Кёльн - город в земле Северный Рейн-Вестфалия - четвёртый по населению (1.017 млн. - 2012 г. ) и третий по площади город Германии, а также один из крупнейших экономических и культурных центров страны. Этот город возникший на месте римского поселения "Колониа", от которого и получил своё имя, был основан в 38 году до н. э.
Мы заехали в этот город на пару часов, с главной целью увидать его символ - готический Кёльнский собор (нем. K? lner Dom) или Собор святых Петра и Марии с двумя шпилями высотой по 157 м, великолепными витражами и гробницами трёх волхвов, принесших дары младенцу Иисусу.
Если подойти к Кёльнскому собору, можно увидеть, что на прилегающей к нему территории ведутся постоянные археологические исследования. Специалисты уже давно доказали, что место, на котором построен Кёльнский собор, считалось святым ещё за 600 лет до прихода в наш мир Спасителя. В результате раскопок были найдены руины древних храмов, которые были построены ещё в честь языческих богов. Однако и после прихода в Кёльн христиан, на месте Кёльнского собора постоянно строились различные церкви, многие из которых были впоследствии разрушены или сожжены.
В передней части западного фасада и у главного входа в Кёльнский собор расположена скульптура Kreuzblume. Это копия наконечника Кёльнского собора, выполненная в оригинальном размере, но в бетоне. Наконечники собора были выполнены в середине XIX века и находятся. Декоративная копия с 11 октября 1991 года находится перед собором. Скульптура Kreuzblume - модель Южного Креста. Она выполнена в масштабе 1:1. Высота фигуры - 15.24 метров, вес - 35 тонн. Скульптура была собрана из 13 готовых деталей из темно-серого окрашенного бетона. Все детали, за исключением листьев, для снижения веса, выполнены в виде полого тела с толщиной стенки от 15 до 20 сантиметров. Вокруг скульптуры разбит цветник, а на нижней её части установлены пояснительные записки на 15 языках.
Строительство Собора началось в 1248 году, однако, работы были завершены только в 1880 году. Собор был построен на том месте, где в поздней Римской империи проходили встречи христиан. Кёльнский собор чудом уцелел во время Второй мировой войны. Его высота составляет 144 м, а ширина - 86 м. Для украшения фасада, башен и порталов были изготовлены сотни скульптур, для порталов были отлиты огромные бронзовые ворота.
Расширилось и внутреннее убранство собора. Высочайшее качество всех работ, осуществлённых в XIX веке, превратило собор в один из величайших шедевров неоготики. Сокровищница Кёльнского собора – самая значительная в Европе, превосходящая по значимости даже сокровищницу Ватикана. Особенно знаменит крест Геро - раскрашенное деревянное распятие, сделанное по заказу кельнского архиепископа Геро приблизительно в 975 году. Смерть на кресте передана очень реалистично, что явилось настоящим откровение для того времени.
Но главной ценностью Кёльнского собора является, несомненно, ларь трёх королей, в котором хранятся мощи трёх святых королей (трёх волхвов): Каспара, Мельхиора и Балтазара - самый большой золотой саркофаг в Западной Европе.
Для остекления окон потребовались многие квадратные метры витражей, особенно меня поразивших. Они настолько красивы и в них содержится столько интересной информации, что заслуживают отдельного внимания и изучения.
Существует легенда, что когда строительство Собора будет завершено – он рухнет. Видимо поэтому здесь с XIII века не прекращалось строительство и всё время ведутся реставрационные работы. А во время Второй мировой войны, когда бомбили город, Собор оказался единственным зданием, которое обошли стороной снаряды. Не потому, что английским и американским лётчикам было жалко этот символ былого величия города. Просто громадное здание служило хорошим ориентиром в городе, превращённом в руины. В настоящее время K? lner Dom, занимающий третье место в списке самых высоких церквей мира, находится под покровительством ЮНЕСКО.
Осмотрев знаменитый собор и прилегающую к нему площадь, мы отправились немного погулять по центральной части города. Пересекнув Roncalliplatz с южной стороны собора вдоль Domhotel, подходим к самому любимому кёльнцами фонтану Хайнцельменнхен, который был создан в самом конце XIX века, авторы - отец и сын - Эдмунд Ренард и Генрих Ренард.
Поводом для его создания стал 100-летний юбилей со дня рождения немецкого поэта Августа Копиша. Именно он написал стихотворение под названием "Die Heinzelm? nnchen zu K? ln", сюжет которого скульпторы и отразили в своём произведении, повествующем о том, как жители города стали трудолюбивыми. Вот краткое содержание стихотворения: "Когда-то гномы и жители Кёльна жили бок о бок. Первые доделывали за вторыми всю работу, что не успели сделать за день, по ночам. А жители Кёльна обещали никогда не стремиться гномиков увидеть. И жили так кёльнцы довольно долго и длилось бы это и дальше, если бы не одна очень любопытная женщина, жена портного. Ей непременно хотелось увидеть трудолюбивых гномиков и уже не одну попытку для этого предпринимала, но всё неудачно. В конце концов придумала она следующее: рассыпав на лестнице сухой горох, стала довольно шумно спускаться в подвал, где в это время работали маленькие помощники кёльнцев. Те услышали звуки, попытались убежать, но подскользнулись на горошинах и упали с лестницы вниз. Любопытная женщина добилась своего. После этого случая гномики покинули Кёльн, а жители города с тех пор вынуждены всю работу выполнять самостоятельно". Фонтан довольно большой по размерам. В центральной части можно увидеть скульптуру той самой любопытной женщины. Она стоит наверху лестницы и держит в руке фонарь. Внизу двух расходящихся лестниц лежат упавшие сердитые гномики. От центральной части отходят два "крыла", украшенные рельефами. Всего их восемь: на шести показаны сцены как гномики помогали кёльнцам: портному, столяру, пекарю, мяснику, виноделу и плотнику. А ещё на двух написаны строчки из стихотворения Августа Копиша.
