Добрый день! Итак, Занзибар.
Выбор и перелет. Выбор на Занзибар пал случайно – планы были другие, но не было рейсов в нужные нам даты. Через Веронику из «Поехали с нами» летаем уже 8 лет. Она нам посоветовала на Занзибаре именно Кендву (отель «Варадеро» мы выбрали сами по отзывам в интернете), т. к. там практически не ощущаются отливы. И как в последствии подтвердилось – оказалась абсолютно права. Именно на наш пляж люди приходили из других отелей (некоторым для этого приходилось пройти пару километров). Летели на FlyDubai с пересадкой в Дубаях, т. к. прямого рейса из Украины нет. Есть прямой из Москвы, и он значительно дешевле. Но доехать туда и обратно на двоих 400$, плюс потраченное время и риски, связанные с отношениями между нашими странами. Так что летели с пересадкой и тоже не пожалели. Самолеты новые, очень комфортные. Ну и походить по земле хотя бы через каждые пять часов полета не помешает.
По прилету на Занзибар нужно заполнить два простых бланка, заплатить (что важно! ) именно с банковской карты по 50$ за визу с человека. Кстати, нам рассказывали, что есть возможность сэкономить: если указать, что вы проездом, то вам дадут транзитную визу за 30$. Также нас предупреждали, что нужно будет сдавать отпечатки пальцев. Сканеры стоят, но отпечатки у нас не брали. В общем вся процедура очень быстрая – людей и самолетов очень мало (туризм на Занзибаре только начинает развиваться). Дальше получаете багаж, к вам подбегает местный шустряк в желтой жилетке, хватает сумку и ведет вас к вашему встречающему, а затем помогает вам погрузиться в автобус, за что получает заслуженный доллар. Да, еще сразу в аэропорту мы поменяли доллары. Но это оказалось лишним, т. к. в той пачке, которую нам дали, оказалась пара ветхих купюр, которые у нас потом отказывались принимать. А в нашем отеле был такой же курс. Так я плавно подошел к отелю.
Отель. Ехать до отеля, несмотря на небольшое расстояние, больше часа. Пусть вас не пугает первое впечатление, т. к. из автобуса вас высаживают на узкой улочке практически местного поселка. Но нам такой вариант поселения понравился с предыдущих поездок – частный отельчик на несколько номеров. Зато все радушие персонала – ваше. И с этим мы тоже не прогадали. Весь персонал, включая, я считаю, уже знаменитого (по частоте упоминаний в отзывах) хозяина отеля «Варадеро» Аль Почино, очень старательный, обходительный. На любую малейшую просьбу реагируют моментально – не успел озвучить просьбу, а ее уже побежали выполнять. Да, номера очень скромные. Но чистые и уютные. Есть кондиционеры, но нет телефизоров. И это здорово! Как правильно пишут туристы – вы туда едите не в номере сидеть и не телевизор смотреть! Внутри обустроен уютный дворик… Ну а кафе при отеле, наверное, не менее знаменитое, чем сам Аль Пачино. Ужинают в нем туристы со всей округи, что также является показателем качества. Мы старались попробовать все, и ни разу не было, чтобы нам не понравилось. Сразу предупреждаю – порции огромные! Мы первые дни пытались обедать, но затем поняли, что с таким количеством еды нашим организмам просто не справиться. Так что стали обедать фруктами и мороженым (слева от отеля есть кафе, где продают вкуснейшее мороженое – не сравнить с мороженым в баре Roks на берегу). Еще один совет: берите путевку только с завтраками, т. к. проплаченный нами ужин приравнивался к определенной сумме (и напитки туда не входили). Если вы превысили эту сумму во время ужина, то надо доплатить. Если же наоборот (поели дешевле), то понятно – сдачу вам никто не даст, т. к. деньги вы платили туроператору. Поэтому проще прийти, поесть и расплатиться. Тем более, что цены в этом кафе очень демократичные! (в среднем вдвоем мы ужинали на 15-20$). Фрукты и воду, а также, при необходимости, и другие товары можно купить в магазинчиках и лавках на той же улице, на которой находится отель. Сразу предупреждаем, что сумма вашей покупки будет зависеть исключительно от настроения продавца! Так что торгуйтесь (или не заморачивайтесь! ). Если подвести итог по отелю – нам все очень понравилось. Нюансы можно найти везде. Но общее оставшееся впечатление очень хорошее!
