Проходила курс "реабилитации" в этом центре с 14.07 по 1.08 2018г. в составе московской группы инвалидов, получивших соц. путёвки в это учреждение. Группа состояла из инвалидов с ДЦП и травмами позвоночника в возрасте от 7 до 30 лет.
"Эволюция" позиционирует себя, как современнейший центр реабилитации (а по совместительству — спорт. базу, на которой тренируются спортсмены-паралимпийцы), в котором предусмотрено ВСЁ для конкретного там пребывания инвалидов-колясочников. В действительности до современнейшего этому учреждению — как мне до китайской границы на четвереньках. Обычные, в большей или меньшей степени "убитые" и обшарпанные, здания корпусов из совковых времён, крутые (в прямом, конечно же, смысле слова) пандусы, по которым, чтобы подняться в коляске, нужно либо основательно придерживать её (иначе падение неминуемо), либо иметь при себе сопровождающего-Геракла (а ведь большинство инвалидов (если речь идёт НЕ о паралимпийцах) приезжает туда в сопровождении матерей — хрупкие женщины вовсе не отличаются недюжинной физической силой).
Набережная, прилегающая к территории, "убита" полностью! Состоящая из сплошных колдобин и буераков, она абсолютно непригодна для передвижения по ней людей на колясках. Что-либо делать с этим даже не собираются. Ну, хотя бы пляж приспособлен для пребывания колясочников — удобный съезд к морю, спец. коляска, на которой прямо в воду можно заехать, душ — всё удобно. И на том, как говорится, спасибо. Однако, как-то нелогично довести до ума что-то одно (в данном случае — пляж), наплевав на остальное.
Процедуры, предлагаемые тем, кто проходит реабилитацию в "Эволюции", можно охарактеризовать лишь одним словом. Сленговым. Знаете, как молодёжь в забавных ситуациях говорит? —ржунимагу. Вот именно "ржунимагу" идеально описывает все процедуры. То, как их выполняют, характерно более для какого-нибудь санатория хрущёвских времён, но не для "современнейшего" мед. учреждения, куда поступают люди с неизлечимыми диагнозами или серьёзными травмами. (а таковые — действительно современные во всех отношениях — центры реабилитации существуют, и мне есть с чем сравнивать).
Массаж (по крайней мере в исполнении крашенной блондинки с явно восточной внешностью) — вялое поглаживание определённых частей тела. Девушка работает в "Эволюции" второй год. За это время через её руки "прошло", наверное, много и больных ДЦП, и людей с травмами. Если она полагает, что этим людям достаточно вялого поглаживания, это просто смешно. С ними РАБОТАТЬ надо! А погладить нас и при других обстоятельствах могут ; -)
В бассейне работают как нормальные инструкторы (опять же, понимающие, что с нами надо работать), так и совершенно инертные "сладенькие" мальчики, боящиеся ненароком перетрудиться. Вопрос лишь в том, к кому вы попадёте... Кстати, при переходе из душевой непосредственно в бассейн есть несколько пандусов. Адски крутых. И единственный способ залезть в воду — по лесенке, ступеньки которой заходят одна за другую. По правде говоря, не все люди с ограниченными возможностями могут это сделать. Логично было бы установить нечто вроде электроподъёмника (хотя бы одного), но ни одного там нет... Хотя даже в "обычных" бассейнах. они, как правило, устанавливаются.
...Как нет их и в комнатах, где пациентам делают различные ванны. Процедуру называют именно "ванны", не "гидромассаж", но ванны там стоят гидромассажные. Ну, понимаете, да, что это такое? — высоченная, огромная такая ванна. Когда мне эту процедуру назначали, спросили, могу ли я в ванну самостоятельно залезть. И в ответ на моё чёткое "Нет", заверили: "Там подъёмники есть! ". Собственно, только в одной из множества кабинок он есть, но, похоже, нерабочий. Помочь забраться в ванну некому. Меня (26-летнюю, на минуточку, девушку, а не маленького и относительно лёгкого ребёнка) на руках ежедневно затаскивала туда мама. Вешу я немного, но взрослый человек всё равно не отличается присущей деткам-инвалидам (они, как правило, тоненькие, аки тростиночки) лёгкостью.
