В Тайланде впервые. Выбор пал на Тайланд, т. к. летели в декабре, и хотелось теплого моря, а также многочисленные восторженные отзывы об этой стране друзей и знакомых сделали свое дело. Почти весь год планировали на Пхукет, но перед декабрем цены там значительно поднялись, и в турфирме предложили Паттайю с отелем Пиннакл, который на тот период времени снизил цены. Согласилась, т. к. данный отель просматривала ранее, и вроде бы по отзывам устраивал. До этого немало путешествовали в другие страны, отели в-основном были 4* Летели с Пегасом: я, муж и сын 3-х лет. В отель прибыли около 08 часов утра. Первое, когда попали на тайскую землю - был шок от сильной духоты, именно духоты, когда казалось, что не хватает воздуха, кислорода. После 6-часового перелета из Иркутска, и после почти 2-х часового переезда из аэропорта Бангкока, попав на ресепшн, услышали, что заселения пока не будет, рассчитывать можно только часов на 10 утра. Я жестами попыталась объяснить как можно решить этот вопрос и ускорить процесс, так как с нами маленький ребенок, который не спал и сильно устал, но на это тайка поставила перед моим носом табличку, что вообще то заселение с 14 часов. Не согласиться я не могла-это действительно так по всем международным нормам туризма. Хорошо. Оставили на ресепшене чемоданы, вытащили из одного сыну кепку, взяли с собой сумочку с документами и деньгами, и пошли бродить по территории. Вид был у нас кислый, красоту зелени и голубизну неба не замечали, в голове были одни мысли: как пережить эти два часа до заселения, ведь до того как попасть в отель мы не спали уже почти сутки (до Иркутска еще на машине 12 часов ехали с 4-х часов утра). Вышли на улочку, расположенную вдоль отеля, набрели на первую попавшуюся лавку с фруктами, купили кокос, чтобы напиться, арбуз ананас и прочее, чтобы хоть чем то порадовать пустой желудок. Вышли к морю, закатали джинсы, побродили с кислым видом по морю, так и "перекантовались" до 10.00 часов. Да, чуть не забыла, на мой вопрос: можно ли покушать, ответ был отрицательным, т. к. мол заселение начинается с 14.00 часов официально, значит и оплата наша за отель соответственно с 14.00 часов, а в это время завтрак уже закончен, то есть не положено. Тут я конечно в шоке была, ранее где отдыхали, всегда по приезду (не имело значение время прибытия в отель) нас кормили. Ну да ладно, пережили, но сомнения в выборе отеля и страны начали одолевать. Заселили нас, как и обещали, в 10.00 часов (надо, конечно, отдать должное и сказать спасибо им за это). Заселили в семиэтажный корпус рядом с ресепшн. Номер большой, все функционировало, сейф в номере, электрочайник. Набор для чая-кофе, две кружки, два стакана, две бутылки воды (прошу заметить - нас приехало трое, и оплачено за троих). В ванной/туалетной комнате полотенца на ДВЕ персоны, жидкие мыло/шампунь, одноразовые зубные щетки с зубной пастой, шапочки для душа- также на две персоны. Ладно. Разбирать нет времени, быстрее в душ, и по кроватям! Да, и за дверь табличку-чтоб не беспокоили. Про то, что сон был крепким и глубоким писать, думаю, не стоит. Вдруг сквозь свой сон я слышу крики, сильный стук, кое как заставляю выйти себя из сна, слышу что это стук в дверь комнаты и крики оттуда же. Кое как поднимаюсь и открываю дверь. Передо мной стоят три-четыре тайки, которые что то кричат мне (именно кричат). Я тайский как то забыла подучить перед поездкой. По их жестам понимаю, что хотят отдать мне полотенца, я пытаюсь жестами пояснить что не надо, в номере все есть, его только убрали для нашего заселения. В ответ - то же самое. Дабы они, громкоголосые, не разбудили спящего сына, я забираю молча полотенца, тычу им пальцем в табличку что не беспокоить, и закрываю дверь. Проснувшись уже когда стемнело (а это аккурат около 18 часов), мы выходим на балкон, и опять чувство, что после открытия двери на лицу, попадаем в сауну. Пол окнами нашего балкона обнаруживаем бассейн, и мое настроение приподнимается от мысли, что сейчас то я искупнусь наконец то, и окончательно прийду в себя от перелета, сна, и жары. Спускаемся. Дружной семейкой запихиваем свои глупые туловища в бассейн, который подозрительно пуст. Плещемся, довольные, сын пищит от восторга...А вкруг, как в известном всем фильме "...тишина...." так и хочется продолжить фразу дальше. В момент нашего восторга от купания прибегает таец и начинает что то нам кричать. Мы делаем вид, что понимаем и продолжаем купаться. И тут - о чудо, он произносит фразу на русском: "Нельзя", на наш вопрос: "Почему? ", он демонстративно показывает на часы. Мы, как законопослушные граждане своего государства (а уж тем более чужого), выходим из бассейна, пытаясь объяснить сыну причину ухода, который не может понять почему ему нельзя купаться. Позже все стало ясно: после 19 часов в бассейнах купаться нельзя. Бред, да и только. Самое время. Утром нормальные люди в море купаются, днем- кто спит, кто едет на экскурсии, кто в магазины, кто куда в общем. Вечером в-основном народ и подтягивается в отель, так как сильно по центру Патайи не побродишь, он далеко от отеля и обратно возвращаться поздно вечером проблематично (ну если не на такси за 600 бат/руб. )Естественно, все после дня на пекле хотят покупаться, на море не каждый после захода солнца рискнет пойти, вот в бассейн - самое оно! А тут понимаешь ли, хлорирование у них типа, да и в целях нашей безопасности (видимо бояться, что пьяные русские, которых в отеле почти 90%) нырять начнут да голову себе свернут). Хотя пьяные русские как показала практика нашего там 18-дневного пребывания постоянно заныривали, и плевали на их правила. Смешно было наблюдать с балкона как наши занырнут, минуту-две поплавают (засекала специально), уйдут уже в номер, прибегают тайцы- ан нет, ребята, галлюцинация, нет никого. Так наши собратья и тренировали периодически тайцев. В общем запрет на купание после 19.00 часов нам также очень не понравился и даже бесил, опять же повторюсь: где были до этого - нигде подобного не встречали. Вымораживало также и то, что в ресторан на завтрак