W lecie Sudak to dobra inwestycja pienię dzy i czasu dla każ dego. Pł ywaj, opalaj się , pij wino, wspinaj się po gó rach i nigdy nie wiesz, co jeszcze. Czują c protekcjonalny wzrok budzą cej grozę i wielowiekowej fortecy, moż esz zrobić wszystko. I myś lę , ż e nie bę dę daleki od prawdy, jeś li powiem, ż e każ dy, kto odwiedził Sudak, odwiedził ró wnież fortecę genueń ską . Twierdza jest awatarem cał ego Sudaka. Tak majestatycznej i dobrze zachowanej budowli nie moż na znaleź ć ani na Krymie, ani w znacznej czę ś ci naszego przyjaznego kontynentu euroazjatyckiego. Okazał e budowle na Wzgó rzu Twierdzy przycią gają zaró wno zainteresowanych, jak i gł ó wną masę podró ż niczą o niejasnych upodobaniach i niezbyt wyraź nej orientacji historycznej. Ocalał e wież e i solidne mury przywoł ują obrazy ś redniowiecznej ś wietnoś ci miasta, któ re tu kiedyś był o, i metod gospodarowania z poprzednich epok.
Otaczanie się ogrodzeniem i ochrona przed niebezpiecznym ś wiatem zewnę trznym był o w tamtych czasach jedynym sposobem na przetrwanie. Magiczne instrumenty ekonomiczne dzisiejszej epoki, pozwalają ce bezkrwawo i bez kosztó w ludzkich zdusić niekochany element polityki mię dzynarodowej, nie był y jeszcze wtedy znane. Dialogi prowadzono gł ó wnie z pozycji sił y, co skutkował o najazdami zbrojnymi lub metodycznymi oblę ż eniami. Dlatego każ da szanują ca się osada, któ ra nie zapomniał a o instynktach samozachowawczych, przeznaczano w cał oś ci na kamienne fortyfikacje, ubó stwiają c mistrzó w architektury militarnej. Genueń ska twierdza imponuje wielkoś cią , poł oż eniem geograficznym, ukł adem i pomysł owoś cią pod wzglę dem obronnym. Nie do zdobycia z prawie trzech stron, miał luksus skoncentrowania swojej sił y obronnej tylko na tych, któ rzy posuwali się z pó ł nocy, pozostawiają c wszystkie inne czę ś ci ś wiata pod opieką dalekowzrocznych obserwatoró w cywilnych.
Twierdza do dziś pozostaje nie do zdobycia! Wypró buj go poza godzinami pracy, kiedy brama fortecy prowadzą ca przez bramę fortyfikacji barbakanu jest zamknię ta, wejdź do ś rodka. Wedł ug lokalnych mieszkań có w w przeszł oś ci istniał y opcje z alpinistami. Ale wszystko zwykle koń czył o się tł umem gapió w, samochodami z migają cymi ś wiatł ami i akcjami ratunkowymi. Terytorium, zamknię te w stos kamiennych muró w, ma okoł o 30 hektaró w i był o kiedyś nazywane miastem Soldaya. Wedł ug historykó w twierdza został a zał oż ona przez odwiedzają cych Genueń czykó w, któ rzy postanowili wytyczyć miejsce, któ re im się podobał o. Ale nie byli tu pierwsi. Są dzą c po wykopaliskach i „sł owie honoru” historykó w, przed Genueń czykami istniał y fortyfikacje bizantyjskie, któ re Turcy zniszczyli, ponieważ ci sami Bizantyjczycy nie chcieli być podbici. Gdzieś pomię dzy pierwszym a drugim lub drugim a trzecim byli też Chazarowie. Jak wię c widać , miejsce tę tnił o ż yciem.
