Kurort Kujalnik jest jednym z najstarszych uzdrowisk błotnych, położonym 13 km od centrum Odessy u podnóża góry Żewachowej na prawym brzegu ujścia Kujalnickiego. Według niektórych badaczy nazwa uzdrowiska wiąże się z wysokim stężeniem soli w wodach ujścia rzeki (od tureckiego „kuyanlyk”). To nie przypadek, że w literaturze ludów słowiańskich obecne ujścia Odessy nazywano „Słonymi Jeziorami”.
Rosyjski językoznawca A.I. Sobolewski w swojej pracy „Badania językowe i archeologiczne” uważa, że ​​starożytni Słowianie nazywali w ten sposób „molo, molo”. W przeszłości ujście Kujalnitsky, podobnie jak Khadzhibeysky, było zatoką Morza Czarnego. Uważa się, że na górze Żewachowa przylegającej do Kujalnika znajdowała się starożytna osada, a na brzegu ujścia znajdowało się jedno z pirsów ruchliwego szlaku handlowego Kijowa wzdłuż rzek Ros – Południowy Bug – Kodyma – Kujalnik do wybrzeża Bułgarii i Grecji. Ta trasa miała tę zaletę, że łodzie załadowane towarami płynęły na Morze Czarne, omijając bystrza Dniepru. Do dziś na brzegach ujścia znajdują się liczne fragmenty różnych potraw z okresu VI-II w. p.n.e. To ślady starożytnego magazynu. A na terenie wsi Kujalnik już w czasach sowieckich odkryto pozostałości osady, której założenie sięga początku I tysiąclecia pne.
Słone wody ujścia, „oderwane” od morza, skondensowane do solanki – nasyconego roztworu soli. Specyfika grupy ujść Odessy polega również na tym, że na dnie leżą warstwy mułu. Zawiera wiele różnych cząstek mineralnych i materii organicznej. Skomplikowane procesy chemiczne i „praca” różnych bakterii dały mułowi nieocenione właściwości lecznicze. Jak w gigantycznym laboratorium, a raczej podwodnej fabryce chemiczno-farmaceutycznej, to błoto jest stale produkowane na dnie ujść rzek. Jego zasoby są szczególnie duże w Kujalniku. A pod względem jakości, właściwości leczniczych stał się swego rodzaju światowym standardem. Kujalnik jest jednym z najstarszych uzdrowisk błotnych na Ukrainie. Błoto kujalnickie z mułu siarczkowego uznawane jest za punkt odniesienia pod względem właściwości leczniczych. Przyczyniają się do zmniejszenia procesów zapalnych, wzmacniają układ odpornościowy oraz przywracają funkcje uszkodzonych narządów i układów organizmu. Solanka limanska ma również właściwości lecznicze, a woda mineralna Kujalnik pomaga przy schorzeniach przewodu pokarmowego.
W 1833 r. wybudowano pierwszą placówkę medyczną. Oficjalnie nazywano ją „Kliniką Kąpieli Brudnych i Piaszczystych Ujściach”. Był to jeden z pierwszych kurortów w Rosji. Dziś Kujalnik to duże stowarzyszenie instytucji sanatoryjno-uzdrowiskowych. Funkcjonuje tu ogólna kąpiel błotna uzdrowiska i poliklinika uzdrowiskowa, w której koncentruje się baza lecznicza i diagnostyczna uzdrowiska; sanatoria. W I. Lenin, oni. NA. Siemaszko im. N.P. Pirogow.