Первый день отдыха, едва начавшись, сразу закончился, потому что самолет приземлился на час позже положенного в 2315, а зарегистрировались мы в 2355.
Наверное по порядку, резервируя отель в Бодруме мы делали выбор осознанно, посвятив выбору места и отеля для отдыха две недели. Выбор пал на «Иборел Бодрум Принцесс» причины выбора были следующими: хороший отель с разнообразными питанием и развлечениями, минимум соотечественников, близость мест культурно-познавательного отдыха (культурные и исторические места). Сам отель обещал по данным туроператора «Ривьеры» комфорт и покой. Просторные номера (39 кв. м), вид на море (для номера де люкс), ванна, душ и отдельно мы просили Френч кровать.
Новый день, прямо с самого раннего принес свои сюрпризы: номер оказался действительно большим, но терасса-балкон (или как его правильно назвать не знаю) выходил на вентиляционную трубу диаметром метра полтора с вечным шумом, завыванием вытягиваемого или втягиваемого ветра. Вид на море, кроме вышеупомянутой трубы, был украшен крышами жилых построек и непонятных строительных выпуклостей, стоящих перед нашим корпусом. Да, отель состоит их разноэтажных террас-корпусов (2-3 этажа), не связанных между собой и основное здание о восьми этажах.
В номере оказалось сразу две кровати, но вот беда, я не самой маленькой комплекции и моя Танюша тоже не крошка, на предоставленных кроватях вместе мы помещались с трудом, хотя внешне выглядели они широкими, оказывается оптический обман. Ну а вместо ванны мы обнаружили вмурованный в стену душ… Да, я не до конца понял, это во всех отелях Турции или только нам так повезло, короче, в номере пятизвездочного отеля не было ни тапочек ни халатов.
В общем, настроение подпортилось. Служащие отеля говорили, что при бронировании никаких дополнительных требований не было. Не найдя ничего умнее я залез на сайт туроператора и оставил по всем возможным ящикам-контактам просьбу о помощи. Письмо с просьбой помочь, я так же оставил местной встречающей компании. Сразу скажу, не знаю кто из них проснулся раньше, но на третий день нашего пребывания в Бодруме нас переселили, судя по тому что принимающая сторона и туроператор имеют в своих названиях слово Ривьера, Пишу: СПАСИБО Ривьерцам, помогли.
Итак первый день, сразу после ознакомления с отелем и поглощения завтрака мы поднялись на ресепшен для общения с нашим гидом-няней, которая, следует отметить, ждала нас уже как было оговорено вечером. Приветливо улыбаясь, она поведала нам минимум необходимой информации и приняла деньги за выбранные нами экскурсии. Очень любопытным моментом был тот факт, что время отбытия из отеля в экскурсионных путевках не было указано, нам предстояло накануне вечером уточнять время, но об этом потом.
Первый день ознаменовался посещением (экскурсией) в хамам, следует написать, что в хамам поездки разделяются на утренние и вечерние, наша вечерняя начиналась после обеда в 1600, к 1930 обещались нас вернуть на ужин. Что ж, знакомство с хамамом началось с водителя, который приехал к нам прямо из хамама, кажется, он куда-то опаздывал и мы долетели, не доехали, а долетели до хамама минут за 15-20, было страшновато. (микроавтобус при развозке доезжает приблизительно минут за 40). В баню-хамам нас привезли группой человек 25, неожиданно, на мой взгляд, много. Нас предупредили взять с собой купальники(плавки) и полотенца, последние не пригодились. А баня оказалась общая с веселыми банщиками, которые шутили большей частью над нами не умытыми. Массаж и баня все по честному, всех в один бассейн и обратно в баню и так 3 раза, а вот лед с соком (не путайте с замороженным соком или фрут- айс) по цене 5 долларов за стакан это весело!! ! ! Взять с собой попить возможности нет, все вещи сдаются в сейф.
Почистили, помыли и погладили нас не плохо (но русскую баню люблю больше) и выпустили нас в 1920, а вот дальше сюрприз, вышли мы на свежий воздух и нам объявили, что наш микроавтобус уже уехал, не дождавшись нас. Легкая паника была погашена сообщением, что микроавтобус к нам уже вызван, в итоге около 2030 нас забрали из хамама и привезли в отель в начале десятого.