Как и в любом уважающем себя германском городе, в Кёльне есть Ратуша и при ней, разумеется, Ратушная площадь. Среди помещений Ратуши - огромный, очень красивый зал, где издавна проходили городские балы, украшенный скульптурными изображениями горожан, прославивших Кёльн. Среди них - автор «Капитала» Карл Маркс. Строительство городской ратуши началось в первой половине XIV века и продолжилось до начала XV века, так как пожар опустошил этот район города. К этой эпохе относятся Ганзейский зал, в котором проходили ассамблеи во времена Ганзы, и большая башня в стиле пламенеющей готики. В XVI веке был построен Двор львов и создан фасад в стиле ренессанс. Башня Кёльнской ратуши была украшена декоративными фигурами из песчаника, которые под воздействием выветривания за несколько столетий полностью разрушились. В 1800 году скульптуры были заменены новыми, но уже в начале XX века 80 фигур были заменены вновь. В годы Второй мировой войны фигуры были снова утрачены и между 1988 и 1995 годами было установлено 124 новых скульптуры. В 1945 году бомбардировки не пощадили Ратушу и понадобилось больше 20 лет для её восстановления.
Перед Ратушей стоит памятник, заслуживающий особого внимания. Во время карнавала очень популярна сага о герое 30-летней войны Яне фон Верт. Легенда гласит, что он был очень бедным юношей, который влюбился в первую красавицу Кёльна - Магд Гриет. Красавица отказывает бедному парню, и тот с горя записывается на войну, где показал неслыханную отвагу и дослужился до конного генерала. После войны он возвращается с триумфом в Кёльн, где как раз на этом месте встречает свою старую любовь, которая стала торговкой овощами. Слез с коня и сняв шляпу, спросил её: "Что ты наделала..." - на что его первая любовь ответила: "Да кабы знать! ". Генерал сел на коня и поехал прочь.
На противоположной стороне площади находится роскошная конная статуя, которая была воздвигнута в конце XIX века по проекту скульптора и архитектора Густава Блазера. На каменном пьедестале стоит гордый вороной конь, на котором величественно восседает прусский король Фридрих Вильгельм III. По бокам постамента находятся бронзовые фигуры выдающихся политических деятелей той эпохи. После Второй мировой войны сильно поврежденная скульптура была демонтирована. Только в 2009 году после долгой реставрации памятник вновь занял своё исконное место.
Всё самое интересное в этом городе расположено на небольшом пятачке. Городская ратуша и старая площадь Alter Markt находятся в 800 метрах от вокзала, ещё чуть дальше церковь Святого Мартина (среди жителей Германии она больше известна как Большой Святой Мартин). Она была создана монахами-бенедиктинцами в период с 953 по 965 года. Во время Второй мировой войны церковь была несколько раз разрушена бомбардировками, но сразу восстанавливалась. По окончанию войны шли разговоры о том, чтобы оставить её в руинах как памятник жертвам нацизма. Однако эту прекрасную достопримечательность Германии отреставрировали, и в 1985 году открыли для посетителей.
Памятник забавным сказочным персонажам Тюннесу и Скалу установлен на Старой площади и является одним из символов Кёльна. Изворотливый и хитрый обманщик Скал и простодушный увалень Тюннес в реальности никогда не существовали. Это куклы, герои спектаклей Йохана Винтера, который создал хрестоматийную парочку ещё в первой половине XIX века. Со временем с театральных подмостков Тюннес и Скал «ушли в народ»: в Кёльне до сих пор среди людей ходят анекдоты о «толстом» и «тонком», «длинном» и «приземистом», «горожанине» и «деревенщине». В бронзе героев городских легенд увековечил скульптур Вольфганг Ройтер. Теперь «в гости» к Тюннесу и Скалу приходят жители города и туристы: существует поверье, что если потереть им носы (желательно, одновременно) и загадать при этом желание, то оно исполнится. Носы у статуй, как водится, отполированы до блеска.
Фонтан женщин подарила Кёльну скульптор Аннелиз Лагенбах. Он представляет собой женские фигуры, размещённые вокруг круглой колонны, установленной в небольшом водоёме в форме трилистника. На барельефе изображены женщины, проживавшие в городе в течение разных периодов его 2000-летней истории: римлянки, представительницы германских племён, еврейки, современные немки. Фонтан символизирует, с одной стороны, историческую взаимосвязь между людьми разных поколений, с другой – ценность женщины в обществе: каждая из фигур держит в руках свой дар городу: цветы, фрукты, продукты, ткани. На руках у многих женщин маленькие дети – юные горожане Кёльна. Недалеко расположен ещё один симпатичный памятник музыканту.
Дом одеколона 4711 - самый известный музей-магазин Кёльна, в котором можно приобрести одеколон 4711. Расположен он на улице Глокенштрассе. Одеколон («Eau de cologne») буквально переводится как «вода из Кёльна». Душистая вода появилась на рынке в 1709 году благодаря Йохану Марии Фарина, открывшему всему миру Кёльн как город ароматов. Его парфюмерное предприятие является старейшим в мире. Позднее его примеру последовали и другие магазины и фабрики, начавшие производство и продажу «eau de cologne». Но самым известным магазином является, несомненно, Дом одеколона 4711. Название знаменитому запаху дал номер дома 4711, ставший торговой маркой одеколона. Из крана фонтана 4711 течёт знаменитая «eau de cologne».
В торговом зале вывешен гобелен размером 4.5х3.5 м, на котором изображен момент, когда французский солдат наносит номер 4711 на стену дома на улице Глокенгассе. Гобелен был создан в 1964 году к повторному открытию дома после восстановления с историческим фасадом.
Главная торговая улица Кёльна Hohe Strasse находится в самом сердце Старого города. По обеим её сторонам расположено множество самых разнообразных лавок и магазинчиков, в которых можно найти отличные кельнские сувениры. Так как я не большой любитель шоппинга, то остаток свободного времени решила провести на набережной реки Рейн. По пути к нему зашла в Кёльнский центральный вокзал, расположенный прямо напротив Собора. Здание вокзала довольно красивое и современное. Со стороны вокзала хорошо виден Кёльнский собор.
