Park Stryjski jest jednym z najstarszych i najpiękniejszych parków Lwowa, pomnikiem sztuki krajobrazu o znaczeniu narodowym.

Park Stryjski został zaprojektowany przez słynnego architekta Arnolda Reringa w latach 1876-1877 na terenie dawnego cmentarza stryjskiego. W 1884 r. w parku zorganizowano Wystawę Regionalną, wybudowano liczne pawilony wystawowe, skierowano do parku linię tramwaju elektrycznego. Od 1922 r. do wybuchu II wojny światowej w parku działały Targi Wschodnie, do których doprowadzono tory wąskotorowe do przewozu towarów i pasażerów ze stacji Persenkovka. W latach 30. XX wieku wybudowano tu wieżę nadawczą.
W latach 1939-1941 górną część parku (teren dawnych Targów Wschodnich) zajęło wojsko. W latach powojennych, do 1956 r., na terenie dawnych pawilonów Handlu Wschodniego kursowały pociągi wojskowe, dojechała tu linia kolejowa ze stacji Persenkovka, ułożona w 1894 r. W 1951 r. częściowo rozebrano tory wąskotorowe, które służyły Zawodom Wschodnim, a częściowo wykorzystano je do założenia Lwowskiej Kolei Dziecięcej.
W okresie sowieckim obszar parku został powiększony o nieużytki i nieużytki, zainstalowano żeliwne ogrodzenie, posadzono nowe gatunki drzew i krzewów. W 1952 r. główne wejście do parku zostało ozdobione lekkim łukiem porządku korynckiego, zaprojektowanym przez radzieckiego architekta G. Szwieckiego-Wineckiego. Do 700-lecia Lwowa, w 1956 r., wojsko zlikwidowało swoją gospodarkę. Następnie przez pewien czas górny taras parku był wykorzystywany do regionalnych wystaw przemysłowych i rolniczych, z czasem pawilony pierestrojki były zajmowane przez różne organizacje. W pomieszczeniach Panoramy Racławickiej zostały wyposażone sale gimnastyczne Politechniki Lwowskiej. W dawnym Pałacu Sztuki mieścił się Wydział Wychowania Fizycznego Politechniki Lwowskiej oraz pływalnia. W jednym z dawnych pawilonów mieści się Lwowska Izba Przemysłowo-Handlowa. W czasach ZSRR dość popularna była restauracja Łebed, której nazwa pochodzi od fontann z początku lat 50. z rzeźbiarskim wizerunkiem łabędzi. Na miejscu jednego z dawnych polskich pawilonów w 1960 r. wybudowano pierwsze we Lwowie kino wielkoformatowe „Lwów”. W ozdobnej pseudogotyckiej wieży z okresu austriackiego w 1976 roku zainstalowano bar Vezha, który był jednym z najpopularniejszych w mieście. W Parku Stryskim działała rozebrana w latach 80. wieża spadochronowa. W tym samym czasie rozebrano tor kolejowy prowadzący z Persenkovki. W 2004 roku w górnej części parku, niedaleko lwowskiego kina, wzniesiono pomnik ukraińskiej piłki nożnej, gdyż w okresie przedwojennym w pobliżu znajdował się stadion ukraińskiego stowarzyszenia sportowego Sokoł-Otec. W latach 2000. w parku zbudowano główny budynek Ukraińskiej Akademii Wzornictwa i budynek Ukrsibbanku.
Park zajmuje powierzchnię 56 hektarów, znajduje się we Lwowskiej dzielnicy Frankowski, pomiędzy ulicami Iwana Franki, Stryiskiej, Ułasa Samczuka i Kozelnickiej. Składa się z trzech części:

• strefa przegród dolnych – wzdłuż dolnej części belki,
• teren parku leśnego – na skarpach belki,
• górny taras.

Podstawą założenia jest głęboka dolina, przez którą płynął potok Soroka; obecnie istnieje chodnik łączący górny taras z dolną częścią parku. W Parku Stryskim rośnie ponad 200 gatunków drzew i roślin, jest szklarnia, ogród skalny, aleje jaworowe i lipowe. Rosną tu dąb czerwony, tulipanowiec, magnolia, sosna Weymouth, bez japoński, arania mandżurska, miłorząb dwuklapowy.