Таким образом, полностью вымытые мы успели таки на ужин и теперь могу осветить вопросы кухни в комплексе. Что касается обилия пищи, в моей недолгой практике отдыха зарубежем, она вне конкуренции (до этого ездил на Мальту в Долмен Резорт и Грецию в Грекотель Лакопетра). И завтрак, и обед, и, конечно же, ужин смогут удовлетворить различные потребности, для особых гурманов работают рестораны аля карт, кажется 4 штуки. Разнообразие фруктов порадовало, сладости в обилии и местные и европейские образцы, рыба, мясо, естественно все кроме свинины. Сервис в ресторане не навязчив и очень своевременен. Алкоголь местного происхождения легок, но приятен. Мини бар бесплатен. В отеле предусмотрено обслуживание номеров, но это уже вне рамок ол инклюзив.
Здесь же мы осознали, что отель на 80 % заполнен русскоговорящими, не факт что соотечественниками, но на второй день уже официанты заговорили на русском с нами. Правда, знали они лишь пару дежурных фраз, но это показательно.
Второй день (третий по регистрации) начался с пляжа и первой экскурсии в Бодрумскую крепость. Пляж великолепен, песчаный пляж, но очень мал и узок. Сам пляж находится в закрытой от ветров бухте Эгейского моря, что обеспечивает вечный штиль, у отеля есть пара платформ для купания в открытом море, но там скальные входы или сразу на глубину, короче, там не купался, комментировать не могу, а на основном пляже все неплохо, по карточкам выдают по два полотенца, над пляжем раскинулись, на первый взгляд грубо, родные до боли в костях сосны и создают своими лапами кружевную тень, красиво и загорать неплохо.
Экскурсия в крепость была с экскурсоводом Джамилем, который то ли стеснялся, то ли очень нервничал, речь его была отрывиста и тиха, он больше следил за тем, чтобы мы не разбежались. В личном общении позже он действительно рассказывал интересные подробности, но с группой ему было тяжело. Около 1.5 часов мы болтались по крепости, не знаю зачем они (подводные археологи) натаскали такое количество амфор со дна моря, НЕ ЗНАЮ. А в целом крепость собрана с миру по нитке, из разных камушков, чем бог послал, даже чудо света гробницу Мавзола на строительство извели.
В этот же день нас перевезли из номер в номер, надо отметить оперативно и без лишних вопросов, до этого (вчера) сказали что свободных номеров нет. Еще раз спасибо Ривьерцам, гид-няня Ольга с утра оставила напоминание на ресепшен. Вечером, как было сказано после ужина пошли узнать во сколько будет экскурсия на прекрасную реку Дальян и древний город Каунас. Информации на стенде не было, а гид – няня пообещала сообщить после 2100. Как и обещала, она сообщила: ПОЛОВИНА ШЕСТОГО УТРА. Вот это был сюрприз, через 7 часов вставать, на курорте… В целом справились.
Начался день с раннего подъема и радостной встречи с Джамилем… Не помню как уснул в автобусе, но последнее что помню это обещание традиционного турецкого завтрака на ближайшей остановке. Остановка была – это правда, а вот завтрак… Традиционный завтрак турка это яйцо в крутую, черный хлеб, масло, джем и брынза, да еще кофе, вероятно выращиваемое прямо в пакетиках. Но в тоже время рядом с раздачей стояли подносы с надписями «Экстра», это были подносы с реальной едой, но она уже была за денежку. После завтрака мы прослушали краткую информацию о Турции от Джамиля и выяснили, что по речке мы покатаемся, нас пообещали даже мокнуть в местную лечебную грязь и серо-водородные ванны. Древний город Каунас нас видеть не пожелал, сказано было, что там ведутся раскопки, а значит нам туда нельзя. Нам было позволено лишь с реки пофотографировать ликийские гробницы. В грязь мокнули с душой. А путешествуя по реке мы встретили рыбаков-кулинаров, предлагающих попробовать на вкус за 10 долларов голубого краба (никаких намеков), краб как краб только маленький. Затем нас привезли на песчаную косу, отделяющую реку от моря, ну и естественно дали побарахтаться в Средиземном море. Возвращение в речной порт ознаменовалось традиционным турецким обедом, от европейского обеда на природе ничем не отличается. На обратном пути нас завезли в традиционный, по-видимому, салон золотых изделий. Как-то так. В целом развлекли и покатали, и на том спасибо.