надо было тащить с собой купоны, по которым нас кормили, а сумки оставляли у девушки-тайки перед входом. Боятся, видимо, чтоб посетители ресторана не вынесли с собой еду на оставшийся день, для них же убытки, убытки то какие! Например в том же Египте, где все, как известно, включено, и кушать можно весь день и по кругу ходить, в ресторанах были предусмотрены специальные контейнеры для выноса еды, сын у нас, например ничего не покушал, мы с собой для него брали еды, выносили-никто ни слова не говорил, только улыбались, и бананов ему норовили вдовесок наложить. И другие не видела, чтобы тоннами продукты выносили, и отели там что то не разоряются от этого... Мелочь, конечно же, придирка к отелю, скажете вы, но осадок был неприятный. Да, кстати, чуть не забыла про наборы в номере на ДВЕ персоны. На следующий день я обратилась к гиду ПЕГАСа, пояснив, что у нас только две бутылки воды и полотенец рассчитано только на двоих (про зубные щетки-пасты и подобную дрянь не говорила, все равно не пользовались ими, да и это совсем уж мелочи), и на мои замечания горничная жестами показала что не положено три. На это представитель Пегаса, надо отдать ему должное, быстро сказал на английском работнику отеля что-то, тот позвонил куда-то, и, не успела я подняться в номер, как полный комплект полотенец и воды был на месте, и так до конца отдыха. За это Пегас спасибо! Далее. Уборка. Да уж, такая домработница, как горничная, что убирала у нас в номере, у меня не продержалась бы и дня. При мне уборка номера происходила следующим образом. Открылась дверь, стоял три-четыре тайки. Одна-в ванную (как она там убирала я не видела - врать не стану), вторая веником промела номер, третья за второй повозила (именно повозила) подобием швабры с мокрой тряпичной лохматой штукой по полу, причем под кровати, под столик и стулья подобие швабры не запускалось. Я убрала свои туалетные принадлежности со столика перед зеркалом, и показала им, что надо вообще то и там протереть, молча было исполнено. Указала, что не мешало бы и на балконе помыть, также молча было исполнено, но не помыто, а подметено веником без подметания под лежаками и столиком, под которыми, собственно и скапливались основные крошки от еды. Уборка заняла около 5 минут, не больше, после чего тайки с улыбками на лице (от того, что белокожего мальчика пощупали-они там почему то все так и норовили сына за щечку потрогать, за руки) удалились. Оставшийся период времени отдыха мне самой приходилось протирать на туалетном столике, на балконе и выносить за собой мусор, так как больше я не попадала на время их уборки в номере. Поясню. На балконе мыла и мусор выносили по следующим причинам. Когда вы что-то покушаете (советую делать это именно на балконе), крошки все равно останутся, а уж мусор пищевой тем более. Заметьте: не пройдет и 5 минут, как вокруг крошки набегут мелкие рыжие муравьи, облепят ее, к ним будут бежать с радостью остальные с окрестных балконов - короче зрелище не веселое. Так вот поэтому, чтобы пожалеть мои глаза, мы после еды, складывали все в пакет, и выносили в мусорные урны на ресепшене, а на балконе я смахивала влажной тряпкой, коей служило полотенце напольное (другого варианта не было). И это опять же из разряда минусов отеля. Заплатили мы за путевку 130 тысяч, а выносить мусор, мыть пол на балконе и частично в номере приходилось самим. Вот так вот! Этим я, конечно же была просто взбешена, нигде такого не было с нами, тем более за такие деньги! В общем цена-качество не соответствуют. Вечером музыка в отеле только возле ресторана. Возле нашего корпуса-тишина гробовая. Днем на территории отеля, пляжа - музыки также нет, хотя было бы намного живее с ней. Отель вечером напоминает (да и днем в принципе тоже) советский пансионат. С одной стороны - это плюс, с другой - минус. Живости как то не хватает отелю, хотя бы днем. Завтраки. В принципе нормальные, можно плотно покушать, хоть и однообразные. Но дома мы тоже не готовим каждый день разнообразие особое. В принципе, как и везде в отелях других и странах. Здесь замечаний у меня не возникало. Пляж - хороший, но, бронирование шезлонгов - просто бред. Сколько мы ездили ранее - нигде такого не встречали, сколько бы народу в отеле не было. По-моему это искусственно созданная проблема. Тем более, что как то вечером, мы забрели на пляж, и увидели картину, как работник пляжа уносит с пляжа в неизвестном направлении шезлонги, причем целые, не сломанные! ! А утром, придя на пляж, половина их не было, и, соответственно, возникла проблема нехватки шезлонгов. Людей, которые не забронировали шезлонги (включая нас), сгоняли с них те, кто забронировал. Хотя до этого мы неделю уже как отдыхали и занимали без проблем шезлонги без всякого бронирования. На следующее утро шезлонги загадочным образом вернулись на свои места, и мест снова всем хватало: и забронировавшим их, и не забронировавшим. Хотя территория пляжа вполне позволяет поставить еще пару десятков шезлонгов, чтобы решить вопрос с отменой бронирования вообще. Море. Говорили мне, что море там грязное -готова была к этому. ГОворили, что в центре Патайи оно вообще грязное, а в Джомтьене (где отель находится) оно еще можно сказать, чистое. На деле. Если оно в отеле чистое, но даже страшно представить какое оно в центре. Дело даже не в мутности воды, все понимаю, взбаламучивают дно, цвет мутный поэтому и т. п. НО, когда ты плаваешь вместе с пакетами, пластиковыми тарелками, бутылками, рыбьими головами, просто дохлыми рыбами и осьминогами (или медузами - так и не поняли кто был), и, пардон, тампаксами (да, да, и такое мой сын как то выловил), то цвет мутного моря перед этим просто кажется изумрудным. Когда же в отлив мой сын с мужем, вооружившись фонариком, пошли смотреть что там, на месте где мы купаемся, с целью ракушек интересных собрать, то по возвращению, муж признался мне, что хорошо, что меня там не было. Только в последний перед отъездом день он сказал, что мне лучше не видеть было что они видели, иначе я бы не купалась больше в море. Что они видели, он так и не