Украина, Лазурное.
В поисках, где бы этим летом снова отдохнуть в пгт. Лазурном, что на Черном прекрасном море, как всегда пересмотрела все что можно в инэте. Гостиницы, пансионаты, базы отдыха, отзывы, условия и цены. Отыскала!
Просматриваю восхитительные добрые отзывы от людей, посетивших и отдыхавших в разное время в частном секторе "Настасьино". Душа радуется, когда читаешь и понимаешь, что есть все-таки хорошие люди, способные принять гостей, как родных, и обеспечить незабываемый отдых в дружелюбной обстановке и в замечательных условиях для проживания. Да еще скидка на проживание! Мама дарагая! Джек-пот просто. Когда везде комната с удобствами сдается за 250-300 грн с человека в сутки, а тут аж за 200. Подкупает! ! ! Звоню, договариваюсь, честно перечисляю бронь за комнату, так как доверяю людям, исключительно положительным отзывами и отправляюсь в путь. Семья довольна, все в ожидании теплого моря и предстоящего отличного отпуска. По прибытию на место перед калиткой частного дома встречает нас молодой человек по имени Максим, он же хозяин владения «Настасьино». Проводит в номер, показывает, где-что, к чему, и к кому обращаться в случае чего. Стандартная процедура. "Ой, извините, шторка порвалась-прямо лазейка для кота! ". Второй этаж, не принципиально, привыкнем. Хотя очень не люблю эти крутые лестницы, но надо было интересоваться сразу. По крайней мере, место непроходное, что нам с мужем очень понравилось. Вход отдельный - сами себе хозяева на время пребывания здесь. Классно! Удобства - есть! Душ-уборная – то, что надо. После соленого моря и жары да в прохладный душ – самое оно! Навскидку все прекрасно. С остальным обживемся. Все вроде бы хорошо. Настрой отличный. Купаемся, загораем, наслаждаемся морем днем, вечером- аттракционами и пиццериями-кафешками. Все замечательно и прекрасно, настроение отличное. Отдыхаем и расслабляемся. Пока не приходит Он - тот самый случай под названием "Форс-мажор". Который, словно лакмусовая бумага, выявляет все достоинства и недостатки, все то, что может увидеть и услышать одна сторона, но так хотела бы скрыть другая. Ни для кого не секрет, что люди все разные. И обстоятельства тоже бывают разные. И с каждым в определенный момент происходят разного рода непредсказуемые события - как хорошие, так и плохие. И главное в таких ситуациях стараться оставаться людьми, нормальными адекватными людьми.
История наша банальна, как мир. И знакома большинству до чертиков. Курорт, жара, отличная компания, жирная еда, шашлыки-шаурма, крымское вино. Я с мужем и сыном отдыхали вместе со старыми друзьями- где бы мы еще встретились, как не в Лазурном. Свежий морской воздух, шум прибоя, детский галдеж – красота! Шашлычок удался на славу, шел как по маслу. Никто даже не предполагал, что вечерние посиделки обернутся массовым отравлением и поисками на следующее утро врача в Лазурном. Но с кем не бывает - курорт все-таки.