Следующий день было решено провести на пляже отеля.
Pierwszy dzień odpoczynku, ledwie rozpoczę ty, skoń czył się natychmiast, bo samolot wylą dował godzinę pó ź niej niż zakł adano o 2315, a my odprawiliś my się o 2355.
Pewnie po to, rezerwują c hotel w Bodrum, ś wiadomie dokonaliś my wyboru, poś wię cają c dwa tygodnie na wybó r miejsca i hotelu do wypoczynku. Wybó r padł na „Iborel Bodrum Princess” powody wyboru był y nastę pują ce: dobry hotel z ró ż norodnym jedzeniem i rozrywką , minimum rodakó w, bliskoś ć miejsc rekreacji kulturalno-oś wiatowej (miejsca kulturalno-historyczne). Sam hotel obiecywał , wedł ug organizatora wycieczek Riviera, komfort i spokó j. Przestronne pokoje (39m2), widok na morze (dla pokoju deluxe), wanna, prysznic i osobno poprosiliś my o ł ó ż ko francuskie.
Nowy dzień już od najwcześ niej przynió sł swoje niespodzianki: pomieszczenie okazał o się naprawdę duż e, ale taras-balkon (lub nie wiem jak to poprawnie nazwać ) wyszedł na rurę wentylacyjną o ś rednicy pó ł tora metra z wiecznym hał asem, wycie cią gnię tego lub cią gnię tego wiatru. Widok na morze, opró cz wspomnianej wcześ niej rury, został ozdobiony dachami budynkó w mieszkalnych oraz niezrozumiał ymi wybrzuszeniami budynku zwró conymi do naszego budynku. Tak, hotel skł ada się z kilkupię trowych budynkó w tarasowych (2-3 pię tra), któ re nie są ze sobą poł ą czone oraz z oś miopię trowego budynku gł ó wnego.
W pokoju był y dwa ł ó ż ka na raz, ale problem polega na tym, ż e nie jestem najmniejszą budową , a moja Tanyusha też nie jest dzieckiem, ledwo mogliś my się zmieś cić na dostarczonych ł ó ż kach, chociaż wyglą dał y na szerokie na zewną trz, okazuje się , ż e być zł udzeniem optycznym. Có ż , zamiast wanny znaleź liś my prysznic wbudowany w ś cianę … Tak, nie do koń ca rozumiał em, czy to we wszystkich hotelach w Turcji, czy tylko my mieliś my tyle szczę ś cia, kró tko mó wią c, nie był o kapci ani szlafrokó w w pię ciogwiazdkowym pokoju hotelowym.
Ogó lnie nastró j się pogorszył . Personel hotelu powiedział , ż e przy rezerwacji nie był o ż adnych dodatkowych wymagań . Nie znajdują c niczego mą drzejszego, wszedł em na stronę organizatora wycieczki i zostawił em proś bę o pomoc we wszystkich moż liwych skrzynkach kontaktowych. Zostawił em też list z proś bą o pomoc do lokalnej firmy spotkań . Muszę od razu powiedzieć , ż e nie wiem, któ ry z nich obudził się wcześ niej, ale trzeciego dnia pobytu w Bodrum byliś my poruszeni, są dzą c po tym, ż e gospodarz i organizator wycieczki mają w nazwie sł owo Riviera , piszę : DZIĘ KUJĘ Riwierze, pomogli.
Tak wię c pierwszego dnia, zaraz po zapoznaniu się z hotelem i zjedzeniu ś niadania, podeszliś my do recepcji, aby porozumieć się z naszą przewodniczką -nianią , któ ra, co należ y zaznaczyć , już na nas czekał a zgodnie z ustaleniami wieczorem. Uś miechają c się ż yczliwie, przekazał a nam minimum niezbę dnych informacji i przyję ł a pienią dze na wybrane przez nas wycieczki. Bardzo ciekawym momentem był fakt, ż e godzina wyjazdu z hotelu nie był a podana w pakietach wycieczek, musieliś my sprawdzić godzinę poprzedniej nocy, ale o tym pó ź niej.