ЛФК... Мне более-менее повезло с инструктором. Молоденькая девушка внимательно меня слушала и учитывала все мои особенности, пожелания, терпеливо объясняла, если было что-то непонятно. Но рядышком (в том же зале) работала другая девушка-инструктор. Она занималась с маленьким (лет 7-8) мальчиком, по всей видимости, имеющим небольшую умственную отсталость. Так вот, она буквально орала на этого ребёнка. Если бы это был абсолютно адекватный ребёнок, который просто ленится или балуется, тогда раздражение инструктора можно понять (у неё ведь, наверняка, не один такой мальчик за весь рабочий день). Но кричать на ребёнка, который явно не вполне понимает, что от него вообще хотят (и/или обладает заторможенной реакцией)... Мягко говоря, ненормально. Да, она ещё сетовала: "Жаль, что здесь нельзя бить детей".
Питание в "Эволюции" рассчитано на кого угодно, но точно не на спортсменов-паралимпийцев и не на ребят, приезжающих туда в спортивный лагерь)) На такой еде ни один спортсмен долго не протянет)) Практически все блюда невкусные, в салате преспокойно могут сочетать свежие помидоры с солёными огурцами (всё это даёт сок, в результате ингредиенты плавают в жидкости на протяжении нескольких часов). По помещению стаями летают мухи (травить насекомых? не, не слышали), садятся в тарелки и на еду. Причём, когда еда (особенно это "правило" распространяется на утренние каши) более-менее приличная, порции выдаются маленькие, а когда блюдо решительно невозможно есть — тарелки наполняют едва ли не через край. Очень было забавно наблюдать, как летом (а это, напомню, "фруктовый" сезон") в качестве полдника выдавались бананы(! ) и яблоки(! ) (которые, на минуточку, можно найти на прилавках в любое время года ). Мне не верится, что в Крыму, богатом фруктами и овощами, так трудно закупить для "кормления" отдыхающих что-то более сезонное).
Жили в корпусе "Реабилитационный". К заезду следующей группы, похоже, в номерах вообще не делают уборку. Грязный пол и санузел, слой пыли на мебели. О замене полотенец горничным необходимо было напоминать. Постельное бельё даже после замены выглядело грязным и неопрятным.
В общем, делайте выводы, стоит ли проходить реабилитацию в этом месте. Обращаю внимание москвичей на то, что московская организация, направляющая туда инвалидов, хоть и уверяет в том, что тщательно подбирает группы (чтобы все были примерно одного возраста, примерно равны друг другу по интеллекту), в действительности этого не делает. В одной группе могут находиться детишки детсадовского возраста, подростки и молодые инвалиды (30+); люди с абсолютно сохраненным интеллектом (в меньшинстве) и совершенно не адекватные (в подавляющем большинстве).
Всем — здоровья и поменьше разочарований от лечения)
Od 14 lipca do 1 sierpnia 2018 odbył em kurs „rehabilitacji” w tym oś rodku. w ramach moskiewskiej grupy osó b niepeł nosprawnych, któ re otrzymał y społ eczne. bilety do tej instytucji. Grupa skł adał a się z osó b niepeł nosprawnych z poraż eniem mó zgowym i urazami krę gosł upa w wieku od 7 do 30 lat.
„Evolution” pozycjonuje się jako najnowocześ niejszy oś rodek rehabilitacyjny (oraz w niepeł nym wymiarze godzin – baza sportowa, w któ rej trenują paraolimpijczycy), któ ry zapewnia WSZYSTKO na konkretny pobyt osó b na wó zkach inwalidzkich. Wł aś ciwie do najnowocześ niejszej z tej instytucji – jak ja do chiń skiej granicy na czworakach. Zwykł e, w mniejszym lub wię kszym stopniu „zabite” i odrapane, budują ce budynki z czasó w sowieckich, strome (oczywiś cie w dosł ownym znaczeniu tego sł owa) rampy, po któ rych, aby wspią ć się na wó zku inwalidzkim, albo potrzebujesz mocno ją trzymać (inaczej upadek jest nieunikniony) lub mieć ze sobą Herkulesa (a przecież wię kszoś ć osó b niepeł nosprawnych (jeś li NIE mó wimy o paraolimpijczykach) przyjeż dż a tam w towarzystwie matek – kobiety kruche wcale nie ró ż nią się niezwykł ą sił ą fizyczną ).
Wał przylegają cy do terytorium jest cał kowicie „zabity”! Skł adają cy się z cią gł ych wybojó w i ż lebó w jest absolutnie nieodpowiedni dla osó b na wó zkach inwalidzkich, aby się po nim poruszać . Nawet nic z tym nie zrobią . Có ż , przynajmniej plaż a jest przystosowana dla osó b na wó zkach inwalidzkich – wygodne wyjś cie nad morze, wyją tkowe. wó zek, na któ rym moż na wjechać prosto do wody, prysznic - wszystko jest wygodne. I jak mó wią , dzię kuję . Jednak jakoś nielogiczne jest przywoł ywanie jednej rzeczy (w tym przypadku plaż y), plucie na resztę .
Procedury oferowane rehabilitantom w „Ewolucji” moż na opisać tylko jednym sł owem. Gwara. Czy wiesz, jak mł odzi ludzie mó wią w zabawnych sytuacjach? — rż enie. To wł aś nie „ś miech” doskonale opisuje wszystkie procedury. Sposó b ich wykonywania jest bardziej typowy dla niektó rych sanatorió w epoki Chruszczowa, ale nie dla „najnowocześ niejszej” placó wki medycznej, do któ rej przyjmowane są osoby z nieuleczalnymi diagnozami lub poważ nymi obraż eniami. (A te – naprawdę nowoczesne pod każ dym wzglę dem – oś rodki rehabilitacyjne istnieją , a ja mam się z czym poró wnywać ).
Masaż (przynajmniej w wykonaniu malowanej blondynki o wyraź nie orientalnym wyglą dzie) to powolne gł askanie pewnych partii ciał a. Dziewczyna pracuje w „Evolution” już drugi rok. W tym czasie prawdopodobnie wielu pacjentó w z poraż eniem mó zgowym i osó b z urazami „przeszł o” przez jej rę ce. Jeś li uważ a, ż e tym ludziom wystarczy utykanie, to po prostu ś mieszne. Musisz z nimi PRACOWAĆ ! I mogą nas pogł askać w innych okolicznoś ciach ; -)
Na basenie pracują zaró wno normalni instruktorzy (znó w rozumieją , ż e trzeba z nami pracować ), jak i zupeł nie bezwł adni „sł odcy” chł opcy, któ rzy boją się nieumyś lnie przepracować . Pytanie tylko, do kogo dostaniesz się … Nawiasem mó wią c, idą c z ł azienki bezpoś rednio na basen, jest kilka podjazdó w. Piekielnie fajny. A do wody moż na dostać się tylko po drabinie, któ rej stopnie przechodzą jeden po drugim. W rzeczywistoś ci nie wszystkie osoby niepeł nosprawne mogą to zrobić . Logiczne był oby zainstalowanie czegoś takiego jak podnoś nik elektryczny (przynajmniej jeden), ale takiego tam nie ma… Chociaż nawet w „zwykł ych” basenach. są zwykle instalowane.
. . . Ponieważ nie ma ich w pomieszczeniach, w któ rych pacjentom udziela się ró ż nych ką pieli. Zabieg nazywa się „ką pielami”, a nie „hydromasaż em”, ale ką piele tam są z hydromasaż em. No wiesz, tak, co to jest? - wysoka, ogromna wanna. Kiedy przepisano mi ten zabieg, zapytali, czy mogę samodzielnie wejś ć do wanny. I w odpowiedzi na moje wyraź ne „Nie” zapewnili: „Tam są windy! ”. Wł aś ciwie tylko jedna z wielu budek to ma, ale wydaje się , ż e nie dział a. Nikt nie pomoż e wejś ć do wanny. Ja (26-latkę , przez chwilę dziewczynkę , a nie mał e i stosunkowo lekkie dziecko) codziennie cią gnę ł a tam moja mama. Trochę waż ę , ale dorosł y nadal nie ró ż ni się wrodzoną lekkoś cią dzieci niepeł nosprawnych (zwykle są cienkie, jak trzciny).