Буквально через пару часов после нашего возвращения домой нашему папе стало ну очень плохо. Что, надо сказать, огромная редкость. ТТф. А тут что-то пошло не так. Уголь, Боржоми и еще много Боржоми. Отравление было конкретное. Думали, что будет спать в сортире. В очередной раз я порадовалась, что арендовали комнату с удобствами. Мужа было жаль, но чем можно еще помочь человеку в данной ситуации. Только ждать, когда станет легче и сочувствовать. Короче, трагедия. Все бы ничего, если бы не этот легкий бриз с лимана, предательски проникший в маленькое окошечко уборной и добивший моего мужа окончательно. Тот едва успел повернуться в сторону душа. Шашлыка, как и не бывало. Зато человеку стало легче, но в душ попросил не заходить, так как он убирает. Муж у меня вообще у меня молодец, ттф, самостоятельный и домовитый. Слава Богу полегчало, подумала я, и отправилась спать. Сын, нагулявшись вдоволь на свежем морском воздухе, уже дремал. И тут начался апокалипсис. Дело в том, что когда «Настасьино», как и многие другие "фазенды" на курорте, проектировалось, никто, по-видимому, не проверял на практике, как будут работать те или иные коммуникации. В нашей комнате, например, сам душ, если его можно так назвать, был представлен в виде душевой лейки с шлангом и еле держащейся шторки. Обычно такие я видела в туалетах и душевых, находящихся на территории баз отдыха, а не внутри комнаты. Или в общественных банях. Как такового поддона или кабины не существует вообще. Вода стекает в сливное отверстие, встроенное прямо в полу, выложенном кафелем. То есть, когда один человек сидит на горшке, а другой моется ( не исключено просто), то плаваете или тонете оба. Еще один нюанс- полы в комнате деревянные реечные. Хотя и это тоже нормально, так многие строят. Но если слив постоянно забивается, а вода начинает вдруг вытекать из туалета-душевой, где нет даже минимального порога в комнату, то что имеем? Правильно - потоп! Когда первый раз забился слив, я в панике попросила мужа вызвать хозяина Настасьино – Максима. Парень пришел через полчаса, побубнел, но устранил проблему. Я понимаю, что если бы мы ведрами носили песок с моря и засыпали его в слив, тогда, конечно, к нам могли бы быть претензии. А тут такой нюанс. Меня насторожил данный момент. И надо сказать не зря. Каждый день, я после каждого приема душа старательно убирала после себя и своих мальчиков, чтобы, не дай Бог, вода не текла за пределы уборной-душевой. Хотя функционировало все именно таким вот макаром. Неудобно было раз за разом дергать Максима. У нас руки не крюки, сами справимся. Хотя по объявленным правилам, мы претендовали на каждодневную уборку в комнате по требованию. Дома не намылась полов, так тут подвезло. Но я не сетовала особо, стараясь не обращать внимания на мелкие неурядицы и непродуманность хозяевами некоторых строительных моментов при организации своего бизнес-проекта. Даже тот факт, когда вернувшись с моря домой в ожидании прохладного пресного душа ты заходишь в душевую, начинаешь мыться, и намылив голову, понимаешь, что водичка-то кончилась нечаянно, - тоже не портила нашего отдыха. Через время появится. Лето – обсохнем триста раз. Потом домоемся. Причем так несколько раз в день происходило. Как объяснял нам Максим (хозяин Настасьино)- это перепады напряжения на энергостанции и тут нет его личной вины. Терпите и ждите. Да ладно, чего уж там. Хотя за все время отдыха в Лазурном, в разных гостиницах и пансионатах, мы впервые сталкиваемся с подобными перебоями. Даже слегка удивились. Ну и тут махнули рукой. Мой муж пару раз сделал замечание Максиму по этому поводу, но ничего не изменилось. Всех устраивает, фыркнул Максим, а Вас не устраивает. Да ладно, снова подумала я, ничто не должно испортить нам отдых. И всего три индуктивных одинарных плитки на кухне на всех отдыхающих, что весьма неудобно, и запрет на использование э/чайника и фена в комнате, перестановку мебели, и на «повесить хотя бы одну веревочку для вещей» и много другое. «За такие-то деньжищи! »- начинала заводиться я. Но сразу считала до десяти. Ради своих мальчиков. Мы все -таки люди неконфликтные, всегда пытаемся договориться и все решить словами. И если бы не это злополучное отравление шашлыками, то все было бы хорошо. Без конфликтов и претензий. Но увы, так уж сложились звезды. Значит, так надо было.
