Gó rski "KOT" - radoś ć turysty i zabawa wspinacza.
Podobnie jak wiele gó r na Krymie, Gó ra „Koshka” ma jednocześ nie kilka historycznych nazw: wymieniona jest nazwa „Baka” z tureckiego - Ropucha; staroż ytni Grecy zwani - "Lemena" - Zatoka, twierdzą c, ż e mają rację , nazwa "Kush-Kaya" - Gó ra Sokoł a.
Ale nadal sł uszniej jest nazywać to: „Kosh-Kaya”, co w ję zyku tureckim oznacza: „Kosh” – para i „Kaya” – skał a, czyli „Steam Rock”.
Tak wię c był o wiele milionó w lat temu, kiedy z majestatycznego pł askowyż u „Ai-Petri” (nazwa, któ ra do nas spł ynę ł a, w tł umaczeniu z greki – ś w. Piotr) przez rozł amy tektoniczne odeszł y jego ogromne „kawał ki” ( jeś li te bloki historii moż na nazwać kawał kami) osiadł y w morzu i utworzył y te majestatyczne skał y, z któ rych Krym jest teraz dumny, a my, jego skromni mieszkań cy, cheł pimy się .
Wię c na pewno „Para Skał a” powstał a w wyniku wielkiego uskoku, najwyraź niej dwó ch oczywistych grzbietó w (teraz moż na się tylko domyś lać z nazwy, któ ra do nas sprowadził a), ale jest to oczywiste ż e to ona stał a się protoplastą cał ego chaosu pię knych skał : pozostał ej czę ś ci gó ry „Kosh-Kaya”, skał y „Diva” i skał y „Mnich”, któ re teraz razem tworzą jeden zespó ł .
To, ż e nasza Dwugarbna Gó ra dał a począ tek tym Skał om, moż na co najmniej spierać , bo już w pamię ci naszych czasó w, w wyniku serii najsilniejszych sztormó w, Mnich Skał a bardzo się zmienił a, zmruż ył oczy. w stronę morza i stał się już zupeł nie inny od tego majestatycznego Mnicha, któ rego pamię tali już nasi przodkowie.
Ale wracają c do naszego kota.
W wyniku przemian samej gó ry Dvugorba i zwyczaju ludnoś ci rosyjskoję zycznej, by nazywać wszystko, co dla siebie wygodne, narodził a się znana nam wszystkim romantyczna nazwa gó ry „Koshka”. Przecież tak naprawdę , jeś li spojrzeć na ten „kamyczek” od strony Ał upki (bezpoś rednio z naszej plaż y) w ogó le, to od jej wschodniej strony. Wtedy wyraź nie widoczne są zarysy leż ą cego kota z wspinają cym się kł ę bem na szyi, wystają cym uchem i ł adną kufą leż ą cą w morzu.
W naszych czasach gó ra „Koshka” jest ś ciś le zwią zana z samą osadą , leż ą cą u jej podnó ż a wioską Simeiz. Moż na powiedzieć , ż e jest to wizytó wka samego Simeiza.
Wysokoś ć gó ry „Kot” wynosi 254 metry (w najwyż szym punkcie – ucho kota). Od 1947 r. jest zł oż onym pomnikiem przyrody, a od 1984 r. nadano mu „wysoki” tytuł obiektu o znaczeniu pań stwowym (choć zapewne o tym nie wie).
Dziś jest to obszar chroniony, ale moż na spacerować ś cież ką ekologiczną , któ ra zaczyna się od autostrady Jał ta-Sewastopol i biegnie wzdł uż garbu „Kociak” na odcinku okoł o 1.8 km.
Szlak wiedzie wś ró d mał ych skał , krasowych wybojó w i mał ego kamiennego chaosu.
W gł ę biny schodzi kopalnia krasowa o dł ugoś ci 80 m (nie jaskinia, ale ciekawa).
Z roś linnoś ci oczywiś cie wystę puje sosna krymska, drzewo truskawkowe, pistacje, duż o jał owca, na zboczach wystę pują odmiany cedru libań skiego.
Jest to prosty spacer, któ ry nie wymaga specjalnych umieję tnoś ci i szkolenia.
Ale tak zwany „pysk kotka” jest ulubionym miejscem pielgrzymek wspinaczy. Chodzi o to, ż e prawie wszystkie gó ry krymskie mogą być doś ć ł agodne i dostę pne z każ dej strony, z wyją tkiem tej, któ ra patrzy na morze.
Jest to zrozumiał y fakt erozji wiatró w morskich i bryz (w koń cu wszystkie gó ry krymskie są zbudowane z wapienia i wiadomo, ż e jest to materiał gię tki).
Ponieważ stoją c przed Kotem od strony morza zobaczysz stromą linię pionu o imponują cej wysokoś ci. To tutaj począ tkują cy wspinacze chodzą do szkoł y, a wytrawni wspinacze rozgrzewają się przed sezonem. Nawiasem mó wią c, na podejś ciu jest kilka odcinkó w z „ujemnym nachyleniem” i to jest najsmaczniejsze dla dobrego wspinacza.