Pierwszy dzień upł yną ł pod znakiem wizyty (wycieczki) w hamamie, należ y napisać , ż e wycieczki do hamamu dzielą się na poranne i wieczorne, nasz wieczó r zaczą ł się po poł udniu o 1600, do 1930 obiecali nas odesł ać na obiad. Có ż , znajomoś ć z hamamem zaczę ł a się od kierowcy, któ ry przyjechał do nas bezpoś rednio z hamam, wyglą da na to, ż e się na coś spó ź nił i polecieliś my, nie dotarliś my, ale polecieliś my do hamam w 15-20 minut, był o przeraż ają cy. (Dostawa minibusa zajmie okoł o 40 minut). Do ł aź ni-hamam przywiozł a nas grupa 25 osó b, niespodziewanie, moim zdaniem, duż o. Ostrzegano nas, aby zabrać ze sobą stroje ką pielowe (ką pieló wki) i rę czniki, te ostatnie nie był y przydatne. A ką piel okazał a się dzielona z wesoł ymi sł uż ą cymi, któ rzy przeważ nie ż artowali z nami, gdy nas nie myli. Masaż i ką piel wszystko szczerze, wszystko w jednym basenie i powró t do wanny i tak 3 razy, ale ló d z sokiem (nie mylić z mroż onym sokiem lub lodem owocowym) w cenie 5 USD za szklankę to fajnie!! ! ! Nie ma moż liwoś ci zabrania ze sobą drinka, wszystkie rzeczy zdeponowane są w sejfie.
Wyczyś cili, umyli i nieź le nas pogł askali (ale bardziej lubię rosyjską ł aź nię ) i wypuś cili nas w 1920 roku, ale potem niespodzianka, wyszliś my na ś wież e powietrze i oznajmili nam, ż e nasz busik już odjechał nie czekają c na nas. Lekką panikę zgasł komunikat, ż e busik został już do nas wezwany, w efekcie okoł o 2030 roku wywieziono nas z ł aź ni tureckiej i na począ tku dziesią tej przywieziono do hotelu.
Tak wię c kompletnie umyci mieliś my jeszcze czas na obiad i teraz mogę naś wietlić kwestie kuchni w kompleksie. Jeś li chodzi o obfitoś ć jedzenia, to w mojej kró tkiej praktyce wypoczynku za granicą nie ma sobie ró wnych (wcześ niej jeź dził am na Maltę do Dolmen Resort i do Grecji do Grecotel Lakopetra). Zaró wno ś niadania, obiady, jak i oczywiś cie kolacje mogą zaspokoić ró ż ne potrzeby, dla wyją tkowych smakoszy są restauracje a la carte, wydaje się , ż e 4 sztuki. Zadowolony z ró ż nych owocó w, sł odyczy w obfitoś ci i lokalnych i europejskich pró bek, ryb, mię sa, oczywiś cie wszystkiego opró cz wieprzowiny. Obsł uga w restauracji nie jest nachalna i bardzo terminowa. Alkohol lokalnego pochodzenia jest lekki, ale przyjemny. Mini bar jest bezpł atny. Hotel zapewnia obsł ugę pokoju, ale jest to już poza zakresem ol inclusive.
Tutaj zdaliś my sobie sprawę , ż e hotel był w 80% wypeł niony po rosyjsku, nie fakt, ż e byli to rodacy, ale drugiego dnia kelnerzy rozmawiali z nami po rosyjsku. Co prawda znali tylko kilka fraz dyż urnych, ale to jest znaczą ce.
Drugi dzień (trzeci po rejestracji) rozpoczą ł się od plaż y i pierwszej wycieczki do twierdzy Bodrum. Plaż a jest ś wietna, piaszczysta, ale bardzo mał a i wą ska. Sama plaż a znajduje się w zatoce Morza Egejskiego, zamknię ta od wiatru, co zapewnia wieczny spokó j, hotel posiada kilka platform do pł ywania na otwartym morzu, ale są tam wejś cia skaliste lub bezpoś rednio w gł ą b, w skró cie , nie pł ywał em tam, nie mogę komentować , ale na gł ó wnej plaż y wszystko nie jest zł e, na kartach rozdają dwa rę czniki, rozł oż one na plaż y, na pierwszy rzut oka niegrzecznie, rodem z bó lu w koś ciach sosny i tworzą koronkowy cień ł apami, jest pię kny i nieź le się opala.