Муж мой стойко и героически пытался прибраться в душевой, а вода с таким же рвением не хотела уходить в слив. Она потихоньку вытекала за пределы душевой-уборной и моментально впитывалась в доски на полу. Я с тряпкой ловила лужу в комнате, как могла. Стараясь не разбудить ребенка, мы с мужем шуршали, как заправские клиннеры. Тревожить хозяина фазенды и его супругу на ночь глядя тоже не хотелось. Как-то не камильфо. Они тоже люди и тоже любят шашлыки и крымское вино. Поэтому справились сами. Уже практически устранив проблему, мы готовы были вздохнуть с облегчением. Но тут раздался негромкий голос снизу. Оказалось, что накануне в комнате под нами поселилась семья с детьми и мы их топим. Топим! ? Мы душ уже минут двадцать не включаем. Рабочие инструменты -унитаз, умывальник, ведро с водой и тряпки. Оказалось - таки да. Топим. Вода сквозь такой же хлипкий, как и пол, деревянный потолок капала людям прямо на кровать. Люди были в шоке, так же как и мы. Неожиданно. О потопе я даже и не подумала. Ну не настолько же все дырявое. Такое впечатление, что из мужа Ниагарский водопад извергнулся. И не только из него. Как будто мы всей семьей стояли и специально из трех душевых леек лили воду прямо на пол в комнате. Я собралась бежать к Максиму –хозяину владений, но тот, как Супермен, уже прибыл на место. То есть в нашу комнату. Не обращая внимания, что наш сын уже заснул, он врубил в комнате свет, разбудив ребенка, и кинулся в туалет с криками и грубой лайкой, что там случилось. Такого отборного мата я не слышала нигде и ни в каком другом месте, где мы когда-либо отдыхали. Муж сказал, что с ним произошла неприятность - он отравился, ему стало плохо. И он на данный момент делает все возможное и невозможное, чтобы убрать этот апокалипсис. Но Максим завелся не на шутку. Он метался от туалета до входных дверей и орал, что вызовет полицию, нас всех упакуют и загребут, вывезут к чертовой матери. Конкретно настаивал, чтобы мы сейчас же освободили номер, несмотря на ночь и на то, что мы с ребенком. Мы извинились, так как самим было очень неприятно оказаться в такой ситуации. Пытались ( без матов и оскорблений) донести, что собственноручно ликвидируем последствия аварии. Однако Максима не попускало. Крымское вино горячит кровь. Муж стал отстаивать свои права – клиент всегда прав и объяснять на пальцах, что если бы слив был рабочий, то такого бы не произошло. Не помогало. Я попросила его остановиться, так как спорить было бессмысленно. Да и сын присутствует в комнате. Не выкидывать же нам его из комнаты, что бы он все это не слушал. Были бы сами, разговор был бы другой. И мы снова в очередной раз попытались донести до владельца, что мы люди адекватные и что с каждым может подобное случиться. Но парня рвало и несло. Он пытался что-то доказать или показать. Что? Неизвестно. Конечно же, учитывая весовую категорию моего мужа, Макс мог бы отгрести от него порядочно. Но мы же люди нормальные. И возвышаясь над Максом, как Говерла над Прутом, мой муж пытался увещевать его решить проблему мирным путем. Умнее и дружнее со своей головой оказалась Настя, супруга Максима, которая попросила его успокоиться, показав на нашего сына и сказав: "Макс. Ребенок...". А наш проснувшийся ребенок сидел, сжавшись в комок, накрывшись с головой простыней и зажав уши руками, выслушивая, как взрослые решают некую проблему. На просьбу выйти из комнаты, чтобы наш мальчик не слушал отборного мата, и договорить на улице, Максим даже не отреагировал. А ведь у него тоже дети есть. И всякое бывает в этой жизни. Настя посоветовала нам включать душ "не на всю". И Максим в конце концов, поняв что соседи мирные и не скандальные ( за что им отдельный респект), остепенился, перестал истерить и и ушел, присоветовав напоследок порешать проблему с соседями снизу. Мы, конечно же, порешали. Муж триста раз извинился перед людьми, спросил, чем мы можем компенсировать их волнение и неудобства, причиненные нами в столь позднее время. Также предложил помочь в уборке, на что люди ответили : "С кем не бывает. Сами уберем". Никто ни на кого не сердился. Ведь мы все адекватные люди. Я еще раз повторяю это. И я уверена на все 100 %, что подобный эпизод в Настасьино не первый и не последний. Но ведь, чтобы такое впредь не повторялось, владельцам необходимо напрячься и довести построенное до ума. Таки зачем? Ведь проще навернуть, нагнуть и поставить в неприятную ситуацию людей, чем сделать все, как положено. Быстрая стройка – быстрое лавэ.