Подхожу к набережной главнейшей судоходной реки Германии. Название Рейн происходит из кельтского языка и обозначает "течение". С 50 года до н. э. до IV века н. э. он образовывал вместе с Дунаем большую часть северной границы Римской империи. Рейн берёт своё начало в швейцарских Альпах и через 1320 км впадает в Северное море на территории Нидерландов. Самый живописный отрезок реки находится между Майнцем и Кёльном (средний Рейн), с живописными и романтическими крепостями. Эти места были объявлены ЮНЕСКО в 2002 году мировым культурным наследием.
Кёльн разделен Рейном на две части: на левом берегу находятся исторические и жилые кварталы, на правом - промышленные предприятия. Оживлённый исторический центр города, в котором сосредоточены наиболее значительные памятники города, делится на южную и северную части. Северная часть с её торговыми улицами образована районом собора и Нового рынка. Здесь же и набережная Рейна и мост Гогенцоллернов - стальной арочный железнодорожный мост, пролегающий через реку Рейн. Он расположен между двумя железнодорожными вокзалами города, в сутки по нему проходит около 1200 составов. Мост был торжественно открыт в мае 1911 года. Въезд на мост украсили неороманскими башнями, которые были возведены по проекту известного берлинского архитектора Франца Швехтена. Во время Второй мировой войны данный мост был наиболее загруженным в Германии. Во время бомбардировок Кельна британской авиацией, он сильно пострадал, а в марте 1945 года был полностью разрушен в результате подрыва опор. Восстановление сооружения началось сразу после войны, движение было возобновлено в 1948 году. Башни у въезда на мост решили не восстанавливать и в 1958 году они были полностью разобраны. По обеим сторонам моста Гогенцоллернов были установлены прекрасные конные статуи германских императоров из династии Гогенцоллернов - Вильгельма I, Фридриха III, Фридриха Вильгельма IV, Вильгельма II, а также монументы прусских королей.
Прямо на набережной расположены необычные фонтанчики, где так приятно и старому и младому люду освежить свои уставшие ножки в жаркую пору.
Напротив набережной обратила внимание на здание с надписью , но не уверена, что это Кёльнская опера.
На набережной много различных причалов, от которых отправляются прогулочные и рейсовые суда. Было бы время, с удовольствием совершила бы круиз по Рейну, а пока пришлось лишь ограничиться купленным буклетом на русском языке с описанием и фотографиями "По Рейну" да помахать рукой отправляющемуся в плавание судну.
Заканчивая свой рассказ о Кёльне, не могу не сказать об одном важном для города событии, участником которого мне, к сожалению, не пришлось побывать. Пять карнавальных дней (карнавальный сезон начинается каждый год 11.11 в 11 ч. 11 мин. ), которые предшествуют долгому посту перед пасхой, считаются в Кёльне особым временем года и город становится местом паломничества миллионов туристов со всего мира. В это время преображаются и люди, и улицы. 11 ноября здесь проходит знаменитый Кёльнский карнавал, традиция которого восходит к эпохе средневековья. Празднество открывается «Тремя безумными днями», предшествующими знаменитому Розовому понедельнику. Именно в этот день праздник достигает высшей точки. Говорят, что в это время по улицам города шествует миллион человек. Праздник продолжается до рассвета. Если вы вдруг не смогли достать костюм клоуна, ведьмы и т. д. , но не желаете выделяться из общей массы, наденьте перед выходом на улицу хотя бы кастрюлю. Особенно рекомендуется соблюдать это правило в четверг, если не хотите быть осмеянными. Газеты заранее публикуют маршруты, по которым пройдёт шествие.
Старая римская пословица «Кто не побывал в Кёльне - не видел Германии» вполне справедлива и для нашего времени. У меня же Кёльн ассоциируется с Фениксом, восставшим из пепла.
О стране, её истории и народе
История Германии очень богата и насыщена, я приведу лишь её краткий очерк и такой же беглый обзор исторических процессов, происходивших на территории современной Федеративной Республики Германия. На немецком языке государство называется «Deutschland», которое происходит от прагерм. ? eodisk, первоначально означавшее «имеющий отношение к народу» и подразумевавшее в первую очередь язык, и «Land» - «страна». Современная форма написания названия государства используется с XV века. Основу немецкого этноса составляли древнегерманские племенные объединения, населяющие в начале нашей эры территорию между Рейном и Одером, - франки, саксы, бавары, алеманы и др. , которые ассимилировали в первые века н. э. местное население, в т. ч. романизованных кельтов на юго-западе и юге современной Германии, а также смешались с ретами в Альпах. В 843 году в результате раздела Франкской империи образовалось Восточно-франкское королевство, которое в Х веке получило название Тевтонского (по этнониму древнегерманского племени тевтонов). Традиционно датой основания Германского государства принято считать 2 февраля 962 года: в этот день восточнофранкский король Оттон I был коронован в Риме и стал императором Священной Римской империи. Эта империя представляла собой конфедерацию земель, каждая из земель имела свою армию и чеканила свою монету. Во главе Священной Римской Империи германской нации или Первого рейха (962-1806 г. г. ) стоял Кайзер, избираемый советом курфюстов, имелся орган, представлявший земли - Рейхстаг. В Х-ХIII веках в состав германского этноса вошли некоторые западнославянские и летто-литовские племена (полабы, пруссы и др. ), земли которых были захвачены немецкими феодалами.
В 1871 году произошло объединение Германии под эгидой Пруссии и формирование немецкой нации в основном завершилось. Этот период называется Вторым рейхом или "кайзеровской Германией" (1871—1918 г. г. ). Участие в формировании немецкого этноса разнородных элементов и длительная раздробленность страны привели к сохранению культурно-бытового своеобразия населения отдельных земель. В качестве отдельных субэтносов существуют баварцы, саксонцы, гессенцы, швабы, франконцы, мекленбуржцы и т. д. В 1914 году Германия вступила в Первую мировую войну, поражение в которой привело к прекращению существования монархии. Западная Пруссия и Познань отошли к Польше, Эльзас к Франции, Эйпен - Бельгии, Саару была предоставлена независимость, из Рейнской Провинции были выведены германские воинские формирования.
