Polska
Dodać recenzję
Recenzja hotelu
Historia podróży
Przegląd atrakcji
Pytanie do turystów
Wątek na forum

Wielka Brytania jest dotknięciem dziedzictwa Wielkiego Imperium. Część 2. Stara, dobra Anglia

19 Listopad 2014 • Czas podróży: z 06 Lipiec 2014 na 16 Lipiec 2014
Reputacja: +4970
Dodaj jako przyjaciela
Napisać list

Anglia to kraj, któ ry moż na odkrywać na nowo. Lepiej robić to nie na utartych trasach iw duż ych miastach. O wiele ciekawiej jest zwiedzać prowincje, gdzie moż na poczuć cał ą oryginalnoś ć tego wspaniał ego kraju, podziwiać uroczą przyrodę i porozmawiać z rumianymi i przyjaznymi mieszkań cami zaplecza. Dlatego po przyjeź dzie do Londynu od razu udaliś my się do jednego z najpię kniejszych i najciekawszych miast w Anglii - Oksfordu.

Pierwszym, któ ry spotkał nas w Oksfordzie, jest majestatyczny Pomnik Mę czennikó w, wzniesiony dla trzech przywó dcó w koś cioł a. któ rzy zostali spaleni ż ywcem, ponieważ nie chcieli porzucić wiary protestanckiej. Pomnik został zaprojektowany przez D. G. Scotta w 1841 roku, 300 lat po ich ś mierci. Arcybiskup Cranmer spoglą da na pó ł noc trzymają c Biblię , Nicholas Ridley spoglą da na wschó d, podczas gdy Hugh Latimer z rę kami skrzyż owanymi na piersi pochyla gł owę na zachó d.


Oksford („byczy bró d”) – miasto liczą ce 160 tysię cy mieszkań có w – po raz pierwszy wspomniano na piś mie w 912 roku. To przepię kne miasto o charakterystycznej architekturze, znacznie bardziej tradycyjnej niż Londyn, wię c tutaj, jak nigdzie indziej, moż na poczuć urok prawdziwej Anglii.

Wież a Carfax był a jednym zespoł em z koś cioł em ś w. Marcina, zbudowanym w XV wieku. W 1820 roku wież ę uznano za nierzetelną i ze wzglę dó w bezpieczeń stwa rozebrano, a nastę pnie odbudowano. W 1896 r. wł adze lokalne musiał y wybudować drogę w miejscu, w któ rym stał koś ció ł , i został on cał kowicie rozebrany, pozostawiają c jedynie wież ę . Dziś wież a Carfax znajduje się na skrzyż owaniu czterech dró g, gdzie ż ycie toczy się peł ną parą w dzień iw nocy. Sam budynek ma teraz 23 metry wysokoś ci, a na szczycie znajduje się zegar i 6 dzwonkó w, któ re dzwonią co 15 minut. Pod zegarem znajdują się postacie dwó ch chł opcó w, któ rych miejscowi pieszczotliwie nazywają „chł opcami kwartał u”.

Wspinają c się na taras widokowy wież y, pokonują c 99 stopni, moż na zobaczyć wspaniał ą panoramę miasta z jego bajecznymi wież ami, kopuł ami kolegió w i koś cioł ami.

Oxford to najstarsze miasto uniwersyteckie w Anglii, cytadela angielskiej edukacji. Dzię ki znajdują cemu się w nim Uniwersytetowi Oksfordzkiemu zyskał ś wiatową sł awę . Zajmuje drugie miejsce na liś cie najstarszych uniwersytetó w w Europie (po Bolonii), najstarszy angloję zyczny uniwersytet na ś wiecie, a takż e pierwszy uniwersytet w Wielkiej Brytanii. Edukacja w Oksfordzie trwa od 1096 roku. Uczelnia skł ada się z wydział ó w i 38 kolegió w, a takż e 6 tzw. akademikó w – zamknię tych placó wek oś wiatowych, któ re nie mają statusu kolegium i należ ą z reguł y do ​ ​ zakonó w. Studiuje tu okoł o 1000 studentó w. W murach czcigodnych budowli panuje wyją tkowa atmosfera, przesią knię ta duchem staroż ytnoś ci i wysokiej nauki.

Latem, w czasie wakacji, wiele uczelni jest pustych i moż na je odwiedzić.


Najsł ynniejsza uczelnia Christ Church i jej dwie sł ynne zabytki, Tom's Tower i iglica Katedry Oksfordzkiej, odgrywają waż ną rolę w tworzeniu sł ynnej ś redniowiecznej panoramy miasta. W 1525 r. kanclerz kró la Henryka VIII zainwestował pienią dze i ambicje w to, co miał o być kolegium kardynał a, najwspanialszym w mieś cie. Na tak duż e przedsię wzię cie wybrał teren klasztoru St. Friedeswide. Ale cztery lata pó ź niej kardynał Wolsey wypadł z ł ask kró la. Monarcha obją ł osobistą opiekę nad kolegium i katedrą , któ rą w 1546 roku przemianował na Christ Church, postanawiają c, ż e wspaniał a kaplica kolegium bę dzie katedrą miejską - jedyną kaplicą na ś wiecie, któ ra speł ni tę misję . Christ Church to najwspanialsza ze wszystkich uczelni oksfordzkich, zał oż ona na począ tku XVI wieku przez kardynał a Wolseya.

Wchodzą c przez bramę i idą c przez ogró d do „Domu”, jak nazywa się Koś ció ł Chrystusowy, któ rzy tu mieszkają , po prawej stronie pozostaje ł ą ka Katedry Koś cioł a Chrystusowego. Ś cież ka po prawej prowadzi do Tamizy lub „Izydy”, jak nazywa się ją pompatycznie w Oksfordzie.