Итог эпопеи. До трех ночи мои мальчики не могли заснуть. У сына был нервный стресс, так как он сильно распереживался, что дядя и правда выселит нас ночью на улицу и нас заберет полиция. У него разболелась голова, и пришлось давать ему таблетки. Еле успокоили ребенка. Я до рассвета переваривала все маты Максима и решала, уехать утром из столь «гостеприимного» места или нет - ведь все оплачено. Во мне боролось чувство собственного достоинства с желанием остаться еще на один день. Погода была просто отличной, водичка теплой, как никогда. Да и сын еще хотел покупаться в море. Он решил, что мы можем остаться, но с условием, что мы никогда в этот дом больше не будем приезжать. Кто бы спорил. Главное, нашему папе стало легче!
Напоследок, когда мы уезжали, Максим увидел на шкафу отложенную мной по приезду в Настасьино простынь и недовольно спросил, а что она там делает. Я ответил, что на ней характерное пятно, но я же не буду с ним бегать за Анастасией и тыкать ним в лицо, указывая на плохое качество стирки. На что Максим нахамил в ответ, что это я его поставила. Был бы муж, точно навалял бы мальчишке напоследок. Плюнув напоследок друг другу на хвост, не попрощавшись, мы с Максимом разошлись каждый в свою сторону. Мужа я не стала звать. Зачем новый скандал в дорогу? Рассказала уже в машине по дороге домой. Он спросил, почему я не позвала его. Он бы ему напоследок… Вот поэтому и не позвала. Мы же нормальные люди. «А в целом отдохнули замечательно! » - бодро сказал супруг. Кто бы спорил. А мы с сыном согласились. Ведь ничто не могло испортить нам хорошее впечатление об отдыхе на море! Загорели, наплавались, нанырялись, пицца, аттракционы, сувениры – все по полной программе. А осадок? Да чего уж там. Уйдет и забудется. Хотя перед ребенком Максу стоило бы извиниться. Непорядочно как то получается.
Вот такая история. Каждый для себя может сделать из нее свой вывод. Решить для себя, кто прав, кто не прав. Именно потому, что мы адекватные люди, мой муж не надавал Максиму «лещей». Так, по-отцовски, чтобы знал, как со взрослыми разговаривать и при детях себя вести. Хотя не помешало бы точно. А то, что там отзывов много хороших, так это радует. Пусть у человека все будет хорошо. Хотя где и откуда берутся эти отзывы, я отлично знаю. Были бы деньги - отзывы можно купить в неограниченном количестве.
Дурных людей по жизни много попадается, поэтому ничего не удивляет. Слава Богу, хороших и адекватных больше на пути встречается. Думаю, Максиму надо оставить шанс на "подумать".
Вот такой был наш опыт отдыха в Настасьино.
Ukraina, Lazur.
W poszukiwaniu miejsca na odpoczynek tego lata w wiosce. Azure, nad pię knym Morzem Czarnym jak zawsze przejrzał em wszystko, co jest moż liwe w Internecie. Hotele, pensjonaty, oś rodki wypoczynkowe, opinie, warunki i ceny. Znaleziony!