Пляж. В отеле вам сразу одевают браслет Roks. Так что на пляже этого отеля вы себя будете чувствовать так же полноправно, как и его обитатели. До пляжа, как кто-то уже написал в своем отзыве, 5 мин ползком. Еще один совет – сразу за рецепшином отеля Roks на развилке сидит охранник и всех «пришлых отправляет» идти по обходной дороге слева. Но на право по-над корпусом дорожка выводит на центральную аллею отеля, по которой идти намного приятнее. Так что не стесняйтесь! На пляже лежаки «не фонтан». Но их, обычно всем, кто не спит до 12 дня, хватает. Исключением являются праздники. На католическое рождество и Новый год был аншлаг! Сотрудники отеля не знали куда девать гостей. Но в остальные дни – довольно свободно.
По пляжу таскают фрукты, одежду, сувениры… Есть лавки и магазинчики при каждом отеле прямо на пляже. Но цены они ломят не шуточные. Тот же магнит в Европе можно купить за 1 евро, а на Занзибаре цена стартует с 3$, а то и больше. Так что, кто умеет торговаться (ну или у кого денег много) – тому и повезло!
Еще очень хочу отдельно отметить закаты на нашем пляже – это ни с чем не сравнить! Каждый вечер его снимают все туристы!
Страна. Теперь немного об острове Занзибар. Историю пересказывать не буду – послушаете у гидов на экскурсиях. Но о некоторых особенностях напишу. Валюта – шиллинги (1$ – 2230 шиллингов, так что привыкнуть конечно сложновато). Везде можно торговаться (даже в магазинах! ). Нам рассказывали туристы, что даже в аптеке купили капли в нос в два раза дешевле ценника! Прививаться перед поездкой на Занзибар необходимости нет. Никаких ужасных насекомых мы там не видели. Там, где еда – там есть мухи. Там, где мухи – пауки. В своем номере из живности пару раз видели только геккона. И все! Еще на Занзибаре постоянные перебои с электричеством, т. к. мощностей под быстро растущие отели не хватает. Так что будьте к этому готовы и не вините в этом ваш отель. Погода у нас была шикарная. Пару раз ночью был дождь, один раз – хороший ливень. Но он закончился за 10 мин. А так – все время до +30 и переменная облачность. Так что на пляже мы проводили бОльшую часть времени. Почти все население свободно говорит на английском – все, кто ходил в школу (а образование на Занзибаре обязательное). Некоторые местные очень хорошо говорят на русском – на материке есть университет и при нем курсы русского языка. И, судя по общению – педагоги там первоклассные! Но из отельного персонала русский не знает никто (кроме конечно – «спасибо», «вкусно» и прочей мелкой ерунды). Так что тоже имейте ввиду.
Занзибар, не смотря на наше представление об Африке, очень зеленый остров. Из местных фруктов есть традиционные ананасы, манго, авокадо, кокосы, бананы, арбузы. Есть и небольшое количество экзотических фруктов с трудно запоминаемыми для меня названиями. Но те, кто уже попутешествовал по миру, наверняка их уже встречал.