W są siedztwie Merton College znajduje się pię kny uniwersytecki ogró d botaniczny, zał oż ony w 1621 roku. Do ogrodu prowadzą pię kne bramy.

Oksford ma ogromną liczbę bibliotek i muzeó w. Uczniowie w wolnym czasie mają moż liwoś ć zwró cenia uwagi na swó j wolny czas. Biblioteka Bodleian, biblioteka naukowa uniwersytetu, jest imponują cym sercem uniwersytetu, zdominowanym przez okrą gł ą , kopulastą komorę Radcliffe, zbudowaną w poł owie XVIII wieku.

W School Court, za celą Radcliffe'a, znajduje się gł ó wna czę ś ć Biblioteki Bodleian, najsł ynniejszego księ gozbioru na ś wiecie, jednej z sześ ciu bibliotek uprawnionych do posiadania kopii każ dej ksią ż ki opublikowanej w Wielkiej Brytanii i uż ywanej przez naukowcó w na cał ym ś wiecie. ś wiat. Prawo to wynika z porozumienia zawartego przez Sir Thomasa Bodleya z firmą Stationers' Company w 1610 roku. Komora Radcliffe został a zbudowana, aby pomieś cić duż ą bibliotekę , któ rej wł aś cicielem jest dr John Radcliffe, lekarz kró lowej Anny. Za koncepcję rotundy odpowiada architekt Nicholas Hawksmoor, któ ry zmarł przed rozpoczę ciem prac budowlanych w 1737 roku, wię c ostateczny projekt należ y do Jamesa Gibbsa. Sł owo „Izba” oznacza „komorę ” lub „pokó j”.

Delikatne pię kno Mostu Westchnień , wiją cego się z gracją nad New College Lane, niespodziewanie nas zaskakuje.


Ta ś redniowieczna, krę ta aleja jest peł na niespodzianek - ukryty pub, dom Edmunda Holleya i dwie interesują ce uczelnie. Most Westchnień został zaprojektowany przez Sir Thomasa Jacksona w 1913 roku, aby poł ą czyć stare i nowe budynki Hortford College, któ re są oddzielone New College Lane. Nikt nie odnosi się do mostu oryginalną nazwą , Hortford Bridge, ponieważ wyglą da jak Most Westchnień w Wenecji we Wł oszech.

Budynek teatru Sheldonian jest wczesnym arcydzieł em Christophera Wrena, czł onka zarzą du All Souls College, gdzie był profesorem astronomii. Swó j projekt rozwijał wedł ug planu rzymskiego teatru Marsellusa. Wewną trz moż na zobaczyć tron ​ ​ rektorski i znakomicie pomalowany sufit autorstwa Roberta Streetera ukazują cy triumf sztuki i nauki nad zawiś cią i ignorancją.

Obecnie sł uż y jako sala koncertowa i wykł adowa, a takż e jako miejsce przyznawania stopni honorowych podczas dorocznej ceremonii jubileuszowej po imponują cej procesji. Niemal owalny budynek został oddany do uż ytku w 1663 roku przez Gilberta Sheldona, arcybiskupa Canterbury i rektora uniwersytetu. Budynek jest otoczony pó ł kolem dziwnie rzeź bionych kamiennych gł ó w, z któ rych każ da ma brodę i patrzy po drugiej stronie ulicy na księ garnię Blackwella. Są to wspó ł czesne kopie oryginał ó w Wrena autorstwa rzeź biarza Michaela Blacka, przy czym te ostatnie są kopiami rzymskich rzeź b.

Kolejną atrakcją Oksfordu, jego prawdziwym skarbcem jest Muzeum Ashmolean, któ re został o zał oż one w 1683 roku. Jest to pierwsze w Anglii otwarte dla publicznoś ci muzeum, w któ rym znajduje się obszerna kolekcja sztuki i antykó w, któ rą zał oż yli w XVII wieku ojciec i syn John Tradescant, kolekcjonerzy roś lin.

Tutaj moż esz zobaczyć prace Leonarda da Vinci, Rafaela, Michał a Anioł a, Rembrandta i Constable. W Galerii Obsady moż na zobaczyć.250 greckich posą gó w. Kolekcjoner Elias Ashmole umieś cił skarby na Broad Street w jednym z pierwszych muzeó w w Wielkiej Brytanii. Pó ź niej zbiory został y podzielone - czę ś ć przeniesiono do budynku przy Beaumont Street, a resztę - do Uniwersyteckiego Muzeum Historii Naturalnej i Muzeum Pete'a Reversa.

Stratford-upon-Avon


Kontynuujemy naszą znajomoś ć z Anglią w ojczyź nie Williama Szekspira w mieś cie Stratford-upon-Avon. Stratford został zał oż ony w 1196 przez biskupa Worcester na ziemi, któ ra do niego należ ał a. Stratford-upon-Avon oznacza „drogę przez rzekę ” i wskazuje na rzeczny szlak handlowy na rzece Avon. Moż na rozpoznać , ż e kiedyś był tu port i kanał sł uż ył do transportu cię ż kich towaró w przemysł owych, teraz rzeka sł uż y tylko do rekreacji, pł ywają po niej wą skie zamknię te ł ó dki, w któ rych moż na mieszkać kilka dni.

Obecnie w mieś cie mieszka 25 tys. osó b. Wś ró d zabytkó w miasta znajduje się monumentalny zespó ł rzeź biarski, otwarty 10 paź dziernika 1888 w ogrodach Bancroft. W centrum kompozycji, na ogromnym postumencie, stoi postać Szekspira, siedzą cego w fotelu i jakby z lekkim uś miechem obserwują cego to, co dzieje się wokó ł niego. A w rogach platforma wokó ł centralnej postaci, wył oż ona kaflami i ozdobiona klombami, na cokoł ach o znacznie mniejszych rozmiarach, znajdują się postacie czterech bohateró w. To jest zakrwawiona Lady Makbet, z gł ową owinię tą pł aszczem; bł azen rycerz Sir John Falstaff; mł ody ksią ż ę przymierzają cy koronę to przyszł y kró l Henryk V; i Hamlet w gł ę bokim zamyś leniu pochylony nad czaszką . Wybó r tych postaci podyktowany był chę cią rzeź biarza pokazania ró ż nych stron geniuszu Szekspira: symbolizują one tragedię , komedię , historię i filozofię.

