индией нужно знакомиться, путешествуя ежедневно, на байке или скутере (удобно парковать в любом месте) или другом транспортном средстве.
Пока наши чемоданы находились на рецепшене, мы двинули к морю. По пути нас встречали коровы (они гораздо меньше наших домашних коров), торговцы в палатках выкрикивали на русском «Мадам! Заходи! Магазин! Посмотри! Майки! », наркоторговцы подходили со словами «гашиш, марихуана, почки, трава…»… Пляж в Анджуне оказался с красноватым песком. Да, надо сказать, что земля в Индии имеет красную окраску, и после дождя похожа на пластилин. Дождь перестал идти, как будто понимая, что МЫ приехали ? . Лужи начали подсыхать. Люди на улице нам мило улыбались, и когда мы улыбались им в ответ, они как будто расцветали и становились и без того еще счастливее.
Хотя первое впечатление складывалось еще по пути следования в отель, и оно не было радужным. На улицах действительно много мусора, во время дождя под ногами грязно, мокро и скользко. А воздух такой, как будто в банной парилке, да еще и сверху поливает. На ряду с обычными зданиями какие-то лачужки, а порой даже и просто 4 колышка и пленка- вот и дом. Люди умываются прямо на улице, женщины собирают голыми руками мусор вдоль дорог и складывают его в огромный мешок на голове, собаки и коровы ходят по дорогам (тут же и испражняются? )… Вернувшись после ознакомительной прогулки в отель, нам показали наш номер. Вообще в Индии номера в отеле довольно аскетичные. Не стоит рассчитывать на супер-апартаменты (как например, в Турции), т. к. в таких отелях люди только спят. Большая кровать, кондиционер, вентилятор на потолке, телевизор, полка, шкафчик, стол, два стула- это в комнате. Санузел- это обычный, чистый унитаз с дождиком для гигиены, умывальник с зеркалом и торчащий из стены дождик-душ. Но нам дали номер на первом этаже в сезон сразу после муссона (дождь в Индии идет шесть месяцев), и на потолке были следы сырости, и пахло сыростью. На следующий день мы попросили менеджера Рамеша поменять номер. За символическую плату в 45 долларов за 9 ночей (хотя наш оператор обещала данную услугу бесплатно? ) он разместил нас в номере гораздо уютнее, на втором этаже с балконом, новым кондишеном и двумя окнами. Мы остались довольны. Если сутра оставить ключ на рецепшене, то номер уберут, постель перестелют и поменяют полотенца.
Не сидите на месте! Берите средство передвижения, карту и вперед! Смотреть есть что, если вы не нашли еще того, зачем сюда ехали. Если возникнут трудности с языком, а здесь говорят на английском, в Анджуне много русских или русскоговорящих людей, и это большой плюс. И главное, даже если ничего не поняли из того, что вам сказали индийцы, главное - улыбайтесь, и все получится. Но хотя бы азы английского знать все же не помешает. С торговцами на рынке нужно торговаться, причем сразу сбрасывая 50-70 процентов от первоначальной цены, а вот в магазинах цены фиксированные. Курс пересчета рупии на доллар варьируется от 59 до 61. Причем самый плохой курс у туроператоров.
По поводу ценностей. У нас был с собой небольшой рюкзак, где лежали паспорта, немного наличности, и банковская карта. Из вещей, что оставляли в номере, ничего не пропало. На улице тоже никто не посягался на наши вещи, даже на пляже рюкзак оставался один, пока мы плавали. Банкомат находился в 10 метрах от отеля.
Фрукты в ГОА просто чудно вкусные и дешевые. Причем я попробовала некоторые, доселе неизвестные мне, такие как чика и кастардейпл. Воду лучше конечно пить бутилированную, она продается в магазине. Но мы мыли фрукты водопроводной водой и все нормально. А в ресторанах просили все безо льда. На улицах продают кокосы (коконат) для питья, очень вкусно и сытно, и стоят 50 рупий. А еще можно попробовать сок из тростникового сахара (30 рупий). Еда в шейках и ресторанах до неприличия дешевая, даже включая алкогольные напитки. Именно здесь можно попробовать лобстера с гарниром всего за 20 долларов, купить бутылочку прекрасного рома лишь за 1.8 доллара, попить замечательный джус из манго или папайи (или других фруктов) всего за 1 доллар. А еще попробуйте ласси, это местный йогурт. Его можно попросить и с сахаром, и с любым фруктом. Очень вкусный! Из той еды, которую мы кушали в ресторанчиках, не советую брать морепродукты на гриле (странный привкус дыма и много чеснока), а так же не пробуйте ничего из индийского меню (никакого вкуса, лишь ОСТРО). Кстати многие уже имеют меню и на русском, и говорят немного по-русски, так что совсем не пропадете? . А если вы устанете, можно покушать и в ресторанчике при отеле. Там тоже вкусно готовят. А официанты Лаки и Кришна не дадут вам скучать и развеселят шутками типа отжав бутылку с пивом «ну еще капельку…»? .