Przeglą dam zachwycają ce mił e recenzje od osó b, któ re odwiedzał y i odpoczywał y w ró ż nym czasie w sektorze prywatnym „Nastasino”. Dusza raduje się , gdy czytasz i rozumiesz, ż e wcią ż są dobrzy ludzie, któ rzy potrafią przyją ć goś ci jak rodzinni i zapewnić niezapomniane wakacje w przyjaznej atmosferze i we wspaniał ych warunkach mieszkaniowych. Plus zniż ki na noclegi! Mama jest kochana! Jackpot jest prosty. Kiedy wszę dzie pokó j z wygodami wynajmowany jest za 250-300 UAH od osoby za dobę , a tu już za 200. Wspaniale! ! ! Dzwonię , zgadzam się , szczerze wymieniam rezerwację na pokó j, jak ufam ludziom, wył ą cznie pozytywne recenzje i ruszam. Rodzina jest zadowolona
wszyscy czekają na ciepł e morze i nadchodzą ce wielkie wakacje. Po przybyciu na miejsce przed bramą prywatnego domu spotyka nas mł ody mę ż czyzna o imieniu Maxim, któ ry jest ró wnież wł aś cicielem posiadł oś ci Nastasino. Prowadzi do pokoju, pokazuje gdzie, co, do czego i z kim się skontaktować w nagł ych wypadkach. Standardowa procedura. "Och, przepraszam, kurtyna był a rozdarta - tylko luka dla kota! ". Drugie pię tro, to nie ma znaczenia, przyzwyczaimy się do tego. Chociaż naprawdę nie lubię tych stromych schodó w, powinnam od razu się zainteresować . Przynajmniej to miejsce jest nieprzejezdne, co bardzo nam się z mę ż em podobał o. Wejś cie jest osobne - na czas pobytu tutaj są swoimi wł asnymi panami. Ś wietny! Wygoda - tak! Toaleta myją ca - czego potrzebujesz. Po sł onym morzu i upale, w chł odnym prysznicu - to wszystko! Od razu wszystko jest w porzą dku. Dogadamy się z resztą . Wszystko wydaje się być w porzą dku. Nastró j jest doskonał y. Pł ywamy, opalamy się , w dzień rozkoszujemy się morzem, wieczorem atrakcje i pizzerie-kawiarnie. Wszystko jest cudowne i cudowne
nastró j jest doskonał y. Odpoczywamy i relaksujemy się . Dopó ki On nie przyjdzie – ta sama sprawa nazywa się „Sił a wyż sza”. Któ ry, podobnie jak papierek lakmusowy, ujawnia wszystkie zalety i wady, wszystko to, co jedna strona widzi i sł yszy, a druga chciał aby ukryć . Nie jest tajemnicą , ż e wszyscy ludzie są ró ż ni. A okolicznoś ci też są inne. A ze wszystkimi w pewnym momencie pojawiają się ró ż nego rodzaju nieprzewidywalne wydarzenia - zaró wno dobre, jak i zł e. A najważ niejsze w takich sytuacjach jest pró ba pozostania ludź mi, normalnymi, odpowiednimi ludź mi.
Nasza historia jest ró wnie banalna jak ś wiat. I znajomy wię kszoś ci do piekł a. Kurort, ciepł o, ś wietne towarzystwo, tł uste jedzenie, shawarma kebaby, wino krymskie. Mó j mą ż i syn i ja odpoczywaliś my razem ze starymi znajomymi - gdzie indziej byś my się spotkali, jeś li nie w Azure. Ś wież e morskie powietrze, szum fal, dziecię cy gwar - pię kno! Szaszł yk okazał się sukcesem, poszedł jak w zegarku. Nikt nawet nie wyobraż ał sobie
niezależ ny i domowy. Dzię ki Bogu, ż e poczuł am się lepiej, pomyś lał am i poł oż ył am się do ł ó ż ka. Syn, któ ry szedł do syta na ś wież ym morskim powietrzu, już drzemał . I wtedy zaczę ł a się apokalipsa. Faktem jest, ż e kiedy zaprojektowano „Nastasino”, podobnie jak wiele innych „hacjend” w oś rodku, najwyraź niej nikt nie testował w praktyce, jak bę dą dział ać niektó re komunikaty. W naszym pokoju na przykł ad sam prysznic, jeś li moż na tak to nazwać , był prezentowany w postaci sł uchawki prysznicowej z wę ż em i ledwo trzymają cej się zasł ony. Zwykle widywał em je w toaletach i prysznicach znajdują cych się na terenie oś rodkó w wypoczynkowych, a nie w pokoju. Lub ł aź nie publiczne. W zwią zku z tym paleta lub kabina w ogó le nie istnieje. Woda spł ywa do otworu spustowego wbudowanego w podł ogę wył oż oną kafelkami. To znaczy, gdy jedna osoba siedzi na nocniku, a druga myje się (nie jest to po prostu wykluczone), to oboje pł ywają lub topią się . Kolejnym niuansem są drewniane podł ogi w pokoju.