Ten pię kny park nad brzegiem rzeki ma ró wnież ró ż ne wystawy rzeź biarskie i fontanny. Na cześ ć.800-lecia miasta w 1996 roku kró lowa wzniosł a fontannę w postaci ł abę dzi.

W Royal Shakespeare Theatre moż na zobaczyć nie tylko spektakle Szekspira, ale takż e sztuki wspó ł czesne. Teatr został otwarty dla publicznoś ci w 1879 roku. Teatr został zaprojektowany przez architektkę Elizabeth Scott. Do 1961 roku nosił nazwę Teatr Pamię ci Szekspira. Po renowacji w 2010 roku teatr stał się jeszcze wygodniejszy i pię kniejszy. Leż y naprzeciwko rzeki Avon i jest otoczony ogrodami. Na jego dachu znajduje się taras widokowy z restauracją i barem. W mieś cie odbywają się ró wnież festiwale muzyczne.

Jakie niesamowite ś wiatł a w tym mieś cie!

Zbliż amy się do koś cioł a Ś wię tej Tró jcy. Tutaj, 26 kwietnia 1564 roku, Szekspir przyją ł chrzest. Tutaj został pochowany w 1616 roku. Szekspir zmarł w swoje urodziny, 23 kwietnia.

To dzień , w któ rym wielbiciele jego talentu przychodzą , aby zł oż yć wień ce w koś ciele Ś wię tej Tró jcy, gdzie pochowany jest wielki dramaturg.


Epitafium napisane na testamencie Szekspira: „Drodzy przyjaciele, na litoś ć boską , nie wykopujcie prochó w, któ re tu leż ą . Mó wi się , ż e to ten napis uniemoż liwił przeniesienie prochó w Williama do Opactwa Westminsterskiego w Londynie.

Pó jś ć dalej. Rozklekotany budynek w paski to szkoł a, w któ rej uczył się mał y William. A dziś jest szkoł a!

W pobliż u szkoł y znajduje się koś ció ł , obok któ rego stał dom Szekspira, w któ rym mieszkał dorosł y dramaturg.

Od dzieciń stwa wszyscy znają biał e domy z czarnymi belkami na fasadzie ze zdję ć do bajek braci Grimm. Domy te nazywane są szachulcowymi i są typowe dla cał ej Europy, w tym Wielkiej Brytanii.

Podstawą domu jest rama z prostych i pochylonych belek drewnianych, któ re są widoczne z zewną trz. Wypeł nij przestrzeń mię dzy belkami naturalnymi materiał ami wią zanymi gliną . Na szczę ś cie takie domy w Stratford są dobrze zachowane, jest ich wiele, są ró ż ne i dlatego cał e miasto wyglą da trochę bajecznie. Jeden z nich - Harvard House - znajduje się przy High Street w Stratford-upon-Avon. Dom jest rezydencją sł ynnej rodziny Harvard - zał oż ycieli Uniwersytetu Harvarda. Harvard House został zbudowany w 1596 roku przez Thomasa Rogersa, dziadka dobroczyń cy Harvardu, Johna Harvarda. W tamtych czasach mieszkał a w nim Catherine Rogers. Jej syn, John Harvard, przekazał swó j dom uczelni, któ ra wkró tce stał a się Uniwersytetem Harvarda. Zbudowany budynek jest doskonał ym przykł adem elż bietań skiego domu miejskiego.

W domu mieś ci się obecnie Brytyjskie Muzeum Cyny, w któ rym znajdują się przedmioty od czasó w rzymskich do lat 30. XX wieku. Najwię ksza liczba artefaktó w z cyny pochodzi z XVI-XVII wieku.


A teraz z kolei - poznanie domu, któ ry znajduje się przy ulicy Henley, w samym centrum miasta, gdzie w 1564 roku urodził się i spę dził dzieciń stwo wielki dramaturg. W archiwach znajduje się zapis, ż e ojciec Williama, John, został ukarany przez miasto grzywną w 1552 r. za „zostawianie kupy gnoju przed domem”, wię c jasne jest, ż e rodzina był a wł aś cicielem domu przynajmniej od tego czasu. Ogó lnie rzecz biorą c, dom pozostawał wł asnoś cią rodziny Szekspira do 1806 roku, kiedy to został sprzedany rzeź nikowi Thomasowi Courtowi. W tym samym czasie Thomas Court nadal wykorzystywał dom jako hotel pod tą samą nazwą . Tak wię c przed nami dom Szekspira – najzdolniejszego dramaturga i poety, któ ry stworzył.12 tragedii, 16 komedii, 6 kronik historycznych.

Ale wszystko zaczę ł o się wł aś nie tutaj, w tym przytulnym domu w bardzo angielskim miasteczku Stratford-upon-Avon. W pobliż u tego domu znajduje się Centrum Szekspira - "Mekka" poetó w i pisarzy z cał ego ś wiata, gdzie moż na zobaczyć oryginalne "Folio" Szekspira, jego pieczę ć i pierś cień . Jest to nadal jedna z najważ niejszych atrakcji turystycznych w Wielkiej Brytanii. Wnę trza i salony tego tradycyjnego domku z muru pruskiego w stylu Tudoró w odtwarzają szekspirowskie otoczenie, któ re przenosi odwiedzają cych w przeszł oś ć.