Wycieczka do twierdzy odbywał a się z przewodnikiem Jamilem, któ ry był albo nieś miał y, albo bardzo zdenerwowany, przemawiał szorstko i cicho, bardziej uważ ał , abyś my nie uciekł y. W pó ź niejszej komunikacji osobistej naprawdę opowiedział ciekawe szczegó ł y, ale z grupą był o mu cię ż ko. Przez okoł o 1.5 godziny krę ciliś my się wokó ł twierdzy, nie wiem dlaczego (podwodni archeolodzy) wycią gnę li tyle amfor z dna morza, NIE WIEM. Ale ogó lnie forteca był a skł adana ze ś wiata jeden po drugim, z ró ż nych kamykó w, niż zesł ał Bó g, nawet cud ś wiatowego grobowca Mauzoleum został wyczerpany do budowy.
Tego samego dnia przenoszono nas z pokoju do pokoju, należ y to szybko zauważ yć i bez dalszych pytań , wcześ niej (wczoraj) powiedzieli, ż e nie ma wolnych pokoi. Jeszcze raz dzię kuję mieszkań com Riwiery, opiekunka-niania Olga zostawił a rano w recepcji przypomnienie. Wieczorem, jak powiedziano po obiedzie, pojechaliś my dowiedzieć się , o któ rej godzinie bę dzie wycieczka nad pię kną rzekę Dalyan i staroż ytne miasto Kowno. Na stoisku nie był o ż adnych informacji, a przewodnik - niania obiecał a zgł osić się po 2100. Zgodnie z obietnicą powiedział a: PÓ Ł.6 RANO. To był a niespodzianka, wstawanie po 7 godzinach, w oś rodku. . . W sumie się udał o.
Dzień zaczą ł się wczesnym wstawaniem i radosnym spotkaniem z Jamilem… Nie pamię tam jak zasną ł em w autobusie, ale ostatnią rzeczą jaką pamię tam był a obietnica tradycyjnego tureckiego ś niadania na najbliż szym przystanku. Nastą pił przystanek - to prawda, ale ś niadanie. . . Tradycyjne tureckie ś niadanie to jajko na twardo, czarne pieczywo, masł o, dż em i ser, a nawet kawa, chyba prosto z torebek. Ale jednocześ nie obok dystrybucji był y tace z napisem „Extra”, to był y tace z prawdziwym jedzeniem, ale to już był o za pienią dze. Po ś niadaniu wysł uchaliś my kró tkiej informacji o Turcji od Jamila i dowiedzieliś my się , ż e bę dziemy jechać wzdł uż rzeki, obiecali nam nawet zmokną ć w tutejszych leczniczych bł otach i wodorosiarkowych ką pielach. Staroż ytne miasto Kowno nie chciał o nas widzieć , mó wiono, ż e tam prowadzone są wykopaliska, co oznacza, ż e nie wolno nam tam jechać . Mogliś my fotografować jedynie grobowce licyjskie z rzeki. Zanurzony w bł ocie z duszą . A podró ż ują c wzdł uż rzeki spotkaliś my kulinarnych rybakó w, któ rzy zaproponowali skosztowanie niebieskiego kraba za 10 dolaró w (bez podpowiedzi), krab jest jak krab tylko mał y. Nastę pnie zaprowadzono nas na piaszczystą mierzeję oddzielają cą rzekę od morza i oczywiś cie pozwolono nam tarzać się w Morzu Ś ró dziemnym. Powró t do portu rzecznego upł yną ł pod znakiem tradycyjnego tureckiego obiadu, któ ry niczym nie ró ż ni się od europejskiego obiadu w naturze. W drodze powrotnej zabrano nas do tradycyjnego, podobno zł otego salonu jubilerskiego. Coś takiego. Generalnie bawili się i jeź dzili, i dzię ki za to.
Postanowiono spę dzić kolejny dzień na hotelowej plaż y.