Пляжей на ГОА множество. И только от вас зависит, найдете ли вы лучший. Причем и песок на пляжах разный: от красного до белого. Аравийское море! Оно такое теплое! Волны не маленькие, как на море, а достаточно большие как на океане. В воде попадаются ракушки с сидящими внутри раками-отшельниками, по пляжу бегают маленькие крабики. Волны выбрасывают белый мраморный песок и некоторые виды агата. Ветер теплый и ласковый. Загорать лучше в любое время, кроме 12-15 часов (не шутите- обгорите). Индийцы в своей массе не умеют плавать. И даже спасатель на пляже (мальчик в красной майке, постоянно свистящий в свисток с берега заплывшим далеко отдыхающим) также может не уметь плавать. Индийцы на пляже будут фотографироваться и делать вид, что только себя, но на самом деле они пытаются ухватить в кадр нас, «белых», т. к. у них культ белой кожи. Он могут спросить можно ли сфотографироваться вместе… В общем если вам чего-то не хочется, просто улыбнитесь и скажите на английском «нет, спасибо». Кстати, при отеле отличный бассейн от 70 см до 2 м глубиной, всегда чистый.
За покупками можно съездить в Панаджи или Арамболь. А есть хорошая сеть индийских магазинов качественных вещей Fabindiya (Фабиндия), там обалденные скрученные шарфы из хлопка и постельное. За сувенирами лучше поехать в пятницу на рынок в город Мапса. Девушкам нужно надеть что-то на голову и немного прикрыть колени.
И на последок. Не берите с собой много вещей. Осебенно это касается наших барышень с платьями и обувью на каблуках. Это все не пригодится. Нужно 2 майки, шорты, юбка по колено, шлепки. Чего не хватило? -1. Времени. Хотелось еще на пару деньков продлить пребывание в этой замечательной стране. -2.20 кг багажа! Ну невозможно в таких узких килограммовых рамках уместить все, что хотелось увезти с собой на память.
И главное, помните, что вы приехали страну посмотреть, а не себя показать, будьте вежливы к окружающим.
Przed wyjazdem na GOA spę dził em kilka dni w Internecie, czytają c recenzje i uważ nie przyglą dają c się zdję ciom hoteli, malowniczych miejsc i wszystkiego, co zwią zane z GOA. . . Na lotnisko Dabolim przylecieliś my 27 paź dziernika o 5 rano. Walizki otrzymaliś my w pó ł torej godziny (czy nie powinniś my się spieszyć ? ). Padał , nikt na ten czas nie przewidział , deszcz. Przy wyjś ciu powitał nas touroperator (nie mają wstę pu na lotnisko; generalnie na to lotnisko mają wstę p tylko wtedy, gdy mają bilet, bo to jest lotnisko wojskowe), pokazał nam autobus na dalsze przejazd bezpoś rednio do hotelu. Kolejna godzina wszystkich zebranych w autobusie. Hotel "Villa Anjuna" był ostatnim na trasie autobusu, wię c do samego hotelu przywieziono nas okoł o 8 rano. W recepcji powitał nas bardzo sympatyczny kierownik Ramesh (swoją drogą mó wi trochę po rosyjsku) i poprosił , ż ebyś my poczekali do 9. Zaproponowano nam ró wnież ś niadanie w hotelowej restauracji (grzanki, dż em, masł o, Kawa). Zostawiliś my walizki w recepcji i ruszyliś my na zwiedzanie okolicy.
A teraz najważ niejsza sprawa! Jeś li szukaliś cie biernego wypoczynku w hotelu z pię knym widokiem z okna, romantycznymi widokami na okoliczne krajobrazy i umyte szamponem ulice, to wybraliś cie zł y kraj. Indie to kraj KONTRASTU w każ dym tego sł owa znaczeniu. To pię kny, kolorowy, jasny, peł en smakó w i zapachó w, dobroduszny kraj, któ rego już nie ma na Ziemi! Indie trzeba poznać podró ż ują c codziennie, na rowerze lub skuterze (wygodnie jest zaparkować gdziekolwiek) lub innym pojazdem.