Экскурсии. Вообще на Занзибаре пока еще смотреть нечего. Хотя туркомпании (кстати, весь турбизнес там – под итальянцами) работают над этим вопросом. Мы съездили только на одну, самую обширную, экскурсию, которая включает в себя остров черепах, исчезающий остров и прогулку по Стоун Тауну. Кстати, мы хотели именно русскоговорящего гида, и нам Аль Пачино порекомендовал Алису – украинку по происхождению (я не проверял, но она говорит, что у нее есть свои страницы в соцсетях. Если хотите – можете поискать). Алиса организовала нам отличную экскурсию, на сколько это было возможно (очень приятная, обходительная девушка). Но тоже имейте ввиду, что на острове черепах главная достопримечательность – сами черепахи. И 30-40 мин для его посещения более чем достаточно. Затем исчезающий остров, на котором, естественно, нет ни кустика, ни деревца. Ребята, которые вас туда привозят, ставят навес – тряпка на 4-х шестах. Но лично нам это не особо помогло, т. к. мы поехали на 3-й день после прилета и по понятным причинам немного подпеклись. На этом же остове вам организовывают обед – очень вкусный из свежих морепродуктов. Напитки, включая пиво, нам Алиса раздавала во время всей нашей экскурсии из холодильника, что тоже было очень приятно. Экскурсию по Стоун Тауну уже проводил ее местный коллега. В принципе, рассказал он о стране и городе много интересного. Затем провел, как положено, по всем приплатившим магазинам. Даже на рынке фруктов подвел только к определенному продавцу. Мы ходили еще походить по рынку скупиться, но он нас настойчиво усадил в машину и отправил домой, что немного смазало впечатление. Но это не страшно. Что мне больше всего понравилось в этой стране, и что я теперь буду стараться использовать в повседневной жизни – их жизненное кредо, которое заключается в двух словах, известных у нас, наверное, каждому ребенку «Хакуна матата! » («нет проблем! »). Благодаря этому все жители – веселые, улыбающиеся люди.
Океан. Во время отдыха мы застали разные состояния океана. Сначала его немного штормило. Но это совсем не 9-й вал, как можно подумать, это всего лишь небольшая волна, которая, тем не менее хотя бы дает ощущение, что ты приехал на океан, а не отдыхаешь в лесу у озера. Кстати, даже во время волн мусора на берегу нет вообще. Только мелкие обрывки водорослей, да и тех не много. Во время штиля вода прозрачная. Многие сравнивают ее с Мальдивами. Но там чистоту и красоту дополняют коралловые рифы и, как следствие – обилие живности. Здесь же просто чистая вода и песок как мука – мелкий, чистый, мягкий. Из живности, плавая с маской, видел только морских ежей, которые жмутся к редким валунам на глубине, буквально несколько рыб размером с одну-две ладошки, стайки малька да несколько морских звезд. Правда было пару дней, когда к берегу приплыло (или прибило) много планктона. Сначала зрелище интересное, необычное, но плавать конечно не очень приятно – как в холодце. Вот и вся живность.
За сим буду заканчивать, спасибо за внимание и хорошего всем отдыха!
Dzień dobry! Wię c Zanzibar.
Wybó r i lot. Wybó r padł na Zanzibar przez przypadek - plany był y inne, ale nie był o lotó w w potrzebnych nam terminach. Od 8 lat latamy przez Veronicę z „Chodź z nami”. Poradził a nam Kendwa na Zanzibarze (sami wybraliś my hotel Varadero na podstawie opinii w Internecie), bo. prawie nie ma pł ywó w. I jak się pó ź niej okazał o, miał a absolutną rację . To na naszej plaż y przyjeż dż ali ludzie z innych hoteli (niektó rzy musieli do tego przejś ć kilka kilometró w). Lecieliś my na FlyDubai z przesiadką w Dubaju, bo nie ma bezpoś redniego lotu z Ukrainy. Jest bezpoś rednia linia z Moskwy i jest znacznie tań sza. Ale dostać się tam i z powrotem za dwoje to 400 dolaró w plus poś wię cony czas i ryzyko zwią zane z relacjami mię dzy naszymi krajami. Wię c polecieliś my z przesiadką i też nie ż ał owaliś my. Samoloty są nowe i bardzo wygodne. Có ż , chodzenie po ziemi przynajmniej co pię ć godzin lotu nie zaszkodzi.
Po przybyciu na Zanzibar należ y wypeł nić dwa proste formularze, zapł acić (co waż ne! ) Z karty bankowej za 50 USD za wizę od osoby. Przy okazji powiedziano nam, ż e istnieje moż liwoś ć zaoszczę dzenia pienię dzy: jeś li zaznaczysz, ż e przejeż dż asz, dostaniesz wizę tranzytową za 30 USD. Ostrzeż ono nas ró wnież , ż e trzeba bę dzie pobrać odciski palcó w. Są skanery, ale nie wzię li od nas odciskó w. Generalnie cał a procedura przebiega bardzo szybko - ludzi i samolotó w jest bardzo mał o (turystyka na Zanzibarze dopiero zaczyna się rozwijać ). Potem zabierasz bagaż , podbiega do ciebie miejscowy sprytny facet w ż ó ł tej kamizelce, ł apie torbę i prowadzi do osoby na spotkanie, a nastę pnie pomaga wsią ś ć do autobusu, za co otrzymuje zasł uż onego dolara. Tak, wymieniliś my dolary na lotnisku. Ale okazał o się to zbyteczne, ponieważ . w paczce, któ rą nam dali, był o kilka odrapanych banknotó w, któ rych nastę pnie odmó wiliś my przyję cia. A w naszym hotelu był o to samo. Wię c powoli zbliż ył em się do hotelu.
