Wodospad Dzhur-Dzhur to najpotężniejszy i wyjątkowo malowniczy wodospad na Krymie. Nie wysycha nawet w najbardziej suchych latach. W ponurym wąwozie rzeka Ulu-Uzen spływa trójkaskadowym bystrem, spadając z wysokości stu metrów. Z wapiennej półki o wysokości 15 m woda wpada szerokim 5-metrowym strumieniem do głębokiego dołu, a stamtąd wpada do koryta rzeki.

Wodospad w pełni uzasadnia swoją nazwę (Grecy nazywali go Kremasto-Nero - „wisząca woda”): nie dudni, nie hałasuje, ale pomrukuje, strumienie wody nie spadają gwałtownie, ale wydają się zsuwać, załamując się przy stopa półki i tworząca się w lodowatym pyle grająca tęcza.

Wielkość i surowość otaczających gór, spienione strumienie Dzhur-Dzhur, zabarwione promieniami słońca i pięknie wybijające się na zielonkawym tle porośniętych mchem skał, fascynują podróżnika; daleko słychać odgłos spadającej wody...

Idąc od wodospadu Dzhur-Dzhur w górę rzeki przez około kilometr, można zobaczyć całą serię malowniczych kaskad-kaskad. Najpiękniejsze z nich to te górne – przedostatnie i ostatnie o wysokości około 30 i 60 metrów.
W pobliżu znajduje się jaskinia Dzhur-Dzhur o długości 750 m. Wokół stary wysoki las bukowy, grabowy, zmieszany z dębem, lipą, jarzębiną, dereniem, leszczyną. Zmierzch bukowej doliny współgra z ponurymi klifami okolicznych gór. Szczególną wartość naukową w rezerwacie mają fragmenty starego 200-letniego lasu dębu bezszypułkowego, krymskich gajów sosnowych.