После поражения во Второй мировой войне Третий рейх (неофициальное название Германского государства с 24 марта 1933 года по 23 мая 1945 года) был ликвидирован, государственная независимость земель восстанавливалась, власть у государственных наместников была отобрана и передана восстановленным ландтагам, а до их избрания - временным собраниям. Восточная Пруссия, Силезия, Померания, Нижняя Силезия, Верхняя Силезия, Западная Померания были ликвидированы, их территории была разделены между СССР и Польшей, немцы с этих территорий, а также из Судетов, были депортированы, а сами эти территории были заселены поляками, русскими, чехами, независимость Люксембурга была восстановлена, Судеты возвращены Чехословакии, Эйпен - Бельгии, Южный Тироль - Италии, Эльзас был передан Франции. На территории остальных немецкоязычных государств оставались оккупационные войска. Для управления оккупационными войсками были образованы четыре зоны оккупации: Французская, в которую вошли южная часть Вюртемберга, южная часть Бадена и южная часть Рейнской Области и Пфальц; Британская (северная часть Рейнской области, Вестфалия, Ганновер, Брауншвейг, Ольденбург, Шаумбург-Липпе); Американская (Бавария, Гессен, северная часть Бадена и северная часть Вюртемберга; Советская (Саксония, Галле-Мерзебург, Магдебург, Анхальт, Тюрингиия, Бранденбург, Мекленбург и Передняя Померания). В 1949 году на территориях первых трёх зон оккупации было создано государство Федерати? вная Респу? блика Германия (ФРГ), на советской - Германская Демократическая Республика (ГДР). 3 октября 1990 года произошло их объединение в единую Федеративную Республику Германия.
В настоящее время Германия, официальное название которой Федеративная Республика Германия (ФРГ), с населением 80 миллионов человек (2014 год) занимает 16-е место в мире, территория - 35.021 км? (62-е место) является крупнейшей страной Центральной Европы. Германия - член Европейского союза и НАТО, входит в «Большую восьмёрку». В стране один из самых высоких показателей ВВП на душу населения - 41477$ (2013 год). Германия - государство с федеративным устройством: в составе 16 равноправных субъектов - земель, три из них - города (Берлин, Бремен и Гамбург). Форма государственного правления в Германии - парламентская республика. Пост федерального канцлера ФРГ с 2005 года занимает Ангела Меркель (ХДС).
В Германии есть всё, что нужно туристу, – волшебные пейзажи, уютные городки, великолепные замки и исторические легенды. Германия – это страна, приезжая в которую каждый раз хочется открывать для себя новые страницы её истории, характер и традиции жителей, бесподобный контраст деревенской природы и бурлящих будней крупных городов. Бережное отношение народа Германии к своим историко-архитектурным памяткам вызывает уважение и восхищение, даёт пример для подражания.
Kolonia - miasto w Nadrenii Pó ł nocnej-Westfalii - czwarte co do wielkoś ci miasto w Niemczech (1 017 mln - 2012) i trzecie co do wielkoś ci miasto w Niemczech, a takż e jeden z najwię kszych oś rodkó w gospodarczych i kulturalnych kraju. To miasto, któ re powstał o na miejscu rzymskiej osady „Colonia”, od któ rej otrzymał o swoją nazwę , został o zał oż one w 38 pne. mi.
Zatrzymaliś my się w tym mieś cie na kilka godzin, a gł ó wnym celem był o zobaczenie jego symbolu - gotyckiej katedry w Kolonii (niem. Kä lner Dom) lub katedry ś w. Piotra i Marii z dwiema wież ami o wysokoś ci 157 m, wspaniał ymi witraż ami okna i grobowce trzech mę drcó w, któ rzy przynieś li dary Dziecią tkiem Jezus.
Jeś li zbliż ysz się do katedry w Kolonii, zobaczysz, ż e na są siadują cym z nią terenie prowadzone są cią gł e badania archeologiczne. Eksperci od dawna udowadniają , ż e miejsce, na któ rym zbudowano katedrę w Kolonii, uważ ano za ś wię te 600 lat przed przyjś ciem Zbawiciela na nasz ś wiat.
W wyniku wykopalisk odnaleziono ruiny staroż ytnych ś wią tyń , któ re został y zbudowane na cześ ć pogań skich bogó w. Jednak nawet po przybyciu chrześ cijan do Kolonii na miejscu katedry w Kolonii stale budowano ró ż ne koś cioł y, z któ rych wiele został o nastę pnie zniszczonych lub spalonych.
Przed zachodnią fasadą i przy gł ó wnym wejś ciu do katedry w Kolonii znajduje się rzeź ba Kreuzblume. Jest to kopia czubka katedry w Kolonii, wykonana w oryginalnym rozmiarze, ale w betonie. Wierzchoł ki katedry został y wykonane w poł owie XIX wieku i znajdują się . Ozdobna kopia z 11 paź dziernika 1991 r. znajduje się przed katedrą . Rzeź ba Kreuzblume - model Krzyż a Poł udnia. Wykonany jest w skali 1:1. Figurka ma 15.24 m wysokoś ci i waż y 35 ton. Rzeź ba został a zł oż ona z 13 kawał kó w pomalowanego na kolor ciemnoszary beton. Wszystkie czę ś ci, z wyją tkiem liś ci, wykonane są w formie wydrą ż onego korpusu o gruboś ci ś cianki od 15 do 20 centymetró w, aby zmniejszyć wagę.
Wokó ł rzeź by rozpoś ciera się ogró d kwiatowy, aw jej dolnej czę ś ci znajdują się notatki wyjaś niają ce w 15 ję zykach.
