Śladami Moneta - część 3
Kontynuacja. Zacznij tutaj:
Nigdy wcześ niej nie sł yszał em o tym mieś cie. Dlatego mó j przyjazd tutaj był dla mnie niespodzianką . A teraz naprawdę ż ał uję , ż e przed wyjazdem niewiele wiedział am o tym miejscu. Ponieważ miasto ma dł ugą i ciekawą historię .
Przyjmuje się , ż e nazwa miasta pochodzi od staroż ytnego niemieckiego sł owa oznaczają cego „rybę ”. Dla portu moż e dobre wyjaś nienie nazwy. Przez Fé camp (obecnie D940 w kierunku Le Havre) przechodził a staroż ytna rzymska droga. Wię c to miejsce był o zamieszkane.
W epoce ksią ż ą t normań skich William Longsword zbudował tutaj pierwszy zamek. Ponieważ Fé camp stał się jedną ze stolic księ stwa.
Kobiece opactwo został o tu zał oż one w VII wieku, ale został o splą drowane przez Wikingó w i przestał o istnieć . Kolejne opactwo, już mę skie, benedyktyń skie, zał oż ył Ryszard I.
Ale mnisi ostatecznie osiedlili się tutaj dopiero za jego syna Ryszarda II (urodził się tutaj, zmarł , był nazywany „ojcem mnichó w” dla systematycznego przywracania ż ycia monastycznego). Opactwo był o bardzo waż ne. Wierzono, ż e Normandii strzeż e z jednej strony opactwo w Fé camp, z drugiej – na gó rze Saint-Michel. To tutaj Wilhelm Zdobywca ś wię tował swoje zwycię stwo w bitwie pod Hastings i podarował opactwu cenne dary, w tym ziemię w Anglii.
Miasto stał o się gł ó wnym oś rodkiem pielgrzymkowym po tym, jak wedł ug legendy wyrzucono na brzeg pień , w któ rego zagł ę bieniu znajdował y się czą steczki krwi Chrystusa. Krew ta był a przechowywana w opactwie benedyktynó w Ś wię tej Tró jcy. Specjalnie dla niej wybudowano kaplicę . Stał o się to w XIII wieku podczas wypraw krzyż owych.
Po wstą pieniu Normandii do kró lestwa francuskiego znaczenie miasta zmalał o. Ale zawsze pozostawał portem rybackim.
Ponadto konkurował z portem Saint-Malo. Na począ tku XX wieku był to jeden z najwię kszych portó w do poł owu ś ledzia (uważ any był za rybę kró lewską , ale nie dlatego, ż e był spoż ywany przez kró ló w, ale ze wzglę du na wygodę jego przechowywania i przetwarzania), oraz potem dorsz.
Miasto znane jest ró wnież z likieru benedyktyń skiego.
w Pał acu Benedyktynó w
Być moż e ze wzglę du na ten trunek ludzie przyjeż dż ają do Fé camp. My też byliś my tylko w Pał acu Benedyktynó w. Chodziliś my po pał acu, oglą daliś my jego skarby (przedmioty sztuki z okresu ś redniowiecza, kolekcję wyrobó w metalowych, podrabiany trunek), degustowaliś my trunek. Dają ci ż eton przy wejś ciu. Trzeba go konserwować do koń ca, a nastę pnie wymienić w sali degustacyjnej na jeden z rodzajó w trunkó w (są trzy: zwykł y, starzony i B&B – benedyktyń ski i brandy).
Dom Dziedzictwa Narodowego oferuje 5 tras spacerowych po cał ym mieś cie.
1 - zwią zane z naturą i nowymi sposobami wytwarzania energii. Przechodzi obok najwyż szego miejsca w mieś cie (ponad 100 m) - Brzegu Dziewicy. Tutaj moż esz podziwiać widoki na kanał La Manche, ptasie gniazda na przylą dku Fagnet i nowoczesne wiatraki. 2 - zwią zany z Dziewicą . Rozpoczyna się na Quai de Maupassant w porcie i u podnó ż a Wybrzeż a Dziewicy, wznosi się do kaplicy Matki Boż ej Powitania. Kaplicę pokochali ż eglarze, odwiedzali ją zaró wno przed, jak i po trudnych wyprawach na kanadyjskie wybrzeż e po dorsze i ś ledzie. 3 - historyczny, obejmuje teren koś cioł a opactwa Ś wię tej Tró jcy, ruiny pał acu ksią ż ę cego. Znajduje się przy wjeź dzie do miasta, najdalej od kanał u La Manche. 4 - zwią zane z ryboł ó wstwem; tutaj znajduje się muzeum wę dkarstwa, wę dzarnie. Przechodzi po drugiej stronie portu. 5 - architektoniczny. Dedykowany secesji. Trasa ta prowadzi do Pał acu Benedyktynó w.
Istniali (opró cz wspomnianych już ksią ż ą t) Edward Wyznawca (podczas gdy jego matka, siostra księ cia Normandii, wyszł a za mą ż za Duń czyka, któ ry zabił jej mę ż a, kró la angielskiego), Volpiano (mnich, któ ry uczynił Potę ż ne opactwo benedyktynó w), Alexander Legrand (któ ry wskrzesił recepturę benedyktyń ską w XIX wieku), Guy de Maupassant (mieszkał tu ze swoją babcią ).