Hotel. Dojazd do hotelu, mimo niewielkiej odległ oś ci, ponad godzinę . Nie pozwó l, aby pierwsze wraż enie Cię przeraził o. z autobusu zostajesz wysadzony na wą skiej uliczce prawie lokalnej wioski. Ale podobał a nam się ta opcja zakwaterowania z poprzednich wyjazdó w - prywatny hotel z kilkoma pokojami. Ale cał a goś cinnoś ć personelu jest twoja. I z tym też się nie pomyliliś my. Wszyscy pracownicy, w tym, jak są dzę , sł ynny już (zgodnie z czę stotliwoś cią wzmianek w recenzjach) wł aś ciciel hotelu Varadero, Al Pocino, są bardzo pracowici i uprzejmi. Reagują bł yskawicznie na każ dą najmniejszą proś bę – nie mieli czasu na zgł oszenie proś by, ale już pobiegli, aby ją speł nić . Tak, pokoje są bardzo skromne. Ale czysto i wygodnie. Są klimatyzatory, ale nie ma telewizoró w. I jest ś wietnie! Jak sł usznie piszą turyś ci, nie chodzisz tam, ż eby siedzieć w swoim pokoju i oglą dać telewizję ! Wewną trz znajduje się przytulny dziedziniec. . . Có ż , kawiarnia w hotelu jest prawdopodobnie nie mniej znana niż sam Al Pacino. Jadą w nim turyś ci z cał ej okolicy, co jest ró wnież wyznacznikiem jakoś ci. Pró bowaliś my wszystkiego i nigdy nie był o takiej sytuacji, kiedy by nam się to nie podobał o. Ostrzegam od razu - porcje są ogromne! Przez kilka pierwszych dni pró bowaliś my jeś ć lunch, ale potem zdaliś my sobie sprawę , ż e nasze ciał a po prostu nie mogą sobie poradzić z taką iloś cią jedzenia. Zaczę li wię c jadać z owocami i lodami (na lewo od hotelu znajduje się kawiarnia, w któ rej sprzedają pyszne lody - nie moż na tego poró wnać z lodami w barze Roks na plaż y). Kolejna wskazó wka: weź bilet tylko ze ś niadaniem, bo. obiad, któ ry zapł aciliś my, był ró wny okreś lonej kwocie (a napoje nie był y wliczone). Jeś li przekroczył eś tę kwotę podczas obiadu, musisz dodatkowo zapł acić . Jeś li jest na odwró t (jedliś my taniej), to zrozumiał e – nikt ci nie wyda reszty, bo. zapł acił eś organizatorowi wycieczki. Dlatego ł atwiej jest przyjś ć , zjeś ć i zapł acić . Co wię cej, ceny w tej kawiarni są bardzo przystę pne! (ś rednio we dwoje jedliś my obiad za 15-20 $). Owoce i wodę , a takż e w razie potrzeby inne towary moż na kupić w sklepach i sklepach na tej samej ulicy, na któ rej znajduje się hotel. Od razu ostrzegamy, ż e kwota zakupu bę dzie zależ eć wył ą cznie od nastroju sprzedają cego! Wię c targuj się (albo nie zawracaj sobie gł owy! ). Podsumowują c hotel - wszystkim bardzo się podobał . Niuanse moż na znaleź ć wszę dzie. Ale ogó lne wraż enie jest bardzo dobre!
