Kultura Trypillia to kultura archeologiczna, której nazwa pochodzi od miejsca odkrycia w pobliżu wsi Trypillia niedaleko Kijowa. Został rozpowszechniony w epoce eneolitycznej na terytorium Ukrainy na zachód od Dniepru i Mołdawii, a także we wschodniej Rumunii, gdzie nazywa się kulturą Cucuteni (Cucuteni). Trypillianie zostali zastąpieni przez ludy indoeuropejskie kultury Yamnaya. Pochodzenie kultury nie jest określone; rdzeń stanowią plemiona neolityczne, wśród których szczególną rolę odgrywali nosiciele kultury bońskiej, kereszskiej, ceramiki liniowo-taśmowej i kultury Bug-Dniestr. Główne gałęzie gospodarki to rolnictwo i hodowla bydła. Pierwsze osady tej kultury archeologicznej, odzwierciedlające pewien poziom rozwoju społeczeństwa, odkrył pod koniec XIX wieku Wiktorij Chwojka w pobliżu wsi Trypilla w obwodzie kijowskim, od którego wzięła się nazwa. Kultura Trypillia charakteryzuje się wysokim poziomem rozwoju gospodarczego i rozwiniętymi relacjami społecznymi. W okresie tej kultury nastąpił znaczny wzrost gęstości zaludnienia na obszarze jej rozmieszczenia.. Wioski trójpola znajdowały się najczęściej na łagodnych zboczach nadających się do uprawy, w pobliżu wody. Ich powierzchnia sięgała kilkudziesięciu hektarów. Składały się z kilkudziesięciu naziemnych, glinianych mieszkań, oddzielonych wewnętrznymi przegrodami. Część pomieszczeń, które służyły jako mieszkania, była ogrzewana piecami i miała okrągłe okna, a część służyła jako magazyny. W takich domach prawdopodobnie mieszkały wspólnoty składające się z kilku rodzin. Ceramika osiągnęła wysoki poziom. Ceramika trypolska zajęła jedno z pierwszych miejsc w ówczesnej Europie pod względem doskonałości ubioru i malarstwa. Trzy linie starożytnych murów obronnych, tak zwanych „Zmievs”, zaczynają się od Trypilli, które ciągną się wzdłuż obu brzegów Stugny i wzdłuż rzeki Czerwonej na znacznej odległości na północny zachód i zachód.