Gaj bzu na południowych obrzeżach Dikanki został założony w 1822 r. przez właściciela tych ziem, księcia Wiktora Pawłowicza Koczubeja, na terenie nieczynnego kamieniołomu o głębokości około pięciu metrów i powierzchni ponad 2 hektarów, gdzie wcześniej wydobywano glinę jego cegielni. Według legendy Kochubey stworzył gaj bzu, aby poprawić zdrowie swojej chorej córki Anny. Do Dikanki przywieziono sadzonki 40 odmian bzu z całego świata, w kamieniołomie wytyczono alejki, zainstalowano ławki. Po rewolucji 1917 r. Kochubejowie wyjechali za granicę, a ogród popadł w ruinę. Bzu zapyliło się, większość odmian zniknęła, zostało ich tylko pięć. Miejscowi entuzjaści nie dopuścili do całkowitego zniszczenia zagajnika. Obecnie jest częścią struktury regionalnego parku krajobrazowego „Dikansky”. Każdej wiosny, w okresie kwitnienia bzów, Dikanka staje się miejscem prawdziwych pielgrzymek turystycznych – tutaj w pierwszej połowie maja odbywa się tradycyjne święto „Pieśni bzu gaju”.