уточнил, дабы не травмировать мою психику. Зато она была травмирована итак в последний наш день, когда на берег выбросило черную змею, как оказалось рядом с которой мы с сыном купались. Змею обнаружил мой муж, выйдя на берег, крикнул мне об этом. Я, увидев змею вообще, не зная ядовитая она или нет, схватила сына за руку - и бегом из воды, т. к. я оприори панически боюсь змей, без разницы ядовитая она или нет. Выйдя на берег, я подошла к этой извивающейся гадости, в этот же момент вдруг откуда ни возьмись прибежал работник пляжа с палкой, которой ровняют песок, и давай долбить эту змею, кое как ее прибил. Причем пока он ее не убил - в руки не брал, и вообще, пока она живая, делала попытки ползти в его сторону- отпрыгивал. Из всех телодвижений данного работника мы поняли, что змеюка то ядовитая была, иначе взял бы таец наверняка ее за хвост да унес (что, разве для тайца просто не ядовитая змея - диковина какая? ). Ну уж после этого я даже к морю близко не подошла, и последнее мое прощальное купание в море перед отъездом было закончено, ушли мы в бассейн. Хорошо, думала я про себя, что увидела эту картину в последний день, увидела бы в первые дни - вообще в море не зашла бы никогда. Да и вообще, когда ездили на острова, то, проезжая по морю, было впечатление, что туда тупо выгрузили пару тройку самосвалов с различным мусором. Просто жуть. Такого я тоже нигде не видела. Сразу вспомнила красоту и чистоту Красного моря... Последнее, что добило в этом отеле, это праздничный ужин на католическое рождество 24.12. 2012года, за который мы заплатили 7000 рубликов на двоих (слава Богу с ребенка ничего не взяли). Так вот, при покупке тура, нельзя было отказаться от этого ужина, то есть, если мы уж попадали в период с указанной датой, то будьте добры- выложите денежки, ваш это праздник или нет, хотите или нет. Ну, я так подумала, классно, ужин, праздник, шоу какое-нибудь там будет и т. п. В отеле нас никто не предупредил, что столики на это веселый праздник надо тоже бронировать, узнала только от русскоговорящих на пляже. Побежала к представителю отеля Светлане, что сидит возле библиотеки и говорит по-русски. Она мне мол да, так и есть, у меня бронируйте, объявление об этом на ресепшене и еще где то висит. Ага, делать мне больше нечего как ходить по отелю объявления читать выискивать, единственное объявление, что меня интересовало-это информация о выезде. Ну да ладно, забронировали. Светлана предупредила, что спиртного там не будет, с собой приносить нельзя, покупать спиртное только на празднике. Если увидят принесенное с собой спиртное - включат в счет по цене той, по какой у них на празднике продаваться будет. Хорошо. Настал день Х. Начало в 18.30 часов. ПРишли к ресторану. Народу-тьма. Раздают спиртное: пиво, коктейлей не нашли мы, вина, рома, виски - тоже (мож и раздавали, но мы не кидались в их специализированные поиски, что попадалось на подносе официантов, то и брали, а попадалось только пиво). Минут 10 этот так называемый приветственный коктейль, потом приехал Санта Клаус на слоне, и минут 10 кричал одну и ту же фразу как заезженная пластинка: "Хэппи Кристманс, Ха, ха, ха" и звонил в колокольчик. Раздал в давке детям подарки. Тоже молодцы - позитивно, детям - радость большая, а давка - это уж сам народ такой, полезли как на буфет с одной копейкой. Моему сыну досталась доска для рисования - понравилось и нам и сыну. Позже знакомые русские рассказали, что их 7-летнему сыну достался в подарок - ФЕН! Надо уточнить, что все обертки на подарках были подписаны по возрастным критериям, например: "2-4", "5-7" и т. п. В общем, начало хорошее, настроение у всех отличное! . Проходим далее на лужайку, к столам. Присаживаемся. И. . о чудо! Ни одного стакана, бокала, фужера или т. п. , ничего, из чего можно было бы попить. Напитков также вообще никаких на столах, даже воды! Приветственная речь минут на 10 с душещипательным стихотворением на немецком, тоже самое - на русском. Приглашение к трапезе. И попер народ, опять как на буфет... Наш папа ринулся также в бой, я с сыном осталась за столом ждать своего добытчика. Сын обозначил проблему, что желает испить, на что я пожала плечами и пообещала, что папа добудет сейчас глоток воды. Сидим 10 минут, сидим 15 минут, соседи по столику заставили уже весь стол яствами. Приглашают присоединиться к ним. О, наконец то! Наш папа с добычей! Приближается - вид грозный и недовольный, в руках две больших тарелки. На тарелках наблюдаю картофельное пюре странного цвета с темными вкраплениями, креветки (которые я терпеть не могу), на второй - мидии, рыбка, белый рис (О, уже лучше, поесть можно, тем более все голодные-жуть). Я обозначаю папе нашему проблему мол сына испить желает, папа наш, сообщив, что у столов битва титанов, и через сколько он вернется - не знает, удаляется. В это время я впихиваю сынулечке ложку пюре, он, меняется в мордашке, и выплевывает все прям на тарелку. Я давай его ругать, что ведет он себя верх как неприлично, находясь тем паче за столом с людьми. Он кричит что не будет, не вкусно, я пробую пюре, и с трудом заставляю себя не повторить сыновей ошибки. Со словами: "Я понимаю тебя, сын, вопросов больше нет к тебе", я заставляю себя проглотить то, что называется картофельным пюре. Переходим на рис с рыбкой. Пихаю ложечку риса сыну в рот, наступая на те же грабли - не проверив сначала не себе (но рис то белый, без соусов как видно на глаз, без подозрений у меня соответственно). Дубль два, только с рёвом, открытым ртом сына и машущими ручками на рот. Я пулей пробую рис - о, Боже! Да он же огненный!!! ! По привычке протягиваю руку за стаканом с водой/соком и т. п. - а их тю тю. Спасибо, соседи по столу кусочки арбуза успели урвать, - спасаемся ими, вместо запить. Вроде легче. Остальное кушать сын отказался, я попробовала рыбу - оказалась съедобной, скушала ровно один маленький кусочек. В это время пришел наш добытчик, принес Кока-колы, клубники, пирожное и еще что-то. Я рассказала ему страшную историю про еду, а он мне - про цены на спиртное и напитки вообще. Так вот, Бутылочка Кока-колы маленькая стоила 150 бат (считай рублей), шампанское.....