Chociaż jest to ró wnież normalne, tak wiele buduje. Ale jeś li odpł yw jest cią gle zatkany, a woda nagle zaczyna wypł ywać z toalety z prysznicem, gdzie nie ma nawet minimalnego progu do pomieszczenia, to co mamy? Zgadza się - powó dź ! Kiedy odpł yw zatkał się po raz pierwszy, w panice poprosił am mę ż a, aby zadzwonił do wł aś ciciela Nastasino - Maxima. Facet przyszedł za pó ł godziny, wymamrotał , ale naprawił problem. Rozumiem, ż e jeś li wiaderka piasku z morza wywieź liś my i wsypaliś my do kanalizacji, to oczywiś cie mogł yby być roszczenia przeciwko nam. A oto taki niuans. W tej chwili się martwił em. I muszę powiedzieć , ż e nie na pró ż no. Codziennie po każ dym prysznicu starannie sprzą tał am po sobie i moich chł opakach, ż eby nie daj Boż e, ż eby woda nie wypł ywał a poza prysznic. Chociaż wszystko tak po prostu funkcjonował o. Cią gł e cią gnię cie Maxima był o niewygodne. Nasze rę ce to nie haki, sami sobie poradzimy. Chociaż zgodnie z zadeklarowanymi zasadami,
zaż ą daliś my codziennego sprzą tania pokoju na ż ą danie. Nie mył em podł ó g w domu, wię c tutaj miał em szczę ś cie. Ale nie narzekał em specjalnie, starają c się nie zwracać uwagi na drobne kł opoty i nieprzemyś lanych wł aś cicieli niektó rych momentó w budowlanych podczas organizowania swojego projektu biznesowego. Nawet to, kiedy po powrocie z morza do domu, czekają c na chł odny, mdł y prysznic, wchodzisz do kabiny prysznicowej, zaczynasz się myć i namydną wszy gł owę , zdajesz sobie sprawę , ż e woda skoń czył a się przypadkiem – też nie zepsuł a się nasze wakacje. Pojawi się po chwili. Lato - susz trzysta razy. Potem wracamy do domu. I dział o się to kilka razy dziennie. Jak wyjaś nił nam Maxim (wł aś ciciel Nastasino), są to wahania napię cia w elektrowni i nie ma tu ż adnej osobistej winy. Bą dź cierpliwy i czekaj. Dobra, co tam jest. Choć przez cał y czas wypoczynku na Lazurnoe, w ró ż nych hotelach i pensjonatach, z takimi przerwami mamy do czynienia po raz pierwszy. Nawet trochę zaskoczony.
Có ż , machali rę ką . Mó j mą ż kilka razy zwró cił uwagę Maximowi na ten temat, ale nic się nie zmienił o. Pasuje wszystkim, prychną ł Maxim, ale tobie to nie pasuje. Chodź , pomyś lał em ponownie, nic nie powinno zrujnować naszych wakacji. I tylko trzy indukcyjne pojedyncze pł ytki w kuchni dla wszystkich wczasowiczó w, co jest bardzo niewygodne, a do tego zakaz uż ywania w pokoju czajnika elektrycznego i suszarki do wł osó w, przestawiania mebli, „zawiesić chociaż jedną linę na rzeczy” i wiele wię cej. „Za takie pienią dze! Zaczą ł em się ekscytować . Ale od razu policzył em do dziesię ciu. Dla twoich chł opcó w. Nadal jesteś my ludź mi bez konfliktó w, zawsze staramy się wszystko uzgadniać i rozwią zywać sł owami. A gdyby nie to nieszczę sne zatrucie grillem, wszystko był oby dobrze. Ż adnych konfliktó w ani roszczeń . Ale niestety tak wł aś nie ukł adają się gwiazdy. Tak musiał o być .
Mó j mą ż zawzię cie i bohatersko pró bował umyć prysznic, a woda z takim samym zapał em nie chciał a spł yną ć do kanalizacji.