Budowę katedry rozpoczę to w 1248 roku, jednak prace zakoń czono dopiero w 1880 roku. Katedra został a zbudowana w miejscu, gdzie w pó ź nym Cesarstwie Rzymskim odbywał y się spotkania chrześ cijań skie. Katedra w Kolonii cudem przetrwał a II wojnę ś wiatową . Jego wysokoś ć wynosi 144 m, a szerokoś ć.86 m. Wykonano setki rzeź b zdobią cych fasadę , wież e i portale, dla portali odlano ogromne wrota z brą zu.
Poszerzył o się ró wnież wnę trze katedry. Najwyż sza jakoś ć wszystkich prac wykonanych w XIX wieku sprawił a, ż e katedra stał a się jednym z najwię kszych arcydzieł neogotyckich. Skarbiec katedry w Kolonii jest najbardziej znaczą cy w Europie, przewyż szają c znaczeniem nawet skarbiec Watykanu.
Szczegó lnie znany jest krzyż Gero - malowany drewniany krucyfiks, zamó wiony przez arcybiskupa Kolonii Gero okoł o 975 roku. Ś mierć na krzyż u jest przekazywana bardzo realistycznie, co był o jak na tamte czasy prawdziwym objawieniem.
Ale gł ó wną wartoś cią katedry w Kolonii jest oczywiś cie skrzynia trzech kró ló w, w któ rej znajdują się relikwie trzech ś wię tych kró ló w (trzech magó w): Kaspara, Melchiora i Baltazara - najwię kszy zł oty sarkofag w Europie Zachodniej.
Do oszklenia okien potrzeba był o wielu metró w kwadratowych witraż y, co mnie szczegó lnie uderzył o. Są tak pię kne i zawierają tyle ciekawych informacji, ż e zasł ugują na szczegó lną uwagę i przestudiowanie.
Istnieje legenda, ż e gdy budowa zostanie ukoń czona, katedra się zawali. Podobno wię c budowa nie zatrzymał a się tutaj od XIII wieku, a prace restauracyjne trwają cał y czas.
A podczas II wojny ś wiatowej, kiedy miasto został o zbombardowane, katedra okazał a się jedynym budynkiem, któ ry ominę ł y pociski. Nie dlatego, ż e brytyjscy i amerykań scy piloci ż ał owali tego symbolu dawnej ś wietnoś ci miasta. Po prostu ogromny budynek sł uż ył jako dobry punkt orientacyjny w mieś cie zamienionym w ruinę . Obecnie K? Lner Dom, któ ry zajmuje trzecie miejsce na liś cie najwyż szych koś cioł ó w na ś wiecie, znajduje się pod auspicjami UNESCO.
Po obejrzeniu sł ynnej katedry i przylegają cego do niej placu udaliś my się na kró tki spacer po centralnej czę ś ci miasta. Przekraczają c Roncalliplatz od poł udniowej strony katedry wzdł uż Domhotelu, zbliż amy się do ukochanej przez Kolonię fontanny Heinzelmennchen, któ ra powstał a pod koniec XIX wieku, autorzy - ojciec i syn - Edmund Renard i Heinrich Renard.
Powodem jego powstania był a 100. rocznica urodzin niemieckiego poety Augusta Kopischa. To on napisał wiersz zatytuł owany „Die Heinzelm? nnchen zu K?
ln", któ rego fabuł a odbijał a się w pracy rzeź biarzy, opowiadają ca o tym, jak pracowici stali się mieszkań cy miasta. Oto streszczenie wiersza: „Kiedyś krasnale i mieszkań cy Kolonii ż yli obok siebie. Pierwszy wykonał za drugi cał ą pracę , któ rej nie mieli czasu wykonać w dzień , w nocy. A mieszkań cy Kolonii obiecali, ż e nigdy nie bę dą starać się zobaczyć gnomó w. A mieszkań cy Kolonii ż yli w ten sposó b doś ć dł ugo i trwał oby to dalej, gdyby nie jedna bardzo ciekawska kobieta, ż ona krawca. Z pewnoś cią chciał a zobaczyć cię ż ko pracują ce krasnoludy i podję ł a już wię cej niż jedną pró bę , ale wszystko się nie powiodł o. W koń cu wymyś lił a, co nastę puje: po rozsypaniu suchego groszku na schodach zaczę ł a doś ć hał aś liwie schodzić do piwnicy, gdzie w tym czasie pracowali mali pomocnicy z Kolonii. Usł yszeli dź wię ki, pró bowali uciec, ale poś liznę li się na grochu i spadli ze schodó w. Ciekawa kobieta postawił a na swoim.
Po tym incydencie gnomy opuś cił y Kolonię , a mieszkań cy miasta zmuszeni są od tego czasu wykonywać wszystkie prace na wł asną rę kę . „Fontanna jest doś ć duż ych rozmiaró w. W centralnej czę ś ci moż na zobaczyć rzeź bę tego bardzo ciekawego kobieta. Stoi na szczycie schodó w i trzyma w dł oni latarnię . Na dole dwó ch rozbież nych upadł ych gniewnych gnomó w leż ą na schodach. Z czę ś ci ś rodkowej wychodzą dwa "skrzydł a" ozdobione pł askorzeź bami. Jest ich osiem w sumie sześ ć scen, jak krasnale pomagał y mieszkań com Kolonii: krawiec, stolarz, piekarz, rzeź nik, winiarz i stolarz, a jeszcze dwie wersy z Wierszy Augusta Kopisza.
Jak w każ dym szanują cym się niemieckim mieś cie, Kolonia ma Ratusz i oczywiś cie Plac Ratuszowy. Wś ró d pomieszczeń Urzę du Miasta znajduje się ogromna, bardzo pię kna sala, w któ rej od dawna odbywają się bale miejskie, ozdobione rzeź biarskimi wizerunkami mieszczan gloryfikują cych Kolonię . Wś ró d nich jest autor Kapitał u Karol Marks.