Ponieważ nie jestem akredytowanym specjalistą w tej dziedzinie, nie bę dę Was mę czył historycznym podsumowaniem, chronografią i zabł ysną ł wiedzą w gł oś nych nazwach wież i konstrukcji wewnę trznych. W tym celu polecam odwoł ać się do wzmianek historycznych, przewodnikó w, map lub pozostawić kilka luk do uzupeł nienia przez lokalnych przewodnikó w. Podejdź my do tematu niezbyt pilnie i po prostu rozejrzyjmy się , aby zrozumieć „Czy warto jechać ? ”. W ś rodku jest co oglą dać i jest z czym robić zdję cia. 14 baszt otaczają cych obrys zewnę trzny poł ą czonych jest murem obronnym o gruboś ci okoł o 2 metró w. Zabronione jest wspinanie się po ś cianach, ale moż na podziwiać luki. Oferują widok na miasto i wyimaginowanego wroga. Poglą d niestety jest ograniczony. Wewną trz moż na podziwiać pozostał oś ci katedr, koszar i ś wią tyń z ró ż nych okresó w budowy.
Ponieważ podziwianie szczą tkó w nie należ y do najciekawszych zaję ć , przejdź my do ciekawszych budynkó w. Pod wzglę dem iloś ci dań w „kompleksowym lunchu” nie zabraknie tu ró wnież trzech interesują cych nas miejsc. Przede wszystkim jest to meczet Padishah-Jami, znajdują cy się we wschodnim skrzydle miasta. Ta ś wią tynia z arkadami był a kilkakrotnie przebudowywana, odzwierciedlają c gusta nowych wł aś cicieli. Ostatni projekt zrealizowali katoliccy Ormianie. To wł aś nie widzimy dzisiaj. Budynek wyglą da bardzo solidnie. Być moż e wł aś nie dlatego znajduje się tutaj Muzeum Twierdzy Sudak. Ekspozycja nie jest duż a, ale odzwierciedla wszystkie etapy ż ycia twierdzy. Jest tu też sklep z pamią tkami, gdzie sprzedają nie tylko banalne karty i magnesy, ale takż e odlewy z monet, biż uterii, ukochanych przez Indian korali, a takż e naparó w z zió ł i lokalnych maś ci. Na każ dą osobistą wadę zdrowia przewidziany jest specyficzny skł ad.
Idą c dalej ś cież ką dotrzemy do Zamku Konsularnego. Obiekt opracowania nr 2. Jest to cytadela wraz z dodatkowymi fortyfikacjami, 24-metrową wież ą ś w. Jerzego oraz sam zamek. Zamek zachował się wyją tkowo dobrze. Nic dziwnego, ż e krajowi reż yserzy uwielbiają tu tworzyć . Z najsł ynniejszych nakrę cono tutaj film Otello z Siergiejem Bondarczukiem. Zamek zachował się doskonale, co moż na osobiś cie odnotować wchodzą c do ś rodka. Weszliś my do ś rodka nie tylko po to, by podziwiać zamek, ale takż e by uciec przed wrogiem. W naszym przypadku wró g okazał się jakimś aborygenem w postaci „pod stró ż em” z parą wygł odniał ych psó w. Wyglą d psó w wyraź nie sugerował , ż e nie warto stawiać się mię dzy nimi a jedzeniem, wię c uporczywie zaprosił am moich towarzyszy, by wymknę li się do ś rodka. Wystró j wnę trza zamku przypominał mi podobne zamki w Finlandii. Nie potrafię wytł umaczyć nieoczekiwanego podobień stwa nawet sobie.
Obchodzą c zamek, dotarliś my do drugiego rzutu muró w obronnych, ską d otwiera się wspaniał y widok na Sudak, morze i scenerię odbywają cego się tu co roku festiwalu. Ale o festiwalu pó ź niej. Trzecim wielorybem osobistej wycieczki po twierdzy jest Wież a Dziewicy. Znajduje się jak najwyż ej, w najwyż szym punkcie wzgó rza fortecznego. W zwią zku z treningiem sportowym ich druż yny i silnymi podmuchami wiatru z kategorii „ryczą cych czterdziestek”, wejś cie na wież ę musiał o zostać odwoł ane. Wspinaczka na nią dla osoby zaznajomionej ze skakanką , a nie z podwó jnym cheeseburgerem, nie bę dzie trudne. Ale był y problemy z zejś ciem. Idealnie wypolerowana kamienna powierzchnia jest po prostu stworzona do jazdy na poś ladkach. Wież a Dziewicy sł uż ył a jako mieszkanie dla szlacheckich jeń có w, aby nie krę cili się po terenie twierdzy.
