wszystkie ręce na pokładzie
Nic dziwnego, ż e wykształ cone i dobrze odż ywione umysł y ludzkoś ci mó wią , ż e kiedy naprawdę czegoś chcesz, zawsze musisz się na to przygotować . Myś lą c wię c o wiosennym niebie i kobiecych rysach, a jednocześ nie skanują c instalacje w mał ym muzeum morskim w fiń skiej miejscowoś ci Rauma, zgarną ł em mał ą broszurę z hasł ami reklamowymi i nie mniej plastycznymi schematami jednego z najwię kszych muzeó w morskich w mieś cie Turku. Gdzie jest Turek i gdzie ja jestem - zdał em sobie sprawę , ż e nie radoś nie i beznadziejnie przymocował em tę samą broszurę z transformatorem do tylnej kieszeni moich znoszonych dż insó w.
Ta broszura podró ż ował a ze mną przez dł ugi czas, zbierają c z kolei kurz w jednej z kieszeni mojego zespoł u odzież owego, aż do dzisiejszego ranka zaczą ł em gorą czkowo przypominać sobie, o jakim mieś cie był a mowa. Jak się okazał o, nazwy miast pasował y lepiej niż nieuchwytne liczby na losie.
Ś wiadoma ogromu szansy, automatycznie wskoczył am do butó w ulicznych i wsunę ł am portfel do kieszeni na piersi zimowej kurtki. Marine Forum zobaczy dziś jeszcze jednego turystę.
Przybywają c w te okolice, nie ś pieszył em się na spotkanie z trofeami morskimi, gdyż po drodze był nie mniej znany zamek Turku. Po zapoznaniu się z historią miasta, a w szczegó lnoś ci zamku, mogł am już ze spokojem spę dzić pozostał e godziny na tematyce morskiej. Zimno był o dotkliwe i musieliś my się poruszać bardzo szybko, a obecnoś ć brzegu morskiej wody oczywiś cie nie ocieplał a i tak już zmarznię tej atmosfery.
Forum oddaje rozmiar. Na jego terenie znajduje się kilka hangaró w z wystawami tematycznymi, a ponadto moż na odwiedzić kilka statkó w i, w staromodny sposó b, zjeś ć obiad w przytulnej restauracji lub nawet zorganizować wakacje w najlepszych tradycjach korporacyjnych z bufetem i tł ustymi historiami.
Komu wycią ga się ż elazne kieszenie na euro, proponuje się zakup magnesó w lub tabliczek, a tym, któ rzy nie do koń ca peł nego dzieciń stwa mieli, mogą też kupić kamizelki z czapką.
Pomiń my cał ą tę ł uskę z pamią tkami i zanurzmy się w morzu emocji. Po zdobyciu upragnionego biletu zawracamy lewym ramieniem, nie zapominają c, i dokonujemy decydują cego wyboru mię dzy dwiema halami: jedna jest mniejsza po lewej, a druga poważ niejsza po prawej. Nie miał o znaczenia, od czego zaczą ł em, wię c zaczą ł em mał y.
Mał a sala.
Zawsze podobał o mi się fiń skie podejś cie do projektowania muzeó w. A wię c patrzą c na nie, nie moż na powiedzieć . Moż na by pomyś leć , ż e to jakiś twardy, ponury czł owiek w kaloszach, ale tak szczerze udekorowali dla ciebie salę , ż e serce ci topnieje, a chę ć uś ciś nię cia pracowitej fiń skiej rę ki z wdzię cznoś cią roś nie z każ dym zbadanym metrem sześ ciennym .
Tutaj masz sł oiki do konserw, sieci rybackie, zdję cie na ś cianie w temacie, a nawet specjalne jajniki z przyprawami. Ktoś inny zał adował by to wszystko do gablotek i wskazał by znaki. A potem sł oik do sł oika, zdję cie upię ksza zdję cie. To był oby miejsce, w któ rym znani sprzedawcy artykuł ó w spoż ywczych mogą nauczyć się pokazywać sztukę sł oika w oknie.
Nawiasem mó wią c, z przyprawami nie jest to takie proste. Obok woreczkó w z pachną cymi skł adnikami znajdują się wagi z odważ nikami, szklane sł oiki i opis w ję zyku angielsko-fiń skim. Proponują ci pomoc w uporzą dkowaniu przebiegł ego kucharza okrę towego, któ ry był zbyt leniwy, aby rozró ż niać przyprawy wedł ug wagi i zapachu, wię c rzucił to na ciebie. Z cukrem, solą , pieprzem i cynamonem szybko to rozgryzł em. Ale musiał em majstrować przy zioł ach ł ą kowych i tymianku-pietruszce.
Na koń cu sali wisi sieć rybacka z solidnym zaczepem i dzielną rę ką z tatuaż em w postaci kotwicy, z jakiegoś powodu wycią gają c mł otek. Prawdopodobnie do zabicia ryby.
Po zrobieniu krę gu honoru moż esz udać się do duż ej sali.
Sala jest wię ksza.