Budowę ratusza rozpoczę to w pierwszej poł owie XIV wieku i kontynuowano do począ tku XV wieku, gdy poż ar spustoszył ten obszar miasta. Ta epoka obejmuje Salę Hanzeatycką , w któ rej odbywał y się zgromadzenia w okresie hanzeatyckim, oraz duż ą wież ę w stylu gotyku Flamboyant. W XVI wieku powstał Dwó r Lwó w, a fasada powstał a w stylu renesansowym. Wież ę ratusza w Kolonii ozdobiono ozdobnymi figurami z piaskowca, któ re pod wpł ywem wietrzenia w cią gu kilku stuleci cał kowicie zawalił y się . W 1800 roku rzeź by wymieniono na nowe, ale już na począ tku XX wieku ponownie wymieniono 80 figur. Podczas II wojny ś wiatowej figury ponownie zaginę ł y, a w latach 1988-1995 zainstalowano 124 nowe rzeź by. W 1945 r. bombardowania nie oszczę dził y ratusza i odrestaurowanie go zaję ł o ponad 20 lat.
Przed Ratuszem na szczegó lną uwagę zasł uguje pomnik.
Podczas karnawał u bardzo popularna jest saga o bohaterze wojny 30-letniej Janie von Werth. Legenda gł osi, ż e był to bardzo biedny mł ody czł owiek, któ ry zakochał się w pierwszej pię knoś ci Kolonii – Magd Griet. Pię knoś ć odmawia biednemu facetowi iz ż alu zapisuje się na wojnę , gdzie wykazał się niesł ychaną odwagą i awansował do stopnia generał a jeź dziectwa. Po wojnie triumfalnie wraca do Kolonii, gdzie wł aś nie w tym miejscu spotyka swoją dawną mił oś ć , któ ra został a handlarzem warzyw. Zsiadł z konia i zdją ł kapelusz, zapytał ją : „Coś ty zrobił a…” – na co jego pierwsza mił oś ć odpowiedział a: „Tak, gdybyś wiedział a! ”. Generał wsiadł na konia i odjechał.
Po przeciwnej stronie placu znajduje się wspaniał y pomnik konny, wzniesiony pod koniec XIX wieku wedł ug projektu rzeź biarza i architekta Gustava Blasera. Na kamiennym cokole stoi dumny czarny koń , na któ rym majestatycznie siedzi kró l pruski Fryderyk Wilhelm III.
Po bokach cokoł u znajdują się brą zowe figury wybitnych politykó w tamtej epoki. Po II wojnie ś wiatowej mocno uszkodzoną rzeź bę rozebrano. Dopiero w 2009 roku, po dł ugiej renowacji, zabytek ponownie zają ł swoje pierwotne miejsce.
Wszystkie najciekawsze rzeczy w tym mieś cie znajdują się na mał ym skrawku. Ratusz i stary plac Alter Markt znajdują się.800 metró w od dworca, nieco dalej koś ció ł ś w. Marcina (wś ró d mieszkań có w Niemiec znany jest bardziej jako Wielki ś w. Marcin). Został stworzony przez mnichó w benedyktynó w w latach 953-965. W czasie II wojny ś wiatowej koś ció ł był kilkakrotnie niszczony przez bombardowania, ale natychmiast został odrestaurowany. Pod koniec wojny mó wiono o pozostawieniu go w ruinie jako pomnika ofiar nazizmu. Jednak ten pię kny niemiecki zabytek został odrestaurowany i otwarty dla zwiedzają cych w 1985 roku.
Pomnik zabawnych postaci z bajek Tunnes and the Rock znajduje się na Starym Rynku i jest jednym z symboli Kolonii. Podstę pny i przebiegł y oszust Skal i naiwny prostak Tunnes nigdy w rzeczywistoś ci nie istnieli. To lalki, bohaterowie przedstawień Johana Wintera, któ ry w pierwszej poł owie XIX wieku stworzył podrę cznikową parę . Z biegiem czasu Tynnes i Skal „odeszli od ludzi” ze sceny teatralnej: w Kolonii wcią ż krą ż ą wś ró d ludzi ż arty o „grubych” i „chudych”, „dł ugich” i „przysadzistych”, „mieszkań cach” i „pagó rkach” . Rzeź by Wolfganga Reutera uwiecznił y w brą zie bohateró w miejskich legend. Teraz mieszkań cy miasta i turyś ci przyjeż dż ają „odwiedzać ” Tyunnes i Skal: panuje przekonanie, ż e jeś li pociera się im nosy (najlepiej w tym samym czasie) i wypowiada ż yczenie, to się speł ni. Nosy posą gó w jak zwykle są wypolerowane na poł ysk.
Fontannę Kobiet podarował a Kolonii rzeź biarka Anneliese Lagenbach.
Przedstawia postacie kobiece umieszczone wokó ł okrą gł ej kolumny ustawionej w niewielkim zbiorniku w kształ cie koniczyny. Pł askorzeź ba przedstawia kobiety, któ re mieszkał y w mieś cie w ró ż nych okresach jego 2000-letniej historii: kobiety rzymskie, przedstawicielki plemion germań skich, Ż ydó wki, wspó ł czesne Niemcy. Fontanna symbolizuje z jednej strony historyczne relacje mię dzy ludź mi ró ż nych pokoleń , z drugiej strony wartoś ć kobiety w społ eczeń stwie: każ da z postaci trzyma w dł oniach swó j dar dla miasta: kwiaty, owoce, ż ywnoś ć , tkaniny. W ramionach wielu kobiet są mał e dzieci - mł odzi mieszkań cy Kolonii. W pobliż u znajduje się kolejny fajny pomnik muzyka.
Cologne House 4711 to najsł ynniejszy sklep muzealny w Kolonii, w któ rym moż na kupić wodę koloń ską.4711. Znajduje się na Glockenstrasse. Kolonia („woda koloń ska”) dosł ownie tł umaczy się jako „woda z Kolonii”.
Woda zapachowa pojawił a się na rynku w 1709 roku za sprawą Johana Marii Fariny, któ ry odkrył Kolonię jako miasto aromató w dla cał ego ś wiata. Jego firma perfumeryjna jest najstarsza na ś wiecie. Pó ź niej inne sklepy i fabryki poszł y w ich ś lady i zaczę ł y produkować i sprzedawać wodę koloń ską . Ale najsł ynniejszym sklepem jest niewą tpliwie 4711 Cologne House. Sł ynna woda koloń ska wypł ywa z kranu fontanny 4711.