W Stratford jest nie tylko wiele miejsc zwią zanych z ż yciem i twó rczoś cią najwię kszego dramaturga, ale takż e rzeź by, któ re uwiecznił y Szekspira lub jego bohateró w. Na przykł ad w deptaku na Henley Street w 1994 roku zainstalowano rzeź bę Bł azna autorstwa Jamesa Butlera.

Ulice, co dziwne, przesycone są niesamowitymi zapachami: przypraw, orzechó w, kwiató w, kawy, muffinek – mił oś niczka smaku kryje w sobie setki pysznoś ci, jakby tutejsze ulice zachował y aromat od wielu lat.

Jednym z najpię kniejszych i najstarszych miast w Anglii jest York: niektó re z domó w w mieś cie są najstarszymi budynkami w Europie. Miasto wiele znaczył o w historii Anglii. Tutaj miał o miejsce wiele punktó w zwrotnych w Anglii. Jak powiedział kró l Jerzy VI: „Historia Yorku jest historią Anglii”. Przez okoł o 2000 lat York był stolicą pó ł nocy i odegrał kluczową rolę w brytyjskiej historii w czasach rzymskich, wikingó w i saskich. Jego staroż ytne ulice, mury obronne, pię kne bramy, wspaniał a katedra w Yorku, nawet teraz zachowują atmosferę ś redniowiecza.

Miasto został o zał oż one przez Rzymian w 71 rne, któ rzy zbudowali fortecę u zbiegu rzek Ouse i Foss.


Nazwa York pochodzi od ł aciń skiego Eboracum lub Eborac, jak nazwano stolicę rzymskiej prowincji Britannia. W VII wieku miasto nazywał o się Eoforvik („miasto dzikó w”). W IX wieku zostaje przemianowany na Jorvik. Kiedy te ziemie został y podbite przez Normanó w, miasto zaczę to nazywać skró tem - York. Przechodzimy przez bramy twierdzy i rozpoczynamy poznawanie staroż ytnego miasta.

Katedrę , czyli Yorkminster, moż na ś miał o nazwać gł ó wną atrakcją miasta, a historia katedry jest nierozerwalnie zwią zana z historią miasta. Katedrę budowano przez cztery stulecia, co doprowadził o do przemieszania ró ż nych styló w. Biskup katedry w York jest uważ any za drugiego najważ niejszego w Koś ciele anglikań skim po Canterbury.

Katedra przetrwał a wiele poż aró w i był a kilkakrotnie przebudowywana. Wnę trze Yorkminster jest niesamowite. Gotyckie, ś redniowieczne witraż e, wspaniał e kwadratowe wież e.

Pierwszy drewniany koś ció ł na jego miejscu wzniesiono w 627 roku, a katedrę , któ ra do nas dotarł a, wzniesiono w latach 1070-1472. Obecnie dł ugoś ć katedry wynosi 158 metró w, wysokoś ć wież to 60 metró w. Nawa katedry jest najszerszą gotycką nawą w Anglii, drewniany dach nad nią jest pomalowany na kamień . Jej wczesnogotyckie skrzyż owania pojawił y się w 1265 roku, gotycka nawa i sala kolumnowa - w koń cu XIII wieku, chó ry i wież e w stylu "prostopadł ego wzgó rza" - w XIV-XV wieku. Elewacja zachodnia z wysokim witraż em (1338) i bogato stiukowym portalem centralnym uważ ana jest za jedną z najpię kniejszych tego typu. Obok katedry znajduje się dawna rezydencja jej skarbnika, w któ rej obecnie mieś ci się muzeum dawnych dekoracji i malarstwa. Jednym z gł ó wnych skarbó w katedry i pierwszym, co rzuca się w oczy wchodzą cym do ś rodka, jest przegroda przy chó rach, zbudowana w XV wieku.

Zdobią go naturalnej wielkoś ci posą gi 15 kró ló w Anglii, począ wszy od Wilhelma I (Zdobywcy), Ryszarda III, a skoń czywszy na Henryku VII.


Cesarz Hadrian odwiedził York. Zginą ł tu cesarz Konstancjusz Chlorus, a jego syn Konstantyn Wielki został ogł oszony nowym cesarzem rzymskim przez wojska stacjonują ce w Eboracum. Zasł yną ł z tego, ż e w 313 roku n. e. mi. uznał chrześ cijań stwo za ró wnoważ ną religię imperium. Kilka lat pó ź niej przenió sł się do Bizancjum, czynią c je stolicą imperium, któ re pó ź niej przemianowano na Konstantynopol. Przy wejś ciu do katedry stoi pomnik Konstantyna Wielkiego. W pobliż u katedry znajduje się pomnik poś wię cony wszystkim ż oł nierzom-obroń com miasta.

W 876 miasto został o zdobyte przez „Wielką Armię Wikingó w”, ale w 954 kró l Wikingó w Eric Bladex został wygnany, a jego kró lestwo weszł o do pań stwa anglosaskiego.

W Yorku znajduje się muzeum poś wię cone panowaniu Wikingó w, a co roku odbywa się tu Festiwal Wikingó w, któ ry pokazuje ich tradycje i sposó b ż ycia. Jednak katedra w Yorku nadal z powodzeniem istniał a do 1066, kiedy statki Wilhelma Zdobywcy zbliż ył y się do wybrzeż y Wielkiej Brytanii, któ ry obalił prawowitego kró la Haralda i został namaszczony i koronowany w katedrze w Yorkshire. Wkró tce potem cał a pó ł nocna Anglia zbuntował a się przeciwko zniewalcom, a York na kró tko wpadł w rę ce buntownikó w. Jednak Normanowie wkró tce zwró cili go z powrotem i uczynili z niego swoją twierdzę na pó ł nocy Anglii. Wilhelm Zdobywca zbudował w Yorku wież ę Clifford, któ ra przetrwał a do dziś . Z muró w staroż ytnej twierdzy-wież y Clifford roztacza się niepowtarzalny widok na miasto.