Z Wież ą Dziewicy wią ż e się wiele legend krymskich, któ re w razie potrzeby moż na wyrecytować swoim towarzyszom. W koń cu, bazują c na strategicznej lokalizacji, ktoś zawsze rzucał się do wody. Czy nasze delfiny z Morza Czarnego go uratował y, czy nie, legendy nie wskazują . Po dobrych dwó ch godzinach wę dró wki po wież y i zrobieniu wielu zdję ć , postanowiliś my ruszyć w stronę wyjś cia. W miesią cach zimowych w lutym byliś my tu prawie sami. W miesią cach letnich nie dostaniesz takiej szansy. Latem frekwencja na wież y przewraca się , zwł aszcza podczas „heł mu genueń skiego”. To ten sam festiwal, któ ry odbywa się tu co roku pod koniec lipca. Tł um zakochanych, któ rzy przywdziewają zbroję i biorą udział w zbiorowym wysypisku i rzezi na tę pymi mieczami, zalewa mury twierdzy. Jeszcze wię kszy tł um o mniejszym temperamencie i wyraź nej mę skoś ci przychodzi zobaczyć to wszystko, poż erają c piwo i przeką ski.
Dzieci ubierają się w peł ne zbroje i strzelają z ł uku, a mił oś nicy biż uterii, pamią tek i ś redniowiecznego rę kodzieł a obsypują mistrzó w gatunkami. Nieustanne szczę ś cie, przy ogniskach i ś piewach, rzece piwa i hał asie pokrywają Sudak. Po prostu konieczne jest uczestnictwo w takim stoisku rozrywkowym. Do twierdzy moż na dojechać minibusem z dworca autobusowego. Twierdza znajduje się naprzeciwko wsi Uyutnoye, kilka kilometró w od centrum Sudaka. W pobliż u twierdzy znajduje się opuszczony zimą parking oraz zamknię ty sklep z winami z Doliny Sł oń ca. Aby dostać się do fortecy, zbliż ają c się do niej musisz skrę cić w prawo i omijają c fast food, dotrzeć do kasjera. Bilet zeszł ej zimy kosztował.30 hrywien. Wizyta w muzeum jest wliczona w cenę . Twierdza jest otwarta od 9.00 do 18.00, z wydł uż onym dniem pracy do 21.00 w miesią cach letnich. sudakoff. w. ua na podstawie materiał ó w z mojej strony samtyr. en
Otaczanie się ogrodzeniem i ochrona przed niebezpiecznym ś wiatem zewnę trznym był o w tamtych czasach jedynym sposobem na przetrwanie. Magiczne instrumenty ekonomiczne dzisiejszej epoki, pozwalają ce bezkrwawo i bez kosztó w ludzkich zdusić niekochany element polityki mię dzynarodowej, nie był y jeszcze wtedy znane. Dialogi prowadzono gł ó wnie z pozycji sił y, co skutkował o najazdami zbrojnymi lub metodycznymi oblę ż eniami. Dlatego każ da szanują ca się osada, któ ra nie zapomniał a o instynktach samozachowawczych, przeznaczano w cał oś ci na kamienne fortyfikacje, ubó stwiają c mistrzó w architektury militarnej. Genueń ska twierdza imponuje wielkoś cią , poł oż eniem geograficznym, ukł adem i pomysł owoś cią pod wzglę dem obronnym. Nie do zdobycia z prawie trzech stron, miał luksus skoncentrowania swojej sił y obronnej tylko na tych, któ rzy posuwali się z pó ł nocy, pozostawiają c wszystkie inne czę ś ci ś wiata pod opieką dalekowzrocznych obserwatoró w cywilnych.
Twierdza do dziś pozostaje nie do zdobycia! Wypró buj go poza godzinami pracy, kiedy brama fortecy prowadzą ca przez bramę fortyfikacji barbakanu jest zamknię ta, wejdź do ś rodka. Wedł ug lokalnych mieszkań có w w przeszł oś ci istniał y opcje z alpinistami. Ale wszystko zwykle koń czył o się tł umem gapió w, samochodami z migają cymi ś wiatł ami i akcjami ratunkowymi. Terytorium, zamknię te w stos kamiennych muró w, ma okoł o 30 hektaró w i był o kiedyś nazywane miastem Soldaya. Wedł ug historykó w twierdza został a zał oż ona przez odwiedzają cych Genueń czykó w, któ rzy postanowili wytyczyć miejsce, któ re im się podobał o. Ale nie byli tu pierwsi. Są dzą c po wykopaliskach i „sł owie honoru” historykó w, przed Genueń czykami istniał y fortyfikacje bizantyjskie, któ re Turcy zniszczyli, ponieważ ci sami Bizantyjczycy nie chcieli być podbici. Gdzieś pomię dzy pierwszym a drugim lub drugim a trzecim byli też Chazarowie. Jak wię c widać , miejsce tę tnił o ż yciem.
Ponieważ nie jestem akredytowanym specjalistą w tej dziedzinie, nie bę dę Was mę czył historycznym podsumowaniem, chronografią i zabł ysną ł wiedzą w gł oś nych nazwach wież i konstrukcji wewnę trznych. W tym celu polecam odwoł ać się do wzmianek historycznych, przewodnikó w, map lub pozostawić kilka luk do uzupeł nienia przez lokalnych przewodnikó w. Podejdź my do tematu niezbyt pilnie i po prostu rozejrzyjmy się , aby zrozumieć „Czy warto jechać ? ”. W ś rodku jest co oglą dać i jest z czym robić zdję cia. 14 baszt otaczają cych obrys zewnę trzny poł ą czonych jest murem obronnym o gruboś ci okoł o 2 metró w. Zabronione jest wspinanie się po ś cianach, ale moż na podziwiać luki. Oferują widok na miasto i wyimaginowanego wroga. Poglą d niestety jest ograniczony. Wewną trz moż na podziwiać pozostał oś ci katedr, koszar i ś wią tyń z ró ż nych okresó w budowy.
Ponieważ podziwianie szczą tkó w nie należ y do najciekawszych zaję ć , przejdź my do ciekawszych budynkó w. Pod wzglę dem iloś ci dań w „kompleksowym lunchu” nie zabraknie tu ró wnież trzech interesują cych nas miejsc. Przede wszystkim jest to meczet Padishah-Jami, znajdują cy się we wschodnim skrzydle miasta. Ta ś wią tynia z arkadami był a kilkakrotnie przebudowywana, odzwierciedlają c gusta nowych wł aś cicieli. Ostatni projekt zrealizowali katoliccy Ormianie. To wł aś nie widzimy dzisiaj. Budynek wyglą da bardzo solidnie. Być moż e wł aś nie dlatego znajduje się tutaj Muzeum Twierdzy Sudak. Ekspozycja nie jest duż a, ale odzwierciedla wszystkie etapy ż ycia twierdzy. Jest tu też sklep z pamią tkami, gdzie sprzedają nie tylko banalne karty i magnesy, ale takż e odlewy z monet, biż uterii, ukochanych przez Indian korali, a takż e naparó w z zió ł i lokalnych maś ci. Na każ dą osobistą wadę zdrowia przewidziany jest specyficzny skł ad.
Idą c dalej ś cież ką dotrzemy do Zamku Konsularnego. Obiekt opracowania nr 2. Jest to cytadela wraz z dodatkowymi fortyfikacjami, 24-metrową wież ą ś w. Jerzego oraz sam zamek. Zamek zachował się wyją tkowo dobrze. Nic dziwnego, ż e krajowi reż yserzy uwielbiają tu tworzyć . Z najsł ynniejszych nakrę cono tutaj film Otello z Siergiejem Bondarczukiem. Zamek zachował się doskonale, co moż na osobiś cie odnotować wchodzą c do ś rodka. Weszliś my do ś rodka nie tylko po to, by podziwiać zamek, ale takż e by uciec przed wrogiem. W naszym przypadku wró g okazał się jakimś aborygenem w postaci „pod stró ż em” z parą wygł odniał ych psó w. Wyglą d psó w wyraź nie sugerował , ż e nie warto stawiać się mię dzy nimi a jedzeniem, wię c uporczywie zaprosił am moich towarzyszy, by wymknę li się do ś rodka. Wystró j wnę trza zamku przypominał mi podobne zamki w Finlandii. Nie potrafię wytł umaczyć nieoczekiwanego podobień stwa nawet sobie.