Powoli wyciekał z toalety z prysznicem i natychmiast wsią kł w deski na podł odze. Szmatką zł apał em kał uż ę w pokoju najlepiej jak potrafił em. Starają c się nie obudzić dziecka, mó j mą ż i ja szeleś ciliś my jak prawdziwi sprzą tacze. Nie chciał em też przeszkadzać wł aś cicielowi hacjendy i jego ż onie w nocy. Jakoś nie kamilfo. Są też ludź mi, a takż e uwielbiają grilla i wino krymskie. Wię c zrobiliś my to sami. Po prawie wyeliminowaniu problemu byliś my gotowi odetchną ć z ulgą . Ale wtedy z doł u dobiegł cichy gł os. Okazał o się , ż e dzień wcześ niej w pokoju pod nami zamieszkał a rodzina z dzieć mi i utopiliś my je. Utoń my! ? Od dwudziestu minut nie wł ą czyliś my prysznica. Narzę dzia pracy - muszla klozetowa, umywalka, wiadro wody i szmaty. Okazał o się - tak. Toniemy. Woda przez drewniany strop, tak rzadki jak podł oga, kapał a na ł ó ż ka ludzi. Ludzie byli zszokowani, tak jak my. Nagle. Nawet nie myś lał em o powodzi. Có ż , nie jest aż tak bał agan.
Wyglą da na to, ż e jej mą ż wybuchł wodospadem Niagara. I nie tylko od niego. To tak, jakbyś my stali z cał ą rodziną i specjalnie wylewali wodę z trzech gł owic prysznicowych bezpoś rednio na podł ogę w pokoju. Już miał em biec do Maxima, wł aś ciciela posesji, ale on, podobnie jak Superman, już przyjechał na miejsce. To znaczy w naszym pokoju. Nie zwracają c uwagi na to, ż e nasz syn już spał , zapalił ś wiatł o w pokoju, budzą c dziecko i pobiegł do toalety z krzykiem i niegrzecznym husky, co się tam stał o. Nie sł yszał em tak wybió rczych przekleń stw nigdzie i w ż adnym innym miejscu, w któ rym kiedykolwiek odpoczywaliś my. Mą ż powiedział , ż e przydarzył y mu się kł opoty – otruł się , zachorował . A obecnie robi wszystko, co moż liwe i niemoż liwe, aby usuną ć tę apokalipsę . Ale Maxim skoń czył na poważ nie. Pobiegł z toalety do drzwi wejś ciowych i krzykną ł , ż e zadzwoni na policję , wszyscy nas spakowali, zgrabili, zabrali do piekł a. W szczegó lnoś ci nalegał , abyś my natychmiast opuś cili pokó j,
mimo nocy i faktu, ż e jesteś my z dzieckiem. Przeprosiliś my, bo bardzo nieprzyjemnie był o sami znaleź ć się w takiej sytuacji. Staraliś my się (bez wulgaryzmó w i obelg) przekazać , ż e osobiś cie wyeliminujemy skutki wypadku. Jednak Maximowi nie wolno był o. Wino krymskie rozgrzewa krew. Mą ż zaczą ł bronić swoich praw - klient ma zawsze rację i wyjaś nia na palcach, ż e gdyby odpł yw dział ał , to by się nie stał o. Nie pomogł o. Poprosił em go, ż eby przestał , bo nie ma sensu się kł ó cić . Tak, a syn jest obecny w pokoju. Nie powinniś my go wyrzucać z pokoju, ż eby nie sł uchał tego wszystkiego. Gdyby byli sobą , rozmowa przebiegał aby inaczej. I po raz kolejny staraliś my się przekazać wł aś cicielowi, ż e jesteś my odpowiednimi ludź mi i ż e to moż e się przydarzyć każ demu. Ale facet zwymiotował i nió sł . Pró bował coś udowodnić lub pokazać . Co? Nieznany. Oczywiś cie, biorą c pod uwagę kategorię wagową mojego mę ż a, Max mó gł przyzwoicie od niego odpł yną ć .