Oto skala, gdzieś.10:1 w poró wnaniu do mał ej sali. Tutaj mogli umieś cić zaró wno jachty, jak i czę ś ci zamienne do silnikó w okrę towych o rzeczywistych rozmiarach oraz robocze kombinezony zapomniane przez kogoś w szatni tuż obok szafek, w któ rych zwykle uginał y się . Moż esz wspią ć się na ł odzie, pogł askać czę ś ci zamienne i przymierzyć szatę . Wszystko jest prawdziwe. Moż esz też rozstawić mł ynek lub podnieś ć nogi do gó ry w kajucie kapitań skiej – wszystko zależ y od iloś ci czasu przeznaczonego na te wszystkie przyjemnoś ci. Wszę dzie sł ychać charakterystyczne dź wię ki, krą ż ą dyski. Nie bę dziesz samotny, nawet jeś li bę dziesz sam.
Po zwiedzeniu 2 hal, aby kontynuować zwiedzanie, trzeba wyjś ć na zewną trz i pospieszyć w kierunku stoł ó wki, gdzie moja chę ć kontynuowania tej wycieczki spotkał a się z zamieszaniem i lekkim zaskoczeniem.
Po dotarciu do kawiarni desperacko odwró cił em gł owę w poszukiwaniu znaku „zacznij tutaj” i znalazł em tylko kasjerkę przy kasie w kawiarni i mał ą szafę . Po wyjaś nieniu jej rozkoszy po angielsku, kasjerka uniosł a brew i wezwał a do siebie kelnerkę . Dlatego też sł owo „wystawa” był o zupeł nie nowe i nie wywoł ał o ż adnych reakcji. Gdy tylko zaczą ł em szturchać mapę okolicy w cał kowicie mię dzynarodowy sposó b i skrę cać im pasek przed nosem z przepustką na cał y teren forum, kelnerka radoś nie podskoczył a na miejscu, a potem pchnę ł a ogromne drzwi na roletach bocznych. To był o wejś cie do gł ó wnej skł adnicy trofeó w morskich. Nawiasem mó wią c, pó ź niej nieś miał o zauważ ył em wskaź nik ze strzał ką , ale chyba nie odważ ył bym się poruszyć tak masywnych drzwi.
gł ó wny fundusz.
Tutaj skala po raz kolejny wzrosł a, a liczba eksponató w przyprawiał a o zawró t gł owy. Tematy był y zupeł nie inne, ale wszystko dotyczył o morza.
Kolekcja silnikó w zaburtowych powę drował a do 20-metrowego sufitu. Ci, któ rzy nie wiedzą , jak podnieś ć gł owę tak wysoko, mogą wspią ć się na drugie pię tro i obejrzeć cał ą kolekcję z bliska. Są też nasze kopie „Veterok”, „Moskwa” i bardzo popularna nazwa, któ ra daje poczucie ś wię towania w duszy „Salute”. Wę drują c dalej po imponują cych drewnianych budynkach, poznasz ró ż ne typy statkó w i ich historię , poczujesz sprzę t nurkowy, zobaczysz, jak statki są monitorowane w strefie przybrzeż nej, dowiesz się czym są gł ó wne silniki i wiele, wiele wię cej. Są też pracownicy z papier-mâ ché , któ rzy pracują tu stale i cał kowicie bezpł atnie: jeden maluje burtę statku, drugi wspina się na ś cianę i stamtą d gra etiudy i preludia na fortepianie. W przedziale symulują cym kontrolę przybywają cych pasaż eró w zaangaż owany jest cał y zespó ł.
Tu jest urzą d celny, któ ry „przyjmuje zielone ś wiatł o”, i pogranicznicy z pagonami i jeszcze jakiś inny listonosz.
Ogó lnie moż na dł ugo chodzić , aw sali, w któ rej opowiadają i pokazują o wojnie krymskiej, moż na też siedzieć niehonorowo dł ugo.
Kierowany brakiem czasu wyszedł em na mró z. Latem istnieje kilka opcji wejś cia na statek, zimą - wszystkie drogi prowadzą do promu pasaż erskiego Bore.
Nie bę dą c przygotowanym na zapoznanie się z promem, był em doś ć zaskoczony wysokiej jakoś ci i ś wież ym wykoń czeniem wnę trza oraz liczbą osó b tam przebywają cych i obsł ugi. Okazał o się , ż e to przede wszystkim hotel-hostel-restauracja, a dopiero potem obiekt wycieczkowy.
Prom przypomina nowoczesny liniowiec pasaż erski, tylko o skromniejszych rozmiarach. Przy wejś ciu otrzymujesz plan parowca i kartę magnetyczną na dostę p do strefy wycieczki.
Ci, któ rzy nigdy nie byli na parowcu, a tym bardziej na pasaż erskim, mogą się trochę pogubić . Udał o mi się też trochę pogubić , chociaż wykorzystał em to zamieszanie do dobrego wykorzystania.
Prom ma gł oś ną historię i podwó jne obywatelstwo szwedzko-fiń skie. Kabiny sztabowe, oficerskie, kapitana i oczywiś cie mostek są udostę pniane do wglą du. W niektó rych miejscach moż esz wyjś ć na otwarty pokł ad.
Po wrę czeniu karty magnetycznej przy wyjś ciu i uś miechnię ciu się do 2 sympatycznych Finó w, wę drował em pieszo w kierunku dworca autobusowego, rozgrzany ciepł ymi rę kawiczkami i nie mniej ciepł ymi emocjami.