Dziś znajduje się tu muzeum opowiadają ce o historii miasta, w któ rym prezentowane są eksponaty z czasó w rzymskich i anglosaskich, a takż e wikingó w i ś redniowiecza.

Trzeba powiedzieć , ż e York ma skarb - jedyny pierś cień fortyfikacji w Wielkiej Brytanii, któ ry został zbudowany w poł owie XIV wieku. Moż na po nich przejś ć nawet po okrę gu o dł ugoś ci zaledwie 4.8 km. Do dziś zachował y się ró wnież cztery bramy miejskie. Szczegó lne wraż enie robią potę ż ne fortyfikacje w rejonie Klasztoru, Welmgate i Butam. Brama Welmgate zachował a nawet jedyny w Anglii barbakan (ł ucznik dywersyjny), któ ry przetrwał ostatni najazd samochodowy. Wszystkie inne barbakany został y wyburzone w jednym czasie, przeszkadzają w ruchu samochodowym. Jednak mury nadal ucierpiał y z powodu tego ruchu, wykonano przez nie kilka otworó w i ł ukó w.


York znajduje się u zbiegu rzeki Fos i rzeki Ouse, któ ra pł ynie przez miasto nad rzeką Ouse, nadają c miastu romantyczny wyglą d dzię ki zielonym brzegom. Okolica nazywana jest Doliną Yorku. Poł oż enie miasta w poł owie drogi mię dzy Londynem a Edynburgiem przesą dził o o jego duż ym znaczeniu w systemie komunikacyjnym Anglii.

W 200-tysię cznym Yorku jest wiele ciekawych muzeó w, kilka z nich już pokazał em, dziś pokaż ę jeszcze kilka. Muzeum kupcó w-awanturnikó w, zlokalizowane w centrum starego miasta. Jorvik Museum Center pozwoli Ci poznać czasy epoki Wikingó w. Muzeum wiernie odwzorowuje nie tylko wyglą d osad, ale takż e dź wię ki, a nawet zapachy z tamtej epoki. Odwiedzają cy Centrum Wikingó w mogą usł yszeć hał as, rozmowy, pł acz, charakterystyczny dla Wikingó w gwar, zapach skó ry, obornika i wypatroszonych ryb. Muzeum Wikingó w „Jorvik” jest interesują ce zaró wno dla dzieci, jak i dorosł ych.

W pierwszych salach Centrum Badań Dziedzictwa Wikingó w znajduje się szklana podł oga, przez któ rą widoczne są prawdziwe wykopaliska archeologiczne staroż ytnych osad. Nastę pnie zwiedzają cy wsiadają do specjalnej przyczepy, przewodnik wł ą cza towarzyszą cy tekst, a my przejeż dż amy przez osadę wikingó w, gdzie zmechanizowane manekiny gotują , jedzą , polują i rozmawiają . Historia tego muzeum jest nietypowa: w tym miejscu przygotowywano budowę centrum handlowego, ale w ziemi znaleziono drewniane budynki, a nawet naczynia, doskonale zachowane w wilgotnej gliniastej glebie bez tlenu. W sumie znaleziono ponad 4000 obiektó w, po czym postanowiono odtworzyć na tej stronie prawdziwe miasto Wikingó w.

Na koniec bogatej wycieczki przeszliś my się wą ską uliczką Shambles – starą ś redniowieczną ulicą z nadwieszonymi drewnianymi sklepikami, przy któ rej pierwotnie mieś cił y się sklepy mię sne, a obecnie sklepy z pamią tkami.

Wieczorna rozrywka w Yorku jest urozmaicona, kolorowa i niezapomniana, imprezy – jak u Wikingó w, zabawy – jak u Tudoró w, spacery – jak u Gruzinó w. Ponadto York sł ynie z pubó w. Przez 365 dni w roku nie moż na powtó rzyć wyboru knajpy, ale nigdy nie odwiedzić wszystkich. Jak mó wią ż artobliwie, w obrę bie muró w miejskich nie ma miejsca, w któ rym moż na staną ć i nie zobaczyć chociaż jednej knajpy i jednego koś cioł a.


Nie mniej znane uniwersyteckie miasto Cambridge, liczą ce 125 tysię cy mieszkań có w. Cambridge ma okoł o 2000 lat. Na przeł omie epok przedchrześ cijań skich i chrześ cijań skich Niemcy zostali wypę dzeni przez Rzymian. Uważ a się , ż e w 40 roku ó wcześ ni hegemonowie ś wiata zbudowali most przez lokalną rzekę , któ rą Rzymianie nazwali Grantą . Most dzielił rzekę na dwie poł owy: rzymską Grantę i „oryginalną ” Kamę (z czasem Kem).

Miejscowy Uniwersytet od oś miu wiekó w uważ any jest za standard jakoś ci wś ró d wszystkich istnieją cych uczelni. Uniwersytet wyró sł ze zbioru uczonych ludzi z miasta Cambridge, któ ry, są dzą c po kronikach, został utworzony w 1209 roku przez naukowcó w, któ rzy opuś cili miasto Oksford, ponieważ student z Oksfordu zabił mieszkań ca miasta, a pierwszy Peterhouse College został zał oż ona w 1284 roku. W 1214 r. sporzą dzono formalny regulamin uczelni. Wedł ug nich powoł ano rektora i program z egzaminami na zakoń czenie. Gł ó wną ró ż nicą w stosunku do klasztoró w, w któ rych w ś redniowieczu otrzymywali cał ą wiedzę o otaczają cym ich ś wiecie, był o nauczanie nauk ś cisł ych, filozofii, logiki i matematyki. Uniwersytety w Cambridge i Oksfordzie są czę sto okreś lane wspó lnie jako „Oxbridge” i mają dł ugą historię rywalizacji ze sobą . Oxford to uniwersytet w mieś cie, podczas gdy Cambridge to miasto w uniwersytecie.