Terapia ruchowa. . . Miał em mniej wię cej szczę ś cie z instruktorem. Mł oda dziewczyna sł uchał a mnie uważ nie i uwzglę dniał a wszystkie moje rysy, ż yczenia, cierpliwie tł umaczył a, jeś li coś nie był o jasne. Ale w pobliż u (w tej samej sali) pracował a inna instruktorka. Pracował a z mał ym (7-8 letnim) chł opcem, najwyraź niej z lekkim upoś ledzeniem umysł owym. Wię c dosł ownie krzyczał a na to dziecko. Jeś li był o to absolutnie odpowiednie dziecko, któ re jest po prostu leniwe lub pobł aż liwe, to irytację instruktorki moż na zrozumieć (w koń cu prawdopodobnie ma wię cej niż jednego takiego chł opca w cią gu cał ego dnia pracy). Ale krzyczeć na dziecko, któ re oczywiś cie w ogó le nie do koń ca rozumie, czego od niego chcą (i/lub ma opó ź nioną reakcję )...Delikatnie mó wią c, nie jest to normalne. Tak, narzekał a też : „Szkoda, ż e nie moż na tu bić dzieci”.
Jedzenie w „Ewolucji” jest przeznaczone dla każ dego, ale na pewno nie dla paraolimpijczykó w i nie dla facetó w, któ rzy przyjeż dż ają tam na obó z sportowy)) Ż aden sportowiec nie wytrzyma dł ugo na takim jedzeniu)) Prawie wszystkie potrawy są bez smaku, w sał atce z ł atwoś cią ł ą czą ś wież e pomidory z piklami (wszystko to daje sok, dzię ki czemu skł adniki pł ywają w pł ynie przez kilka godzin). Muchy latają po pokoju w stadach (ż eby zatruć owady? nie, nie sł yszał em), siedzą na talerzach i na jedzeniu. Co wię cej, gdy jedzenie (zwł aszcza ta „zasada” dotyczy porannych pł atkó w) jest mniej lub bardziej przyzwoite, porcje są niewielkie, a gdy danie jest absolutnie niemoż liwe do zjedzenia, talerze są zapeł niane prawie po brzegi. Bardzo zabawnie był o patrzeć , jak latem (i to przypominam sezon „owocowy”), banany (! ) i jabł ka (! ) (któ re za chwilę moż na znaleź ć na pó ł kach w każ dym pory roku) był y rozdawane jako popoł udniowa przeką ska. Nie są dzę , ż e na bogatym w owoce i warzywa Krymie tak trudno jest kupić coś bardziej sezonowego do „nakarmienia” wczasowiczó w).
Mieszkaliś my w budynku „Rehabilitacja”. Do czasu przybycia nastę pnej grupy pokoje w ogó le nie są sprzą tane. Brudna podł oga i ł azienka, na meblach warstwa kurzu. Pokojkom trzeba był o przypomnieć o zmianie rę cznikó w. Poś ciel wyglą dał a na brudną i nieporzą dną nawet po wymianie.
Generalnie wycią gnij wnioski, czy warto poddać się rehabilitacji w tym miejscu. Zwracam uwagę Moskali na fakt, ż e moskiewska organizacja, któ ra wysył a tam osoby niepeł nosprawne, choć zapewnia, ż e starannie dobiera grupy (aby wszyscy byli mniej wię cej w tym samym wieku, mniej wię cej tyle samo inteligencją ), w rzeczywistoś ci to robi. nie. W jednej grupie mogą znajdować się dzieci w wieku przedszkolnym, mł odzież i mł odzież niepeł nosprawna (30+); ludzie o cał kowicie zachowanym intelekcie (w mniejszoś ci) i zupeł nie nieadekwatni (w zdecydowanej wię kszoś ci).
Wszyscy - zdrowie i mniej rozczarowań z leczenia)