держитесь, ребята....6000!!!! ! ! бат (видимо доставки его напрямую из лучших винных погребов Парижа), вино белое от 1700 бат и выше, стакан! сока 150-200 бат. В общем поковырял сын мой пирожное, сказал - невкусно (сама не пробовала, подтвердить не могу), клубники три штуки съел, у меня после всего аппетит сам собой пропал. Было два выхода: либо купить свои напитки, и периодически выбегать к номеру(ну или зарыть этот клад где-нибудь на пляже, рядом с которым пиршество происходило), либо купить там (но, пардон, я и так 7000 рубликов заплатила, а кушать нечего и пить, как выясняется), сын требовал питье. В первом случае мы были бы похожи на подростков, курящих в школьном туалете/пьющих в школьном туалете, что для моего возраста и морали, ну уж никак не подходит, покупать спиртное у отеля не хотелось уже из принципа. В общем, не солоно хлебавши, мы ушли с праздника души и тела.... А в это время весь праздник сопровождался танцами тайских девушек и трансвиститов ( в том числе одного трансвистита- отельного работника, который выдает пляжные полотенца) и певца-немца, который пел все на немецком, естессно, и на один мотив. Уйдя с праздника, мы повстречали клоуна, который делал ребятишкам разные фигурки из шариков (ну таких длинных, как колбаски), деток было желающих много. Мы с сыном ждали честных минут 10, пропуская вперед девочек. И вот когда желающих осталось человека четыре, к клоуну, крутящему собачку, подошел таец, что то сказал, клоун, не закончив собачку, помахал детям ручкой, забрав с собой неоконченный шедевр, и удалился в неизвестном направлении навсегда. Дети, постояв минут 5, и поняв, что их кинули, поплелись, кто куда, повесив свои маленькие носики. Мой сын вообще обычно мальчик очень болтливый, вдруг замолчал, и шел в таком шоке до самого номера. Я была в еще большем бешенстве. Позже, пообщавшись с русскими отеля, было выяснено, что все без исключения остались просто мягко говоря недовольны этим так называемым праздником, и все сошлись во мнении, что Бог с ним- со спиртным для взрослых, для детей то хотя бы воды можно было поставить на столы! ! ! Про сок даже молчу- понимаю-разорение для отеля. В общем не понравилась мне ни организация праздника, ни сумма, которую я заплатила за участие в нем. Скушали мы всей семьей рублей на 50, а заплатили 7000. Как я поняла позже из разговоров с русскими, присутствовавшими на данном празднике, они остались такого же мнения. Что самое интересное, дня за 2 до нашего отъезда ( а это 29 декабря), в отеле появились плакаты, зазывающие на празднование Нового года, для бронирования столиков, с изображением того же немецкого певца с теми же тансовщицами и тансовщиками-трансвиститами. Предполагаю, что праздник будет идентичным. Чтобы не быть голословными, муж, снял на видео прайс с ценами на спиртное и безалкогольные напитки, не умею вот только я загружать сюда видео. Получится - загружу. В общем отель нам не понравился. Это не говоря о его отдаленности от центра и центральной дороги Сухумвит, с которой можно уехать в центр и до которой по жаре еще минут 10-15 топать. (можно конечно и на такси за 200-300 бат. в одну сторону уехать и на минибасе отельном за 80 бат. с человека включая детей в одну сторону). Видела я отели получше и за меньшие деньги. Хотя, как мне говорили, для Патйи это один из лучших отелей. И, действительно, когда нас забирали по отелям в аэропорт на обратной дороге, то я насмотрелась на отели в Джомтьене и в центре - там вообще жуть, даже пляжа нет, только узенькая полоска песка с кучей людей (даже яблоку негде упасть), а рядом-дорога (прям совсем рядом - и это называется "через дорогу"). Так что я поняла в тот момент, что наш отель был действительно неплох по тайским меркам. Но только по тайским. Кто бывал в отелях достойных (не обязательно 5*)- тот поймет, попав в Пиннакл, что цена за него не оправданна. Да и вообще как весь отдых в Патайе. На эти деньги в Египте, Турции, Доминикане можно отдохнуть куда дешевле и достойней. Мы с мужем после посещения Тайланда решили для себя: сюда мы больше ни ногой. Грязь, вонь, несоответствие цены-качества, неумение и главное нежелание говорить хоть как-то по-русски, антисанитария. Единственный плюс в декабре - теплое море, жаркая погода, вкусные и свежие фрукты. Ну вот и все, пожалуй, что мне понравилось в Тайланде. Своим знакомым я не советовала бы данный отель, лучше Ботани Бич, Равиндра- там были мои друзья, и по приезду мы обменялись впечатлениями. Они сказали, что в их отелях подобного не было (имею в виду бассейны, которые закрываются в 19 часов, которые чистили за 18 дней 2 раза, постоянные сухие листья на территории отеля, которые мели метлой у вас перед носом, и все вышесказанное). Жаль, что раньше я не прислушалась к их мнению, и не выбрала эти отели, а поехала в Пиннакл.
Pierwszy raz w Tajlandii. Wybó r padł na Tajlandię , bo polecieli w grudniu i chcieli ciepł ego morza, a takż e licznych entuzjastycznych recenzji o tym kraju od przyjació ł i znajomych wykonali swoją robotę . Phuket planowaliś my odwiedzić prawie cał y rok, ale przed grudniem ceny tam znacznie wzrosł y, a biuro podró ż y zaproponował o Pattaya z hotelem Pinnacle, co obniż ył o ceny na ten okres. Zgodził em się , ponieważ wcześ niej patrzył em na ten hotel i wedł ug opinii wydawał o mi się , ż e mi odpowiada. Wcześ niej duż o podró ż owaliś my do innych krajó w, hotele był y przeważ nie 4*. Lecieliś my z Pegasusem: ja, mó j mą ż i 3-letni synek. Do hotelu dotarliś my okoł o 08:00. Najpierw, gdy dotarliś my na tajską ziemię , był szok z powodu silnej zaduchu, dusznoś ci, gdy wydawał o się , ż e powietrza, tlenu jest za mał o. Po 6-godzinnym locie z Irkucka i po prawie 2-godzinnej jeź dzie z lotniska w Bangkoku, kiedy dotarli do recepcji, usł yszeli, ż e nie bę dzie jeszcze odprawy, moż na liczyć tylko na 10 rano. Pró bował em wytł umaczyć gestami, jak rozwią zać ten problem i przyspieszyć proces, ponieważ mamy z nami mał e dziecko, któ re nie spał o i był o bardzo zmę czone, ale to potajemnie postawił o mi przed nosem znak, ż e w ogó le , zameldowanie odbywał o się od 14.00. Nie mogł em się z tym nie zgodzić - tak jest rzeczywiś cie we wszystkich mię dzynarodowych standardach turystycznych. Dobra. Zostawiliś my walizki w recepcji, wycią gnę liś my czapkę od jednego z naszych synó w, wzię liś my torbę z dokumentami i pienię dzmi i ruszyliś my na spacer po terenie. Nasz widok był kwaś ny, nie zauważ yliś my pię kna zieleni i bł ę kitu nieba, w mojej gł owie był y tylko myś li: jak przetrwać te dwie godziny przed zameldowaniem, bo zanim dotarliś my do hotelu t spał em prawie jeden dzień (kolejne 12 godzin zaję ł o dojazd samochodem do Irkucka od 4 rano). Wyszliś my na ulicę wzdł uż hotelu, natknę liś my się na pierwszy stragan z owocami, kupiliś my kokosa, ż eby się upić , arbuza, ananasa i tak dalej, ż eby przynajmniej zadowolić pusty ż oł ą dek. Wyszliś my nad morze, zwinę liś my dż insy, wę drowaliś my po morzu z kwaś nym spojrzeniem i „przewracaliś my się ” do 10.00. Tak, prawie zapomniał am na moje pytanie: czy moż na jeś ć , odpowiedź był a negatywna, bo. mó wią , ż e odprawa zaczyna się oficjalnie o godzinie 14.00, co oznacza, ż e nasza opł ata za hotel odpowiednio od godziny 14.00, aw tym czasie ś niadanie już się skoń czył o, czyli nie jest dozwolone. Tutaj oczywiś cie był am w szoku, gdzie wcześ niej odpoczywaliś my, zawsze po przyjeź dzie (czas przyjazdu do hotelu nie miał a znaczenia) byliś my karmieni. No dobra, przeż yliś my, ale wą tpliwoś ci co do wyboru hotelu i kraju zaczę ł y przezwycię ż ać . Osiedlili nas, zgodnie z obietnicą , o godzinie 10.00 (musimy oczywiś cie zł oż yć hoł d i podzię kować im za to). Zamieszkał y w siedmiopię trowym budynku obok recepcji. Pokó j duż y, wszystko sprawne, sejf w pokoju, czajnik elektryczny. Zestaw do kawy i herbaty, dwa kubki, dwie szklanki, dwie butelki wody (uwaga - był o nas trzech, a za trzy zapł aciliś my). W ł azience/pokoju toaletowym rę czniki dla DWÓ CH osó b, mydł o w pł ynie/szampon, jednorazowe szczoteczki do zę bó w z pastą do zę bó w, czepki pod prysznic - ró wnież dla dwó ch osó b. OK. Nie ma czasu na demontaż , szybciej pod prysznicem i na ł ó ż kach! Tak, i znak za drzwiami, aby nie przeszkadzać . Myś lę , ż e nie warto pisać o tym, ż e sen był mocny i gł ę boki. . Nagle przez sen sł yszę krzyki, silne pukanie, jakoś wyrywam się ze snu, sł yszę , ż e to pukanie do drzwi pokoju i wrzaski stamtą d. Jakoś wstaję i otwieram drzwi. Przede mną trzy lub cztery Tajki, któ re coś do mnie krzyczą (krzyczą ). Jakoś zapomniał em nauczyć się tajskiego przed wyjazdem. Swoimi gestami rozumiem, ż e chcą mi dać rę czniki, staram się wytł umaczyć gestami co nie jest konieczne, wszystko jest w pokoju, wł aś nie został o wywiezione dla naszej osady. Odpowiedź jest taka sama. Aby gł oś no nie obudzili mojego ś pią cego syna, po cichu podnoszę rę czniki, wskazuję palcem na znak, któ ry nie przeszkadza, i zamykam drzwi. Budzą c się już gdy zrobił o się ciemno (a jest to dokł adnie okoł o 18 godzin), wychodzimy na balkon i znowu uczucie, ż e po otwarciu drzwi na twarz wchodzimy do sauny. Przez okna naszego balkonu znajdujemy basen, a mó j nastró j podnosi się z myś li, ż e teraz w koń cu bę dę pł ywać i wreszcie opamię tam się z lotu, snu i upał u. Schodzimy w dó ł . Jako przyjazna rodzina wpychamy nasze gł upie ciał a do basenu, któ ry jest podejrzanie pusty. Pluskamy zadowoleni, syn piszczy z zachwytu. . . I dookoł a, jak w znanym filmie ". . . cisza. . . " i chcę kontynuować frazę dalej. W momencie naszej radoś ci z pł ywania przybiega Taj i zaczyna coś do nas krzyczeć . Udajemy, ż e rozumiemy i pł yniemy dalej. A potem – oto i oto wypowiada zdanie po rosyjsku: „To niemoż liwe”, na nasze pytanie: „Dlaczego? ”, wyzywają co wskazuje na zegarek. My, jako praworzą dni obywatele naszego pań stwa (a tym bardziej obcego), opuszczamy basen, pró bują c wytł umaczyć przyczynę wyjazdu naszemu synowi, któ ry nie moż e zrozumieć , dlaczego nie umie pł ywać . Pó ź niej wszystko stał o się jasne: nie moż na pł ywać w basenach po 19 godzinach. Brad i tylko. W samą porę . Rano normalni ludzie pł ywają w morzu, po poł udniu, któ rzy ś pią , któ rzy jeż dż ą na wycieczki, któ rzy chodzą do sklepó w, któ rzy w ogó le chodzą gdzie. Wieczorem do hotelu przychodzą gł ó wnie ludzie, ponieważ w centrum Pattaya nie moż na zbyt wiele wę drować , jest daleko od hotelu i powró t pó ź nym wieczorem jest problematyczny (no, jeś li nie taksó wką za 600 bahtó w / rub. . ) Oczywiś cie po dniu spę dzonym w upale każ dy chce popł ywać , nie każ dy odważ y się iś ć nad morze po zachodzie sł oń ca, ale w basenie - to wszystko! A tutaj widzicie, mają tego typu chlorowanie, a w trosce o nasze bezpieczeń stwo (podobno boją się , ż e pijani Rosjanie, któ rych w hotelu jest prawie 90%, zaczną nurkować i odwró cą gł owy). Chociaż pijani Rosjanie, zgodnie z praktyką naszego 18-dniowego pobytu tam, cią gle nurkowali i pluli na swoje zasady. Fajnie był o patrzeć z balkonu, jak my nurkujemy, pł ywamy przez minutę lub dwie (celowo to zauważ ył am), idę już do pokoju, Tajowie przybiegają , ale nie, chł opaki, halucynacja, nie ma nikogo . W ten sposó b nasi bracia od czasu do czasu szkolili Tajó w. W ogó le nam też nie podobał się zakaz pł ywania po godzinie 19.00, a nawet rozwś cieczyliś my się , powtarzam: tam, gdzie byliś my wcześ niej, nigdzie czegoś takiego nie widzieliś my. Zamroził też fakt, ż e musieliś my nosić ze sobą kupony na ś niadanie do restauracji, wedł ug któ rych zostaliś my nakarmieni, a torby zostawiono u Tajki przed wejś ciem. Podobno boją się , ż e goś cie restauracji nie zabiorą ze sobą jedzenia na resztę dnia, dla nich są straty, jakie straty! Np. w Egipcie, gdzie wszystko, jak wiadomo, jest w cenie, a moż na jeś ć cał y dzień i chodzić w kó ł ko, przewidziano specjalne pojemniki do wynoszenia jedzenia w restauracjach, nasz syn na przykł ad nic nie jadł , zabraliś my dla niego jedzenie, znosiliś