Podobnie jak wiele gó r na Krymie, Gó ra „Koshka” ma jednocześ nie kilka historycznych nazw: wymieniona jest nazwa „Baka” z tureckiego - Ropucha; staroż ytni Grecy zwani - "Lemena" - Zatoka, twierdzą c, ż e mają rację , nazwa "Kush-Kaya" - Gó ra Sokoł a.
Ale nadal sł uszniej jest nazywać to: „Kosh-Kaya”, co w ję zyku tureckim oznacza: „Kosh” – para i „Kaya” – skał a, czyli „Steam Rock”.
Tak wię c był o wiele milionó w lat temu, kiedy z majestatycznego pł askowyż u „Ai-Petri” (nazwa, któ ra do nas spł ynę ł a, w tł umaczeniu z greki – ś w. Piotr) przez rozł amy tektoniczne odeszł y jego ogromne „kawał ki” ( jeś li te bloki historii moż na nazwać kawał kami) osiadł y w morzu i utworzył y te majestatyczne skał y, z któ rych Krym jest teraz dumny, a my, jego skromni mieszkań cy, cheł pimy się .
Wię c na pewno „Para Skał a” powstał a w wyniku wielkiego uskoku, najwyraź niej dwó ch oczywistych grzbietó w (teraz moż na się tylko domyś lać z nazwy, któ ra do nas sprowadził a), ale jest to oczywiste ż e to ona stał a się protoplastą cał ego chaosu pię knych skał : pozostał ej czę ś ci gó ry „Kosh-Kaya”, skał y „Diva” i skał y „Mnich”, któ re teraz razem tworzą jeden zespó ł .
To, ż e nasza Dwugarbna Gó ra dał a począ tek tym Skał om, moż na co najmniej spierać , bo już w pamię ci naszych czasó w, w wyniku serii najsilniejszych sztormó w, Mnich Skał a bardzo się zmienił a, zmruż ył oczy. w stronę morza i stał się już zupeł nie inny od tego majestatycznego Mnicha, któ rego pamię tali już nasi przodkowie.
Ale wracają c do naszego kota.
W wyniku przemian samej gó ry Dvugorba i zwyczaju ludnoś ci rosyjskoję zycznej, by nazywać wszystko, co dla siebie wygodne, narodził a się znana nam wszystkim romantyczna nazwa gó ry „Koshka”. Przecież tak naprawdę , jeś li spojrzeć na ten „kamyczek” od strony Ał upki (bezpoś rednio z naszej plaż y) w ogó le, to od jej wschodniej strony. Wtedy wyraź nie widoczne są zarysy leż ą cego kota z wspinają cym się kł ę bem na szyi, wystają cym uchem i ł adną kufą leż ą cą w morzu.
W naszych czasach gó ra „Koshka” jest ś ciś le zwią zana z samą osadą , leż ą cą u jej podnó ż a wioską Simeiz. Moż na powiedzieć , ż e jest to wizytó wka samego Simeiza.
Wysokoś ć gó ry „Kot” wynosi 254 metry (w najwyż szym punkcie – ucho kota). Od 1947 r. jest zł oż onym pomnikiem przyrody, a od 1984 r. nadano mu „wysoki” tytuł obiektu o znaczeniu pań stwowym (choć zapewne o tym nie wie).
Dziś jest to obszar chroniony, ale moż na spacerować ś cież ką ekologiczną , któ ra zaczyna się od autostrady Jał ta-Sewastopol i biegnie wzdł uż garbu „Kociak” na odcinku okoł o 1.8 km.
Szlak wiedzie wś ró d mał ych skał , krasowych wybojó w i mał ego kamiennego chaosu.
W gł ę biny schodzi kopalnia krasowa o dł ugoś ci 80 m (nie jaskinia, ale ciekawa).
Z roś linnoś ci oczywiś cie wystę puje sosna krymska, drzewo truskawkowe, pistacje, duż o jał owca, na zboczach wystę pują odmiany cedru libań skiego.
Jest to prosty spacer, któ ry nie wymaga specjalnych umieję tnoś ci i szkolenia.
Ale tak zwany „pysk kotka” jest ulubionym miejscem pielgrzymek wspinaczy. Chodzi o to, ż e prawie wszystkie gó ry krymskie mogą być doś ć ł agodne i dostę pne z każ dej strony, z wyją tkiem tej, któ ra patrzy na morze.
Jest to zrozumiał y fakt erozji wiatró w morskich i bryz (w koń cu wszystkie gó ry krymskie są zbudowane z wapienia i wiadomo, ż e jest to materiał gię tki).
Ponieważ stoją c przed Kotem od strony morza zobaczysz stromą linię pionu o imponują cej wysokoś ci. To tutaj począ tkują cy wspinacze chodzą do szkoł y, a wytrawni wspinacze rozgrzewają się przed sezonem. Nawiasem mó wią c, na podejś ciu jest kilka odcinkó w z „ujemnym nachyleniem” i to jest najsmaczniejsze dla dobrego wspinacza.
Tłumaczone automatycznie z języka rosyjskiego. Zobacz oryginał
Uwagi (0)
zostaw komentarz
Pokaż inne komentarze …