Obchodzą c zamek, dotarliś my do drugiego rzutu muró w obronnych, ską d otwiera się wspaniał y widok na Sudak, morze i scenerię odbywają cego się tu co roku festiwalu. Ale o festiwalu pó ź niej. Trzecim wielorybem osobistej wycieczki po twierdzy jest Wież a Dziewicy. Znajduje się jak najwyż ej, w najwyż szym punkcie wzgó rza fortecznego. W zwią zku z treningiem sportowym ich druż yny i silnymi podmuchami wiatru z kategorii „ryczą cych czterdziestek”, wejś cie na wież ę musiał o zostać odwoł ane. Wspinaczka na nią dla osoby zaznajomionej ze skakanką , a nie z podwó jnym cheeseburgerem, nie bę dzie trudne. Ale był y problemy z zejś ciem. Idealnie wypolerowana kamienna powierzchnia jest po prostu stworzona do jazdy na poś ladkach. Wież a Dziewicy sł uż ył a jako mieszkanie dla szlacheckich jeń có w, aby nie krę cili się po terenie twierdzy.
Z Wież ą Dziewicy wią ż e się wiele legend krymskich, któ re w razie potrzeby moż na wyrecytować swoim towarzyszom. W koń cu, bazują c na strategicznej lokalizacji, ktoś zawsze rzucał się do wody. Czy nasze delfiny z Morza Czarnego go uratował y, czy nie, legendy nie wskazują . Po dobrych dwó ch godzinach wę dró wki po wież y i zrobieniu wielu zdję ć , postanowiliś my ruszyć w stronę wyjś cia. W miesią cach zimowych w lutym byliś my tu prawie sami. W miesią cach letnich nie dostaniesz takiej szansy. Latem frekwencja na wież y przewraca się , zwł aszcza podczas „heł mu genueń skiego”. To ten sam festiwal, któ ry odbywa się tu co roku pod koniec lipca. Tł um zakochanych, któ rzy przywdziewają zbroję i biorą udział w zbiorowym wysypisku i rzezi na tę pymi mieczami, zalewa mury twierdzy. Jeszcze wię kszy tł um o mniejszym temperamencie i wyraź nej mę skoś ci przychodzi zobaczyć to wszystko, poż erają c piwo i przeką ski.
Dzieci ubierają się w peł ne zbroje i strzelają z ł uku, a mił oś nicy biż uterii, pamią tek i ś redniowiecznego rę kodzieł a obsypują mistrzó w gatunkami. Nieustanne szczę ś cie, przy ogniskach i ś piewach, rzece piwa i hał asie pokrywają Sudak. Po prostu konieczne jest uczestnictwo w takim stoisku rozrywkowym. Do twierdzy moż na dojechać minibusem z dworca autobusowego. Twierdza znajduje się naprzeciwko wsi Uyutnoye, kilka kilometró w od centrum Sudaka. W pobliż u twierdzy znajduje się opuszczony zimą parking oraz zamknię ty sklep z winami z Doliny Sł oń ca. Aby dostać się do fortecy, zbliż ają c się do niej musisz skrę cić w prawo i omijają c fast food, dotrzeć do kasjera. Bilet zeszł ej zimy kosztował.30 hrywien. Wizyta w muzeum jest wliczona w cenę . Twierdza jest otwarta od 9.00 do 18.00, z wydł uż onym dniem pracy do 21.00 w miesią cach letnich. sudakoff. w. ua na podstawie materiał ó w z mojej strony samtyr. en
Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (1)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …
