Разочарование Rozczarowanie

Pensjonat to nic. Wyjazd z dworca w godzinach szczytu jest prawie niemoż liwy, tylko duż ymi autobusami. Kiedy po raz pierwszy dotarliś my do hotelu, prawie dotarliś my do obozu dla dzieci, po drodze nie był o ż adnych znakó w. Osiedlił się w pokoju, ale nie ma gdzie schować wszystkich rzeczy! Poszliś my na plaż ę , có ż , przynajmniej nie zawiodł yś my, chociaż kiedy wchodzi się do morza, pod stopami są bardzo mał e kamienie, po któ rych trudno chodzić . Wró ciliś my z morza, a ciepł ej wody nie ma! Umył em się na zimno, poszedł em do jedzenia. Jedzenie nie jest sł one ani sł odkie, zwł aszcza dla diabetykó w. Czę sto wylewali coś na stó ł , wkł adali nadgryzione kawał ki ciasteczek… Wieczorami nie był o nic do roboty, tylko co wieczó r spacerowali po nasypie tam i z powrotem. Nie idź do miasta po obiedzie: ostatni minibus odjeż dż a o 21.00, a nawet wcześ niej. Dla tych, któ rzy mają lekki sen: pensjonat znajduje się w pobliż u obozu, wię c nie moż na marzyć o spaniu do godziny 23.00 czasu lokalnego. Ogó lnie czyste rozczarowanie, nie ma już stopy! Lepiej zostać w domu.