Przed nami King's College (King's College), któ ry został zał oż ony w 1441 roku przez kró la Henryka VI.

Naszą znajomoś ć z uczelnią zaczynamy od gł ó wnego wejś cia do Trinity College.

Lokalna ś wią tynia nauki ma dziś.18 000 studentó w w 31 kolegiach, z któ rych 3 to kolegia ż eń skie, a 6 to wył ą cznie studia licencjackie. Wybó r uczelni jest prawdopodobnie najważ niejszą decyzją , któ rą student musi podją ć , ubiegają c się o przyję cie. Każ da uczelnia ma swoje terytorium, zbudowane wokó ł „dziedziń có w” (dziedziń có w) i skł ada się z czterech gł ó wnych elementó w: domu studenckiego, biblioteki, kaplicy i jadalni. Kolegiami zarzą dzają trzy organy: Izba Senatu, Izba Regentó w i Rada Senatu. Najwię kszą wł adzę ma 16 wybranych czł onkó w Rady Senatu (z czego co najmniej czterech musi być rektorami kolegió w, a czterech kolejnych musi być profesorami).


Nic wię c dziwnego, ż e naszą znajomoś ć z miastem kontynuowaliś my ł odzią po rzece Kem, wzdł uż któ rej malowniczych brzegó w rozcią gał y się budynki uniwersyteckie. Poznaj miasto z wody, ciesz się trawnikami ze stuletnimi drzewami, spó jrz na architekturę - to znaczy poczuć ducha Anglii.

W mieś cie Cambridge wszystko zaczę ł o się od mostó w, ponieważ nazwa dosł ownie tł umaczy się jako „most nad rzeką Cam”. Siedzą c w niej wygodnie, pł yniemy pod najsł ynniejszymi i najstarszymi mostami: pod najstarszym zachowanym mostem Clare College Bridge, pod Mostem Matematycznym czy pod sł ynnym weneckim imiennikiem Mostem Westchnień . Miejscami Cambridge przypomina Wenecję.

I choć gł ó wna czę ś ć atrakcji miasta skoncentrowana jest w uczelniach uniwersyteckich, samo miasto nie jest pozbawione koś cioł ó w, muzeó w czy niezwykł ych budowli.

Muzeum Archeologii Klasycznej w Cambridge sł ynie z jednej z najwię kszych na ś wiecie kolekcji figurek greckich i rzymskich. Wiele eksponató w Muzeum Zoologicznego został o zebranych i przekazanych do muzeum przez samego Karola Darwina. Muzeum Historii Nauki zawiera unikalną kolekcję przyrzą dó w naukowych i ich modeli od ś redniowiecza do wspó ł czesnoś ci. Na rogu ulic Benet i Trumpington, w ś cianie biblioteki uniwersyteckiej, naprzeciwko Kings College, znajduje się zegar, na któ rym potwó r przypominają cy wielką szarań czę peł za po zł otej tarczy z zagubionymi gdzieś wskazó wkami i cyframi, nie zwalniają c ani na sekundę . Zł owieszcza rzeź ba został a wymyś lona i podarowana miastu w 2008 roku przez Johna S. Taylora. Nazwał swó j pomysł Chronograph, dosł ownie poż eracza czasu. Studenci mię dzy sobą bardziej czule nazywają zegar - Rosalind.

Ś wiatł o niebieskich diod przebija się przez pę knię cia w tarczy, dzię ki czemu moż na poznać dokł adny czas i czas, abyś my poż egnali się z uroczym studenckim miastem.


Kolejna ekscytują ca wycieczka do Windsoru - mał ego miasteczka (30 tys. mieszkań có w) w hrabstwie Berks, 20 km od Londynu, na prawym brzegu Tamizy, gdzie znajduje się letnia rezydencja kró ló w angielskich, Zamek Windsor, jest zlokalizowany. Przejeż dż ają c przez teren dworca, czekał mnie pierwszy przyjemny widok - lokomotywa z heraldycznymi symbolami pań stwa, któ rej obecnoś ć na pokł adzie od razu kazał a mi pomyś leć , ż e to nie jest zwykł a lokomotywa parowa. Tak też jest – jest to kopia parowozu N 3041 (takie lokomotywy produkowano w latach 1894-1912) pod nazwą „Kró lowa” i przez kilka lat sł uż ył a jako lokomotywa pocią gu kró lewskiego. Kopia powstał a w 1982 roku w ramach projektu Madame Tussauds (na stacji Windsor odbył a się specjalna wystawa, któ ra został a zamknię ta pod koniec lat 90. ).

Kró lowa Wiktoria odbył a swoją pierwszą podró ż koleją.13 czerwca 1842 r. , jadą c z Windsoru do Londynu okoł o pó ł torej godziny. Począ tkowo martwił a się , bo w tamtych czasach transport kolejowy był niebezpieczny, czę sto zdarzał y się wypadki, katastrofy z ofiarami. Ale wszystko poszł o dobrze, a koronowana dama uznał a podró ż za „uroczą ”.

Do Zamku Kró lewskiego, majestatycznie gó rują cego nad miastem, trzeba przejś ć kilkadziesią t metró w przez wł aś ciwe miasto Windsor, co pozwala przyjrzeć się jego architekturze (typowej dla starych miast Europy Zachodniej), na pomniku Kró lowej Wiktorii i u bram Henryka VIII – gł ó wnej bramy zamku.

Pierwszy drewniany zamek zbudował tu w 1066 roku Wilhelm Zdobywca. Trudno tu znaleź ć klasykę pał acową , a po prostu symetrię . Fasady „chodzą ” zygzakami, trawniki wycinają wł asne rogi, wał y i mury kł ó cą się ze sobą.