Podczas gdy nasze walizki był y w recepcji, przenieś liś my się nad morze. Po drodze spotkał y nas krowy (są znacznie mniejsze od naszych kró w domowych), kupcy w namiotach krzyczeli po rosyjsku „Madame! Wejdź ! Sklep! Wyglą dać ! Mikey! ”, handlarze narkotykó w wymyś lili sł owa „haszysz, marihuana, nerki, trawa…”… Plaż a w Anjunie okazał a się pokryta czerwonawym piaskiem. Tak, muszę powiedzieć , ż e ziemia w Indiach ma kolor czerwony, a po deszczu wyglą da jak plastelina. Deszcz przestał padać , jakby uś wiadamiają c sobie, ż e przyjechaliś my? . Kał uż e zaczę ł y wysychać . Ludzie na ulicy uś miechali się do nas sł odko, a kiedy my się do nich uś miechaliś my, wydawał o się , ż e bez tego rozkwitają i stają się jeszcze szczę ś liwsi.
Chociaż pierwsze wraż enie powstał o w drodze do hotelu i nie był o ró ż owo. Na ulicach jest naprawdę duż o ś mieci, podczas deszczu jest brudno, mokro i ś lisko pod stopami. A powietrze jest jak w ł aź ni parowej, a nawet wylewa się z gó ry. Wraz ze zwykł ymi budynkami jest trochę chał up, a czasem nawet tylko 4 koł ki i film - to jest dom. Ludzie myją się na ulicy, kobiety goł ymi rę kami zbierają ś mieci po drogach i wkł adają je do ogromnej torby na gł owę , psy i krowy chodzą po drogach (i wypró ż niają się tam? )… Wracają po wstę pie pieszo do hotelu, zaprowadzono nas do naszego pokoju. Generalnie w Indiach pokoje hotelowe są doś ć ascetyczne. Nie należ y liczyć na super-apartamenty (jak np. w Turcji), bo. w takich hotelach ludzie tylko ś pią . W pokoju duż e ł ó ż ko, klimatyzacja, wentylator sufitowy, telewizor, pó ł ka, szafka, stó ł , dwa krzesł a. Ł azienka to zwykł a, czysta muszla klozetowa z deszczownicą do higieny, umywalką z lustrem i wystają cym ze ś ciany deszczownicą . Ale dostaliś my pokó j na pierwszym pię trze w sezonie tuż po monsunie (w Indiach pada przez sześ ć miesię cy), a na suficie był y ś lady wilgoci i pachniał o wilgocią . Nastę pnego dnia poprosiliś my kierownika Ramesha o zmianę pokoju. Za symboliczną opł atę.45 dolaró w za 9 nocy (choć nasz operator obiecał tę usł ugę za darmo? ) umieś cił nas w duż o wygodniejszym pokoju, na drugim pię trze z balkonem, nową klimatyzacją i dwoma oknami. Byliś my zadowoleni. Jeś li rano zostawisz klucz w recepcji, pokó j zostanie posprzą tany, ł ó ż ko bę dzie poś cielone, a rę czniki zmienione.
Nie siedź spokojnie! Weź pojazd, mapę i ruszaj! Jest coś do zobaczenia, jeś li jeszcze nie znalazł eś tego, po co tu przyjechał eś . Jeś li są jakieś trudnoś ci z ję zykiem, a tutaj mó wią po angielsku, w Anjunie jest wielu Rosjan lub rosyjskoję zycznych i to jest duż y plus. A co najważ niejsze, nawet jeś li nic nie zrozumiał eś z tego, co powiedzieli ci Indianie, najważ niejsze jest uś miechanie się i wszystko się uł oż y. Ale przynajmniej podstawy angielskiego nadal nie zaszkodzi znać . Trzeba targować się z handlowcami na rynku i od razu spadać o 50-70 procent pierwotnej ceny, ale w sklepach ceny są stał e. Kurs wymiany rupii za dolara waha się od 59 do 61. Co wię cej, organizatorzy wycieczek mają najgorszy kurs wymiany.
O wartoś ciach. Mieliś my ze sobą mał y plecak, w któ rym był y paszporty, trochę gotó wki i karta bankowa. Z rzeczy, któ re pozostał y w pokoju, niczego nie brakował o. Na ulicy też nikt nie naruszał naszych rzeczy, nawet na plaż y plecak został sam, gdy pł ywaliś my. Bankomat znajdował się.10 metró w od hotelu.