my, nikt nie powiedział ani sł owa, tylko się uś miechali, a oni starali się narzucić mu banany. A inni nie widzieli ton wywoż onych ż ywnoś ci, a hotele nie bankrutują z tego powodu. . . Oczywiś cie drobiazg, drobiazg z hotelem, mó wisz, ale osad był nieprzyjemny. A tak przy okazji zapomniał am o zestawach w pokoju dla DWÓ CH osó b. Nastę pnego dnia zwró cił am się do przewodnika Pegasusa, wyjaś niają c, ż e mamy tylko dwie butelki wody i rę czniki tylko na dwa (o szczoteczkach-pastach i podobnych ś mieciach nie mó wił em, i tak ich nie uż ywali, a te są absolutnie drobiazgi), a na moje uwagi sł uż ą ca pokazał a gestami, ż e nie wolno do trzech. Do tego przedstawiciel Pegasusa, musimy oddać mu hoł d, szybko powiedział coś po angielsku do pracownika hotelu, zadzwonił gdzieś i zanim zdą ż ył em wejś ć do pokoju, był peł ny komplet rę cznikó w i woda miejsce i tak dalej aż do koń ca wakacji . Dzię kuję za tego Pegaza! Dalej. Czyszczenie. Tak, gospodyni jak pokojó wka, któ ra sprzą tał a nasz pokó j, nie wytrzymał aby ze mną dnia. Kiedy posprzą tał em, pokó j wyglą dał nastę pują co. Drzwi się otworzył y, był o trzech lub czterech Tajó w. Jeden - do ł azienki (nie widział em jak to czyś cił a - nie bę dę kł amał ), drugi zamiatał pokó j miotł ą , trzeci na drugi pojechał (wł aś nie pojechał ) jak mop z mokrą kudł atą szmatą rzecz na podł odze zresztą pod ł ó ż kiem, pod stoł em i krzesł ami jak mop nie odpalił a. Zdją ł em przybory toaletowe ze stolika przed lustrem i pokazał em, ż e trzeba je tam wytrzeć , w ciszy, zał atwione. Zwró cił a uwagę , ż e nie zaszkodzi myć się na balkonie, był o to ró wnież cicho wykonywane, ale nie myte, ale zamiatane miotł ą bez zamiatania pod leż akami i stoł em, pod któ rym faktycznie gromadził y się gł ó wne okruchy z jedzenia. Sprzą tanie trwał o okoł o 5 minut, nie wię cej, po czym tajemnice z uś miechami na twarzach (z tego, ż e dotknę li biał oskó rego chł opca, z jakiegoś powodu wszyscy starali się dotkną ć syna po policzku, za rę ce) odeszł y . Pozostał y okres odpoczynku musiał am sama wytrzeć na toaletce, na balkonie i wynieś ć ś mieci, ponieważ nie doszł am już do czasu ich sprzą tania w pokoju. Pozwó l mi wyjaś nić . Mydł a i ś mieci wynoszono na balkon z nastę pują cych powodó w. Jak coś zjesz (radzę zrobić to na balkonie) to i tak pozostaną okruchy, a jeszcze wię cej ś mieci. Uwaga: nie minie nawet 5 minut, bo mał e czerwone mró wki bę dą biegać wokó ł okruchó w, czepiać się ich, reszta z okolicznych balkonó w pobiegnie do nich z radoś cią - kró tko mó wią c, widok nie jest zabawny. Dlatego, ż eby uż alać się nad oczami, po zjedzeniu wł oż yliś my wszystko do torby i wynieś liś my do kosza na ś mieci w recepcji, a na balkonie otrzepał em wilgotną szmatką , któ ra sł uż ył a za podł ogę rę cznik (nie był o innej opcji). I to znowu z kategorii minusó w hotelu. . Za bilet zapł aciliś my 130 tysię cy, musieliś my sami wynieś ć ś mieci, umyć podł ogę na balkonie i czę ś ciowo w pokoju. Otó ż to! To oczywiś cie był em po prostu wś ciekł y, nigdzie u nas tego nie był o, zwł aszcza za takie pienią dze! Ogó lnie cena i jakoś ć nie pasują . Wieczorem muzyka w hotelu rozbrzmiewa tylko przy restauracji. W pobliż u naszego budynku ś miertelna cisza. W cią gu dnia na terenie hotelu, na plaż y - ró wnież nie ma muzyki, choć był oby z nią znacznie ż ywsze. Hotel wieczorem przypomina (a w zasadzie też w dzień ) sowiecki pensjonat. Z jednej strony to plus, z drugiej minus. Ż ywotnoś ć jakoś nie wystarcza hotelowi, przynajmniej w cią gu dnia. Ś niadania. W zasadzie normalnie moż na jeś ć ciasno, choć monotonnie. Ale w domu też nie przygotowujemy na co dzień specjalnej odmiany. W zasadzie jak wszę dzie w innych hotelach i krajach. Nie miał em tu ż adnych komentarzy. Plaż a jest dobra, ale rezerwacja leż akó w to po prostu bzdura. Ile razy podró ż owaliś my wcześ niej - nigdzie czegoś takiego nie widzieliś my, bez wzglę du na to, ile osó b był o w hotelu. Myś lę , ż e to sztuczny problem. . Co wię cej, pewnego wieczoru powę drowaliś my na plaż ę i zobaczyliś my zdję cie pracownika plaż y zabierają cego leż aki z plaż y w nieznanym kierunku i cał e, nie zepsute! ! A rano, kiedy przyszli na plaż ę , poł owy z nich nie był o, a zatem pojawił się problem braku leż akó w. Ludzie, któ rzy nie zarezerwowali leż akó w (w tym my), zostali wypę dzeni przez tych, któ rzy to zrobili. Chociaż wcześ niej odpoczywaliś my już tydzień i bez problemu zaję liś my leż aki bez ż adnych zastrzeż eń . Nastę pnego ranka leż aki w tajemniczy sposó b wró cił y na swoje miejsca i znó w starczył o miejsc dla wszystkich: zaró wno tych, któ rzy je zarezerwowali, jak i tych, któ rzy ich nie zarezerwowali. Chociaż plaż a pozwala na ustawienie kilkudziesię ciu leż akó w, aby rozwią zać problem cał kowitego anulowania rezerwacji. Morze. Powiedzieli mi, ż e morze jest tam brudne - był em na to gotowy. Powiedzieli, ż e w centrum Pattaya jest ogó lnie brudno, ale w Jomtien (gdzie znajduje się hotel) nadal moż na powiedzieć , ż e jest czysty. W praktyce. Jeś li w hotelu jest czysto, nawet przeraż ają ce jest wyobraż enie sobie, co to jest w centrum. Nie chodzi nawet o zmę tnienie wody, wszystko rozumiem, mieszają dno, kolor jest mę tny, wię c itp. . ALE, kiedy pł ywasz z torbami, plastikowymi talerzami, butelkami, rybim ł bem, po prostu martwymi rybami i oś miornicami (lub meduzami - nie rozumieli, kto to był ) i przepraszam, tampaxem (tak, tak, a mó j syn jest jak to zł apane), to kolor bł otnistego morza wcześ niej wydaje się szmaragdowy. Kiedy w czasie odpł ywu mó j syn i mó j mą ż , uzbrojeni w latarkę , poszli zobaczyć , co tam jest, w miejscu, w któ rym pł ywamy, aby zebrać ciekawe muszle, to po moim powrocie mą ż przyznał mi, ż e to dobrze, ż e mnie tam nie był o. Dopiero ostatniego dnia przed wyjazdem powiedział , ż e lepiej ż ebym nie widział tego, co oni widzieli, bo inaczej nie bę dę już pł ywał w morzu. Nie sprecyzował tego, co zobaczyli, ż eby nie zranić mojej psychiki. Ale został a tak ranna