A wszystko dlatego, ż e prawie każ dy brytyjski monarcha ukoń czył i odbudował tę podmiejską rezydencję kró lewską na swó j wł asny sposó b i trwał o to prawie tysią c lat! Efektem jest coś oryginalnego, przycią gają cego ludzi z cał ego ś wiata. Wedł ug XVII-wiecznego pisarza Samuela Pepysa jest to „najbardziej romantyczny ze wszystkich zamkó w na ś wiecie”. Z czasó w Wilhelma Zdobywcy pozostał o jedynie sztuczne wzgó rze, na któ rym (znacznie pó ź niej) wznosi się Okrą gł a Wież a. Okrą gł a wież a ma 45 metró w wysokoś ci. Kiedy kró l (kró lowa) jest w zamku, jego (jej) sztandar osobisty jest wywieszony na wież y. Okrą gł a wież a dzieli kompleks zamku Windsor na dwie czę ś ci, zwane dziedziń cami: od strony zachodniej znajduje się Dziedziniec Dolny, od wschodu Dziedziniec Gó rny, w któ rym mieszczą się apartamenty kró lowej, do któ rych dostę p publiczny jest zabroniony. Istnieją ró wnież Izby Pań stwowe, któ re moż na oglą dać.


Co ciekawe, to wł aś nie Windsor nadał nowe nazwisko panują cej obecnie brytyjskiej dynastii kró lewskiej. W rzeczywistoś ci brytyjscy monarchowie przed ś lubem Elż biety II należ eli do rodziny Saxe-Coburg-Goth (stamtą d ksią ż ę Albert, mą ż Wiktorii). Jednak w czasie I wojny ś wiatowej, pod wpł ywem patriotycznego fanatyzmu, kró l Jerzy V postanowił pozbyć się niemieckiego nazwiska. W 1952 r. wydano odezwę , zgodnie z któ rą potomstwo Elż biety II jest ró wnież uważ ane za Windsoró w. Zbliż amy się do jednej z najpię kniejszych na zamku – Bramy Normanó w.

Bardzo romantycznie wyglą da Ogró d Jubileuszowy, wytyczony w zwią zku z 50. rocznicą panowania Elż biety II (2002) na miejscu fosy otaczają cej mury forteczne zamku.

Na dolnym dziedziń cu znajduje się kaplica ś w. Jerzego i arkada podkowa. Miejsce to trzeba koniecznie odwiedzić , gdyż jest bezpoś rednio zwią zane z gł ó wnym zakonem rycerskim Wielkiej Brytanii - Zakonem Podwią zki.

Został zał oż ony w 1348 roku przez kró la Edwarda III w celu „zgromadzenia pewnej liczby godnych osó b do czynienia dobrych uczynkó w i oż ywienia ducha wojskowego”. Istnieje wiele legend dotyczą cych pochodzenia zakonu, z któ rych najsł ynniejsza dotyczy hrabiny Salisbury. Podczas tań ca z kró lem upuś cił a podwią zkę , a otaczają cy ją ludzie ś miali się , podczas gdy kró l podnió sł podwią zkę i zwią zał ją sobie na wł asnej nodze sł owami: „Niech się wstydzi, ż e ź le o niej myś li”, co stał o się motto zamó wienia. Mę ż czyź ni - czł onkowie zakonu noszą znak na nodze, a kobiety na ramieniu. Jednocześ nie zakon moż e liczyć nie wię cej niż.25 czł onkó w, w tym suwerena – monarchę brytyjskiego. Jego 24 towarzysze to rycerze (mę ż czyź ni) i damy (kobiety). Ł ą cznie w historii zakonu był o nieco ponad tysią c czł onkó w, a ostatnio procedura przyję cia został a tak rozwinię ta, ż e ​ ​ kilka lat temu ksią ż ę William stał się tysię cznym czł onkiem.


W kaplicy ś w. Jerzego moż na zobaczyć liczne i wrę cz fenomenalne witraż e heraldyczne, a takż e flagi, miecze i heł my czł onkó w zakonu. W kaplicy ś w. Jerzego na naboż eń stwie obecna jest sama kró lowa i nastę pca tronu. Ponadto pochowano tu kilka osó b sierpniowych. W szczegó lnoś ci Karol I Stuart, któ ry został stracony w 1649 r. wyrokiem są du rewolucyjnego, a takż e kró l Henryk VIII Tudor, sł yną cy nie tylko z budowy Windsoru, ale takż e z poligamii (niestety dwie z jego sześ ciu ż on zmarł na bloku rą bania z powodu maniakalnego okrucień stwa, losy jego mał ż onki zapamię tują angielskie dzieci w wieku szkolnym za pomocą mnemonicznego zwrotu „rozwiedziony – stracony – zmarł – rozwiedziony – stracony – przeż ył ”) oraz fakt, ż e dokonał reformacji w Anglii .

Wysoki na 5 metró w i szeroki na prawie 3 metry), w peł ni odtwarza kró lewski Pał ac Buckingham z lat 20. XX wieku. Trzy pię tra, ogró d, garaż , winiarnia i tysią ce miniaturowych detali wykonanych w skali 1:12. Bardzo wygodnie jest studiować historię ż ycia tamtej epoki. Wszystko w tym pał acu jest prawdziwe i aktywne. Jest tak wielu odwiedzają cych, ż e pobyt tam jest po prostu nierealny. Niestety wewną trz nie moż na robić zdję ć (zdję cia z internetu). Pomysł na dom wyszedł od Marii Louise, kuzyna Jerzego V, mę ż a kró lowej Marii. Pomimo tego, ż e kró lowa miał a 57 lat, kiedy otrzymał a ten prezent, na dworze pojawił a się niespodzianka. Queen Mary był a zapaloną kolekcjonerką miniaturowych bibelotó w.