Owoce na GOA są po prostu cudownie smaczne i tanie. I pró bował em nieznanych mi dotą d, takich jak chica i castardaple. Oczywiś cie lepiej pić wodę butelkowaną , jest sprzedawana w sklepie. Ale umyliś my owoce wodą z kranu i wszystko jest w porzą dku. A w restauracjach prosili o wszystko bez lodu. Na ulicach sprzedają kokosy (kokos) do picia, bardzo smaczne i sycą ce, a kosztują.50 rupii. Moż esz też spró bować soku z cukru trzcinowego (30 rupii). Jedzenie w koktajlach i restauracjach jest nieprzyzwoicie tanie, nawet wliczają c w to napoje alkoholowe. To tutaj moż na spró bować homara z dodatkiem za jedyne 20$, kupić butelkę dobrego rumu za jedyne 1.8$, napić się wspaniał ego soku z mango lub papai (lub innych owocó w) za jedyne 1$. Spró buj też lassi, któ ry jest lokalnym jogurtem. Moż esz poprosić o to z cukrem i dowolnym owocem. Bardzo smaczne! Z potraw, któ re jedliś my w restauracjach, nie radzę brać grillowanych owocó w morza (dziwne zapachy dymu i duż o czosnku), a takż e nie pró bować niczego z indyjskiego menu (bez smaku, tylko PIKANTNE). Nawiasem mó wią c, wielu ma już menu w ję zyku rosyjskim i mó wią trochę po rosyjsku, wię c w ogó le się nie zgubisz? A jeś li się zmę czysz, moż esz zjeś ć w hotelowej restauracji. Tam też gotują pyszne jedzenie. A kelnerzy Lucky i Krishna nie pozwolą się nudzić i rozweselą ż artami typu wyciskanie butelki piwa „no, trochę wię cej…”? .
W GOA jest wiele plaż . I od Ciebie zależ y, czy znajdziesz najlepszy. Ponadto piasek na plaż ach jest inny: od czerwonego do biał ego. Morze Arabskie! Jest tak ciepł o! Fale nie są mał e, jak na morzu, ale raczej duż e, jak na oceanie. W wodzie spotykają się muszle z siedzą cymi w ś rodku krabami pustelnikami, po plaż y biegają mał e kraby. Fale wyrzucają biał y marmurowy piasek i niektó re rodzaje agató w. Wiatr jest ciepł y i delikatny. Lepiej opalać się w dowolnym momencie, z wyją tkiem 12-15 godzin (nie ż artuj, spalisz się ). Wię kszoś ć Indian nie umie pł ywać . I nawet ratownik na plaż y (chł opiec w czerwonej koszulce, cią gle gwiż dż ą cy z brzegu do wczasowiczó w, któ rzy odpł ynę li daleko) też moż e nie umieć pł ywać . Indianie na plaż y bę dą robić zdję cia i udają , ż e są tylko sobą , ale w rzeczywistoś ci pró bują uchwycić nas „biał ych” w kadr, bo. mają kult biał ej skó ry. Mogą zapytać , czy moż ecie zrobić sobie wspó lne zdję cie… Ogó lnie, jeś li czegoś nie chcesz, po prostu uś miechnij się i powiedz „nie, dzię kuję ” po angielsku. Nawiasem mó wią c, hotel posiada wspaniał y basen o gł ę bokoś ci od 70 cm do 2 m, zawsze czysty.
Na zakupy moż esz udać się do Panaji lub Arambol. I jest dobra sieć indyjskich sklepó w wysokiej jakoś ci rzeczy Fabindiya (Fabindia), są niesamowite skrę cone baweł niane szaliki i poś ciel. Po pamią tki lepiej wybrać się w pią tek na targ w mieś cie Mapsa. Dziewczyny muszą zał oż yć coś na gł owę i trochę zakryć kolana.
I na koniec. Nie zabieraj ze sobą zbyt wielu rzeczy. Dotyczy to zwł aszcza naszych mł odych pań w sukienkach i butach na obcasach. Wszystko to nie bę dzie przydatne. Potrzebujesz 2 koszulki, spodenki, spó dnicę do kolan, klapki. Czego brakował o? -1 raz. Chciał am przedł uż yć mó j pobyt w tym cudownym kraju o kilka dni. -2. Bagaż.20 kg! Có ż , w tak wą skich kilogramowych ramach nie da się zmieś cić wszystkiego, co chciał eś zabrać ze sobą na pamią tkę .
A co najważ niejsze, pamię taj, ż e przyjechał eś zobaczyć kraj, a nie pokazywać się , bą dź grzeczny dla innych.