Plaż a. W hotelu natychmiast zakł adasz bransoletkę Roks. Tak wię c na plaż y tego hotelu poczujesz się tak peł ny, jak jego mieszkań cy. Do plaż y, jak już ktoś napisał w swojej recenzji, 5 minut czoł gania się . Jeszcze jedna rada - tuż za recepcją hotelu Roks na rozwidleniu siada ochroniarz i wysył a wszystkich "obcych" na obwodnicę po lewej stronie. Ale na prawo, nad budynkiem, ś cież ka prowadzi do centralnej alei hotelu, po któ rej spaceruje się o wiele przyjemniej. Wię c nie wahaj się ! Na plaż y leż aki „nie są fontanną ”. Ale zazwyczaj wystarczają każ demu, kto nie ś pi do godziny 12 w poł udnie. Wyją tkiem są wakacje. Na katolickie Boż e Narodzenie i Nowy Rok był a peł na sala! Obsł uga hotelu nie wiedział a, gdzie umieś cić goś ci. Ale przez resztę dni jest cał kiem darmowy.
Po plaż y cią gnie się owoce, ubrania, pamią tki. . . W każ dym hotelu tuż przy plaż y znajdują się sklepy i sklepy. Ale ceny, któ re ł amią , nie są komiczne. Ten sam magnes w Europie moż na kupić za 1 euro, a na Zanzibarze cena zaczyna się od 3 USD lub nawet wię cej. Wię c kto wie, jak się targować (có ż , albo kto ma duż o pienię dzy), ma szczę ś cie!
Naprawdę chcę też osobno odnotować zachody sł oń ca na naszej plaż y - nie moż na tego z niczym poró wnać ! Każ dego wieczoru usuwają go wszyscy turyś ci!
Kraj. Teraz trochę o wyspie Zanzibar. Nie bę dę opowiadać historii - posł uchaj przewodnikó w na wycieczkach. Ale napiszę o niektó rych funkcjach. Waluta - szylingi (1 USD - 2230 szylingó w, wię c na pewno trudno się przyzwyczaić ). Targować się moż na wszę dzie (nawet w sklepach! ). Turyś ci powiedzieli nam, ż e nawet w aptece kupili krople do nosa za poł owę ceny! Nie ma potrzeby zaszczepiania się przed podró ż ą na Zanzibar. Nie widzieliś my tam ż adnych strasznych owadó w. Tam, gdzie jest jedzenie, są muchy. Gdzie muchy to pają ki. W moim pokoju tylko kilka razy widzieliś my gekona. I to wszystko! Nawet na Zanzibarze zdarzają się cią gł e przerwy w dostawie prą du, ponieważ . pojemnoś ć dla szybko rozwijają cych się hoteli jest niewystarczają ca. Przygotuj się na to i nie obwiniaj swojego hotelu. Nasza pogoda był a ś wietna. Kilka razy w nocy padał o, raz był a porzą dna ulewa. Ale skoń czył o się za 10 minut. I tak – cał y czas do +30 i czę ś ciowe zachmurzenie. Wię c wię kszoś ć czasu spę dziliś my na plaż y. Prawie cał a populacja biegle posł uguje się ję zykiem angielskim – wszyscy, któ rzy chodzili do szkoł y (a edukacja na Zanzibarze jest obowią zkowa). Niektó rzy miejscowi bardzo dobrze mó wią po rosyjsku - na kontynencie znajduje się uniwersytet z kursami ję zyka rosyjskiego. A są dzą c po komunikacie, nauczyciele są pierwszorzę dni! Ale ż aden z pracownikó w hotelu nie zna rosyjskiego (poza oczywiś cie „dzię kuję ”, „smacznie” i innymi drobnymi bzdurami). Wię c miej to na uwadze.
Zanzibar, pomimo naszego rozumienia Afryki, jest bardzo zieloną wyspą . Z lokalnych owocó w pochodzą tradycyjne ananasy, mango, awokado, kokosy, banany, arbuzy. Jest też niewielka iloś ć egzotycznych owocó w o trudnych do zapamię tania nazwach. Ale ci, któ rzy już podró ż owali po ś wiecie, prawdopodobnie już ich spotkali.
Wycieczki. Ogó lnie na Zanzibarze nie ma jeszcze nic do zobaczenia. Chociaż firmy turystyczne (nawiasem mó wią c, cał a branż a turystyczna - pod Wł ochami) pracują nad tym problemem. Wybraliś my się tylko na jedną , najobszerniejszą wycieczkę , któ ra obejmuje wyspę ż ó ł wi, wyspę znikają cą i spacer po Stone Town. Nawiasem mó wią c, chcieliś my przewodnika po rosyjsku, a Al Pacino polecił nam Alice, Ukrainkę z urodzenia (nie sprawdzał em, ale mó wi, ż e ma wł asne strony w sieciach społ ecznoś ciowych. Moż esz poszukać , jeś li chcesz). Alicja zorganizował a dla nas ś wietną wycieczkę w miarę moż liwoś ci (bardzo mił a, pomocna dziewczyna). Pamię tajcie jednak, ż e na wyspie ż ó ł wi gł ó wną atrakcją są same ż ó ł wie. A 30-40 minut na zwiedzanie to aż nadto. Potem znikają ca wyspa, na któ rej oczywiś cie nie ma ani krzaka, ani drzewa. Chł opaki, któ rzy cię tam przyprowadzą , zał oż yli baldachim - szmatę na 4 tyczkach. Ale osobiś cie to nam niewiele pomogł o, ponieważ . wybraliś my się trzeciego dnia po przyjeź dzie i, z oczywistych wzglę dó w, trochę się upiekliś my. Na tej samej wyspie organizują dla Ciebie lunch - bardzo smaczny ze ś wież ych owocó w morza. Napoje, w tym piwo, Alice rozdawał a nam podczas cał ej naszej wycieczki z lodó wki, co ró wnież był o bardzo mił e. Zwiedzanie Stone Town przeprowadził a już jej miejscowa koleż anka. W zasadzie opowiedział wiele ciekawych rzeczy o kraju i mieś cie. Nastę pnie, zgodnie z oczekiwaniami, wydawał na wszystkie sklepy, któ re dodatkowo pł acił y. Nawet na targu owocowym zaprowadził mnie tylko do pewnego sprzedawcy. Poszliś my też rozejrzeć się po rynku, ż eby ską pić , ale on natarczywie wsadził nas do samochodu i odesł ał do domu, co trochę zamazał o wraż enie. Ale to nie jest przeraż ają ce. To, co najbardziej podobał o mi się w tym kraju, a co teraz spró buję wykorzystać w ż yciu codziennym, to ich ż yciowe credo, na któ re skł adają się dwa sł owa, znane nam chyba każ demu dziecku „Hakuna matata! ” ("bez problemu! "). Dzię ki temu wszyscy mieszkań cy to pogodni, uś miechnię ci ludzie.
Ocean. W pozostał ej czę ś ci zastaliś my ró ż ne stany oceanu. Na począ tku był trochę burzliwy. Ale to wcale nie jest dziewią ta fala, jak mogł oby się wydawać , to tylko mał a fala, któ ra jednak przynajmniej daje wraż enie, ż e nadszedł eś nad ocean, a nie odpoczywasz w lesie nad jeziorem. Swoją drogą , nawet podczas fal na brzegu w ogó le nie ma ś mieci. Tylko mał e skrawki glonó w, a jest ich niewiele. W ciszy woda jest czysta. Wielu poró wnuje to do Malediwó w. Ale tam czystoś ć i pię kno dopeł niają rafy koralowe, a co za tym idzie obfitoś ć ż ywych stworzeń . Tutaj tylko czysta woda i piasek jak mą ka - drobny, czysty, mię kki. Z ż ywych stworzeń pł ywają cych z maską widział em tylko jeż owce, któ re trzymają się rzadkich gł azó w na gł ę bokoś ci, zaledwie kilka ryb wielkoś ci jednej lub dwó ch palm, stada narybku i kilka rozgwiazd. To prawda, ż e przez kilka dni duż o planktonu pł ynę ł o (lub wyrzucił o) na brzeg. Na pierwszy rzut oka spektakl jest ciekawy, nietypowy, ale oczywiś cie pł ywanie nie jest przyjemne – jest jak galaretka. To wszystko ż ywe istoty.
Na sim skoń czę , dzię kuję za uwagę i ż yczę mił ego wypoczynku!