ostatniego dnia, kiedy wyrzucono na brzeg czarnego wę ż a, jak się okazał o, obok któ rego pł ywaliś my z synem. Wą ż został odkryty przez mojego mę ż a, zszedł na brzeg, krzykną ł do mnie o tym. Kiedy w ogó le zobaczył em wę ż a, nie wiedzą c, czy jest trują cy, czy nie, zł apał em syna za rę kę - i wybiegł em z wody, bo a priori boję się wę ż y, niezależ nie od tego, czy jest trują cy, czy nie. Schodzą c na brzeg podszedł em do tego wiją cego się bł ota, w tym samym momencie nagle, zniką d, przybiegł pracownik plaż y z kijem, któ ry wyró wnuje piasek i dł ubajmy tego wę ż a, jakoś go przygwoź dził . I dopó ki jej nie zabił , nie brał jej w rę ce i ogó lnie, gdy ż ył a, pró bował a czoł gać się w jego kierunku, skoczył . Ze wszystkich gestó w tego robotnika zorientowaliś my się , ż e wą ż był jadowity, inaczej Taj prawdopodobnie chwycił by go za ogon i unió sł (co, czy to nie jest po prostu jadowity wą ż dla Tajó w - co za ciekawostka? ). Có ż , potem nawet nie zbliż ył em się do morza, a moja ostatnia poż egnalna ką piel w morzu przed wyjazdem się skoń czył a, poszliś my na basen. No có ż , pomyś lał em sobie, ż e widział em to zdję cie ostatniego dnia, widział bym je w pierwszych dniach - w sumie nigdy nie wszedł bym do morza. I w ogó le, kiedy pojechaliś my na wyspy, to jadą c przez morze, odniosł o się wraż enie, ż e kilka trzech wywrotek z ró ż nymi ś mieciami został o tam gł upio rozł adowanych. Po prostu horror. Nigdzie tego też nie widział em. Od razu przypomniał em sobie pię kno i czystoś ć Morza Czerwonego. . . Ostatnią rzeczą , któ ra zakoń czył a ten hotel, był a uroczysta kolacja na katolickie Boż e Narodzenie 24.12. 2012, za któ ry zapł aciliś my 7000 rubli za dwoje (dzię ki Bogu nic od dziecka nie zabrali). Tak wię c, kupują c wycieczkę , nie moż na był o odmó wić tej kolacji, to znaczy, jeś li już wpadliś my w okres o okreś lonej dacie, to proszę , wył ó ż pienią dze, czy to twoje wakacje, czy nie, czy tego chcesz, czy nie. No tak myś lał em, fajnie, kolacja, wakacje, jakieś show bę dzie itp. W hotelu nikt nas nie uprzedził , ż e stoliki na te fajne wakacje też powinny być zarezerwowane, nauczył em się tylko od rosyjskoję zycznych na plaż a. Pobiegł em do przedstawicielki hotelu Swietł any, któ ra siedzi obok biblioteki i mó wi po rosyjsku. Powiedział a mi tak, tak, jest, zarezerwuj ze mną , ogł oszenie o tym na recepcji i gdzieś indziej wisi. Tak, nie mam nic innego do roboty, jak spacerować po hotelu, aby przeczytać reklamy, któ rych szukam, jedyną reklamą , któ ra mnie interesował a, był a informacja o wymeldowaniu. OK, zarezerwowane. Swietł ana ostrzegał a, ż e nie bę dzie tam alkoholu, nie moż na go ze sobą zabrać , alkohol moż na kupić tylko na wakacjach. Jeś li zobaczą przywieziony ze sobą alkohol, doliczą go do rachunku po cenie, po któ rej zostaną sprzedane na wakacjach. Dobry. Nadszedł dzień X. Począ tek o godzinie 18.30. Przyszedł em do restauracji. Ciemni ludzie. Rozprowadzają alkohol: nie znaleź liś my piwa, nie znaleź liś my koktajli, nie znaleź liś my też wina, rumu, whisky (mogliś my to rozprowadzać , ale nie rzuciliś my się do ich specjalistycznych poszukiwań , wzię liś my co natkną ł em się na tacę kelneró w, ale natrafił em tylko na piwo). Przez 10 minut ten tak zwany koktajl powitalny, potem Ś wię ty Mikoł aj przyjechał na sł oniu i przez 10 minut wykrzykiwał to samo zdanie jak zdarta pł yta: „Wesoł ych Ś wią t, ha, ha, ha” i zadzwonił dzwonkiem. Rozdawał prezenty dzieciom. Brawo też - pozytywnie, dzieci - wielka radoś ć , no i sympatia - to sami ludzie, wspinali się jak bufet za grosz. Mó j syn dostał deskę kreś larską - podobał a się nam i synowi. Pó ź niej rosyjscy znajomi powiedzieli, ż e ich 7-letni syn dostał prezent - FEN! Należ y doprecyzować , ż e wszystkie opakowania prezentó w został y podpisane wedł ug kryterió w wiekowych, na przykł ad: „2-4”, „5-7” itp. Ogó lnie począ tek jest dobry, wszyscy są w ś wietnych humorach! Przechodzimy dalej na trawnik, do stolikó w. Siadamy. ORAZ. . o cud! Ani jednego kieliszka, kieliszka, kieliszka do wina itp. , niczego do picia. Na stoł ach nie ma ż adnych napojó w, nawet wody! Przemó wienie powitalne przez 10 minut z sentymentalnym wierszem po niemiecku, to samo - po rosyjsku. Zaproszenie na posił ek. I ludzie posł uszni, znowu jak bufet. . . Nasz tata ró wnież rzucił się do bitwy, mó j syn i ja zostaliś my przy stole, aby czekać na naszego zarabiają cego. Syn zwró cił uwagę na problem, ż e chce się napić , na co wzruszył em ramionami i obiecał em, ż e tata teraz napije się wody. Siedzimy 10 minut, siedzimy 15 minut, są siedzi przy stole już sforsowali cał y stó ł naczyniami. Są zaproszeni do przył ą czenia się do nich. Och, w koń cu! Nasz tata z ł upem! Zbliż a się - budzą cy grozę i niezadowolony wyglą d w rę kach dwó ch duż ych talerzy. Na talerzach widzę tł uczone ziemniaki o dziwnym kolorze z ciemnymi plamami, krewetki (któ rych nie mogę znieś ć ), na drugim mał ż e, ryby, biał y ryż (Och, już jest lepiej, moż na jeś ć , zwł aszcza, ż e wszyscy są gł odny, przeraż enie). Wskazuję naszemu tacie problem, ż e chce wypić swojego syna, naszego taty, mó wią c, ż e bitwa tytanó w jest przy stoł ach, a po jak dł ugo wró ci - nie wie, zostaje usunię ty. W tym czasie wpycham synowi ł yż kę tł uczonych ziemniakó w, zmienia się w twarz i wypluwa wszystko prosto na talerz. Pozwolił em mu zbesztać go za to, ż e zachowuje się tak nieprzyzwoicie jak on, tym bardziej przy stole z ludź mi. Krzyczy, ż e nie bę dzie, nie jest smaczne, pró buję tł uczonych ziemniakó w i z trudem zmuszam się , by nie powtarzać bł ę dó w synó w. Sł owami: „Rozumiem cię synu, nie ma już dla ciebie pytań ”, zmuszam się do przeł knię cia tego, co nazywa się puree ziemniaczanym. Przejdź my do ryż u z rybą . Wpycham synkowi ł yż kę ryż u do ust, nadepnie na tę samą grabie - bez wcześ niejszego sprawdzenia tego dla siebie (ale ryż jest biał y, bez sosó w, jak widać na oko, odpowiednio bez moich podejrzeń ). Weź dwa, tylko z rykiem, otwartymi