Ale jesteś my normalnymi ludź mi. A gó rują c nad Maksem, jak Goverla nad Prutem, mó j mą ż usił ował go nakł onić do pokojowego rozwią zania problemu. Mą drzejsza i bardziej przyjazna gł ową okazał a się Nastya, ż ona Maxima, któ ra poprosił a go o uspokojenie, wskazują c na naszego syna i mó wią c: „Max. Dziecko…”. A nasze przebudzone dziecko siedział o skulone w kł ę bek, przykryte prześ cieradł em z gł ową i zakrywają c uszy rę kami, sł uchają c, jak doroś li rozwią zują pewien problem. Na proś bę o opuszczenie pokoju, ż eby nasz chł opak nie sł uchał wybió rczych wulgaryzmó w i ż eby skoń czyć na ulicy, Maxim nawet nie odpowiedział . I ma też dzieci. I wszystko dzieje się w tym ż yciu. Nastya poradził a nam, abyś my wł ą czyli prysznic „nie wszystko”. I w koń cu Maxim, zdają c sobie sprawę , ż e są siedzi są spokojni i nie skandali (dla któ rych mają osobny szacunek), ustatkował się , powstrzymał histerię i odszedł , doradzają c wreszcie rozwią zanie problemu z są siadami z doł u. My oczywiś cie zdecydowaliś my. Mą ż przepraszał ludzi trzysta razy
, zapytali, jak moż emy zrekompensować im podekscytowanie i niedogodnoś ci spowodowane przez nas o tak pó ź nej porze. Zaproponował też pomoc w sprzą taniu, na co ludzie odpowiadali: „Z kim to się nie dzieje. Sami to posprzą tamy”. Nikt się na nikogo nie gniewał . W koń cu wszyscy jesteś my przyzwoitymi ludź mi. Powtarzam to jeszcze raz. I jestem na 100% pewien, ż e taki odcinek w Nastasino nie jest ani pierwszym, ani ostatnim. Ale w koń cu, aby to się nie powtó rzył o w przyszł oś ci, wł aś ciciele muszą dokrę cić i przywoł ać zbudowany. Wię c dlaczego? W koń cu ł atwiej jest wkrę cić , zgią ć i postawić ludzi w nieprzyjemnej sytuacji, niż zrobić wszystko tak, jak powinno. Szybkie budowanie - szybka lawa.
Epickie podsumowanie. Do trzeciej nad ranem moi chł opcy nie mogli spać . Syn miał nerwowy stres, bardzo się martwił , ż e jego wujek naprawdę nas wyrzuci w nocy na ulicę i policja nas zabierze. Bolał a go gł owa i musiał dostawać piguł ki. Ledwo uspokoił dziecko. Do ś witu przetrawił em wszystkie maty Maxima i zdecydował em
Dlaczego nowy skandal na drodze? Powiedział em jej w samochodzie w drodze do domu. Zapytał , dlaczego do niego nie zadzwonił em. W koń cu miał by go. . . Dlatego nie dzwonił em. Jesteś my normalnymi ludź mi. „Ogó lnie ś wietnie się bawiliś my! "- powiedział radoś nie mą ż . Kto by się kł ó cił . I mó j syn i ja się zgodziliś my. W koń cu nic nie mogł o zepsuć nam dobrego wraż enia z wakacji na morzu! Opaleni, pł ywali, nurkowali, pizzy, przejaż dż ki, pamią tki - wszystko w cał oś ci. A co z osadem? Tak, co tam jest. Odejdź i zostań zapomniany. Chociaż przed dzieckiem, Max powinien był przeprosić . To nie tak, jak się okazuje.
Oto taka historia. Każ dy moż e z tego wycią gną ć wł asne wnioski. Sam zdecyduj, kto ma rację , a kto się myli. Wł aś nie dlatego, ż e jesteś my odpowiednimi ludź mi, mó j mą ż nie dał Maximowi „leszcza”. Czyli jak ojciec, ż eby wiedział , jak rozmawiać z dorosł ymi i zachowywać się przed dzieć mi. Chociaż na pewno nie zaszkodzi. A fakt, ż e jest duż o dobrych recenzji, wię c cieszy.
Niech osoba bę dzie w porzą dku. Chociaż ską d i ską d pochodzą te recenzje, to bardzo dobrze wiem. Gdyby był y pienią dze - recenzje moż na kupić w nieograniczonych iloś ciach.
W ż yciu jest wielu zł ych ludzi, wię c nic nie dziwi. Dzię ki Bogu, na drodze jest wię cej dobrych i odpowiednich. Myś lę , ż e Maximowi należ y dać szansę „pomyś lenia”.
To był o nasze doś wiadczenie w Nastasino.