Zbliż amy się do Gó rnego Dziedziń ca. Zobaczymy tu sale Apartamentó w Reprezentacyjnych z meblami i obrazami z kolekcji kró lewskich, w tym arcydzieł ami Rubensa, Van Dycka, Rembrandta i Holbeina.

Wię kszoś ć sal został a zaprojektowana przez Whiteville, w tym sł ynna Waterloo Hall, stworzona z okazji zwycię stwa nad Napoleonem. Zamek zachował kilka sal wykonanych przez Hugh Maya dla Karola II, wś ró d któ rych jest wspaniał a Kró lewska Jadalnia z malowidł em na suficie autorstwa Verrio, przedstawiają cym ucztę bogó w. W sali ś w. Jerzego, na któ rej suficie znajdują się herby wszystkich czł onkó w zakonu, kró lowa corocznie przyjmuje rycerzy Orderu Podwią zki.

Zamek Windsor, podobnie jak Pał ac Buckingham w Londynie, jest strzeż ony przez odważ nych straż nikó w w pię knych czerwonych mundurach. Po obejrzeniu Izb Pań stwowych spieszymy do Dolnego Placu, aby zobaczyć uroczystą ceremonię zmiany warty – spektakl prawdziwy, by nie zobaczyć , co był oby niewybaczalnym bł ę dem. Przy dź wię kach marszu uzupeł niamy naszą znajomoś ć ze wspaniał ym kompleksem pał acowym.

katedra w Salisbury

Wnę trze zdobią takie pię kne kompozycje rzeź biarskie.


Absolutnie oszał amiają ca wyobraź nia, choć wydawał oby się , ż e jest to taka prosta rzecz: czcionka. Postawiono je niedawno, bo w 2008 roku, kiedy konsekracja katedry skoń czył a dokł adnie 750 lat. Powierzchnia wody jest tak gł adka, ż e ​ ​ wyglą da jak polerowany kamień , dosł ownie lustro.

Dziedziniec katedry, otoczony galerią - kruż gankiem - najwię kszym w Anglii.

W jednym z najpię kniejszych budynkó w obok katedry, w Royal House mieś ci się Muzeum Salisbury i South Wiltshire, któ re opowiada o wielowiekowej historii miasta i hrabstwa.

Nastę pnie kierujemy się do Stonehenge, poł oż onego 13 km na pó ł noc od Salisbury. Stonehenge (ang. Stonehenge, dosł . „kamienny henge”) - staroż ytna ś wią tynia, zbudowana z uwzglę dnieniem ruchu sł oń ca. Kamienie te został y zainstalowane przez mą drych staroż ytnych ludzi 4500 lat temu. Nie zdą ż yliś my jednak dotkną ć majestatycznych kamieni wł asnymi rę kami.

Zabytkowa budowla jest ogrodzona, a turyś ci mogą obejś ć ją w kó ł ko, sł uchają c wyjaś nień z pomocą audioprzewodnika. Ale to miejsce jest specyficzne i tajemnicze, wię c nawet wszę dobylskie tł umy turystó w nie przeszkodził y nam poczuć się sam na sam z tajemniczym antycznym ś wiatem. Latem 2014 roku wokó ł tego tajemniczego miejsca odbył a się rekonstrukcja, powstał o centrum serwisowe, a teraz, aby dostać się do ś wię tych kamieni, trzeba zjechać z gł ó wnej drogi, kupić bilety i zabrać audioprzewodnik, potem wsią dź do autobusu wahadł owego do miejsca rozpoczę cia przeglą du i zacznij krą ż yć po okrę gu w odległ oś ci co najmniej 40 metró w od kamieni.

Kamienie są jednak tak ogromne, ż e widać je wyraź nie

Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Aby dodać lub usunąć zdjęcia w relacji, przejdź do album z tą historią
Мемориал мученикам в Оксфорде
Оксфорд
Башня Карфакс
Оксфордский университет
Университетский ботанический сад
К саду ведут красивые ворота
Бодлианская библиотека
Оксфордский
Здание Шелдонианского театра
Музей Ашмола
В музее Ашмола
Памятник Шекспиру в Стратфорд-на-Эйвоне
Фонтан в виде лебедей
Королевский Шекспировский театр
Фонарь в Стратфорд-на-Эйвоне
Церковь Святой Троицы, где похоронен великий драматург
Эпитафия, написанная на завещании Шекспира
Школа, где учился маленький Уильям
Церковь, возле которой жил взрослый драматур
Британский оловянный музей
Дом, где родился и провёл своё детство великий драматург
Шекспировский центр
Скульптур Шута
В баре “У Гаррика”
Крепостные ворота города Йорка
Йорк Минстер
Внутри Йорк Минстера
Памятник Константину Великому
Памятник всем воинам-защитникам Йорка
Крепость-башня Клиффорд
Кольцо крепостных стен
Река Уз
Музей викингов «Йорвик»
Улица Шамблес
Город Йорк
Город Кембридж
Королевский колледж
Парадный вход в колледж Тринити
Кембриджский университет
Река Кэм
Прогулка по реке Кэм
Красивый мост через реку Кэм
Прогулка по реке Кэм
Розалинда
Локомотив «Королева»
Город Виндзор
Круглая башня Виндзорского замка
Норманнские ворота Виндзорского замка
Юбилейный сад
Часовня Святого Георгия
Псевдофахверковое здание в Виндзорском замке
Кукольный дом королевы Марии
Верхнее подворье
Зал Государственных апартаментов
Смена караула в Виндзорском замке
Солсберийский собор
Часовой механизм
В Солсберийском соборе
Купель в Солсберийском соборе
Клуатр собора - самый большой в Англии
Сервисный центр Стоунхенджа
Стоунхендж
Стоунхендж
Выставка в сервисном центре Стоунхенджа
Podobne historie
Uwagi (0) zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
awatara