Dolina Bajdarskaja
Dolina Baidar, Bai-dere
Krym, Sewastopol
Bai-dere - dolina Bajdarska w czasach starożytnych była tak nazwana ze względu na lasy bogate w owoce i dziczyznę oraz wspaniałe źródła. Cóż, teraz nowoczesne rezydencje wyglądają dość bajowo, otoczone krajobrazem zwanym Szwajcarią Krymską, z naprawdę łagodnym klimatem bez upałów.
O godz. Wiosna (Skelya) zachowała ogromne menhiry - kultowe budowle astronomiczne z epoki kamienia, niedawno wyposażone do zwiedzania jaskini Skelskaya. Najsłynniejszy pomnik człowieka pierwotnego w okolicach Sewastopola znajduje się tutaj, w centrum doliny Baidar, we wsi Rodnikovskoye (dawne Skeli). Są to menhiry Skelsky'ego - kamienne bloki ustawione pionowo w formie obelisków - najstarszy przykład świadomej działalności budowlanej człowieka, pierwszy przykład architektury. Jeśli inne zabytki archeologiczne, rozsiane w wielu miejscach w dolinie Baidar i okolicznych górach (miejsca jaskiń, pozostałości starożytnych osad, cmentarzyska), nie mogą być odnalezione bez przewodnika archeologa, to menhiry Skel są nie tylko łatwe do odnalezienia i zbadania, ale możesz nawet dotknąć go ręką, mentalnie przeniesiony w przerażającą otchłań minionych stuleci. Stoją tuż przy wejściu do wsi Rodnikovskoye w pierwszym domu (to klub wiejski). Jeden z nich znajduje się w ogrodzeniu wokół pomnika na zbiorowej mogile żołnierzy Armii Radzieckiej i partyzantów, którzy zginęli podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.
Istnieją dwa menhiry, są to monolityczne bloki marmurowego wapienia, pokryte pęknięciami, mchami lub porostami. Największy z nich wznosi się do 2,8 m, o średnim przekroju 1 m na 0,7 m, jest dość smukły, zbliżając się do typu współczesnego obelisku. Drugi jest masywny i przysadzisty, jego wysokość jest prawie dwa razy mniejsza niż około półtora metra, przy szerokości 1,2 mi grubości 0,55 m. Menhiry opisuje słynny archeolog N.I. Repnikow w 1907 r. podał także ich lokalną nazwę - „Tekli-Tash” (po turecku „umieszczony kamień”). Ale w jego czasach nie było dwóch, ale trzech. Trzecim był fragment menhira o wysokości zaledwie 0,88 m (w przekroju 0,77 m x 0,55 m). Został wykopany w latach 60. naszego wieku podczas układania fajki wodnej. Proste obliczenia pokazują, że waga największego z menhirów wynosi około sześciu ton. W pobliżu nie ma nic lepszego niż kamieniołom - został przywieziony z gór i podobno z daleka.