ustami syna i wymachiwaniem rę kami nad jego ustami. Ryż smakuje jak kula - o mó j Boż e! Tak, ognisty!!! ! Z przyzwyczajenia wycią gam rę kę po szklankę wody/soku itp. - i poż egnanie. Dzię kuję , są siadom ze stoł u udał o się porwać kawał ki arbuza – razem z nimi ratujemy się , zamiast pić . Wydaje się , ż e jest ł atwiej. Syn odmó wił zjedzenia reszty, spró bował em ryby - okazał a się jadalna, zjadł em dokł adnie jeden mał y kawał ek. W tym czasie przyszedł nasz zarabiają cy, przynió sł Coca-Colę , truskawki, ciasto i coś jeszcze. Opowiedział em mu straszną historię o jedzeniu, a on opowiedział mi o cenach alkoholu i napojó w w ogó le. . Tak wię c mał a butelka Coca-Coli kosztuje 150 bahtó w (liczba rubli), szampana..... trzymaj się facetó w....6000!!!! ! ! baht (podobno dostarczają c go bezpoś rednio z najlepszych piwnic winiarskich w Paryż u), biał e wino od 1700 bahtó w i wię cej, kieliszek! sok 150-200 bahtó w. W ogó le tort zerwał mó j syn, powiedział , ż e jest bez smaku (sam nie pró bował am, nie mogę tego potwierdzić ), zjadł am trzy kawał ki truskawek, przecież apetyt mi sam znikną ł . Był y dwa wyjś cia: albo kupić napoje i co jakiś czas wybiegać do pokoju (no, albo zakopać ten skarb gdzieś na plaż y, obok któ rej odbywał a się uczta), albo kupić go tam (ale przepraszam, zapł acił em 7000 rubli zresztą i nie jedzą c nic do picia, jak się okazuje), syn zaż ą dał drinka. W pierwszym przypadku bylibyś my jak nastolatki palą ce w szkolnej toalecie / piją ce w szkolnej toalecie, co jak na mó j wiek i moralnoś ć bynajmniej nie pasuje, z zasady nie chciał em kupować alkoholu z hotelu . W ogó le bez sł onego siorbania opuś ciliś my ś wię to duszy i ciał a....Tymczasem cał emu ś wię cie towarzyszył y tań ce tajskich dziewczą t i transwestytó w (w tym jednego transwestyty, któ ry rozdaje rę czniki plaż owe) oraz niemieckiej piosenkarki, któ ra ś piewał a wszystko oczywiś cie po niemiecku i do jednej melodii. Po wyjś ciu z wakacji spotkaliś my klauna, któ ry robił dla dzieci ró ż ne figurki z balonó w (no, byle jak kieł baski), był o duż o dzieci, któ re chciał y. Mó j syn i ja czekaliś my szczere 10 minut, pozwalają c dziewczynom iś ć dalej. A kiedy był y cztery osoby, któ re chciał y, do klauna podszedł Tajka obracają c psa, coś powiedział , klaun nie dokań czają c psa, machną ł rę ką do dzieci, zabierają c ze sobą niedokoń czone arcydzieł o i wycofał się w nieznanym kierunku na zawsze. Dzieci, po staniu przez okoł o 5 minut i uś wiadomieniu sobie, ż e został y rzucone, brnę ł y we wszystkich kierunkach, zwieszają c swoje mał e nosy. Generalnie mó j syn jest zwykle bardzo rozmownym chł opcem, nagle zamilkł i w takim szoku poszedł do samego pokoju. Był em jeszcze bardziej wś ciekł y. Pó ź niej, po rozmowie z Rosjanami z hotelu, okazał o się , ż e wszyscy bez wyją tku byli po prostu niezadowoleni z tego tak zwanego ś wię ta, delikatnie mó wią c, i wszyscy zgodzili się , ż e Bó g mu bł ogosł awi - z alkoholem dla dorosł ych, za dzieci, chociaż na stoł ach moż na był o postawić wodę! ! ! Nawet milczę o soku, rozumiem, ruina hotelu. Generalnie nie podobał a mi się organizacja wakacji, ani kwota, jaką zapł acił em za udział w nim. Zjedliś my 50 rubli za cał ą rodzinę , a zapł aciliś my 7000. Jak pó ź niej zrozumiał am z rozmó w z Rosjanami, któ rzy byli obecni na tym ś wię cie, pozostali tego samego zdania. Co najciekawsze, na 2 dni przed naszym wyjazdem (a jest to 29 grudnia) w hotelu pojawił y się plakaty zachę cają ce do ś wię towania Nowego Roku, do rezerwacji stolikó w, z wizerunkiem tej samej niemieckiej piosenkarki z tymi samymi tancerzami i tancerkami transwistycznymi. Zakł adam, ż e wakacje bę dą identyczne. Aby nie być bezpodstawnym, mó j mą ż nakrę cił na wideo cennik z cenami napojó w alkoholowych i bezalkoholowych, ale nie wiem, jak wrzucić film tutaj. Pobierz - prześ lij. Ogó lnie hotel nam się nie podobał ? . Nie wspominają c o jego oddaleniu od centrum i centralnej drodze Sukhumvit, z któ rej moż na dojechać do centrum i do któ rej, w upale, kolejne 10-15 minut na tupanie. (Moż esz oczywiś cie wzią ć taksó wkę za 200-300 bahtó w w jedną stronę i wzią ć hotelowy minibus za 80 bahtó w za osobę , w tym dzieci w jedną stronę ). Widział em lepsze hotele za mniejsze pienią dze. Chociaż , jak mi powiedziano, jest to jeden z najlepszych hoteli dla Patyi. I rzeczywiś cie, kiedy w drodze powrotnej zabrano nas do hoteli na lotnisku, widział em wystarczają co hoteli w Jomtien i w centrum - tam generalnie strasznie, nie ma nawet plaż y, tylko wą ski pas piasku z banda ludzi (nawet jabł ko nie ma gdzie spaś ć ), a w pobliż u -droga (tuż bardzo blisko - i to się nazywa "po drugiej stronie drogi"). W tym momencie zdał em sobie sprawę , ż e nasz hotel był naprawdę dobry jak na tajskie standardy. Ale tylko po tajsku. Ci, któ rzy byli w przyzwoitych hotelach (niekoniecznie 5*) zrozumieją po dotarciu do Pinnacle, ż e cena za to nie jest uzasadniona. I ogó lnie, podobnie jak reszta reszty w Pattaya. Za te pienią dze w Egipcie, Turcji, na Dominikanie moż na odpoczą ć znacznie taniej i bardziej godnie. Po wizycie w Tajlandii zdecydowaliś my z mę ż em dla siebie: już tu nie jedziemy. Brud, smró d, rozbież noś ć cenowo-jakoś ciowa, nieumieję tnoś ć i, co najważ niejsze, niechę ć do mó wienia przynajmniej jakoś w rosyjskich, niehigienicznych warunkach. Jedyny plus w grudniu to ciepł e morze, upalna pogoda, pyszne i ś wież e owoce. Có ż , to chyba wszystko, co podobał o mi się w Tajlandii. Nie polecam tego hotelu moim znajomym, Botany Beach, Ravindra jest lepsza - moi przyjaciele tam byli, a po przyjeź dzie wymieniliś my się wraż eniami. Powiedzieli, ż e tak nie był o w ich hotelach (mam na myś li baseny, któ re zamykają się o godzinie 19, któ re był y czyszczone 2 razy w cią gu 18 dni, trwał e suche liś cie na terenie hotelu, któ re był y zamiatane miotł ą przed nos i wszystkie powyż sze). Szkoda, ż e wcześ niej nie posł uchał em ich opinii i nie wybrał em tych hoteli, tylko pojechał em na Pinnacle.