Na parkiecie zawieszony jest gobelin o wymiarach 4.5x3.5 m, któ ry przedstawia moment, w któ rym francuski ż oł nierz umieszcza numer 4711 na ś cianie domu przy ulicy Glockengasse. Gobelin powstał w 1964 roku w celu ponownego otwarcia domu po renowacji z zabytkową fasadą.
Gł ó wna ulica handlowa Kolonii, Hohe Strasse, znajduje się w samym sercu Starego Miasta.
Po obu jego stronach znajduje się wiele sklepó w i sklepó w, w któ rych moż na znaleź ć doskonał e pamią tki z Kolonii. Ponieważ nie przepadam za zakupami, resztę wolnego czasu postanowił am spę dzić na nabrzeż u Renu. W drodze do niego udał em się na Dworzec Centralny w Kolonii, znajdują cy się na wprost Katedry. Budynek dworca jest doś ć pię kny i nowoczesny. Katedra w Kolonii jest dobrze widoczna z dworca.
Podchodzę do nabrzeż a gł ó wnej rzeki spł awnej w Niemczech. Nazwa Ren pochodzi z ję zyka celtyckiego i oznacza „przepł yw”. Od 50 roku p. n. e. mi. do IV wieku naszej ery mi. utworzył a wraz z Dunajem duż ą czę ś ć pó ł nocnej granicy Cesarstwa Rzymskiego. Ren pochodzi z Alp Szwajcarskich i po 1320 km wpada do Morza Pó ł nocnego w Holandii. Najbardziej malowniczy odcinek rzeki znajduje się mię dzy Moguncją a Kolonią (ś rodkowy Ren), z malowniczymi i romantycznymi fortecami.
Podczas bombardowania Kolonii przez brytyjskie samoloty został a poważ nie uszkodzona, a w marcu 1945 został a doszczę tnie zniszczona w wyniku podważ enia podpó r. Odnowę budynku rozpoczę to zaraz po wojnie, ruch wznowiono w 1948 roku. Postanowiono nie odnawiać wież przy wejś ciu na most iw 1958 roku został y one cał kowicie rozebrane. Po obu stronach mostu Hohenzollernó w ustawiono pię kne konne posą gi cesarzy niemieckich z dynastii Hohenzollernó w - Wilhelma I, Fryderyka III, Fryderyka Wilhelma IV, Wilhelma II, a takż e pomniki kró ló w pruskich.
Niezwykł e fontanny znajdują się tuż przy skarpie, gdzie zaró wno starsi, jak i mł odzi ludzie mogą tak przyjemnie odś wież yć zmę czone nogi w gorą cym sezonie.
Naprzeciw nasypu zauważ ył em budynek z napisem, ale nie jestem pewien, czy to Opera Koloń ska.
Na nabrzeż u znajduje się wiele ró ż nych miejsc do cumowania, z któ rych wypł ywają ł odzie rekreacyjne i regularne.
Gdyby był czas z chę cią wybrał bym się w rejs po Renie, ale na razie musiał em się tylko ograniczyć do zakupionej ksią ż eczki w ję zyku rosyjskim z opisem i zdję ciami „Wzdł uż Renu” i pomachać rę ką do wypł ywają cego statku .
Koń czą c opowieś ć o Kolonii, nie mogę nie wspomnieć o jednym waż nym dla miasta wydarzeniu, w któ rym niestety nie miał em okazji uczestniczyć . Pię ć karnawał owych dni (sezon karnawał owy rozpoczyna się co roku 11.11 o godzinie 11:11), któ re poprzedzają dł ugi post wielkanocny, uważ a się w Kolonii za szczegó lny czas w roku, a miasto staje się miejscem pielgrzymek milionó w turystó w z cał ego ś wiata na cał ym ś wiecie. W tym czasie zmieniają się zaró wno ludzie, jak i ulice. 11 listopada odbywa się tu sł ynny karnawał w Kolonii, któ rego tradycja się ga ś redniowiecza. Uroczystoś ć rozpoczyna się od „Trzech szalonych dni” poprzedzają cych sł ynny Ró ż owy Poniedział ek. Wł aś nie w tym dniu ś wię to osią ga swó j najwyż szy punkt.
Mó wi się , ż e w tym czasie ulicami miasta przechadza się milion ludzi. Uroczystoś ć trwa do ś witu. Jeś li nagle nie moż esz zdobyć kostiumu klauna, wiedź my itp. , ale nie chcesz wyró ż niać się z tł umu, zał ó ż przynajmniej garnek przed wyjś ciem. Szczegó lnie zaleca się przestrzeganie tej zasady w czwartek, jeś li nie chcesz być wyś miany. Gazety z wyprzedzeniem publikują trasy, któ rymi odbę dzie się procesja.
Stare rzymskie przysł owie „Kto nie był w Kolonii, nie widział Niemiec” jest w naszych czasach cał kiem prawdziwe. Dla mnie Kolonia kojarzy się z powstają cym z popioł ó w Feniksem.
O kraju, jego historii i ludziach
Historia Niemiec jest bardzo bogata i bogata, podam tylko kró tki jej zarys i sam pobież ny przeglą d procesó w historycznych, jakie zachodził y na terenie wspó ł czesnej Republiki Federalnej Niemiec. W ję zyku niemieckim pań stwo nazywa się „Deutschland”, co pochodzi od pragermó w. ?
eodisk, co pierwotnie oznaczał o „zwią zany z ludem” i oznaczał o przede wszystkim ję zyk, oraz „Ziemia” – „kraj”. Wspó ł czesna forma zapisu nazwy pań stwa stosowana jest od XV wieku. Podstawą niemieckiego etnosu był y staroż ytne germań skie zwią zki plemienne, któ re na począ tku naszej ery zamieszkiwał y tereny mię dzy Renem a Odrą - Frankowie, Sasi, Bawarczycy, Alemanowie itd. , któ rzy asymilowali się w pierwszych wiekach naszej ery. mi. miejscowa ludnoś ć , w tym zromanizowani Celtowie na poł udniowym zachodzie i poł udniu nowoczesnych Niemiec, a takż e mieszali się z Retami w Alpach. W 843 r. w wyniku podział u cesarstwa frankoń skiego powstał o kró lestwo wschodnio-frankoskie, któ re w X wieku nazwano krzyż ackim (od etnonimu staroż ytnego germań skiego plemienia Krzyż akó w).
Tradycyjnie za datę zał oż enia pań stwa niemieckiego uważ a się.2 lutego 962 r. : tego dnia wschodniofrankoski kró l Otto I został koronowany w Rzymie i został cesarzem Ś wię tego Cesarstwa Rzymskiego. To imperium był o konfederacją ziem, każ da z ziem miał a wł asną armię i wybijał a wł asną monetę . Na czele Ś wię tego Cesarstwa Rzymskiego narodu niemieckiego lub I Rzeszy (962-1806) stał kajzer, wybierany przez radę elektoró w, istniał organ reprezentują cy ziemie - Reichstag. W X-XIII wieku etnos niemiecki obejmował niektó re plemiona zachodniosł owiań skie i letto-litewskie (polabowie, Prusowie itp. ), któ rych ziemie został y zaję te przez niemieckich panó w feudalnych.
W 1871 r. nastą pił o zjednoczenie Niemiec pod auspicjami Prus iw zasadzie zakoń czono tworzenie narodu niemieckiego. Okres ten nazywany jest II Rzeszą lub „Niemcami Kaisera” (1871-1918).
Udział w kształ towaniu się niemieckiej grupy etnicznej o niejednorodnych elementach oraz dł ugie rozdrobnienie kraju doprowadził y do zachowania toż samoś ci kulturowej i codziennej ludnoś ci poszczegó lnych ziem. Jako odrę bne grupy podetniczne są Bawarczycy, Sasi, Hesowie, Szwabowie, Frankoń czycy, Meklemburgerzy itd. W 1914 r. Niemcy przystą pił y do I wojny ś wiatowej, któ rej klę ska doprowadził a do ustania istnienia monarchii. Prusy Zachodnie i Poznań trafił y do Polski, Alzacja do Francji, Eupen do Belgii, Saara uzyskał a niepodległ oś ć , niemieckie jednostki wojskowe został y wycofane z prowincji Ren.
Po klę sce w II wojnie ś wiatowej III Rzesza (nieoficjalna nazwa pań stwa niemieckiego od 24 marca 1933 r. do 23 maja 1945 r. ) został a zlikwidowana, odzyskano niepodległ oś ć pań stwową ziem, odebrano wł adzę gubernatorom stanowym i przeniesione do przywró conych Landtagó w, a przed ich wyborem - na zgromadzenia tymczasowe. Prusy Wschodnie, Ś lą sk, Pomorze, Dolny Ś lą sk, Gó rny Ś lą sk, Pomorze Zachodnie został y zlikwidowane, ich terytoria został y podzielone mię dzy ZSRR i Polskę , Niemcy z tych ziem, a takż e z Sudetó w zostali wysiedleni, a same te tereny został y zasiedlone przez Polakó w, Rosjan, Czechó w przywró cono niepodległ oś ć Luksemburga, Sudety wró cił y do Czechosł owacji, Eupen - Belgia, Poł udniowy Tyrol - Wł ochy, Alzacja został a przeniesiona do Francji. Wojska okupacyjne pozostał y na terytorium pozostał ych pań stw niemieckoję zycznych.
W celu kontrolowania sił okupacyjnych utworzono cztery strefy okupacyjne: francuską , obejmują cą poł udniową czę ś ć Wirtembergii, poł udniową czę ś ć Badenii oraz poł udniową czę ś ć Nadrenii i Palatynatu; Brytyjczycy (pó ł nocna czę ś ć Nadrenii, Westfalia, Hanower, Brunszwik, Oldenburg, Schaumburg-Lippe); amerykań ski (Bawaria, Hesja, pó ł nocna czę ś ć Badenii i pó ł nocna czę ś ć Wirtembergii; sowiecki (Saksonia, Halle-Merseburg, Magdeburg, Anhalt, Turyngia, Brandenburgia, Meklemburgia i Pomorze Zachodnie). Niepodległ a Republika Niemiec (RFN), w Sowiecka - Niemiecka Republika Demokratyczna (NRD) 3 paź dziernika 1990 roku poł ą czył y się w jedną Republikę Federalną Niemiec.
Obecnie Niemcy, któ rych oficjalna nazwa to Republika Federalna Niemiec (FRG), z populacją.80 milionó w ludzi (2014) zajmują.16 miejsce na ś wiecie, ich terytorium wynosi 35.021 km? (62. ) jest najwię kszym krajem w Europie Ś rodkowej. Niemcy są czł onkiem Unii Europejskiej i NATO oraz czł onkiem G8. Kraj ma jeden z najwyż szych PKB na mieszkań ca - 4.477 USD (2013). Niemcy to pań stwo o strukturze federalnej: skł ada się z 16 ró wnorzę dnych podmiotó w – ziem, z czego trzy to miasta (Berlin, Brema i Hamburg). Forma rzą du w Niemczech to republika parlamentarna. Angela Merkel (CDU) jest kanclerzem Niemiec od 2005 roku.
Niemcy mają wszystko, czego potrzebuje turysta - magiczne krajobrazy, przytulne miasteczka, wspaniał e zamki i historyczne legendy.
Niemcy to kraj, do któ rego za każ dym razem chce się odkrywać nowe karty jego historii, charakter i tradycje jego mieszkań có w, niezró wnany kontrast wiejskiej przyrody i tę tnią cą ż yciem codziennoś ć wielkich miast. Ostroż ny stosunek narodu niemieckiego do zabytkó w historycznych i architektonicznych budzi szacunek i podziw, daje przykł ad do naś ladowania.
